/an de opbrengst kopen
'e nieuwe instrumenten"
Nieuw fanfaregebouw
mooiste cadeau KTF
verdiensten Boerenkapel zeer welkom
te Rondgang
iptember
Dankzij inzet vele vrijwilligers:
elsch Fanfarecorps.
uitvoering
'fief hold „Sexcl" -mm
van het 12% jarig
bestaan der Vereeniging.
De Boerenkapel ruim tien jaar geleden.
jG 3 SEPTEMBER 1991 TEXELSE COURANT
PAGINA 11
volgend jaar zoveel mogelijk een
eigen koers te varen. Het helemaa-
landers te doen."
Belasting
Vorig jaar werd getracht de optre
dens in het seizoen terug te schroe
ven naar tweemaal per week. „Het
wordt voor de muzikanten en hun ge
zinnen namelijk snel een te grote be
lasting", aldus Hans Boom. „We
proberen het trouwens wel binnen de
perken te houden. Drinken doen we
nauwelijks, in de pauze een glas fris
en onmiddellijk na afloop nemen we
elkaar mee naar huis. Als je blijft
hangen, is de kans dat het thuisfront
in opstand komt, groot. Dan zouden
eigen identiteit te verliezen, en was
van mening dat alleen KTF wel zou
varen bij de voorgestelde nieuwe (ge
formaliseerde) vorm van samenwer
king. Uiteindelijk werd besloten de
samenwerking te beëindigen.
Ongekende groei
Wie toen dacht (en sommigen dach
ten dat) dat dit de doodsteek zou zijn
voor DEK en dat bovendien KTF geen
ander gebouw meer nodig zou heb
ben, heeft het lelijk mis gehad. Beide
verenigingen maakten na de „schei
ding" een ongekende groei van het
ledental door. Dit, toen moeilijke,
besluit is achteraf juist geweest, zo
wordt wederzijds ervaren.
Omdat het orkest van KTF bleef
groeien (naar uiteindelijk 52 leden)
bleef het omkijken naar een nieuw
gebouw noodzakelijk. Een oplossing
leek gevonden toen de voormalige
kleuterschool „De Woelige Hoek" be
schikbaar kwam. Met de gemeente
werden hierover onderhandelingen
gestart, maar tenslotte bleek dit een
onhaalbare kaart.
Nu of nooit
Toen het 100-jarig jubileum van KTF
naderde, ontstond bij het bestuur een
„nu-of-nooit-gevoel". Er werden plan
nen opgezet ter financiering van een
nieuw gebouw. Ook werd een ge
sprek gearrangeerd met de burge
meester (ere voorzitter van de
vereniging) om te voorkomen, dat
wederom (zoals tijdens De Woelige
Hoek-historie) communicatie
stoornissen zouden ontstaan tussen
de vereniging en de gemeente. Dit
gesprek had tot gevolg dat de con
tacten, in tegenstelling tot soms in
het verleden, tot op heden zeer pret
tig verlopen.
Een heikel punt in de nieuwbouw-
gedachte was natuurlijk de financie
ring. Toen ook nog de investerings
subsidie voor een deel op de tocht
leek komen te staan (er waren méér
investeringskapers op de kust), ont
stond enig pessimisme Gelukkig voor
KTF stemde de gemeenteraad in met
een extra krediet, zodat toch de
maximale subsidie kon worden uitge
keerd. Bovendien werd het oude fan
faregebouw verkocht voor (bijna) de
prijs die was begroot in de financie
ringsplannen. Voor de rest van de fi
nanciering was KTF afhankelijk van
een actie en een passende hy
potheek.
Onder dak
Omdat in 1978 goede ervaringen wa
ren opgedaan met een actie ter fi
nanciering van nieuwe uniformen
(Pak An), werd nu op analoge wijze
een actie ontwikkeld (Onder Dak).
Begroot was, dat de actieopbrengst
samen met de gemeentelijke subsidie
en de opbrengst van het oude fanfa
regebouw, gecombineerd met veel
zelfwerkzaamheid, zou leiden tot een
draaglijke hypotheeklast. Hoewel in
de optredens een bom onder de vere
niging kunnen worden."
In verband met de bouw van het
nieuwe onderkomen is de Boerenka
pel het afgelopen seizoen niet actief
geweest. Hans Boom: „Je kunt niet
alles tegelijk. We hebben alle be
schikbare energie in het verenigings
gebouw gestoken. Volgend jaar zijn
we beslist weer in De Koog en De
Cocksdorp vertegenwoordigd. De af
gelopen tijd ben ik door verschillende
toeristen op feestmarkten aangespro
ken met de vraag waarom we dit sei
zoen niet spelen. Als je hoort dat ze
het gezellig vinden en het missen,
doet dat toch goed. De Boerenkapel
heeft een eigen plaats verworven."
de oorspronkelijke planning de bouw
pas een aanvang zou nemen na het
feest in september, werd, gezien de
redelijke financiële vooruitzichten, al
in februari 1991 een begin gemaakt.
Door het Waterschap werd toen op
de bouwplaats de nodige grond uit
gegraven, zodat in maart de bouw
daadwerkelijk van start kon gaan.
Hierdoor werd het mogelijk te streven
naar de officiële opening van het ge
bouw op de echte verjaardagsdatum
van KTF: 7 september 1991. Met
naar schatting ruim 3000 manuren
arbeid door leden en andere enthou
siaste vrijwilligers werd het doel
bereikt.
Extra uren
Op 23 februari ging de eerste schop
de grond in, vijf dagen later werd be
gonnen met de fundering en begin
maart met het metselwerk. Het dak
zat er op 1 juni op en tot kort voor
de opening was de bouwploeg bezig
met de inrichting. „Voor iemand die
in de bouw heeft gewerkt ging het
wel eens te langzaam. Aan sommige
onderdelen, zoals het afwerken van
de electriciteit en wandplaten, is veel
aandacht besteed. Dat kost extra
uren, maar maakt het ook leuk", zegt
Pieter Jan Koorn, één van de rege
laars van de bouw. Met Piet Witte
(die tevens aannemer Tebo vertegen
woordigde), voorzitter Wim van Sam-
beek, Arie Blom, Fred Wigman en
Gerben van der Feen vormde Koorn
de bouwcommissie.
Begroot waren 1500 uren eigen ar
beid, maar het werd het dubbele,
omdat sommige werkzaamheden
(bijv. aanleg van electriciteit en ver
warming) toch in eigen beheer kon
den worden uitgevoerd. Uit de
hiermee bereikte besparing konden
extraatjes zoals wandverlichting in de
zaal worden gefinancierd.
Fanatiek
Koorn is goed te spreken over de ge
toonde zelfwerkzaamheid: „Wanneer
ik ook kwam, er waren altijd wel an
deren bezig. Daarnaast was de sfeer
gezellig en het werk gebeurde in
goed overleg. Ik denk het uniek is in
den lande dat je de leden een half
jaar achtereen, zonder al teveel moei
te, bijeen kunt trommelen. Sommigen
waren zelfs zó fanatiek, dat ze ook
zondags gingen klussen."
Gemiddeld waren 's avonds en zater
dags acht vrijwilligers aan het werk.
Totaal kon KTF rekenen op de hulp
van ruim dertig leden. Het resultaat
is een zeer royaal onderkomen, met
een oefenzaal voor alle secties, een
bestuurskamer, garderobe, toiletgroep
en ruime zolder. De repetitiezaal meet
elf bij veertien meter, meer dan een
verdubbeling van de oppervlakte
waarmee KTF het in het oude fanfa
regebouw aan de Wittekruislaan
moest doen. Voorlopig kan KTF dus
weer groeien.
f '3 Februari 1904, des avonds 8 uur,
ta afloop baJ.
IIKT BESTUUR.
een aeei van de bouwploeg bijeen voor het nieuwe fanfaregebouw.
erenkapel verdiende aanvanke-
met de optredens. We
A overal gratis. In de loop der
Is Boerenkapel echter een klei-
i van inkomsten voor KTF ge-
Het geld dat we met
n verdienen, wordt gebruikt
iwe instrumenten aan te
n. Eén saxofoon kost al gauw
De verdiensten zijn voor de
hg een heel welkome aanvul-
jn Wieten uit Den Burg is één
weinige leden van de begin-
ie nog steeds voor het fanfa-
lerenkapel actief is. Samen
huidige leider. Hans Boom,
lij het één en ander over de
eling van de Boerenkapel.
I van de Boerenkapel kan Jan
zich nog goed voor de geest
,We zijn begonnen om de fol-
ondersteunen. Dat was het
dere woensdagmiddag en -
laten we op een beun op de
jlaats te spelen. Omdat het
bandleden problematisch
eeds weer vrij te nemen, heb-
er in Den Burg na een aantal
n punt achter moeten zet-
enkapel speelde aanvankelijk
nuziek. Er werd niet alleen
i op folklore-markten, maar
uitvoeringen van de gymvere-
Gezelligheid was het uit-
mt. We speelden ook van tijd
>ij de zanggroep van Jannie
„De Schoonoordsingel". Ik
veelal de arrangementen. Lie-
peciaal op de mensen en de
leid geschreven."
Itijd voldoende animo is ge-
jor de Boerenkapel? Jazeker,
tting varieert van 15 tot 25
vaste kern uit een man of
Het voordeel van de kapel
niet zo nauwkeurig hoeft te
iet is meer ontspannen. Ook
eden kunnen eens voluit
int in vergelijking met het
(est is de muziek veel ge-
(er. Van Duitse hoempa-
lijn we in de loop der tijd
Emmalaan, 13.25 uur.
lert
iomlaan
Iderend
elminalaan
Iderstraat
e Kruislaan
wde fanfaregebouw, enige
ieid, daarna vertrek reü-
a. 5 minuten later KTF.
irstraat
erstraat
rixlaan
huisstraat
(es
irstraat
enplaats
enburg
neplaats
straat
irstraat
enplaats
irstraat
nstraat
dmlaan
ert
ialaan
"e gebouw,
omst tegen 14.30 uur.
Ie rondgang komen langs de
aken te staan in de buurt
luizen en overige bejaarden-
Ce banken zijn bestemd voor
'den en voor mensen die
r been zijn. De betrokkenen
!,over nog nader worden
aerd.
Jan Wieten: ..Spelen en het maken van arran
gementen zijn twee hobbies van me."
overgeschakeld op evergreens en
dixieland-achtige nummers. Dat
kwam omdat we ook werden ge
vraagd om op feestjes te spelen. De
mensen wilden weieens een dansje
maken. En daar was de Duitse mu
ziek die we speelden natuurlijk niet
echt geschikt voor."
„In de tijd dat ik leider van de kapel
was, hebben we meerdere buiten
landse reizen gemaakt. Daar heb ik
me altijd sterk voor gemaakt, want
de Boerenkapel veranderde daardoor
van een muziekgezelschap in een
vriendenclub. Vooral met de Duitse
muziekvereniging „Hohe Acht" had
den we uitstekende contacten. Maar
we zijn ook wel naar Frankrijk ge
weest. De Boerenkapel is eigenlijk
een completering van de fanfare als
vereniging."
Gebit
„We hebben altijd erg veel plezier ge
had met elkaar. Eenmaal ben ik zelf
het „slachtoffer" geweest van een
lachsalvo. Het gebeurde terwijl we op
een folkloremiddag - spelend op een
kar - door het dorp trokken. Tijdens
het blazen had ik erg veel last van
een jam-pitje, dat onder mijn gebit
vastzat. Dat deed zo zeer, dat ik mijn
mond in allerlei bochten wrong om
dat ding weg te krijgen. Terwijl mijn
collega's mijn gewroet met een
schuin oogje gadesloegen, speelden
ze welgemoed de „Boerinnekens-
wals". Net voordat ik m'n solo moest
spelen, vloog tot mijn grote schrik in
eens mijn hele gebit eruit. Op de
grond van de kar, midden tussen de
viezigheid. De mannen konden er nog
net een paar verwrongen tonen uit
krijgen, maar toen was het ook ge
beurd. Ze lagen plat van het lachen.
Het lied hebben we niet meer af kun
nen maken."
„Ik ben ook een keer ongelooflijk
kwaad geworden. Zó kwaad, dat het
uiteindelijk ook weer op de lachspie
ren werkte. Tijdens een optreden op
camping Kogerstrand had een drum
mer - die we niet kenden - zich bij
ons gezelschap gevoegd. Hij had ge
vraagd eens mee te mogen spelen,
een wens die die avond werd inge
willigd. We wisten niet wat ons over
kwam. De jongen sloeg zó
ontzettend hard dat we onszelf nog
amper konden horen. Maar het erg
ste was dat hij - terwijl iedereen
klaar was met spelen - gewoon door
bleef rammen. Nadat hij dit enkele
malen had gelapt, werd ik zó boos
dat het me blauw voor de ogen
werd. Ik ben naar hem toegelopen en
heb dwars door de grote trom heen-
getrapt. Tja, dat zijn voorvallen die je
natuurlijk nog lang heugen."
Jan Wieten heeft voor de Boerenka
pel altijd gecomponeerd en gearran
geerd. In de loop der jaren heeft hij
een kist vol materiaal geschreven.
„Nu maak ik alléén nog wat bij bij
zondere gebeurtenissen. Het is een
hobby, ik doe het zuiver voor mijn
plezier. Het ontspant me. Ik heb ook
beslist nooit geschreven om m'n
werk uitgevoerd te krijgen. Drie jaar
lang ben ik bezig geweest aan een
„Texel-symphonie". Hij ligt bij de an
dere stukken in de kist. Voor bijna al
le fanfareleden heb ik in de loop der
tijd wel een op hen toegespitst mu
ziekstuk gemaakt. Als er dan een
feest is, heb ik wat voor ze klaar lig
gen. En ter gelegenheid van het
100-jarig bestaan heb ik de mars
„Centennial" geschreven. Heerlijk om
te doen."
Entertainment
Tien jaar geleden droeg Jan Wieten
het leiderschap van de Boerenkapel
over aan Wil Huizinga. Dat hield een
koerswijziging in. Wil, conferencier bij
uitstek, bracht een nieuw element in:
entertainment, wat door het publiek
op prijs werd gesteld. In het seizoen
werd drie, soms vier maal per week
opgetreden in De Koog en De
Cocksdorp.
Het plotselinge overlijden van Wil
Huizinga, dit voorjaar, was voor de
Boerenkapel een enorme slag. Hans
Boom: „Het is verschrikkelijk moeilijk
na een persoon als Wil de leiding van
de kapel op je te nemen. Evenaren
kan ik hem absoluut niet, want ik
ben geen conferencier. Ik zou trou
wens binnen de fanfare niemand we
ten die hem op dat punt zou kunnen
evenaren. De enige mogelijkheid is
Zaterdagmiddag om drie uur is het zover. In bijzijn van een groot aantal ge
nodigden zal dan de opening van het nieuwe fanfaregebouw van KTF wor
den verricht. Voor het 100-jarige fanfare het mooiste cadeau dat het zich
kon wensen, want de behoefte aan een royale, eigen oefenruimte is al jaren
zeer groot.
In 1983 kwamen bestuur en leden
van het Koninklijk Texels Fanfare
corps, toen nog samenwerkend met
de Hoornder muziekvereniging Door
Eigen Kracht, tot de overtuiging dat
het fanfaregebouw aan de Witte
Kruislaan niet meer aan de eisen des
tijds voldeed, en bovenal langzamer
hand te klein, veel te klein was ge
worden. Het gezamenlijke orkest was
van lieverlee gegroeid naar zo'n vijftig
leden en die konden daar met z'n al
len eigenlijk niet meer uit de voeten.
Voor de majorettes van het KTF was
het gebouw al eerder ongeschikt ge
bleken: zij oefenden wekelijks in „De
Ferrever". Alleen van de drumband
werden weinig klachten vernomen, al
konden zij slechts staande repeteren,
want een paar passen lopen met een
trommel voor de buik was onmoge
lijk. Derhalve ontstond het idee, om
uit te zien naar andere accommoda
tie, een ruimte die geschikt en dus
voldoende groot moest zijn om alle
drie de geledingen van de vereniging
de ruimte te geven.
Deze accommodatie-problematiek
was rechtstreeks aanleiding tot het
verbreken van de samenwerking met
DEK in 1984. Het bestuur redeneerde
dat de toenmalige samenwerking on
voldoende garanties bood voor de
toekomst. Als DEK te eniger tijd
weer op eigen benen wilde staan,
zou KTF misschien zitten met een te
groot gebouw. Het bestuur stelde
daarom aan het DEK-bestuur voor te
komen tot een minder vrijblijvende
vorm van samenwerking. De Hoorn
der vereniging was echter bang zijn
