SVC-toneel opperbest in
Een meisje als jij
Drama van bovenste
plank in Den Hoorn
Hoofdrol voor souffleuse....
Zomernummer
Texeltoerist
Beroepenvoorlichting
Rijksscholengeemschap
Expositie gejutte
spullen in De Hoop
TX 20 ving twee
keer oorlogsmijn
Koffie-inloop
Nu reeds zijn wij begonnen
aan de samenstelling van de
zomereditie van het toeristen
magazine .Texeltoerist". Onder
andere worden de bekende
,.tips"-pagina's gecorrigeerd,
aangepast en zonodig aange
vuld. Omdat wij niet alles kun
nen weten doen wij een
beroep op verhuurders, exploi
tanten en anderen die zich bij
de inhoud van deze tips be
trokken voelen: kijk even of al
les nog klopt en laat ons zo
gauw mogelijk (uiterlijk 6 april)
weten wat u veranderd of aan
gevuld wilt hebben, zodat de
toeristen straks correct wor
den geïnformeerd. Suggesties
voor nieuwe tips zijn ook
welkom.
Redaktie Texeltoerist
p.a. Texelse Courant
telefoon 12741.
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
DINSDAG 14 MAA
la's trouwe vriend Hein, met wie ze
in eerste instantie de verkering ver
breekt, maar later toch weer bij te
rugkomt. Zangeres Brenda Brest en
betrouwbare manager Jack Star
brengen Carla op het goede spoor en
niets staat een glanzende carrière
meer in de weg
Tekstvastheid
Het zo goed hoorbaar zijn van de
souffleuse gaf voor sommigen de in
druk dat het met de tekstvastheid
maar matig was gesteld. Dat was
echter niet het geval, een enkele mis
ser daargelaten.
Routinier Gerard Monen speelde taxi
chauffeur Cats. Hij kon zich heerlijk
uitleven als een voortdurend moppe
rende vader, die bekvecht met zijn
vrouw en kinderen. Een rol die hem
zeer goed af ging.
Ongetwijfeld de ster van de avond
was Ria Zoetelief. Alleen al haar
uiterlijk deed de mensen dubbelslaan.
een supertruttige pruik en zeer bur
gerlijke jurken, die vaak werden ver
gezeld door een huishoudschort. Het
platte accent paste precies bij Anna
en haar mimiek was onovertroffen.
Ze kreeg aan het eind van de voor
stelling dan ook zeer terecht een ex
tra applaus van de toeschouwers.
Debutant
Het valt niet mee om te debuteren in
een hoofdrol. Dat deed Ankie Hooij-
schuur als Carla Cats en ze kweet
zich goed van haar taak. Aan de ene
kant onzeker, aan de andere kant
vastberaden, dat was het karakter
van Carla. Vooral in passages waarin
ze alleen sprak klonk het wat „ople-
zerig" en had het spel overtuigender
De Cocksdorper toneelspelers van SVC bezorgden de bezoekers
van het Eierlandse Huls zaterdag een genoeglijke avond. Het
eigenlijk niet zo dolkomische stuk „Een meisje als jij" van Bram
van der Lyke werd tot op de bodem uitgediept en fantastisch
spel van vooral Ria Zoetelief liet het publiek schateren. Onbe
doeld was er een hoofdrol weggelegd voor souffleuse Carien
Graaf. Zij zat precies in de baan van de microfoons en was ach
ter in de zaal waarschijnlijk nog beter verstaanbaar dan op toneel.
Erg hinderlijk was dat niet, het zorgde voor een éxtra komisch
effect.
Carla Cats, een probleemloze
naaister, wordt door Oma Cats op
sleeptouw genomen en breekt door
als zangeres. Vader Cats is een een
voudige taxichauffeur en vindt de
fratsen van zijn dochter een schande.
Moeder Anna geniet heimelijk, maar
maakt zich ook veel zorgen om het
„wufte" wereldje waarin Carla zich
stort. Dat brengt haar namelijk in
contact met onderwereldfiguren als
Jimmy Kreis. De zoon van de familie,
Broer genaamd, zorgt voor komische
noten door als een langharige lap
zwans door het stuk te dwalen, maar
als hij in dienst moet verandert hij in
een keurige marinematroos.
Corrupte journaliste Cécile Presser
probeert een vertrouwensband te
kweken met de familie maar valt
door de mand door toedoen van Car-
Donderdag wordt voor de ouders en
de leerlingen van de derde en hogere
klassen van Mavo, Havo en Athe
neum een grote studie-en beroepen-
voorlichting gehouden. Op deze
avond zullen voorlichters van ver
schillende opleidingen informatie ge
ven over de diverse studierichtingen,
die leerlingen na hun Mavo, Havo of
Atheneumexamen kunnen volgen.
De volgende opleidingen zijn verte
genwoordigd: De Universiteit van
Amsterdam, Universiteit Twente,
H.T.S. Alkmaar, M.T.S. Den Helder,
Hogere Economische School in Am
sterdam, de M.E.A.O. te Den Helder,
secretraresse-opleiding Schoevers,
Host(ess) opleiding intercollege in
Den Haag, Middelbaar Toeristisch en
Recreatief Onderwijs en Middelbare
Hotelschool te Groningen, School
voor journalistiek. Toegepaste Vrije-
tijdswetenschappen uit Leeuwarden,
H.B.O. jeugdwelzijnswerk in Leeuwar
den, Agrarische Hogeschool Friesland
met de richtingen Landbouw en Be
drijfskunde, Middelbare school voor
levensmiddelentechnologie. Opleidin
gen bij de landmacht, luchtmacht en
marine, Opleidingen voor de verple
ging, M.D.G.O. verzorging (kraam-,
bejaarden- en gezinszorg), M.D.G.O.
Uiterlijke verzorging (schoonheidsspe
cialist^), pedicure, kapp(st)er, het
leerlingwezen en EXIS (werken en
studeren in het buitenland). Tevens
zullen in de hal videofilms worden
vertoond over de studierichtingen:
biologie, letteren, psychologie, peda
gogiek, andragogiek, maatschappelijk
werk en landbouw. Het is van groot
belang dat leerlingen zich goed oriën
teren op hun studie- en beroepsmo
gelijkheden, zeker nu de
inschrijvingsduur en het aantal jaren
studiefinancierien zijn beperkt. De
voorlichting begint om 19.30 uur in
het R.S.G. gebouw aan de Haffelder-
weg. Alle belangstellenden zijn van
harte welkom. Voor meer informatie
kan men zich wenden tot de deca
nen van de RSG: A. Studulski en R.
ten Have-Beers, telefoon 02220 -
12958.
gekund, maar de dialogen waren pri
ma. Dan vergat Carla in het vuur van
het spel dat ze eigenlijk Ankie
heette....
Nog een debutant was Astrid Peters
als journaliste Cécile Presser. Vlot en
natuurlijk speelde zij. In het begin
sprak ze te snel, maar dat kan wor
den geweten aan plankenkoorts. Ze
is, samen met Ankie Hooijschuur,
een aanwinst voor de toneelvere
niging.
Pruiken
Pruiken veroorzaakten veel hilariteit.
Erwin van der Linde was onherken
baar vermomd met lange punkachti
ge haren als Broer. Zijn onverschillige
gedrag zorgde voor grappige inter
mezzo's. De rol was klein en in ver
trouwde handen bij Van der Linde.
De rol van Oma Cats was aanvanke
lijk een struikelblok. Adri Schraag
was hiervoor gevraagd, maar twee
weken voor de uitvoering moest zij,
wegens familie-omstandigheden, af
haken. Els Ooijevaar werd bereid ge
vonden de rol over te nemen. In
veertien dagen leerde zij haar tekst
en ze speelde de rol alsof ze er al
maanden voor had gerepeteerd. Een
vinnige Oma, die meegeniet van het
succes van haar kleindochter en en
passant haar zoon op z'n nummer
zet. Ook zij verdiende een extra
applaus.
Schoolfrik
Ernst-Jan de Graaf speelde Hein
Everts, de stijve eigenwijze school
meester, die door Carla werd afge
dankt, maar haar toch trouw bleef.
Hij zat goed in zijn rol, één misser
daargelaten. In het laatste bedrijf
ging hij opeens opvallend bekakter
praten, maar misschien kwam dat
wel omdat hij net was geslaagd voor
zijn onderwijzersdiploma....
Janet Boon had een kleine rol als
Brenda Brest, een nachtclubzangeres
die helemaal niet ondegelijk was, zo
als de familie Cats vermoedde. Janet
Boon heeft in vorige stukken nog wel
eens problemen met haar uitspraak
gehad. Daar is kennelijk hard aan ge
werkt, want er viel nu niets op aan
te merken. Ook haar spel was goed.
In het bomvolle dorpshuis De Waldhoorn kon men zaterdagavond
een speld horen vallen. Zeker niet omdat toneelvereniging De
Vriendenkring een slaapverwekkend stuk op de planken zette. In
tegendeel, de afgeladen zaal zat op het puntje van de stoel om
vooral niets te missen van het hartverscheurende drama „Het
ontvolkte huis". De Hoornder toneelspelers leverden een uitmun
tende prestatie en sleepten de toeschouwers mee in hun gedre
ven spel. Dit resultaat krijgt extra glans, als wordt bedacht dat
het gezelschap liefst vier debutanten telde.
Een klinkend succes dus voor De
Vriendenkring. De uitvoering van za
terdag deed in de verste verten niet
vermoeden dat er slechts een dikke
twee maanden repeteren aan vooraf
was gegaan. Regisseur Bert Bruijn
heeft er in ruim twintig repetitie
avonden dan ook stevig aan getrok
ken. Naar verluid was het meer regel
dan uitzondering dat de acteurs rond
middernacht huiswaarts keerden, een
uur later dan gebruikelijk. Speciale
aandacht had de regisseur nodig voor
de vier debutanten Annemarie
Bakker-Haag, Jan Willem Beekman,
Olivier Schilling en Anita van der
Gracht-Kiljan. De laatste twee had
den meteen al een flinke rol toebe
deeld gekregen. Het was
onoverkomelijk dat in sommige scè
nes uitsluitend debuterende spelers
op het toneel stonden, hetgeen een
extra last op hun schouders legde.
Op die momenten waren immers
geen geroutineerde medespelers in
de buurt op wie ze konden terugval
len in geval van nood.
Zaterdagavond bleek dat ook niet no
dig. De teksten zaten er geheid in en
ook het spel was acceptabel. Vooral
Annemarie Bakker-Haag maakte een
meer dan verdienstelijk debuut; zij
speelde alsof ze al jaren niets anders
deed. Verdiend was het daarom dat
na afloop bij de gebruikelijke bloe
menhulde de vier nieuwe spelers
apart in het zonnetje werden gezet
door De Vriendenkring-voorzitter Wim
Jan Bakker.
Een minstens zo groot applaus kre
gen de spelers die het stuk naar een
zeer hoog niveau trokken: Bep van
Duyn-Rodenburg (zij vooral) en Gerdy
Grabowski-Lap. Met Joop Groeskamp
en Gitta Witte brachten zij van meet
af aan vaart in het toneelstuk van
schrijver A. Boere.
Van traagheid en onwennigheid in
het eerste bedrijf, waaraan vele Texel
se toneelgezelschappen lijden, was in
De Waldhoorn geen sprake. Helder
werd in enkele taferelen de situatie
geschetst. Het feit dat het publiek re
gelmatig ademloos toekeek, spreekt
boekdelen. Geen gekuch, geen get
rommel, het was af en toe doodstil
in de zaal. Het publiek had dan de
eerste de beste volgende scène no
dig om de spanning af te reageren.
Dat zorgde soms voor ongewild ko
mische reacties. Toen Gitta Witte in
het laatste bedrijf, direct na een dra
matische fase, luidkeels jammerend
„Oma is dood" het toneel opstorm
de, moest een deel der toeschouwers
daarom lachen.
Het stuk „Het ontvolkte huis", dat in
het verleden al eens door de Waalder
toneelvereniging 't Amateurtje werd
opgevoerd, speelt in het begin van de
jaren '60. De dans „twist" is in de
mode en auto's zijn nog schaars.
Centraal staat de godvrezende boe
renfamilie Vergouwen. Na de dood
van opa woont moeder Vergouwen
nog bij haar zoon Sjoerd en diens
vrouw Tonia op de boerderij. Tonia is
echt een kreng die de aanwezigheid
van moeder niet langer duldt; zij
overtuigt de overige familieleden er
van dat het oude mens hoognodig in
een bejaardenhuis moet worden op
genomen. Alles irriteert haar, niet in
het minst de speciale band die moe
der heeft met haar jongste zoon Fe
lix. De jongeman is het buitenbeentje
van de familie; terwijl de anderen
zich in het zweet werken op het plat
teland, leeft Felix als snelle zakenman
in de grote stad. Op indringende wij
ze wordt vervolgens de achtergrond
duidelijk gemaakt. Jaren geleden
blijkt zich een familiedrama te heb
ben afgespeeld, waarover de betrok
kenen altijd hebben gezwegen. Pas in
oma's laatste levensdagen wordt het
verhaal opgebiecht, zij het dat de
precieze toedracht bedekt blijft. Het
zwaarbeladen woord wordt niet uit
gesproken, maar voor het publiek is
het duidelijk: hier is een geval van in
cest aan de orde.
Nagels
Fenomenaal was de acteerprestatie
van Bep van Duyn die als Tonia het
bloed onder ieders nagels vandaan
haalde. Zozeer zelfs dat zowel publiek
als tegenspelers er uitermate fel op
reageerden. Als Bep van Duyn weer
eens uit de hoek kwam, joelden de
toeschouwers. Daarbij beschikt zij
over een goede timing en maakt
sterk gebruik van de ruimte op het
toneel. Beter kan men op Texel niet
wensen.
Haar tegenspeler Joop Groeskamp
groeide in deze prestatie mee. Bep
van Duyn dwong hem regelmatig om
agressief te reageren. Groeskamp
was echter méér dan alleen een kib
belende echtgenoot. Hij had weinig
woorden nodig om het publiek te
boeien. Zijn stille spel was prima ver
zorgd, waardoor bijvoorbeeld tafe
reeltjes aan tafel voldoende levendig
waren. Groeskamp zorgde tevens
voor humor in het stuk, met zijn
goed geplaatste opmerkingen.
Een sterrol vertolkte ook Gerdy Gra-
bowski als oma. Hoe kundig zij vele
jaren ouder was geschminkt, bleek al
woensdagavond tijdens de generale
repetie die voor de bejaarden werd
Zij maakten van Hel ontvolkte huis" een meeslepend schouwspel. V.l.n.r. Gerdy Grabowski. Bep van Duyn. Joop Groeskamp. Olivier Schilling.
Anita van der Gracht. Jan Willem Beekman. Gitta Witte. Annemarie Bakker. Marco Bakker en souffleuse Anneke Hillebrand.
opgevoerd. Toeschouwers
zagen in haar treffende gelijke1
de oma Lap uit de jaren vijftig
wie Gerdy Grabowski een rege
nazaat is. Omdat zij nauwelijki
het toneel hoefde te bewegen,
zij sterk afhankelijk van gebare
mimiek. De geroutineerde actn
slaagde erin een volkomen geli
waardig oud mens neer te zett
dens de openingsscène van h;
derde bedrijf, toen zij diep zuc
en schokschouderend haar dra
sche ontboezeming deed, kree
de zaal muisstil.
Gesno
Zoals gezegd maakte Annenw
ker een prima debuut. Haar tel
waren gedompeld in aanstekel
klinkend gesnotter. Als Lynda,
zuster van Sjoerd, bezat zij de
tie, die de andere drie debutart
nog misten. Jan Willem Beekn
de man van Lynda) kwam nog
dichtst in de buurt; hij was te'
éénmaal over zijn toeren. Zijn
spel was nog onder de maat, i
een goede leermeester (Joopl
kamp) is in de buurt. Maar uiti
mogen we niet meteen het on
uit de kan verlangen.
Olivier Schilling en Anita vand
Gracht schoten qua emotie er
drijving nog duidelijk tekort.
Schilling, die een grote rol hac
meer lef mogen tonen als dei
wijze jongste broer Felix. Nu s
den zijn teksten vaak binnensr
waardoor hij aan overtuiging ii
Voor een debutant leverde hij
min zeker een aanvaardbare p'
Dat geldt ook voor Anita vani
Gracht als de huishoudhulp Bf
Opvallend was dat zij in dialog
andere debutanten het voortoi
nam, maar tegenover de gero1.
de krachten wat te bedeesd
Smaakmaal
Gitta Witte was een smaakmi
Zodra zij ten tonele verscheer
er vaart en opwinding in het:
Hoogtepunt was een driftbui
eind van het eerste bedrijf. „1
zelden zó kwaad geweest", v
ze na afloop. Marco Bakker ti
had de kleinste rol, die van
Bruinslot. Een totaal nieuwe e
de Hoornder, die doorgaans s>
ge jongelingen mag spelen. 8
had de uitdaging met beide h
aangegrepen en liet, in de kW
dat hij op de planken stond, i
stige indruk achter. Hij zou o>
wel wat luider mogen spreke'1
Souffleuse was Anneke Hillet
Kikkert, de grime werd verzon
Gerdy Grabowski (die zichzelf
nstigst had toegetakeld).
V.l.n.r.: Anna Cats IRia Zoetelief) luistert samen met artieste Brenda Brest I Janet Boon) naar Oma Cats IEls Ooijevaar).
De regie was, als vanouds, in handen
van Piet Zijm. Hij heeft een goed oog
voor overzicht, want de spelers
maakten goed gebruik van het to
neel. Op details was niet altijd even
goed gelet. Zo loopt Jimmy Kreis in
een voor hem wildvreemd huis zo
maar op de goede kast af om glazen
te pakken en Carla voert
een telefoongesprek waarin ze de te
genpartij nauwelijks de tijd gunt iets
terug te zeggen. Maar dat zijn kleine
puntjes, die aan het totale succes
niets afdeden. SVC was opperbest en
het publiek heeft genoten'
Alleen zat ze, uit medeleven met de
familie, tijdens dialogen van anderen
voortdurend nee te schudden.
Amerikaans
Vorig jaar schitterde Rob Bodegraven
voor het eerst op de Cocksdorper
planken. Hij had dit jaar maar een
kleine rol en deed dat weer uit de
kunst: met een heerlijk overdreven
Amerikaans accent zette hij de va
derlijke manager Jack Star neer. Dat
hij talent heeft staat vast en hij ver
dient het zeker eens een hoofdrol te
mogen spelen.
Ook een debutant was te zien in de
kleine rol van louche nachtclubfiguur
Jimmy Kreis. Marco van der Gracht,
die alleen wat toneelervaring heeft
opgedaan bij de jeugdclub van De
Cocksdorp, kweet zich prima van zijn
taak. Hij had wel wat feller kunnen
zijn tijdens ruzies met vader Cats.
Vooral zijn dialogen met Carla waren
erg goed.
Details
Vaste speler Gerhard Smeenk kwam
er dit keer niet aan te pas. Er was
geen rol die bij hem paste. Hij ver
zorgde echter op zeer verdienstelijke
wijze de grime.
In „De Hoop" in De Cocksdorp is
vanaf zaterdagmiddag een ten
toonstelling te zien over op het
strand aangetroffen objecten. De
spullen zijn verzameld en gerang
schikt door schrijver (en jutter) Wilco
Bergmans, die de tentoonstelling de
titel „Schilderkunst uit het schim
menrijk" heeft meegegeven. Om
15.00 uur verricht vuurtorenwachter
Daan Quartel de opening.
Tweemaal binnen een week ha
Noordzeekotter TX 20 van de
Krijnen uit Oudeschild een ouö
logsmijn in de netten. Nadat q
dag 3 maart een zware Engels
contactmijn (type MK 14) uitl
was opgevist, werd afgelopen
een oorlogsmijn van Duitse mi
aangetroffen. Het betrof een it
de tweede wereldoorlog van l
0.60 meter met duizend kilo
springstof. De duik- en demon
ploeg van de koninklijke marin
de oude explosieven onschade
ken.
In het Groene Kruisgebouw in
Burg wordt morgen weer een
naamde „koffie-inloop ochterK
houden. Ouders en hun kindei
0 tot 4 jaar zijn tussen half tie
half twaalf welkom. Gezamenl
nen er dan eieren worden ges
derd; eieren en verf moet men
meenemen. De kosten bedrage
