Vroeger deed 't er niet toe éls je maar reed..." Onderscheiding voor 40 jaar zingen addenruiters bestaan 60 jaar Texels Vrouwenkoor zingt samen met „De Drieban" aturelli subliem in )ed bezocht concert 1 Speelgoedbeurs Thijsselaan dicht »G 31 OKTOBER 1989 TEXELSE COURANT PAGINA 5 ir vijftig personen bezochten 19 oktober 1929 een ver ing in ,,De Zwaan" voor de oprichting van ,,een Texelsche leniging". Twintig besloten lid te worden. Zaterdag 4 no- ir komen mensen van het eerste uur en leden uit de loop den bijeen om het 60-jarig jubileum van De Waddenruiters ren. ib heeft in de jaren de nodige veranderingen ondergaan, ger deed het er niet toe waarop je reed, als je maar reed", oud-voorzitter Henk Heetveld. Tegenwoordig worden be- iuurdere paarden gekocht. Het is meer prestatiegericht en omen de bijverschijnselen van concurrentiegevoelens wel om de hoek kijken". «idende bestuursleden op een jring van begin dit jaar heb- jubileumactiviteiten geregeld. 14.00 en 14.30 uur is de gst van leden en oud-leden in )t Lindeboom. Om 16.00 uur jen enkele Waddenruiters een slratie in manege Akenburg, a weer koers wordt gezet naar Jeboom. Daar is een fototen- alling opgesteld met andere waardigheden van de club uit itijden. Er wordt gezamenlijk waarna de feestavond be kte wordt, net als in de jaren geopend met een toneelstuk, m is bereid gevonden de op- jte verzorgen. urtocht naar het verleden van ddenruiters werd bemoeilijkt, an de eerste officiële vergade- tot 1935 zijn geen notulen ge- Van het verslag van de ngsvergadering is een kopie Texelse Courant van zestig leden beschikbaar. Dit bewijst theid van de datum, oorl, voorzitter van rijvereni- ëst-Friesland leverde een be- aandeel bij de vorming van pn Texelse paardenclub. Zijn ling gaf een demonstratie op iid en dat sloeg aan. Lichtere paarden loorzitter van de Waddenrui- Hendrik Keesom. Er waren igen rijdende leden: Klaas nd. Dirk Wuis, Cor van San- Tit Koorn, Jan Witte van Bloemwijk en zijn zuster, Hanna Kik kert en Jan Kuip. De paarden die werden gebruikt, deden dagelijks dienst op het land. Ze hadden niet het sierlijke uiterlijk van de huidige rij- springen werd ook regelmatig ge oefend. Vooral Mora, het paard van Cor van Santen, bouwde een flinke reputatie op als springpaard. Zelfs zonder dat zijn baas erbij was oefen de het dier op het hek van het wei land! De kwaliteiten van Mora waren zelfs zó groot dat het mocht figure ren in de film „Jonge harten", die in de Slufter werd opgenomen. Op de boot In 1930 sloten de Waddenruiters zich aan bij de Koninklijke Nederlandse Fe deratie voor Landelijke Rijverenigingen en ging men zo'n vijf maal per jaar naar de overkant voor het rijden van wedstrijden. Tegenwoordig gebeurt dat frequenter met trailers en vracht wagens, maar in die tijd reed men met paard en al de boot op, die toen het bezit van de vereniging, die aan tonen dat de Waddenruiters toen al geduchte concurrenten waren. Voltigeren Behalve wedstrijden rijden verzorgden de Texelse ruiters demonstraties in de zeven dorpen van het eiland. Dit bracht geld in het laatje van de vere nigingskas. Deze optredens beston den uit een achttalproef en voltigeren (turnen te paard). De ruiters van het eerste uur gingen al gekleed in een speciaal clubtenue: een groen jasje met houten knopen en een groen/zwarte pet zonder har de bol. Dit uniform is inmiddels ver anderd in een groen rijjasje, zwarte rijcap en beige broek. Tijdens de reünie zullen beide uitmonsteringen worden getoond. wedstrijd in Duitsland. Jaren later raakte hij betrokken bij de Wadden ruiters en verzorgde tot midden ze ventiger jaren de lessen. Ook voor ponyclub De Kleppertjes, die in 1962 werd opgericht, heeft hij veel bete kend. Na de periode van „Ome Jaap" raak te de klad een beetje in de paarden club. Veel leden kregen het te druk met werk en studie of verdwenen van het eiland door verhuizing. Er bleef echter een vaste kern van leden en na enkele instructiewisselingen namen enkele vrouwelijke les- geefsters van de overkant het over. Hiermee kwam een eind aan het tijd perk van instructie door onbetaalde, goedbedoelende vrijwilligers, die ove rigens wel over de nodige kwaliteiten beschikten. Vooral „Ome Jaap" heeft het paardrijden op Texel naar een ho ger niveau gebracht, Suzanne Goos en Jolanda van der Krogt werden in 1987 opgevolgd door pony-instructrice Peggy Kamper man, die vanaf die tijd de lessen van zowel de Waddenruiters als de Klep pertjes met enkele assistentes op zich heeft genomen. Manege Ook de voorzitters wisselden: Kee som werd opgevolgd door Keyser. Na hem kwamen J. Agter, J. Beekman, J. Vosjan en H. Heetveld. Tegenwoor dig is Cees Timmer de „vaandel drager". Het ledenaantal van de Waddenrui ters is vooral sinds de bouw van de binnenmanege aan Akenbuurt flink gestegen tot 42 ruiters en amazones. Een tweede oorzaak hiervan is dat vaak op jongere leeftijd de overgang van pony naar paard wordt gemaakt. De Texelse vereniging floreert, on danks de handicap die het wonen op een eiland met zich meebrengt voor het rijden van wedstrijden aan de overkant. Op het eiland zelf worden jaarlijks verschillende activiteiten ge houden, waaronder officiële en on derlinge wedstrijden. Voor de reünie op zaterdag 4 no vember hebben zich al zo'n honderd mensen opgegeven. De kosten be dragen f 25,- per persoon. Leden en oud-leden die zich nog niet hebben opgegeven kunnen dat alsnog doen bij mevrouw Dijkshoorn, Stuifweg 70 in Oosterend, telefoon 18409. Na 20.00 uur zijn ponyclubleden vanaf 16 jaar welkom op de feesta vond. Zij hoeven geen bijdrage te betalen. het eerste achttal van Landelijke Rifvereniging De Waddenruiters Vl.n.r.: H Keesom. Jan Witte. Gerrit Koorn, Dirk EelmanHanna Kikkert, Greet- je Witte, Cor van Santen. Aris Wuis, Klaas Zuidewind. Jan Kuip en Paulus Kikkert paarden, maar neigden meer naar het basis- en trektype. Naarmate de jaren vorderden deden „lichtere" paarden meer en meer hun intrede. De eerste instructeur van de Wad denruiters was Hannie Kikkert. De nadruk lag niet op individueel rijden, maar op het achttal. Hindernissen nog uit Oudeschild vertrok. Gezamen lijk werd de reis naar Bergen ge maakt, waar werd overnacht in een steenschuur. De volgende dag werd het concours gereden en na weer een overnachting werd de terugtocht naar op de paarderug Texel aanvaard1 Uit die tijd zijn nog enkele prijzen in Andere instructeurs volgden Kikkert op in de beginjaren van de club Eén daarvan neemt een zeer belangrijke plaats in: Jaap Schoorl, voor meeste Texelaars „Ome Jaap". Als 12-jarige jongen werd hij in 1929 kampioen springruiter van Nederland. Hij werd afgevaardigd naar een landen- Zaterdag 4 november a.s. geeft het Texels vrouwenkoor in de katholieke kerk van Den Burg een gezamenlijke uitvoering met de zangvereniging ,,De Drieban" uit Venhuizen. Het concert wordt georganiseerd door de sektie Kunst, Kuituur en Hobby van de Stichting Ondersteuning Welzijns werk en kan worden beluisterd voor f7,50 per persoon. Tot dusver haalde de sektie alleen beroemde beroepsgezelschappen naar het eiland (spraakmakend voor beeld: het Georgische muziek- en dansensemble Rustavi) maar deze keer is welbewust gekozen voor hoog amateurniveau. Het 70 personen tel lende koor De Drieban behaalde op het laatstgehouden concours in Gor- redijk een eerste prijs en maakte veel indruk op het ook aan dit concours deelnemende Texelse vrouwenkoor. Zo ontstond het idee voor een geza menlijke uitvoering op Texel, in het bijzonder bedoeld voor de vele Texel se liefhebbers van koorzang. De uit voering moet aantonen welk niveau „gewone" zangers en zangeressen 'halend In Kilt 12. sorgische pianist Temur Maturelli trad zondag op tijdens een concert in Klif 12. De zaal was goed gevuld met ongeveer slangstellenden, die konden genieten van uitstekende koffie 'virtuoze spel van een getalenteerde pianist. Het was vast toeval dat uitsluitend werken van Russische componisten op gramma stonden. Voor de pauze was dat Scriabin, waar- •oral de Prelude en de Nocturne voor de linkerhand goed in tooor lagen, na de pauze Rachmaninoff en Prokofiev. na de opiening, de bijna Etude nr. 5 in E, maakte Ma- gelijk dat hij met ware tand de toetsen weet te be- Hoewel pianisten van een 'niveau meestal van een lebruik maken, slaagde Ma- vrijwel moeiteloos in ook op met slechte piano een fraaie totie te geven. Elegant !tar is trefzeker en beheerst, talt daarnaast een zekere ele- ™°ral in de wat lichtvoetiger zoals de Etude nr. 6 in Es taianinoff, kon men daarvan 1 degenen die bekend zijn <«mde componisten weten dat gevoelens als hartstocht en me lancholie vaak een belangrijke rol spelen in hun composities. Het was verrassend om te zien hoe Maturelli deze gevoelens op natuurlijke wijze beheerst, zonder afbreuk te doen aan zijn gedreven manier van spelen. Tij dens het concert speelde de pianist alle stukken uit het hoofd, wat de in druk versterkte dat hij zich feilloos met de muziek vereenzelvigde. Aandacht Opvallend was de aandacht van het publiek. In het begin hoorde men hier en daar nog een koffiekopje ramme len (dat mag tijdens een koffie concert), maar gaandeweg werd het stiller en na de pauze werd zelfs geen kuchje meer gehoord. Een staande ovatie was de beloning voor een bescheiden Maturelli, die na af loop van het concert verklaarde dat met zijn komst naar Texel een lang gekoesterde wens werd vervuld. Als Georgier heeft hij zich altijd op bij zondere wijze met Texel verbonden gevoeld. Zoals de meeste Georgiers nam hij kennis van de opstand op Texel via boeken en films, maar het was hem duidelijk dat deze zijn gero mantiseerd en zeker geen documen taire waarde hebben. Sinds begin dit jaar is het voor hem mogelijk om, in het kader van de perestrojka, naar het buitenland te reizen en een bui tenlandse carrière op te bouwen. Hij is nu voor de derde keer in Neder land, maakte radio-opnamen voor de KRO en gaf een concert in Amster dam. Via België gaat Maturelli vol gende week weer terug naar Tbilisi, waar hij lesgeeft aan het conserva torium. Nog eens? Temur Maturelli was zondag voor het eerst op Texel. Helaas bleef hij maar een dag en kon hij slechts vluchtig kennis nemen van ons eiland. „Is het waar dat de as van Moeder Cornelia Boon over de Georgische begraaf plaats is uitgestrooid?" vroeg hij. Maturelli toonde zich ingenomen met de sfeer en het aandachtige publiek tijdens zijn optreden in Klif 12. „Ik wil graag terug komen op Texel. Mis schien ben ik dan in de gelegenheid een paar van mijn studenten mee te nemen en u enig veelbelovend jong Georgisch talent voor te stellen", al dus de pianist. Zaterdag houdt de speel-o-theek weer de jaarlijkse grote speelgoed beurs. De verkoop van speelgoed, ba byartikelen enzovoort (geen kleding) zal plaatsvinden van 10.30 tot 11.30 uur in de grote zaal van d'Ouwe Ulo aan de Wilhelminalaan. Negentig pro cent van de opbrengst is voor de verkoper zelf. De inbreng van de spullen is op vrijdagavond van 19.00 tot 21.30 uur, ook in d'Ouwe Ulo. Voor eventueel nadere informatie kan men terecht bij Magda Knol, telefoon 14253 of Martha Witte, telefoon 14003 en natuurlijk bij de speel-o- theek zelf op de openingstijden dins dagochtend van 9.00 tot 11.00 en woensdagmiddag van 14.00 tot 16.00 uur in d'Ouwe Ulo aan de Wil helminalaan. Gretha Vlaming-vd Beek, Kees Groenhof en Frans Barhorst waren donderavond even feestelijk middel punt bij de viering van het 35-jarig bestaan van het gemengd koor „Ad- vendo". Alle drie kregen ze uit han den van Annie Kamstra van de Bond van Zangkoren in Noordholland een speldje omdat ze veertig jaar of lan ger in een koor hebben meege zongen. Greetje Vlaming zong al in haar plaats van herkomst Oldebroek in een kinderkoor, vervolgens in een ge mengd koor en op Texel trad ze toe tot het Hervormd kerkkoor van De Koog. Dat koor ging noodgedwongen (door gebrek aan leden) op het in het gemengd koor Advendo. Ook Kees Groenhof begon zijn carrière als koor zanger in het kerkkoor van De Koog. Frans Barhorst daarentegen was aan vankelijk lid van het Katholieke kerk koor van Den Burg en stapte later over naar Advendo. De speldjes werd uitgereikt aan het begin van de in hotel „Opduin" ge houden jubileumuitvoering, waarbij niet alleen Advendo (onder leiding van Hans Kievits) zich liet horen maar ook de dixielandgroep Mon key's Revival en de Zanggroep Oude Liedjes van de Historische Vereniging onder leiding van Willem Kikkert. Voorzitster Paula Bruining-Groenhof („Zingen is plezier en plezier is zin gen") bracht in haar openingswoord in herinnering dat het koor in het na jaar van 1954 werd opgericht door de dames Daalder, Mantje en Zwan met als eerste dirigent Jan Visser. Het eerste nummer van de jubileu muitvoering werd gezongen ter nage dachtenis van de overleden oud-voorzitster Dia Huisman. kunnen bereiken, wat mogelijk heel inspirerend zal zijn. Het programma ligt makkelijk in het gehoor en bevat meerdere bekende werken. Toch gelden bijna alle stuk ken zangtechnisch als moeilijk zodat er veel te genieten valt. De uitvoering begint om 20.30 uur. Programma Opening door Texels Vrouwenkoor 1. How merrily we live (M. Easte) 2. Hebe deine Augen auf (F. Men delssohn) 3. La digue digue don (J. Lam- brechts) 4. Heksenkoor (G. Verdi) 5. Zigeunerinnenkoor (G. Verdil ,,Driebankoor" 1. Cantigue de Jean Racine (G. Faure) 2. Die Ehre gottes (L. v. Beethovenl 3. Verleih uns Frieden (F. Men- deliohn) 4. Menuet (J. Offenbach) 5. Slavenkoor (G. Verdi) 6. Walzetrraum (Oscar Strauss) Texels Vrouwenkoor 1. Drie stukken uit: ,,Die Zuberflöte" (W. A. Mozart) 2. Van minnen ben ik dus gewont (J. Clemens non papa) 3. Komt vrienden in het ronde (P. v. Hauwe) 4 Until it's time for you to go (b. St. Marie) 5. Wouldn't it be lovely (F. Loewe) Sluiting „Driebankoor" 1. lm weiszen Rössl (R. Benatzky) 2. Cent-Mille (M. Mange) 3. Filomeeltje (G. Wielakker) 4. Hoog op de gele wagen Bew. J. Neelen) 5. Grootvadersklok (Bew. L. Kar- semeyer) 6. Dat gaat naar Den Bosch toe (Bew. L. Karsemeyerl 7. Ik heb m'n wagen vol geladen (Bew. L. Karsemeyer) De Thijsselaan zal met ingang van morgen (1 november) gedeeltelijk zijn afgesloten voor verkeer uit beide rij richtingen in verband met werkzaam heden aan de woningen door Vissers Bouw- en Timmerbedrijf. Het betreft het gedeelte tussen de Bernhardlaan en de Binsbergenstraat, voor een pe riode van ongeveer zes weken. van iinKs naar rechts Kees Groenhof, Gretha Vlaming en Frans Barhorst.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1989 | | pagina 5