WEEKEND
„Als je niet wilt winnen
moet je niet beginnen"
Scholieren uitverkoren voor
internationale uitwisseling
Zoetelief: ondernemen is topsport
HORSZEL
Herrie
Film over het leven
van Jezus Christus
Collecte voor
kinderen
TC3 PAASSPECIAL
-v ipi i mm1
BROEK
IT VR|JDAG 27 MAART 1992
PAGINA 9
Iedereen heeft een hekel aan hard
geluid, maar niet altijd en overal. Er
gelden officiële, wetenschappelijke
normen om vast te stellen hoe hard
of vooral hoeveel te hard een be
paald geluid is. Persoonlijke voor
keur en gevoel spelen de
voornaamste rol bij het ervaren van
het geluidsniveau van muziek. De
een wordt onmiddellijk knettergek
van het kabaal van een lekker stam
pende rockband, terwijl een ander
uit zijn dak gaat bij een fortissimo
tetterend fanfarecorps, en dat kan
toch ook kei- en keihard zijn! Het is
maar waar je van houdt. Het staat
vast dat je het gehoor kunt verpesten
met te lang te hard geluid. Op Texel
zijn gelukkig ook zeer stille plekken
met heel weinig decibels. Gierende
straaljagersWeg ermee! B W
stonden oog- en oorluikend Texel-
pop toe in de De Koninghal, maar
waarschuwden de omgeving voor
mogelijke overlast. Verder willen zij
een discotheek uit een woongebied
verplaatsen naar de Groeneplaats:
de weg is al vrij! Karakteristiek pand
je? Slopen! Concentreer horeca en
stappers in het hart van Den Burg,
want dat is toch allang geen stiltege-
bied meer. Is dit de juiste oplossing?
That's the Question
Door Wop Rienks
Om donderdag 9 april wordt om 20.00
in Cinema Texel een film naar het
evangelie van Lucas over het leven van
Jezus Christus vertoond. De toegang is
gratis.
Het valt niet mee om het aardse leven
van Jezus in een film weer te geven. Niet
alleen Zijn woorden en daden, maar Zijn
hele optreden moet zó anders zijn ge
west, met een diepe betekenis, dat het
bijna niet is uit te beelden. Niettemin is
film ,fAlsof het gisteren gebeurde"
zuiver en indrukwekkend geheel gewor
den.
Duidelijk wordt dat Hij niet zomaar een
voorbeeld, een goed mens was, die het
opnam voor armen en verdrukten. Hij
maakte bekend wie zijn Zender, zijn Va
der was. De film, die twee uur duurt, is
een bijbelse weergave van het leven van
Jezus, bedoeld voor jongeren (vanaf 12
jaar) en ouderen.
Volgende week wordt gecollecteerd voor
de kinderbescherming. Het Nationaal
Fonds Kinderbescherming is ruim dertig
jaar actief om kansarme kinderen in Ne
derland hulp te bieden. Aangezien de
subsidies van de overheid elk jaar krap
per worden is veel geld nodig.
Den Burg is een kledingmodezaak rijker. De winkel van Gerard en Ria Zoe
telief in de Binnenburg is vandaag geopend.
„Klavertje Vier" is de naam, „Esprit" het gevoerde merk, dat staat voor stijl
vol en sportief. De Deense inrichting, uitgevoerd in metaal en blank hout,
verraadt inderdaad stijl. Het lijkt een gok zich te begeven op het kleding-
pad, dat in Den Burg al lijkt platgetreden. Bovendien is het echtpaar van
oorsprong horeca-ondernemer. Branchevreemde handel hebben ze echter
nooit geschuwd. Gerard: „We beschouwen onszelf als ondernemers, dan
kan je alle kanten op en dat doen we dan ook."
Horszei
Omdat Gerard vroeger aardig een brom
mertje in elkaar kon sleutelen en boven
dien al twee broers thuis op de boerderij
Buitenwijk werkten, koos hij voor het vak
automonteur. Hij bracht het tot be
drijfsleider van een Ford filiaal in Nijme
gen. Texel bleef echter trekken.
Hij leerde Doetinchemse Ria kennen. Zij
was onderwijzeres en hij ging in de ma
nege van zijn vader werken. „We hadden
allebei prachtig werk, maar er was geen
stuiver in te verdienen. We wilden iets
voor onszelf doen."
Het ondernemerschap lonkte. Ze woon-
dën in een caravan en wilden een huis
op het Oude Dijkje bouwen. Dat mocht
alleen als dat gekoppeld was aan een be
drijf. Gerard ging bloembollen verbou
wen. Toen het huis stond, stopte hij
onmiddellijk met de agrarische activitei
ten. „De gemeente is wel een beetje
boos geweest, maar ach, dat verwaterde
weer. Het pension dat Ria tegelijktijd
bouwde in De Koog ging onder het mom
van een wat te groot uitgevallen huis.
Ook daarvan zei de gemeente nader-
Door Gerard Timmerman
De organisatie American Field Service
(AFS) heeft twee Texelse scholieren uit
verkoren om mee te doen aan een inter-
ationale studie-uitwisseling. Christa
iakker (16) uit Den Burg vertrekt half
augustus voor bijna een jaar naar Spanje
en Afke van der Vis (16) uit Oosterend
wordt opgenomen in een Amerikaans
astgezin. Een vakantie-uitstapje wordt
iel echter allerminst voor het avontuur-
jkeduo. Ze gaan er net zoals leeftijdge-
oten gewoon naar school. AFS hoopt
at ook op Texel gezinnen mee willen
oen aan de studentenuitwisseling.
Hoewel het initiatief tot de studiereis
door de twee hartsvriëndinnen zelf is ge
nomen, is Afke van der Vis niet het eerste
amilielid dat een periode in een buiten
lands gastgezin doorbrengt. In navolging
jan haar moeder en zuster vond de
I'jarige scholiere de tijd rijp voor een
jaartje in het buitenland. „Ik zit in mijn
^amenjaar en weet nog niet welke stu-
'0 ik wil volgen. In Amerika hoop ik
j®el levenservaring op te doen, zodat ik
[eter mijn keus kan bepalen." Vriendin
nrista gaf er de voorkeur aan een jaar in
Panje door te brengen. „Ik zie de toe-
jstensector wel zitten. Maar ook wil ik
le taal en de mensen daar leren ken-
,en- Haar kennis over het land kan ze in
'Pril al vergroten. Dan logeert een
Op vrijdag 17 april verschijnt een
03 paasspecial. Deze bijzondere
rant zal het kleinere formaat van
e»oude" TC3 hebben en uitneem-
ar uit de Texelse Courant zijn. Er
worden extra exemplaren gedrukt
le worden verspreid op campings
on bungalowparken. Een unieke ge-
egenheid voor bedrijven om adver-
onties onder de aandacht te bren-
8en van een breed publiek, bestaan-
oit Texelaars en toeristen. Infor-
'er naar de mogelijkheden bij
'geveld en de Rooij, telefoon
u/41,
Spaans meisje een week lang bij haar in
huis. „Ze verblijft dit jaar bij een Neder
lands gastgezin, maar mag één week er
gens ander logeren." Zowel Afke als
Christa weten nog niet in welke streek ze
worden geplaatst.
HEIMWEE
Van heimwee verwachten ze tijdens tij
dens hun verblijf in het buitenland geen
last te hebben. „We bereiden ons goed
voor." Ook AFS gaat niet over één nacht
ijs. Tijdens een introductieweekend on
langs in Egmond werd het tweetal uitvoe
rig gescreend. Christa: „We werden apart
genomen en ze vroegen ons het hemd
van het lijf. De organisatie probeert door
interviews passende gastgezinnen voor
de kandidaten të vinden, waarin ideeën
en gewoontes niet te veel uiteenlopen.
„We hopen daarmee te voorkomen dat
tijdens het verblijf in het buitenland
spanningen optreden binnen het gezin",
aldus Franca Veenendaal van de afdeling
AFS-Noordholland. Kort voor vertrek
volgt nog een kennismakingsweekend
met andere scholieren, waarin ze alsnog
kunnen besluiten van hun reis af te zien.
„Ons besluit staat echter vast", verzeke
ren ze volmondig.
IDEALISTISCH
Doelstelling van AFS, een idealistische
organisatie die in de Eerste Wereldoorlog
werd opgericht, is het kweken van we
derzijds begrip. „De scholieren komen
intensief met de mensen, hun cultuur, en
IMS
gewoontes in aanraking. Andersom geldt
dat natuurlijk ook. Ze leren het land
goed kennen. Bijkomend voordeel is dat
de kinderen er zelfstandig door worden."
Haar organisatie brengt jaarlijks 140
scholieren in 55 verschillende landen
onder. „Bijzonder is dat enkele malen
per jaar in het gastland bijeenkomsten
worden georganiseerd, waarin studenten
van verschillende nationaliteiten ervarin
gen met elkaar uitwisselen." Het ASF
zoekt ook Texelse families die bijna een
jaar een buitenlandse student willen
huisvesten. De gastgezinnen nemen zelf
het primaire levensonderhoud van hun
gast voor hun rekening. Zakgeld, kosten
van de reis, verzekering en onderwijs ko
men voor rekening van de ouders van het
kind zelf. De scholieren zullen dagelijks
lessen volgen op OSG „De Hogeberg",
waar ze volgens rector H. Heetveld een
aangepast leerprogramma krijgen.
Inlichtingen 02285-13422.
hand dat ze dat nooit meer zo wilden
hebben."
PAVILJOENS
Gerards ondernemingszin heeft hem ze
ven beroepen opgeleverd, die niet alle
daags zijn. 's Winters ging hij skieën in
Oostenrijk en goochelde daar de kost bij
elkaar. „Ik deed een duivennummer.
Fout. Je kunt beter met een koffertje bal
len en kaarten op stap gaan."
Na het bouwen van het huis kocht het
echtpaar „Paviljoen Drie" op het Ko-
gerstrand. Er werd flink geïnvesteerd. De
modernste apparatuur werd aangeschaft
en de ruimte werd vergroot. Binnen kwa
men 100 en buiten een terras van 200
zitplaatsen. Ria haalde haar restaurant
papieren. „Anders mag je het geen
restaurant noemen. Dan heet je dus
noodgedwongen eethuisje of eetcafé.
Het liep als een trein en we zaten altijd
vol. Collega's volgden en nu steekt Texel
wat strandpaviljoens betreft er zeer
gunstig bovenuit."
Gerard en Ria kochten na drie jaar hun
oude paviljoen, dat als Vliezicht nauwe
lijks rendabel was, weer terug en ver
pachtten Paviljoen drie. „Vliezicht draait
nu weer goed. We regelen ook de kaart
verkoop voor Sil Boons reizen naar Vlie
land. De omzet stijgt jaarlijks,"
ONDERNEMEN
probleem. Dit is trouwens niet het
eindstation. Ze zullen nog meer activitei
ten ondernemen. „Zo langzamerhand is
ons beroep niet restaurant-, manegehou
der of huisjesverhuurder, eigenlijk is ons
beroep ondernemer. Niemand wordt ge
boren als timmerman of metselaar. Het
maakt geen verschil of je een auto ver
koopt, een zak patat of een paar schoe
nen. Je moet het gewoon goed doen."
Ondernemen ziet het echtpaar als een
voetbalwedstrijd. „Je wil winnen en zo
nu en dan sta je wel eens op een achil
lespees als de scheidsrechter het niet
ziet. Concurrentie is competitie."
De kledingzaak wordt Ria's afdeling,
geassisteerd door Wil Beers en Carla
Boeijen. Net als Gerard is Ria een dui
zendpoot. De voormalige onderwijzeres
werkte ook al bij sociale werkplaats De
Bolder op kantoor en bij een notariaat,
ze runt een verhuurbedrijf en is actief in
de horecabedrijven.
HORECA
y-v
Vier jaar geleden kocht de familie Zoete
lief een boerderij met wat zomerhuisjes
er omheen aan het Mienterglop. De ver
huur van zomerhuisjes werd het derde
bedrijf. „VW zijn zeventien jaar bij elkaar
en hebben één winter niets gedaan. We
renoveren de huisjes, hebben er als hob
by wat paarden bij."
Voor het vierde bedrijf hebben ze het
voormalige CD-café gekocht. De naam is
toepasselijk veranderd in: Klavertje Vier.
De speciaalzaak biedt dames- en kinder
kleding, tassen, riemen en schoenen. De
verkoop daarvan is het echtpaar niet ge
wend, maar dat vormt voor hen geen
De brede zakelijke aanpak van Gerard
Zoetelief is illustratief voor zijn hele
maatschappelijke leven. Dat hij met zijn
uitspraken menige achilleshiel treft deert
hem niet. Zeg toch wat je denkt, ieder
een wacht op de opinie van een ander.
Over de horeca: „Ik vind dat de café's
om twaalf uur moeten sluiten. Als je alle
kroegen om twaalf uur sluit, word je pas
een exclusief eiland. Niemand gaat lan
ger dan vier uur uit en men geeft een be
paald bedrag uit. Je bent een waardeloze
ondernemer als je je geld tot twaalf uur
kan verdienen en je doet het de hele
nacht door. Personeel wordt bijzonder
schaars daardoor, want welke gek gaat er
werken tpt vijf uur 's nachts. Van acht
tot twaalf zitten de disco's vol kinderen.
Aan de drank. De hele drankwetgeving
wordt door de voltallige horeca aan de
laars gelapt. Zwak alcoholisch pas boven
de zestien en onder de achttien geen
sterke drank. Zo is het toch? Ik heb er
geen goed woord voor over en ze snap
pen er niets van. Als je de ouders vraagt,
dan denkt toch ook 99%: moet dat nou
zo? Maar ja, niemand kan achterblijven
bij een ander. Het is de slapheid ten top.
Ook dë gemeenteraad is in deze een
slappe hap. Schijtlijsters zijn het. De ho
reca is gewoon ziek, een asociale ben
de."
Reizen staat bij Gerard Zoetelief ook in
het teken van ondernemen. Hij was in
LEES VERDEER TC3 PAGINA 2
tuwelijks wachten om ai te reizen voor een jaar naar het buitenland.
De winter is voorbij omdat de zomertijd dit weekend ingaat. Automatisch
word ik herboren en krijg een gevoel van vernieuwing, van echtheid en au
thenticiteit. Ook de natuur spreekt mij plotseling sterk aan. Nog net op tijd on
derdruk ik een neiging tot trimmen. Wel bespreek ik een strandhuisje en zet
tussen de buien door alvast de barbecue in de zitkuil. De oude cocon dient
afgeworpen, een nieuwe aangeschaft. Tijd voor een verse spijkerbroek.
Meestal noem ik in de winkel'het vereiste merk en de uit mijn hoofd geleerde
afmetingen. De broek wordt mij dan aangereikt. Zo blijft de vernederende
gang door een volle winkel in een niet sluitende broek mij bespaard. Deze
keer wil ik echter mijn voorjaarsgevoelens in mijn nieuwe broek weerspiegeld
zien. Een folder van een spijkerbroekenfabrikant, die zich liever „jeans- en
hardwear label" noemt, biedt uitkomst. Hij streeft naar echtheid en bereikt dat
door „het verwerken van onregelmatig gesponnen garens waardoor de stof een
levendige ouderwets degelijke structuur krijgt." Door een alternatieve wassing
krijgt de jeans „een gedragen en ruige optiek." Alles, zo belooft hij mij,
„ademt een sfeer van echtheid en originaliteit." Dat bevalt mij wel. Samen met
twee andere klanten in eenzelfde broek verlaat ik de winkel. Origineel, au
thentiek en tevreden gaat ieder zijns weegs.
D. WITTE ROEPER
