'exelstroom: pech
iderweg overwonnen
Deze bezuiniging was
niet verantwoord"
KORT TEXEIS
Strand toch gereinigd:
Containers gereinigd door
schoonmaakbedrijf AOB?
motie
Bericht uit de ruimte
TC3 artikelen
Assurantiekantoor
Witte is verhuisd
Scherven in zwembad
LoaG 17 JULI 1992
TEXELSE COURANT
PAGINA 7
voormalige Teso-veerboot
jexelstroom, opweg naar zijn
èuwe bestemming Malta, heeft
4e beruchte Golf van Biscaje
jchter zich liggen en zal vanmid-
Middellandse Zee binnen-
aren. Probleemloos is het de
(gelopen dagen niet gegaan.
an Bloem en Biem van der Vis
ervolgen hun verslag.
5fagochtend om kwart voor ze-
ivas het weer zodanig opge-
ijd dat we de baai in de buurt
Brest konden verlaten om de reis
\r te zetten. Om 10.00 uur be-
we aan de oversteek van de
I van Biscaje. Dat zeegebied deed
reputatie eer aan want we kre-
een straffe wind te maken
hoge, brekende golven, waarbij
10 tot 15 graden slingerden. Later
I het rustiger, 's Avonds kregen
technische pech. Een koelwater-
ig van een generator stond op
pp en, maar-het mankement kon
den verholpen, na advies te heb-
ingewonnen bij de Teso-
trotechnicus op Texel.
om 12.00 uur bereikten
fpositie 43 graden 40 minuten
jrd en 8 graden 59 minuten West.
vrind was noordoost bij een hoge
stelijke deining. Tien minuten later
en twee voortstuwingsmotoren
ee de schroef). Tot grote
retting van de hoofdmachinist,
Duitser. Hij reageerde dat af door
Km te schelden. In zijn ogen
van het schip even helemaal
meer. Gelukkig zit er aan de an-
ikant van de Texelstroom nog
schroef. Om verder te varen
asten we het schip dus omkeren
tearten, kijkers en andere spullen
vtrengen van de ene naar de an-
-
li
LANGS DE WEG
mand promotie maakt, bedoe-
m meestal dat hij een „betere"
'die krijgt waaraan een hoger sa
ils verbonden. Wist u dat er te-
mrdig een woord is waarmee
tegengestelde wordt aangeduid
notie. Dat hoorde ik vorige week
iemand die zich in een groot
cern bezig houdt met personeels-
I. Hij adviseert over promoveren
ook over demoveren. Als
ind wordt gedemoveerd, gebeurt
Imeestal op vrijwillige basis. Het
tvaak om oudere stafmedewer-
de scherpe kantjes vanaf
men te raken, maar die vooral
hun ervaring voor de onderne-
nog zeer waardevol zijn. Zij wil-
ivat minder verantwoordelijk werk
of wat minder uren maken en
dat zij dan ook wat min-
verdienen. Daar staat tegenover
tij niet meer op hun tenen hoe-
lopen en zichzelf en de mensen
ton omgeving daardoor een pret-
leven bezorgen. Ik ken enkele
daar uit misplaatste trots
aenwilden, daardoor onnodig
door een hartinfarct of ander
t'ief werden getroffen en een
sg werden voor hun naasten. Daar
ik niet bijhoren.
"otie. Ik ben blij dat het woord
'sat. Ik ben namelijk enige jaren
'den gedemoveerd en moet dat
tos uitleggen aan mensen die
jekkig blijven denken dat ik nog
'te hoofdredacteur ben van de
«se Courant en als zodanig dag
nacht beschikbaar voor ieder. Zo-
S het woord niet kende, vertel-
dat ik het „een beetje kalmer
was gaan doen. Ik zei dat altijd
i/l legenzin, want het klinkt weinig
"J Ouwe lullen-taal met een
Mjeslucht. Die afkeer was er ook
31 'k het mensen heb horen zeg-
]waarvan ik vond dat ze niet al te
■uitvoerden en er juist een schep-
tesnop moesten doen. En daar
'k ook niet bijhoren.
"weren moet natuurlijk niet wor-
1 verward met amoveren, want dat
j ent slopen. Ik heb dus besloten
Moveren, voordat ik mezelf en
eren ging amoveren. Verwar ook
'Weren niet met demotiveren,
dat betekent dat je er geen zin
"in hebt en dat is nu juist wèl
jtoval. En over dementeren zullen
Wmaar helemaal niet hebben.
mef a"e ingrijpende en niet te-
e draaien besluiten in een men-
j®n, word je later wel eens door
e bekropen. Door wat gas terug
rfn' v°ol je je ineens weer zo
tetje al gauw denkt dat er
aan de hand was. Is het wel
ranj/g geweest wat ik heb ge-
Had ik niet beter een paar jaar
wachten?
's het goed om af en toe te
dat de scherpe kantjes er in-
dere brug, die tot op dat moment in
gebruik was als slaapkamer voor de
kapitein. Al gauw moest alles weer
worden teruggesleept, want het de-
fekt was gevonden en verholpen. Een
omvormerset had het laten afweten;
er werd op een reserveset overge
schakeld.
Tegen de avond brak het zonnetje
door, ook in overdrachtelijke zin. De
Golf van Biscaje was gepasseerd en
we voeren onder een open lucht bij
weinig wind. Alle reden dus voor een
bescheiden feestje in de openlucht
op het bovendek met een borrel, we
mogen wel zeggen een béste borrel.
Donderdag gingen we onder subtropi
sche omstandigheden bij windstilte
verder in zuidelijke richting. Om één
uur 's middags hadden we er 1078
zeemijlen vanaf Amsterdam opzitten.
Maar denk niet dat we de hele dag
vakantie vieren. Omdat het schip met
de hand, dus niet automatisch, wordt
bestuurd, lossen we af en toe de
roerganger af. Vooral direct na de
Golf van Biscaje hadden we het druk
met schoonmaken. Alles zat onder
het zout door het overspattende wa
ter. Maar ook los daarvan wordt het
op zo'n schip gauw een bende als je
de zaken niet bijhoudt. De verstand
houding met de overige beman
ningsleden is prima. Met hen spreken
we Engels of Duits. Tegen elkaar pra
ten we Nederlands, wat ook aardig
In de vorige krant stond een afleve
ring van de TC 3 rubriek „bericht uit
de ruimte". Deze was echter nog
niet aangepast aan de juiste datum.
Hierbij nogmaals het laatste deel van
het verhaal, met de juiste datum en
tijden.
Biem van der Vis in zijn provisorische bed voor een der deuren van het passagiersverblijf.
IFoto Jannie van i
begint te lukken. Het eten is goed,
maar soms wat merkwaardig. Het
wordt bereid door een Maltees die
van huisuit geen echte kok is maar
steward was bij de Engelse marine.
We eten achtereenvolgens T-bone,
kip, hamburger en spaghetti. Daarna
hetzelfde rijtje van voren af aan. Er
zit blijkbaar genoeg vitamine in, want
we hebben van scheurbuik nog niets
gemerkt. Hebben jullie wel eens ge
bakken bloemkool gegeten? Wij wel.
Met het natje en het droogje zit het
dus goed, vooral met het natje. De
slijter aan boord beschikt over jene
ver die f6,85 per fles kost, maar
dank zij ons sterke Texelse karakter
weten wij ons te beheersen al is de
Als morgen, 18 juli, de zon voor Den
Burg zijn hoogste punt bereikt danis
de plaatselijke ware zonnetijd: 12.00
uur (per definitie en alleen op een
goede zonnewijzer af te lezen).
De plaatselijke middelbare zonnetijd
is op dat moment: 12.06 uur (af te
lezen uit de figuur).
De burgerlijke tijd, de tijd die Uw hor
loge op dat ogenblik aangeeft, of in
elk geval moet aangeven, is dan ech
ter: 13.47 uur (te berekenen uit het
gegeven dat Den Burg op 4 graden
en 48 boogminuten ten oosten van
Greenwich ligt).
Een beetje ingewikkelde manier om
uw horloge gelijk te zetten is het
wel, maar U kunt natuurlijk ook ge
woon terugvallen op het tijdsein van
de PTT.
Wegens het grote aanbod aan
artikelen voor de TC3 Vakantie
krant, kon niet alles worden ge
plaatst. Omdat wij onze lezers
de verhalen die zijn blijven liggen
niet willen onthouden, hebben
we er in deze Texelse Courant
een plaatsje voor ingeruimd.
,,lk geef het eerlijk toe, deze bezuini
ging was niet verantwoord." Wet
houder Barendregt trok in de
raadsvergadering van dinsdag het
boetekleed aan ten aanzien van de
reiniging van onbewaakte strandge-
deelten. Besloten is het deel tussen
paal 21 en de Slufter alsnog schoon
te maken.
De verenigde strandexploitanten rea
geerden woedend toen ze merkten
dat een uitgebreide strandreiniging
door de gemeente dit jaar achterwe
ge bleef. In een open brief memo
reerden zij het instellen van
minicontainers, waardoor ƒ25.000,-
kon worden bespaard op de post
strandreiniging. „Het enige dat voor
de gemeente overbleef was de grote
jaarlijkse strandreiniging, om het ge
hele strand van vuilnis uit zee te ont
doen, kosten ƒ10.000,-."
In het voorjaarsoverleg met de exploi
tanten beloofde de gemèente de rei
niging een week voor Hemelvaart te
houden. „Maar in mei werd ons dui
delijk dat u iets heel anders van plan
was."
Alleen de bewaakte strandgedeelten
werden gereinigd, wat de gemeente
een besparing van ƒ5000,- opleverde.
„En dat terwijl wij, door ons initiatief
met de minicontainers, al ƒ25.000,-
hadden bespaard." De exploitanten
waren vooral erg boos omdat over de
bezuinigingsplannen niets was ge
zegd in het voorjaarsoverleg.
Verplicht
De raadsleden toonden zich dinsdag
avond blij dat het college alsnog
heeft besloten geld voor extra reini
ging uit te trekken, al is het dan
maar voor een deel van het onbe
waakte strand. Ate Rienstra van het
CDA vindt dat Texel een schoon
strand aan de toeristen verplicht is.
Maar hij waarschuwde dat alleen
moet worden gereinigd als dat nodig
Verzekeraar Jan Witte hoeft zijn
werk niet langer in een 15 m2 groot
voorkamertje te verrichten. Sinds de
ze week beschikt hij over een royaal
kantoor, gevestigd bij zijn nieuwe
woning aan de Beatrixlaan.
Tot voor kort ontving Witte (40) zijn
klanten in zijn woonhuis aan de War
moesstraat. Dat gaf een aantal be
perkingen. Zo kon daar niet voor de
deur worden geparkeerd. „Een na
deel, want de mensen willen het
derdaad definitief af zijn, al blijft er
hopelijk nog genoeg kwaliteit over
om vut of pensioen te halen zonder
dat je omgeving dat moment met
verlangen tegemoet ziet.
Ik noem drie gebeurtenissen die mij
de zekerheid gaven dat ik terecht ben
gedemoveerd.
Onze televisie werkt op afstandsbe
diening, maar de radio en de videore
corder ook. Er liggen dus meerdere
van die knoppenkastjes op de salon
tafel binnen handbereik zodat we lui
achteroverliggend naar hartelust kun
nen „zappen". Toen ik met zo'n ding
de tv wilde aanzetten om naar de
Tros-reportage over de Ronde om
Texel te kijken, lukte het niet. Ik kon
drukken wat ik wilde, maar er ver
scheen geen beeld. Achteraf niet erg,
want het was een uiterst matige re
portage, die voor een groot deel be
stond uit historische beelden en
zei!activiteit die met de Texelse ronde
niets te maken had. Maar op dat mo
ment was ik woedend en ik schold
hel en verdoemenis. Ik ging een
schroevendraaier zoeken omdat ik
dacht dat de batterij in dat ding leeg
was. Voor het zover was kwam mijn
zoon tussenbeide. „Wat moet jij met
mijn rekenmachientje?". Ik had dus
geprobeerd met zijn zakcalculator de
tv aan te zetten. Stom.
Tweede geval. Wij wonen aan het
eind van een doodlopende „eigen"
weg van 300 meter. Eens per 14 da
gen op dinsdag moet via dit verkeer-
sadertje de minicontainer met vuilnis
naar de Pelikaanweg worden ge
bracht. Dat was met zo'n volle bak
altijd een pittig karwei, totdat ik ont
dekte dat ik de container in schuine
stand kon vastkoppelen aan de trek
haak van mijn trouwe Suzuki. Zo kon
ik de bak 's morgens als ik naar mijn
werk ging moeiteloos naar de weg
trekken en 's middags op dezelfde
wijze weer naar huis terugbrengen.
Enkele weken geleden had ik de con
tainer, boordevol viskoppen en andere
stinktroep, de avond tevoren al aan
de trekhaak gekoppeld, zodat ik hem
niet kon vergeten. Toen ik de volgen
de ochtend wegreed, via Pelikaanweg
en Pontweg naar mijn werk in Den
Burg, dacht ik helemaal niet meer
aan die container. Met een noodgang
reed ik daarmee dus over de Pont-
weg. Jonge promoverende managers
zouden aan het geluid direct hebben
gemerkt dat er iets mis was. Ik dus
niet. De constructie van de container
was op deze krachtproef niet bere
kend. Ter hoogte van VVV-activist
Frans Voskuil, liep de band van een
van de wieltjes en klonk een scheu
rend lawaai van plastic velgen op as
falt dat mij direct deed stoppen. De
volle container kon niet meer rijden
en ik heb hem toen maar overdwars
met dichtgebonden deksel achterin
de auto geperst. Frans Voskuil kwam
belangstellend toelopen en dacht dat
ik een te laat aan de weg gezette
container van een van zijn buren aan
het inladen was, uit pure medemen
selijkheid. „Speel je nu ook al voor
vuilnisman?", zei hij vol bewondering.
„Natuurlijk, waarom niet? Fluitje van
een cent", riep ik monter. Pas als hij
dit stukje leest weet hij wat er echt
aan de hand was.
Derde geval. Ik heb last van staar
aan mijn rechteroog. Ik dacht altijd
dat alleen stokoude mensen dat kon
den krijgen zodat ik mij bij het verne
men van de diagnose een zéér ouwe
lui voelde, maar het is een vorm van
ooglensvertroebeling die ook bij veer
tigers en vijftigers voorkomt. Een he
le geruststelling, maar het is wel
lastig. Volgens oogarts P. Smit van
het Geminiziekenhuis is het nog lang
niet erg genoeg om geopereerd te
worden. Inderdaad, onder de meest
voorkomende omstandigheden merk
ik er weinig van. Het beeld is iets
mistig, maar in Nederland is het
meestal een beetje heiig en daarover
heb ik ook nooit geklaagd. Anders
wordt het bij tegenlicht, vooral in
overwegend donkere ruimten met in
vallend daglicht, zoals de salons van
de Schulpengat en sommige horeca
gelegenheden. Ik zie dan grijze
schimmen die ik alleen herken aan
hun geur, vorm en stemgeluid, want
voor de rest werkt alles nog heel
goed bij mij. In De Lindeboom zag ik
vorige week mijn moeder, zittend aan
de bar. Ik dacht nog: wat moet dat
mens uitgerekend hier? Zeker door
haar losbandige zusters meegetroond
of zo. Mijn moeder is 85, verbluffend
vitaal en onlangs met succes aan
staar geopereerd zodat ze een helde
re blik heeft op de wereld. Maar ze is
natuurlijk evengoed een mens van de
dag. Ik wilde haar daarom op extra
uitbundige wijze begroeten, want nu
kon het nog. Ik sloeg dus de armen
op vrij ruwe wijze om haar heen, zo
als dat gebruikelijk is in onze kringen
en maakte aanstalten om haar meer
dere zoenen te geven: links-rechts-
links. Dat gaf een probleem, want
het was niet mijn moeder, maar een
68-jarige vrouw uit Nordrhein-
Westfalen. Ze vond het niet leuk en
dacht dat ze door een dronken au
tochtoon werd gemolesteerd. Haar
echtgenoot, die mij met vrij veel ge
weld los trok, sprak van een „unver-
schamter Frechheit", maar werd
vriendelijker toen ik de kans kreeg uit
te leggen wat er aan de hand was.
Hij had vroeger ook last van staar,
vertelde hij, maar was daaraan door
een of andere Herr Dokter in Essen
zo voortreffelijk geholpen dat hij be
ter zag dan ooit, in stereo! Hij wilde
voor mij wel een afspraak maken met
die Herr Dokter, want zo'n incident
mocht natuurlijk niet opnieuw gebeu
ren, juist nu het weer zo goed ging
tussen Holland en Duitsland. Zo raak
ten we geanimeerd aan de praat en
werd het toch nog gezellig. Gedemo-
veerden onder elkaar.
Harry.
verleiding groot zo ver van huis.
De Texelstroom wordt begeleid door
scholen dolfijnen, die langs en voor
het schip zwemmen, heel dichtbij.
Een pracht gezicht. Ze moeten er wel
om denken dat ons bijzondere schip
ook aan de voorkant een draaiende
schroef heeft. Het zou jammer zijn
als die beesten zich bezeerden. Voor
geïnteresseerden in het milieu melden
we nog even dat de zee er hier
brandschoon uitziet. We hebben zelfs
geen oliesporen op het water gezien.
Vrijdagmiddag passeren we Gibraltar;
het grootste deel van de reis zit erop.
(Wordt vervolgd)
Het Algemeen Onderhouds Bedrijf
Texel wil onderzoeken of de Texe
laars behoefte hebben aan reiniging
van hun minicontainer. Belangstel
lenden kunnen dit tot 1 augustus la
ten weten door het insturen van een
antwoordstrook die aan een adver
tentie van dit bedrijf zit. Alleen als
er voldoende animo is, gaat het plan
door.
Tijdens de invoering van de mini
containers is door de gemeente toe
gezegd dat er een bedrijf zou worden
gezocht om de afvalbakken te reini
gen. Chef buitendienst Piet Bolier
heeft verschillende bedrijven op Texel
en aan de overkant benaderd. „Ik
heb aangeklopt bij schoonmaakbedrij
ven en sociale werkplaats De Bolder,
maar niemand is er ingesprongen. Ik
denk omdat er geen duidelijkheid is
over hoeveel -mensen hun container
willen laten reinigen."
Bolier nam ook contact op met het
AOB, dat onlangs het schoonmaakbe
drijf van J. Coutinho overnam. „Zij
reageerden wel meteen en willen een
onderzoek starten naar de behoefte."
Kosten
Hoeveel het reinigen, dat zo'n zes tot
acht keer per jaar zal gebeuren, kost,
is nog niet te zeggen. „Eerst wil men
weten hoeveel mensen meedoen.
Maar als de kosten boven de ƒ60,-
per container per jaar komen, gaat
het niet door", weet Bolier. Het
schoonmaken betreft zowel de grijze
als de groene als bedrijfscontainers.
Bolier en zijn collega's van gemeente
werken hebben nog niet veel klach
ten over stankoverlast door de
containers binnen gekregen. „Maar
we hebben bij de invoering al gezegd
dat een zekere mate van overlast niet
te vermijden is. Je kunt er zelf het
nodige aan doen, door vlees- en vis-
resten in een krant te verpakken en
te gooien in de container die het
liefst met hun auto je kantoor binnen
rijden", stelt Witte. „Ik kan niet zeg
gen dat ik er minder klanten door
had, maar het leidde wel vaak tot
haastwerk. Snel even de zaak afhan
delen voordat het kwartje voor de
parkeerautomaat op was."
In de tien jaar dat Witte, geassisteerd
door zijn echtgenote Marja, op het
adres Warmoesstraat 38 kantoor
hield, groeide de zaak uit z'n jasje.
Het aantal klanten -en dus het aantal
dossiers- nam toe en ook kwam er
meer apparatuur in het kleine vertrek.
„Bovendien hebben we drie opgroei
ende kinderen, zodat ik niet altijd
rustig kon werken."
Lange tijd werd uitgekeken naar een
geschikt pand in Den Burg, totdat de
Wittes in contact kwamen met archi
tect Jan Koorn. Die was bezig met
een twee-onder-een-kap-woning op
een vrij stuk grond aan de Beatrix
laan tegenover de Kompasschool. De
geplande garage kon worden omge
bouwd tot kantoor (met hal en
spreekkamer) en aan de voorzijde
was ruimte voor drie parkeerplaatsen.
Redenen voor Witte om toe te hap
pen. Liefst had hij het werk laten uit
voeren door een Texelse aannemer,
gezien zijn zakelijke contacten op het
eiland. Dat bleek echter niet mogelijk,
zodat Bouwbedrijf Nieuwstad uit Den
Helder de bouw uiteindelijk uitvoerde.
eerst wordt geleegd, al is dat mis
schien de grijze. Dat afval veroor
zaakt namelijk maden en veel stank."
Milieuvriendelijk
Een automatisch schoonmaak-
systeem op de vuilniswagen monte
ren is volgens Bolier technisch niet
mogelijk. „Bovendien heeft ons per
soneel geen tijd voor zoiets."
De reiniging zal in de zomerperiode
vaker plaatsvinden dan 's winters,
omdat dan eerder stankoverlast ont
staat door de warmte. Er zal een bio
logisch, milieuvriendelijk
schoonmaakmiddel worden gebruikt.
Bolier: „De te reinigen containers zul
len van de andere containers worden
onderscheiden door een sticker of
een ander herkenningsteken."
Als AOB onverhoopt toch niet over
gaat tot reiniging, vindt Bolier dat de
gemeente zelf met een initiatief moet
komen. „In andere gemeenten ge
beurt het ook. Maar de raad zal dan
moeten beslissen of we alle contai
ners moeten schoonmaken tegen een
verhoging van het reinigingsrecht of
dat we ook alleen naar behoefte te
gen een bepaalde vergoed ing moe
ten werken."
Anjercollecte. De Anjercollecte, die
in juni werd gehouden, heeft
ƒ2.784,75 opgebracht. Een derde
van de opbrengst komt toe aan de
collecterende verenigingen 't Ama
teurtje, Peuterspeelzaal De Kooter-
keet, DEK, Excelsior en Scouting
Texel. De organisatie was in handen
van de Stichting Ondersteuning Wel
zijnswerk.
Molenbos. De gemeente wil mede
werking verlenen aan de voorgeno
men uitbreiding van hotel Molenbos
op de hoek Postweg-Molenlaan. De
raad nam dinsdag een voorberei-
dingsbesluit, zodat de benodigde arti
kel 19-procedure kan worden gestart.
Lubertischool. Voor de onverwach
te opname van 22 asielzoekerskinde
ren krijgt de Lubertischool een extra
bijdrage van het rijk. De school heeft
o.a. een leegstaand lokaal opnieuw
moeten inrichten. Omdat de rijksver
goeding hoger is dan wat de school
nodig heeft, blijft het overschot in re
serve bij de gemeente. De Luberti
school kan, als de omstandigheden
daar rijp voor zijn, hierop een beroep
doen.
De meeste onderaannemers waren
wel van eigen bodem.
De verhuizing betekent vooralsnog
geen uitbreiding van het servicepak
ket. Jan Witte blijft zich als zelfstan
dig tussenpersoon van verzekerings
maatschappij Interpolis volledig toe
leggen op het verzekeringswerk. Ove
rigens doet hij ook zaken met andere
maatschappijen. De hoofdmoot van
zijn klantenkring bevindt zich in de
agrarische sector. Daarnaast is hij ac
tief voor het midden- en kleinbedrijf
en particulieren. Witte: „De dienstver
lenende kant van mijn werk vind ik
het mooist. Het is fijn als je iemand
kunt helpen in een schadegeval."
Voor klanten en relaties houdt hij za
terdag van 15.00 tot 19.00 uur open
huis,
Of het aan het mooie (strand-)weer lag of aan de overige activiteiten die
gelijktijdig elders op het eiland werden gehouden, is niet bekend, maar de
beveiligingsdag in zwempark Molenkoog trok niet veel publiek.
Alle aanwezige zwemmers trokken wel en masse naar het veld voor een
demonstratie, waarbij met een baksteen werd gepoogd een onbreekbare
ruit te laten sneuvelen. Hoewel tientallen zich uitleefden op de ruit, hield
die dapper stand. Alleen het kozijn bleek niet tegen zoveel geweld
bestand....
