'errassend theaterstuk Muziek- en dansschool 'on Sion-avond: sprookje met Arco de Graaf als prins Arco de Graaf: pas aan het begin van carrière Uitreiking welzijnspenning was apotheose van muzikale avond Uitslagen pupillenvoetbal Uitslagen zaalvoetbal TEXELTOERIST Dubbele von Sion voor rolstoelatleet Ander gironummer Vergadering ZDH iterspeelzaal Jdt open huis baret afgelast ig uit de bol ging Jan Kuhne als de heks Klor. Zijn tegenspeler is hier (op de rug gezienI fassink. zulke enthousiaste en veelzijdige docenten als waarover men eschikt, heeft de 30-jarige Texelse Muziek- en dansschool de komende dertig jaar niets te vrezen. Na de uitvoering van nuzikale sprookje „Matthijs Mooimuziek", vrijdagavond tij de Dubbele Von Sion-avond in De Lindeboom, kan men de- mclusie met gerust hart trekken. De muzikanten waren in jpzichten verantwoordelijk voor een overrompelend thea- uk, waaraan door een volle zaal veel plezier werd beleefd, vel beslist sprake was van teamwork, straalde één ster bo de anderen uit: Jan Kuhne, die drie rollen vertolkte, twee mu- ïstrumenten hanteerde en ook een aandeel had in het jven van de teksten. Als de heks Klor was Kuhne weerga- en saxofoonleraar Kuhne be- e tot een groep van circa 45 nen die bij de produktie waren (ken. Een aantal van hen was niet minder actief geweest „ster" van het gezelschap. Zo Tijwei het hele script geschre- oor de docent muzikale vorming Texels basisonderwijs Bernard en, op basis van het jeugdboek thijs Mooimuziek" van de schrij- ans Werner (in 1968 bekroond e Gouden Griffel). Nadat tijdens mer de keuze op het boek was en, ging Teilegen er direct na de rvakantie mee aan de slag. Tel- kende alle teksten dus van bin- n van buiten, hetgeen hem te pas kwam bij zijn optreden rteller tijdens de uitvoering. Uit Tote hoofd praatte hij op bijzon- oeiende wijze de scènes aan- ndere grote klus verrichtte Mar- lars uit Alkmaar, een hoboïst en kleraar die componeert voor rood. Baars, een kennis van werd aangezocht om de mu- iij het script te componeren. De ;e opdracht betekende voor beslist'geen tussendoortje; in deel, het was voor hem een /an grote omvang waarmee be- jk veel tijd was gemoeid. Van iktober tot aan de kerstvakantie iij dagelijks met „Matthijs Mooi- ik" in de weer. Om de repetities te doen verlopen, had Baars wel alle geluidseffecten op de gezet. Overkant waren alle rollen apart uitge- met behulp van een tekstver- (door Rob van het lende), zodat de „acteurs" e slag konden gaan Doordat antal docenten aan de overkant was het lang niet altijd moge- Cs avonds) met de complete groep te repeteren. Vandaar dat de docenten elkaar overdag nogal eens aan het jasje trokken om samen teksten door te nemen. De laatste weken was iedereen op de Texelse Muziek- en dansschool geheel in de ban van het stuk, aldus bekende Ber nard Teilegen vrijdagavond na afloop. Aanvankelijk werd gerepeteerd zonder dat iemand de leiding had, maar na enige tijd deed de behoefte aan een regisseur zich gelden. Betty Witte- Bakker voerde vanaf dat moment de regie. Zij zal tot de dag van de uit voering met het zweet in handen hebben gezeten. Pas een week vóór de pre mière werd het hele stuk op het to neelpodium van De Lindeboom gerepeteerd. Die repetitie nam liefst drie uur in beslag, terwijl het streven was gericht op de helft. In de laatste week moesten dus de nodige puntjes op de i worden gezet; met name het verwisselen der de corstukken door de toneelmeesters moest soepel verlopen. Na een vol gens zeggen dramatisch verlopen ge nerale, verliep de uitvoering van vrijdagavond gesmeerd. Chaotische taferelen tussen de coulissen bleven voor het publiek althans onopge merkt. Slechts één hapering deed zich voor, toen de als „vogelman" komisch rondhuppelende muziek schooldirecteur Bert Kemper wèl al zijn vogelkinderen op het toneel had, maar zijn vogelvrouw (Rina Rood) maar niet kwam opdraven. Wanhopig zocht Kemper, tot groot vermaak van het publiek, tussen de coulissen en achter de decorstukken (bomen en struiken) naar zijn vrouw. Precies op een moment dat Kemper weer eens even wegdook achter een namaak- De traditionele avond rond de uitreiking van de „Dubbele von Sion"-penning, de ereprijs voor Texelse verenigingen, instel lingen en personen die zich op cultureel of sportief gebied bijzonder hebben onderscheiden, kende dit jaar een geslaag de editie. Weliswaar was er voorafgaande aan de uitrei kingsplechtigheid slechts één programma-onderdeel, maar dat was zó aardig dat het selecte publiek in De Lindeboom een prima avond beleefde. De organisatie van de Von Sion- avond berust bij de Stichting Ondersteuning Welzijnswerk (SOW); de uitvoering was ditmaal in handen gegeven van de Texelse Muziek- en dansschool, één van de bij de SOW aan gesloten instanties. De school profileerde zich op verrassen de wijze met een originele uitvoering van een sprookjesachtig theaterstuk, dat speciaal voor deze gelegen heid was vervaardigd. Na de hartverwarmende, massale slot scène, deed SOW-voorzitter Klaas Veenbaas er nog een schepje bovenop bij de bekendmaking van de Von Sion- winnaar. Met rolstoelatleet Arco de Graaf, die afgelopen jaar met klinkende prestaties tot de nationale ,,wheeler"-top doorbrak en een voorbeeld vormt voor heel sportend Texel, had de SOW een goede keuze gemaakt, zo oordeelde het ovationeel applaudiserende publiek. Op deze pagina een ver slag van een avond met twee hoogtepunten. Rolstoelatleet Arco de Graaf uit Den Burg maakte in 1988 landelijk furore en begon het nieuwe jaar met al wéér een prijs: vrijdagavond werd hij onderscheiden met de ..Dubbele von Sion"-welzijnspenning. De onder scheiding vormt een beloning voor jaren van groot doorzettingsvermo gen en gerichte training. Het ziet er echter naar uit dat De Graaf nog lang niet aan het einde van zijn latijn is. maar pas aan het begin van een sportieve bloeiperiode staat. Terecht merkte SOW-voorzitter Klaas Veen baas dan ook op tijdens de uitreiking van de Dubbele Von Sion: ,,We ne men nu een risico, want het zit er dik in dat Arco de komende jaren wéér voor de welzijnspenning in aanmerking komt." Voor het eerst sinds de eerste Von Sion-avond in 1965 werd slechts één erepenning uitgereikt. Driemaal vielen er vier personen of verenigingen te gelijk in de prijzen (1967, 1976 en 1978) en het kwam nog met voor dat de penningen een jaartje extra in de kluis moesten blijven Arco de Graaf was ditmaal als duidelijke kan didaat nummer 1 door vele verenigin gen naar voren geschoven. De bewondering voor 's mans prestaties is kennelijk groot; niet alleen omdat hij als invalide zich tot een bepaald niveau heeft opgewerkt, maar zeker ook omdat De Graaf een voorbeeld is voor héél sport bedrijvend Texel. In de afgelopen jaren heeft hij zich vanuit een niet benijdenswaardige si tuatie opgewerkt tot een topsporter, gesteund door enkele mensen in zijn omgeving en met een grote persoon lijke inzet. In feite was alleen al het overwinnen van zijn handicap, na het verkeersongeluk enkele jaren geleden dat hem in een rolstoel deed belan den, een prestatie van formaat. Arco zag in de sport een mogelijkheid om zijn energie kwijt te raken en vond er na enige tijd een nieuwe uitdaging in. „Misschien beschik ik door mijn han dicap wel over extra doorzettingsver mogen om het allerhoogste te bereiken", vertelde hij vrijdagavond tegen een ademloos luisterend pu bliek. Vorderingen Tijdens de laatste twee jaren maakte De Graaf grote vorderingen in zijn nieuwe sport: wegwedstrijden over lange afstand. In februari 1987 nam De Graaf tijdens de halve marathon van De Waal nog deel aan de 7 Zi ki lometer, een afstand waar hij nu zijn hand niet meer voor omdraait. Later dat jaar beproefde De Graaf zijn ge luk op de halve marathon (De Koog) en bleef intussen fanatiek doortrainen samen met zijn vaste trainingsmaat en begeleider Theo Franchimon. 's Winters zocht hij ook de sportschool op om zijn spierkracht te vergroten en volgde trainingsschema's van een trainer uit Den Helder. Vlak voordat het seizoen 1988 aanbrak, kreeg De Graaf de beschikking over een nieuw type sportrolstoel, dat twee kilo lich ter was dan zijn oude model. In de zomer van het afgelopen jaar kwam de doorbraak. Tijdens het voorjaar had De Graaf al van zich doen. spre ken met een overwinning in de Len teloop te Schiedam en de voltooiing van zijn eerste hele marathon (begin mei in Amsterdam, tijd 2 uur 20 mi nuten). In augustus eindigde hij te midden van de top van Nederland als vierde in de Bloemenmarathon, een hoog aangeschreven etappewedstrijd voor „wheelers"). Aan het eind van die maand be vestigde De Graaf die prestatie door als derde te finishen in het Neder lands kampioenschap op de mara thon voor wheelers te Voorhout. Hij scherpte zijn tijd aan tot 2.11.25. De steil opgaande lijn werd voortgezet in september: in de 10 Engelse mijlen van Dordrecht versloeg hij de hele Nederlandse wheelertop (inclusief Seoul-gangers) en in Stadskanaal vestigde Arco een nieuw Nederlands wheeler-record op de halve mara thon: 56 minuten en 57 seconden. Voor de komende jaren heeft hij nog grotere plannen. In elk geval zal De Graaf zich dit jaar proberen te kwali ficeren voor de Wereldspelen van 1990 in Assen. Smoes Vrijdagavond was De Graaf met een smoes naar de voorzaal van De Lin deboom gelokt door zijn chef Edzar van Abs van het Nioz. „Ik dacht dat het om een gesprek over sponsoring of zo zou gaan", verklaarde De Graaf. Na de voorstelling van de Texelse Muziek- en dansschool werd hij naar de grote zaal geroepen, alwaar hij met een ovatie werd ontvangen alsof hij zojuist met een straatlengte voor sprong de finish van een belangrijke internationale marathon passeerde. En zo was het eigenlijk ook een beet je. Zaterdag 28 januari 1989 Texel F1-SVO F1 1-0 Tex. Boys El-Tex. Boys F2 3-0 Tex. Boys F2-Texel F1 0-7 Tex. Boys F1-SVO F1 3-0 SVO D1-Tex. Boys Dl 1-1 SVO E1-Tex. Boys E3 1-2 SVO D1-Texel D1 0-0 Texel E3-SVC El 2-1 SVC El-Texel E2 0-0 De Koog D1-Texel Dl 0-2 Vrijdag 20 januari 1989 Texel 3-Gamma 1 2-16; Texel BV 1-Gamma 2 5-3; Jelleboog 2-De Koog 3 1-6; Gamma 4-Klif 2 3-3; Texel BV 3-Mantje 2 2-5; Casino 2-De Krim 1-2 Zondag 22 januari 1989: Casino 5-Casino 4 2-1; De Krim 2-Mantje 3 3-0; Texel-Klif 1 5-2, Mantje 2-Texel BV 3 4-3; Gamma 4-Casino 6 3-1. Deze week wordt de laatste hand gelegd aan de redaktionele inhoud van het voorjaarsnummer van „Texeltoerist". Tot en met donderdag kunnen wij nog mel ding maken van evenementen en andere voor toeristen interessan te feiten, betrekking hebbend op de periode 17 maart-17 juni. Daarvoor kan kontakt worden opgenomen met de redactie, te lefoon 12741. boom, kwam zijn vogelvrouw tevoor schijn, hetgeen uiteraard een lachsal vo tot gevolg had. Lichteffecten Voor de rest scheen alles perfect te lopen. De vele geluids-, licht-, rook- en knaleffecten waren prima geti med, waardoor „Matthijs Mooimu ziek" een professionele indruk maakte. Vooral de voor de verlichting verantwoordelijke technici (Jaap van Vooren en Ed Combé) hadden een zware taak. Hun draaiboek bleek tot in de puntjes te kloppen. Bij de rook- en knaleffecten had de Muziek- en dansschool de deskundige hulp van Rob Valkenburg gehad. Die had zich creatief uitgeleefd, met als hoogte punt de ondergang van de heks. Uit de steel van de afzichtelijke „oet" (het cello-achtige instrument waar mee de heks de muziek heeft weten te verdelgen), komt dan met een vre selijke knal en vuurwerk de kop van de heks tevoorschijn. Een speciale vermelding is er voorts voor Els Postma, die verantwoordelijk was voor de zeer fraaie kostuums en de attributen, en voor Dyo Wassink, die een aandeel had in de muziek en verder zeer actief was bij de decor bouw. Opzienbarend was ook zijn to neelspel; vooral als circus-acrobaat (een rol die men van hem niet ver wacht) stal Wassink op onnavolgbare wijze de show. Opvallend Opvallende rollen waren er verder van Loes Bakker (als hoofdpersoon Mat thijs Mooimuziek), Betty Witte (kort, maar nadrukkelijk aanwezig). Jan Driehuis (blonk uit als chef-kok en als Vader Bach; zou een aanwinst voor elke toneelvereniging zijn met zijn op merkelijk improvisatievermogen) en Henk van Atteveldt (als circusdirec teur). De acteur-docenten hadden vrijwel geen moment rust, want zodra zij zonder tekst zaten, werd hun aanwe zigheid in de orkestbak verlangd. Zel den zal een orkest zo'n bonte vertoning zijn geweest De muziek leed er echter niet onder en vormde een goede ondersteuning van het to neelspel; net als bij films had de mu ziek de functie de scènes van de nodige spanning of vrolijkheid te voorzien. Eén puntje van kritiek: het onderdeel dans, dat men eigenlijk ook in deze produktie zou verwach ten, bleef zo goed als achterwege Misschien bij een volgende uitvoe ring, want dat het initiatief een ver volg verdient, staat buiten kijf. Nogmaals? Zaterdagochtend beleefde het stuk een tweede opvoering, met minstens zoveel succes voor een bomvolle De Lindeboom-zaal. De kaarten voor die voorstelling waren 24 uur tevoren al uitverkocht. Zeker 120 personen moesten worden teleurgesteld, „We voelen ons moreel verplicht het stuk nogmaals op te voeren", aldus direc teur Kemper desgevraagd. Wanneer dat zal gebeuren, is echter nog onbe kend. In het artikeltje over de geslaagde hulpactie voor Armenië in de vorige krant is een storende vergissing ge maakt. Er werd namelijk een foutief gironummer vermeld. Het juiste num mer is 4586, t.n.v. Hulpcomité Aard beving Armenië, Amsterdam. Woensdag houdt ZDH in kantine De Spil een vergadering over de „zome- ractiviteiten 1989", aanvang 20.00 uur. ledereen die zich betrokken voelt bij ZDH is welkom. mterspeelzaal in De Cocksdorp 'vrijdag a.s. een open ochtend 's die overwegen om hun kind 2-4 jaar) naar de speelzaal te gaan, kunnen dan kijken hoe aar in de praktijk reilt en zeilt. acksdorper peuterspeelzaal wil Wat nieuwe peuters trekken, 'wdige aantal (acht) is aan de a kant omdat de financiële ba- "i smal wordt. Bij minder dan 'peuters zou men zelfs tot slui- "oeten overgaan. De dirigent tiinksgespeeld door Eijsbrand Peuptitl van het hoforkest buigt als een knipmes als koning Fijnoor IRob Slootmanl binnen schrijdt. De orkestleden Henk van AtteveldtBert Kemper. Peter Smith. Loes Aten en Olga Almekinders staan in de houding. Hij oordeelde dat het stuk de onder linge verhoudingen enorm had bevor derd. „Het is niet alleen zo dat een deel van de docenten aan de over kant woont. Ook het aantal uren va rieert enorm. Sommigen geven met meer dan een uur of vier les, waar door zij nauwelijks contact hebben met de andere docenten. Dankzij dit stuk, de gezamenlijke repetities, is daarin verandering gebracht", aldus Tellegen. Zweet 'baretuitvoering „In de piste" lom Lanoye, die donderdagavond 'theater Klif 12 zou worden ge en, gaat wegens gebrek aan be- telling niet door. leden van de Cineclub Texel en e bioscoopbezoekers wordt de .Cry freedom" herhaald; aan- 20.00 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1989 | | pagina 5