Met stemverheffing krijg
ie de klas heus niet stil"
laad tevreden
net compromis
,Meester" Bruijn DOPt nu zijn eigen boontjes
aamsubsidie Texels museum
n
1r-
n
Hoe laat is het?
Geslaagd
Kantoorstraat
Bowlingteam haalde drie
punten in Den Helder
Wedstrijd jeugd in
Kinderboekenweek
Voorlichtingsmiddag
voor reumapatiënten
Verleende
bouwvergunningen
Gouden speld voor
Leen de Vey
iER 1 tl J DAG 14 OKTOBER 1988
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
2.-1
Oudeschild en omstreken staat „meester" Jan Bruijn (57) er-
irn bekend dat hij in 36 jaar onderwijs nimmer heeft staan
chreeuwen voor de klas. Wellicht dat de vrijdag afscheid nemen-
'e onderwijzer daarom door twee generaties Oudeschilders op
anden werd gedragen. Verwacht wordt dan ook dat de grote
int die op het schoolplein wordt opgesteld, vrijdagmiddag een
rootscheepse reünie van oud-leerlingen zal herbergen. Per I no-
ember maakt Bruijn gebruik van de zogeheten DOP-regeling
doorstroming Onderwijzend Personeel). Eigenlijk iets te vroeg,
indt hij zelf, het ging me nu nog gemakkelijk af".
vanaf het prille begin heeft Bruijn
:h voor de klas als een vis in het
gter gevoeld. Als 21-jarig broekie
eeg hij direct een „lastige" klas
egeschoven. Aan het eind van het
hooljaar voerden diezelfde leerlin-
m actie om „hun meester" te be-
luden. „Toen ik van de
iveekschool kwam en een tijdelijke
nstelling kreeg bij de openbare la-
re school in Den Burg, had ik
ien ideaalbeeld van een onderwij-
ir voor ogen. Het enige advies dat
had meegekregen was: ze moeten
eerst een rotvent vinden. Eerst
rgen dat je de baas bent dus. Als
een paard onder controle wilt
ibben moet je de teugels ook strak
luden. Een kind wil weten waar
it aan toe is. Chaos is een dag
k, maar daarna niet meer. Pas als
verhoudingen duidelijk zijn, kun je
il eens wat door de vingers zien."
beweer niet dat ik na veertien da-
n een klas onder de duim heb. Er
iet sprake van een wisselwerking
i, je moet een evenwicht bereiken,
kunst is met elk kind afzonderlijk
evenwicht te komen. De een kun
over z'n kop aaien, de ander niet."
uijn was voor een periode van ze-
n maanden benoemd door de ge-
ente Texel. „Dat ging toen nog zo.
werd niet gevraagd, nee je moest,
kreeg een brief dat ik tijdelijk naar
school in Den Burg moest komen,
idat onderwijzer Van Moort met
serculose in het ziekenhuis was
genomen. Ik verdiende het „kapita-
salaris van f180,- in de maand,
nder inhouding van pensioenpre-
Niet echt riant, in de bieten ver-
nde je meer."
De eerste klas was bepaald niet de
kleinste: Bruijn moest orde houden
over 41 kinderen (de klassen 3 en 4),
onder wie nogal wat familie. Naast
een neefje en een nichtje gaf Bruijn
aanvankelijk ook les aan een broertje.
Zijn collega was juf Brouwer, bij wie
Bruijn (en zelfs ook zijn moeder) ooit
in de klas had gezeten.
Na zeven maanden solliciteerde Bruijn
op een vakature bij de openbare lage
re school van Oudeschild. Zijn klas
vond dat verschrikkelijk en wilde dat
meester zou blijven. Gekscherend zei
Bruijn: „Nou, dan vragen jullie dat
toch aan de burgemeester." Een
goed idee, vonden de kinderen, en zij
voegden de daad bij het woord. De
zelfde middag stonden ze al bij de
burgervader op de stoep. Helpen
deed de spontane actie uiteraard
niet, maar meester Bruijn bleef in de
herinnering voortleven, zo bleek een
kwart eeuw later. Toen Bruijn name
lijk zijn 25-jarig jubileum als onderwij
zer in Oudeschild vierde, kwam ook
eenaantal oud-leerlingen van de Thijs-
seschool op de receptie.
Liever naar zee
En dan te bedenken dat de zoon van
de kolenboer uit de Weverstraat
eigenlijk liever naar zee had gewild.
Van grootmoeders zijde (familie Kui
per) zat het vissen in de familie en
bovendien was de jonge Jan Bruijn
veelvuldig te vinden op de Oudeschil
der haven. Hij moest zijn vader hel
pen met het lossen van "hepen,
kolenzakken sjouwen. e grotere
schepen werd de Gour loeg inge
schakeld. Kleine schepei. sten we
zelf, dan spaarden we een paar gul
den uit. Ook toen ik al op de kweek
school zat, hielp ik nog mee. Vooral
's winters was ik nogal eens „ziek".
Eens kwam ik na een periode van
zes weken afwezigheid weer op
school. De gymleraar zei: ik zal ver
onderstellen dat je ziek bent ge
weest. Maar hij hoefde me alleen
maar aan te kijken om beter te we
ten: ik had een gezonde kleur en de
zwarte kringen zaten nog onder mijn
ogen....."
Wegens een oogafwijking kon Bruijn
een streep halen door zijn zeevaar
taspiraties. Wie een bril droeg kon
niet naar de zeevaartschool, en dan
bleef er voor Texelse scholieren wei
nig keus over. Voor wie verder wilde
leren, was de kweekschool in Den
Helder feitelijk het enige alternatief,
de andere scholen waren immers te
ver weg.
Bruijn: „Van mijn generatie zijn vrij
veel Texelaars naar de kweekschool
gegaan en in het onderwijs terecht
gekomen. Pietje Druif was onderwij
zeres in Eierland, Agna van der Sterre
kwam in Oosterend voor de klas te
staan en Wim Boon bijvoorbeeld
geeft les in Alkmaar, ik geloof trou
wens dat hij ook in de DOP gaat."
„Ik kon goed rekenen, maar zingen
was een ramp. Ik ben zo a-muzikaal
dat de zangleraar er op de kweek
school wanhopig van werd. Hij vroeg
me: welke toon is hoger, deze van de
piano of de misthoorn buiten? Ik wist
het echt niet en antwoordde dat ik
beter het verschil tussen een Opel en
een Ford kon horen." En lachend:
„Vandaar dat de kinderen bij mij altijd
graag zingen, het is namelijk altijd
goed....."
Meesterlijke verteller
Meester Bruijn heeft andere gaven,
hij kan bijvoorbeeld uitstekend vertel
len. De verhaaltjes „De reus en de
dwerg" en „Padde" zijn klassiekers
in Oudeschild. Vaders en moeders
van nu bemerken tot hun verrassing
dat hun kroost met precies dezelfde
verhalen thuiskomt als zijzelf vroeger
op school hoorden.
„De reus en de dwerg" is misschien
al dertig jaar oud, schat Bruijn. „Die
verhalen spruiten voort uit boeken
die ik vroeger ooit heb gelezen. In
„Padde" zitten bijvoorbeeld snufjes
uit „De Scheepsjongens van Bonte
koe", „Paddeltje" en nog wel zes an
dere jeugdboeken verwerkt. Alles is
door elkaar gegooid tot een eigen
verhaal. De kinderen ervaren dat als
veel mooier dan een boek. Zij ont
houden elke finesse, terwijl ik zelf
wel eens wat vergeet en er wat an
ders van maak. Ik moet die verhaalt
jes telkens weer vertellen, ze krijgen
er nooit genoeg van. Je moet als on
derwijzer intens meeleven met zo'n
verhaal. Als ik vertel „er zit een jon
getje in een roeiboot", dan zie dat
ook voor me."
„Of de reacties van toen en nu ver
schillen? Nauwelijks. Er is een hele
boel veranderd, maar ik geloof dat de
kinderen het minst veranderd zijn. Ja
ik weet het: het tegendeel wordt
vaak beweerd. Natuurlijk heb je te
genwoordig de invloed van de televi
sie, van meer zakgeld, enzovoort.
Maar we groeien daarin zelf ook
mee. De jeugd van nu brutaler? Bij
mij nietEn ach, als er zoals toen
ik veertig werd op het bord stond ge
schreven „meester jewordt een ouwe
zak", dan kan ik daar hartelijk om la
chen."
Meester Jan Bruijn voelde zich als een vis in het water op de Oudeschilder basisschool Mijn schooltijd is omgevlogen", aldus de afscheid ne
mende onderwijzer.
Fluisteren
„Als ik mijn stem verhef, is het niet
best. Maar ik zou echt niet weten
wanneer dat voor het laatst is ge
beurd. Met hard praten bereik je
niets, een klas blijft lawaaiig. Verge
lijk het maar met een boer die druk
is en met de deuren smijt, zijn vee is
dan erg onrustig. Als je het in je keel
hebt, heb je een stille klas. Fluister
maar eens, de kinderen onthouden
dan elk woord."
Bekend is ook het verhaal dat
meester Bruijn de jeugd leerde zwem
men achter de dijk, lang voordat er
een zwembad was op Texel. „Dat ge
beurde met een ronde rubberboot,
halverwege de jaren vijftig. Die boot
was een gigantisch ding, er kon wel
1100 liter lucht in en er was plaats
voor minstens 25 kinderen. Zwem
men deden we na schooltijd, het was
eigenlijk meer vermaak dan zwemles.
Natuurlijk ging het de jeugd om die
boot. Die lag aan een touw van vijf
tig meter uit de kust. Intussen liep ik
met een provisorische zwemhengel -
een bonenstok met een touwtje-
langs de dijk waaraan de kinderen
konden leren zwemmen. Maar ook
degenen die het nog niet helemaal
onder de knie hadden, klommen op
de boot. Zij wurmden zich langs dat
vijftig meter lange touw, met een rij
kurken om het middel. Spelenderwijs
leerden de kinderen elkaar goed
zwemmen, ik maakte ze alleen ver
trouwd met het water. Die rubber
boot was trouwens snel versleten. Ik
ging ermee te poeren op het wad,
dus er moest een andere boot ko
men. Kees de Wijn heeft toen een
nieuwe boot voor me gemaakt. Ik
heb er heel wat pondjes paling mee
gevangen. Bij een zachte plek in de
Mokbaai, of bij Ceres waar na de
warme zomer van '59 paling in over
vloed was."
Eenmalige aanbieding
De immer op de fiets 's morgens
vroeg naar school komende meester
Bruijn (woonachtig in Den Burg) vindt
dat de 36 jaar in het Texelse onder
wijs zijn voorbijgevlogen. Nooit heb
ik de weken afgeteld. Ik stop nu op
een moment dat ik er eigenlijk weinig
voor voel. Maar die DOP-regeling was
een eenmalige aanbieding, iedereen
zei dat ik het moest doen. Eerst ga
ik nu wat afstand nemen. Ik heb een
grote tuin in Oudeschild, een bootje,
een huis dat moet worden opgeknapt
en ik ben penningmeester van de
Doopsgezinde gemeente. Misschien
nog een reden waarom mijn school
tijd is omgevlogen: ik heb het altijd
reuze getroffen met collega's, dat is
heel belangrijk geweest."
de
f2
itS
55
e gemeenteraad is dinsdag-
'ond unaniem akkoord ge-
aan met het compromis-
jorstel dat na moeizame on-
rhandelingen tot stand is ge-
>men inzake de omvang van
zg. raamsubsidie voor de
ichting Texels Museum.
last de oude jaarlijkse subsidie van
170.982,- krijgt de STM f110.000,-
us een extraatje van f6000,- voor
it maritiem en juttersmuseum. Ver-
ir is er -,„g een extra subsidie no-
gebleken van f15.659,- om de
idheidskamer en het Maritiem en
Jttersmuseum te kunnen onderhou-
in, eentaak die tot dusver door de
-imeente werd behartigd. De Stich-
ig beschikt voortaan dus jaarlijks
'er f302.641,- en moet daarmee de
Ie exploitatie zelfstandig rond zien
J, krijgen. Zowel college als raadsle-
IU' >n zeiden erop te vertrouwen dat
I ook zal lukken. Dirk Terpstra
vdA) liet blijken dat er met zijn
actie wel te praten is, als er onver-
Dopt toch moeilijkheden zouden rij-
in. Zegers: „Wij zeggen dat NIET
voorbaat toe, want daar zouden
a dan toch eerst eens goed over
oeten nadenken"
Bolder-directeur
et algemene stemmen werd de
jarige Leendert Noordzij uit Hoo-
zand per 1 januari a.s. benoemd
directeur van de sociale werk-
iats „De Bolder" als opvolger van
Fraanje. Noordzij is thans nog
junct-directeur van een bedrijf in
eatertechniek en was daarvoor ver
fden aan een technisch bureau.
1 aanstaande Bolder-directeur (die
boren is in Capelle ad IJssel) was
8t zijn vrouw in de raadsvergade-
aanwezig en nam tijdens een
arvoor bedoelde schorsing de gelu-
'snsen van de aanwezigen in ont-
ngst.
id.
Vogeljacht
iform het voorstel van het college
ai de raad nog geen beslissing
over het verzoek van de Nederlandse
Vereniging tot Bescherming van Vo
gels om de jacht op een elftal on
schadelijke vogelsoorten te verbieden
(voor zover het gemeentelijk jachtter
rein betreft) en de afwijzende reactie
daarop van de Koninklijke Nederland
se Jagers Vereniging. Het college zal
eerst nadere informatie inwinnen.
Vooruitlopend daarop liet Gerard van
der Kooi van de PvdA toch alvast
weten dat zijn fractie het verzoek
van „Vogelbescherming" zou steu
nen. Hij toonde zijn koffiekopje en
zei: „Vogels ter grootte van dit kopje.
Ik ben er geen voorstander van dat
daarop wordt geschoten". Nel
Eelman-van 't Veer liet weten dat
ook de CDA-fractie „in principe" aan
het verzoek van Vogelbescherming
tegemoet wil komen. Erna Eelman
(VVD) vond het vreemd dat in deze
kwestie de adviseur van de minister
niet is geraadpleegd. Jan van Asselt
(Texels Belang) zei verheugd te zijn
dat het college niet uitsluitend afgaat
op de thans aangevoerde informatie,
maar zich breder zal informeren. Hij
onthulde dat de jagers van de Wild
beheereenheid Texel al hebben beslo
ten om de komende drie jaar niet op
patrijzen te schieten, zodat de terug
gelopen stand van deze vogelsoort
kan herstellen.
Een eventueel verbod om op de elf in
het geding zijnde vogelsoorten te ja
gen heeft overigens vooral principiële
betekenis, omdat de gemeente
slechts zes hectare grond bezit die
voor de jacht verpacht wordt.
Gerard van der Kooi had gewild dat
het college het aanplakbiljet van „Vo
gelbescherming" in de raadzaal had
opgehangen, maar de burgemeester
wees dat van de hand. In de raadzaal
moet in een neutrale sfeer beslist
kunnen worden. De indruk mag niet
ontstaan dat de raadsleden in een
bepaalde richting worden geduwd, zo
redeneerde hij. Tine Krijnen sloot de
korte en eigenlijk niet toegestane dis
cussie over dit onderwerp filosofe
rend af: „Vroeger was het een
kwestie van eten, nu van etiek.
Schieten en aanvallen, dat zit in de
De een liep voor, de ander achter, de
derde helemaal niet....Daarom zijn de
klokken van de Hervormde kerken
van Den Burg, De Waal en Den
Hoorn gedemonteerd en naar de
gespecialiseerde werkplaats „De
Klok" te Aarle-Rixtel gestuurd. Ze
zullen geheel worden gereviseerd en
binnenkort weer in de kerktorens
worden geplaatst.
Peter Wetsteen uit Oosterend slaagde
te Amsterdam voor het vakdiploma
aardappelen, groenten en fruit.
mens. Maar schieten mag je blijkbaar
niet op dieren doen"
Marktkraam
De marktkooplieden zijn verplicht ge
bruik te maken van uniforme kramen,
die door werkplaats „de Bolder" be
schikbaar worden gesteld. Markt-
antiquairJelle Wersma neemt daar
geen genoegen mee, want hij be
schikt zelf over een prima kraam en
wil die blijven gebruiken. Dat heeft
het college geweigerd en tegen die
weigering is hij nu in beroep gegaan
bij de gemeenteraad. In zijn beroeps
schrift voert hij aan dat hij zeven jaar
geleden op de markt werd toegelaten
onder voorwaarde dat hij zijn eigen
kraam zou gebruiken. Verder vindt hij
de afkoopregeling die het college
hanteert ontoereikend en daardoor
zeer nadelig. Hij rekende voor dat hij
de komende zes jaar (waarin hij zijn
eigen kraam zou kunnen gebruiken)
bijna f 9000,- aan huur voor de ge
meentelijke kraam kwijt is en dat
vindt hij te gek. Een beslissing op dit
beroep zal worden genomen nadat
de bezwaar- en beroepsschriftencom-
missie advies heeft uitgebracht.
Al enige tijd volg ik via de krant de
discussie over eventuele naamsveran
dering van Kantoorstraat in Elle
boogstraat. De naam „Jelleboog"
heeft niets te maken met een even
tuele vroegere naam Kromme Elle
boogsteeg of zoiets. Hij is namelijk
op de volgende wijze ontstaan. „De
Jelleboog" is gevestigd in een oud
pand van de fa. Keyser en Co. Dit
onrendabele pakhuis werd indertijd
verkocht aan Joop Jellema, met als
doel verbouwing tot bar-disco. Toen
Jellema bijna aan de opening van zijn
nieuwe bedrijf toe was, vroeg hij in
de Texelse Courant suggesties voor
een naam van deze zaak. Door mij
werd toen (niets van een Kromme El
leboog wetende) naam Jelle/Jellema
boog(bocht) ingestuurd en geaccep
teerd. Inmiddels vermoed ik, dat on
danks de naam Kantoorstraat, zeer
vele Texelaars en toeristen de weg
naar de „Jelleboog" goed weten te
vinden!
R. Zijm, Den Burg.
Bowlingteam Opel Rentenaar speel
de in Den Helder haar eerste wed
strijd in de Nationale league. In
totaal moesten drie wedstrijden van
twee games worden gespeeld.
De meeste bowlingclubs zijn alweer
begonnen met hun „huisleague". Dat
is op Texel nog niet het geval. Daar
door speelde Opel Rentenaar wel
strijdlustig, maar kwam men routine
te kort. Henk Plaatsman en Klaas
Veldman behaalden totalen van 1100
en 1016 pins. Joop van Hove had
een hoge game van 210 pins.
De eerste wedstrijd tegen Poelenburg
werd met 2-1 verloren. Tegen Party
centrum Zaandam kon het Texelse
team niet op: beide wedstrijden wer
den verloren. Kooymans bv had het
echter moeilijker: de Texelaars won
nen de eerste game met 100 pins en
ook de tweede game liep goed De
wedstrijd werd uiteindelijk met 2-1
gewonnen, want in de laatste game
werd de tien beurt niet afgemaakt.
Daggemiddelden: Gré Penha 162,
Joop van Hove 167, Henk Plaatsman
183, Rob Beumkes 157 en Klaas
Veldman 169.
Gisteren begon de Kinderboeken
week, die duurt tot 22 oktober. Dit
jaar is het thema van de week „Dui
zend dingen achter deuren". In de
openbare bibliotheek te Den Burg zijn
twee tentoonstellingen te zien: een
presentatie van de dit jaar bekroonde
boeken, en een tentoonstelling van
bouwplaten en de kant-en-klare resul
taten van vele uren plakwerk. Daar
naast kan de jeugd meedoen aan het
inrichten van een eigen museum op
een in de bibliotheek af te halen
werkplaat. Woensdag 19 oktober zul
len de beste inzendingen worden
beloond.
Door omstandigheden gaat de mid
dag voor reumapatiënten, verzorgd
door medewerkers van het regionaal
ziekenfonds Noord Holland Noord
niet door. Deze middag stond gep
land voor donderdag 20 oktober in
De Lindeboom.
In plaats hiervan zal een demonstra
tie worden gegeven van diverse hulp
middelen van de firma Comein uit
Hoorn voor reumapatiënten. Deskun
dige toelichting wordt gegeven door
een ergo-therapeute. De aanvang is
15.00 uur.
Burgemeester en wethouders hebben
aan de volgende personen en/of in
stanties bouwvergunningen verleend
J. S. Groot, Klif 22, Den Hoorn voor
het ged. vergroten van een woon
huis; Recreatiepark Texel B.V., Plein
40-45 nr. 5, Amsterdam, voor het
plaatsen van 47 zomerhuizen, Rog-
geslootweg, De Cocksdorp; Fa. Gebr.
N. J. en M. G. Boersen, Schorrenweg
30, Oosterend, voor het plaatsen van
een rundveestal.
Derden-belanghebbenden kunnen te
gen deze beschikkingen ingevolge de
Wet Administratieve Rechtspraak
Overheidsbeschikkingen een be
zwaarschrift indienen. Nadere infor
matie hierover is te verkrijgen bij de
gemeentesecretarie, afdeling R.O.V.,
kamer 205.
Teso-medewerker Leen de Vey her
dacht het feit dat hij 25 jaar geleden
lid werd van de vervoersbond FNV.
Deze week werd daar aandacht aan
besteed in de eerste vergadering van
de nieuwe ondernemingsraad van Te-
so, waar De Vey als voorzitter deel
van uitmaakt. Namens de bond felici
teerde Pieter Jan Zutphen de jubilaris
met het bereiken van de mijlpaal en
overhandigde hem de gouden
bondsspeld. IFoto Dirk kuiter)
