3oed spel van St
luchtig blijspel
Jan
RST verhoogt tarieven
seizoenstaanplaatsen
pvallend fraaie kleding
gerstrand
Strandt Kogerstrand?
Beuk
Vuurtorenwachter
bij Meneer Kaktus
Kostenbeperking op
akkerbouwbedrijf
Temperatuursom
Veel vangsten voor
sportvissersclub
SOAG 14 FEBRUARI 1989
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
Iverhaal speelt zich af in hotelka-
in verschillende grote steden,
ibeth en Samantha maken fortuin
om de beurt rijke mannen te
liden en hen geld af te troggelen,
irtrekken telkens met de noor-
in naar een andere grote stad.
Iley, een onbeholpen maar rijke
wordt door de dames van zijn
m afgeholpen, maar hij laat het
it bij zitten. Hij volgt hen en
hgt hen tot samenwerking. Met
rieën bedriegen ze onder andere
efortuneerd Engels politicus,
beth en Samantha worden alle-
'ediefd op Charley, die onthult
ïlijk geen oplichter te zijn, maar
mgste firmant van een handels-
Hij heeft helemaal geen geld
3, maar deed mee om de span-
De vriendinnen dreigen ruzie te
n als ze ontdekken allebei een
e te hebben met Charley, maar
aten het uit en besluiten hem te
i: Samantha op maandag,
isdag en vrijdag, Elisabeth op
sg, donderdag en zaterdag,
dan verschijnt de bedrogen po-
s ten tonele....
Gebaartjes
harmante Elisabeth werd
eeld door Toke Graaf-Visser. Zij
een zware taak, want zij nam in
m deze rol over van politie-
BRIEVEN VAN LEZERS - BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDAKTIE
ige maanden wacht ik op de
ndmg van het contract voor een
nplaats op Kogerstrand. Op het
or zegt men alleen dat er nog
vordt gewerkt en er geen reden
igerustheid bestaat. Nu krijg ik
rantenbericht toegestuurd waar
mijn ontzetting blijkt welke
en het RST-bestuur met deze
e camping heeft. Een uitbreiding
et jongerenterrein ten koste van
irden gezinnen, die soms al ja-
ig dezelfde plaats huren voor de
omer of de vakantie. En geen
ie mensen weet iets, tenzij ze
xel wonen of anderszins toe
tot het lokale nieuws hebben,
je toch niet met je trouwe
in om? Het Texel Promotie Team
hard om het toerisme te bevor-
en dan jaagt RST ze dusdanig
harnas dat ze Texel voorgoed
g toekeren. Wanneer horen we
idelijk van RST of we nog naar
'strand kunnen? Voor alle gedu-
le gezinnen is er op het reste-
deel van de camping nooit een
hen geschikte andere plaats,
campings in binnnen- en buiten
hebben wachtlijsten voor vaste
sen en reserveren na januari is
el nergens meer mogelijk. Dit
kan maar beter niet worden uit-
ïrd, want het kost op termijn al
maar geld. Het is nog maar de
of alle plaatsen die nu voor ge-
n gaan vervallen, wel met jeugd
en worden gevuld en de uitbrei-
gaat waarschijnlijk voor de rest
de camping meer overlast bete-
1- Nog meer gezinnen zullen dan
n dat de voordelen ,niet meer
igen tegen de nadelen en in de
imst wegblijven. Natuurlijk heb-
ongeren ook recht op vakantie,
'P Kogerstrand. Maar nu geeft
|het mooiste stuk van de cam-
aan een groep kampeerders die
het minst oog voor heeft. Wan
de bestuursleden zelf eens de
'ing in de zomer zouden bezoe-
zouden ze weten waarom het
s moeilijker is het terrein renda-
I laten zijn. Het sanitair is onvol-
de, sterk verouderd en verkeert
cdte staat. De reeds voor 1987
I fde verbetering hierin is tot nu
I leen op het jeugdterrein en de
I 'zijde gerealiseerd. De trappen
I de toiletgebouwen zijn verzakt
I "ben geen leuningen voor extra
I ist. De wegen zitten vol kuilen
II verlichting op een groot deel
■Ie camping werkt niet. Speel-
Hi,V00r C'e Kinderen zijn er aan
1 Kant ook niet en aan de
Kant, waar er wel twee zijn,
en on'e kinderen weggepest. Er
us nog mogelijkheden genoeg
e camping aantrekkelijker te ma-
aarvoor hoeft men niet de
mensen, die ondanks alle minpunten
graag op Kogerstrand komen, hun
plekje af te pakken. Een beter wer
kend systeem van reserveringen, sti
muleren van de verhuur van seizoen
plaatsen, gekoppeld aan een goede
service en klantgericht denken geven
mijns inziens meer en beter resultaat.
Ik weet zeker dat ik namens veel
vaste gasten spreek als ik zeg: „RST,
neem ons onze plek niet af en spaar
dit mooie stukje camping. De jeugd
is er vast niet zo zuinig op als wij
dat al die jaren waren"!
Een zeer verontruste kampeerder,
Anneke Vink, Uithoorn.
Met betrekking tot de onlangs geno
men, even omstrfeden als voor een
groot aantal vaste gasten dramati
sche beslissing, het zuidelijke gedeel
te van „Kogerstrand" beschikbaar te
stellen voor de jeugd, het volgende:
a. De jongeren, die nu nog op de
vakken V en W staan, verjagen de
echte kampeerders en bovengenoem
de maatregel zal die ontwikkeling al
leen nog maar versterken. Dat deze
categorie jongeren de „kampeerders
van morgen" zijn durft geen socio
loog te voorspellen. Die voorspelling
komt uit een geheel andere hoek, de
kroegbazen en disco-bonzen! Deze
jongeren komen niet voor de prachti
ge duinen, noch voor de natuur of
het strand, zij hebben slechts één
reisdoel: de disco! De enige reden
van hun aanwezigheid, op deze unie
ke camping is een zakelijke nergens
lijdt het drankbudget zo weinig onder
verblijfskosten als hier. b. Grote aan
tallen families die tien, twintig en
zelfs dertig jaar op bedoeld camping
gedeelte verbleven (zij kwamen toen
hun kinderen nog peuters waren en
wandelen nu met hun kleinkroost
langs dezelfde paden) zullen niet sa
mengeperst kunnen worden op het
noordelijke gedeelte en laten zich
evenmin planmatig overhevelen naar
het niet te vergelijken „Loodsmans
duin", verknocht als zij altijd zijn ge
weest aan „hun" Kogerstrandi
„Loodsmansduin" heeft met het ver
lies van het hoge gedeelte de helft
van zijn attractiviteit (voor de echte
kampeerder) verloren, wat zich niet
laat compenseren door investeringen
in glimmende voorzieningen aldaar,
terwijl „Kogerstrand" aan natuurlijke
eigenschappen alles heeft wat
„Loodsmansduin" mist. (Denk aan
het prachtige duinlandschap en de di
recte ligging aan zee). Vraag maar
eens aan een echte kampeerder wat
hij liever heeft, een modern restau
rant of een duinpan met vlier! c. Er
zijn andere en betere potentiële klan
tensectoren in onze samenleving, bij-
luchtige blijspel „Op gouden wieken" van Peter Yeldham,
zaterdag met verve ten tonele gebracht door St. Jan. Plan-
I toorts was de verklaring voor het stroeve begin, maar daarna
I den de toeschouwers aangenaam bezig gehouden met goed
Opvallend was de fraaie, goed op elkaar afgestemde kleding
de dames.
agente Saepke Dotinga, die wegens
overplaatsing van Texel vertrok. Men
was eind oktober begonnen met re
peteren. Toke Graaf kweet zich goed
van haar taak, al was de tekstvast
heid niet overal geweldig. Maar ge
zien de korte voorbereidingstijd een
prima prestatie.
Gea Doeven-Kiewiet speelde Saman
tha, en hoe! Ze wós Samantha, met
alle gebaartjes en gezichtsuitdrukkin
gen die bij dat type vrouw horen.
Kattig en verleidelijk, poeslief en
staalhard. Als ze al werd geplaagd
door zenuwen, hield ze dat uitste
kend onder controle. Een sterk op
treden.
Rolstoel
Gerard Zijm verdient ook een pluim.
Als Charley was hij in het begin een
onbeholpen sukkel. De vlotte jongen
die hij later op het toneel moest zet
ten ging hem iets minder goed af.
Verleiderskwaliteiten had hij wel.
Hoogtepunt was zijn optreden als de
Zwitserse dokter Strube die, gezeten
in een rolstoel, de Engelse politicus
(Ruud Beers) bedroog.
Een serie kleine, maar steengoede
rollen was weggelegd voor Paul van
Hoof. In ieder hotel speelde hij de
kelner, die rotzooide met het kamer
meisje (Loes Smit-van Sambeek). Pra
tend in het accent van het land waar
het tafereel zich afspeelde, zorgde hij
voor uiterst komische intermezzo's.
Hij trad ook op als Henri Durant, een
Fransman die door Samantha wordt
bedrogen. Van Hoof is een toneelspe
ler van klasse die zich in allerlei si
tuaties en types weet in te leven.
Turkse
Löes Smit speelde de kamermeisjes
in de verschillende hotels. Een kleine
rol, maar goed geacteerd. Ze blonk
uit als onderdanige Turkse, die met
handen en voeten Charley duidelijk
maakte dat de twee dames aan het
zwemmen waren.
Ruud Beers was de strenge politicus
uit Londen, compleet met bolhoed,
paraplu en grote snor. Hij zette een
van zichzelf overtuigde „jolly good
fellow" neer. Beers acteerde goed,
maar kon nóg krachtiger. Hij werd
een beetje overspeeld door Zijm,
Doeven en Graaf.
Geluidseffecten
De regie was in prima handen van
mevrouw R. Rijk-Koster. Ze had goed
gelet op gebruik van het toneel en
mimiek.
Souffleuse Janny de Haan was he
laas goed hoorbaar in de zaal. Vooral
in het begin hadden de spelers haar
nodig. Licht en geluid werden ver
zorgd door Aad Zegers. Een speciaal
compliment is op z'n plaats voor de
geluidseffecten. Toneelmeesters
Gooitzen Kedde en Wim Smit zorg
den dat alle artibuten op tijd voor
handen waren en het decor zag er
goed uit. Hetzelfde geldt voor de gri
me, verzorgd door Lia Coutmho- van
Sambeek en Josina Huigens-Coersen.
Samantha (Gea DoevenI en Elisabeth (Toke GraafI nemen Charley IGerard ZijmI ertussenI
De Recreatiestichting heeft een forse tariefsverhoging voor de seizoenstaan
plaatsen afgekondigd. Voor een stacaravan moet nu f1700,- worden betaald
(was f1150,-). Om de schok voor oude gasten niet al te hard laten aanko
men, betalen degenen die in 1988 ook al een staanplaats hadden, dit jaar
nog een overgangstarief van f1400,-
Volgens RST-directeur Menno Hof-
mann is de verhoging hard nodig.
„Het oude tarief was te laag om de
investeringen binnen redelijke tijd te
kunnen terugverdienen. Bovendien
zitten met sterk stijgende kosten, bij
voorbeeld voor onderhoud aan be
staande voorzieningen. Ook de
professionele bewaking die we in het
zomerseizoen hebben, kost veel
geld".
Geschrokken
Dat neemt niet weg dat het voor
sommige vaste kampeerders van de
RST toch even schrikken was, te
meer daar de RST vrij laat met de ta
riefsverhoging op de proppen kwam.
Eén hunner: „Het betekent een ver
hoging van eerst 21,7 en vervolgens
nog eens 28%. Het is een forse aan
slag op ons budget, maar we kunnen
er niets aan doen want de RST mag
zulke verhogingen zonder toestem
ming van de overheid doorvoeren.
We zullen ons erbij moeten neer
leggen".
Niet hoog
Van RST-zijde wordt erop gewezen
dat ook de nieuwe tarieven beslist
niet hoog zijn in vergelijking met wat
gemiddeld elders op Texel wordt ge
vraagd. Bij navraag bij enkele andere
campings blijkt dat te kloppen. Een
staanplaats op Texel kost f1300,- tot
f2200,- per seizoen. Een exploitant:
„Wat de Recreatiestichting nu vraagt
zal ongeveer het gemiddelde zijn en
dat lijkt me heel redelijk voor wat
daar wordt geboden. Ze waren daar
gewoon veel te goedkoop, ik denk
dat ze te aardig hebben willen zijn
voor hun vaste klanten. Nu hebben
ze gemerkt dat ze daarmee scheef
komen te zitten en is een inhaalma-
noevre nodig".
,,Dorp"
De RST-klanten die met de tariefsver
hoging zijn geconfronteerd zitten
voornamelijk op „Loodsmansduin",
waar de RST 200 seizoenstaanplaat
sen verhuurt. Het zijn voor het over
grote deel vaste klanten, mensen die
hier soms al tientallen jaren komen.
Ze kennen elkaar goed en voelen zich
mede daardoor aan deze plaats ge
bonden. De RST acht de tariefsverho
ging mede gerechtvaardigd in
voorbeeld bezitters van caravans en
campers die wachte op technische
aanpassingen, die hun verblijf moge
lijk maken op deze camping, die on
der andere qua landschap zijn gelijke
in en buiten Nederland niet kent. Bo
vendien, en dat is temidden van het
gekrakeel over dienstbetoon en klant
gerichtheid een geheel nieuw feno
meen: hier worden de contouren
zichtbaar van een beleid, dat er op
gericht is dat de gastheer uitmaakt
wat de gasten leuk "moeten vinden!
Misschien toch bruikbare ingrediënten
voor een economisch denken op iets
langere, dan korte termijn van iemand
die ook weet wat kamperen is.
M.C. Witte, Den Burg.
Het artikel van de heer A. Dijksen in
de Texelse Courant, betreffende de
beuk op de hoek Parkstraat-
Weverstraat, bevat een paar onjuist
heden.
1. De boom is een groene beuk, geen
bruine:
2. De beuk staat niet op goede
grond. De hoge kant van de We
verstraat tenminste bevat rood zand.
Daar is in de loop der tijd wel een
teellaag gevormd, maar die is met zo
diep. Nu wortelt een beuk misschien
niet zo diep, maar toch kun je moei
lijk zeggen, dat de grond goed is.
Wel zijn we al jaren bezig, ook op
aanraden van Staatsbosbeheer-
mensen, de gevallen beukebladeren
van de straat op te vegen, die we
dan onder de beuk met takken vast
leggen, want het beukeblad verteert
heel langzaam. Per abuis is de laatste
laag bladeren weggeharkt. De beuk is
omtrent 87 jaar oud en stamt van
een beuk uit het Doolhof, waar onder
kiemende beukenootjes lagen. Van
deze nootjes zijn er enige uitgezet in
de eendenkooi op Westergeest door
wijlen Jacob Sijbrand Dijt, mijn oom.
Eén van deze, boompjes geworden,
exemplaren is door mijn vader, Cor
nells Dijt, op de huidige plaats in de
Weverstraat geplant. Toen we eens,
als kleine kinderen, uit school kwa
men, stond het boompje er. De vrien
dinnetjes, die het later ook
„meemaakten" waren Guur Zuide-
wind, Grieteka Keijser, Willy Mooijen,
Rina Bakker uit Ongeren, Gurie Eel-
man, Pietje Tuinder en Marrie Saris.
Zelf vind ik het jammer, dat er een
beuk staat en niet een esdoorn of
een eik, want aan een beuk valt niet
zoveel te beleven. De vogels broeden
er niet in en onder een beuk, die
sombere boom, gaat vrijwel alles
dood. Alleen in het voorjaar bloeien
er bloemen onder: „luilakken" ofte
wel knikkende vogelmelk, wat
sneeuwklokjes en scilla's. Als kinde
ren noemden we de „luilakken" ook
wel „maanlicht" d.w.z. dat deden de
vriendinnetjes onder elkaar. Verder is
er klimop, dat de bladeren goed
vasthoudt.
De eerste jaren groeit de beuk heel
langzaam, in tegenstelling tot de eik,
die de eerste jaren flink groeit en het
dan langzamer gaat doen. De beuk
schiet pas veel later omhoog. Opmer
kelijk was het „schavielen" van de
takken. Bij harde wind ontstonden er
wonden, maar in korte tijd groeiden
deze takken geheel aan elkaar vast.
Dit moet wel een zeer sterke kroon
vormen. Voor geriefhout volkomen
waardeloos dus, maar wel mooi om
te zien. Een goede raad: wie moeilijk
heden heeft met bomen wende zich
tot de mensen van Staatsbosbeheer
voor prachtig advies.
Wat mij betreft, ik zal nooit een beuk
planten. De boom is me te somber,
maar ik schijn de enige te zijn die er
zo over denkt.
E. H. Dijt
Den Burg
verband met de recente aanleg van
een zwembad en andere centrale
voorzieningen op deze camping. Vol
gens RST-directeur Hofmann zijn er
weinig negatieve reacties geweest op
de tariefsverhoging. „Natuurlijk willen
de mensen liever minder betalen,
maar er was begrip. Ze zeiden: jullie
zijn tot dusver veel te goedkoop ge
weest".
Medegebruik
De RST heeft ook paal en perk
gesteld aan het onderverhuren of
gratis laten meegebruiken van de sta
caravan door andere mensen dan de
eigen gezinsleden tot 21 jaar. Dat
mag nog wel, maar dan moeten deze
personen het gewone kampeergeld
(op „Loodsmansduin" f3,50 per per
soon per nacht) betalen, uitgezonderd
maximaal zes familieleden of kennis
sen waarvan de naam tevoren in het
kontrakt moeten worden genoemd.
Zij zijn alleen toeristenbelasting ver
schuldigd.
Ingaand dit seizoen heeft de RST ook
het kampgeld voor toeristische
(tent)kampeerders verhoogd. Het ta
rief op „Loodsmansduin" stijgt van
f3,- naar f3,50 per persoon per nacht
plus f7,50 (was 7,30) per kampeer
plaats (tent). Op „Kogerstrand" stijgt
het tarief van f3,- naar f3,10 per per
soon per nacht plus hetzelfde bedrag
per kampeerplaats als op
„Loodsmansduin" wordt berekend.
Een voor de gasten gunstige veran
dering die de RST aan zijn klanten
bekend heeft gemaakt is dat voort
aan voor de caravan geen overwinte-
ringsgeld meer hoeft te worden
betaald indien men voor het volgen
de seizoen een kontrakt heeft af
gesloten en het verschuldigde
bedrag tijdig is betaald. Verder heeft
de RST het seizoen uitgebreid waar
door de gasten langer van de cam
ping gebruik mogen maken.
„Loodsmansduin" is dit jaar open
van 23 maart tot 22 oktober.
Texelse vuurtorenwachter Piet Stam
was zondag te zien op televisie in de
Meneer Kaktus-show. Kinderen stel
den hem vragen als: wat voor werk
doet u precies, wat doet u als de
lamp stuk gaat, hoe wordt je vuurto
renwachter en hoe werkt het vuurto
renlicht. Daarna wachtte hem nog
een vuurproef. Het is in het program
ma namelijk gebruikelijk dat de uitge
nodigde persoon niet alleen wordt
ondervraagd maar ook mag worden
aangeraakt...
In hotel Rebecca te De Waal wordt
donderdag om 20.00 uur gesproken
over kostenbeperking op het akker
bouwbedrijf.
Vanaf 1 januari zijn de temperaturen
naar de tijd van het jaar hoog ge
weest. De temperatuursom van 180
graden is al bereikt. Het is nu het
moment om stikstof te strooien.
Strooi echter niet voor 20 februari,
voor het geval er nog een late vorst
periode mocht komen. Uit jarenlange
proeven blijkt dat het optimale mo
ment van de eerste stikstofgift tus
sen de 180 en 280 graden ligt. In
1988 was de temperatuursom van
180 graden al op 3 februari bereikt.
Uit de proefveldresultaten blijkt dat
de stikstofbemesting die op dat
tijdstip is gestrooid, het hoogste ren
dement heeft opgeleverd.
Naast stikstof vragen grasplanten
ook direct opneembare fosfaat. Voor
al als het voorjaar koud blijft kan di
rect opneembare fosfaat zorgen voor
een goede groei. Afhankelijk van de
bemestingstoestand van de gronden,
die is af te lezen uit de grondmonste
ruitslagen, kan het nodig blijken kali
te strooien. Met een mengmeststof
waarin stikstof, fosfaat en kali zitten,
kan in één werkgang voldaan worden
aan de behoefte. Het gras van de
eerste snede is kwalitatief altijd nog
het beste.
Wintergewassen
De wintergewassen granen en gras
zaad vragen in het vroege voorjaar
voor de groei direct opneembare mi
neralen. Zodra de gronden goed be
rijdbaar zijn, kan de eerste bemesting
worden gegeven. Voor de wintergra
nen wordt geadviseerd om de
stikstofbemesting in verschillende ke
ren te strooien. Er moet wel rekening
mee worden gehouden dat de
stikstofvoorraad in de grond na een
droge winter hoger is dan na een
natte herfst- en winterperiode.
emelten
Oude, gescheurde graslanden hebben
het eerste jaar veel te lijden van
emelten. In het tweede jaar, als
bouwland, kan ritnaaldenvraat schade
aan de gewassen geven. Beide „bela
gers" worden wel gevonden in het
zelfde perceel of na een tweejarige
graszaadteelt. Zomergranen, graszaad
en mais kunnen door de fritvlieg
worden geteisterd. Dit gebeurt voor
namelijk op percelen waar een gras-
of graangroenbemester is onderge-
ploegd. Op „verdachte" percelen is
een bescherming van het zaad of de
grond aan te raden.
Kalkbemesting
Voor een goede opbrengst van de
meeste akkerbouwgewassen en het
grasland is een goede zuurgraad van
de gronden vereist. Wanneer de pH
waarde te laag is, moet worden be
mest met kalk. Hiermee moet men
niet te lang wachten, want het duurt
ongeveer drie maanden voordat kalk
begint te werken.
Zondag is er bij het bassin gevist
met goede resultaten. Er waren 18
vissers aan de dijk waarvan drie
jeugdleden die gezamenlijk 80 vissen
wisten te verschalken met een totale
lengte van 16 centimeter.
Uitslag jeugd 1 Stefan Raateland 64 centi
meter, 3 vissen; 2. Martijn Duinker 63 centi
meter 3 vissen. Senioren: 1. Paul Verhagen
193 centimeter 11 vissen, 2 Map van der
Zwaag 147 centimeter 8 vissen; 3. Willem
van Aperlo 129 centimeter 6 vissen.
De volgende wedstrijd is de laatste in
de winterserie en zal gehouden wor
den op 26 februari voor 't Skiltje, van
8.30-10.00 uur. Op 24 februari is de
jaarvergadering in de Schakel, aan
vang 19.30 uur.
vuunuronwacmer net zram worot op televisie ondervraagd door enkele kinderen en Meneer
Kaktus (Peter Jan Rens)
