E= Boswachter of boer worden eek me ook wel leuk...." TEX-ÏWÏ^RS wgT Henk Prins, al 35 jaar kapper ch nog tegenstand or SV De Koog Verleende bouwvergunningen anoniem uïtpraten?i bel 072 155555 IqAG 17 MAART 1989 ■jDAG 1 TEXELSE COURANT PAGINA 7 jn jongensdroom was boswachter of boer worden. Wie kent em niet: Henk Prins, bijna 57 jaar, geboren en getogen Texelaar, j werd kapper van beroep. Al vijfendertig jaar zit hij in het vak hij houdt ervan. „Het is geen beroep voor halfzachte kerels ials wel eens wordt gedacht, het is een zware baan. Je bent t alleen createur, maar ook vertrouwensman!" bent u uw kappersloopbaan be nnen dijn ouders hadden een dameskap- lon. Na de lagere school wilde ik it verder leren, ik wilde werken. Ik ■eg een baantje bij kapper Appel- om op de Groeneplaats. Dat was herenkapper. Mijn vader vond het or mijn vaktechniek beter dat ik rst herenkapper werd. Dan leerde het beste knippen, was zijn me- j. Maar ik mocht daar alleen men- n in en uit hun jas helpen, haren nvegen, inzepen en scheermessen nzetten. Appelboom was zelf ziek, aar hij had een meesterknecht en zei: nee hoor, ik kweek geen ien concurrenten." >9' nt u daar lang gebleven was net 16 jaar toen ik naar Gro- gen ging. Familie daar in de buurt ide een kapper die dringend een icht nodig had, dus daar ben ik t groot lef op af gegaan, alsof ik I kon. Na de eerste dag viel ik ioor de mand! Ik kon amper een leermes vasthouden. Maar die n werd niet boos. Hij zei dat hij i zorgen dat ik heel snel het vak rde, daar had hij zelf ook baat bij. ging één dag in de week naar een ipersschool. Twee of drie avonden Je week oefende hij met mij en na i half jaar deed ik al mee aan een iperswedstrijd. Op school leerde je leren met een ballon. Deed je niet «zichtig genoeg, dan spatte hij en ie ónder het schuim." it u vee/ succes gehad tijdens ipetswedstrijden? e eerste wedstrijd in Groningen Jigde ik op de achtste plaats. Een par daarna was er weer een dstrijd. Ik was de jongste deelne- en werd derde. Ik heb ook eens weddenschap met mijn baas ge- We deden samen mee aan een te wedstrijd met 65 deelnemers als ik boven hem zou eindigen eg ik een tientje opslag. Dét was uitdaging: Ik heb enorm ge ïnd. Het probleem was dat je zelf reen model moest zorgen. Dat ist iemand met een mooie bos ir zijn en liefst een zeer regelmati- haargroei in de nek. In onze klan- ikring hadden we die nauwelijks, dan ging ik de stad in en liep ik iter alle kerels aan om naar de ipartijen te kijken! Af en toe sprak ens eentje aan, maar dan was 't i: ach nee, daar wil ik niet an. Op leven moment fietste ik ergens gs een kruispunt en daar stond i marechaussee het verkeer te re en, Ik moest dus even wachten en Jii|l hij zich omdraaide zag ik toch préchtige nekpartij....lk heb hem gesproken en hij is tweeënhalf model voor mij geweest tijdens dstrijden!" liep het af met die wed- ischap? 'in baas werd eerste en ik tweede, had één punt meer. Weddenschap loten. Maar dat tientje kreeg ik h hoor, want het was natuurlijk «tterende reclame dat we allebei hoog waren geëindigd. Ik was zo als, ik dacht gelijk dat ik het wel We hadden kort daarna een wedstrijd van de kappersschool en ik had nauwelijks geoefend. Ik werd laatste. De inzet was gewoon niet groot genoeg. Het kapsel moest heel regelmatig naar beneden op niets uit lopen. Een tondeuze kwam er niet aan te pas, alles moest met de schaar. Coupe Hardy heette dat. Je ziet het nu nog wel eens, maar nu heet het coupe Sculptuur. Het is van boven een beetje vierkant, niet zo heel kort en het wordt naar de nek toe steeds korter. Er is veel vaktech niek voor nodig om het goed te doen. Randjes in de nek vind ik hele maal niet mooi." Had u geen heimwee naar Texel? „Het beviel me erg goed in Gronin gen. Ik zat in de kost bij een oudere dove vrouw en ik verdiende goed. Ik ging één keer in de veertien dagen naar huis. Dat werd later één keer in de maand en zelfs één keer in de drie maanden....Tja, ik had daar een hele nieuwe vriendenkring opge bouwd en ik had er een douche en een toilet. Thuis hadden we een em mertje! Ik raakte een beetje verwend door alle luxe. Ik ben drieënhalf jaar in Groningen geweest, toen moest ik in dienst in Assen. Ik werd chauffeur, maar ik had wel een kam en een schaar meegenomen. Dan ging ik de kazerne rond of er nog mensen geknipt wilde worden. Daar vroeg ik 75 cent voor. Per dag verdiende je een gulden, dus het was bijna een dagloon. Vaak hadden ze geen geld en dan zeiden ze: wacht maar tot betaaldag. Als het dan zover was stond ik bij de kassier en de meesten wist ik te vat ten, maar sommigen liepen gauw weg. Later ging ik over op een beter systeem: eerst betalen!" Gaf deze bijverdienste geen pro blemen? „Ja, want er was een speciale kap per. Een keer of drie zijn m'n kam en schaar in beslag genomen toen ik werd gesnapt. Maar met oefeningen wisten ze je wel weer te vinden hoor. Ik heb in Duitsland gezeten en dan werden ze één voor één op een jerrycan gezet. Ik heb een leuke tijd in dienst gehad. M'n rijbewijs gehaald, dat was toch heel wat. Thuis had bijna niemand nog een auto!" Bent u na dienst terug naar Texel gegaan? „Ja, ik zou worden omgeschoold tot dameskapper. In juni kwam ik uit dienst en in september begon een dagopleiding in Rotterdam. Ik moest die tijd overbruggen. Net in die tijd raakte kapper Arie Eelman ziek. Z'n broer Jan belde me of ik in wilde val len en ik heb daar die tijd gewerkt. Dat was hardstikke leuk, want de jeugd van Texel kwam allemaal bij ons. Ik was een jonge jongen uit de stad, dat trok kennelijk. Na die tijd ben ik een jaar in Rotter dam bijgeschoold tot dameskapper en in december 1960 ben ik bij m'n vader in de zaak begonnen. Die zat in de Parkstraat, waar nu de boek handel van Nauta zit." Hebt u lang met uw vader samen gewerkt? „Tien jaar. Ik was inmiddels getrouwd met Hanny en we hadden kinderen. Mijn broer en zus werkten ook in die zaak. Echt een familiebedrijf. We heb ben nog een filiaal op de Brink in De Koog gehad. M'n broer is op gegeven moment voor zichzelf begonnen, m'n zus ging naar Groningen, want die wilde ook wel eens wat anders. Ik wilde na tien jaar wel eens wat an ders. Ik ben toen voor mezelf in de Weverstraat begonnen in januari 1971." Moest er veel worden verbouwd aan het pand in de Weverstraat? „Het was een gewoon woonhuis, dus er moest heel wat veranderen. Je kunt wel zeggen dat we er hebben gekampeerd. We hadden een woning toegewezen gekregen van de wo ningbouwvereniging, maar daarvoor moesten we een woonvergunning aanvragen bij de gemeente. Die kre gen we niet, omdat we een woning aan de voorraad hadden onttrokken. We moesten zelf maar zorgen dat er eentje bijkwam. Daar hadden we he lemaal geen geld voor, dus hebben we maar wat geimproviseerd boven onze zaak met twee kleine slaapka mertjes. Mijn vrouw heeft altijd als rechter hand meegewerkt in het bedrijf. Ze helpt nog steeds mee. We zitten nu sinds kort aan de ande re kant van de Weverstraat. We heb ben zelf de verbouwing ontworpen en het is een frisse, moderne zaak geworden. Alle leeftijdsgroepen zijn bij ons welkom." Kapper Henk Prins met op de achtergrond zijn steun en toeverlaat Hanny. Maar het werd toch de kapsalon. Er is erg veel veranderd in het kap persvak. Ouderwetse kniptechnieken komen nu weer een beetje terug, maar wel op een iets andere manier. Evileerscharen heten nu coupescha- ren. Het hele vak is natuurlijk erg aan mode onderhevig. Lang of kort haar, het hangt er vanaf wat in is. De na jaarsmode van 1988 was op de jaren zestig afgestemd. De jeugd wil dat niet. Die wil kort en sportief. Er wordt zo verschrikkelijk veel sport gedaan, daarbij is lang haar lastig." Wat vindt u het leukst om te doen? „Iemand een heel nieuw kapsel ge ven. Na jarenlang halflang haar een leuk modekopje maken, vrij kort, beetje wild, dét is leuk. Haar op één lengte staat vaak zo strak. Je kan Wat was vroeger de drukste tijd? „Op zaterdag als er een toneel voorstelling was. ledereen wilde toen nog watergolf. En men moest er om acht uur zijn 's avonds. We gingen vaak door tot half acht, tot iedereen klaar was. Zelf kwamen we dan pas in de pauze naar het toneelstuk! Ik ben zowel dames- als herenkapper. Allebei vind ik leuk. Mijn dochter Margret werkt in ons bedrijf. Mijn zoon is kok aan de overkant. Die heeft iets minder kappersbloed Ik kan goed samenwerken met m'n dochter. Ze is in de kapsalon opge groeid en zat in een hoekje alles na te doen wat wij deden. Bij mijn ouders vroeger in de Weverstraat stond de box ook half in de zaak". Was kapper worden uw jon gensdroom? „Boswachter worden leek me leuk, of boer. Ik heb nog een paar winters geholpen op een boerderij. Melken heb ik geleerd en lammetjes halen. door een kapsel te veranderen een heel nieuw mens maken. Ik ben van plan om een foto te ma ken van iedere klant die lang haar kortgeknipt wil hebben en dan ook na afloop. Een eigen plakboek ma ken, zodat klanten die wel wat an ders willen maar niet weten wét eens rustig kunnen kijken. Ik zie wel mensen op straat en dan denk ik: oh, wat zou ik jouw haar graag eens onder handen willen ne men. In m'n vrije tijd wil ik echter niet altijd over mijn vak praten. Ik tennis een beetje, ik hou van catama ranzeilen, ik heb duiven en een bor dercollie....maar kappen neemt wel een zeer belangrijke plaats in in mijn leven. Iedere kapper heeft zijn eigen stijl. Ik kan meestal aan iemands haar zien naar welke kapper men is geweest. Voor mezelf en mijn medewerksters ben ik heel kritisch. Ik heb jaren ge werkt met meisjes die door mij wa ren opgeleid. Eén dag in de week gingen ze in Den Helder naar school." Wat heb je nodig om een goede kap per te zijn? „Je moet creatief zijn en durven. Als een klant eigenlijk wat anders wil maar twijfelachtig is dan kan je zeg gen: laat het maar zo. Dan komt ze misschien nog eens, maar eigenlijk wil ze een ander model, dus ze zal eens naar een ander gaan die haar misschien wél iets anders aanraadt. Je moet durven adviseren. Soms moet je iemand iets afraden. Iemand met een smal hoofd moet geen sluik kapsel hebben. De meeste mensen vinden naar de kapper gaan fijn, maar sommigen verafschuwen het. Die gaan omdat ze moeten, want hun haar wordt echt te lang. Mannen gunnen zich vaak de tijd niet om te gaan. Dan moet er ineens een hele bos af. Het komt wel eens voor dat er iemand bij ons komt met een huid probleem. Dan beginnen wij er niet aan, we sturen zo iemand door naar een arts." Er wordt veel gepraat bij de kapper. Bent u een halve psycholoog? „Eigenlijk wel. Je voelt heel snel aan in wat voor stemming iemand is. Mensenkennis is wel vereist. Maar soms kan je toch nog wel eens iets verkeerd zeggen. Een vaste klant die ziekelijk was en waarbij medicijnen niet goed hielpen, waar ik voor de grap tegen zei dat ze eens een borrel moest proberen. Zonder dat ik het in de gaten had raakte ik haar daar pijn lijk mee. Juist doordat je als kapper lichamelijk contact met iemand hebt, worden sommige mensen erg vertrouwelijk en vertellen ze je wel eens wat hen dwars zit. Je moet zo gesloten zijn als een pot, doorvertellen is uit den boze. Beroepsgeheim eigenlijk." Maakt u ook gekke dingen mee? „Toen ik nog herenkapper was in Groningen moest ik iemand met een vrij zware baard scheren. Dat ging nog ouderwets met een kwast en een mes. Vaak zat er een hele groep wachtenden en er werden wel eens moppen getapt. Ik was ingespannen met die baard bezig en luisterde ner gens naar. Ik was midden op de wang en toen was de mop net af, dus die man begint te bulderen van het lachen....over z'n hele wang schoot het scheermes erin! Hij ging als een dolleman de deur uit, maar kwam een dag later terug, want toen had hij begrip voor de zaak gekregen. Je hoort wel van die verhalen van kappers die in oren knippen. Dat ge beurt in de praktijk heel zelden. Je knipt eerder in je eigen vingers! Vroe ger knipte je boven je vingers uit, nu knip je in je hand en dan pak je wel eens een velletje. Wat wel eens gebeurt is dat iets kor ter of langer uitvalt dan de bedoeling is. Maar ach, het groeit wel weer aan." Is er nooit eens iemand die z'n haar rood geverfd wilde hebben met groen haar de deur uitgegaan? „Nee. Alleen mensen die zelf gaan experimenteren komen wel eens hier om het „resultaat" ongedaan te ma ken. Wij werken met oxydatieverf, dat gaat in het haar. Wat je zo bij de drogist koopt gaat om het haar heen. Als iemand die dat heeft gebruikt z'n eigen kleur weer terug wil, dan is dat een enorme klus, erg duur ook. Vroeger ging men veel vaker naar de kapper. Soms wel iedere week. Maar toen werd er minder geknipt. Het was vooral wassen en watergolven. Het eind van de week zat zo goed als vol met vaste klanten. Maar daar voor is ook een tijd geweest dat men maar twee keer per jaar ging en soms zelfs z'n haar niet waste. Dat is de tijd van mijn vader. Als het warme water erop werd gezet kwam de walm van stallucht eraf....Dat soort dingen maak je niet meer mea Vooral de jeugd gaat weer vaker naar de kapper. Sportieve korte kapsels moeten toch regelmatig worden bij gehouden, anders is de lijn er gauw uit." U gaat ook op huisbezoek? „Mensen die niet wegkunnen knip ik thuis. Eén keer in de maand ga ik naar het verpleeghuis. Het is erg zwaar. Je moet vaak in moeilijke houdingen werken. Maar als de men sen er uiteindelijk toch weer goed verzorgd uitzien dan geeft het weer veel voldoening. Het is wel eens be angstigend als je mensen helemaal hulpbehoevend ziet die je altijd hebt gekend als gezond en sterk. Zomers komen hier ook veel toe risten, soms met de hele familie." Wat zou u als advies willen geven aan mensen die kapper willen worden? „Ze moeten een gezond lichaam heb ben en geen rug- of beenklachten. Een hele dag staan is zwaarder dan je denkt. Het kappersvak lijkt voor sommigen wat halfzacht, maar het is volwaardig en ook zwaar werk. Je moet er veel voor leren. Maar het meest leer je toch in de praktijk en iemand die eraan wil beginnen kan het beste een baas zoeken die wil helpen. Maar het gaat alleen goed als je er meer in ziet dan knippen al leen'" Jdat SV De Koog de laatste drie steeds had verloren van St. verwachtte het team, daar het oploper is, aanmerkelijk minder pstand. Maar de eerste helft de wedstrijd was duidelijk voor Boys, dat met een tomeloze in- I ^e Koog onder druk wist te esulteerde in een nogal slordige ïdiging van SV' De Koog en ha- I jke momenten voor het doel van I 'tstekend keepende Charles Ipen- T Halverwege de eerste helft wist IP'ts van Sint Boys door een ver- teruggespeelde bal de doelman e Koog echter onhoudbaar te eren. Na een donderspeech van er Nico Erwich begon De Koog sterke tweede helft wat al 'a3lf minuten resulteerde in een ,c °P voor De Koog. Deze werd 9estopt door de keeper van ^ys die echter werd verrast door de omhaal van Hugo Sanches Brons. Deze belandde over de keeper in het doel. Vijf minuten later wist dezelfde speler weer een moeilijke lob af te geven, wat een zware bles sure voor de keeper van Sint Boys tot gevolg had. De keeper bezeerde zichzelf zo aan de doelpaal toen hij probeerde tot elke prijs de bal uit zijn net te houden, dat hij op een bran card van het veld moest worden ge dragen. Door dit oponthoud werd ook de aanvalskracht van De Koog nogal gebroken en na verschillende kansen over en weer was eigenlijk een ieder tevreden met de uitslag. Vooral ook omdat concurrent Vesdo thuis met 3-1 verloor. Stand Koog 1-14-26; Vesdo 15-21 ENIG IDEE GEHANDICAPT ZIJN KAN 3669 BETEKENEN? 06-3212166 ENIG IDEE HOE WE GEHANDICAPTEN KUNNEN HELPEN? ALS HET JE WAT DOET. 00E DAN WAT Burgemeester en wethouders hebben aan de volgende personen en instan ties bouwvergunning verleend: G. J. de Wit, Stuifweg 20, Oosterend voor het plaatsen van een gara ge/berging Stuifweg 60, Oosterend; Stichting Vakantieverblijven, Amers foort, voor het gedeeltelijk vergroten van 13 zomerhuizen Bosrandweg 395 te De Koog; M. J. de Weijer, Ooste- renderweg 26, Oosterend voor het plaatsen van een garage/berging; P. Daalders Aannemersbedrijf BV, Alk maar voor het plaatsen van twee be- drijfsunits en een garage, Westerslag te De Koog; C. de Waal, Vloedlijn 1, Den Burg, voor het gedeeltelijk veran deren van een winkel/magazijn aan Binnenburg 23, Den Burg; Th. Eilan der, Kikkertstraat 47, De Cocksdorp voor het plaatsen van een opslag loods aan de Langeveldstraat, De Cocksdorp; J. Korff, Weverstraat 16, Den Burg, voor het veranderen van een winkel/woonhuis; Rab b.v., Heemskerckstraat 50, Oudeschild voor het gedeeltelijk veranderen van een luifel aan Nikadel 25, De Koog; F. Lugtmeyer, Ruyslaan 33, De Koog voor het plaatsen van een schuur; H. Prins, Weverstraat 37, Den Burg voor het gedeeltelijk veranderen van een woonhuis; N. Boon, Joan Hod- shonstraat 8, De Cocksdorp voor het plaatsen van een kap op een woon huis; S. J. Betsema, Mulderstraat 33, Oosterend voor het gedeeltelijk ver groten van een woonhuis; A. A Wa verijn, Bodegraven, voor het plaatsen van een woonhuis Vroonlant 20, Den Burg; J. H F. Hopster, Bakkenweg 16, Den Hoorn voor het gedeeltelijk veranderen/vergroten van apparte menten en het vernieuwen van een opslagruimte; Dagelijks bestuur v.h. Hoogheemraadschap Uitwaterende Sluizen in Kennemerland en West- Friesland te Edam, voor het gedeelte lijk vergroten van een rioolwaterzuive ringsinstallatie Pontweg 153, Den Burg; Transportbedrijf Slegtenhorst, Schilderweg 25, Oudeschild, voor het plaatsen van een bedrijfswoning Schilderweg 264, Oudeschild; M. Tromp, Weverstraat 34, Den Burg voor het gedeeltelijk veranderen van een kapsalon, Weverstraat 48, Den Burg; K. Veenbaas, Schilderweg 254, Oudeschild voor het plaatsen van een dubbel woonhuis De Winstraat 22-24, Oudeschild; B. Segerink, Bern- hardlaan 54, Den Burg, voor het plaatsen van een garagebedrijf, Abbe- waal, Den Burg, Firma K. Veldman, Dorpsstraat 29, De Koog, voor het gedeeltelijk veranderen van een eet huis; F. W. Wine, Warmoesstraat 70, Den Burg, voor het vergroten van een woonhuis; Bonne Mechanisatie, Oor- sprongweg 67, De Cocksdorp voor het gedeeltelijk vergroten van een woonhuis; Fa. Betsema en Gieles, Maricoweg 21, Den Burg, voor het plaatsen van een bedrijfswoning; Ge meente Texel, Groeneplaats 1, Den Burg, voor het gedeeltelijk vergroten van een gemeentehuis; Drukkerij Brü- gemann, Spinbaan 6, Den Burg voor het gedeeltelijk plaatsen van een en tree met pui en luifel; F. Lugtmeyer, Ruyslaan 33, De Koog voor het ge deeltelijk veranderen van een appar tement; A. Heerschap, Vliestraat 15, Oosterend voor het plaatsen van een garage/berging; J. van Heerwaarden, Mienterglop 13, De Koog voor het vergroten van een zomerwoning; J. C.M. Hin, Hoornderweg 7, Den Burg voor het gedeeltelijk vernieuwen van een stolp; St. Andreasziekenhuis te Amsterdam voor het gedeeltelijk ver anderen van een zomerhuis Califor- niëweg 145, De Koog. Derden-belanghebbenden kunnen te gen deze beschikkingen ingevolge de Wet Administratieve Rechtspraak Overheidsbeschikkingen een be zwaarschrift indienen. Nadere infor matie hierover is te verkrijgen bij de gemeentesercretarie, afdeling R.O.V. kamer 205. N-Houand Noord

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1989 | | pagina 7