Langzaam afbouwen, al weet ik nog niet L Hoornenburg voor ons beste kampeerboerderij" TEXELSE COURANT- Maarten Boon op tv f Bedrijvigto/ takte Boswijk r grote klant Geslaagd LenR zoekt naar andere lokatie Kikkert (Hoornenburg) over kampeerboerderij: e koeienmelker nooit geweest" Gouwe Boltje opent winkel in De Koog Duitse groep al 30 jaar op kamp VRIJDAG 1 JULI 1994 QtraoHi..*tör ±=Z.S±L oper Johan Keijzer zet zijn handtekening onder de laatste transportakte i Boswijk (Foto Gorerd Timmerman door gemeentegrond en daarom besloot het college toch tot aan koop. mijn eerste akte en uw l zette burgemeester Van zijn handtekening onder te transportakte die nota- tijk liet passeren. om de verkoop van een od aan de westkant van door de gebroeders Keij- perceel (1770 vierkante maakt onderdeel van "J i mgsplan Den Burg-west. ie derde fase van de Mars teit heeft, zal de grond 1nog onbebouwd blijven. :eel is bijna ingesloten Als grootste klant van de notaris (die vanavond van 19.00-22.00 uur in hotel „Opduin" zijn afscheid viert) nodigde de gemeente Bos wijk uit de akte bij wijze van uit zondering in het raadhuis te ondertekenen. De plechtigheid kende slechts één oneffenheidje. Het paspoort waar Boswijk de comparanten sinds de invoering van de identificatieplicht verplicht naar moet vragen, bleek de burge meester in de feestvreugde te zijn vergeten. Strandjutter en museumgids Maarten Boon uit De Cocksdorp is zondagochtend te zien op de Duit se televisiezender ZDF, die via het Texelse kabelnet is te ontvangen Boon verschijnt in het programma „Fernseh Karten", dat van 11.00 tot 12.45 uur wordt uitgezonden. Het programma is deels gewijd aan de Hollandse kust. De Duitse tv-makers kwamen met hulp van de VVV Texel tijdens een bezoek aan het Maritiem en Juttersmu- seum in contact met Boon. en vonden zijn presentatie zó leuk, dat ze hem vroegen om voor de camera te verschijnen. Peter Zillen uit De Cocksdorp stu deerde aan de Hogeschool Alk maar af in de richting milieutechniek. Hij behoort tot de eerste lichting die deze 4-jarige opleiding heeft voltooid. Francien Vrieswijk slaagde voor de 4-jarige HBO-opleiding Ver pleegkunde aan de Hogeschool Amsterdam. De directie van Langeveld de Rooy, moederbedrijf van onder meer de Texelse Courant, kijkt uit naar een andere vestigingsplaats in Den Burg. Het bedrijf is uit z'n jasje gegroeid en op de huidige lo katie tussen Parkstraat en War moesstraat zijn alle verbouwingsmogelijkheden al be nut. „Ons bedrijf, bestaande uit druk kerij, kantoorboekhandel en uitge verij, is de afgelopen tien jaar sterk gegroeid. De huisvesting van de diverse afdelingen laat nu te wen sen over, maar we kunnen op deze plaats geen kant meer op", zegt rste jaar in de kampeerboerderij hadden we het et tweede seizoen zaten we maar drie weken vol. niets meer. Datzelfde jaar mislukte de zomertarwe. Vde wel tien jaar voor we er bovenop waren." Jan I62) verbouwde een kleine dertig jaar geleden inburg" tot kampeerboerderij. Van zijn erf maakte hij n dorado en tijdens nachtelijke tochten over het Dit hij zijn gasten. Nu willen hij en Klasien langzaam a „Al zou ik niet weten hoe dat moet." WOf de plaggenhut waar zijn vader bijna een halve eeuw geleden be- Mavelingsschuur die in het Molwerk werd ge niet lang als boerderij in eweest. „Waarom in het jjestapt? Ach, een echte '*er ben ik nooit geweest En het was de tijd van Schaalvergroting, lig- en- De laatste ruilverka- «ijven die werden waren eigenlijk al direct Het vergde nogal wat ''jven. Het toerisme was •t. Dat - en wat akker- stond me beter aan." de toenmalige VVV- aaP Dekker ontvouwde ■e9e de jaren zestig zijn ,|J de gemeente. „Die Makkelijk mee akkoord, veranderde toen Cor 8n de ruilverkaveling- le er lucht van kreeg. De as inimers voor land den gebouwd. Burge- De Koning was geen Kikkert mocht zijn fndelijk toch doorzet- De schuur bleek zich er met wat aanpassingen goed voor te lenen. „In het begin sliepen de gasten bij wijze van spreken in het stro. Dat zou nu allemaal niet meer kun nen." Tijdens de winterdagen ver bouwde hij eigenhandig de boerderij tot groepsaccommoda- tie. „Timmeren, metselen en dat soort dingen. Prachtig vind ik het. Vrijwel elke cent die we ermee verdienden stopten we in het be drijf. Zo gingen we koekhappend heen. Maar een kampeerboerderij is nu echt niet zo'n vetpot als wel wordt gedacht. Collega's die zich in de schulden hebben moeten steken, hebben het echt niet zo makkelijk. Vaak moeten die er nog bij te werk. teindelijk Kijk, wij redden het hier wel, want we doen het al zo lang. Als ik jon ger zou zijn, zou ik de zaak wel op z'n kop zetten, denk ik. Maar de gasten die we nog hebben zijn te vreden." Tijdens de snikhete junidag van ons bezoek is de schuur opvallend koel dankzij de laag riet onder de rode dakpannen. „Al kan het hier in de winter verrekte koud zijn. Maar kamperen is meestal toch een zomerse aangelegenheid." Stal We lopen door het waslokaal. „Dit was vroeger de stal waar ik mijn tien koeien molk." De keuken is eenvoudig, maar doelmatig en keurig opgeruimd. „Ooit werden hier de voerbieten bewaard." Naar buiten, de oude mestplaat over, die door groepsbegeleiders inmiddels als terras is ontdekt. „De gierkelder is nu als vetput in gebruik." Het erf oogt met de om vangrijke bossages als een scha duwrijk dorado Via een kronkelpaadje komen we bij het grote speelveld, waarvan het gras bijna is verdroogd. „Ideaal. Ik hoef tenminste niet meer te maaien." Wijzend naar een vergeelde plek. „Daar stond vroeger de boerderij van de familie Daalder. Die moe ten erg rijk zijn geweest. Als ze op zondagmorgen naar de kerk gin gen, openden de jongens uit Den Hoorn het hek voor ze. Dan gooi den de Daalders voor hen een paar centen op de grond, zo wil het ver haal." Rumah Sapi We komen bij een soort plaggen hut, die met plastic en scheepstrossen is afgedekt. „De oude stal, die vader na de oorlog heeft gebouwd. De muur is van een tuinwal, het dak is van riet. Kijk, wel een meter dik. Mijn broer is in Indië geweest en noemde het Rumah Sapi ofwel koeienstal..." Inmiddels is de muffe stal een ge wild speelobject voor de jeugd. Opeens meldt zich op het erf wa rempel een dier dat aan het boe renbestaan herinnert: een kip. „En dan heb ik nog wat schapen en wat braakliggend land." We ko men bij ...een zwembad? „Als het warm is, duik ik er wel keer of wat per dag in. Maar zet dat er maar niet in hoor, da's privé." Ransuilen Een konijn zoekt een goed heenko men bij een kunstmatig meertje aan het eind van een volgend bospaadje. Wijzend op twee quasi- slapende ransuilen, doceert Kik kert over de natuur en zijn tuin. Verderop torent de afgedekte en inmiddels begroeide vuilstort bo ven het duinlandschap uit. „Nu merk je er niets meer van. Maar destijds... Al die meeuwen, ratten en rommel als de wind verkeerd stond. Maar de gasten merkten er nooit veel van." Terug in de schuur de trap op naar de slaapzaal. „Krank?", informeert de gastheer belangstellend naar een Duits kind dat alleen op een stapelbed is achtergebleven. De bedden staan ongeveer een meter Bakkerij 't Gouwe Boltje opende deze week aan de Nikadel een nieuwe winkel. Marijke Stark uit Oosterend is de filiaalchef. De zaak is de eerste die gereedkomt van de geplande reeks winkels naast de Top Tien supermarkt. Voor eigenaars Jillert en Erik Blom uit Oosterend is de bakkerszaak in De Koog de derde op Texel, na de zaken in Oosterend en De Cocks dorp. Als de rijdende winkels wor den meegeteld, is het eigenlijk de zesde. Mede wegens die winkel wagens noemen ze zich sinds kort „Versbakkers over heel Texel". „We waren er al een paar jaar op gespitst om ons ook in De Koog te vestigen", vertelt Jillert Blom. Vol gens hem blijkt uit onderzoek dat 't Gouwe Boltje liet doen, dat er ruimte is voor nog een ambachte lijke bakkerij in het dorp. Boven dien betekent het nieuwe filiaal een verbreding van de basis voor LenR-directeur Taeke van Lingen. „We streven naar een situatie, waarin elk bedrijfsonderdeel zich optimaal kan presenteren." Mede om die reden was LenR onlangs in beeld als kandidaat-huurder van het Polderhuis, waarin het kantoor van de TC-redactie zou kunnen worden gevestigd. Nu makelaar Eelman het Polderhuis heeft ge kocht, is dat plan van de baan. Gekeken wordt naar nieuwbouw of herinrichting van een bestaand bedrijfspand, niet te ver uit de buurt van het centrum. Het is niet zeker of ook de kantoorboekhan del meeverhuist. Makelaarskan toor Eelman van Heerwaarden heeft de opdracht gekregen de huidige LenR-bedrijfsruimte te koop aan te bieden. van elkaar. „Misschien moeten ze nog wat ruimer. Ze zitten hier drie weken en hebben zoveel spullen mee. We staan hier op de oude strozolder boven de stal, kijk daar zit het luik. De betonvloer voldeed al aan de eisen voor brandveilig heid." De brandtrap verderop is van ju- thout. „Alles maakte ik bijna van spullen van het strand." Een deel van zijn vondsten siert nu, samen met een oude hooischop, de nok van de kampeerschuur. Zijn liefde voor de natuur probeert hij over te brengen op de gasten. Maar dan wel op geheel eigen wij ze. „De eerste avond neem ik ze mee voor een nachtwandeling. Hartstikke leuk, al krijg ik wel eens op m'n flikker omdat ik ze ertus sen neem. Ik loop met ze in het donker door De Geul, langs de Horsmeertjes en via De Hors weer terug en vertel ze daar legendes en sterke verhalen. Over de jutters bakkerij in Oosterend, waar alle brood en andere produkten zelf wordt gebakken. „De opening van deze winkel was geen noodzaak, maar kan in de toekomst wel be langrijk zijn om de capaciteit van onze bakkerij goed te blijven be nutten. In de bakkerswereld gaat het momenteel niet rooskleurig; veel kleinere bedrijven verdwijnen. Met onze redelijk geautomatiseer de bakkerij behoren we niet tot de kleintjes, maar toch moeten we ons voor de toekomst indekken." Het is beter om zelf afzetpunten te hebben dan afhankelijk te zijn van leveranties aan anderen, zoals su permarkten. Volgens Blom hebben de ambachtelijke bakkerijen het moeilijk in de concurrentiestrijd met de grootwinkelbedrijven. De broodverkoop is momenteel voor 58 procent in handen van super markten. In dat opzicht is het pi kant dat de nieuwe winkel pal naast de Top Tien supermarkt is gevestigd. De verstandhouding met supermarkt-eigenaar Ton Gie- les is volgens Blom echter „zeer positief". „Hij was de eerste die ons een bloemstuk stuurde en op zijn kassabonnen stond de eerste dag een felicitatie. Hoe meer win kels bij de supermarkt, hoe liever, vindt hij." Afscheid De opening van de nieuwe zaak houdt in dat de inwoners van De Koog hun winkelwagen moeten missen. Vorige week stopte 't Gouwe Boltje met de wijk De Koog. Chauffeur Kees de Weerd nam afscheid van al zijn vaste klanten en rijdt vanaf nu op de campings zonder kampwinkel. In de Koger winkel, die in een nieu we huisstijl is opgetrokken en een vrolijke doch tevens kwaliteitsvolle uitstraling heeft, kan alles la mi nute vers uit Oosterend worden aangerukt. „We kunnen aanvulling krijgen zo vaak we willen", zegt Marijke Stark. Bovendien kunnen in De Koog zelf voorgebakken die gouden ringen van dode zeelui roven. Of ik verstop me achter een duin en spring dan met een licht gevend masker tevoorschijn." Op de Hors waarschuw ik ze voor drijfzand. Als we het Licht van Troost naderen, zeg ik dat als dat rood wordt de stormvloed pijlsnel komt opzetten. Onzin natuurlijk, maar als we dan wat verder lopen en het inderdaad rood wordt we ten ze niet hoe snel ze moeten vluchten. Eenmaal trapten zelfs de begeleiders erin. Ze lieten hun kroost pardoes aan hun lot over en zetten het op een lopen. Wat een toestand. Ik was vergeten ze van de grap te vertellen. Achteraf pijn lijk voor de leiding natuurlijk." Gespannen „De kinderen zijn soms zo gespan nen, dat ze eikaars hand vasthou den. Je leert ze dan pas echt kennen. Soms schamen ze zich dat ze zich zo hebben laten beet- Marijke Stark zal proberen de nieuwe zaak van 'r Gouwe Boltje tot een succes te ma ken. Voorlopig Is de winkel de eerste in de geplande reeks naest de Top Tien super markt. Erachter en erboven wordt nog druk gebouwd, zodat klanten enige overlast nog een tijdje voor Hal moeten nemen fr,„, broodjes worden gebakken. Marij ke Stark wordt het hele jaar door bijgestaan door eerste verkoopster Saskia van Baal en tijdens het sei zoen door zes vakantiekrachten. De winkel is de eerste in de ge plande reeks aan de Nikadel, een project van B&M Projektadvise- nemen. Maar achteraf beschou wen ze het toch vaak als een hoogtepunt. Wat me wel opvalt, is dat de conditie van kinderen de laatste jaren steeds minder wordt. Vroeger volbrachten ze een tocht van zo'n zes uur moeiteloos. Te genwoordig informeer ik eerst of ze iets mankeren aan hun enkels of zo. Je komt wat tegen." Gedrag Over de groepen die hij ontvangt, is genoeg te vertellen. „Het liefst heb ik schoolkinderen uit dorpjes uit de kop van Noord holland. Die zijn lekker gemoede lijk. Jeugd uit de grote stad is veel brutaler. Dat word je daar vanzelf denk ik. Dan moet je soms wel streng optreden, al is het ook weer niet zo dat ik hier met ijzeren vuist regeer. Dat werkt niet. Maar er gelden wel huisregels. Het zijn tenslotte onze spullen die de vol gende groepen weer gebruiken." ring uit Den Burg. Hoofdaannemer was TEBO bv, eveneens uit Den Burg. Het interieur is ontworpen en uitgevoerd door Interieurbouw Opmeer uit Spanbroek. Atlanta Reclame uit Oosterend zorgde voor de aankleding van de gevel in de nieuwe huisstijl. Jeugd die een weekje of wat van huis is, meet zich snel een ander gedrag aan. „Alcohol en drugs bij voorbeeld. Ik heb hier wat meege maakt. Een keer betrapte ik een jongen die in de goot stond te plassen. Waren we toch net van plan van het hemelwater thee te zetten. Dat idee hebben we toen maar laten varen." „Nu we aan het afbouwen zijn, kunnen we ons de luxe permitte ren alleen groepen te nemen die we willen. Lagere scholen of brug klassen. Liever geen studenten uit de Randstad. Nee hoor, we sudde ren gewoon uit hier. We denken er wel over om er helemaal mee stoppen. Maar hoe' Je kan de groepen die hier zo graag naar toe komen toch niet teleurstellen. Trouwens, 't is toch prachtig om ze op je erf zo lekker bezig te zien.' Gerard Timmorman [toto's tn teksti. De Duitser Lambert Hensert van de Evangelische Kirchge- meinde Hückeihoven bij Ac- ken bivakkeert al bijna dertig jaar op op Hoornenburg. „Vol gens mij is het de beste kam peerboerderij van het eiland. Het ligt onder aan de duinen, heeft een groot speelterrein, het is er netjes en brandveilig en alles gaat er correct", roemt hij in redelijk verstaan baar Nederlands. Dit jaar geeft hij met z'n echt genote leiding aan een groep van tachtig kinderen van twaalf tot veertien jaar die drie weken op Texel verblijven. „Het is niet zomaar een va kantie. We proberen de jeugd besef van de schepping bij te brengen en te leren omgaan met de vrijheden die ze heb ben en de problemen van deze tijd. De natuur is de reden waarom we naar Texel gaan. Daar kunnen ze hier een hoop van leren." Hun verblijf wordt professio neel begeleid door veertien vrijwilligers, waaronder enkele Isociaal) pedagogen en een verpleegkundige. „Een goed team is belangrijk. De vakan tieplanning is al ver van tevo ren geregisseerd. We zijn er met Pinksteren speciaal voor naar Texel gekomen." Om de kosten te bewaken hebben ze zelfs een computer meegeno men. Ritme De dagindeling kent een vast ritme. Ruimschoots voor de kinderen worden gewekt heeft de kampleiding het pro gramma al klaar. De groep wordt in verschillende teams verdeeld, die 's morgens wis selende opdrachten vervullen. Op het terrein rond de kam peerboerderij wordt gemusi ceerd, gevolleybald, er is een handvaardigheidsploeg en an deren staren naar een school bord waar Nederlands wordt gedoceerd. Karate-achtige be wegingen van een clubje ver derop zijn onderdeel van een spoedcursus zelfverdediging. „De groepen houden zichzelf in het gareel en steunen el kaar. Ze weten wat hen te doen staat. Je kan deze drie weken alleen goed doorko men als je die discipline op brengt." Lyrisch Kampleider Lambert 154) is bijna lyrisch over Texel. „Het eiland heeft zoveel te bieden. Ik vertel de jeugd elke morgen iets over het eiland. De men sen, de dorpen, het ontstaan, etc. Na drie weken test ik hun kennis met een quiz. We ma ken ook een krant over Texel." Hij neemt de kinderen op sleeptouw over het hele eiland. „Spelletjes in de Den nen, het strand, de vuurtoren, EcoMare en andere musea, een tochtje met de kotter, een fietstocht rond het eiland en we verzamelen rommel in de Slufter." Hoogtepunt is de nachtwan deling met gastheer Jan. „We starten om 22.00 uur. Hij ver telt de meest fantastische dingen. Hij maakt de jeugd zelfs wijs dat onder de duinen dode zeelui begraven liggen en laat ze door de Mokbaai waden. Maar we zijn ook vijf minuten helemaal stil en ho ren de geluiden van de nacht. De zee, de schepen en vogels. Een belevenis." Met zijn teamleden spreekt Lambert alle belevenissen 's avond nog eens door. „Als een kind met problemen zit, geven we dat ongemerkt ex tra aandacht. Of als er agres sief gedrag is. Vaak knappen ze echt op van drie weken Texel. Na afloop zijn we vaak bekaf, maar wel erg voldaan. De kinderen vinden het heer lijk en keren later vaak weer naar het eiland." wUii JjWnrA In een eangeneem zonnetje leert de Duitse jeugd de beginselen ven de Nederlandse taal Rechts kampleider Lambert Hensen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1994 | | pagina 7