Vroeger trok ik hier zelfs
tanden... met 'n schone tang
FIETSENMAKER/POMPHOUDER HENK TROOST:
Limburgse ondernemers
helpen EcoMare-robben
MiMiU l
Kleppertjes geplaatst
voor kampioenschappt
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 28 JULI
't Hoekie van Klif, Herenstraat en Naalrand, waar Henk Troost zijn
rijwielhandel en pompstation heeft, was in een grijs verleden de
soos van Den Hoorn. De oude garde van het dorp kwam er da
gelijks „te beurzen", de reisclub vergaderde in de werkplaats en
het fanfarecorps DEK werd er opgericht. Jarenlang werkte Troost
van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, verkocht souvenirs, hield
gasten en had nog tijd voor een praatje ook. Anno 1989 is
Troost's zaak nog steeds een voor velen onmisbaar aanlooppunt.
In het seizoen wordt de zaak bevolkt door toeristen die er een
fiets huren, benzine tanken of de weg vragen naar kapper of dro
gist. De „Stienepikkers" zelf kunnen er het hele jaar door terecht
met allerhande reparatieklusjes, die kennelijk alleen door Henk
Troost tot een goed einde kunnen worden gebracht. En voor een
gezellig praatje ruimt hij nog immer tijd in.
Dit jaar is Troost een kwart eeuw
dealer van het benzinemerk Texaco,
de aanleiding voor dit verhaal. Mak
kelijk formulerend vertelt hij hoe het
is om een pompstation in een klein
dorp als Den Hoorn te runnen. On
vermijdelijk gaat hij terug in de tijd.
toen zijn vader en oprichter van de
zaak (1922), Jan Dirk Troost, behal
ve rijwielhersteller ook timmerman
was. Later, in de jaren zestig, vorm
de het repareren van brommers de
hoofdmoot van het werk. Die positie
wordt tegenwoordig ingenomen door
de fietsenverhuur. Henk Troost (58)
vond het vroeger gezelliger, maar
werkt nog altijd met veel plezier.
„De mensen komen hier voor alles",
vertelt Troost. In zijn jonge jaren was
dat nog meer het geval dan nu. „Ik
heb bijvoorbeeld veel stofzuigers ge
repareerd. Ook nu komt nog wel een
enkeling met zo'n ding naar me toe.
Andere electrische apparaten nam ik
eveneens onder handen, en pannetjes
solderen deed ik ook. In het begin
van de jaren zestig toen ik de zaak
van mijn vader had overgenomen,
verkochten we ook souvenirs. Fietsen
voor de verkoop stonden in de voor
kamer, achter een „etalage" met klei
ne ruitjes. Later heb ik een muur
laten plaatsen in de werkplaats,
waardoor een winkelruimte ontstond.
Dat werd de fietsenzaak. Over een
brandstofpomp beschikte ik toen ook
al, maar niet voor auto's. Voor brom
fietsen hing in de zaak een meng-
pompje, een automaat aan de muur
waarin je een gulden moest werpen."
De fietsenmaker speelde zelfs wel
eens voor tandarts, verklapt Troost.
Lurkend aan zijn sigaar, met pretoog
jes glinsterend achter zijn brilletje
herinnert hij zich: „Ik was een jaar of
twintig en hielp nog bij mijn vader in
de zaak. Op een dag kwam de ouwe
Klaas Kok naar me toe en wees op
een losse tand. Of ik die wilde trek
ken. Geen haar op z'n hoofd die er
aan dacht naar de tandarts te gaan
natuurlijk. In die tijd moest je niks
van dokters en zo hebben. Dus nou
ja, als hij persé wilde, dan kon het. Ik
heb toen die tand getrokken -zonder
verdoving maar met 'n schone tang.
Vele jaren later kwam hij weer naar
me toe, met een zere kies. Dat bleek
echter een heel wat zwaardere ope
ratie, hij bloedde als een rund maar
gelukkig liep het goed af."
Vaste kliek
Uit het verzoek van de oude Klaas
Kok blijkt het vertrouwen dat men
had in het vakmanschap van vader
en zoon Troost. Kok maakte deel uit
van de vaste kliek die dagelijks in de
werkplaats bijeenkwam.
,Dat was in vaders tijd, zeg maar de
jaren veertig en vijftig. Een heel stel
ouwe mannetjes kwam elke dag bij
ons de nieuwtjes uitwisselen, „te
beurzen". Aris Smit, Pieter Willem
Lap, Klaas Kok, Jan Jacob de Jager
die er vaak tussen werd genomen
waardoor het wel eens op ruzie uit
draaide. Maar meestal was het vrese
lijk gezellig. De werkplaats was een
uitkomst voor degenen die niet naar
het café wilden, 's Avonds zaten die
mannen te dammen op de werkbank.
Ze vroegen mij dan of ik een zak on
gepelde pinda's wilde halen bij het
winkeltje van Le Noble op Klif."
Henk Troost belandde op zijn vijftien
de in het vak. Hij kwam toen net van
school en ging niet door naar de am
bachtsschool in Den Helder, zoals
sommige anderen deden. De grond
beginselen leerde Troost van zijn va
der, maar toen zijn broer Aris uit
Indië terugkeerde moest de jonge
Henk uitkijken naar een andere baas
omdat er geen werk voor drie man
was. Fietsenmaker Fup Zegel in Den
Burg zou hem de verdere kneepjes
van het vak bijbrengen.
Lichtwachter
In 1951 ging Henk Troost zelf in mili
taire dienst, 21 maanden luchtmacht.
Dat was eigenlijk een te lange perio
de omdat zijn broer Aris de ouderlijke
fietsenmakerij gedag had gezegd en
had gekozen voor een bestaan als
lichtwachter op de Eierlandse vuurto
ren. Vader Troost was dan ook blij
dat Henk uit dienst kwam.
Pa draaide nog zonder papieren, maar
als zoonlief z'n opvolger wilde wor
den, zou daarin verandering moeten
komen. In de avonduren blokte Troost
op een schriftelijke studie van het
PBNA en volgde de middenstand
scursus bij meester Riteco. In 1960
was het zover, hij nam de zaak van
zijn vader over. Dat betekende het
einde van de timmermanswerkplaats.
Hoge stoel
„Met het houden van gasten, in de
beginjaren, zijn we snel gestopt. Dan
kwam je na een dag hard werken om
half elf 's avonds eindelijk binnen en
dan kon je nog op een hoge stoel zit
ten ook omdat de gasten de beste
plaatsen hadden bezet. Gelukkig had
ik een hoop werk. Bromfietsjes voor
al. Alle jonge jongens hadden ver
snellingsbrommertjes. Puchies met
een hoog stuur. Tegenwoordig repare
ren de jongens alles zelf, maar toen
wisten de meesten er weinig van.
Repareren was destijds: alles uit el
kaar halen. Tot en met de dynamo
Nu flikker je die weg, is het een
kwestie van vervangen in plaats van
repareren. Persoonlijk vind ik dat erg
jammer."
In 1964 startte Troost met een benzi
nepomp voor auto's. „Mevrouw Dros
van de Autocentrale in Den Burg en
Jaap Keijser, die daar vertegenwoor
diger was, wilden een afzetpunt in
Den Hoorn. Zij benaderden mij. Ik
aarzelde, want Aart Slegh zat al met
Shell in het dorp en ik wilde hem
niet in de wielen rijden. Maar als ik
het niet zou doen, zou het wel door
een ander gebeuren, werd me gezegd
en toen heb ik toegehapt."
Kwart eeuw
In februari van dat jaar begon Troost
met het Caltex, een produktnaam
van de ondernemingen Chevron en
Texaco. Die gingen in 1967 apart ver
der; bij het Hoornder pompstationnet
je kon men vanaf toen Chevron
tanken. In 1984 veranderde de merk
naam weer in Texaco. Onder die vlag
heeft Troost in feite al die jaren ben
groenteboer" Karei Bogerd een
Donderdag 27 juli
De vrouwenvereniging van de
Gereformeerde Gemeente heeft
in het jeugdgebouw aan de
Oranjestraat een verkoping, aan
vang 19.30 uur.
In theater-restaurant Klif 12 in
Den Hoorn brengt Yvonne Groe-
neveld haar programma „Ludde-
vudu en vandattum"; 21.30 uur.
In Cinema Texel draait om 20.00
uur „Licence to kill". De held is
James Bond, de schurk is Franz
Sanchez, de laatste neergezet
door Robert Davi. Tot dusver
speelde Davi types die aan de
zelfkant van het leven staan. On-
uitvoering van geestelijke liederen
met orgelbegeleiding. Toegang
gratis; aanvang 20.00 uur.
In dorpshuis De Wielewaal in De
Waal wordt een zomerklaverjas-
drive gehouden. Inschrijfgeld f3,-
aanvang 20.00 uur.
Zaterdag 29 juli
Vanaf 12.00 uur havendag in Ou-
deschild. Zie voor het programma
het artikel elders in deze krant.
der andere was hij te zien in The
Goonies, Raw Deal, Wild Thing,
Action Jackson en Die Hard. Be
gin 1988 maakte Davi veel in
druk als de PLO-terrorist Salim
Ajami in de drie uur durende tv-
special Terrorist on Train. Davi
speelde ook in de tv-series From
here to Eternity, Hill Street Blues
en The Gangster Chronicles.
Maar ook in de zestiende James
Bond-film moet Davi uiteindelijk
het onderspit delven.
Vrijdag 28 juli
Om 19.00 en 22.00 uur wordt in
Cinema Texel de James Bondfilm
„Licence to kill" vertoond.
In de Hervormde kerk van
Oosterend geeft „de zingende
In Cinema Texel draait om 19.00
en 22.00 uur „Licence to kill".
Zondag 30 juli
In het kader van de tweede ha
vendag van Oudeschild begint
om 14.00 uur de wedstrijd „Fiets
'm erin". Zie verder het artikel el
ders in deze krant.
Om 19.30 uur begint in de R.K.
kerk in De Koog een internationa
le oecumenische dienst, geleid
door mensen van „De Schuil
hut", het duitse R.K. recreatie-
team en de op Texel
gestationeerde predikant van de
Duits Evangelische kerk. Aan de
dienst wordt meegewerkt door
het koor The Singers of the Lord
olv Nelleke Schreur-Visser en
mogelijk een voor deze gelegen
heid gevormde Duitse muziek
groep. De dienst is tweetalig. De
liederen zijn zo gekozen dat in
beide talen op dezelfde melodie
hetzelfde gezongen wordt. Bij an
dere onderdelen zal de tekst in
de met gesproken taal op de li
turgie staan; de dienst duurt dus
niet twee keer zo lang. De bij
eenkomst zal worden afgesloten
met gezamenlijk koffie drinken.
De Vereniging voor Vrienden van
het Paard houdt de jaarlijkse ge-
zelligheidsrit; start om 11.00 uur
op het parkeerterrein van mane
ge Akenburg.
In Cinema Texel draait om 20.00
uur „Licence to kill".
Maandag 31 juli
In Cinema Texel draait om 20.00
uur „Licence to kill".
Dinsdag 1 augustus
In de R.K. kerk van Den Burg
wordt een zomeravondconcert
gegeven door Eeuwe Zijlstra (or
gel) en Siemen Hoekstra (trom
pet); aanvang 20.15 uur.
In Cinema Texel draait om 20.00
uur „License to kill".
Voor de overige evenementen
verwijzen we naar de bijgesloten
Recreatiekrant.
is het meestal een zoete invaL
Niet seizoem,
De talloze contacten met mens,
vaart hij als heel leuk. „Alleen;
buitenlandse gasten onderdeler,
len en ze alleen maar de term in
eigen taal kennen, geeft het yg
problemen", lacht Troost.
Het toerisme geeft wel veel eq
drukte, maar dat deert niet.
weken is het weer voorbij. Bovj
heb ik de boel sinds een jaar cl
op een lager pitje gezet.
werkte ik van 's ochtends
vroeg
Uit handen van de heer L. Spierings van Texaco Nederland kregen Henk Troost en zijn echtge
note Lidy een oorkonde voor 25 jaar trouw dealerschap
Henk Troost in zijn sfeervolle werkplaats waar in de jaren vijftig de oudjes van het dorp de
nieuwtjes uitwisselden.
zine geleverd en vandaar dat hij on
langs werd gehuldigd voor een kwart
eeuw dealerschap. „Geen record,
maar wel lang. Zeker voor zo'n klein
schalig station als hier in Den
Hoorn", verzekerde de heer L. Spie
rings, manager groothandel en in
dustrie van de Nederlandse vestiging
van Texaco. Spierings was naar Den
Hoorn gereisd om het echtpaar
Troost een oorkonde te overhandigen,
hetgeen gebeurde in aanwezigheid
van vertegenwoordigers van de firma
Rab BV uit Oudeschild.
Zelfbediening
De pomp is voor Troost altijd een
aardige bijverdienste geweest. De
laatste tijd wordt het wat minder,
vertelt hij. „Dat is gekomen nadat
automatische pompen en zelfbedie
ning in zwang kwamen. Ik heb het
idee dat de mensen het graag zélf
willen doen." Het is niet zo dat alle
inwoners van Den Hoorn bij hem ko
men tanken. „Sommigen komen hier
wel voor hun grasmaaierbenzine,
maar de auto mag je niet volgooien.
Die tanken in Den Burg of zo. Vraag
me niet waarom. We zitten scherp
aan de prijs, dus daaraan kan het
niet liggen."
Fietsen verhuren gebeurt bij Troost al
zolang hij zich kan herinneren. „Vlak
na de oorlog hadden we een stuk of
acht huurfietsen in een kippeboetje.
De prijs toen' Ik denk twee kwartjes
per dag of zo. Nu is dat zes gulden
per dag."
Huurfietsen vergden een hele investe
ring, maar leverden hun geld wel op.
„Maar", waarschuwt Troost, „voordat
een nieuwe fiets op de weg staat,
heb je er al veel werk in gestoken. Je
moet alle onderdelen nalopen en
daarnaast heb ik een kaartensysteem
waarin alle kenmerken van de fietsen
zijn geregistreerd."
Terugloop
Hoewel de meer dan honderd kilome
ter Texels fietspad minstens zo druk
bevolkt zijn als voorheen, heeft de
fietsenverhuur te kampen met een te
rugloop, constateert Troost. „Dat
komt doordat steeds meer vakantie
gangers hun eigen fiets meenemen.
Vooral herhalingsbezoekers die voor
een langere periode komen, doen
dat."
Maar ook al huren ze geen fiets bij
hem, toch wipt menig in de rondte
fietsende toerist bij Troost aan. Even
een sleutel lenen om het zadel te
verstellen, de banden laten oppom
pen en van dat soort klusjes. Ons
vraaggesprek werd enkele keren voor
zulke kleinigheden onderbroken, maar
volgens Troost viel het met de aan
loop nog wel mee. In het topseizoen
's avonds laat, maar daar word
„seizoenmoe" van. Chagrijnig d
Nu zijn we tussen de middag, 's
avonds en in het weekend gesla
Ik maak gerust mijn uren wel A
ik het daar in het begin wel mj
mee gehad, durfde zaterdag ar»
de straat op. Dat is eigenlijk her
ge vervelende van een 1 -mansbi
je: je meent dat je nooit wegfe
Zaterdag heeft het achttal van
club De Kleppertjes zich doorl
behalen van de tweede plaats
dens een concours hippiquen
aan Zee geplaatst voor de prov
le kampioenschappen te Spaan
de. Het meedoen aan deze ent
wedstrijd was tevoren nog had
zeker door vakanties van ruiten
het uitvallen van een aantal po
die kreupel waren. Vrijdagmidj
kon pas worden beslist dat hel
tal toch zou starten. Door heli
ten van reserve ruiters en eent
goed lopende pony was het ad
compleet en kon men naar Wij
Zee. De inzet van instructie,
bestuursleden en ruiters om tin
kunnen starten, werd zaterdag
loond met een tweede plaats. I
wat belangrijker was: met deze
winning werd de plaatsing vo«
provinciale kampioenschappen
de achttallen-competitie bereikt
Ook werd door zeven Kleppert)
divtdueel gereden in zowel dres
als springen. Het resultaat mod
zijn: twaalf winstpunten. Tesss
met Lady Daisy werd eerste ini
dressuur. Hetzelfde resultaat be
de ook Liane Vonk met Lindy.i
dan in de L2-dressuur. Het L-sp
voor D- en E-pony's werd eens
tussen twee Texelse combinatie
Chloë Weel met Zamba wasst
barrage net even sneller dan Ar
Kossen met Linardo en zij wers
dan ook respectievelijk eerste:
tweede.
Voor de eerstvolgende wedstri
19 augustus zal de komende»
goed worden getraind, want da
gaan De Kleppertjes hun best d
in Spaarnwoude voor de prow
kampioenschappen van NoortfK
Uitslagen
B-dressuur: 1. Tessa Blom met Lady Cs
124 punten, 1 winstpunt. LVdressuir
Beers met Shadow 121 punten, 1 vwrs
L2-dressuur: 1. Liane Vonk metLindy'
punten, 1 winstpunt, Annette Kossenc
nardo 121 punten, 1 winstpunt. MM
3. Chloë Weel met Zamba 116 pun'.w.
springen: 2. Vera Blom met Big Surprs
fouten, voldoende, 2 winstpunten; Tess
met Lady Daisy 0 fouten, voldoende, l
pusnten. L-springen: (na barrage) 1.0
Weel met Zamba 0 fouten, voldoend*
winstpunten; 2. Annette Kossen mei
0 fouten, voldoende, 2 winstpunten.
Zes ondernemers uit het Limburgse Geleen zijn bezig vele duizenden guldens
bijeen te brengen ten bate van de zeehondenopvang van EcoMare op Texel.
Tot en met november leggen zij een deel van de opbrengst van een van hun
artikelen voor dit doel opzij.
Initiatiefnemer is de 32-jarige wijn
handelaar, tevens muziekleraar en
zangdocent Marcel Coops van wijn
handel 't Kempke in de Annastraat.
Die garandeert dat de actie minstens
vijfduizend gulden zal opleveren.
„Voor minder laat ik directeur Jan
Kuiper niet naar Limburg komen".
Coops werd geattendeerd op het be
staan van de zeehonden van EcoMa
re toen hij driekwart jaar geleden
werd benaderd door een drukkerij uit
Alfen ad Rijn die voor EcoMare een
„sponsorposter" in de maak had en
wilde dat Coops er een advertentie
op zou laten zetten. In die tijd was er
ook veel publiciteit rond het „Panda
broodje", dat door bakkers in de han
del werd gebracht ten bate van het
Wereld Natuur Fonds. Zo kwam
Coops op het idee om een van de
door hem geimporteerde wijnen te
verkopen ten bate van EcoMare. Bij
elke verkochte fles zou een gulden
worden afgehouden voor de Texelse
zeehonden. Boze tongen beweerden
dat Coops die gulden eerst bij de
normale verkoopprijs had opgeteld,
zodat de actie hem niets kostte en
hem alleen maar reclamevoordeel
opleverde, maar dat ontkent de Ge-
leense vinoloog met veel stelligheid.
Stembus
De gemeente Geleen juichte het ini
tiatief van harte toe en stelde een
stembus van de verkiezingen be
schikbaar, waarin de guldens voor
EcoMare zouden worden gedepo
neerd. Wethouder Vriesema luidde op
7 juli de actie in, bij welke gelegen
heid notaris Wanders de stembus of
ficieel verzegelde. Pas eind november
wordt het zegel verbroken en zal blij
ken hoeveel geld de actie heeft opge
leverd. Om tot een zo hoog mogelijk
bedrag te komen heeft Coops een
goede, maar niet al te dure en door
een breed publiek gewaardeerde
wijnsoort gekozen: Cotes-du-Ventoux
van f8,45 per fles.
Het idee sloeg aan bij collega
ondernemers. Twee café's en ti
restaurants legden ook een gul
per verkochte fles wijn opzij vo
EcoMare en de buurman/slagef
Coops offerde een kwartje bij e
verkochte biefstuk.
Tot op dat moment had Marcel
Coops de zeehonden van EcoM
nooit in het echt gezien; hij we
nog nooit op Texel geweest. D«
tigheid heeft hij inmiddels goeïi
maakt. Met zijn vrouw verblijft
Limburgse wijnhandelaar moms
in een caravan op het heerlijke
erf van recreatieboer Jan van S
aan de Hoofdweg in Eierland. H
was een openbaring voor hem
wist niet dat Texel zo groot, zo
en zo rustig was".
Marcel Coops schenkt een glas Cote-du-Ventoux op het welslagen van
