Dertiende Ronde om Texel:
wéér een dobberpartij
Texelaars Overall-winnaars
Hans Visser voor de tweede keer
slachtoffer van onverlaten
Kuip en Houwing: „Rondje
Texel heeft iets speciaals"
PTT Telecom-medewerkers: „We
blijven beslist tot zondag"
Jan Kramer en Herman Bakker: „We
wilden het voetballen nog zien"
Willem Huizinga: „Met Fransen kan ik
geen zinnig woord wisselen
-
Slechts 68 boten
haalden finish
ra tmaws
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 19 JU|(|
Hans Visser toont de defecte roeren die voor de zijne werden omgeruild
Hans Visser uit Utrecht is de gro
te pechvogel van de dertiende
Ronde. Zijn Nacra 18 square is in
de nacht voor de wedstrijd door
onverlaten voorzien van defecte
roeren. „Ik heb 's morgens niets
vermoedend mijn boot opgetuigd
en naar de vloedlijn getrokken.
Daar voelde ik dat er iets mis
was: het roer was gebroken".
Visser wist gelijk dat het niet zijn
eigen roeren betrof omdat hij daar
aan kleine reparaties had verricht.
„Dit waren echt andere. Ik zal
maar niet zeggen hoe mijn gevoe
lens hierover zijn. Het is treurig. Ik
ben blij dat ik het niet heb zien
gebeuren, want ik denk dat er dan
wel een recherchebijstandsteam
aan te pas was gekomen!"
De wedstrijdorganisatie is op de
hoogte gesteld. Jk kan pas aan
een roer zien of het de mijne is als
ik 'm in m'n handen heb. Het zal
dus niet meevallen om dat te zien
als de boten na de wedstrijd te
rugkomen. Maar ik ga natuurlijk
wel kijken of ze erbij zitten".
Hans Visser was voor de elfde
keer naar Texel gekomen en het is
de tweede keer dat hij het slacht
offer is geworden van onverlaten.
„Twee jaar geleden is van mijn
Prindle 19 een compleet fok-
systeem eraf gejat en met een
mes door de trampoline gesto
ken". Waaróm ze hem steeds
moeten hebben is Hans een raad
sel. „Ik ben geen kanshebber, ge
woon een goede recreant. Ik denk
wel dat ik blijf komen, maar ik
weet nog niet of ik volgend jaar
wel een boot meeneem. Ik heb
hier wel een beetje de balen van.
Vooral doordat het door medezei
lers is gedaan. Ze varen toch in
boten van tienduizenden guldens
en dan jatten ze zoiets van een
paar honderd gulden. En laten ze
het er dan aflaten, zodat je het
ziet. Dan had ik 's ochtends nog
gauw even nieuwe roeren gehaald.
Nu liep ik vol goede verwachtin
gen naar de vloedlijn. Het gaat me
nog met eens om de kosten, daar
is nog wel overheen te komen.
Maar ik baal gewoon van de ma
nier waarop".
Hans Visser zegt ieder jaar naar
de Ronde toe te leven, waardoor
de kater nóg groter is. „Ik laad de
boot ook meteen op, ik heb er ge
noeg van. En als ik nog eens met
een boot kom sloop ik alles eraf
en ga ik ernaast liggen slapen!"
Corry Kuip en Willem Houwing voor de start van de Ronde.
De Texelse Corry Kuip en Amster
dammer Willem Houwing werden
begin vorige week derde tijdens
de EK Prindle in de klasse 18.2.
Voor de tweede keer zeilden ze
samen de Ronde. Ze haalden de
finish niet, hoewel ze een dag
voor de start nog aardig positief
waren over de windverwachting.
Willem Houwing is lange tijd de
vaste fokkemaat geweest van Her
man Boks op een Tornado. Corry
had zelf een Hobie 16 en zeilde
met verschillende mensen. „Sinds
we samen zeilen hebben we be
hoorlijk wat succes, maar we heb
ben nu ook een echte
wedstrijdboot".
De matige windverwachting voor
de dertiende Ronde beviel het
tweetal wel. Willem Houwing: „We
zijn aardige lichtweerzeilers, ik
vind de verwachting prima Laat
het maar net zo gaan als vorig
jaar". Corry vult echter aan dat er
wel wét wind moet zijn. „Niet he
lemaal niks natuurlijk".
De start zien ze als het grootste
probleem. „Zeker met zulk licht
weer is een goede start zeer be
langrijk. Ik kan me voorstellen dat
sommigen zoiets massaals eng
vinden, maar met weinig wind kan
er niet veel gebeuren". Corry vond
de start van het EK veel griezeli
ger. „Dat is allemaal veel fanatie
ker. Er deden 38 boten mee in
onze klasse. En iedere keer die
boeien ronden met z'n allen.... Dat
heb je niet in de Ronde".
Corry Kuip en Willem Houwing
doen ook aan wedstrijden aan de
overkant mee. Maar Rondje Texel
is voor hen iets speciaals. „De
massaliteit, al die boten bij de
start, dat is bijzonder om daar tus
sen te zitten. Het is van de kant
af al leuk, maar als je ertussen zit
is het helemaal apart. En het is
niet alleen de zaterdag, de hele
week is al feest".
Voor de vierde keer liet de wind de organisatie van de Ronde
om Texel in de steek. Bij de start zaterdag om 11.00 uur leek
het er nog wat op: een noord-noordwesten wind, kracht drie.
Maar het leek wel alsof deze met het vallen van het startschot
werd weggeschoten, want vanaf dat moment was het drijven
geblazen.
Enkele zeilers gaven op de Noordzee de moed al op, andere dap
pere drijvers werden de haven van Oudeschild en de Mokbaai
binnengeloodst. Slechts 68 boten passeerden de finish (een
„diepterecord"), met op kop Gerard Loos en Frank Putters op
een experimentele boot. Maar voor het eerst in de geschiedenis
werd de ronde gewonnen door een Texelse bemanning: Dirk en
Eddie Pool met een Nacra 5.5 sloop.
Tijdens de briefing om 09.30 uur
werd het nog even gezegd: de wind
zou afnemen tot kracht twee. Reden
tot afgelasten had men niet.
Wedstrijdleider Edwin Lodder voor de
start: „Er kan worden gevaren, maar
het zal voor veel boten een lange
wedstrijd worden".
Aan de start verschenen 870 boten.
Er waren 930 inschrijvingen. Klokslag
11.00 uur begon de drijf partij.
De verwachting was dat veel boten
bij De Cocksdorp teruggestuurd zou
den moeten worden, omdat men
daar niet snel genoeg zou zijn. Dat
viel echter mee. Pas op de Wadden
zee viel de wind helemaal weg. Enke
le zeilers gaven de moed op en
keerden terug. Anderen dreven op de
stroom, ieder zuchtje wind mee
pakkend
Koppositie
Eigenlijk vanaf het begin werd de
koppositie ingenomen door Gerard
Loos en Frank Putters met een expe
rimentele boot. Zij voerden veel zeil
(ook een spinaker), waardoor ze goed
profiteerden van elk klein beetje
wind. Hun handicap was echter niet
zo gunstig (88). Ze werden slechts
op enkele meters gevolgd door de
Engelsman Reg White met een Hurri
cane Special. Beste Texelaar was
Herman Boks met fokkemaat Klaas
Jan van der Vis. Hij rondde de noord
punt als vijfde. Helaas was hij te
vroeg over de startlijn gegaan, wat
hem een diskwalificatie opleverde.
Regel is dat de catamarans die om
half vier niet voorbij Oudeschild zijn,
daar uit de race worden gehaald. Als
zij namelijk wèl doorgaan worden ze
door de ebstroom bij Texel vandaan
gevoerd. De organisatie kwam echter
voor grote problemen te staan toen
op dat tijdstip nog maar zo'n tien bo
ten Oudeschild waren gepasseerd!
Edwin Lodder: „We konden moeilijk
die zevenhonderd die er nog kwamen
allemaal de haven binnenloodsen.
Daar was geen plaats voor. We heb
ben besloten het veld „doormidden te
hakken" en de laatste driehonderd
boten Oudeschild binnen te sturen.
Nog eens zo'n tweehonderdvijftig ca
tamarans zijn naar de Mokbaai
verwezen".
Geen chaos
In Oudeschild leek het al snel een
enorme chaos, hoewel het in de
praktijk meeviel. Havenmeester Kees
de Graaf kon het nauwelijks be
schreeuwen. De haven was algauw
„geplaveid" met catamarans, die met
vereende krachten op de kant wer
den getild.
De gestrandde zeilers moesten een
nummertje trekken en werden met
een haastig geregelde bus van Ro
bert Aris van Boven naar paal 17 ge
bracht. Daar moesten ze zich
afmelden en werd met een tractor de
trailer van het strand gehaald. Met
de eigen auto kon men dan terug
naar Oudeschild om de catamaran op
te pikken.
Hoewel de drukte (ook van toeschou
wers) op een hoogtepunt kwam in de
havenplaats, verliep alles goed. De
politie was met man en macht ter
plaatse om het verkeer te regelen.
Trommelen
De sfeer onder de zeilers was grandi
oos. Eén van de deelnemers: „Ik heb
nog nooit zo'n lol gehad. Bij de VC-
boei dreven we in een enorm veld
met wel tweehonderd boten. Iemand
begon een populair liedje op de rom
pen te trommelen en iedereen nam
het over. Het galmde over de vlakte".
Hij wordt bijgevallen door anderen:
„Er werd eten en drinken uitgewis
seld en zelfs een balspelletje gedaan
van de ene boot naar de andere!
Eenmaal in de haven stonden er
mensen klaar om de boten over de
stenen te dragen. Er was vervoer ge
regeld, prima allemaal".
Op de Mok zag het ook „wit" van de
boten. Luitenant Schlösser zette een
legertruck in om de zeilers te vervoe
ren, later kwam er nog een bus van
Van Boven bij. Er werd echter ge
vochten om een plaatsje in de leger
truck. Erik van der Werf uit Zaandam
maakte zo'n ritje mee. „Ik heb nog
nooit zo'n leuk Rondje Texel meege
maakt! De start ging goed, rustig
vooral en dus weinig kans op schade.
Toen hebben we nog een lekker stuk-
Jaap de Vries en Ellis Altena zijn
van PTT Telecom. Zij en hun me
dewerkers verzorgden de
autotelefoon- en faxverbindingen
op het strand. Er is daarnaast
voor zo'n twintigduizend gulden
in het evenement gestoken, voor
namelijk aan apparatuur voor de
beveiliging.
Tweeënveertig portofoons, enkele
mobilofoons en autotelefoons, een
telefooninstallatie en drie auto's
zijn beschikbaar gesteld voor het
welslagen van de Ronde. Eventue
le waterschade, die toch al gauw
kan optreden aan apparatuur dat
mee de zee opgaat, is geen pro
bleem: het materiaal is goed ver
zekerd. Behalve installateurs was
de PTT vertegenwoordigd met
promotie-medewerkers.
Jaap de Vries is vol lof over het
evenement: „De PTT werkt al vele
jaren mee, maar voor mij is het de
eerste keer. Het is zelfs de eerste
keer dat ik op Texel ben. Het is
werkelijk fantastisch". Ellis Altena
vertelt dat de PTT ieder jaar meer
geld en materiaal sponsort. „Ik
kom hier al enkele jaren. Het ver
loopt altijd geweldig. De organisa
tie is goed en de sfeer ook. We
blijven allemaal tot zondag, want
dan kunnen we ons nog even in
het jazzfestival storten".
je gezeild. Daarna kwam het windlo
ze stuk, waarin een enorme
saamhorigheid heerste en iedereen
de grootste lol had met elkaar. En
net toen het echt saai begon te wor
den kregen we door dat we naar een
marinierskazerne moesten varen om
met een legertruck te worden afge
voerd....je maakt zo nog eens wat
mee. Voor de mensen die toch met
tot de kanshebber behoren was het
één groot spektakel".
Enkele deelnemers wilden koppig de
tocht voortzetten. Met behulp van de
Rijkspolitie te water werden zij terug
gehaald. De RP trad ook op tegen de
speedbootjes die de havenmond in
Oudeschild onveilig maakten.
Gerard Loos passeerde rond vijf uur
als eerste de finishlijn van het
tiende rondje, al snel gevolgd
Engelsen Robert White en Jofe
me met een Hurricane. De eerjj
cat, met Pieter Saarberg (deV(*
van vorig jaar) finishte als zes<j;
Veronique maakte opnamen var
Ronde en interviewde de eerste
nenkomer. Loos onthulde dat h
stekend op de hoogte was van'
posities van zijn medezeilers. Hi
droeg namelijk een klein radioot,
met een oortelefoontje...
Dirk en Eddie Pool kwamen a,a
zestiende binnen, op basis vanj
handicap van hun Nacra genoea
de overall-zege. „Ik voel me uit»
heel prettig nu. Het is een zwar»
tocht geweest. De Waddenzee*
nog wel het moeilijkst, veel wir<
schiftingen. Zo lag je voor en 20
kwamen ze je weer voorbij. Wet
ben drie, vier keer gewisseld
nummer 54", aldus Dirk Pool j|
ronde was wel een treurige gebj
nis hoor. Ik hoop dat ze het volj
jaar op een andere datum zetten
want dit is nu het vierde jaar zen
wind. Kijk, ik ben rondgekomen,
maar eigenlijk moet iedereen leij
kunnen zeilen. Dit is gewoon ea
drijf partij".
Lees verder pagi
..Wij wilden het voetballen nog zien".
Jan Kramer uit Zaandam en Her
man Bakker uit Purmerend kwa
men kort na de start terug naar
de kant. ,,We lagen prachtig bij de
start. Het signaal klonk en.
wind weg! We zijn een klein stuk-
kie doorgegaan. Toen vroeg Her
man me hoe lang we nog
moesten zeilen. Ik schatte een
uur of zes zeven. Teruggaan
dus, dan konden we het voetbal
len tenminste nog zien".
Kramer en Bakker noemen zichzelf
geen fanatieke wedstrijdzeilers.
„We zijn meer in voor het hardere
werk, veel meer wind. Het is de
vierde keer dat we meedoen aan
de Ronde en alle keren zit het c<i
wat wind betreft niet mee", i
Kramer. Ook het uitgaansleven:*
het eiland wordt door het twee'J
beproefd.
De goede sfeer is voor het tweJ
de belangrijkste reden om iedert|
keer naar Texel af te reizen.
„Spectakel, zoveel boten. Die sur]
joh, en het ging nog goed ook.
Maar ja, ineens wind weg, 't wal
echt zo hoor, of het afgesproker
was. We wisten dat het wind
kracht twee zou worden en aisJ
dan aan de andere kant van hei
eiland in de luwte komt....da'ss
beetje té. Maar volgend jaar zip
we er gewoon weer hoor"
Het PTT-Teiecom promotieteam.
j'.>A j
De chauffeurs van de afdeling transport hebben zich de hele week. geheel vrijwillig uiig*
en genieten na de start heel even van hun welverdiende rust.
Willem Huizinga reed dit jaar voor
het eerst op een tractor boten
van een naar het strand tijdens de
Ronde. Zeven keer heeft hij de
wedstrijd begeleid met een volg
boot. ,,lk had m'n boot verkocht,
maar ik wilde evengoed medewer
ker zijn. Het is zo'n schitterend
evenement joh. De hele entourage
eromheen, het jazzweekend, ik
word er gewoon knettergek van".
Hij reed op de tractor van zijn
werkgever, bouwbedrijf Geus. Wil
lem begon donderdag met het ver
voeren van boten naar het strand.
„Het is allemaal perfect gegaan.
Wie het eerst komt krijgt een plek
op het strand toebedeeld en voor
de rest is het een kwestie van
open plekken invullen. Alleen met
buitenlanders is het af en toe een
ramp. Met Fransen kan ik geen
zinnig woord mee wisselen. Ik ros
over het strand naar een open
plekkie en ik zet ze neer. Meer
niet. Je ontmoet natuurlijk heel
veel mensen. Leuke, maar er zijn
ook chagerijnen bij".
Met de boten wordt erg voorzic^|
tig gedaan. De chauffeurs beve
gen de trailers zelf aan hun
tractor, zodat ze zeker weten óat
alles goed is.
De vervoersmedewerkers hebbenJ
de nachten voor het rondje op I*
strand doorgebracht. De tractor^
werden, om vernielingen te voor
komen, gestald bij jeugdhotel D*
Zilvermeeuw.
Hoewel Willem Huizinga zich be*
vermaakt op de tractor vindt N
het varen in een volgboot toch
nóg leuker. „Je hebt minder con
tact met de deelnemers, dus o<^
geen taalproblemen' Maar ik v
nog wel een jaar dat we bij de
vuurtoren zeilers moeten tegen
houden. Er waren een paar b'ld'
hardstikke kwaad werden. Tja, i
is ook niet leuk voor mensen d*l
weet ik het waar vandaan
komen".
Over de organisatie is hij volI
„Dat moet ook wel goed zijn, s i
er zo'n kleine duizend van d'e 3*|
paraten komen. Volgend jaar d f
ik beslist weer mee, schitteren^
