Interessante „k/edasie" in Oudheidskamer TESO Expositie: „Kleren op Texel rond 1900" VERVOLG VAN PAG.1 Surftoertocht met zeer on wisselvallig weer oen Scooter gestolen Joyriding Kindervoorstelling, „Apen en Dakota PAGINA 2 TEXELSE COURANT DINSDAG 5 JULI Scene uit het stuk met (ven links neer rechts) de acteurs Pip Barnard, Kartin van Arid1 van de expositie bijwoonden waren kenners en dat teiten maximaal gebruik heeft kunnen maken. Haring De Teso-vergadering dreigde deze keer snel afgelopen te zijn. De 129 aanwezi ge aandeelhouders hadden geen com mentaar of vragen. Dat gold ook voor het al eerder gepubliceerde jaarverslag van de directeur (waarin het toekomst perspectief van extra schepen en ha vens aan de orde werd gesteld) en zelfs voor de balans- en verlies- en winstrekening. .Willen jullie allemaal vroeg naar huis?", vroeg Bakker onge rust. Het viel gelukkig mee want voor al dankzij de rondvraag kon de verga dering toch nog tot 22.00 uur worden gerekt, zodat iedereen met een gerust geweten aan het aanmerkelijk langer durende informele gedeelte na afloop kon beginnen. De bijna traditionele lekkernijen ontbraken, wat voor de aandeelhouders die vooral daarom wa ren gekomen een teleurstelling was. „Geen haring deze keer, want het mag geen vanzelfsprekendheid worden. Maar de ober komt nog wel een keer langs", legde Bakker vaderlijk uit. Commissaris Prof. Dr. Henk Postma werd met 142 van de 164 stemmen herkozen als commissaris. Twintig stemmen werden uitgebracht op tegenkandidaat Edzar van Abs. Laatstgenoemde, geen aan deelhouder, was op de voordracht ge zet omdat nu eenmaal voorgeschreven is dat het bestuur met tenminste twee kandidaten komt. De 66-jarige Postma, oud NlOZ-directeur, zit sinds 1980 in de Raad van Commissarissen. „Ik zei toen ja, omdat ik wilde meewerken aan een belangrijk onderdeel van de Texelse gemeenschap. Acht jaar wel en wee heeft mijn motivering alleen maar doen stijgen. Teso is een goed geleid bedrijf en de samenwerking bin nen de Raad van Commissarissen is ook prima", verklaarde hij. Hij voegde toe dat ook Van Abs (de huidige economisch-directeur van het NIOZ) een goede commissaris zou zijn ge weest. Hij is bekend geworden door de succesvolle actie ten bate van de poliobestrijding in Indonesië die op Texel een ton opbracht en waar hij een belangrijk organiatorisch aandeel in had. Tenminste één aandeelhouder, zo bleek bij de rondvraag, was er niet zo rou wig om dat Van Abs niet was geko zen. Oud-Texelaar N.S. Eelman uit Sint Pancras vond het maar vreemd dat Te so een niet-aandeelhouder kandidaat had gesteld. Zo'n man geeft daardoor weinig blijk van belangstelling voor Te so, zo was zijn redenering. Bakker ant woordde uit ervaring te weten dat Van Abs wel degelijk sterk is geïnteresseerd in het reilen en zeilen van de boot- dienst. het aandeelhouderschap is geen voorwaarde om kandidaat te mo gen staan. Stiefmoederlijk Eelman vond overigens dat de op het vasteland woonachtige aandeelhouders stiefmoederlijk worden bedeeld. Om de jaarstukken in te zien, moeten zij een reis maken; eigenlijk zouden ze de stukken toegestuurd moeten krijgen, Eelman kreeg direct zijn zin. Toege zegd werd dat de overkantse aandeel houders voortaan jaarstukken krijgen als ze daarom vragen. Aan het feit dat het bezoeken van de aandeelhouders vergadering voor deze categorie aan deelhouders aanmerkelijke reis- en ver blijfskosten met zich meebrengt, zei Bakker niets te kunnen doen. In het geval Eelman zou dat wel loslopen, meende hij. „Ik ken uw afkomst. Uw verblijfskosten zullen nihil zijn....". Derde boot Kees Commandeur zei dat het be vreemding heeft gewekt onder de wachtende gasten dat ook tijdens de extreme wachttijd aan het slot van het berucht „Rondeweekend" de derde boot gewoon in de haven bleef liggen. Dat die derde boot op deze korte rou te niets helpt, is niet bekend. „Leg die derde boot onder zulke omstandighe den toch maar op zee, dan lijkt het tenminste dat hij vaart", meende Com mandeur. Serieuzer was zijn voorstel om de wachtende automobisten een attentie aan te bieden. Het zou regel moeten zijn dat automobilisten die ver der komen te staan dan het benzi nestation een kopje koffie en vervol gens een patatje of iets dergelijks krij gen. De „afknapper" die deze mensen doormaken wordt zo een beetje ge compenseerd. Bakker zei dat het be leid er op gericht is extreme wachttij den zoals die zondag, in de toekomst uit te sluiten. V-kaarten Kees Dros vond dat het aantal voor rangskaarthouders dat maximaal per schip wordt toegelaten moet worden verhoogd nu Teso over een veel grote re vervoerscapaciteit beschikt. Hij kreeg daarvoor geen steun, in tegen deel. Hoogerheide legde uit dat de be hoefte aan voorrang sterk is afgeno men sinds de Molengat volop kan worden gebruikt. Omdat het nog maar zelden voorkomt dat van het (kostba re) voorrangsrecht gebruik gemaakt moet worden, is de verkoop van deze kaarten dan ook danig afgenomen. In de praktijk blijkt dat er praktisch altijd minder dan 25 voorrangsauto's op de boot staan en dat is maar goed ook, want de oude situatie was verre van ideaal. Herdacht Gevoelens van tragiek waren opgeroe pen door het voorlezen van de notu len, waarbij het aandeel werd geme moreerd dat de heren C. Koorn en G. A. Oskam in de vorige vergadering hadden door in de rondvraag kritische vragen te stellen. Beiden zijn het afge lopen jaar overleden en werden door president-commissaris Bakker her dacht. Aandeelhouder Gerard van der Kooi Fzn. sprak daar vrijdagavond zijn waardering over uit. Verder vond hij dat Teso ook de „tussenboten" op de dienstregeling moet vermelden. Bakker wees dat van de hand. Teso vaart een uurdienst. Dat er bij grote drukte ook op de halve uren boten varen is een extraatje, waarop men niet mag reke nen. Van der Kooi verklaarde verder destijds hoge verwachtingen te heb ben gehad van commissaris Postma. „Maar ik heb hem nadien in een ver gadering nooit wat horen zeggen". Spreker vond dat Teso bij het introdu ceren van nieuwe kandidaten wat zou moeten vertellen over de visie die de betrokken mensen hebben op het functioneren van de vervoersmaat schappij, bijvoorbeeld in hoeverre zij strikt economische overwegingen laten prevaleren boven andere belangrijke aspecten. De aandeelhouders zouden dan beter weten, welk spek zij in de kuip hebben en een meer bewuste keus kunnen doen. Bakker zei dat de kandidaten de doelstellingen van de onderneming moeten onderschrijven. De aandeelhouders kunnen eventueel zelf met de persoon contact opnemen als ze meer willen weten. Postma zelf legde uit dat het niet ge bruikelijk en zelfs ongewenst is dat Teso-commissarissen afwijkende stand punten verkondigen in de aandeelhou dersvergadering. Dat gebeurt vóór die tijd. Men is het lang niet altijd eens, maar als het standpunt, soms in de vorm van een compromis, eenmaal is bepaald wordt dat uitsluitend door de president-commissaris vertolkt als me ning van het voltallige bestuur. Wie al lang van plan was om ooit eens een kijkje te nemen in de Texelse Oudheidskamer, heeft nu een prima aanleiding om die stap te zetten. Sinds donderdagavond is naast het historische fraais dat in het monumentale huis aan de Ko- gerstraat is samengebracht een tentoonstelling te zien van kleding die rond 1900 op Texel werd gedragen. Men moet zich daarbij geen uitstalling van dure stukken voorstellen, die al leen op hoogtijdagen of door zeer ver mogende mensen werden gedragen (zoals meestal bij andere historische kledingexposities) maar een vrij repre sentatieve dwarsdoorsnee van wat ge wone mensen in die dagen aantrok ken, niet alleen bovenkleding, maar ook onderbroeken, onderrokken en an dere kleding die het daglicht alleen zag als het aan de lijn hing te drogen of in het gras te bleken. Selectie De getoonde spullen zijn een greep uit de kledingstukken die allerlei Texelaars in de loop der jaren aan de Stichting Texels Museum hebben geschonken. Tot dusver lag alles veilig, maar onge zien in de mottenballen, wat erg jam mer werd gevonden door de vrijwilli gers die de Oudheidskamer tegenwoor dig met veel succes runnen en wat nog veel meer werd betreurd door Ma- jella Reijnders uit Den Burg die van de studie van antieke kleding haar hobby heeft gemaakt. Zij heeft een selectie gemaakt en de tentoonstelling samen gesteld met hulp van de vrijwilligers. Heel bewust is de expositie niet „Texelse klederdrachten" genoemd, want wat hier zo'n eeuw geleden werd gedragen was niet specifiek Texels, het was Westfries. Wie het heeft over een Texelse kap, bedoelt de Westfriese kap die ook op Texel werd gedragen en die slechts op kleine details afwijkt van de kap die op het vasteland in gebruik was. De kleding die men ziet op de woens dagse folkloredagen is het soort dat vóór 1900 werd gedragen. De kleurige gebloemde jakken verdwenen rond de eeuwwisseling en maakten plaats voor stemmig zwart. „Dat kwam omdat de kleding feitelijk een kopie was van de stadskleding die in Nederland werd ge dragen en die weer was geïnspireerd op kleding in het buitenland, zoals En geland en Frankrijk. Op een gegeven moment veranderde het modebeeld en de kleur verdween", legt Majella Reijn ders uit. De kleding op het platteland was vaak een praktischer uitvoering van de stadskleding. Men vond die sjieke jurken mooi, maar er moest wel in gewerkt kunnen worden. De „keu" die de fraaie lange rokken aan de ach terkant wijd deed uitstaan, werd bij voorbeeld niet overgenomen. Het uit- Majella Reijnders bij een fraai bewerkte onderrok. Het kantje kwam wel eens in zicht als de vrouw met iets opgetrokken rokken over de straat liep. staande effect werd bereikt door meer dere onderrokken over elkaar te dragen. Majella Reijnders heeft altijd al veel be langstelling voor textiel en textielhisto- rie gehad. Aan de pedagogische aca demie in Den Helder haalde ze haar acte U (die bevoegdheid geeft om on derwijs te geven in textiele werkvor men) met als onderdeel kostuumge schiedenis. Het enorme enthousiasme van haar lerares sloeg over. Majella be zocht zo ongeveer alle textielten- toonstellingen in het land en las over het onderwerp alles wat ze te pakken kon krijgen. Het „ontdekken" van de verborgen kledingcollectie van de Oudheidskamer was voor haar een uitdaging. Het werd hoog tijd dat een deel van die spullen eens te kijk werd gezet. Omdat ze nooit eerder iets dergelijks had ge organiseerd, raadpleegde ze een tex- tielconservatrice die wel eens voor het Haags gemeentemuseum werkt en die gaf adviezen waar de kwaliteit van de tentoonstelling ongetwijfeld voor een deel aan te danken is. Niet teveel Het devies werd: niet èlles laten zien, zodat de toeschouwer niet wordt over voerd. Ook geen uitgebreide opschrif ten met veel uitleg. Soberheid en te rughoudendheid prikkelt de belangstel ling veel meer en schrikt niet af. Het is te overzien en het moet al gek gaan als de bezoeker geen kledingstukken ontdekt die hem bekend voorkomen, bijvoorbeeld van oude familiefoto's of van verhalen van moeder of grootmoe der. „Ze zien dan dat het iets uit hun eigen cultuur is en worden dan nieuwsgierig en belangstellend. Daar gaat het om", aldus Majella. Voor mensen die ongeveer willen we ten wat er „zoal" is te zien: kappen, dagelijkse en zondagse schorten, aller lei mutsjes, waaronder een exemplaar dat alleen bij rouw werd gedragen en het zg. harseslappie. Kapothoeden die na 1900 op de kap werden gedragen en vaak fraai waren versierd met zijde, sits en veertjes, fraaie onderjurken, veelal voorzien van schitterend kant. Mannenkleding is er ook, waaronder een werkpak, enkele fraaie vesten die zijn geschonken door Ir. Kuiper uit Ei- erland en een handgeborduurd trouw- vest dat uitgeleend is door mevrouw Keijser. Vermakelijk en interessant zijn de ver halen over de wijze waarop de kleding werd gebruikt en de technische proble men en oplossingen die daarbij een rol speelden. Even snel iets aanschieten was er vroeger niet bij. Massa's kle ding droeg men toen, soms zoveel dat de vrouwen er rugklachten van kre gen. Voor zover de kleding uiterlijk zichtbaar was, had deze ook een sig naalfunctie. Men kon er vrij nauwkeu rig mee aangeven in hoeverre men in goede doen was. Sommige signalen waren zo duidelijk als seinpalen, wat bijvoorbeeld gold voor de gebreide ka toenen witte sokken waarmee jonge maagden op de tweede lammeren- markt verschenen om aan te geven dat hij huwbaar waren en dus beschik baar om te worden uitgenodigd voor de kermis of bezocht konden worden tijdens een „sukelaadje". Woordenlijst De leden van de groep dialect van de Histotische vereniging hebben een bij drage geleverd door het samenstellen van een uitgebreide lijst van Texelse benamingen van kledingstukken. Wie dat raadpleegt komt erachter wat een „frokkie" is, een „smul", een „die sak", een „beffie", een „selondoek" en tientallen andere namen waarmee deze „kledasie" werd aangeduid. De tentoonstelling duurt tot 1 november. De Oudheidskamer is open van maan dag tot en met vrijdag van 10.00 tot 12.30 uur en van 13.15 tot 15.00 uur. bij de tentoongestelde kle- Verder vond Van der Kooi dat Teso wél iets moet ondernemen om de schepen voor voetgangers beter toegankelijk te maken. Rekening moet worden gehou den met het feit dat in het jaar 2000 20 tot 25% van de bevolking tot de bejaarden en minder validen behoort. Maar ook voor jongere categorieën mensen levert het beklimmen van de trappen problemen op, vooral als kof fers moeten worden meegezeuld. Het komt voor dat mensen in wanhoop hun koffer naar beneden gooien. Ook ouderen die temidden van de stank van bromfietsen op het rijwieldek zit ten omdat ze niet naar boven kunnen, leveren beschamende tafereeltjes op. Van der Kooi had geconstateerd dat de bootdiensten van de andere waddeneilanden de toegankelijkheid van de schepen voor voetgangers blijk baar belangrijker vinden dan Teso. Doeksen op Terschelling gaf via een huis aan huis-blad op dat waddenei land te kennen dat in zijn nieuwe schip „natuurlijk" een lift en een invalidentoilet komt. „Ook voor Teso moet dat vanzelfsprekend zijn. Je kunt er niet onderuit". President-commissaris Bakker er kende dat men op de oude Dokter Wagemaker comfortabeler aan boord ging dan op de huidige schepen. Ook Teso heeft geen vre de met deze situatie en heeft de directeur daarom opgedragen het probleem en de mogelijke oplos singen ervan zeer grondig te on derzoeken. Dat is gebeurd en het resultaat is onlangs bekend ge maakt. Volgens Bakker staat nu met zekerheid vast dat aan boord van de schepen geen roltrappen, liften of vergelijkbare voorzienin gen kunnen worden getroffen. „En die komen er dan ook absoluut nietl" Voorzieningen zullen aan de wal moeten komen en Bakker zei er persoonlijk voorstander van te zijn dat Teso een financiële bijdrage le vert aan de verwezenlijking daarvan. Zuiver persoonlijk was ook zijn oordeel over het plan om in de rijwielgangen salons te maken voor te slecht ter been zijnden. „Het zal er wel van ko men, maar ik vind die hokken discrimi nerend, walgelijk. Ik vind het niets!" Dat er een verbod op handen zou zijn dat passagiers tijdens de vaart in de auto's blijven zitten (zodat ook slecht ter been zijnde automobilisten ge dwongen zouden zijn de moeizame Ter gelegenheid van het 200-jari# bestaan van Den Helder werdj dag een surftoertocht vanuit dig 00' plaats naar de Razende Bol g«. maakt. Ook een viertal Texelaar. deed mee. De windsurfers trof) zeer wisselvallig weer en de ter 'are op n ind kei strijdige weerberichten maakter het er niet eenvoudiger op. Ongeveer 50 wedstrijd- en recreant ai fers kozen het ruime sop en vanal Landsend zeilde men naar de Huis ner vuurtoren. Daar werd een boei rond en men zette koers naar de R zende Bol. De sterke wind zorgde leurii voor dat het 20 km. lange traject oon; ongeveer 20 minuten werd afgeleg nd c Rob Boer kwam als eerste binnen, Dijk volgd door Menno Loning en And: oei v van der Berg. Marc van Rijsselberj klod landde als zesde op de Bol. Voor het evenement was een tent de Razende Bol gezet, waar de sur konden eten, drinken en rusten. D rugweg liep rechtstreeks naar Land nnen End. Rob Boer finishte weer als ee 'er maar hij werd nu gevolgd door Mg van Rijsselberghe. Daarachter zater Menno Loning en André van der André Barhorst, die per abuis met recreatiesurfers meedeed, was ondj®'. het verplicht iets later starten ook vooraan in de wedstrijd te vinden. Einduitslag wedstrijd 1. Rob Boer, 2 Menno Loning, 3. André va Berg, 4 Marc van Rijsselberghe Bij de passantenhaven werd in de nacht van vrijdag op zaterdag een huurscooter gestolen die op slot stond. Een dag later hield de polit een aantal vakantiegangers aan dit juj met de verdwenen scooter rondrer Het bleek dat ze het vervoermiddt een sloot nabij De Krim hadden gr ,s j. Uit een garage aan de Beatrixlaan de nacht van zaterdag op zondag Renault 4 gestolen. De wagen enBÜ garage waren niet afgesloten en dr tosleutels zaten in het contactslot. Zondag is de wagen door de politi onbeschadigd in De Koog teruggevonden. Theatergroep De Van Tasjes spi deze zomer de kindervoorstellir „Apen en Dakota's". Deze ad-b produktie is gemaakt onder au ciën van theater-restaurant Klif en wordt gespeeld door Karin v Arkel, Pip Barnard en Oep Schi q, ling. De regie is in handen van van de Wiel, in 1986 afgestudee aan de Academie voor Expressi door woord en gebaar te Utree De drie spelers hebben zich de pen jaren op diverse manieren bez gehouden met het maken van the Bij Pip Barnard heeft het accent vt namelijk gelegen op het schrijven zowel teksten als muziek. Karin va nde 19.3 de Arkel heeft zich toegelegd op heti )r sen en Oep Schilling heeft twee gestudeerd aan de Academie voor pressie te Utrecht. De voorstelling „Apen en Dakota's al improviserend tot stand gekome Ie G is een samenspel van muziek, liedj ht ei spel en beweging. „Apen en Dako ta's" gaat over drie kinderen die dr graag een keer willen vliegen in ee vliegmachine. Artuur heeft de mee fantastische ideeën, Mattia heeft e hele grote mond en Kleine is verier Samen bouwen ze een vliegmachil en verdwijnen in de wolken, maar het zover is moet er van alles gebe ren en staat men versteld van wat Kleine allemaal kan, hoe verlegen I tia soms is en hoe nuchter Artuur|ein zijn. De voorstelling duurt ongevee drie kwartier en is bedoeld voor kn ren van 5 tot 11 jaar, wat niet weg neemt dat er voor elke leeftijd wat te beleven valt. De première vindt plaats op donderdag 7 juli om hall op het plein bij theater-restaurant 12 in Den Hoorn. Daarna, elke don dagmiddag in juli en augustus om vijf op dezelfde plaats. typ ik o kant isten m Tex rzicf ig bi ilder n gt eide elaar ag ie >n dt rdie lam irlijk mee een kum Sine onnr 20. e bil ps i on itiekr ions Mu; vot n (v Oost Snei onnr beh luwe lerin gspl: i); 2 Onder de genodigden die donderdag de open dingstukken tot geanimeerde discussie. tocht naar de salons te maken) werd ontkend. Vergelijking met andere veer diensten gaat niet op. Door de veel langere vaarroute zijn daar mogelijkhe den die voor Teso zijn uitgesloten. Dat commentaar kreeg ook de heer Dijks hoorn die pleitte voor invoering van bagagewagens waar de passagiers hun koffer op kunnen leggen en dan zelf „onbelast" aan boord kunnen stap pen. Dijkshoorn geloofde kennelijk niet in de goede wil van Teso. „Jullie wil len het gewoon niet". Oud papier Mevrouw G. Rüngs-Wuis vond dat het bedrijf dat regelmatig de oud papier containers op Texel komt ophalen, in aanmerking zou moeten komen voor het goedkope „Texelse" meter-tarief. Het gaat om de firma De Vries uit Heerhugowaard, afnemer van oud pa pier dat door diverse Texelse verenigin gen wordt ingezameld ter versterking van de kas. Volgens spreekster is er kans dat De Vries niet meer naar Texel komt, gezien de lage prijs van het pa pier. Die vrees werd door Bakker niet gedeeld. „Die firma komt nog steeds; bovendien trekt de prijs van oud pa pier weer aan". Teso-medewerker Dirk Kuiter tenslotte pleitte voor invoering van Voorrangs- kaarten met een heel grote „V", zodat ze op afstand door de selecterende verkeersleiders beter kunnen worden onderscheiden. Directeur Hoogerheide zei daartoe niet te zullen overgaan. Als wachttijden dreigen, is er iemand op de wal die de zaak van nabij bekijkt. Oep Schilling.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1988 | | pagina 2