SI
üsrona
Qnipp bewerkt haar
met natuurprodukten
potheek misschien wel
nodernste ter wereld...
Smiles as big as Texels
Kapsalon viert lustrum in Klif:
Aardigheidje
TEXELSE f coURANT
jren en zwart-wit
i één fotorolletje
Bedrijvig<^^
ITexels
Bednjvi gheid
Groen licht voor
aanleg atletiekbaan
GeknipgK/
KdTexels
Terrein-blusvoertuig
grote wens brandweer
Nieuw contract voor
maatschappelijk werk
Goedkeuring voor
buitenterrein
Bruinvisschool
VRIJDAG 22 APRIL 1994
in de buitenkant van het ge-
is hetzelfde gebleven. Voor
ist is sprake van een verbou-
die niet ingrijpender had
en zijn. De Texelse Apotheek
rging in 4,5 maand tijd een
sdige metamorfose, waar-
het bedrijf zich nu kan meten
de meest geavanceerde van
ind. „Misschien wel van de
ldgrapt apotheker Gerrit
niet eens uitgesloten want
ig, inrichting, technische en
neie voorzieningen zijn zoda-
it wordt voldaan aan regelge-
jie voor een groot deel nog
ens van kracht is.
zijn collega Pieter Wijnand,
nee hij binnenkort een asso-
aangaat, ontkennen niet dat
ekomstgerichte verbouwing
luurder is uitgevallen dan de
ding was, maar het is nu wel
i keer perfect.
Regels
Ireven is dat niet, want er
tegenwoordig heel wat kij-
iij medicijnverstrekking, niet
kort maakt Nauta Foto in
jurg gebruik van een nieuw
fotopapier, waarmee het
ijk is van een kleurennega-
ok goede zwart-wit afdruk-
maken. De foto's worden
ardigd met al aanwezige
inlab. dat voor dit procédé
loeft te worden aangepast,
.unnen in het lab voortaan af-
en van zwart-wit negatieven
gemaakt. Het nieuwe fo-
iier is ontwikkeld door Kodak
jet „Ektamax".
uit jas. In een horecagele-
!«j in de Zwaanstraat bleek
nacht van zaterdag op zon-
injas gestolen. Deze werd
jruggevonden. Alle papieren
'eigenaar zaten er nog in,
het geld (zo'n ƒ500,-) was
mn.
sen gestolen. Van een erf in
lalderstraat werd in de nacht
I op zaterdag een niet
oten zwarte damesfiets,
Riel, gestolen. De fiets,
lom van een 15-jarig meisje,
een nieuwwaarde van
igavond tussen 20.00 en
uur verdween een wèl op
taande Gazelle damesfiets
stalling aan de Haffelder-
Alleen het mandje dat erop
ird teruggevonden. De fiets
m nieuwwaarde f600,-.
irde diefstal van een fiets
gisterochtend gemeld. De
oten) mountainbike van een
meisje uit Den Burg ver-
tussen 10.15 en 11.00 uur
stalling van de openbare
ngemeenschap aan de Haf-
jieg.
in de laatste plaats omdat er geen
land is waar de regelgeving op dat
gebied zo streng is als Nederland.
Volgens tekeningen van het archi
tectenbureau KWA dat zich uit
sluitend bezig houdt met het
ontwerpen van apotheken, werd
de benedenverdieping zodanig in
gedeeld dat een sfeer van open
heid is verkregen. Vanuit de voor
het publiek bedoelde ruimte is er
vrij uitzicht op de werkruimte,
waar de assistentes zich bezig
houden met de technische en ad
ministratieve handelingen die ge
paard gaan met medicijnverstrek
king nieuwe stijl. De entree is
bruikbaar geworden voor rolstoe
lers en vlak daarbij is het afge
scheiden kantoor, tevens
informatieruimte, waar bezoekers
inlichtingen krijgen over medicij
nen en waar straks dagelijks van
10.00 tot 11.00 uur een speciaal
medicijnenspreekuur wordt ge
houden. Alle mogelijke drukwer
ken over medicijnen worden
verstrekt. In de werkruimte is een
aparte hoek ingeruimd voor incoti-
nentiematerialen, beheerd door
een assistente die vooral daarvan
veel weet. Binnenkort komen er
ook nog „afdelingen" bij met ma
terialen voor diabetes- en carapa-
tiënten.
Medicijnen en hulpmiddelen die
buitengewoon steriel moeten zijn
(oogdruppels, infusen, bepaalde
pijnbestrijdingsapparatuur) wor
den verwerkt in een aparte steriele
ruimte, die via gefilterde lucht op
overdruk wordt gehouden. Ook is
er een laboratorium voor kwaliteit
sonderzoek van de eigen ge
neesmiddelen. Een assistenten
kamer met bijbehorende toilet
groep biedt aan de werkneemsters
gelegenheid voor lunch of andere
werkonderbreking. Op de boven
verdieping is onder meer een ver
gaderruimte en archiefruimte
gemaakt.
Naast kant en klare geneesmidde
len zijn er vrij veel middelen die ter
plekke worden gemaakt. Dit ge
beurt nu al volgens de zg. GMP-
regels, die ook gelden voor de in
dustrie. Het komt erop neer dat al
les automatisch wordt
gecontroleerd en geregistreerd,
zodat ook achteraf kan worden
bepaald wat er precies is ver
strekt. De computer waakt ervoor
dat het samenstellen op de juiste
wijze gebeurt. Als er iets wordt
vergeten komt er een waarschu
wing. Dat gebeurt ook als een gif
tige stof wordt verwerkt,
waarvoor een der apothekers
eerst toestemming moet geven.
De computer helpt ook bij de fi
nanciële administratie en houdt er
bijvoorbeeld rekening mee welke
medicijnen door de diverse verze
keringen wel of niet worden
vergoed.
De verbouwing werd uitgevoerd
door Bouwbedrijf Duin. Verder
werd meegewerkt door Installatie-
bureau Schuijl, de Verenigde Schil
ders, Veltkamp, Westerlaken
(slopen en grondwerk), CVI (cen
trale verwarming) en Bosma (stof
fering).
De vernieuwde apotheek. Vrij uitzicht op de werkruimte
(Foto Harry de Graaft
Blonderen, permanent en verf
maken het kapsel leuk, maar ge
zond voor het haar is het niet. De
industrie is daarom bezig met de
ontwikkeling van produkten op
natuurbasis, in plaats van met
chemicaliën. Precies vijf jaar na
de start van haar kapsalon Qnipp
aan de Waalderstraat is kapster
Irene Penha er in geslaagd een
compleet natuurlijk" assorti
ment aan te bieden. Om tevens
het eerste lustrum te vieren
wordt zondag in theater Klif 12 in
Den Hoorn een demonstratie ge
geven, aanvang 15.00 uur.
„Het is altijd al mijn streven ge
weest om alle behandelingen op
natuurbasis te kunnen doen. Fijn
dat het nu bij het 5-jarig bestaan is
gelukt", aldus Irene Penha. Blon
deren op kleibasis en permanen
ten op zijdebasis wordt al enige
tijd toegepast, maar onlangs
kwam fabrikant Sunglitz ook met
vriendelijke haarverf op de markt.
Het donkerder maken van het haar
kan nu op waterbasis.
De reacties van haar klanten zijn
positief, aldus de onderneemster.
„De mensen kiezen vrijwel alle
maal voor permanent op natuur
basis." Dit ondanks dat de
natuurmethode duurder is dan de
gangbare behandelingen, die ove
rigens nog steeds mogelijk zijn bij
Qnipp.
Op deze manier probeert Qnipp
zich te onderscheiden. In de eerste
jaren, toen de zaak nog in een
klein pand elders aan de Waal
derstraat was gevestigd, probeer
de men vooral met lage prijzen aan
de weg te timmeren. Inmiddels
hebben de tarieven een normaal
niveau en is de zaak groter. De
nostalgische jaren '50 sfeer is
echter gebleven, en ook de gezich
ten zijn vertrouwd, want de zusjes
Clementien en Henriëtte de Wit
werken er al vanaf het eerste jaar.
Qnipp heeft een vaste klantenk
ring, verspreid over het hele
eiland. Ook menig toerist wordt er
voorzien van een nieuwe coupe.
Demonstratie
Aan de demonstratie („het is geen
show") van zondag werken 24
modellen mee. Zij ondergaan op
het podium -soms spectaculaire-
behandelingen, ondersteund door
muziek. In de pauze is er een lote
rij. Het lotnummer staat op de toe
gangskaarten, die voor vijf gulden
per persoon (inclusief versnape
ring) verkrijgbaar zijn bij kapsalon
Qnipp.
„Komt de veiligheid van de voet
ballers niet in het geding als er
een betonnen rand rond de atle
tiekbaan wordt geplaatst", wilde
Dirk Terpstra (PvdA) tijdens de
raadscommissie voor welzijnsbe
leid weten. Volgens de gemeente
kan daar geen sprake van zijn om
dat de ruimte tussen het veld en
de rand zeer ruim is bemeten.
De realisatie van een atletiekbaan
rond het B-veld van het Texelse
Boys complex stuitte dinsdag
avond tijdens de commissie wel
zijn niet op problemen. In verband
met de renovatie van de voetbal
velden kan er nu tegen betrekkelij
ke lage kosten een atletiekbaan
van gras (400 meter lang) worden
gerealiseerd. Het rooien van bo
men en het verplaatsen van de af
rastering kost de gemeente
ƒ9000,-. De atletiekvereniging
neemt de kosten van de betonnen
rand (ƒ4.500,-) voor haar rekening.
Door de renovatie van de voetbal
velden komt een deel van het jaar
lijks onderhoud van het Texelse
Boys complex te vervallen. Deze
besparing van ƒ10.000,- kan wor
den aangewend om de kosten van
de atletiekbaan te dekken. Voor
uitlopend op het definitieve besluit
in de gemeenteraad is nu reeds
opdracht gegeven tot uitvoering
van de werkzaamheden.
Teveel herrie. Zo'n dertig jonge
lui hielden zaterdagavond in een
autobus aan de Schilderweg een
feestja Omwonenden klaagden
over de herrie, waarop de politie
de jeugd verzocht de muziek wat
zachter te zetten.
Het Texels schapenras doet het
goed in Australië. Dat valt op te
maken uit het kranteknipsel dat de
familie J. Hofman stuurde aan de
familie P. Douma in De Koog. Hof
man is getrouwd met oud-Texelse
Grietje van der Vis en woont in de
buurt van Sidney. In het artikel
„Smiles as big as Texels" staat dat
de broers Murray en Andrew Ro
berts (zie foto) trots zijn op hun
eerstgeboren Texelse lammetjes,
waarvoor ze de embryo's hadden
gekocht. Verder valt te lezen dat
de 4000 Texelse embryo's, die
naar Australië zijn geïmporteerd,
inmiddels 1.200 1.500 lamme
ren hebben opgeleverd.
Als brand uitbreekt op het strand,
in het duingebied of midden in het
bos, dan kan de Texelse brand
weer daar niet bij komen. De gro
te wens van het eilandelijke korps
is dan ook een vierwielaangedre-
ven blusvoertuig.
Het brandweer-jaarverslag werd
door de raadscommissie van alge
meen en organisatorisch met
complimenten omringd. D'66-er
Pieter de Groot wilde weten of er
echt geen mogelijkheden zijn om
de kosten van het uitrukken van
de brandweer te verhalen. „Ik
denk bijvoorbeeld bij het schoon
maken van een vervuilde weg."
Commandant Groote gaf aan dat
dit juridisch nog steeds niet is ge
regeld. „Zelfs bij brandstichting is
het nog een probleem."
Zijn verzoek om een terrein-
blusvoertuig voor onbegaanbare
delen van het eiland, werd met ge
mengde gevoelens ontvangen
door de commissie, daar de kosten
relatief hoog zijn. „Wat kunt u met
zo'n ding? Na een paar honderd li
ter water is ie leeg", aldus Peter
Bakker van Groen Links. Erna Eel-
man van de VVD vroeg zich af of
in voorkomende gevallen niet be
ter een blusvliegtuig kan worden
ingezet. Groote verklaarde dat het
snel ter plaatse kunnen komen
met een adequaat voertuig uitbrei
ding van een brand kan voorko
men. „Onze 4x4 hulpverlenings
wagen is zó zwaar bepakt met
materialen, dat hij binnen de
kortste keren vast zit. Als een
brand in een onherbergzaam ge
bied al te ver is, heb je toch hulp
van derden met tractoren en der
gelijke nodig." Een blusvliegtuig
wordt in Nederland alleen ingezet
bij enorme branden. „We hebben
wel eens gedacht over bewaking
vanuit de lucht."
MURRAY and Andrew Roberts
(pictured), Hillside Pastoral Co,
Cootamundra, have plenty to smile
about with the arrival of their first
purebred Texel lambs.
Andrew Roberts bought 16
guaranteed embryos, of which
seven are now on the ground.
"I don't profess to be a big player,
but I want to see how they go," he
said.
Andrew Roberts has been
operating a Poll Dorset stud with
500 ewes since 1956 and produces
about 4000 prime lambs each year.
"We've been doing that for several
generations."
About 4000 Texel embryo
packages have been bought by
Australian investors and according
to Mike Hermann, general manager
of the Australian Texel
Corporation.between 1200 and 1500
lamos have been born.
Texel sheep arrived In New
Zealand in February 1986 and in
Australia in March 1993.
The embryos were implanted in
Corrledale ewes In the kirra
quarantine station, near Keith,
South Australia.
Een dienstverleningscontract tus
sen de Stichting Maatschappelijk
Werk in de kop van Noord-Holland
en de gemeente Texel kreeg dins
dagavond de instemming van de
raadscommissie voor welzijnsbe
leid. De gemeente neemt een ba
sispakket (kerntaken van het
maatschappelijk werk) af, tegen
een prijs van ƒ120.154,-.
Volgens stichtings-directeur Ap
pel, die bij de commissievergade
ring aanwezig was om toelichting
te geven, kan de stichting het best
worden vergeleken met een win
kel die „prestaties" of „produc
ten" aan gemeenten levert. De
gemeente bepaalt zelf welke dien
sten er worden afgenomen.
De commissie liet zich positief uit
over het voorstel, dat langs moei
zame weg tot stand is gekomen.
Het is de bedoeling de nieuwe si
tuatie na een jaar te beoordelen.
De herinrichting van het buitenter
rein van basisschool „De Bruin
vis" in Oudeschild is dinsdag
avond met instemming ontvan
gen. Alleen de aan te brengen „vij
ver" stuitte in verband met de
veiligheid op de nodige tegen
stand. Nadat gemeenteambtenaar
Ger Praamstra echter had uitge
legd dat het hier meer om een
„natte plek" gaat - van wel bijzon
der geringe diepte - leverde ook
dit geen tegenstand op. 0
Jaap Vlaming (Groen Links) refe
reerde aan de mogelijkheid om
subsidie voor educatieve beplan
ting aan te vragen.
Het buitenterrein wordt zo inge
richt dat het niet alleen als school
plein, maar ook als openbare
spelvoorziening (buiten schooltijd)
kan worden gebruikt. De kosten,
geraamd op ƒ75.000,-, worden
gefinancierd uit het bouwkrdiet en
uit het fonds stadsuitleg.
oea's zijn gek op voetbal,
je scholieren naar hun hob-
'raagt, zeggen ze bijna alle-
i': se pak bola (voetbal),
•rzieningen die ook maar
istins lijken op het sport-
plex Den Burg-zuid kennen
iet, maar het enthousiasme
"mee wordt gesport op al
geimproviseerde trapveld-
ls er niet minder om. Het
'twel op blote voeten, want
fiand heeft geld voor voet-
•choenen. Die voeten heb-
het ondanks de dikke
ag zwaar te verduren op
bijna grasloze scherpe ko-
Qruis. Het merendeel van de
sures bestaat dan ook uit
'gesleten eeltlagen, je krijgt
l(Jvel als je het ziet. Voetbal
den staan dan ook hoog
"iders verlanglijstje.
van die trapveldjes ligt in
verlengde van de startbaan
jje internationale luchtha-
frans Kaisiepo, dat in de
arlandse tijd Mokmer heet
st terrein hoort tot de kam-
9 Swapidobo. Het elftal van
i'Pje zag ik daar voetbal-
'®tterlijk onder de rook van
'ijgende en dalende vlieg-
In- die je bijna kunt aanra-
*0 laag scheren ze met
erend lawaai over je hoofd.
Ik was uitgenodigd door twee
spelers die dankzij geld van
Texel naar school kunnen. Het
viel ze mee dat ik ook werkelijk
was gekomen en het hele team
was zeer vereerd met deze bui
tenlandse belangstelling. In de
rust kwamen ze allemaal om
me heenzitten, druk pratend
over voetbal in het algemeen en
over de op handen zijnde we
reldkampioenschappen in het
bijzonder. Opnieuw merkte ik
hoe zij zich betrokken voelen bij
het Nederlandse voetbal. Ze
hadden het over onze kansen
op de wereldcup en bedoelden
daarbij de kansen van Oranje.
Wonderlijk, als je bedenkt dat
geen van deze jongens de Ne
derlandse tijd heeft meege
maakt en de sympathie voor
ons land dus van ouders en
grootouders hebben overgeno
men. Ontroerend. Wederzijds is
het niet want de meeste Neder
landers zijn de Papoea's al lang
vergeten. Een door mij meege
nomen nummer van Indone-
sië's grootste sportmagazine
Bola met een grote kleurenfoto
van Marco van Basten op de
voorkant, ging van hand tot
hand. Van Basten wordt be
wonderd, maar Gullit nog meer.
In het elftal zaten twee jongens
die hadden geprobeerd op hem
te lijken door hun haar is rasta
staartjes te vlechten.
De voetballers beschouwden
mij als expert en informeerden
in koor naar mijn prognoses
wat betreft de wereldcup. Heel
vervelend, want op voetbalge-
bied ben ik een volslagen oen.
Slechts één keer in mijn leven
heb ik als actieve speler op het
veld gestaan. Dat was in
schoolverband in 1953 en het
was tevens de laatste keer. Ik
trapte de bal telkens de ver
keerde kant op, zodat mijn me
despelers me tenslotte van het
veld schopten. Die gebeurtenis
viel samen met een bijna totale
zonsverduistering. Dat moet
toeval zijn geweest, maar het
maakte de herinnering aan deze
dag extra zwart. Sindsdien heb
ik mij verre gehouden van deze
sport. Het viel dus niet mee om
tegenover die Papoea's de Gro
te Deskundige uit te hangen,
maar het lukte toch door een
beetje op de vlakte te blijven en
door misbruik te maken van de
taalbarrière. Een vraag waarop
ik geen antwoord wist, begreep
ik gewoon niet. Verder zei ik
meermalen dat je nooit weet
hoe de bal rolt, dus dat alles,
maar dan ook élles mogelijk
was. Ze hingen aan mijn lippen,
wat moed gaf om gevaarlijker
dingen te zeggen. Ik uitte mijn
twijfels over de kwaliteit van de
trainer van Oranje, want ik had
kort voor vertrek uit Holland ge
lezen dat daar iets over te doen
was geweest. Ik wist zelfs dat
die trainer Advocaat heette en
vertelde dat advocaat ook de
naam is van een typisch Hol
landse alcoholhoudende drank.
Drank en sport gaan niet sa
men, dus het kon nooit wat
worden. En over de balbehan
deling van Koerpan deed ieder
een nu wel zo opgetogen, maar
ik had daar mijn eigen gedach
ten over en moest het allemaal
nog zien. Zo kletste ik een eind
weg, blij dat er geen Nederlan
ders meeluisterden. Het zweet
brak me uit, want in het maleis
is zo'n discussie een zware be
valling, maar de spelers knikten
ernstig en trainer Demmy Wa-
kum riep zelfs betul!, een teken
van instemming.
Een jaar eerder had ik al met
Wakum kennis gemaakt tijdens
een toernooi en toen gehoord
hoe belangrijk voetbal is voor
deze merendeels werkloze jon
gens. Ze worden ermee van de
straat gehouden. Groepsgevoel
en verantwoordelijkheidsbesef
worden erdoor aangewakkerd,
waardoor andere gezamenlijke
activiteiten ook beter uit de
verf komen en het helpt ook
nog om drank, criminaliteit en
vrouwen (in die volgorde) bui
ten de deur te houden. De
Christen-Evangelische kerk van
Irian Jaya (waar vrijwel alle Pa
poea's in noordelijk Nieuw-
Guinea bij zijn aangesloten),
staat er dan ook helemaal ach
ter. Demmy klaagde echter dat
het elftal was gehandicapt door
gebrek aan schoenen. Dat gaf
duidelijk nadeel bij wedstrijden
tegen beter gesitueerde clubs.
En uniforme sportkleding zou
heel mooi zijn. Het oog moest
toch ook wat hebben.
In een zwak moment beloofde
ik toen om volgend jaar voet
balschoenen mee te nemen
voor het hele team. Ik had er di
rect spijt van, maar terugkrab
belen kon niet meer. Demmy
viel me dankbaar om de hals en
bezorgde me nog dezelfde
avond een lijstje met de namen
en schoenmaten van zijn kese-
blasan (elftal).
Het project kon alleen door
sponsoring rondkomen, want ik
mag voor zo'n aardigheidje na
tuurlijk geen geld uit ons stu
diefonds halen. Terug op Texel
zocht ik contact met Adrie
Mantje, die het wel leuk vond
om dat zwarte elftal aan de an
dere kant van de wereld in de
nieuwe spullen te steken. Maar
Adrie is een voorzichtige in
vesteerder en wist iemand bij
wie het nog beter lije kon: zijn
zakenvriend en Texel-liefhebber
Coen de Rooij, directeur van
het bedrijf dat sportartikelen
van het Italiaanse merk Lotto
importeert. Die was er na een
overtuigend telefoontje van
Adrie voor te porren en schonk
zonder aarzelen 12 paar voet
balschoenen van dik over de
honderd gulden per paar en
deed er ook nog broeken en
shirts bij. Adrie hoefde alleen
nog maar te zorgen voor kou
sen, zodat zijn bedrijf er niet
door in moeilijkheden kwam. Bij
Langeveld de Rooij drukten
ze in fraaie letters de naam van
het elftal op de shirts en Jan
Hennink deed er een paar voet
ballen bij. Toen Bob Bakker er
van hoorde, wilde hij niet
achterblijven en gaf me alle
pakken van het Bakkers Ijzer
handel zaalvoetbalteam. Sa
men met mijn andere bagage
woog het hele zootje bijna vijf
tig kilo, maar als goede relatie
van Garuda kreeg ik gedaan dat
dit gratis werd vervoerd. In Ja
karta deed de douane nog even
moeilijk over die koffer met
twaalf paar gloednieuwe voet
balschoenen omdat ze dachten
dat ik wilde gaan handelen en
invoerrechten moest betalen.
Maar toen ze de papieren die ik
erbij toonde om het tegendeel
te bewijzen, letterlijk tegen het
licht hadden gehouden en ook
nog even een Hogere Chef had
den geraadpleegd, mocht ik
met het vrachtje het land in
zonder dat er een steekpenning
aan te pas was gekomen. Het
geen mij als zuinige Texelaar al
tijd opperste voldoening geeft.
Toen ik de spullen enkele dagen
later in Swapidobo op Biak be
zorgde, was het groot feest. Op
initiatief van de kepala desa
(dorpshoofd) werd op het
sportveld een plechtige over
handiging georganiseerd, waar
voor de hele kampong uitliep.
Afgesproken was dat we daar
ten gerieve van de sponsors
twee foto's zouden maken: een
van het elftal in de haveloze
vodden waarin ze doorgaans
spelen en de volgende met de
nieuwe pakken aan. Dat was
blijkbaar verkeerd begrepen,
want de Swapidobo-jongens
waren naar het veld gekomen
met de mooiste kleren die ze
hadden kunnen vinden, ge
leend van familie en kennissen.
Zo zou van het beoogde con
trasteffect weinig terecht ko
men. Wakum begreep dat en
liet ze toen maar in hun blote lij
ven op de kiek zetten. Even la
ter poseerden de jongens voor
de de tweede foto in hun nieu
we outfit, trots als pauwen. De
schoenen pasten gelukkig pre
cies, maar de shirts niet, want
die waren allemaal „XL". Dat
was voor de meesten te groot,
maar niemand vond het een
probleem.
De overdrachtsplechtigheid -
naar Indonesisch gebruik met
meerdere langdurige toespra
ken - viel gedeeltelijk in het wa
ter. Toen het mijn beurt was om
het woord te voeren, begon het
tropisch te regenen, een wolk-
breukje dus. Hoewel ik zelf
droog bleef omdat een lief
meisje een paraplu boven mijn
hoofd hield, werd de plechtig
heid toch maar voortgezet in de
kerk, die spoedig stampvol zat
met drijfnatte mensen, stijf
naast elkaar op banken. Ze be
gonnen met een kerkdienst met
veel gezang en schriftlezingen.
Ik mocht pas binnenkomen
toen iedereen zat. Voorafge
gaan door het dorpshoofd, de
predikant en leden van het
kerkbestuur met beheerste pas
naar de speciale stoelen met
pluche zittingen, die inderhaast
nog even met Chinese rozen
waren versierd. De rij van spre
kers werd daar besloten door
de dominee die enkele Neder
landse zinnen in zijn preek had
verwerkt, de Texelse sponsors
met name noemde en een
dankgebed uitsprak. Hij zei
daarin zeker te weten dat ik
door God was gezonden en dat
ik de goedheid zelve was. Op
Texel hoor ik meestal anders.
Als ik nu verbeelding krijg, we
ten jullie waarvan het komt.
Harry.
