De stranding van het stoomschip „Benbrack" fTJ Dikke mist en extra sterke stroming: Permanente show van Texelse produkten 1 T\ jNj Voormalige AH-winkel Binnen burg Zandsuppletie: wel afslag, maar niet onrustbarend TEXELSE^COURANT Herinrichting Zangdienst De Waal 92 VRIJDAG 10 JANUARI 1992 TEXELSE COURANT PAGINA 11 Over de oorzaak van de stranding van het 1251 ton metende Engelse stoomschip „Benbrack" is niet veel bekend. In het strandingsrapport wordt slechts gesproken van dikke mist en ex tra sterke stroming. In Savannah, Georgia U.S.A., had de „Ben brack" 5500 balen katoen voor Bremerhaven geladen. Op donderdag 25 januari 1889 strandde het schip in de buitenban- 1 ken ter hoogte van paal 25 op Texel. Het opruimen van de laat ste resten van het vaartuig heeft uiteindelijk nog vijftig jaar op zich laten wachten. De reddingboot van De Krim en haar bemanning. Vrijwel onmiddellijk na de stranding kwam de rederij A.D. Zurmuhlen in actie. Na lossing van 435 balen ka toen in een aantal blazers en de „Hercules" raakten vier sleepboten van die rederij vast in een poging het schip naar dieper water te slepen. Ondanks de inzet van alle pk's van 3- de „Hercules", „Simson", „As- sistènt" en „Amsterdam", lukte het niet enige beweging in het schip te krijgen. De „Benbrack" zat te hoog, maakte water door een tijdens de il stranding ontstane lekkage, en diende eerst geheel te worden gelost. Tijdens de bergingspogingen waren de 24 bemanningsleden aan boord gebleven. Alleen de vrouw van de ka- pitein had de dag na de stranding het schip verlaten. Op zaterdag na men wind en branding en daarmee het gevaar voor de bemanning toe. Het werd de hoogste tijd om de mensen van boord te halen, een ge vaarlijke klus die door de HD 50 van schipper J. Kramer werd geklaard. De gehele bemanning kon in Den Helder heelhuids aan wal worden gezet. Klus voor Dros Een paar dagen na de stranding sloot de fa. Zurmuhlen uit Nieuwediep een contract tot berging van schip en la ding met drie heren van Engelse en Duitse verzekeringsmaatschappijen. Er werd overeengekomen dat de ber gers 14 procent van de waarde van het schip (10.000 Engelse ponden, het pond was toen meer dan 10 Ne derlandse guldens) en 14 procent van de waarde van de katoenbalen zijnde f16,80 per baal zouden ontvangen mits afgeleverd te Nieuwediep. Ver volgens ging Zurmuhlen een overeen komst aan met Rutters, die de nodige duikers en pompen zou leve ren. Tevens moest Rutters zorgen voor 125 man met 20 blazers en twee vletten, die allen dagelijks aan wezig dienden te zijn. Voor zijn dien sten zou Rutten 30 procent van de bergingsbedragen ontvangen als er moest worden gedoken en 20 pro cent als de lossing op normale wijze plaats zou hebben. Het totale bedrag wat Rutters zou ontvangen moest hij met de vletterlieden delen. Het trans port vanaf de strandingsplaats naar Den Helder werd voor ƒ2,25 per baal opgedragen aan A. Dros van Texel, eigenaar van de schelpenzuiger „De Tijd". Ondanks het aanhoudend win derige weer ging het lossen van de lading de eerste dagen voorspoedig. De „Benbrack" raakte niettemin steeds verder lek en kwam uiteinde lijk dwars op het vaste strand tussen de grote en kleine Slufter te zitten. Reddingtocht Op vrijdag 14 februari werden tijdens slecht weer noodseinen vanaf het wrak op de vuurtoren opgemerkt. Onmiddellijk werd actie ondernomen waarvan de Texelse Courant van dinsdag 18 februari 1889 het volgen de schrijft: „De storm schijnt uitge woed, een nogal beteekenend sneeuwkleed bedekt velden en we gen en biedt ons nog eens een echt winteraanzicht waaraan wij haast niet meer hadden gedacht. De jeugd vermaakt zich op hare eigenaardige wijze met sleden en wat daarbij ver der behoort en onder de indruk der kalmere weersgesteldheid, verzwakt de gedachte aan den storm welke in het laatst der vorige week woedde. Wij kwamen er zeer goed af, doch le gio zijn de berichten in de dagbladen, van onheilen welke door den storm werden veroorzaakt aan gebouwen en schepen, aan middelen van ver voer, en ook ten gevolge van de hoo- ge waterstand. Ook aan het strand bleven wij verschoond van treurige voorvallen, wel ging zaterdag het ge rucht dat een vaartuig op het strand was geraakt, doch spoedig bleek dit een vergissing te zijn, welk was ont staan omdat een drietal werklieden, (welke vrijdagavond eigenwillig op de „Benbrack" waren gebleven, niette genstaande hen dit door anderen was ontraden) noodseinen gaven. Des nachts kregen zij het door het stijgen van het water en door de branding zoo te kwaad dat zij om hulp moesten seinen; ongeveer te vier uur begonnen zij te stakelvuren en dit, op de vuurtoren opgemerkt, deed de gedachte ontstaan dat er een schip in nood was. Zeer spoedig werden te Cocksdorp maatregelen genomen om hulp te kunnen bieden doch dat zulks met het vliegend stormweer geen gemakkelijke taak was, ligt te denken. Met de redding boot op de wagen toog men naar strand, doch de hevige wind sloeg de boot van de wagen, niettegenstaande die aan de windzijde door zes man nen met touwen werd vastgehouden. Daarop werd de boot door eenige paarden langs het strand gesleept, omdat men geen kans zag de boot weer op de wagen te krijgen. Te zes uur ongeveer stak men in zee en van toen af aan begon eerst recht de strijd tegen het woedende element. Met geen mogelijkheid is zulk een tocht te schetsen, doch wanneer men zich herinnert het weder dat dien dag (zaterdag) heerschte, dan moet men vol bewondering zijn voor den moed welke de redders hebben betoond. Niet minder toch dan ruim tien uren duurde de tocht; nu eens opwerkende dan weer anke rende tartte men de woedende gol ven om eindelijk te overwinnen en het drietal van de „Benbrack" te red den. Te half vijf kwamen redders en geredden aan wal. Eenig is zulk een tocht en het is zeker niet overbodig dat de namen van hen die dezen tocht maakten worden bekend ge maakt. Ze zijn J.W. Stark (schipper), J.G. Stark, J.J. Stark, D. Buijs Jz., C. Buijs, A. List, M. Boon, A. Boon, J. Kraak, A. Bakker, G. Bakker en K. v.d.Kooi. Is de eer voor de redders groot, de geredden zij het een les om niet door eigenzinnige handelswijze oorzaak te zijn, dat het leven van zooveel flinke mannen moet worden in de waagschaal gesteld." Hulpstoom Om het water in de ruimen niet te veel te laten stijgen en daarmee de lading te beschadigen werden twee ketels en twee stoompompen aan dek gezet. Met behulp van deze werktuigen daalde het waterpeil in het schip en kon men ongestoord verder gaan met lossen. De 25-ste maart werd de laatste baal gelost. Van de oorspronkelijke lading van 5500 stuks waren er nu 5025 vanaf het schip geborgen. Samen met de 435 reeds eerdër aangebrachte balen was vrijwel de totale lading in veilig heid. Het naar diep water brengen van het schip zelf was het volgende probleem. Ondanks alle pogingen van de sleepboten en het hieuwen op de uitgebrachte ankers lukte het niet de „Benbrack" naar dieper water te brengen. Op alle mogelijke manieren probeerden de mensen van fa. Zur muhlen de heer Towler van de Engel se verzekeringmaatschappij er van te overtuigen het uiterste te hebben ge daan om het schip te bergen. Het laatste bewijs van het nutteloze van hun pogingen was de waterstand ter Schipper Jan Stark Wzn. plaatse. Bij hoog water stond er niet meer dan vijf voet water terwijl de lege „Benbrack" in een normale si tuatie zestien voet stak. Kennelijk is het bergingscontract niet aangegaan onder de voorwaarde „geen resultaat, geen betaling (no cure, no pay)". Met inlevering door Zurmuhlen van 200 Engelse ponden werden de afgespro ken bedragen aan hem uitbetaald. Voor zowel de verzekeringmaatschap pij van de lading als voor de berger een voordelige transactie. Daar de waarde van een baal katoen in die dagen ongeveer ƒ100,- bedroeg, was er dus voor ƒ1.000.000,- geborgen. De bergingsmaatschappij zelf ontving na aftrek van onkosten en uitkerin gen ƒ24.000,-. .een bedrag waarvan het archief van Zurmuhlen vermeldt „zijnde zeker een van de weinige za ken, waarvoor de belooning zoo ruim is geweest, in verhouding met hare geringe dienstverrigting". Ook A. Dros is er niet slecht afgekomen. Het transport van de lading leverde hem ruim ƒ11.000,- op. Als tegemoetko ming in de kosten ontving hij nog eens ƒ500,- extra van Zurmuhlen. Het heeft Dros echter wel 50 dagen gekost om het hele spul over te bren gen. Het wrak zelf bleef echter zitten. v\f«* H - - s wt: - - T'. in 1953 werden de laatste restanten van het „Benbrack"-wrak van het strand verwijderd. Bron: Loek Deugd, Archief der Stoombootre derij voor het slepen van schepen aan het Nieuwediep en te IJmuiden van en naar zee. Fa. A.D. Zurmuhlen, 't Vliegende Blaadje, Texelse Courant. 1 id n In de voormalige Albert Heijn-winkel op de hoek Binnenburg/Burgwal in Den Burg wordt vanaf 1 april a.s. een permamente show gehouden van Texeler dekbedden en andere Texelse produkten. De presentatie wordt ondersteund door een video film en ter plekke kunnen alle pro dukten ook worden gekocht. Het is een initiatief van Dick Graaf jvan de Texelse Wol Onderneming, die 'al geruime tijd uitkeek naar een mo- gelijkheid om het inmiddels uitgebrei de pakket wolprodukten dat hij op de markt brengt op indringende wijze onder de aandacht van het Texelse en toeristische publiek te brengen. Concurrentie jDat is onderdeel van een reeks pro motionele inspanningen om het door de Texelse Wol Onderneming verover de marktaandeel in stand te houden en te vergroten. Dick Graaf: „De con currentie zit niet stil, dus wij kunnen ons niet veroorloven af te wachten. Er zijn op het ogenblik niet minder dan acht ondernemingen die scha penwollen dekbedden op de markt brengen en daarbij gebruik maken van merknamen die veel op ons merk Texeler lijken. Wij willen overleven en groeien door onze op het eiland Texel zelf vervaardigde dekbedden - beter en mooier! - in de aandacht te hou den, maar ook door het op de markt brengen van nieuwe producten. In die winkel in de Binnenburg willen we onze hele collectie overzichtelijk uit stallen, wat bij onze gewone weder verkopers meestal niet mogelijk is". De tijd dat de TWO slechts enkele soorten dekbedden en onderdekens maakte, is al geruime tijd voorbij. Men is nu de markt opgegaan met een „meerkeuzedekbed" dat bestaat uit drie dekbedden van verschillende dikte, die apart kunnen worden ge kocht en aan elkaar gehecht, dus een variant op het „Vier jaargetijdendek- bed" dat uit twee lagen bestaat die in één keer moeten worden aange schaft. Laatstgenoemd dekbed is nu beschikbaar in satijnen tijk, die vol gens fraaie patronen is doorgestikt. Dan is er het „duodekbed" dat voor al in Duitsland goed blijkt te scoren. Het bestaat uit een gewoon winter- dekbed in een tijk met los daar te genaan een vacht. Verder zullen dekbedden in verschil lende pasteltin ten onder de aandacht van het pu bliek worden gebracht, alsmede onderdekens (in twee dikten) die op een bestaande matras kunnen wor den gelegd. Het lichtere type is bestemd voor een waterbed. De ove rige Texeler-produkten zijn slaapzak ken, hoofdkussens en matrassen. De hoofdkussens zijn er met latex vulling en met wolvulling. Die wol is machi naal tot kleine bolletjes gemaakt waardoor het kussen veerkrachtig blijft. Ook de matrassen zijn er in twee uitvoeringen: rubber en binnen- vering; beide typen zijn voorzien van afritsbare dikke schapenwollen bui tenkant. Andere produkten Welke andere Texelse producten in de winkel te zien zullen zijn, staat nog niet vast omdat Graaf daarover nog in onderhandeling is met verschillen de producenten/leveranciers. Gedacht wordt aan dranken en zuivelproduc ten. Elke produktengroep zal in de showroom een herkenbare eigen hoek krijgen en in de permament draaiende videofilm wordt aan alle producten aandacht besteed. In over leg met Duw van Boven-Huizinga zal de Spinboet op de andere hoek van de straat als verkooppunt van Texeler worden opgeheven; de verkoop van wollen breigarens e.d. gaat daar ge woon door. De AH-winkel wordt door Graaf ge huurd van eigenaar Frits Langeveld. Het pand wordt thans voor zijn nieu we functie geschikt gemaakt, waarbij een achterwand wordt verwijderd zo dat rond 150 m2 verkoop- en show ruimte beschikbaar komt. Ilsa Graaf (22) zal in de Texelse productenwin kel de scepter zwaaien. Ondanks de enorme oppervlakte van de voormalige palingkwekerij waarin de Texeler-fabriek sinds kort is ge huisvest, heeft men toch al met ruimtenood te maken. Daarom zal de fabriek aan de kant van de PEN- centrale worden uitgebreid. Er zal een hal tegenaan worden gebouwd, spe ciaal bestemd voor het fabriceren van matrassen. De zandsuppleties van De Cocks dorp en De Koog houden zich goed. Ondanks een storm eind december is er weinig afslag. „Ja, er is wel wat af, maar het valt mee", vertelt Kees Smit van Rijkswa terstaat. „Afgelopen dagen woei het flink, maar het water was laag. Het stoof wel, vandaar dat enkele strandslagen gisteren moesten wor den uitgegraven." Het zwaardere zand dat voor de laat ste twee suppleties is gebruikt, blijkt goed te blijven liggen. Smit: „Wat af slaat, vormt op het strand een laag Colofon Quo Vivra Verra Op 7 mei van dat jaar werd het voor ƒ4500,- verkocht aan ene heer Ri chardson, een scheepssloper uit Lon den, die nog een poging wilde wagen het schip vlot te brengen. (Commen taar van Zurmuhlen: „Quo vivra, ver- ra!" oftewel „De tijd zal het leren!") Samen met 12 meegebrachte slopers en een aantal Texelaars heeft hij een paar zomers aan het wrak gewerkt. Aan A. Dros vertelde hij dat hij alleen uit de machinekamer de koopsom al had terug verdiend. Alle kleine ma chineonderdelen werden in petro leumvaten verpakt en naar Londen verscheept. Het gesloopte ijzer ging voor ƒ30,- per ton naar de fa. Cohen Mok in Rotterdam. Na een paar jaar gaf Richardson de pijp aan Maar ten en verkocht hij het restant aan Arie Dros, die samen met Abraham Bakker, Joh. de Graaf en D. Buijs voor gezamenlijke rekening de rest sloopten en verkochten. De eerste 100 ton ging voor ƒ29,- (per ton) naar Amsterdam. Een deel van het wrak bracht ƒ500,- op en de laatste honderd ton schroot bracht ƒ19,- per ton op. Met de stoomketels wisten ze geen raad, voor ƒ100,- gingen ze van de hand. Minimaal 500 ton ijzer is echter in het zand blijven zitten waarvan het grootste deel na de Tweede Wereldoorlog door slopers is weggehaald. Uitgave: B.V. v/h Langeveld de Rooij Parkstraat 10, 1791 CA Den Burg Postbus 11, 1790 AA Den Burg Telefoon 02220-12741 Telefax 02220-14111 Directie: Henk van Wijk Rozendijk 26, 1791 PE Den Burg Telefoon 02220-14881 Redactie: Frans Hopman, Pater Witteplein 27, 1791 DP Den Burg, telefoon 15472. Harry de Graaf, Pelikaanweg 75, 1791 NP De Koog, telefoon 17266. Tessa de Graaff, Pater Witteplein 3, 1791 DP Den Burg, telefoon 15639. Gerard Timmerman, Schoorwal 11, 1791 HM Den Burg, telefoon 14687. De redactie is uitsluitend verant woordelijk voor de redactionele inhoud, dus niet voor de adver tenties. Oplage: 7000 exemplaren. Verschijning/verspreiding: Elke dinsdag en vrijdag met week-endbijlage TC3 vrijwel huis aan huis op Texel. Daarnaast 1600 postabonnees op het vasteland. Texel heeft 4785 af- giftepunten, waarvan 4650 abon nees, dekking 97%, niet meegerekend gemiddeld 200 los verkochte exemplaren. Abonnementsprijs: f46,20 per half jaar, inclusief 6% btw. Studentenabonnement: 50% kor ting voor niet op Texel wonende studenten na het overleggen van een schoolverklaring/studen- tenkaart. Uiterste inlevertijd advertenties: Voor de krant van dinsdag: maandag voor 10.00 uur. Voor de krant van vrijdag: woensdag voor 17.00 uur. Van deze tijden kan alleen worden afgeweken in zeer dringende gevallen, zoals overlijdensadvertenties. Tarieven advertenties: Op aanvraag. Geen krant gehad? Bel 02220-12741. Buiten kantoor-uren: bel uw bezorger. Als die niet bereikbaar is: Henk van Wijk (14881) of Taeke van Lingen (18542). Bewoners van de Ada van Hol landstraat, de Pieter van Cuyckstraat en de Molenstraat kunnen tijdens een hoorzitting op 19 februari mee praten over de herinrichting van hun straten. Na renovatie van de riolering in Den Burg-zuid is herbestrating nodig. Te vens wil de gemeente aanpassingen uitvoeren die een verkeersremmend effect moeten hebben. Voor de herin richting is 225.000,- beschikbaar. Knelpunten. In december van het vorige jaar presenteerde het college van b en w de knelpunten en doelstellingen-nota voor de herziening van het bestemmingsplan De Koog. Op 16 februari houdt de gemeente een hoorzitting over dit onderwerp. Op- en aanmerkingen of suggesties moeten voor die datum aan de ge- mee nte worden kenbaar gemaakt. Ook kan men zich richten tot Frits Agter van de dorpscommissie van De Koog. Tel. 17283. In de Ned. Hervormde kerk van De Waal wordt zondag een zangdienst gehouden, aanvang 19.00 uur. De teksten zijn kort, zodat alle de bezoe kers alle gelegenheid krijgen om die liederen te zingen die men mooi vindt. Aanwezigen mogen liederen naar keus opgeven. Alle belangstel lenden zijn welkom. Aansluitend is er voor de kerkelijk (min of meer) be trokken inwoners van De Waal een gemeente-avond, waarin belangrijke zaken aan de orde zullen komen. die als buffer dienst doet. Het strand ligt lang zo laag niet en er is ook niet meer zo'n steile richel, die snel door de zee wordt ondermijnd." Er is alweer een nieuwe suppletie gepland voor 1994. Maar misschien wordt in tussentijd besloten tot een meer duurzame oplossing. „De ge leerden zijn het daar nog niet over eens. Vergaande studie is vereist, want zo'n dam is duur en als hij niet voldoet, sloop je 'm niet zomaar weer."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1992 | | pagina 11