Meer vrijwilligers nodig
bij opvang asielzoekers
Marjan van der Eijk wacht al
vijf jaar op koopcontract
,lk word hier giftig van"
Tijdens je
hobby houd
je geld over.
I2n_
Waterschap
W^t ik zeggen wou
couRANT
Na 40 jaar weer in
het huwelijksbootje
Geluidsoverlast
ikengave Thijsseschool
)ed voor prijs ƒ1000,-
paste trots bij meester Loning en
leerlingen die vrijdagmorgen de
ïque in ontvangst namen. Hun
urentekening met daarop een kran-
liezende menigte werd door de ju-
als beste uit die van 150
slnemende scholen geselecteerd,
flidat de wedstrijd in het teken van
feestdagen stond, hadden de kin-
r Iren er een nieuwjaarsboodschap in
werkt. Over de besteding van het
rag werd de uitgelaten klas het
t direct eens, maar suggesties wa-
er te over. Die varieerden van
iteriaal voor handenarbeid en
oie boeken tot een nieuw copiee-
paraat of een computer. Zeker is
het geld goed zal worden
teed. Om ook andere schoolkinde-
te laten delen in de vreugde
ichten twee kunstenaars de loka-
VERVOLG VAN PAGINA 1
sri of februari zal commissaris der
lingin dr. J. van Kemenade deze
ndeling nog eens dunnetjes
irdoen.
Koud-watervrees
meeste vergadertijd ging zitten in
vaststelling van het reglement van
Ie, waarin afgevaardigde D. Klik
ingedijkte Landen) diverse onvolko-
nheden had bespeurd. Discussie
Istond over de spreektijd die toe-
jrders kunnen krijgen. Klik wilde
gelegenheid beperken, maar colle-
Dijkshoorn sprak van „koud-
tervrees". „Meestal zit je bij ver-
leringen te denken: kwam er maar
De 40-jarige bruiloft van Albert en
Rommie Keyser kreeg zondagavond
een bijzonder slot. Halverwege het
gezellige feest in restaurant De
Graanzolder op de Oudeschilder ha
ven kregen de gasten al het dringen
de verzoek hun auto's hoog en droog
weg te zettenomdat het water op
de kade dreigde te komen. Dat was
goed gezien, want toen de feestgan
gers aan het eind van de avond naar
huis wilden, stond de haven volledig
blank. Geen nood, want exploitanten
Ronald en Ria Kleinveld zorgden dat
iedereen droge voeten hield. Veilig en
wel werden de gasten met een boot
je naar de dichtstbijzijnde dijktrap
overgevaren. Tenslotte was het de
beurt aan het echtpaar Keyser, dat zo
na veertig jaar opnieuw -letterlijk- in
het huwelijksbootje stapte...
(Foto Frons Hopman)
notitie met uitleg sturen naar alle
fracties en wil de vergadering van de
raadscommissie voor financieel, eco
nomisch en technisch beleid bijwo
nen.
Afronding
In de gemeenteraad van december
werden vragen gesteld over de sle
pende kwestie Wethouder Terpstra
reageerde met de woorden dat de
zaak snel zal worden afgerond.
Een woordvoerder van afdeling
grondzaken geeft toe dat deze zaak
al jaren loopt. „Het heeft lang ge
duurd voor we overeenstemming
hadden bereikt, want mevrouw Van
der Eijk had verschillende eisen met
betrekking tot de toegang bijvoor
beeld. Toen ontstond nog een kleine
belemmering door de gemeente in
verband met het gebruik van de
grond rond de woning." Volgens de
woordvoerder wordt echter vastge
houden aan de laatste afspraak en
vindt afronding van de verkoop plaats
in januari.
Hnovvn van k-zi.-rs Uuilrn w-ranlwyirrlchjil.-wl \-an dc rcdaclw
Met je kritiek op geluidsoverlast tij
dens live-zaaloptredens, sloeg je in
„Wat ik zeggen wou" de spijker op
z'n kop. Maar is het niet de schuld
van de zaaleigenaars? Want meestal
weten ze best wat ze in huis halen.
Zelf speel ik al 19 jaar (volgend jaar
feest). De laatste keer dat we zo
speelden als jij beschreef, hing het
haar nog tot op m'n kont.
Dus wil je een mooi muziekje op de
achtergrond of een dansje maken en
een gezellig praatje, je zegt het maar.
Natuurlijk is het zo: wie de band
bestelt, heeft het voor het zeggen,
daar kan ik niets aan veranderen.
Maar wij ouwe lullen zitten nergens
mee. Al moet het bij je in de keuken,
dan speel ik dwarsfluit zonder ver-
sterker' Kees Geense,
Den Burg.
De acht vrijwillige krachten die be
geleiding en steun geven aan de 99
asielzoekers die momenteel verblij
ven in Motel Texel in De Koog, heb
ben versterking nodig. Er wordt dus
gezocht naar mannen of vrouwen
die af en toe eens willen bijspringen.
De asielzoekers die momenteel in De
Koog zijn, komen merendeels uit So
malië, Irak, Rusland en het voormali
ge Joegoslavië. Er zijn veel moslims
bij. De Texelse begeleiders hebben de
taak hen een beetje wegwijs te ma
ken in de voor hen vreemde cultuur.
Dat wegwijs maken gebeurt vaak let
terlijk: met hen meegaan naar het
zwemparadijs, de sociale dienst of
bepaalde winkels, helpen en aanwe
zig zijn bij sportbeoefening, handwer
ken, dansen, draaien van „eigen"
muziek, enz. Kortom, het is de be
doeling het verblijf van de asielzoe
kers zo aangenaam mogelijk te
maken. Velen van hen verkeren in na
re omstandigheden. Vaak overhaast
hebben ze met veelal incomplete ge-
zinnen hun vaderland moeten verla
ten. Overigens hopen ze dat de
politieke situatie daar spoedig veran
dert zodat zij kunnen terugkeren.
Sportinstructeur Arthur Bakker uit
Callantsoog is in opdracht van WVC
coördinerend bezig wat betreft de be
geleidende vrijwilligersactiviteiten in
diverse opvangcentra in Noordhol
land. Daarnaast geeft hij regelmatig
sportinstructie en wat betreft Texel is
het de bedoeling dat dit gebeurt in
sport- en evenementencentrum 't
Stappeland in De Koog.
Voor mensen die een aantal uren of
dagen per week beschikbaar hebben
voor begeleidend vrijwilligerswerk,
wordt op een nader te bepalen da
tum begin januari in De Schuilhut in
De Koog een informatiebijeenkomst
gehouden. Wie interesse heeft of
eerst meer wil weten, wordt verzocht
zich alvast te melden bij Ankie de
Klerk, die dagelijks tussen 10.00 en
14.00 uur bereikbaar is via nummer
17946 of 17550.
I.M. ADVERTENTIE
TT7YT7T qt? DINSDAG 21 DECEMBER 1993
De spaarlamp, een makkelijke manier van geld besparen.
nv PEN
energiebedrijf noord-holland
tuurlijk voor een kantoor zonder
eigen ingang en in een slechte bouw
kundige staat." Volgens Marjan ging
de gemeente er van uit dat zij ook
eigenaresse van het huis was. „Maar
dat is niet zo, want dat is mijn moe
der. Mijn vader was inmiddels overle
den."
Onderhandelen
Een overkantse erkende taxateur
kwam tot de conclusie dat ƒ25.000,-
een reële prijs is voor de ruimte. „Hij
zei dat er wel ƒ40.000,- nodig is om
het in goede staat te brengen. Ik ben
ook nog naar de Vereniging voor
brandschade-assuradeurs gegaan en
die noemden een bedrag van
ƒ30.000,- voor totale herbouw. Al
deze prijzen staan in schril contrast
met het bedrag dat door de gemeen
te was genoemd. De gemeente
wenste niet verder te praten en vond
het niet nodig om met een eigen
taxateur de zaak te onderzoeken."
Marjan van der Eijk vernam niets
meer van de gemeente.
In november 1992 kwam een brief
binnen voor de erven van Van der
Eijk. Marjan: „Ik viel om. Op basis
van het recht van eerste koop werd
de kantoorruimte aangeboden voor
32.000,- kosten koper! Aan mij per
soonlijk was geen brief gestuurd,
hoewel ik toch al aardige tijd in on
derhandeling was met de gemeente."
Ze reageerde meteen en had in fe
bruari van dit jaar, samen met haar
moeder, een constructief gesprek
met een ambtenaar. „We kwamen
overeen dat ƒ25.000,- een mooie
koopprijs was. Maar wat denk je? De
grote stilte trad wéér in,"
Projectontwikkelaar
Het onprettige gevoel dat werd gek
noeid met de zaak werd versterkt
toen bleek dat de kantoorruimte ook
te koop was aangeboden aan een
projectontwikkelaar voor ƒ40.000,-.
„Dat még helemaal niet. Hiermee ris
keert de gemeente een fikse boete.
Wij hebben het recht van eerste
koop."
In oktober stapte Marjan naar een
advocaat. „Maar die gaf aan dat er
bijna geen middelen zijn om spoed
achter zo'n zaak te zetten." Een
nieuw gesprek met de betrokken
ambtenaar bracht aan het licht dat
de verkoop van het kantoor zou wor
den gekoppeld aan het opheffen van
de huur van de garage en de tuin.
„Maar dat kan helemaal niet. Die tuin
en garage zijn zaken van mijn moe
der, niet van mij. Wij zijn weliswaar
familie, maar twee verschillende
rechtspersonen."
Deze maand stuurde Marjan een brief
aan b en w en de raad met de vraag
waar haar koopcontract blijft voor
het kantoor. Weer geen reactie.
„Maar nu heb ik er genoeg van. Ik
ben al vijf jaar bezig en de gemeente
blokkeert constant alle onderhande
lingen." Marjan gaat een uitgebreide
e staatsieportret van het voorlopig algemeen bestuur van het waterschap Hollands Kroon. Zittend op de voorgrond dijkgraaf Steltenpool
lenl en zijn heemraden. Foto Frans Hopman)
dus dan help je elkaar", vertelt
Marjan.
Niet aandringen
Omdat de kantoorruimte in 1988 leeg
raakte, nam Marjan van der Eijk con
tact op met de gemeente. „Ik wil op
Texel een vestiging beginnen van mijn
bedrijf Aqua Consulting Group. Om
dat ik daarnaast nog vele bezigheden
heb, kan ik de kantoorruimte goed
gebruiken. Vader had alle rechten aan
mij overgedaan, dus ik wilde de ruim
te graag kopen."
Een ambtenaar vervoegde zich bij
Marjan en besloten werd een voorstel
voor de gemeenteraad te maken.
„Dus ik wachtte af. Toen dat wel erg
lang begon te duren, ben ik gaan bel
len. Maar ik ging nog steeds uit van
de goede wil van de gemeente, dus
ik wilde ook niet teveel aandringen.
Mijn vader kreeg wel reacties van de
gemeente, maar die verwees ze door
naar mij. Want hij had immers zijn
rechten aan mij overgedaan."
Excuses
Pas een jaar later kreeg Marjan van
der Eijk een brief. „Vol verontschuldi
gingen voor de vertraging. Ik vond
dat netjes, dus ik heb de excuses
aanvaard. Maar toen hoorde ik ver
volgens weer niks."
Pas na lange tijd kreeg Marjan van
der Eijk een brief. Dit keer niet van
de afdeling grondzaken, die de
kwestie aanvankelijk onder handen
had, maar van P. Plug, de directeur
van gemeentewerken. „De kantoor
ruimte werd mij alsnog te koop aan
geboden, daarbij de vorige
onderhandelingen negerend, voor een
bedrag van ƒ55.000,- Absurd na-
Groep 7 en 8 van de Thijsseschool sleepte met hun tekening de hoofdprijs in de wacht.
(Foto March Heijnen)
eens iemand. Laten we daarom voor
zichtig zijn met het opwerpen van
barrières voor mensen die het woord
willen voeren. Er kunnen best ge
beurtenissen zijn die dat wel gewenst
maken."
De vergadering stemde uiteindelijk in
met Steltenpools voorstel om telkens
bij aanvang van de vergadering te be
kijken of het storm loopt. De spreek
tijd kan dan per keer worden
vastgesteld. Ook wordt overwogen
sprekers te vragen zich een dag tevo
ren aan te melden. Wellicht zijn de
inspraakmogelijkheden groter tijdens
commissievergaderingen; het nieuwe
bestuur is van plan commissies in te
stellen.
Geen uitverkoop
In de rondvraag deed afgevaardigde
P.J. Marees (Wieringermeer) het voor
stel om de historische bezittingen
van de oude waterschappen te inven
tariseren. Zoals bekend heeft de
Historische Vereniging Texel onlangs
verzocht te zorgen dat het archief en
het Polderhuis voor het eiland be
waard blijven.
„Laten we een lijst opstellen en bekij
ken waar de antieke attributen kun
nen worden ondergebracht,
bijvoorbeeld in een oudheidkamer of
bij een historische vereniging", rea
geerde voorzitter Steltenpool. „Later
in het jaar zullen we daarover een
besluit nemen.
Maar het is niet de bedoeling uitver
koop te houden. Dingen kunnen ook
goed voor het waterschap behouden
blijven, misschien moet je denken
aan bruikleen."
Ir
Ik probeer me steeds rustig te houden, maar af en toe spring
l compleet uit mijn vel. Dit ruikt naar sabotage", briest Marjan
e an der Eijk uit het Friese Moddergat. Al vijf jaar wacht zij tot
_e gemeente met een redelijk koopvoorstel komt over het nog
teeds leegstaande kantoor in de Julianastraat, dat vast zit aan
5üet huis van haar moeder. ,,Als wethouders zelf schaamteloos
fiwaarheden vertellen aan hun fractiegenoten en de burger ab-
-aluut negeren, hoe kun je dan onderhandelen?"
*t pand waarover de affaire gaat is
ut van notaris Mulder geweest. Hij
rkocht het, met bijbehorende kan-
ren, tuin en garage aan de ge-
eente.
1957 huurden de ouders van Mar
ti van der Eijk het huis van de ge-
eente. Haar vader kwam naar het
land voor de oprichting van de
BS. „We waren met vier kinderen,
is er was een groot huis nodig,
aar mijn vader had geen belang bij
it extra kantoor, dus huurde hij al-
>n de woning. Het kantoor bleef in
zit van de gemeente."
i kantoorruimte werd door de ge-
eente verhuurd aan notaris Van Wij-
id. „Het was eigenlijk een rare
uatie. Het kantoor had namelijk
en eigen ingang, dus iedereen
oest via ons huis."
Goede wil
februari van 1979 kocht Van der
het huis. Het kantoor bleef eigen-
►>im van de gemeente, maar Van der
Jk kreeg het recht van eerste koop.
t tekentalent in groep 7 en 8
eft de Thijsseschool duizend gul-
n opgeleverd. Ze behaalden de
rste prijs bij een tekenwedstrijd
i het Noordhollands Dagblad/Onze
int. Een tekening van groep 8 van
Jozefschool was goed voor
00,-.
In het contract stond ook de prijs
voor het kantoorgedeelte: ƒ35.000,-.
Nadat Van Wijland de huur had opge
zegd, kwam de gezinszorg in het
kantoor. Daar kwam in 1988 een ein
de aan. „Al die jaren heeft mijn vader
gas, water en electriciteit betaald
voor de kantoorruimte. Diverse malen
heeft hij verzocht om aparte aanslui
tingen voor het kantoor, voor reke
ning van de gemeente. Maar dat
verliep allemaal bijzonder traag. Hij
maakte er geen stennis van, een ge
baar van welwillendheid en hoffelijk
heid. Dan zou je verwachten dat de
gemeente omgekeerd dan ook soepel
is", vertelt Marjan.
In het contract dat in 1979 met Van
der Eijk was gesloten stond duidelijk
dat de gemeentelijke ruimte uitslui
tend als kantoor mocht worden ver
huurd. De gemeente bracht er echter
woningzoekenden in onder. „Hoewel
dat in strijd was met de overeen
komst, stemde mijn vader na grote
aandrang van de gemeente hierin toe.
Het ging tenslotte om noodsituaties,
len rond met wat lekkers. Groep 8
van de Jozefschool viel in de prijzen
met een zwart/wit uitbeelding met
sneeuwpoppen. De winnende teke
ningen worden deze week in Onze
Krant gepubliceerd.
