Ik ben een stroper
hart en nieren....
Jntemm
Sport
|swachter Jan Zijm in de VUT
rseboom Café Chantant
ir de donderdagavond
TEXELSE f COURANT
ff
|>und-sporters
uperstar 1993
Eilandcompetitie tennis
Karate-examens
in De Ferrever
Jeu de boulebaan in
de notaristuin
Tennis gemengd dubbel
Surfmarathon Den Helder
De Cocksdorp zware tocht
Jeu de Boules Texel
Lq 26 JUNI 1993
eigenlijk de pest aan ruiterszegt hij met glimmende
en een verwachtingsvolle blik. Hapt ze? Nee, ze hapt
Jen Zijm gaat er eens lekker voor zitten. Vandaag neemt hij
id van Staatsbosbeheer, hij gaat in de Vut. Smakelijk ver
over zijn werk als boswachter en zijn belevenissen in de
Jk ben eigenlijk een stroper in hart en nieren. Dat kon
lijk niet met mijn werk. Maar nou ik eruit ben, ga ik mis
wijn oude hobby's weer eens oppakken...."
is zijn „carrière" bij Staats-
in 1949 begonnen als
ippelplukker. „Voor het zaad
Het was geen vetpot, iets
of twintig gulden per
icht het op. Later kregen we
irengeld. Maar dat was er in
niet bij." Verder leren had
zin in. Opgetogen vertelt hij
karige loon werd aangevuld
i: door het stropen van konij-
>en beetje strandjutten.
Te suunig
ken van dennenappels was
werk 's Zomers deed Zijm
bij Zoetelief, familie van
werd een keer gevraagd om
mmen bij Staatsbosbeheer,
verdiende zo verrekte weinig,
me te suunig was. Ik kon te-
aannemer Daalder, daar had
wintig gulden in de week
ïjf jaar bij Daalder werd Zijm
iraagd door Staatsbos be-
I Drijver was gesnapt bij het
dus die zou worden overge-
Vandaar dat ze mij vroegen.
Daalder zat ik altijd in de
m nam ik ook wel eens een
mee....Tja, die gewoonte
wel afzweren", verzucht hij
Het was een pijnlijke ge-
is om dat niet meer te doen.
u wel te bekennen dat ik af
de fout ben gegaan. Later
thoor, want er kwamen
under konijnen."
Motorzaag
;gon Zijm officieel bij Staats-
ir. Zijn eerste werk bestond
it een bijl verwijderen van
van omgezaagde bomen,
ijn allereerste klus was met
naar de dokter rijden! Die
met zijn bijl in zijn poot ge-
lelijk hoor, drie pezen ka-
erd vervangen door een mo
torzaag. Zijm heeft daar geen goede
ervaringen mee. „Het was natuurlijk
een totaal andere zaag dan we nu
kennen. Het was een klont ijzer in je
handen en dat liep zo hard als het
maar kon, met een hoop kabaal. Na
verloop van tijd kreeg ik last van mijn
arm. Ik kon er 's nachts niet van sla
pen. En later begon die andere ook.
Ik heb heel wat afgedokterd voor ze
erachter waren dat mijn nekwervel
was versleten door de trillingen van
die zaag...."
Overplaatsing
Zijm was het thuiszitten al snel zat.
Hij ging leren. Elf cursussen werden
gevolgd, waarna hij zijn carrière ver
volgde als surveillant/rondleider. Later
werd deze benaming vervangen door
de term boswachter. „Ik had er dus
voor geleerd en ik liep hier rond,
maar óók Dirk van der Vliet liep hier.
Die deed camping Het Woutershok
erbij. Maar er was eigenlijk geen
plaats voor twee." Terwijl hij de ge
zellige huiskamer van zijn woning bij
De Koog rondkijkt vertelt Zijm hoe
weinig zin hij had in overplaatsing
naar de overkant. „Ze wilden me
naar Ommen sturen, maar ik zei dat
ik daar niet naartoe ging. Als het dan
moest, dan naar een andere kust
plaats."
Liever blijven
Bijna werd het Noordwijk. „Ik was
daar te kijken en sprak een districts
hoofd van Staatsbosbeheer. Die
vroeg of ik eigenlijk graag van Texel
af wilde. Welnee, helemaal niet, was
mijn antwoord. Enkele weken later
kreeg ik het bericht dat de overplaat
sing van de baan was."
Van der Vliet kreeg hartproblemen,
dus er was veel werk voor Zijm. „Ik
hield onder andere toezicht op de pa
den. Het blindenpad liep ik eigenlijk
iedere dag even, want daar werd
nogal eens wat vernield."
Als het woord klandestiene kampeer
ders valt, begint Zijm te glimmen.
„Als ergens een tent stond, ging ik
er op af, ook wel 's nachts. Ik werd
thuis regelmatig opgebeld door Texe
laars die iets hadden zien staan. Daar
ging ik gelijk heen. Het was wel eens
vervelend hoor. Zo weet ik nog dat ik
met mijn vrouw ergens heen zou. Ik
had net de knappe kleren aan en
daar ging de telefoon. Een tent bij
Jan Ayeslag in het bos en ze waren
aan het barbecuen. Ik stond nog
even te mopperen, toen de telefoon
alweer ging: een andere Texelaar. Ik
moest gauw heengaan, want de rook
kwam boven het bos uit. Oh ja, en
ze hadden ook een paar knoerten
van honden bij zich....Ik heb mijn her
der en mijn zoon meegenomen. Die
honden stoven gelukkig mij voorbij
op weg naar mijn hond. Die mensen
waren Duitsers en ze hadden een
enorm grote bek. Maar toen ze mijn
Staatsbosbeheeruniform zagen be
daarden ze snel. Duitsers hebben
snel ontzag voor zo'n pakkie."
Franstalig
Hij is nog niet uitgepraat of het vol
gende verhaal schiet hem te binnen.
„Bij de Bollekamer was een tent met
een auto gezien. Ik erheen. Het was
een eend met een Frans nummer
bord. Geen wóórd ken ik. Toch maar
er op af. Twee meisjes en twee jon
gens. Een ramp was het. Ik gebaarde
me een ongeluk maar het duurde tij
den voor ik ze aan het verstand had
dat ze er niet mochten blijven. Met
veel moeite kon ik ze richting cam
ping Loodsmansduin krijgen. Vlakbij
stopten ze nog even. Ik er weer
heen. Zeggen die meisjes ineens in
zuiver Nederlands: meneer, u bent
hartstikke bedankt....ik explodeerde
zowat!"
Hulp van de politie heeft Zijm nooit
nodig gehad om lastige kampeerders
weg te krijgen. „Hoe ik dat deed?
Blijven praten. Ik hou er niet van om
meteen een bon te schrijven, dat zou
mij ook meteen op de kast helpen.
Tja, er zijn verschillende geweest die
me aankondigden dat ze me een keer
in elkaar zouden slaan, maar het is
nooit gebeurd, gelukkig. En ik kon
heus wel eens kwaad worden hoor.
Maar ik had altijd wel een grote hond
bij me."
Geen namen
Gniffelend vertelt Zijm dat hij wel
eens hele rare dingen zag als hij een
illegaal geplaatste tent opentrok of
een in het bos staande auto contro
leerde. „Ik kan natuurlijk geen namen
Jan Zijm:....misschien ga ik mijn oude hobby's weer oppakken....
noemen, maar ik zou aardig wat her
rie kunnen veroorzaken in sommige
Texelse huiskamers. Het gebeurde
wel dat ik op het beslagen raam van
zo'n auto klopte en dan kwam er een
kop tevoorschijn, waarop ik verbaasd
uitriep: jee, wat mot jij nou hier....La
ter werd ik dan vaak benaderd met
de vraag of ik mijn mond wilde hou
den. Dan zei ik altijd: jongen, je hebt
van mij geen last, maar ga de vol
gende keer op een gewone plek
staan, dan valt het niet zo op!"
Altijd alleen
Zijm ging altijd in zijn eentje op pad.
Later mocht dat van hogerhand niet
meer en kreeg hij gezelschap van
Piet Postma. „Dat was eigenlijk wel
gezellig, want dan konden we samen
lachen. Zo ben ik ook nog wel eens
met Dirk van Vliet op pad geweest in
het begin. We zagen 's nachts er
gens een auto waar dat niet mocht.
Ernaast lagen twee figuren onder een
deken. Dirk zette het volle licht erop,
draaide een shaggie en zei: we zullen
toch eens afwachten hoelang het
duurt voordat er een kop onder van
daan komt. Het duurde een heel tijd
je, maar toen gebeurde het toch. Dan
kan je lachen hoor."
In de maling
De karakteristieke boswachter is niet
vies van een grapje Hij mag ook
graag een collega in de maling ne
men. Terwijl de lachrimpels zijn ge
zicht plooien vertelt hij hoe hij Piet
Postma tuk had tijdens het bezoek
dat koningin Beatrix enige jaren gele
den aan het eiland bracht. „Ik had
hem wijsgemaakt dat ze op de fiets
van De Koog tot de vuurtoren zou
gaan. Dat pad loopt langs Piets' huis
en daar was het een gigantische
bende want hij was aan het verbou
wen. Hij zei nog: wat mot dat mens
déér Maar hij geloofde het wel, zeker
toen ik de politie zover kreeg om
mijn verhaal te bevestigen. Een paar
dagen later kwam Piet bij mij een
reserve-vlaggestok lenen. Hij was als
een bezetene aan het schilderen en
opruimen geslagen...."
Ruiters
Zijm maakte lange dagen en weken.
„Mijn werk was mijn leven. Ik had er
soms een hekel aan als het zondag
was! Zat keer was ik de hele dag op
pad en dan ging ik 's avonds nog
een rondje. Ik deed dat met plezier
hoor."
Vernielingen maakten hem altijd woe
dend. „Je vindt ze niet hè, de rotzak
ken. Ik kon daar zo kwaad om
worden. En ook op ruiters die zich
niet aan de voorgeschreven routes
hielden. Van de rijvereniging uit
wordt er tegenwoordig wel veel aan
gedaan hoor, dus de verhoudingen
zijn wel verbeterd. Laatst nog, werd
ik gevraagd om een parade af te ne
men tijdens een wedstrijd. Toen heb
ben ze me helemaal opgehaald met
paard en wagen."
Bezuinigingen
Hoewel zijn werk jarenlang zijn hobby
is geweest, vindt Zijm het niet erg
om ermee te stoppen. „Er is veel ver
anderd", klinkt het enigszins triest.
(Foto Tessa de Graatfl
„Vroeger liepen twee mensen vuil te
ruimen in bos- en duingebied. Maar
er moest worden bezuinigd, dus ze
zijn er niet meer. En we hadden voor
alle gebieden en paden namen. Nu
zijn het nummers geworden. Over die
bezuinigingen heb ik wel eens met
mijn vuist op tafel geslagen op kan
toor. Dan was ik zelf vuil gaan oprui
men en kreeg ik te horen dat dat niet
mocht, want dat was mijn werk met.
Maar een ander deed het ook niet."
Zijm heeft langzaam afgebouwd. Hij
heeft een periode voor 50% gewerkt.
„Een perfect systeem", zegt hij tevre
den. „Ik denk dat ik anders wel in
een gat was gevallen. Nu kon ik ge
leidelijk wennen. Ik ben nu al een
tijdje helemaal vrij, want ik had nog
veel vrije dagen staan. Tot nu toe
heb ik het alle dagen druk, ik heb me
nog niet verveeld."
Zijm en zijn vrouw hebben twee gro
te reizen op hun verlanglijstje staan.
Naar Nieuw Zeeland, waar veel fami
lie woont en naar Nicaragua, waar
dochter Gerda werkt. „Maar eerst
vieren we het afscheid. Ik verwacht
dat de collega's mij nu wel eens te
grazen willen nemen. Vandaar dat ik
heb gezegd: ik kom, maar ik weet
niet van welke kant...."
De receptie wegens het afscheid van
Zijm is bij het uitkomen van deze
krant al in volle gang in Bosch en
Zee. Hij duurt van 14.30 tot 17.00
uur.
Tessa de Graaff
(ertig deelnemers hebben
ichreven voor Superstar
zondag op sportcomplex
B Zuid wordt gehouden. Om-
jiimo van verenigingen voor
sve krachtmeting wat lauw
[de organiserende Sportraad
lzich alsnog in te schrijven.
frs worden ingedeeld in een
fi zes personen die bij elkaar
■ezamenlijk de onderdelen
jEinddoel blijft echter de indi-
[estatie. Op het programma
iybal, basketball, badmin-
[nastiek. Dit binnenprogram-
's morgens tussen 10.30
|uur afgewerkt in sporthal
!gen. Bij het pijl en boog
schieten worden de deelnemers geas
sisteerd door de Eilandschutters.
Om 12.30 uur start op het terrein
van Texelse Boys het buitenprograma.
De sporters moeten hun vaardigheid
tonen bij het voetbal, hockey, atletiek
en wielrennen. Bij Deuce wordt het
tennisonderdeel afgewerkt. In zwem
bad Molenkoog wacht de deelnemers
om 15.00 uur het natte onderdeel.
Ditonderdeel is extra spannend en
beslist wie zich Superstar 1993 mag
noemen.
Rond 16.00 uur begint het surviva
londerdeel. Aangemoedigd door spea
ker en Sportraadvoorzitter Albert
Hoven leggen vier mensen van ver
schillende sportverenigingen een
estaffette af over een parcours met
hindernissen in het zwembad op het
Molenkoogterrein. Deelnemers kun
nen zich opgeven bij Marian van der
Werff, tel. 14700. Publiek is welkom.
Dit is de laatste programmadag van
de voorjaarsompetitie. Nog in te ha
len wedstrijden s.v.p. op korte termijn
spelen. De uitslagen doorbellen naar
R. v.d. Bent, tel. 16301. De prijsuitrei
king zal waarschijnlijk plaatsvinden
op een nader te bepalen toernooi. Te
vens wordt in het najaar opnieuw
een serieuze competitie gestart.
Heri Hodie:
9.00 u. H. Schraag-T. van Veen
10.00 u. R. Zoetelief-T. v. Koppen
10.00 u. S. van Veen-P. Barendregt
19.00 u. E. Dreesens-N. Brands
20.00 u. H. Maas-N. Wehnes
20.00 u. F. Dreesens-A. Krafft
Deuce:
9.00 u. D. Panneman-J. v.d. Meer
19.00 u. N. Bakker-A. Bokma
20.00 u. J. Zoetelief-B. Bol
Op vrijdag 11 juni vonden in sport
zaal De Ferrever de halfjaarlijkse
karate-examens plaats. De examens
werden afgenomen door trainer Fred
Schonenberg uit Den Helder, geas
sisteerd door Robier Rood (plaatsver
vangend trainer).
De karatetrainingen bestaan uit meer
dere onderdelen: basistechnieken (ki-
hon, Japanse benaming): denkbeel
dige gevechten, gelopen in een vaste
vorm (kata's); aan elkaar opvolgende
toepassing van basistechnieken (ku-
mites); gevechten met een tegenlme-
delstander (randori) en
konditietraining. Van de kandidaten
werd gevraagd hun vaardigheid in elk
van deze onderdelen te laten zien.
Het Japanse shotokan-karate, de stijl
die hier wordt onderwezen kent, eve-
[kale avond met een hapje,
|*je en een „smartlapje" al-
|Pieterse van de Karseboom.
9 jaar september organi
smen met echtgenoot
s vrijdagavond een Café
Chantant. ledereen is van harte
welkom te komen zingen of méézin
gen. Tekstboeken met vooral Hol
landse liedjes liggen klaar ter
ondersteuning en Frans begeleid
iedere deelnemer op de accordeon.
|Uej
®n Frans in De Karseboom.
(Foto Edo Kooiman)
Lies laat zich daarbij niet onbetuigd
en brengt op haar speciale manier
een gevarieerd repertoir ten gehore.
De afgelopen winter gaven talloze
Texelaars acte de presence in de Kar
seboom waarbij er soms onvermoede
talenten naar voren kwamen. De fo
to's op het zijraam van de Karse
boom geven een goede indruk van de
gezellige avonden.
In verband met het drukke seizoen
zijn de Café Chantant avonden vanaf
heden verschoven naar de donder
dagavond. Elke toerist en Texelaar die
van zingen houdt kan vanaf 21.00
uur zijn of haar hart ophalen. De le
vende muziek gaat door tot 01.00
uur s'nachts. Daarna is de Karse
boom open tot 03.00 uur.
Borreluurtje
Om de speciale sfeer van Tesselaars
onder elkaar vast te houden hebben
Frans en Lies besloten om op de vrij
dagmiddag vanaf 17.00 uur een mu
zikaal „borreluurtje" in te lassen. „In
het seizoen is de sfeer toch anders",
zegt Lies. „Er zijn dan veel gasten
tussen het publiek en dat is prima,
maar de binding met onze vaste
Texelse klanten willen we graag vast
houden. Vandaar dat Texelse borre
luurtje."
Wil de Leeuw
Het Jeu de boulesterrein in de voor
malie notaristuin aan het Achterom is
gerealiseerd. Op zondag 4 juli vanaf
14.00 uur zullen de eerste boules
worden geworpen. Op zaterdag 10
juli zal de baan officieel worden ge
pend en zal voor een ieder de gele
genheid zijn dit spel te beoefenen.
Dinsdagavond a.s is er een vergade
ring voor de leden en uiteraard voor
geïnteresseerden in het spel. De ver
gadering wordt gehouden in „De
Buureton" en begint om 20.00 uur.
Radio Texel is te beluisteren via FM
106.1 of kabel 98,5. De uitzendtij
den zijn:
- maandag tot en met donderdag
van 18.00 - 20.00 uur
- vrijdag 14.00 - 23.00 uur
- zaterdag 08.00-23.00 uur
- zondag 09.00 - 22.00 uur
Programmanieuws:
M.i.v. heden is Radio Texel dag en
nacht bereikbaar voor nieuwsfei
ten en informatie.
Max Kok, telefoon 12609.
nals andere karatestijlen een opklim
mende reeks van graduaties, uitge
drukt in kyu's (graad) en correspon
deert met de kleur van de obi (band).
Een beginnend karateka zal aanvan
gen met het 9e kyu-examen (blauwe
band en na een training van enkele
jaren (afhankelijk van de intensiteit
waarmee wordt geoefend), kan hij/zij
eindigen met het 1e kuy-exameh
(bruine band). Daarna bestaat de mo
gelijkheid dan-graden te behalen.
De geslaagden zijn: 7e kyu (oranje
band): Chiel Dreesens, Eldert van
Rijs, Nelleke van Rijs, Alex van Beu-
sekom en Kees de Jager. 8e kyu (ge
le band): Niels Dubbelt en Jorinde
van den Burgh (herexamen kata).
Dit trainingsjaar loopt door tot en
met 23 juli. Na de zomervakantie
worden de lessen hervat in de week
van 6 september op dinsdag van
18.15 tot 19.15 uur en vrijdag van
17.30 tot 19.30 uur. De lessen vin
den plaats in De Ferrever. Belangstel
lenden zijn van harte welkom.
Afgelopen weekend werd er op de
gravelbanen van 't Stappeland een
dubbeltoernooi gehouden. Bij de mix
kwamen Ina Moens en Fetze de
Haan als winnaars uit de bus. Zij
moesten in de finale tegen Jacqueli
ne de Porto en Leo Saai een grote
achterstand wegwerken, maar won
nen uiteindelijk toch. In de kleine fi
nale waren Marit de Porto en Dirk
Hoogendijk te sterk voor Jannie Sie-
benga en Jan van der Meer. Bij de
heren ging de titel naar Anton Nop-
pert en Theo van Maanen, die in de
finale net iets sterker waren dan
Cees Boeijen en Leo Saai. Dirk Hoo
gendijk moest hier opnieuw in de
kleine finale aantreden. Maar samen
met Marcel Wernand waren zij niet
opgewassen tegen Koos Doeven en
Jaap Krijnen. Zaterdagavond is er op
nieuw een mixdubbeltoernooi. Er
wordt dan op tijd gespeeld en het in
schrijfgeld bedraagt (15,- per per
soon. De speeltijden zijn ongeveer
van 18.00 uur tot 23.00 uur.
Windsurfclub Texel houdt zondag
voor de twaalfde keer de surfmara
thon Den Helder-De Cocksdorp. Dit
is een wedstrijd van circa vijftig kilo
meter over de Waddenzee waarbij
enige kennis van stromen en soorten
golfslag de surfers van pas zal ko-
De wedstrijd gaat van start bij Lands
End in Den Helder. In één lijn wordt
vanaf die plek gezeild naar de Vlakte
van Kerken ter hoogte van De Cocks
dorp. Vanaf dit keerpunt koersen de
zeilers naar Dijkmanshuizen. Belang
rijk is dat bij Oudeschild tussen het
havenhoofd en de boei wordt door
gevaren. In de kantine van de wind-
surfclub pauzeren de zeilers en krij
gen ze een consumptie Als iedereen
binnen is wordt gestart voor het laat
ste traject, de oversteek van het
Marsdiep. Na dit lastige stuk is de fi
nish bij Lands End. De prijsuitreiking
is om 17.00 uur in het gelijknamige
restaurant, waar ook het inschrijfbu-
reau is gevestigd. De winnaar krijgt
de Stephan van den Berg windsur-
fingtrofee. De marathon is opgeno
men in de selectieprocedure van de
Texel Race rond het eiland. Het in-
schrijfbureau is geopend van 8.30 tot
10.00 uur.
De nieuwe competitie van „Jeu de
Boules Texel" is onlangs gestart. Ge
durende de zomermaanden wordt op
de woensdagavonden vanaf 19.00
uur op de baan in Oosterend
gespeeld. Aan kop gaat Martin Bier-
kenhager met 191 punten, gevolgd
door Cor Timmer (179), Cees van
Houten (159) en Fup Zegers (157). In
de zaterdagmiddagcompetitie is nog
van alles mogelijk. Bovenaan staat
Jaap Speelman met 145 punten,
nummer twee is Magda Bouwma
(36) gevolgd door Fup Zegers (135)
en Rein Bremer (133).
