Vroeger deed 't er niet toe
éls je maar reed..."
Onderscheiding voor
40 jaar zingen
addenruiters bestaan 60 jaar
Texels Vrouwenkoor zingt
samen met „De Drieban"
aturelli subliem in
)ed bezocht concert
1
Speelgoedbeurs
Thijsselaan dicht
»G 31 OKTOBER 1989
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
ir vijftig personen bezochten 19 oktober 1929 een ver
ing in ,,De Zwaan" voor de oprichting van ,,een Texelsche
leniging". Twintig besloten lid te worden. Zaterdag 4 no-
ir komen mensen van het eerste uur en leden uit de loop
den bijeen om het 60-jarig jubileum van De Waddenruiters
ren.
ib heeft in de jaren de nodige veranderingen ondergaan,
ger deed het er niet toe waarop je reed, als je maar reed",
oud-voorzitter Henk Heetveld. Tegenwoordig worden be-
iuurdere paarden gekocht. Het is meer prestatiegericht en
omen de bijverschijnselen van concurrentiegevoelens wel
om de hoek kijken".
«idende bestuursleden op een
jring van begin dit jaar heb-
jubileumactiviteiten geregeld.
14.00 en 14.30 uur is de
gst van leden en oud-leden in
)t Lindeboom. Om 16.00 uur
jen enkele Waddenruiters een
slratie in manege Akenburg,
a weer koers wordt gezet naar
Jeboom. Daar is een fototen-
alling opgesteld met andere
waardigheden van de club uit
itijden. Er wordt gezamenlijk
waarna de feestavond be
kte wordt, net als in de jaren
geopend met een toneelstuk,
m is bereid gevonden de op-
jte verzorgen.
urtocht naar het verleden van
ddenruiters werd bemoeilijkt,
an de eerste officiële vergade-
tot 1935 zijn geen notulen ge-
Van het verslag van de
ngsvergadering is een kopie
Texelse Courant van zestig
leden beschikbaar. Dit bewijst
theid van de datum,
oorl, voorzitter van rijvereni-
ëst-Friesland leverde een be-
aandeel bij de vorming van
pn Texelse paardenclub. Zijn
ling gaf een demonstratie op
iid en dat sloeg aan.
Lichtere paarden
loorzitter van de Waddenrui-
Hendrik Keesom. Er waren
igen rijdende leden: Klaas
nd. Dirk Wuis, Cor van San-
Tit Koorn, Jan Witte van
Bloemwijk en zijn zuster, Hanna Kik
kert en Jan Kuip. De paarden die
werden gebruikt, deden dagelijks
dienst op het land. Ze hadden niet
het sierlijke uiterlijk van de huidige rij-
springen werd ook regelmatig ge
oefend. Vooral Mora, het paard van
Cor van Santen, bouwde een flinke
reputatie op als springpaard. Zelfs
zonder dat zijn baas erbij was oefen
de het dier op het hek van het wei
land! De kwaliteiten van Mora waren
zelfs zó groot dat het mocht figure
ren in de film „Jonge harten", die in
de Slufter werd opgenomen.
Op de boot
In 1930 sloten de Waddenruiters zich
aan bij de Koninklijke Nederlandse Fe
deratie voor Landelijke Rijverenigingen
en ging men zo'n vijf maal per jaar
naar de overkant voor het rijden van
wedstrijden. Tegenwoordig gebeurt
dat frequenter met trailers en vracht
wagens, maar in die tijd reed men
met paard en al de boot op, die toen
het bezit van de vereniging, die aan
tonen dat de Waddenruiters toen al
geduchte concurrenten waren.
Voltigeren
Behalve wedstrijden rijden verzorgden
de Texelse ruiters demonstraties in de
zeven dorpen van het eiland. Dit
bracht geld in het laatje van de vere
nigingskas. Deze optredens beston
den uit een achttalproef en voltigeren
(turnen te paard).
De ruiters van het eerste uur gingen
al gekleed in een speciaal clubtenue:
een groen jasje met houten knopen
en een groen/zwarte pet zonder har
de bol. Dit uniform is inmiddels ver
anderd in een groen rijjasje, zwarte
rijcap en beige broek. Tijdens de
reünie zullen beide uitmonsteringen
worden getoond.
wedstrijd in Duitsland. Jaren later
raakte hij betrokken bij de Wadden
ruiters en verzorgde tot midden ze
ventiger jaren de lessen. Ook voor
ponyclub De Kleppertjes, die in 1962
werd opgericht, heeft hij veel bete
kend.
Na de periode van „Ome Jaap" raak
te de klad een beetje in de paarden
club. Veel leden kregen het te druk
met werk en studie of verdwenen
van het eiland door verhuizing. Er
bleef echter een vaste kern van leden
en na enkele instructiewisselingen
namen enkele vrouwelijke les-
geefsters van de overkant het over.
Hiermee kwam een eind aan het tijd
perk van instructie door onbetaalde,
goedbedoelende vrijwilligers, die ove
rigens wel over de nodige kwaliteiten
beschikten. Vooral „Ome Jaap" heeft
het paardrijden op Texel naar een ho
ger niveau gebracht,
Suzanne Goos en Jolanda van der
Krogt werden in 1987 opgevolgd
door pony-instructrice Peggy Kamper
man, die vanaf die tijd de lessen van
zowel de Waddenruiters als de Klep
pertjes met enkele assistentes op
zich heeft genomen.
Manege
Ook de voorzitters wisselden: Kee
som werd opgevolgd door Keyser. Na
hem kwamen J. Agter, J. Beekman,
J. Vosjan en H. Heetveld. Tegenwoor
dig is Cees Timmer de „vaandel
drager".
Het ledenaantal van de Waddenrui
ters is vooral sinds de bouw van de
binnenmanege aan Akenbuurt flink
gestegen tot 42 ruiters en amazones.
Een tweede oorzaak hiervan is dat
vaak op jongere leeftijd de overgang
van pony naar paard wordt gemaakt.
De Texelse vereniging floreert, on
danks de handicap die het wonen op
een eiland met zich meebrengt voor
het rijden van wedstrijden aan de
overkant. Op het eiland zelf worden
jaarlijks verschillende activiteiten ge
houden, waaronder officiële en on
derlinge wedstrijden.
Voor de reünie op zaterdag 4 no
vember hebben zich al zo'n honderd
mensen opgegeven. De kosten be
dragen f 25,- per persoon. Leden en
oud-leden die zich nog niet hebben
opgegeven kunnen dat alsnog doen
bij mevrouw Dijkshoorn, Stuifweg
70 in Oosterend, telefoon 18409.
Na 20.00 uur zijn ponyclubleden
vanaf 16 jaar welkom op de feesta
vond. Zij hoeven geen bijdrage te
betalen.
het eerste achttal van Landelijke Rifvereniging De Waddenruiters Vl.n.r.: H Keesom. Jan Witte. Gerrit Koorn, Dirk EelmanHanna Kikkert, Greet-
je Witte, Cor van Santen. Aris Wuis, Klaas Zuidewind. Jan Kuip en Paulus Kikkert
paarden, maar neigden meer naar het
basis- en trektype. Naarmate de jaren
vorderden deden „lichtere" paarden
meer en meer hun intrede.
De eerste instructeur van de Wad
denruiters was Hannie Kikkert. De
nadruk lag niet op individueel rijden,
maar op het achttal. Hindernissen
nog uit Oudeschild vertrok. Gezamen
lijk werd de reis naar Bergen ge
maakt, waar werd overnacht in een
steenschuur. De volgende dag werd
het concours gereden en na weer
een overnachting werd de terugtocht
naar op de paarderug Texel aanvaard1
Uit die tijd zijn nog enkele prijzen in
Andere instructeurs volgden Kikkert
op in de beginjaren van de club Eén
daarvan neemt een zeer belangrijke
plaats in: Jaap Schoorl, voor meeste
Texelaars „Ome Jaap". Als 12-jarige
jongen werd hij in 1929 kampioen
springruiter van Nederland. Hij werd
afgevaardigd naar een landen-
Zaterdag 4 november a.s. geeft het
Texels vrouwenkoor in de katholieke
kerk van Den Burg een gezamenlijke
uitvoering met de zangvereniging
,,De Drieban" uit Venhuizen. Het
concert wordt georganiseerd door de
sektie Kunst, Kuituur en Hobby van
de Stichting Ondersteuning Welzijns
werk en kan worden beluisterd voor
f7,50 per persoon.
Tot dusver haalde de sektie alleen
beroemde beroepsgezelschappen
naar het eiland (spraakmakend voor
beeld: het Georgische muziek- en
dansensemble Rustavi) maar deze
keer is welbewust gekozen voor hoog
amateurniveau. Het 70 personen tel
lende koor De Drieban behaalde op
het laatstgehouden concours in Gor-
redijk een eerste prijs en maakte veel
indruk op het ook aan dit concours
deelnemende Texelse vrouwenkoor.
Zo ontstond het idee voor een geza
menlijke uitvoering op Texel, in het
bijzonder bedoeld voor de vele Texel
se liefhebbers van koorzang. De uit
voering moet aantonen welk niveau
„gewone" zangers en zangeressen
'halend In Kilt 12.
sorgische pianist Temur Maturelli trad zondag op tijdens een
concert in Klif 12. De zaal was goed gevuld met ongeveer
slangstellenden, die konden genieten van uitstekende koffie
'virtuoze spel van een getalenteerde pianist. Het was vast
toeval dat uitsluitend werken van Russische componisten op
gramma stonden. Voor de pauze was dat Scriabin, waar-
•oral de Prelude en de Nocturne voor de linkerhand goed in
tooor lagen, na de pauze Rachmaninoff en Prokofiev.
na de opiening, de bijna
Etude nr. 5 in E, maakte Ma-
gelijk dat hij met ware
tand de toetsen weet te be-
Hoewel pianisten van een
'niveau meestal van een
lebruik maken, slaagde Ma-
vrijwel moeiteloos in ook op
met slechte piano een fraaie
totie te geven.
Elegant
!tar is trefzeker en beheerst,
talt daarnaast een zekere ele-
™°ral in de wat lichtvoetiger
zoals de Etude nr. 6 in Es
taianinoff, kon men daarvan
1 degenen die bekend zijn
<«mde componisten weten
dat gevoelens als hartstocht en me
lancholie vaak een belangrijke rol
spelen in hun composities. Het was
verrassend om te zien hoe Maturelli
deze gevoelens op natuurlijke wijze
beheerst, zonder afbreuk te doen aan
zijn gedreven manier van spelen. Tij
dens het concert speelde de pianist
alle stukken uit het hoofd, wat de in
druk versterkte dat hij zich feilloos
met de muziek vereenzelvigde.
Aandacht
Opvallend was de aandacht van het
publiek. In het begin hoorde men hier
en daar nog een koffiekopje ramme
len (dat mag tijdens een koffie
concert), maar gaandeweg werd het
stiller en na de pauze werd zelfs
geen kuchje meer gehoord. Een
staande ovatie was de beloning voor
een bescheiden Maturelli, die na af
loop van het concert verklaarde dat
met zijn komst naar Texel een lang
gekoesterde wens werd vervuld. Als
Georgier heeft hij zich altijd op bij
zondere wijze met Texel verbonden
gevoeld. Zoals de meeste Georgiers
nam hij kennis van de opstand op
Texel via boeken en films, maar het
was hem duidelijk dat deze zijn gero
mantiseerd en zeker geen documen
taire waarde hebben. Sinds begin dit
jaar is het voor hem mogelijk om, in
het kader van de perestrojka, naar
het buitenland te reizen en een bui
tenlandse carrière op te bouwen. Hij
is nu voor de derde keer in Neder
land, maakte radio-opnamen voor de
KRO en gaf een concert in Amster
dam. Via België gaat Maturelli vol
gende week weer terug naar Tbilisi,
waar hij lesgeeft aan het conserva
torium.
Nog eens?
Temur Maturelli was zondag voor het
eerst op Texel. Helaas bleef hij maar
een dag en kon hij slechts vluchtig
kennis nemen van ons eiland. „Is het
waar dat de as van Moeder Cornelia
Boon over de Georgische begraaf
plaats is uitgestrooid?" vroeg hij.
Maturelli toonde zich ingenomen met
de sfeer en het aandachtige publiek
tijdens zijn optreden in Klif 12. „Ik
wil graag terug komen op Texel. Mis
schien ben ik dan in de gelegenheid
een paar van mijn studenten mee te
nemen en u enig veelbelovend jong
Georgisch talent voor te stellen", al
dus de pianist.
Zaterdag houdt de speel-o-theek
weer de jaarlijkse grote speelgoed
beurs. De verkoop van speelgoed, ba
byartikelen enzovoort (geen kleding)
zal plaatsvinden van 10.30 tot 11.30
uur in de grote zaal van d'Ouwe Ulo
aan de Wilhelminalaan. Negentig pro
cent van de opbrengst is voor de
verkoper zelf. De inbreng van de
spullen is op vrijdagavond van 19.00
tot 21.30 uur, ook in d'Ouwe Ulo.
Voor eventueel nadere informatie kan
men terecht bij Magda Knol, telefoon
14253 of Martha Witte, telefoon
14003 en natuurlijk bij de speel-o-
theek zelf op de openingstijden dins
dagochtend van 9.00 tot 11.00 en
woensdagmiddag van 14.00 tot
16.00 uur in d'Ouwe Ulo aan de Wil
helminalaan.
Gretha Vlaming-vd Beek, Kees
Groenhof en Frans Barhorst waren
donderavond even feestelijk middel
punt bij de viering van het 35-jarig
bestaan van het gemengd koor „Ad-
vendo". Alle drie kregen ze uit han
den van Annie Kamstra van de Bond
van Zangkoren in Noordholland een
speldje omdat ze veertig jaar of lan
ger in een koor hebben meege
zongen.
Greetje Vlaming zong al in haar
plaats van herkomst Oldebroek in
een kinderkoor, vervolgens in een ge
mengd koor en op Texel trad ze toe
tot het Hervormd kerkkoor van De
Koog. Dat koor ging noodgedwongen
(door gebrek aan leden) op het in het
gemengd koor Advendo. Ook Kees
Groenhof begon zijn carrière als koor
zanger in het kerkkoor van De Koog.
Frans Barhorst daarentegen was aan
vankelijk lid van het Katholieke kerk
koor van Den Burg en stapte later
over naar Advendo.
De speldjes werd uitgereikt aan het
begin van de in hotel „Opduin" ge
houden jubileumuitvoering, waarbij
niet alleen Advendo (onder leiding
van Hans Kievits) zich liet horen
maar ook de dixielandgroep Mon
key's Revival en de Zanggroep Oude
Liedjes van de Historische Vereniging
onder leiding van Willem Kikkert.
Voorzitster Paula Bruining-Groenhof
(„Zingen is plezier en plezier is zin
gen") bracht in haar openingswoord
in herinnering dat het koor in het na
jaar van 1954 werd opgericht door
de dames Daalder, Mantje en Zwan
met als eerste dirigent Jan Visser.
Het eerste nummer van de jubileu
muitvoering werd gezongen ter nage
dachtenis van de overleden
oud-voorzitster Dia Huisman.
kunnen bereiken, wat mogelijk heel
inspirerend zal zijn.
Het programma ligt makkelijk in het
gehoor en bevat meerdere bekende
werken. Toch gelden bijna alle stuk
ken zangtechnisch als moeilijk zodat
er veel te genieten valt.
De uitvoering begint om 20.30 uur.
Programma
Opening door Texels Vrouwenkoor
1. How merrily we live (M. Easte)
2. Hebe deine Augen auf (F. Men
delssohn)
3. La digue digue don (J. Lam-
brechts)
4. Heksenkoor (G. Verdi)
5. Zigeunerinnenkoor (G. Verdil
,,Driebankoor"
1. Cantigue de Jean Racine (G.
Faure)
2. Die Ehre gottes (L. v. Beethovenl
3. Verleih uns Frieden (F. Men-
deliohn)
4. Menuet (J. Offenbach)
5. Slavenkoor (G. Verdi)
6. Walzetrraum (Oscar Strauss)
Texels Vrouwenkoor
1. Drie stukken uit: ,,Die Zuberflöte"
(W. A. Mozart)
2. Van minnen ben ik dus gewont
(J. Clemens non papa)
3. Komt vrienden in het ronde (P. v.
Hauwe)
4 Until it's time for you to go (b.
St. Marie)
5. Wouldn't it be lovely (F. Loewe)
Sluiting „Driebankoor"
1. lm weiszen Rössl (R. Benatzky)
2. Cent-Mille (M. Mange)
3. Filomeeltje (G. Wielakker)
4. Hoog op de gele wagen Bew. J.
Neelen)
5. Grootvadersklok (Bew. L. Kar-
semeyer)
6. Dat gaat naar Den Bosch toe
(Bew. L. Karsemeyerl
7. Ik heb m'n wagen vol geladen
(Bew. L. Karsemeyer)
De Thijsselaan zal met ingang van
morgen (1 november) gedeeltelijk zijn
afgesloten voor verkeer uit beide rij
richtingen in verband met werkzaam
heden aan de woningen door Vissers
Bouw- en Timmerbedrijf. Het betreft
het gedeelte tussen de Bernhardlaan
en de Binsbergenstraat, voor een pe
riode van ongeveer zes weken.
van iinKs naar rechts Kees Groenhof, Gretha Vlaming en Frans Barhorst.