Gehandicat
Toerfietsers volbrengen
monstertocht (633 km)
Texelse geiten gaan
in kwaliteit vooruit
Geboortegolf in
EcoMare begonnen
VANU,
VIA ONS
NAAR HEN.
mmm
en óók
nog werken',
HET IS ZO SIMPEL.
U GEEFT EN
HET RODE KRUIS
DOET HET WERK.
Regen kon zonnig humeur niet bederven
Dat kan vaker dan,
denkt. Vraag inform?
INTEGRATIE
GEHANDIKAPTEN
)r
- -T
Snelle vlucht
jonge duiven
Jonge ballerina's
stalen de show op
muzikale avond
Zondagochtend 04.00 uur v«i
alweer fietsen geblazen, gew
der dat de meesten stijf en;,
op het zadel klommen. Gaan),
groeide de stemming weer n»
hoogten, zeker als de fourag(|
zicht kwam. „We reden op d,
die om de 60 of 70 kilometer
stond", aldus Keijzer. Omdat j
tal lekke banden beperkt bleef
slechts vijf en de pechgeval|e,
vendien razendsnel door Ran„
Elk werden verholpen, kwamj,
Texelse boot ruim op tijd in ;<j
Met de boot van half zeven ;e
groep koers naar finishplaats C
Burg, waar hen voor het „club'
voor de deur van de sponsor!
Warmoesstraat een groots ontj
wachtte. André Keijzer verwoa
mening van de meeste deelnes
„Een mooie ervaring, maar of j
tocht voor herhaling vatbaar
lopig niet...."
Bij de spontane bloemenhulde aan de finish vergaten de toerrijders even hun zadelpijn.
,,De verzorging was optimaal." Nau
welijks gefinisht, ligt deze zin bij alle
deelnemers aan de ultralange toer
tocht Parijs-Texel voorop de lippen.
De twaalf fietsers, allen lid van Toer
club Taxi 12000, zijn vol lof over de
wijze waarop zij onderweg in de
watten zijn gelegd. ,,Ze hadden het
super versierd. Want als je alles al
leen moet doen, bij pech of honger,
valt deze tocht verdomd tegen denk
ik", vertelt deelnemer André Keijzer.
Over de eigen grote en kleine pro
blemen heeft vrijwel niemand het.
„Het ging probleemloos", zegt Loek
van Vliet, terwijl hij handen te kort
komt om alle boeketten vast te hou
den. Als Dik Haker zich even later bij
hem voegt, blijkt dat het wegtrappen
van zoveel kilometers niet voor ieder
een even soepel is gegaan. Van Vliet
en Haker behoren tot de temporij
ders, die de groep zaterdag op sleep
touw namen in de stromende regen
over slechte wegen naar de tus
senstop in Herentals (bij Brussel). Sa
men met Dirk en zoon Alfred Bakker
uit Oudeschild sleurden ze op kop.
De laatste honderd kilometer in Bel
gië waren zwaar. De fietsers zochten
hun weg over grote wegen, omdat
de fietspaden niet te berijden zijn
met zo'n groepi „Vreselijk was dat.
Nat wegdek en dan voortdurend
auto's die langs je scheuren", zegt
Van Vliet.
En dat terwijl de eerste tweehonderd
kilometer zaterdag ook al niet voor
de poes waren. Na het vertrek om
04.00 uur uit het voorstadje Meaux
ten noorden van Parijs ging het heu-
jongetjes (zie foto), wat mede-
presentatrice Betty Witte-Bakker er
toe bracht alle jongens in de zaal aan
te sporen eens een kijkje bij de bal
letlessen te nemen. Opmerkingen van
dezelfde strekking waren ook tijdens
het verdere verloop van de avond te
horen, maar ook zonder deze aanspo
ring zal menig kind in de zaal wel
hebben besloten volgend jaar op
muziek- of dansles te gaan. Dat je
met weinig voorkennis al vlot tot
leuk samenspel kan komen, bewees
het beginnersorkest onder leiding van
Loes Aten. Het orkestje, een mixture
van instrumenten, klonk opmerkelijk
zuiver en gelijk. Dat deze jongens en
meisjes slechts een jaar les achter de
rug hadden, viel nauwelijks te gelo
ven.
vel op heuvel af. „We moesten meer
klimmen dan gedacht. Echte kuiten-
bijters waren het, waarop je telkens
naar het lichtste verzet moest scha
kelen", aldus André Keijzer. Voor
sommigen brak dat het ritme, ande
ren waren juist in hun element. De
groep bleef echter in tact.
De eerste dag gingen het ongelooflij
ke aantal van 362 kilometers onder
de wielen door. 's Avonds om half
negen arriveerden de Texelaars bi] het
oude hotelletje in Herentals, waar
nog een warme prak moest worden
genuttigd en tot overmaat van ramp
de bedden aan de korte kant waren.
Daar sliepen die lange Texelse kerels
dan met z'n tweeën in een twijfelaar
van twijfelachtige afmetingen....
Nachtwerk
Voor de mecaniciens Kees Ran en
Leen van Elk was de nachtrust nog
lang niet aangebroken. Tot na mid
dernacht liepen ze alle door regen en
modder besmeurde fietsen langs. Alle
krakende kettingen liepen de volgen
de ochtend weer als een zonnetje, de
bergtandwieltjes waren vervangen
door tandwieltjes voor het vlakke.
Tel. (033) 75 33 44
De keuringsdag van de Texelse Gei
tenvereniging, die zaterdag voor het
vierde achtereenvolgende jaar werd
gehouden, toonde aan dat de gemid
delde kwaliteit van de geiten stijgt.
De keurmeesters van de Nederland
se Vereniging ter verbetering van de
Geitenfokkerij gaven opmerkelijk veel
dieren een eerste prijs. Ook het aan
tal inzendingen lag hoger dan in
voorgaande jaren: zestien leden lie
ten in totaal 74 dieren keuren.
Kampioen werd de 3-jarige witte geit
Nora van W. Abma. De 2-jarige bonte
geit Yvonne van W. Terpstra werd uit
geroepen tot reservekampioen. Wiebe
Abma scoorde ook hoog met de
2-jarige Toggenburger geit Carla, die
met het predikaat „mooiste uier"
werd onderscheiden. Volgens enkele
leden is de stijgende kwaliteit het ge
volg van goede bokken. Vanuit de
nog jonge vereniging wordt nauwlet
tend toegezien op de fokresultaten.
Er is een zes leden sterke „bokken-
commissie" ingesteld, die elk jaar
nieuwe bokken koopt en de vorige
weer verkoopt. Omdat drie „kleursla-
gen" zijn vertegenwoordigd (Toggen
burger, witte geit en bonte geit),
worden jaarlijks drie nieuwe bokken
aangeschaft en soms ook nog een
jonge bok voor de jonge geiten. (De
dieren zijn al na een jaar geslachts
rijp.) De bokken waren dit jaar afkom
stig uit Groningen, Friesland en
Noordholland. Geitenfokkerij is echt
een hobby die in het noorden van het
land wordt beoefend: in Friesland zit
driekwart van de beste bokken.
Opvallende tendens is het groeiende
aandeel van de bonte geiten. Eén van
de inzenders van bonte geiten, Ge
rard Eelman van „Pbmona" vertelt
waarom: „De kleurencombinatie
spreekt mij aan. Met fokken is het
telkens weer een verrassing welke
kleuren eruit komen. Wit is maar wit.
Bont glimt ook mooier."
Een nieuwtje was verder de „vetera-
nenklasse", waarin geiten van acht
jaar en ouder werden gekeurd. De
keurmeesters letten op het type geit
dat geschikt is voor verder fokken,
dus niet voor vlees- of melkproduktie.
De stand van de benen is belangrijk,
evenals een sterke, rechte rug. De
romp dient wigvormig te zijn, d.w.z.
spits toelopend naar de kop. Bij
oudere dieren telt de vorm van de ui
er mee in de beoordeling.
Wie zaterdag in het matig bezochte
Groothandelscentrum in Oudeschild
een kijkje kwam nemen, zag dat de
meeste geiten werden voorgeleid
door kinderen. „Geiten zijn aanhanke
lijke dieren. Ze worden ook niet zo
fors als koeien en schapen. Op veel
boerderijen zie je daarom een of
twee geitjes voor de kinderen", aldus
de eerder aangehaalde Gerard Eel
man.
Uitslagen
Bonte geiten 1 jaar: 1A. Loeki 4, eigenaar
M A Witte, IB: Volitha 32, fokk./eig. M.A.
Witte; IC: Brunhilde, fok./eig. G. Eelman. Wit
te geiten 1 jaar: IA: Mientje 31, eig. W.
Terpstra; 1B: Aleida 40, eig W. Terpstra; 1C
Gientje, fokk./eig R. vd.Tempel. Toggenburger
geiten 1 jaar: 1A; Kelly 2, fokk/eig. W. Abma;
IB: Kelly 1, eig. W Goënga. Bonte geiten 2
jaar: 1A Yvonne, eig. W. Terpstra; IB Volitha
31, eig. M.A Witte Witte geiten 2 jaar: 1A
Gerda, eig. PA Bakker; 1B Micky, eig. W.
Goènga, 1C: Nelleke 2, eig. A. van
Haastrecht Toggenburger geiten 2 jaar: 1A:
Aukje, eig. J.G.Noom; 1B: Carla, eig W. Ab
ma, 1C Jitske 2, eig W. Abma. Bonte geiten
3-7 jaar: 1A. Flokkie, eig. J. Dijker, 1B: Jaco-
ba, eig. J. Zuidewind. Witte geiten 3-7 jaar:
1A. Nora 2, eig W Abma; 1B- Mariskaja, eig.
W. Abma. Toggenburger geiten 3-7 jaar: 1A
Merel, eig. fam. Hoep, IB Nilse3v4
hoeve, eig. W. Abma; 1C- Anita, eig I
Hoep. Nubische geit en bonte overtoj
Jannetje, eig. J Zuidewind. Jeugdni
prijs: Mandy van den Berg (5 jaar) ra "*e
1 Bonte lammeren: 1A: Volitha 33,fi
M. Witte, 1B;Marina 48, eig. G Eelra
Maartje 2 v.d Hestiahoeve, eig. J.
te lammeren, geb. voor 20-3-1990 i
1, fok./eig. W Abma; 1B Nora 2, fok
Abma. Witte lammeren, geb tussen
7-4-1990: 1A: Tosca, fok/eig. PA Bd Q
Ans, fok/eig R. v.d.Tempel, 1C Mand
fok/eig. W. Abma; 10: Martje, fok/eic
Bakker, 1E Mandy 3, fok/eig. W. Aba
Sacha, fok./eig. Maartenhuis; 1G A«
fokk./eig. R.v.d. Tempel; 1H: Sandra, fc
Maartenhuis Toggenburger lammer»
Carla 1, fok W. Abma, IB: Marieke,
Niels Rutten; 1C: Sonja 8, fok J No:
te lammeren, geb. na 7-4-1990: 1A
fok. R.v.d. Tempel; 1B: Lina, fokk W.
Kampioen witte lammeren: Nora 1, fk
res. kampioen witte lammeren: Nora2
Abma; Algemeen kampioen lammeren
1, W. Abma. Groepen bont: 1e plaats
ker; 2. M. Witte, 3.A. van Haastrecht
Zuidewind Groepen wit: 1. W. Terpsïi atie
Abma; 3.R.v.d. Tempel Groepen Togga
gers: 1.W. Abma, 2. fam. Hoep, 3J N
Kampioensgroep: bont, J Dijker.
de
op
uwt
jr zi
m o
i. Di
net
aan:
45,-
Het misschien wel meest enthousiaste lid van de vereniging is Jan Frans Haverman.
hoeder van het Maartenhuis. Hij behaalde met de 3-jarige witte geit Fransje de vierdtf
BKtefciJr?fcMM
De 5-jarige Mandy van den Berg uit Den Hoorn was met het nog veel jongere Toggt
geitje Carla 1 (van haar opa W. Abma) de beste van de jeugdrubriek.
In de bassins van EcoMare zijn de eerste zeehonden van dit
seizoen geboren. Er zwemmen nu vier jonge robben rond; er
zullen er nog vier of vijf volgen.
Het begin van de jaarlijkse geboor
tegolf was niet zo gelukkig want
de eerste bevalling werd een
mislukkig: een zeehondje kwam
dood ter wereld.
Zaterdagochtend ging het beter.
De zeehond Stippie schonk het le
ven aan een jong van 12 kilo. Dat
is uitzonderlijk zwaar want het ge
middelde geboortegewicht van de
gewone zeehond ligt rond de ne
gen kilo. Hetzelfde moederdier
wierp vorig jaar ook zo'n zwaar
jong. maar dat werd dood gebo
ren, waarschijnlijk omdat het grote
formaat een vlotte bevalling in de
weg stond.
Zondagochtend kon opnieuw een
blijde gebeurtenis worden gemeld:
zeehond Betsie had een kernge
zond jong van tien kilo.
Boska
Nog meer vreugde was er giste
rochtend toen bleek dat dat de
5-jarige Boska rond 6.30 uur moe
der was geworden; ze had een
jong van negen kilo. Het was Bos-
ka's eerste. Deze zeehond werd in
1985 ten tijde van de zandsupple-
tie moederloos gevonden door per
soneel van aannemingsbedrijf
Boskalis. De naam van het dier
houdt de herinnering daaraan le
vend. In tegenstelling tot de ge
woonte werd deze rob uiteindelijk
met op het wad in vrijheid gesteld,
maar vastgehouden om de fok-
groep van EcoMare op peil te hou
den. Het aantal fokdieren was
namelijk als gevolg van sterftege-
vallen en ongeschiktheid wegens
ouderdom, nogal uitgedund. Boska
heeft dus begrepen wat van haar
werd verwacht.
Vanmorgen werd de vierde zee
hond geboren, een welgeschapen
kind van Annie.
Oude moeder
Er zwemmen nu nog minstens vier
hoogzwangere zeehonden rond.
Misschien zijn het er vijf. Dat is
niet zeker omdat aan de van natu
re nogal mollige Robbie niet goed
is te zien of ook zij erbij hoort.
Robbie vormt een bijzonder geval
want met haar 32 jaar is zij de
oudste zeehond van EcoMare. In
1958 spoelde zij als moederloos
jong aan op de Helderse zeedijk.
In verband met haar leeftijd en het
feit dat zij blind is, worden in de
bronsttijd geen mannetjes meer bij
haar toegelaten. De mannetjes la
ten zich echter moeilijk weghou
den bij het kennelijk nog zeer
opwindende dier. Ze weten het
..verboden" bassin te bereiken
door over een stalen hek van 50
cm te klimmen, zodat het vorig
jaar kon gebeuren dat Robbie in
juni toch een jong wierp. Ook tij
dens de afgelopen bronst heeft
Robbie vrijwel zeker bezoek gehad
van aanbidders.
PAGINA 6
GIRO 6868,T.NV.
HET NEDERLANDSE RODE KRUIS,
DEN HAAG
Na de opleervluchten (resp. Schagen,
Alkmaar en Bordegraven) ging dan
zaterdag om 8.00 uur het jonge dui
ven concours van start met 75 Texel
se duiven. Gevlogen werd vanaf
Roosendaal over een afstand van on
geveer 175 kilometer. Voor deze on
ervaren duiven was het heel moeilijk,
om bij het bereiken van het hok uit
de grote klad duiven te vallen. Deze
vluchten zijn daardoor altijd erg span
nend, want vooruit is weinig te voor
spellen.
Het weer viel erg mee en door de
harde zuidwesten wind werd het een
snelle vlucht, waarbij Arie Ellen de
race won en de eerste duif om
9.55.57 constateerde.
De duif behaalde een snelheid van
1470 m/min.
Uitslagen
Arie Ellen: 1, 2. 6, 8. 13, 14, 15; Meyert de
Waard: 3, 7; Herman Groeneveld 4, 10, 11,
12, Sjoerd Feenstra 5, 9.
De jaarlijkse uitvoering tot besluit van
het cursusseizoen van de Texelse
Muziek- en Dansschool was weder
om een wervelende show. Hoewel
lang niet vlekkeloos, zetten alle deel
nemende leerlingen hun beste beent
je voor. Vertederend waren uiteraard
de jonge ballerina's van balletgroep 3
17- en 8-jarigen), die op muziek van
Tchaikovsky en op choreografie van
Jolien Scholte de goed gevulde Bur
gemeester De Koninghal een leuke
demonstratie gaven. Tot balletgroep 2
15- en 6-jarigen) behoorden ook twee
TEXELSE COURANT DINSDAG 26 JQj ;Di
