Monstertocht rond twee
eilanden volbracht
Een helpende hand"
ij vraag en aanbod
EL PIJLMAN START BEDRIJFJE
umband K.T.F.
ndhaaft zich
el drukte bij
elerclub
Goede afsluiting
voor GVT-turners
Aanrijding
Gollards-bewoners
verkopen handwerk
Boodtlaan afgesloten
Opbrengst collecte
'UNI
IsÖAG 14 JUNI 1988
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
mband en majoretten van het
ilnklijk Texels Fanfarecorps heb-
zondag voor een goede presta-
gezorg: handhaving in de derde
;ie door het behalen van een
ede prijs.
het concours, georganiseerd door
tlgemene Nederlandse Unie van
jekverenigingen, in Wijk aan Zee
en de Texelaars met 35 leden in
strijdperk. In een deelnemersveld
46 verschillende drumbands en
jrettengroepen kwam de band uit
Je derde divisie. Er werden twee
een uitgevoerd; „Dynamiek" van
omponist Sandrie Egberts als lo-
j nummer en „Jeugdfestival" van
5 i|fde schrijver als staande mars. De
me aarin de landelijk zeer be-
Ie drumbanddeskundigen A. Jans-
J. Vlijm en K. Smits, beoordeelde
ra irestaties van de KTF-drumband en
'3 jretten met totaal 25814 punt,
voor een ruime tweede prijs. Met
herinneringsmedaille als aanden
keerde de groep onder leiding van
a Veeger-Roeper (tambour-maitre)
I lenk Beijert (instructeurl op Texel
loom
C
ins de vrijdag gehouden wieier-
strijden ging bij de A-jeugd Den
van der Slikke er keihard vandoor,
inishte met een hele ronde voor-
mg op zijn broer Roald, terwijl
ier Braam driekwart ronde achter-
d opliep. De sprint bij de B-jeugd
gewonnen door Jan Werner
die werd gevolgd door Thijs de
en Roel Bakker. Bij de A-poule
an vier renners tot het einde toe in
trijd, waarvan drie een kopgroep
nden. Jan Nico van der Ploeg pro-
de enkele keren te demarreren,
rwerd steeds teruggehaald. De
iprint werd gewonnen door Evert
jman. In de B-poule waren het
al de jeugdige renners als Jordi
e en Frans Witte, die telkens pro-
den weg te komen, maar deze po
en bleven zonder resultaat. In de
,te ronde nam Wil Braam afstand
on niet meer worden ingelopen,
lelotonsprint werd gewonnen door
Buis, Dinsdagavond houdt de wie-
ireniging een heuvelklim. Deze be-
op de gebruikelijke tijd aan de
van de Hogeberg bij het Doolhof,
irband met de ronde van Ooste-
komen de wedstrijden van
sgavond te vervallen,
igen: A-jeugd: 1 Denhard van der Slikke;
sper Braam; 3. Roald van der Slikke. B-
I: 1. Jan Werner Prins; 2. Thijs de Boer; 3.
Bakker; 4. Chris Vinke. A-poule senioren:
irt Koopman; 2. Dirk Vinke; 3. Jan Nico
er Ploeg; 4. Jacco Vinke B-pule: 1. Wil
i; 2. Jan Buis; 3. Willem Keyzer; 4. Loek
liet; 5. Martin Visser; 6. Frans Witte; 7.
n Graf; 8. Dirk Eelman.
De laatste meters op het strand bij Den Hoorn: Takes en Daman met In hun kielzog Jan Knippenberg en twee familieleden.
Wat menigeen voor onmogelijk hield hebben Willem Daman 140)
en Theo Takes 144) zondag gepresteerd. Hardlopend maakten ze
een tocht rond Texel èn Vlieland. Het voor het eerst volbrengen
van deze monsterloop van bijna 100 kilometer is een gedenkwaar
dig feit in de duurloopgeschiedenis van Texel.
„Dat was ééns maar nóóóóit
weer...!" zei Theo Takes hardgron-
dig toen hij zondagavond om 21.20
uur samen met zijn PEN-collega
Daman op het strand bij paal 9
door de finish ging. Maar toen het
tweetal even later de hulde van fa
milie en kennissen had ondergaan
en in het paviljoen van Vlaming zat
uit te blazen werd deze medede
ling alweer ingetrokken. Er wordt
nu zelfs al met de gedacht
gespeeld om deze super-marathon
met zijn heel speciale karakter tot
een jaarlijks terugkerend evene
ment te maken...
Zo'n dubbel rondje is geen kleinigheid.
Dat realiseerden Daman en Takes al di
rect na de start om 7.00 uur zondag
ochtend. Het stuk over de Hors was
als gevolg van de harde noordoostelij
ke wind bijzonder zwaar. Na Oude-
schild ging het wat beter.
Daman en Takes stappen aan boord bij Bart
Boon en Fred Eenhoorn.
Die hardiwind die in de loop van de
dag zelfs tot kracht zeven aanwakker
de,was bijna spelbreker geweest want
daardoor ging de oversteek naar Vlie
land in eerste instantie niet door. Sil
Boon houdt zich consequent en te
recht aan de veiligheidsregel dat zijn
schip „De Vriendschap" bij windkracht
zes of meer niet vertrekt. Dat liet zich
's morgens vroeg al aanzien, maar Da-
man en Takes gingen toch van start,
op hoop van zegen. Als zou blijken
dat ze niet naar Vlieland konden, zou
den ze rechtsomkeerd maken en was
het een mooie trainingstocht geweest;
volgende keer beter.
Gerard Zoetelief van strandpaviljoen
„Vliezicht" vond echter dat er wat
„geregeld" moest worden. Hij poogde
de KNZHRM zover te krijgen dat de
reddingboot „Siegfried Egmundis"
voor dit bijzondere doel zou uitvaren.
De schipper wilde wel, maar de direc
tie moest beslissen. De directeur bleek
telefonisch onbereikbaar zodat men dit
plan moest laten varen. De mensen
van de Cocksdorper Kustzeilvereniging
brachten echter redding. Met hun
snelle motorboot werden de Texelse
duursporters overgezet, een ruige
tocht over de door de stormachtige
oostenwind zeer .knobbelige" Wad
denzee. Daman en Takes werden flink
door elkaar gegooid en kwamen daar
bij pijnlijk op hun stuitje terecht. Dank
zij het zeemanschap van Bart Boon en
Fred Eenhoorn (op de terugweg Bart
Boon en Andreas Moonen) kwam het
duo echter behouden bij de steiger op
de Vliehors aan. Zoetelief had ervoor
gezorgd dat hier Maarten Nijman met
zijn „Vlieland Express" klaarstond om
voor vervoer naar het „Posthuis" te
zorgen.
Eenzaam
Het was wel vervelend dat er voor be
geleider Gerard Witte (die van de hele
loop tevens een fotoreportage maakte)
geen plaats was in de boot, wat bete
kende dat Daman en Takes op Vlieland
hun missie in eenzaamheid volbrach
ten. Twee keer stopten ze op het
buureiland. In het Posthuis waar de
Texelaars met respect werden ontvan
gen, werd wat gedronken, de tas met
schone kleding kon er gestationeerd
en een van de gasten stelde zijn kamer
met douche ter beschikking. Gelopen
werd langs de oostkant van het eiland.
De wind bereikte tijdens dit traject zijn
grootste kracht, met uitschieters tot
ruim acht. Het was dus zwaar. In het
dorp aan het andere eind van het ei
land werd wat drinken gekocht bij een
kiosk en werd langs de westkant de
terugtocht richting Vliehors gemaakt,
nu met de wind in de rug. Toen het
grootste deel van de totaal af te leg
gen afstand erop zat kwam een inzin
king. Daman: „Dat laatste stukje op
Vlieland, dat was zwaar. Dat was het
enige moment dat we bang waren dat
we zouden moeten opgeven. Dat zou
ook zeker zijn gebeurd als we niet met
z'n tweeën waren geweest. We heb
ben voortdurend met elkaar gepraat en
er bij elkaar de moed ingehouden.
Toen we in het Posthuis hadden ge-
douched en gerust zagen we het weer
zitten". Een handicap op Vlieland was
dat de twee lopers daar in onbekend
gebied waren. Ze hadden geen idee
hoever ze waren en hielden op een ge
geven moment toeristen aan die een
landkaart bij zich hadden voor oriënta
tie. Takes: „Die mevrouw vroeg waar
we vandaan kwamen. We zeiden: van
de zuidpunt van Texel. Ze keek ons
stomverbaasd aan en geloofde er niets
van". Een ander handicap ondervond
Willem Daman. Halverwege de
monstertocht begon een spiertje in zijn
linkerknie hevig pijn te doen en dat
bleef zo tot het eind. Een masseur
werd tijdens de tocht ontbeerd. De te
rugtocht naar Texel werd weer met in
schakeling van de Vlieland Express en
de boot van de Cocksdorper Kustzeil
vereniging gemaakt. De laatste 22 kilo
meter naar de finish waren uiteraard
niet de lichtste. Uitputting sloop na
derbij en de twee hadden eikaars mo
rele bijstand hard nodig. Een geestelijk
duwtje in de rug ging uit van Arjan
Barhorst die het stuk tussen de vuur
toren en de Slufter meeliep. Het trof
ongelukkig dat het hoog water was
toen de Sluftergeul moest worden
vaak gebeurt het niet: iemand
If via de Texelaartjes een kachel
krijgt geen reacties, probeert
nog eens en geeft vervolgens
noed op. De kachel belandt in
chuur of op de Lionsveiiing.
ij en aanbod sloten op het mo
lt van adverteren niet op elkaar
maar wie weet zou dat op
ander moment wèi het geval
geweest. Met haar zojuist op-
chte bemiddelingsbedrijfje
n helpende hand" wil Nel Piji-
uit Den Burg hierin voorzien,
ms wil zij bemiddelen tussen
sen die karweitjes willen doen,
nensen die om hulp verlegen
legeleiders van de cursus voor
wen die zich willen (herloriënteren
arbeidsmarkt, die afgelopen
er op Texel plaatsvond, kunnen nu
san lachen. Nel Pijlman's initiatief
imelijk een rechtstreeks uitvloeisel
die cursus. Een kranteknipsel dat
der mede-cursistes meebracht,
ede de aanleiding. Het desbetref-
<e artikel handelde over een vrouw
n Rotterdam was begonnen met
soort klusjescentrale, waarin bij
Raten) doen van karweitjes vragers
bnbieders met elkaar in contact
"en gebracht.
dit voorbeeld ging Nel Pijlman
de slag. Bij het zoeken van de for-
kreeg zij veel hulp van de Vereni-
3Voor Werk in Haarlem. Deze or-
aatie steunt vrouwen die een eigen
'ifle willen opzetten. Ook met de
se cursisten werd gediscussieerd
'"at er op Texel mogelijk zou zijn.
keb heel veel hulp gehad van m'n
te-cursisten", benadrukt Nel. Ook
Meren vroeg ze hun mening. De
varieerden van zeer positief tot
sceptisch. „Sommigen gaven het
dgeen kans van slagen, anderen
juist spontaan naar me toe
'concrete voorstellen."
opzet tot stand. Op de eerste plaats
zal een bestand met „aanbieders"
moeten worden opgebouwd. Deze
„aanbieders" zijn personen die zich
beschikbaar stellen voor het doen van
uiteenlopende dingen. Voorbeelden:
oppassen (op kinderen, woning of die
ren, tijdens vakantie of een avondje
uit), begeleiding (bijvoorbeeld naar arts
of ziekenhuis), boodschappen doen,
verzorging van huisdieren, verzorging
of hulp bij feestjes en verjaardagen,
brei; naai- of verstelwerk. Tevens
denkt Nel Pijlman aan bemiddeling bij
het zoeken naar reispartners (voor va
kanties of voor mensen die (regelma-
tigl naar een bepaalde stad moeten
reizen). Wie zich bij haar aanbiedt,
moet uitgebreid informatie verstrekken.
Ten eerste natuurlijk ten aanzien van
de karweitjes die men wil verrichten,
en verder op welke tijden men be
schikbaar is, of men een vergoeding
wil ontvangen, etcetera. Deze informa
tie wordt opgeslagen in een geauto
matiseerd bestand. Inschrijving bij het
bemiddelingsbureau kost de „aanbie
ders" een tientje per half jaar.
Kan „Een helpende hand" over één
kam worden geschoren met een
uitzendbureau?
Nel Pijlman: „Nee, want ik heb geen
mensen in dienst. Ik bemiddel slechts
tussen vraag en aanbod. De twee par
tijen moeten vervolgens zelf tot over
eenstemming zien te komen over de
hoogte van de vergoeding, enzovoort.
Mijn bureau staat overigens wel offi
cieel ingeschreven bij de Kamer van
Koophandel. Ik ben ook aan bepaalde
regels gebonden. Zo is het mij volgens
de wet verboden om in arbeid te be
middelen."
Al reacties
Een paar Texelaartjes hebben inmiddels
al voor reacties gezorgd, zowel voor
wat betreft de vraag- als aanbodzijde.
Er zijn tot dusver zes aanbieders: vier
huisvrouwen en twee meisjes die
graag willen oppassen. Naar aanleiding
van dit artikel en verdere publiciteit
hoopt Nel dat dit aantal nog fors
groeit: „Hoe meer keuze, hoe beter."
Het mag ook best om heel specifiek
werk gaan, zoals het helpen van ge
handicapten. „Mensen willen zich
vaak best verdienstelijk maken met
vrijwilligerswerk, maar weten niet goed
langs welke weg ze dat moeten aan
pakken. Als eenmaal bekend is dat ik
bemiddel in dit soort gevallen, is dat
misschien wel een mooie oplossing.
Zowel degenen die willen helpen als
degenen die hulpbehoevend zijn, kun
nen zich aanmelden. Ik probeer er dan
voor te zorgen dat de juiste personen
met elkaar in contact komen."
Er zit méér werk aan vast dan alleen
een telefoontje. Nel Pijlman: „Dege
nen die zich aanmelden, worden door
mij bezocht zodat ik weet met wie ik
te maken heb en hoe de situatie pre
cies is. Dat kost me aardig wat drup
pels benzine."
Niet garant
Hoewel ze haar best doet om de
meest geschikte personen te koppelen,
kan ze er niet voor garant staan dat
het werkelijk klikt. „Dat kan niet.
Daarom zal ik de vragende partij ook
altijd adviseren om zelf eerst contact
op te nemen met de aanbieder die ik
aanbeveel."
Degenen die van de aangeboden
diensten gebruik willen maken, dienen
drie gulden te betalen als vergoeding
voor de bemiddeling. Maar een twee
de keer kan men, als de eerste keer
goed is bevallen, de oppas zelf
rechtstreeks benaderen. Er hoeft dan
dus niet telkens te worden betaald.
Drie gulden is ook de vergoeding voor
het te koop aanbieden van roerende
goederen. Voor die prijs zit het aange
boden artikel een half jaar in het
bestand. In die tijd zal Nel Pijlman het
trachten te verkopen.
Voor de aanbieders heeft dat het voor
deel dat men geen rompslomp heeft
met telefoontjes en dergelijke, terwijl
men voorts minder kwijt is dan voor
een Texelaartje zou moeten worden
betaald. Het bewuste artikel wordt
tenminste éénmaal per advertentie
aangeboden. Dat gebeurt tesamen
met andere artikelen, die door anderen
zijn aangeboden, in één Texelaartje.
„Dit gaat pas echt goed lopen, als het
voor veel mensen bekend is dat ik dit
doe. Kijk, nu gebeurt het vaak dat
mensen plotseling iets tweedehands
Nel Pijlman hoopt vraag an aanbod van goederen en karweitjes beter op alkaar te kunnen
afstammen. ,,RIJk zal ik er niet van worden, dank ik."
nodig hebben, maar dat het toevallig
niet in die zelfde week wordt aangebo
den. Andersom werkt dat ook: men
sen bieden iets aan, maar toevallig is
er op dat moment niemand die inte
resse heeft. Maar als ze mij dan bel
len, is die kans groter", aldus blikt Nel
Pijlman vooruit.
Tenslotte: ,,Na jaren in de horeca te
hebben gezeten, lukte het me niet om
ander werk te vinden. Ik houd er van
om wat te organiseren, iets op poten
te zetten. Misschien is dit een gat in
de markt. Maar rijk zei ik er niet van
worden, denk ik."
overgestoken. Er moest even worden
gezocht naar een plaats die doorwaad
baar leek, Takes en Daman trokken al
hun kleren uit, bonden deze op hun
hoofd en staken de geul over waarbij
het water tot hun borst reikte. Aan de
zuidelijke oever wachtte Jan Knippen
berg die het laaste stuk naar de finish
meeliep. Dat was nodig ook, want de
resterende energie raakte nu duidelijk
op. Vooral na het passeren van paal 17
werd het zwaar.
Het tempo viel weg en alles ging pijn
doen. Bij paal 9 werden de twee door
zetters door enkele tientallen kennissen
en familieleden verwelkomd. Op het
strand was een spandoek gezet met
een plagerig opschrift dat naar de 40
plus-leeftijd van de twee lopers ver
wees en er was een rood lint gespan
nen dat de finish moest symboliseren.
Het viel een beetje tegen dat er niet
meer belangstelling was, maar de ver
klaring voor de afwezigheid van spor
tieve supporters lag voor de hand: ie
dereen zat voor de televisie om naar
het EK-voetbal te kijken....
Afgelopen zaterdag kwam er in de
Zuiderzeesporthal in Wieringerwerf
voor veel turners een einde aan het
lange turnseizoen. Voor GVT was
dit een succesvolle afsluiting,
waarbij zowel individueel als in
teamverband de nodige prijzen in
de wacht werden gesleept.
Bij de meisje eindigde Sigrid van Heer
waarden op een tweede plaats en Pe
tra Dankers op een derde. Beide meis
jes hadden dan ook een prima
wedstrijd achter de rug waar zij zeer
tevreden op terug mogen kijken. De
jongste meisjes konden het echter in
de ploegenwedstrijd nog niet bolwer
ken. Hier was de concurrentie te
groot. Ondanks dat de meisjesploeg,
bestaande uit Monique de Ridder,
Liesbeth Brouwer, Wendy Moor, Linda
Goed en Yaltah Pansier, een goede
wedstrijd draaide, eindigde zij op een
zesde plaats. De ploeg vanaf 13 jaar
behaalde een duidelijk beter resultaat.
Deze ploeg, bestaande uit Henniëta
Mulder, Martine Brügemann, Esther
Witte, Suzanne Boeyen en Mariëlle
Vonk, eindigde op een derde plaats.
Vooral de halve punt voorsprong op de
nummer vier, SSS uit Sint Pancras,
verhoogde de stemming omdat vorig
jaar nog met eenzelfde verschil van
deze ploeg verloren. Ook bij de jon
gens werden goede resultaten ge
boekt. Erik Jan Veeger mocht in de B-
poule (tot en met tien jaar) een eerste
prijs in ontvangst nemen, terwijl Mer-
lijn Rump de tweede prijs voor zijn re
kening nam. In de A-poule greep Rut-
ger Zoetlief net naast het eremetaal.
Hij moest genoegen nemen met een
vierde plaats. Ook Karei Dijker was in
vorm en legde beslag op een derde
prijs in de B-poule tot en met 18 jaar.
Joost Brügemann moest in de A-poule
veel turners voor laten gaan, door een
matige oefening op brug en rek. Ook
Mark Jan Mulder kwam er deze keer
niet aan te pas. Na twee onderdelen
blesseerde hij zijn duim en moest de
strijd voortijdig beëindigen In de A-
poule voor heren werd tot slot van de
eerste lange wedstrijddag het laatste
succes voor GVT geboekt. Nico Stoter
werd met een ruime overwinning op
zijn sloffen kampioen. Het seizoen is
voor GVT nog niet helemaal voorbij.
Er staat nog een vriendschappelijk
koppelevenement op het programma
tegen SC Emmeloord. Deze zal wor
den gehouden van 24 tot en met 26
juni.
Morgenmiddag wordt weer divers zelf-
vervaardigd handwerk verkocht door
Gollards-bewoners. De verkoping is op
de eerste etage (in de
bezigheidstherapie-ruimte) van het ver
zorgingstehuis aan De Zes en begint
om twee uur 's middags. Om ongeveer
half vijf is de verkoping weer ten ein
de. Volgens goed gebruik worden er
tevens oliebollen verkocht.
Donderdagavond om tien uur vond op
de kruising Kogerstraat-Jonkerstraat
een aanrijding plaats tussen een perso
nenauto en een bromfietser. De auto
mobilist, een 71-jarige inwoner van
Arnhem, verleende geen vrije door
gang aan de Texelaar, die over de Ko-
gerstraat naar het centrum van Den
Burg reed. De auto liep lichte plaat-
schade op aan de linker voorzijde, de
bromfietser liep schaafwonden en een
gekneusde linkerschouder op. Boven
dien was zijn bromfiets ontzet.
In opdracht van gemeentewerken zal
de firma De Vries en Van der Wiel
maandag een begin maken met het
herstellen van het wegdek van de
Boodtlaan te De Koog. Hiervoor zal de
Boodtlaan voor een gedeelte onbruik
baar worden voor verkeer. Het gaat
hier om het gedeelte tussen de Duin
roosstraat en het Mienterglop. Om het
verkeer zo min mogelijk hinder te laten
ondervinden van de werkzaamheden,
wordt steeds maar aan een rijbaan te
gelijk gewerkt. Het overige gedeelte
van de Boodtlaan zal in het najaar on
der handen worden genomen.
De collecte voor het Nederlands Rode
Kruis, die de afgelopen dagen op Texel
werd gehouden, heeft een totaalbe
drag van 77614,80 opgebracht.
