Toen we begonnen wisten
we van toeten noch blazen"
Texelaars
jan en Jenny Stolk 30 jaar in horeca
Bentex opent op Texel
het 27-ste filiaal
Ti
TEXELSE^ courant
Bedrijvi gheid
tl wedstrijd gewonnen
or vader en zoon Pool
e Koog rukt op
aar vierde plaats
Dag van de Muziek:
Zanggroep Capabel
Aanrijding
Lezing Baptistengemeente
Bijzondere trip
voor voetballers
van SV Oosterend
Kauz exposeert
in raadhuis
15 pUDAG 7MEI1993
is alleen leuk als je het voor
dóet. Ik heb er verschrikke-
veel plezier in, maar er moet wel
iand zijn om het op te eten. Als
dlleen voor mezelf aan de gang
iet, wordt het niets. Dan kom ik
t verder dan een gebakken ei".
Jan Stolk (50 jaar), die zijn
iel in g" voor het koken van zijn
ieder meekreeg. Dertig jaar gele-
innamen hij en z'n vrouw Jenny
inventaris van een strandpaviljoen
ir. „IVe wisten van toeten noch
tien, hadden helemaal geen erva-
ig. Terugkijken? Daar heb ik het
et op. Ik kijk liever vooruit. Weet je
et wel bijzonder is? Dertig jaar met
izelfde vrouw. Ik begin tot een uit
wend ras te behoren. Straks wil-
n ze me nog opzetten in
•ol/lare."
ch maar terug in de tijd. Jan,
iens vader tijdens de Russenoorlog
nkwam, bracht zijn jeugd door in
jdeschild, waar hij grotendeels door
n opa werd opgevoed. Na de ULO
ilde hij graag naar de Auto Techni
sche School (tegenwoordig HTS). Die
wens ging niet door, want de oplei
ding was particulier en veel te duur.
„Dan maar vervroegd in dienst, dacht
ik. Dat liep anders af dan verwacht,
want ik kreeg tijdens diensttijd een
auto-ongeluk en kwam negen maan
den in een ziekenhuis in Arnhem te
liggen." Jenny, met wie hij toen ver
kering had, zocht hem daar naar ver
mogen op. „Ik werkte dat jaar bij Van
der Kooi in de winkel, zowel in Den
Burg als in De Koog", vertelt ze.
„Dan kun je niet zomaar even naar
Arnhem heen en weer reizen. Een
hele nare tijd was dat."
Jan herstelde, maar verliet het zie
kenhuis in de wetenschap dat zwaar
lichamelijk werk voortaan uit den bo
ze was. „Ik kon in 1961 in dienst ko
men bij de gemeente, als ambtenaar
op culturele zaken. Ik heb ook nog
een jaar of vijf ruimtelijke ordening
erbij gedaan. Samen met Gijs Os
kam."
Strandpaviljoen
De stap naar de horeca kwam onver
wacht. Op een avond hoorde Jenny
kennissen van haar ouders vertellen
dat ze gegadigden zochten om de in
ventaris van hun strandpaviljoen over
te nemen. „Ik kreeg gelijk de krie
bels. Jan ook, maar het bedrag dat
op tafel moest komen, f1500,-, was
in die tijd veel geld. Aanvankelijk
dreigde het daarop af te ketsen,
maar omdat Jan's opa borg wilde
staan, kregen we het uiteindelijk toch
los."
Op 7 juni 1963 trouwden ze, 8 juni
ging het strandpaviljoen open. „We
woonden in een hokkie van drie bij
drie, vlak bij de vuurtoren, met een
schitterend uitzicht. Overdag reed ik
op m'n brommertje naar het gemeen
tehuis, 's avonds hielp ik Jenny. Van
horeca wisten we niets, we begon
nen totaal blanco. De menukaart van
het paviljoen was wel eenvoudig,
maar als je geen ervaring hebt, is
zelfs een uitsmijter een probleem. Ik
ben naar De Lindeboom gegaan en
heb zo'n ding besteld om te zien hoe
dat er nu precies uitzag", herinnert
Jan zich.
Tegen de tijd dat zoon Frans werd
geboren, kregen de Stolken een
woonhuis boven de Nutsspaarbank in
Den Burg toegewezen. Er zat wel een
voorwaarde aan. Ze moesten de
bank schoonhouden.
Na twee seizoenen het paviljoen te
hebben gerund, hoorden ze dat Bill
Visser (van het „Witte Huis" in De
Koog) op zoek was naar opvolging.
„Dat was vroeger hét restaurant van
Texel. We besloten het erop te wagen
en het paviljoen van de hand te
doen."
Pratende over Visser, nog niet zo
lang geleden overleden, komen enige
emoties om de hoek. „Bill is gedu
rende onze verdere loopbaan altijd op
de achtergrond aanwezig gebleven",
zegt Jan. „Van hem en zijn vrouw
Joke hebben we verschrikkelijk veel
geleerd. Het was 7 dagen per week
kogelhard werken, maar we hebben
daar ook erg veel plezier gehad Het
ging er toen allemaal nog erg stijlvol
aan toe. De gasten verschenen in vol
ornaat aan het diner. Daar heb ik ook
geleerd wat het vak barkeepen in
houdt. Een vak waar tegenwoordig
veelal te licht over wordt gedacht.
Echt goede gastheren vind je haast
niet meer. Jaring Moll is nog een
voorbeeld van hoe het zou moeten
zijn."
Vliegveldhotel
De overname van het „Witte Huis"
ging niet door, want aan het eind
van het seizoen bleken Bill en zijn
vrouw nog niet aan een afscheid toe.
De Stolken kregen de kans het Vlieg-
veldhotel te huren en pakten die ge
legenheid. „Het was toen nog niet zo
druk als nu, hoor. De passanten die
er kwamen, arriveerden eigenlijk alle
maal per vliegtuig. We hebben twee
keer meegemaakt dat een vliegtuigje
in de buurt van de landingsbaan
crashte. Dat zijn dingen die je nooit
meer vergeet. Maar afgezien daarvan
hadden we een heel leuke tijd. Daar
ben ik voor het eerst echt gaan ko
ken voor de gasten, met het gevolg
dat ik m'n baan op het raadhuis er
aan moest geven. Koken ben ik
sindsdien altijd blijven doen. Jenny
heeft al 30 jaar lang geen pan aan
geraakt. Die heeft zich altijd meer op
het vlak van de bediening bewogen."
„Ik heb veel door schade en schande
moeten leren. Als ik in die tijd een
diner voor 15 personen moest klaar
maken - champignonsoep, Wiener
Schnitzel en ijs toe - stond de keu
ken drie dagen op zijn kop. Nu doe ik
dat in een kwartier. Toch heb ik daar
m'n eerste specialiteit, zeezalm, we
ten te ontwikkelen. We werkten kei
hard. 's Nachts tot half vier aan de
bar en 's morgens om zes uur weer
op. Ik heb blijkbaar weinig slaap no
dig, Jenny plaag ik nog wel eens met
het feit dat ze daar tijdens een ge
sprek met gasten aan een tafeltje in
slaap viel."
Havenrestaurant
De Stolken, die het in oude staat ver
kerende Vliegveldhotel graag wilden
uitbreiden en moderniseren, kregen
hiervoor geen toestemming van de
gemeente en besloten naar iets an
ders uit te zien. Na één van de vele
nachtelijke gesprekken met Bill Vis
ser, meldden Jenny en Jan zich als
huurders voor het door de Teso
nieuw gebouwde Havenrestaurant
aan. Het staat Jan nog als de dag
van gisteren voor ogen. „Omdat ik 's
winters bij de firma Daalder werkte,
wist ik precies hoe het er uit zag. Bij
na al het hout wat hier inzit, heb ik
zelf in elkaar getimmerd", vertelt Jan
niet zonder enige trots. „Na een ge
sprek met de raad van commissaris
sen, allemaal verschrikkelijk officieel,
konden we de stap zetten."
Hun dochter Jolanda werd op de dag
van de officiële opening geboren. De
begintijd was allesbehalve gemakke
lijk. Behalve het restaurant, met
plaats voot 200 mensen, waren er
de snackbar en de toen nog bestaan
de havenkiosk. „De Texelaars
moesten er aanvankelijk niets van
hebben. Teso had het door een voor
uitstrevende binnenhuisarchitect vol
ledig in laten richten - in de kleuren
wit en oranje - waardoor het er nogal
Amerikaans uitzag. In de ogen van
de Texelaars te luxe en dus te duur.
Ze bleven gewoon weg, waardoor we
financieel bijzonder moeilijk kwamen
te zitten. Dat heeft een hele tijd ge
duurd, maar het vertrouwen hebben
we nooit verloren. Na overname van
de inventaris en diverse verbouwin
gen, konden gelukkig ook de Texe
laars de weg naar 't Horntje vinden."
Ambitieus
De Stolken besloten de zaak in
tweeën te delen. Een afdeling voor
de mensen die, in afwachting van de
boot, even snel iets willen eten en
een afgesloten deel om uitgebreid te
dineren. „We hebben er altijd plezier
in gehad op zaken vooruit te lopen.
Vijftien jaar geleden waren we het
eerste restaurant op Texel dat escar-
gots (slakken) en kikkerbillen op tafel
zetten. Als Jenny me niet af en toe
afremt, zou ik nog veel ambitieuzer
zijn. Het is wel goed dat we zo ver
schillend zijn. Ze houdt me op het
rechte pad."
Naast het Havenrestaurant (uitvalsba
sis voor vele activiteiten) exploiteren
de Stolken ook restaurant De Raads-
kelder en eetcafé Parkstraat in Den
Burg. Een aantal jaren geleden richt
ten zij met succes een party-service
bedrijf op. Een afdeling waarin Jan
zich volledig kan uitleven. „Ik vind
het heerlijk om koude buffetten te
maken. Vooral het mooi aankleden
ervan spreekt me aan. Het is een uit
daging de vreemdste opdrachten aan
te nemen. Als er in verband met een
miniatuur Teso-schip een buffet in
Madurodam moet worden verzorgd,
doen we dat gewoon. Of zoals laatst
de catering van die film met Renee
Soutendijk. Hoe buitenissiger, hoe
mooier ik het vind."
Daarnaast verzorgen zij nog dagpro
gramma's voor gezelschappen die
Texel bezoeken. De laatste jaren zijn
Jan en Jenny zich toe gaan leggen
op Texelse produkten en verkopen zij
vooral wat er op Texel loopt of om
heen zwemt. „De produkten van
eigen bodem worden hier op het
eiland sterk ondergewaardeerd. Men
sen van de vaste wal hebben daar
meer oog voor."
Stormachtig
De Stolken hebben de afgelopen 30
jaar een stormachtige toeristische
ontwikkeling meegemaakt. „Toen er
bij Teso nog lange wachttijden wa
ren, hebben we hier wel dagen ge
had dat we van 's morgens negen
tot diep in de nacht koffie en brood
jes stonden klaar te maken. Mensen
vochten gewoon om een stoel. We
hebben ons van meet af aan sterk
met Teso verbonden gevoeld. Dat
komt omdat we de oude romantiek
nog in volle glorie hebben meege
maakt."
Op restaurantgebied willen de Stol
ken de huidige sfeer - zo Texels mo
gelijk - uit blijven stralen. „We willen
wat we doen, zo goed mogelijk doen.
Garant staan voor kwaliteit." Dochter
Jolanda is haar ouders in de zaak ko
men versterken, zoon Frans zit liever
langs de weg in een vrachtauto. „We
hebben onze kinderen altijd vrij gela
ten in hun keuzes. Ik kan het goed
begrijpen, je hebt in zo'n truck veel
vrijheid en je komt overal. Zelf ben ik
altijd gek geweest op alles wat hard
gaat. Ik rij graag een rondje op m'n
motor."
Tesselhuus
Op de vraag of hij ergens met trots
naar terugkijkt, schudt hij bevreemd
zijn hoofd. „Alles wat gisteren is ge
beurd, vind ik niet meer belangrijk. Ik
heb m'n ogen altijd op de toekomst
gericht." Wat later komt hij op de
vraag terug. „Ik heb toch wel een
soort mijlpaal in m'n leven. Het Tes
selhuus voor spier-dystrofiepatiënten
in De Koog. Dat hebben we zonder
een cent overheidssubsidie van de
grond weten te krijgen. Daar kan ik
echt wel met voldoening op terugkij
ken."
Margreet Berndsen
dens de eerste clubwedstrijd van
2 bonden elf teams de strijd aan
werd het erg spannend. Door de
vel werd eerst een kleine baan uit-
legd zodat iedereen toch zicht op
boeien had.
t duo Dirk en Eddy Pool ging weer
ïl op hun Bim-A. Martin en Yolan-
Maat finishte deze manche als
ste. Een opmerkelijke prestatie le
de Andrèas en Rina Monen door
het al wat oudere Dartje toch op
derde plaats te eindigen. Bij de
rt van de tweede manche ging het
iets meer waaien. Het duo Jan
on en Gerard Monen waagde zich
een stuurboord start en kon hier-
|een aanvaring met vader en zoon
jn Uunen niet vermijden. Het duo
Jat nam de koppositie in en was
te verslaan. Daar de boot van
Tt duo Pool een hogere yardstick
jfift, eindigde deze toch weer als
kste.
*t zaterdagteam van De Koog is er
Inet weekend in geslaagd de
ltste uitwedstrijd ook winnend af
sluiten. De Koger ploeg kwam
jjogzaam op gang, maar wist een
'K ac^terptand om te buigen in een
overwinning mede dankzij drie
s op rij van Martin de Veij.
J Koog startte zaterdag zoals ge-
slecht. De eerste kans was
nwel voor De Koog dat vroeg op
'tsprong had moeten komen,
'ar dit verzuimde en toen onnodig
e Problemen kwam. De Koger
e9 met voorstopper Aad Amsing
ieen afwezigheid van zes weken
ln Gelederen, kwam na een
artier spelen op achterstand. De
ammers counterde goed over
,?chterkant, de bal werd voorge-
e; n'et goed weggewerkt
r e Koger verdediging. Hiervan
eerde de VVZ-spits door de bal
9 en hard in te schieten. De
9 zette hier niets tegenover en
,i achten was op de volgende
lnc^erdaad kwam uit een
Jwu n |5ltuatie nu vanaf de linker-
T e Koog had nog tien minuten
Gerrit Moens en Marian Schneider
zeilden een goede constante
wedstrijd, steeds net achter de kop
groep. In de middag trok de wind
weer iets aan en was de baan ver
lengd. De Supercat 20 van Bart Boon
en Fred Eenhoorn nam de leiding in
de derde manche en wist zelfs het
duo Maat voor te blijven. Willem
Houwing en Corry Kuip leken wel pa
tent op de derde positie te hebben,
het duo Boon/Monen, geschrokken in
de vorige manche, zeilde fantastisch
en kwam na berekening van de Texel
yardstick in deze manche als eerste
uit de bus.
Uitslagen: 1. Dirk en Eddy Pool, Bim-A, 3'/i
pnt; 2 Andreès en Rina Monen, Dart 18, 10
pnt, 3. Martin en Yolanda Maat, Prindle 19, 11
pnt; 4 Gerrit Moens en Marian Schneider,
Prindle 16, 14 pnt; 5. Cor van Sijp en Henny
Jongman, Prindle 18-2, 18 pnt; 6 Jan Boon
en Gerard Monen, Dart 18, 18% pnt; 7, Wil
lem Houwing en Corry Kuip, Prindle 18-2, 19
pnt; 8. Bart Boon en Fred Eenhoorn, Supercat
20, 24 pnt; 9. Onno Zeylstra en Frederique
Bemelman. hobie 16, 25 pnt; 10. Gerard jr. en
Gerard sr. van Uunen, Hobie 18 F, 29 pnt; 11.
Kees Dros en Alice Reijnders, Prindle 18, 30
pnt.
Op 15 mei is het de nationale Dag
van de Muziek. Ter gelegenheid daar
van verzorgt het vocaal ensemble Ca
pabel, dat bestaat uit tien Texelse
heren, een optreden in de Hervormde
kerk van De Waal, aanvang 20.00
uur. De entree is gratis, maar bij de
Een 21-jarige Hoofddorper nam op de
kruising Rozendijk/Ploegelanderweg
de bocht zo ruim dat hij op de ver
keerde weghelft belandde en de auto
van een 41-jarige Oudeschilder raak
te. Beide wagens raakten gedeukt.
In Baptistegemeente in Den Burg
houdt Pete Barotilla die jarenlang di
recteur is geweest van het zendelin
genkantoor „Open Doors" in China
een lezing. De dienst begint zondag
morgen om 10.00 uur. Barotilla
maakte jarenlang reizen naar de ver
volgde christenen in China en geeft
zondag verslag van zijn ervaringen
met de kerk aldaar.Barotilla, die van
origine Fillipijn is, is momenteel op
doorreis in Nederland. De Baptisten
gemeente beschouwt het als een bij
zonder voorrecht hem te mogen
ontvangen. Na de dienst kunnen vra
gen worden gesteld.
uitgang wordt een collecte gehouden
voor de kerk, waar de zanggroep al
tijd repeteert.
Capabel heeft zich gespecialiseerd in
vierstemmige zang. De muzieksoort
die zij ten gehore brengen is barbers
hop, close harmony, Russisch en an
dere volksliedjes.
De veteranen en de B-junioren van
SV Oosterend hebben een bijzonder
geslaagde uitwisseling achter de
rug. Vier dagen waren zij te gast in
Tsjechië, samen met een Oosterijkse
club. Met een toernooi werd de ope
ning van een nieuw sportcomplex
gevierd.
De contacten voor de uitwisselingen
zijn gelegd tijdens een vakantie van
de Oosterendse familie Hoven aan
het land. „We trapten een balletje op
de camping en een Tsjechische man
vroeg of hij mocht meedoen. Hij was
betrokken bij een plaatselijke club en
van het één kwam het ander", aldus
Albert Hoven.
De Texelaars werden in Tsjechië bij
zonder gastvrij onthaald. „We hoef
den alleen de reis te betalen, voor de
rest werd allemaal gezorgd. We aten
in restaurants, we hadden feestavon
den, allemaal op hun kosten. Zelfs
voor een uitstapje naar Praag kregen
we geld mee." Van 3 tot en met 6
juni komen de Tsjechiërs naar Texel.
„Dat betekent dat we wél wat terug
moeten doen...."
Op voetbalgebied ging het iets min
der met de Oosterenders. De vetera
nen werden laatste, de junioren nog
tweede. Hoven: „Maar die Tsjechiërs
hadden ook wel een vreselijk goed
team hoor. Ze spelen op het niveau
van de Nederlandse hoofdklasse, dat
is net onder het betaalde voetbal!"
De 64-jarige Duitser Siegfried Kauz
exposeert van vandaag tot 17 mei
aquarellen en tekeningen in de raad
huiskelder. Kauz werkte 48 jaar als
huisschilder en verfspuiter. Tijdens
vakanties wijdde hij zich aan zijn
hobby: tekenen en aquarelleren.
Sinds zijn pensionering heeft deze
hobby een belangrijke plaats gekre
gen in zijn leven.
Kauz is een fervente Texelliefhebber.
Hij laat zich inspireren door de rust
en de stilte van het landschap op het
eiland.
Eerder heeft Kauz in '85 en '88 op
Texel geëxposeerd.
om nog enigszins terug te komen in
de eerste helft. Een afgeslagen aan
val van De Koog werd door Ben
Witte opnieuw ingebracht in het
strafschopgebied waar Martijn de
Veij klaarstond om de bal aan te ne
men, weg te dragen en met links in
te schieten. Twee minuten voor de
rust met de 1-2 stand op het bord
mocht Dirk Jan Wuis, alleen op de
VVZ-doelman afgaan. Zijn schot be
landde op de paal en kwam terug in
het veld. Nog vóór de meegelopen
verdediger van VVZ kon reageren
had Martijn de Veij de bal al in het
lege doel gekopt. Ruststand 2-2.
door dit fortuinlijke doelpunt stond
De Koog na de rust weer goed. Dit
bleek uit het combinatiespel wat de
Koog op het veld liet zien. Uit een
goede combinatie opgezet door Jack
Rammers gaf Coen schoonheden het
beslissende steekballetje op de
scherp staande Martijn de Veij. Deze
kwam vanaf de linkerkant op het
doel af en rondde bekwaam af. Met
nog een kwartier te spelen was het
kilometervreter Hans Eelman die de
bal onderschepte die breed passte
op de goed spelende Piet Scholtanus
die met een goede pass Martijn de
Veij diep stuurde. Deze keer vanaf
rechts komende speelde hij op de
achterlijn zijn tegenstander uit, trok
de bal voor en de meegelopen Dirk
Jan Wuis kon simpel intikken. De
Koog zat op rozen maar moest toe
zien hoe de laatste man Jack Ram
mers met kramp verschijnselen
moest uitvallen. VVZ zette nog een
keertje aan en kreeg nog een straf
schop nadat Pieter-Jan Kampstra de
bal met de hand had beroerd. Dit
buitenkansje werd verzilverd maar in
de resterende drie minuten kon VVZ
niet meer gevaarlijk worden zodat
de stand 4-3 in het voordeel van De
Koog bleef.
Het aanbod in kleding op Texel is
sinds woensdag flink gestegen. In
het pand waarin tot voor kort Bak
kers Ijzerhandel gevestigd was,
staan nu tientallen rekken en bakken
met een onvoorstelbare hoeveelheid
kleding opgesteld. Na en grondige
verbouwing, waarbij de vloeropper
vlakte is toegenomen tot ruim 400
vierkante meter, opende de Friese
kledingfirma Bentex haar deuren.
riode gehad in Den Helder. Verder
zijn nog vijf dames werkzaam bij
Bentex, onder wie vier part-time
krachten. Gijs Burgers: „We hebben
nog vacatures voor een aantal Texel
se dames."
Bentex maakt deel uit van een in-
koopkombinatie die in Amsterdam is
gevestigd. Er wordt over de hele we
reld in grote hoeveelheden in ge
kocht. Gijs Burgers gelooft dat er een
plaats op Texel is voor een bedrijf als
Bentex Hij kan zich evenwel voorstel
len dat het bedrijf een stevige con
currerende werking kan hebben op
de -met name- kleinere kledingzaken
op Texel.
Ruud Nooy
Het bedrijf startte in 1976 in Frane-
ker en breidde zich in de loop van de
jaren uit, eerst in Friesland en recen
telijk ook in Noord-Holland. De opzet
is om textiel voor het hele gezin te
verkopen tegen betaalbare prijzen.
Gijs Burgers is rayon-manager en in
die functie verantwoordelijk voor het
starten van de nieuwe winkel. „Dit is
ons 27-ste filiaal. Na op Terschelling
goede ervaringen te hebben opge
daan, durfden we het ook op Texel
aan. We verkopen van ondergoed tot
mode. Ook hebben we een eigen
huismerk."
Als bedrijfsleidster is Annemarie Wit
te aangesteld. Zij heeft een inwerkpe-
KKTtX
Hot 27-ste Bentexfiliaal. ondergoed en modieuze kleding.
(Foto March Hei/nen)
