beperkingen alsjeblieft
innen de perken houden
/Ir. M. De Weijer begint
ratis rechtsspreekuur
Drempel naar advocaat verlagen"
ovincie beraadt zich over 20 bezwaren
gen bestemmingsplan Den Burg-centrum
(DAG 19 NOVEMBER 1991
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
i ik al jaren een horecabedrijf heb, dat ik mag exploiteren als
aurant, maar ook als cafébedrijf, cafetaria of croissanterie,
wil ik die mogelijkheid houden. De gemeente heeft mij nu
restaurantbestemming gegeven en dat vind ik een onaan-
dbare beknotting van mijn bedrijfsvrijheid".
betoog van die strekking hield
caexploitant Mans Segers don
igmiddag in de raadszaal, ten
itaan van een provinciale hoor
nissie. Deze commissie is door
puteerde Staten ingeschakeld
en oordeel te vormen over de
aren die zijn ingebracht tegen
loor de gemeenteraad vast-
ilde bestemmingsplan voor Den
centrum.
dat plan is door twintig perso-
rn instanties bezwaar gemaakt
■deputeerde Staten, die het plan
en goedkeuren alvorens het
sgeldig kan worden. Daaronder
net Texels Verbond van Onder-
>rs, dat de mogelijkheden tot
jing/uitbreiding van horeca en
handel te beperkt vindt.
Concentratie
erdag waren de bezwarenma-
n de gelegenheid om hun
telijke kritiek mondeling toe te
n. Segers was dus een van hen.
as het niet eens met de „be-
horecabestemming die de ge-
teraad aan zijn pand
inplaats 9-10 heeft gegeven als
eisel van het beleid om de „nat-
oreca die voor de leefbaarheid
)en Burg een risicofactor is, tot
ilde straten beperkt te houden,
rs voerde tevens het woord na-
de afdeling Texel van Horeca
■land, waarvan hij waarnemend
itter is. Ook in die hoedanigheid
te hij zich tegen de beperkte
bestemming die aan horecapanden
was gegeven. Hij zei het eens te zijn
met het streven om de overlast ver
oorzakende horeca geconcentreerd te
houden, maar aan de bedrijfsmoge-
lijkheden van bestaande etablisse
menten zou niet getornd mogen
worden.
De gemeente liet echter blijken dat
Segers zich geen zorgen hoeft te ma
ken. Zijn pand heeft de bestemming
„horeca/restaurant" gekregen, wat
zou neerkomen op het waarborgen
van het huidige gebruik. B en W had
den het vreemd gevonden dat Segers
om de bestemming „café
heeft ge
vraagd, wat meer beperkt is.
Kritiek ontmoette ook het gemeente
lijk beleid om planologische mede
werking soms te laten afhangen van
een haalbaarheidsonderzoek, waaruit
moet blijken of een bepaalde econo
mische activiteit kans van slagen
heeft. Vooral Peter Bakker van de He-
ma, sprekend namens de Onderne
mersvereniging Den Burg, verzette
zich hier tegen. Volgens hem moet
men het beoordelen van de levens
vatbaarheid van een bepaalde winkel
aan de betrokken ondernemer overla
ten.
Wel maximum
Bakker was overigens niet tegen het
maximeren van de totaal beschikbare
hoeveelheid winkeloppervlakte, maar
de daarvoor vastgestelde normen
zouden niet langer geldig mogen zijn
dan de levensduur van het bestem-
tegel van ..Blokker" verduidelijkt met behulp van de plankaart zijn expansieplannen.
mingsplan omdat er in de tijd geheel
andere mogelijkheden en behoeften
ontstaan. Namens de gemeente liet
ambtenaar Albert Hut weten dat de
gemeente toch wel prijs stelt op het
onderzoeken van de haalbaarheid om
onevenredige concurrentie en margi
nale ontwikkelingen te voorkomen. J.
Blom van het KNOV betoogde dat
gemeente en ondernemers hierover
overleg hadden moeten voeren. Hij
betwijfelde of de gemeente wel ge
rechtigd is op deze wijze de onderne
mersmogelijkheden aan banden te
leggen en meende dat dit wel eens
strijdig zou kunnen zijn met de wet
op de economische mededinging.
Hut zei dat dit overleg er is geweest,
hield vast aan de opvatting dat de
gemeente in deze regelend kan optre
den en noemde het een feit dat Den
Burg fors „overbewinkeld" is, zelfs
als rekening wordt gehouden met de
bijzondere situatie die door het toe
risme wordt veroorzaakt.
Mooi terras
Het pand Stenenplaats 4 van me
vrouw Keijser-van Kampen heeft de
bestemming „detailhandel" gekregen,
maar de eigenaresse wil veel liever
de bestemming „horeca/restau
rant/cafetaria". Namens de familie
wees Mr M.J. de Weijer op de wen
selijkheid daarvan. De knusse Ste
nenplaats is bij uitstek geschikt voor
horecavoorzieningen. De woning van
mevrouw Keijser heeft een tuin die
tot terras gemaakt zou kunnen wor
den, waardoor geen aanslag op de
straat wordt gedaan. De Weijer voeg
de eraan toe dat dit met betekent dat
het huis ook werkelijk tot horecabe
drijf wordt gemaakt. De gemeente
zou de verwerkelijking van de be
stemming door een regeling kunnen
tegenhouden, bijvoorbeeld totdat een
ander horecabedrijf ermee stopt.
W.J. Smit (Gravenstraat 24) had er
bezwaar tegen dat een klein deel
(4-5 m2) van zijn grond de bestem
ming „bedrijventerrein" heeft. Hij is
bang dat hij daardoor zijn huis niet
kan uitbreiden. Namens Smit vroeg
Gerard Zijm ook voor dat stukje een
woonbestemming. Voorzitter H. Ping-
se stelde voor de situatie ter plekke
exact op te meten alvorens een oor
deel te vellen.
De gemeente heeft het betreffende
stukje zo bestemd om het achterlig
gende bedrijfsterrein bereikbaar te
houden.
Artima
W.S. Keijser van „Artima" zit met zijn
bedrijf in de Gravenstraat niet goed
en zou de mogelijkheid willen hebben
naar een echte winkelstraat te gaan.
Die verplaatsing wordt onhaalbaar als
hij zijn pand in de Gravenstraat niet
De raadszaal tijdens de hoorzitting. Achter de b en w tafel voorzitter H Pingse en medecommissieleden Roel van Veen. Arjan Schulp en Marjo
lein van Gessel. Op de rug gezien ambtenaar Albert Hut van de Gemeente Texel en de horecemannen Mans Segers en Ed Stiekeme
IFoto's Harry de Graad
behoorlijk kan verkopen. Hij vroeg
daarom de bestemming „detailhan
del" die op deze winkel ligt, zodanig
te wijzigen dat er een kantoor,
restaurant of ambachtelijk bedrijf kan
komen. Namens hem werd een plei
dooi gevoerd door Mr P.W.M. Traudes,
die een beroep deed op het begrip
„meest doelmatig gebruik" dat in de
wet op de ruimtelijke ordening wordt
gehanteerd. Het vasthouden door de
gemeente aan de winkelbestemming
voor het Artima-pand vond Traudes
niet getuigen van zorgvuldig beleid.
„Een onnodige en ontoelaatbare be
perking van het meest doelmatige
gebruik".
Albert Hut liet weten dat de gemeen
teraad in elk geval geen verdere hore
ca in deze straat wil, maar over
andere bestemmingen zou wel te
praten zijn. Er is dus onderhande
lingsruimte.
Blokker
D. Zegel, geassisteerd door KNOV-
man Blom, pleitte voor het geven van
een bedrijfs/winkelbestemming voor
het totale terrein van zijn Blokker
zaak met bijbehorende grond tussen
Parkstraat en Warmoesstraat. Het
deel aan de Warmoesstraat heeft nu
een woonbestemming, hoewel het
Blokker-magazijn zich daar
bevindt. Dat was zo bepaald omdat
de gemeente de woonfunctie van de
Warmoesstraat wil versterken. Zegel
denkt echter dat hij daardoor proble
men krijgt als hij de zaak wil uitbrei
den, wat binnenkort waarschijnlijk
noodzakelijk is om de groeiende klan-
tenstroom behoorlijk te kunnen blij
ven verwerken.
Belemmering van toekomstige bedrijf-
suitbreiding wordt ook gevreesd door
R. Hamer van Damesmode Moer
beek. De gemeente heeft het achter
de winkel gelegen terrein, dat nu als
parkeerplaats in gebruik is, voor een
gedeelte een woonbestemming gege
ven. Hamer wil dat het „detailhan
del" wordt. Blom van het KNOV
suggereerde dat efficiënte uitbreiding
van het bestaande pand alleen moge
lijk is als het totale terrein de door
Hamer gewenste bestemming krijgt,
maar volgens ambtenaar Hut van de
gemeente Texel zijn er ook nu ruime
mogelijkheden.
De gemeente wil de Warmoesstraat
tot een echte woonstraat maken,
maar volgens Blom houdt de ge
meente te weinig rekening met de
bestaande realiteit. De gevels aan de
ene kant van de Warmoesstraat zijn
veelal de achterkant van bedrijven
van de Parkstraat. Het heeft niet zo
veel zin om daar woningen van te
willen maken. Toch zou er volgens
hem op woongebied wel het een en
ander zijn te realiseren, maar dan wel
in overleg met de gevestigde be
drijven.
Vermaning
Namens de Doopsgezinde Kerkeraad
betoogde Mr De Weijer dat het mo
numentale karakter van de uit 1774
daterende Doopsgezinde Vermaning
aan de Kogerstraat in stand moet
worden gehouden. De woningbouw
die het bestemmingsplan in de direc
te omgeving mogelijk maakt, is een
bedreiging van de besloten, rustige
sfeer rond het gebouw. Bovendien
voorziet het bestemmingsplan in mo
gelijke afsluiting van het Verma-
ningsglop, waardoor de
toegankelijkheid, met name voor be
grafenisstoeten, in het geding is. De
Weijer wees in het bijzonder op de
rouwkamerfunctie van de Vermaning.
Dat sinds kort elders in Den Burg een
hypermodern rouwcentrum staat
(„strakke witte stenen en blauw
glas") doet aan het belang daarvan
niets af, in tegendeel. Het moet re
den zijn om kerk en omgeving te
respecteren en niet toe te staan dat
het glop een verkeersweg wordt.
Volgens Albert Hut zou het met de
woningbouw wel loslopen. De ge
meente biedt mogelijkheden maar zal
ze niet afdwingen
Zo traden nog tal van andere belang
hebbenden of hun vertegenwoordi
gers voor het voetlicht. Mr De Weijer
vroeg namens H. van der Veen om
het recreatieappartement in Gra
venstraat 5 officieel te bestemmen
en C. Schermer betoogde dat grond
bij zijn woning aan de Wilhelmmalaan
niet volgens de afspraken is
bestemd. Een vriendin van T.
Haarsma vroeg om meer uitbrei
dingsmogelijkheden bij de woning
Molenstraat 64.
Mr C. Keijser verduidelijkte de bezwa
ren van de dames F. en G. Keijser die
protesteren tegen de mogelijkheid
van vier woningen in hun tuinen en
tegen de gebruiks- en verbouwmoge-
lijkheden van Waalderstraat 1, 3 en
5. Een van de gevolgen is het ver
dwijnen van waardevolle vruchtbo
men, waarvan sommige uit het begin
van de negentiende eeuw dateren en
het in de knel komen van een mooie
notenboom. Met het oog op de bo-
menbelangen had Mr keijser zelfs de
bomendeskundige H. Kaljee meege
nomen. Ook zou door de geboden
bouwmogelijkheden de privacy en
bereikbaarheid worden aangetast.
Question
De gemeente streeft naar verplaat
sing van disco „Question" en nacht-
bar Casino en heeft daarom de open
vallende plaatsen de bestemmingen
„woningen" gegeven. Mede omdat
de plaatselijke politiek over dit ver
plaatsingsplan nog niet op een lijn zit
wil eigenaar E. Stiekema de huidige
bestemming van zijn bedrijf voorlopig
gehandhaafd zien. Hij blijft tot over
leg bereid.
heb ontdekt dat voor veel mensen de stap om naar een ad-
iat te gaan groot is", aldus Mr. Martin de Weijer. Vanaf
ndag gaat hij iedere week van 09.00 tot 10.00 uur spreek-
houden in d' Ouwe Ulo. Geheel vrijblijvend, als een soort
iwinkel. ledereen kan er met vragen terecht, zonder dat er
en aan zijn verbonden. Een opmerkelijk initiatief.
stal als mensen mij raadplegen
■n ze: ik heb er lang over nage-
voor ik naar u ben gekomen,
moet dus kennelijk een hoge
pel overwinnen om naar een ad
at te stappen", aldus De Weijer.
inkt dat er bepaalde ideeën be
over advocatuur, die niet in alle
'en kloppen. „Er wordt al snel
cht aan statige heren met fraaie
Dren, waar een stap over de
pel al een vermogen kost. Na-
jk bestaat dit soort advocaten
maar die houden zich alleen be-
'et miljoenenzaken." De Texelse
>man legt uit dat een groot deel
'e praktijken, zo ook de zijne, zo-
3mde „sociale praktijken" zijn.
er 90 van de cliënten die wij
komen in aanmerking voor
•ergoeding, zodat ze praktisch
kunnen procederen."
Geen oude auto
'el De Weijer toch Texelaar tus-
le Texelaars is, heeft hij toch ge-
dat er aarzeling bestaat om
hem toe te stappen. „Heel gek,
mensen kijken zó op tegen ad-
ten. Een voorbeeldje: ik rij al ja-
]9 in oude barrels van auto's.
Daar is nooit iemand over gevallen.
Maar sinds ik advocaat ben hoor ik
van alle kanten: je zou toch eens in
een andere auto moeten rijden, nu je
advocaat bent kun je je dit niet meer
permitteren. En dat terwijl ik hiervoor
toch plaatsvervangend rector was
van een rijksscholengemeenschap,
dat is maatschappelijk gezien ook
niet niks.... Ik heb trouwens inmiddels
een knappe auto."
Mes op tafel
De Weijer legt uit dat er nog een
tweede hindernis is waardoor iemand
niet zo snel naar een advocaat stapt.
„Men denkt vaak dat er dan al een
mes op tafel ligt. Advocaten worden
geassocieerd met strafzaken, met als
kemphanen voor de rechter staan. En
dat terwijl het onze eerste taak is om
een minnelijke schikking te zoeken.
Te bemiddelen dus. Hoe eerder men
sen komen met een probleem, hoe
makkelijker het is op te lossen. Een
conflict escaleert nou eenmaal gauw
en als het eenmaal een prestige
kwestie is geworden, valt er niets
meer te bemiddelen." Hoewel De
Weijer graag procedeert („het is
tenslotte mijn vék") noemt hij elk
proces een verloren schikking.
De Weijer wil aan drempelverlaging
doen. Vandaar dat hij artikelen
schreef voor de TC 3 („De Balans")
en een rubriek had voor Radio Texel.
„Ik wil de mensen duidelijk maken
dat je je in de advocatuur met gewo
ne, dagelijkse problemen bezig
houdt."
In de jaren zestig deed de wetswin-
kel zijn intrede. Bij deze instellingen
kon gratis juridisch advies worden in
gewonnen. In de loop der tijd ver
dwenen deze voorzieningen weer
langzaam. „Toch is het een goed
idee. Je moet gaan zitten waar de
mensen zijn. Nou, op Texel is het
maandagochtend markt. Je gaat toch
naar Den Burg om even kaas of wat
anders te halen, dus dan kan je ook
even langs d'ouwe Ulo lopen. Langs
komen is vrijblijvend en gratis. Men
sen die met een conflict zitten
kunnen voorlopig even een eerste ad
vies krijgen. Je kunt in e$n vroeg
stadium mensen helpen."
Bij het spreekuur kan iedereen te
recht met alles dat te maken heeft
met al dan niet gelijk hebben, het af
palen van rechten en plichten. De
Weijer: „Ik kan me voorstellen dat
iemand een brief krijgt van zijn huis
baas over het één en ander en dat
zint hem of haar niet. Dat is nou ty
pisch iets voor zo'n spreekuur. Zo'n
brief bekijk je even en dan kun je al
gauw zien of het redelijk is of niet.
Zo niet dan kan ik aanbieden om een
schikking te regelen en meteen uit
zoeken wat dat iemand kost."
Eigen naam
De Weijer is geassocieerd met Mr.
Feikema in De Koog. Hij heeft het
idee met hem overlegd, omdat hij het
onder zijn eigen naam wil aanpakken.
„Feikema had geen bezwaar. Ik wil
het alléén doen omdat ik per 1 sep
tember 1992 de praktijk van hem
overneem. Op deze manier zorg ik
voor persoonlijke naamsbekendheid.
Het is ook iets persoonlijks. Men
moet niet steeds met iemand anders
te maken hebben. Collega Traudes is
meer georiënteerd op een andere
sector van de advocatuur. Zijn speci
aliteit is auteurs- en mediarecht. On
ze praktijken bijten elkaar niet." Als
De Weijer eens niet kan op maandag,
zal hij dat in advertenties in de krant
aankondigen.
Hij zet het spreekuur niet op om
meer klanten te krijgen. „Het is na
tuurlijk niet onwelkom als er uiteinde
lijk zaken uit voortvloeien die wel
wat opleveren. Maar ik zet geen fuik
om klandizie te vangen. Ik wil zaken
in een vroeg stadium oplossen, voor
dat er geprocedeerd moet worden.
Commercieel gezien natuurlijk een
domme aanpak, want een kort ge
ding levert meer op. Maar ik heb mijn
ambtseed afgelegd en die luidt dat je
je best zult doen om minnelijke
schikkingen te bereiken."
Van nature
De Weijer noemt zichzelf van nature
een bemiddelaar. „Ik heb de neiging
me overal mee te bemoeien. Met
veel plezier ben ik jarenlang conrector
geweest, juist omdat die functie elke
dag met zich meebracht dat ik moest
bemiddelen in conflicten."
De Weijer heeft zijn hele leven al veel
belangstelling gehad voor
rechtspraak. „Vaak las ik vonnissen
en dan dacht ik: het is wijsheid, zó
goed afgewogen. Meester Punt, de
politierechter is voor mij een klassiek
voorbeeld. Bij alle zittingen dacht ik
steeds als hij uitspraak deed: ja, dat
is rechtvaardig. En je hoorde ook van
de cliënten: ik heb gekregen wat me
toekwam." Toen" de RSG zo groot
werd dat De Weijer geen lestaak
meer had, kreeg hij tijd om zich aan
zijn rechtenstudie te wijden. „Ik had
aanvankelijk niet de bedoeling advo
caat te worden, maar toen ik alle
tentamens haalde, wilde ik er wat
mee doen. Ik hoorde dat Feikema
wilde afbouwen en wat lag er nu
meer voor de hand dan drie jaar bij
hem stage te lopen en dan zijn werk
voort te zetten?"
De stage-periode is bijna afgelopen.
De papier-rompslomp die het vak met
zich meebrengt is De Weijer tegenge
vallen. De bereidheid van mensen om
in te schikken is hem meegevallen.
„Maar dat is misschien wel Texels."
Wie iets aan Mr. de Weijer wil vra
gen maar niet naar het spreekuur
kan komen, kan hem ook thuis bel
len. Het nummer is 18509.
Martin de Weijer: drempels verlagen in de advocatuur.
iFoto Tessa de Graatfl
