V oor^é7/ Voetbalcoaches blikken vooruit op nieuw seizoen Texel weer in beweging Kinderschaarste bedreigt Texels pupillenvoetbal „Niet te hoog van de toren blazen TEXELSE 20 COURANT t.' - Damesteam Texelse Boys in problemen eCj V DINSDAG 7 SEPTEMBER 1993 Nu de meeste toeristen het eiland hebben verlaten, de kinderen weer naar school gaan en de dagen al angstig kort worden, vinden veel mensen weer tijd om hun favoriete sport te beoefe nen. Voor de Texelse Courant aanleiding extra aandacht te schenken aan de verenigingen en sportievelingen te vragen naar hun plannen voor het nieuwe seizoen. In drie pagina's doen we een greep uit het overweldigende aanbod op Texel. Deze kwamen tot stand met medewerking van de verschillende sportcorrespondenten. „Nou, ik ga zo weg, want dan pik ik nog effe de tweede helft van De Koog mee. Lastig hoor, als iedereen thuis speelt." Zomaar een uitspraak op zomaar een Texels voet balveld op zomaar een zondagmiddag. Met alle respect voor de andere sporten, maar ondanks een tanende aanwas bij de jeugd is voetbal ook op Texel nog steeds met afstand publiekssport nummer één. Elke zomer weer worden met spanning de oefensessies van de Texelse clubs gevolgd: welke spelers hebben de overstap naar een andere vereni ging gewaagd, verschijnen nieuwe sterren aan het firma ment en slagen de trainers er in „hun jongens" optimaal te motiveren voor het nieuwe seizoen? Hieronder geven de oe- fenmeesters hun visie. Wordt het opnieuw wat aanmodde ren in de onderste regionen of liggen de successen voor het oprapen? „Onze doelstelling is heel primair: handhaven in de derde klasse. Koos Tjepkema is naar ZDH gegaan en Jan Willem Kraay heeft aan zijn studie de voorrang gegeven. Erbij genomen dat de selectie al met groot was, is er weinig anders mogelijk dan knokken voor lijfsbehoud." Trainer Willem Roomeijer van SV Texel durft zich weinig illusies te ma ken. Met het gegeven dat zijn club De damessenioren van Texelse Boys worden in hun voortbe staan bedreigd. Werd het in de loop van het afgelopen seizoen al steeds vaker een probleem met een elftal aan de wedstrijd te beginnen, op het moment telt de selectie slechts tien speelsters. ,,Toch gaan we het ook dit jaar weer proberen. In ieder geval tot de winterstop", meldt een vastberaden coach Norbert Kager. „Vorig jaar heb ben hebben we in de hoofdklas se zelfs twee keer gewonnen met z'n tienen. Waarom zou dat nu in de tweede klasse ook niet kunnen..." De problemen om een team op de been te brengen, komen voor Kager niet als een verrassing. „Gerda Koopman kreeg vorig jaar een dubbele hernia, twee meiden gaan in een ziekenhuis in Den Haag werken, Anita Witte wilde graag op hoofdklasseniveau blij ven en speelt nu bij een club aan de overkant. Zo ben ik zomaar zes of zeven speelsters kwijtge raakt." Kager beschouwt de moeilijkhe den als tijdelijk. „We hebben een leuk juniorenteam, maar de meeste meisjes zijn nog te licht voor de senioren. Ik hoop dat een stuk of drie van dat elftal dit jaar af en toe bij ons kunnen meedoen. In detoekomst worden dat er wel meer, maar tot die tijd moet je de zaak zien te over bruggen." De coach doet daarom een hartstochtelijke oproep aan geïn teresseerde dames zich te mel den. „Als ze niet elke week kunnen is dat helemaal niet erg. Maar het zou zonde zijn als het laatste Texelse damesteam moet verdwijnen." Kagers telefoon nummer is 13395 nooit nieuwe mensen „van buiten" krijgt, heeft hij leren leven. Bovendien beseft de coach dat Paul van Exel, Simon Brand en Bart Heerschap, de „dragers" van zijn team, inmiddels ouder zijn dan dertig en ook niet het eeuwige voetballeven hebben. „Toen Simon vorig jaar acht wedstrijden was geblesseerd, heeft ons dat zeker vijf punten gekost voor we er achter waren wie het beste zijn plek kon in nemen. Voor die verrassing wil ik dit jaar niet komen te staan en daarom zal ik de vier junioren (Gerco van Putten, Marco Koorn, Henk Jan Ra maker en Patrick van Leeuwen) in passen. Dat zal misschien ten koste gaan van een paar punten, maar over één of twee jaar zullen die jongens er toch moeten staan en dan moeten ze er wel klaar voor zijn." Roomeijer verwacht dat de poule waarin Texel uitkomt, zwaarder zal zijn dan vorig jaar. „De drie clubs die gedegradeerd zijn, waren duidelijk de minste, want ze stonden vanaf het begin van het seizoen onderaan. Het kan bijna niet anders dan dat de ploegen die ervoor in deplaats komen een stuk sterker zijn." De Helderse coach tipt De Rijp, de nummer twee van vorig jaar, als gro te favoriet. „Die club zit in de goede regio en heeft een grote aantrek kingskracht op jonge voetballers in die buurt. In de voorbereiding hebben ze, naar wat ik heb gehoord, alweer veel indruk gfemaakt." Toch wanhoopt Roomeijer niet: „Laat Texel maar in de rol van underdog en een beetje geringschattend doen over de eigen kwaliteiten. Misschien dat we dan net als vorig jaar stiekem toch weer een hoop pakken. Qua voetbal ben ik altijd nogal sceptisch en sommigen nemen het zaterdag avond niet zo nauw met het kroegbe zoek, maar als de scheidsrechter zondag om twee uur op zijn fluit blaast, dan gaan de mouwen om hoog en dan gaan ze er voor. Ik ben er heilig van overtuigd, dat we er straks weer staan." Overstap Waarschijnlijk de meest besproken voetbalcoach op Texel is Henk de Ruyter. „Mister ZDH" maakte na een decennialange carrière bij de Zwalu wen aan het eind van het vorig sei zoen de overstap naar Den Burg, om er de senioren en de oudste junioren van de Texelse Boys te trainen. Zijn ervaringen na een dikke maand oefenen zijn alleen maar positief: „Nu al zijn bij elke training een man of achttien aanwezig, terwijl nog niet eens iedereen terug is van vakantie. Bij ZDH had ik er vaak maar vijf. Ein delijk kom ik eraan toe vrije trappen en corners in te studeren." De moge lijkheid om tijdens de trainingen ge varieerder oefenstof af te werken, werpt resultaten af in de oefenpotjes. Van zijn oude club kregen de elf van De Ruyter nog klop (2-1), maar in de beker werd Oosterend vernietigend verslagen (4-0) en ook het Helderse Watervogels, de club van de vorige Boys-trainer Piet Bakker, bleek niet tegen „de papen" opgewassen (3-1). De Ruyter: „Ik weet wel dat sommi ge tegenstanders niet compleet wa ren, maar dat gold ook voor ons. Belangrijker vind ik dat je bepaalde patronen uit de training terug kon zien in de wedstrijden. Afwisselend korte en lange corners en snel rond- tikken van de bal." De Ruyter denkt dat zijn selectie ten opzichte van vorig jaar iets sterker is geworden. Weliswaar is Dennis Trou- werbach teruggekeerd naar ZDH en kampt Marcel Witte nog steeds met een oude blessure, oud-Texelaar Ed ward Klippel keerde terug op het oude nest en Richard Houterman maakte de overstap van SV Texel naar de Boys. Bovendien zijn vanuit het tweede team Jan Peter van Heer- waarden en Ad Guldenmond aan de selectie toegevoegd. „Die jongens waren vorig jaar ook al sterk genoeg voor het eerste team, maar ze had den wat mot met de toenmalige trai ner", aldus De Ruyter. Aan scherpe voorspellingen over de prestaties in het komende seizoen waagt de nieuwe oefenmeester zich niet. „Je kunt maar beter niet te hoog van de toren blazen, want als het dan mis gaat, lacht iedereen je uit. Tussen de 15 en 20 punten, dan ben ik tevreden. Of nee", grinnikt De Ruyter, „meer in de richting van de 20, want onder leiding van Piet Bak ker haalden ze hier vorig jaar 17 pun ten." Middenmoter? Trainer Bep Vonk van SV Oosterend is een routinier en heeft, vanuit zijn jarenlange ervaring bij clubs met wei nig middelen, geleerd dat al te veel bluf tonen niet zinnig is. „Ja, wat zal ik er van zeggen? Ik verwacht wel een beter seizoen dan het vorige, want toen ging het niet geweldig. In de doordeweekse voorbereiding heb ben we matig gepresteerd, maar dat weet je van te voren met zoveel kot- tervissers in je elftal." Vonk zag zijn selectie in vergelijking met vorig seizoen niet noemenswaar dig veranderen. Geen van de spelers stopte en alleen Joost Brouwer keer de na een lange omzwerving terug bij zijn oude club. „Dat is uiteraard een versterking. Bovendien zijn de jongens die eigenlijk nog in de A- junioren thuishoren een jaartje ouder en dus beter geworden. Het wordt denk ik een rustig seizoen. We doen ons best en verder zien we wel. Mis schien dat we in de middenmoot kunnen meedoen?" Ambitieus „Het gat tussen SV Texel en de an dere clubs is nu wel erg groot. Voor het eiland zou het goed zijn wanneer een club erin zou slagen de afstand wat kleiner te maken. De Koog is wat ik tot nu toe gezien heb één van de weinige die dat in z'n mars heeft." Hans van der Park van SV De Koog heeft „redelijk hooggespannen ver wachtingen". Afkomstig van „het grote" JVC uit Julianadorp is Van der Park niet geschrokken van de klein schaligheid bij zijn nieuwe club. „Het valt me honderd procent mee. Na tuurlijk bestaat een wereld van ver schil tussen beide verenigingen, maar dit spelersmateriaal lijkt me prima. En qua organisatie mag het bij De Koog wat minder zijn geregeld, het bestuur is ieder geval ambitieus." Doel van Van der Park is binnen af zienbare tijd promoveren en een sta biele tweedeklasser worden. Op termijn lijkt zelfs een eersteklasser schap hem niet uitgesloten. Dat De Koog zich in het verleden nooit heeft kunnen handhaven in een hogere klasse, schrikt de nieuwe man niet af. De selectie is duidelijk breder ge worden met de komst van Hans van Exel (van Texel), de terugkeer van Nanning Kikkert (van ZDH) en de op handen zijnde come-backs van Jaap van Kraanenburg en John Eelman. „Bovendien kun je een aanwas van spelers verwachten wanneer je straks hoger speelt. Bijvoorbeeld van jon gens die bij SV Texel net buiten de boot vallen en geen zin hebben daar in het tweede tespelen." De Koog moet gezien de brede selec tie en de daarmee samenhangende scherpere concurrentiestrijd komend seizoen in ieder geval meedoen bij de bovenste vier, denkt Van der Park. „Ik zeg niet dat we kampioen wor den, want daar heb je altijd wat ge luk voor nodig. Mijn voordeel is dat ik nieuw ben en spelers zich voor zo'n coach graag willen bewijzen. Ook al spelen sommigen al jaren in het eerste, toch willen ze laten zien wat ze waard zijn. Mijn grootste pro bleem zal daarom zijn de mensen en thousiast te houden die niet in de selectie van het eerste passen, van de negentien spelers die ik I zal ik onherroepelijk een deel mo teleurstellen. En je kunt die speld een later stadium wel weer nodg ken te hebben." Geblessea Bij het zaterdagteam van SV De Koog, dat meetraint met de zond selectie maar zonder coach de wedstrijden afwerkt, bestaat en; timisme. Speler Martijn de Veij: dezelfde selectie als nu werden i vorig jaar uiteindelijk vierde na ei slechte start. Als we dit seizoen beter beginnen, moeten we mins bij de top drie kunnen komen." Het voorkomen van een slechte verture zal echter de nodige kosten, denkt De Veij, gezien h« groot aantal geblesseerden was het team kampt. Van de vijftien Iers zijn op het moment slechts gen volledig fit. „Hans Eelman h zijn eerste oefenwedstrijd net vijl nuten gespeeld, toen hij zijn mió voetsbeentje scheurde. Zelf heb een kapotte teennagel. Voor diei weer aan zit, ben je een maand der." Jaap Schuyl kijkt een tikje zorgelijk: „In groep 5 van de Jan Drijverschool zit maar één jongen. Dat is natuurlijk wel een heel uitzonderlijk voorbeeld, maar het is gewoon zo dat het aan tal kinderen terugloopt. Het wordt daarom steeds moeilijker een aantal pupillenteams op de been te bren gen." Het verhaal van de jeugdsecretaris van ZDH is tekenend voor de proble men waar de Texelse voetbalclubs (vooral in de buitendorpenl mee kam pen. Was het in een nog met eens zo ver verleden gebruikelijk dat de grote clubs met tientallen spelertjes van dezelfde leeftijd vele elftallen konden vormen, in het seizoen 1993/94 zul len nog maar zeven D-, elf E- en zes F-teams hun strijd uitvechten. „Daar moet je bijbedenken dat op de jongste pupilletjes na, alle teams vroeger uit elf jongens bestonden. Nu wordt in de F- en E-competitie (de voetballertjes van 6 tot 10 jaar, red.) gespeeld met zeven spelers. En bij de oudste pupillen gaan we waarschijn lijk ook met achttallen spelen", legt Schuyl de problemen bloot. Aanplakbiljet Dat in Den Hoorn op het moment slechts zeventien jochies in twee ze ventallen actief zijn, kan moeilijk wor den toegeschreven aan de vereniging zelf. Schuyl: „Ik heb via de basis school een lijstje gekregen met al hun leerlingen. Daarmee heb ik alle ouders persoonlijk benaderd of hun kinderen geïnteresseerd zijn om te voetballen. Ik heb een aanplakbiljet bij Goënga opgehangen en regelma tig stukjes in de Hoornder geplaatst. Sommigen kinderen willen inderdaad wel, maar ik kreeg ook vaak te horen dat er al wordt gegymd en gezwom men. Vroeger ging je automatisch vanaf een bepaalde leeftijd voetballen en anders dwongen de ouwe lui hun kinderen wel. Dit jaar heb ik maar vier of vijf nieuwe pupillen." Een blik op de grasveldjes in het dorp leert dat steeds minder jochies na schooltijd een bal pakken. Nog geen vijftien jaar geleden zag het „achter school" zwart van de voetballers die allemaal dachten kans te maken op een glanzende carrière, tegenwoordig zijn ze op de vingers van één hand te tellen. „En het zijn ook altijd dezelfde die je ziet", meent Schuyl. Gigantisch Omdat ook een juniorenteam al sinds jaren geen bestaansrecht heeft in Den Hoorn, is het gat tussen de pu pillen en de senioren „gigantisch groot", constateert Schuyl bekom merd. „Er zijn altijd wel een paar jon- Ze zijn enthousiastmaar met weinig. De drie bezochten. F-pupillen van ZDH die donderdag de training (foto Joop Rommetsl gens die na hun pupillenleeftijd ook juniorenvoetbal willen spelen, maar dat zijn er altijd te weinig voor een elftal. Daarom zien we steeds weer talenten verdwijnen naar andere clubs." Gelukkig voor de Zwaluwen hebben spelers als Dennis Trouwer- bach, Roger Kortenhoeve en Dirk Bouthoorn -die hun carrière in Den Hoorn begonnen maar enkele jaren geleden de overstap naar SV Texel en de Texelse Boys maakten- dit jaar de weg naar ZDH teruggevonden. Schuyl: „Maar veel jongens verdwij nen voor studie naar de overkant en die zie je niet meer terug. Een grote club als SV Texel heeft ook niet meer voor elke leeftijdsklasse een junioren team." Festiviteiten Met alleen voetbal red je het tegen woordig niet meer, betreurt Schuyl. „Vergis je niet hoor, we leggen de jeugd ontzettend in de watten. We gaan met ze naar opendagen van er edivisieclubs, afgelopen jaar zijn we naar Volendam-Groningen geweest, we organiseren allerlei spelletjesda- gen. Daar zijn heel wat kosten aan verbonden. Gelukkig sponsort de club van vijftig ons aardig." Wanneer Schuyl zijn betoog heeft beëindigd, komt zijn zoon Guido bin nen. „Ik weet niet of je het al weet, maar Janko Duinker komt morgen niet trainen bij de F-jes. Hij heeft zijn arm weer gebroken." Zuchtend veegt de jeugdsecretaris zijn papieren bij el kaar: „Dan moet er maar een E- tjeterug naar de F-pupillen. Met ze ven spelers kun je het seizoen niet beginnen." Gelukkig voor de Kogers hebben de eerste ronde vrij. „Eind septa zijn we hopelijk weer op volle w logssterkte", verwacht De Veij, d erbij aantekent dat een goede pi nose nauwelijks is te geven in hl terdagvoetbal. „Het verloop is e' groot. Spelers die normaal op zö in het eerste spelen, kunnen van ene op de andere week zomaari zaterdag spelen als ze mot krijg? met de trainer. Dat kan dus ook tekenen dat je eerst thuis tegen matige tegenstander speelt en« gens in de uitwedstrijd heel anda jongens tegenkomt. Dat is onsw seizoen een keer overkomen. Mj dit jaar spelen die jongens weer woon op zondag." Enthousia De grootste veranderingen heeft selectie van ZDH ondergaan. Gel de grote Klaas Molenaar in een' rucht verleden bij AZ, heeft de" we voorzitter Jaap Lap orde op: gesteld. Trainer Henk de Ruyter en de spelers Jan de Wit, Eric Schneider, Nanning Kikkert, Kefc kert, Sander Stolk en Marc-Hess Huizinga kon hij niet meer opa" gedachten brengen, zodat die hs ZDH voor gezien hielden. Maar' grote voortvarendheidstrikte Lap' rie Plaatsman als nieuwe traine'! wist hij ook Koos Tjepkema, Rol Biesboer, Dick Heerschap, Roge>l tenhoeve en Richard Maas (allen Texel) en Dennis Trouwerbach ei Bouthoorn (van Texelse Boys) rid Den Hoorn te bewegen. De rortó dat hij daarvoor grof geld meeb^ heeft zich als een lopend vuurtjj het eiland verspreid. „Onzin", Lap al bij de introductieavond til den. „Wanneer het elftal wintjj het bestuur een bedrag in de p* jongens krijgen dat niet in han Aan het eind van het seizoen dan hopelijk een aardig bedrag wat leuks te ondernemen." Trainer Plaatsman heeft zin nieuwe klus, maar is weinig in zijn verwachtingen. „Ik ben tief, maar niet tè. Het team geworden, dat staat buiten wordt bovendien met veel en siasme getraind. Maar ik ken veau van de derde klasse te om te weten wat ik moet ve ten. In onze poule zitten BKC tervogels en dat lijken me niet makkelijkste tegenstanders, lend: „Ik hoop wel op een de middenmoot, maar dat zeg Als ik er nou eerst een jaar kan ik volgend seizoen meer len."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1993 | | pagina 10