Liever nuttig bezig dan huis stofjes g bommenwerper en ballonkabel? Exoten en kwartels Koeien keuren nuttig voor jonge veeboeren deer nou toch KORTTexels enny Jansen heeft nog steeds geen tijd over: .TEXELSE pr C0URANt Training ambtenaren „cultuurbevorderend" Jan van der Haas nieuwe kampioen Strijbos-jeugd in actie voor EcoMare Het valt niet mee om de koeien in de juiste volgorde te plaatsen, zo ondervonden de deelnemers aan het Texels VRIJDAG 22 JULI 1994 had Jezus bij zich?", ik aan de kinderen. ,,Zijn lie zielen, juf", antwoordde 0n de kleinsten, die de term pelen' op geheel eigen wijze eordde. Dat soort momenten missen, daar ben ik van pigd. Maar je moet toch op epaald moment ergens een echter weten te zetten. Ik bewust voor gekozen dat doen. Nu. omdat ik nog he- goed ben. En wat leeftijd mag het ook wel. Volgend eord ik 75." Henny Jansen ruim 15 jaar lang met grote de godsdienstlessen op de osschool voor haar rekening nen. Tot voor kort vrijwilli- erk, waarin wat haar be- geen verandering hoefde te waarom? Ik ben er wèl voor- er van dat je de onkosten vergoed, want aanvankelijk ie voor de gemaakte reis- zelfs geen cent. Het is niet dat je er geld op toe gaat maar betaling vind ik jk helemaal niet nodig. Ik afgelopen maanden voor erst 'lesgeld' ontvangen, heb ik gelijk de leerlingen jljlvan getracteerd. Dat kun je dan natuurlijk mooi doen." Henny Jansen kwam in 1942 naar Texel om de helpende hand te bie den aan de familie Jansen, die ook toen al aan de Postweg woonde. „De moeder van het gezin was overleden en er was dringend hulp nodig. Ik woonde in Den Haag en leed aan bloedarmoede. Een ver blijf op het eiland zou de gezond heid ten goede komen. Het was de bedoeling dat ik na de oorlog weer terug zou keren, maar dat liep an ders. In '45 trouwde ik met de zoon des huizes, Piet Jansen." Heimwee naar Den Haag heeft ze nooit gehad. „Nee, we woonden aan de rand van de stad. M'n va der was kunstschilder en hield ook van z'n rust. Wat drukte betreft was het dus geen grote overgang. Bovendien werd een jaar na ons trouwen Gelein geboren, daarna onze dochter Riek. Genoeg te doen, dus." Bethel De eerste ervaring met schoolkin deren deed ze op in Bethel, waar ze zich 25 jaar lang verdienstelijk maakte voor een meisjesclub. Zin gen, handwerken en spelletjes doen waren de voornaamste be zigheden in die dagen. „Dat klinkt nu misschien vreemd, maar in die tijd was er voor kinderen nog wei nig vertier. Televisie had je nog met. Het jaarlijkse hoogtepunt be stond uit de opvoering van een to neelstuk." Nadat zij zich een paar jaar lang voor de meisjesclub had ingezet (waar ze 25 jaar bij zou blijven), werd ze benaderd door een domi nee met de vraag of ze de zon dagsschool in De Cocksdorp wilde verzorgen. „Het ging om 40 kinde ren van de lagere school. In die tijd wist ik niet zeker of ik het allemaal wel aankon, dus zei ik dat ik wel wilde, maar dan voor zes weken. Daarna moest iemand van de vrouwenclub het weer overpak ken, vond ik. Het zijn uiteindelijk 30 jaren geworden." Haar activiteiten breidden zich uit met godsdienstlessen op de Strij- bosschool en werkzaamheden voor de Stichting Bejaardenzorg, waar ze 14 jaar lang bestuursta ken voor verrichtte. Op de vraag hoe ze dat allemaal met haar gezin heeft weten te combineren, reageert ze laconiek. „Met die hulpmiddelen in huis draait het huishouden voor een deel toch gewoon door? De was draait terwijl je met iets anders be zig bent. Wat dat betreft is het al lemaal gemakkelijker geworden." Levendig Ze is zich er pijnlijk van bewust dat ze woensdag, met het afscheid op de Strijbosschool, weer een perio de heeft afgesloten. „Dat is niet leuk, maar je ontkomt er niet aan. Ik heb het werk altijd met erg veel plezier gedaan. Órdeproblemen heb ik nooit gehad, dan had ik het ook niet willen en kunnen doen." „Eén van de leuke kanten van de lessen zijn de onverwachte vragen waar kinderen je mee overvallen. En het feit dat kinderen van allerlei gezindten aan de lessen deelne men, maakt het alleen maar leven diger. Ik heb m'n best gedaan om de leerlingen bij te brengen hoe je op een goede manier met elkaar kunt leven. Vechten hoort daar mijns inziens niet bij. Laatst nog meldde een leerlinge dat haar moeder er echter duidelijk andere opvattingen op na hield: 'Sla der maar op, hoor, als ze je te na ko- men'. Nee, niet-gelovige kinderen hebben de lessen nooit moeilijk gemaakt. Juist die hangen het meest aan je lippen als er een ver haal wordt verteld. M'n man be weert altijd dat ik m'n roeping ben misgelopen. Ik heb vaak moeten horen dat ik in het onderwijs had gemoeten." Huisbezoek Haar afscheid bij de Strijboss- school betekent niet dat Henny Jansen nu al haar werkzaamhe den beëindigd. „Nee hoor, de uit drukking 'tijd over' komt in mijn woordenboek nog niet voor. Ik blijf meewerken aan de kerkentochten en de zomeravonddiensten in De Cocksdorp. Voor de Hervormde Vrouwendienst bezoek ik daar naast mensen die van De Cocks dorp naar Den Burg zijn verhuisd. Éénmaal per jaar ga ik daar een poosje langs. En als ik dan thuis ben, is er altijd nog de tuin, waar ik algauw twee uur per dag in aan het werk ben. Nee, ik besteed m'n tijd graag op een nuttige manier. Dat doe ik liever dan thuis een stofje najagen." Om de eigen deskundigheid en de onderlinge afstemming in het raadhuis te verbeteren, wil de ge meente dit jaar drie interne oplei dingen geven. Eén training is al achter de rug, voor de tweede heeft het college van b en w deze week het sein op groen gezet. Door ruim twintig ambtenaren van zeven afdelingen zal worden deel genomen aan een cursus die meer inzicht moet geven in het maken van een exploitatie-opzet en de rol van ruimtelijke ordening aspecten. Tijdens de cursus wordt onder meer gewerkt met voorbeelden uit de Texelse praktijk, zoals de in ont wikkeling zijnde plannen voor de nieuwe woonwijken Den Burg- west en De Mars-lll. Een andere belangrijke reden is de „cultuurbe- vorderende" werking van de trai ning, wat wil zeggen dat de deelnemers beter op de hoogte ra ken van de problemen op eikaars werkterrein. TX 41 van de Gebroe- ries kreeg donderdag 10 ten noordwesten van een opvallend grote en in de netten, een 14 cilinder Pratt van 1400 pk, waar- afkomstig van een «aufort torpedobommen- meent motorenliefhebber Vlaming van de CIV uit opmerkelijk is dat rond de een staalkabel is gewik- werd gedacht dat deze was van een visserij met zijn netten in de mo- is geraakt, maar het is verklaarbaar waarom de ka- !t minstens 12 slagen stijf propeller-as zit. Nu wordt verondersteld dat de kabel is van een versperrings waar de bommenwerper te genaan is gevlogen en daardoor is neergestort. Dat is heel goed mo gelijk want in de oorlog bescherm den in konvooi varende schepen zich vaak met kabelballonnen te gen luchtaanvallen. Meer dan eens zijn vliegtuigen tegen de staalkabels van deze ballonnen aangevlogen. De motor zou dan een dramatisch en daardoor zeer interessant oorlogssouvenir zijn. Zekerheid daarover kan verkregen worden door materiaalonderzoek. Jaap Bakker uit Oudeschild zal proberen instanties te vinden die daarmee behulpzaam kunnen zijn. Mogelijk is ook de identiteit van het betrokken vliegtuig te achter halen en de oorzaak van het neerstorten. De grote foto toont de opgeviste motor met A. de Vries en zijn 3-jarige zoon Peter Aris. Kleine foto: de rond de pro peller gewikkelde kabel, (Foto-s Harry de Graat) M,nny Jansen: „Ik heb geprobeerd de leerlingen duidelijk te maken hoe te op een goede mamar mat elkaar kunt leven". IFoto Frans Hopman) beoordelen woensdag. Tijdens het woensdag gehouden kampioenschap veebeoordelen heeft Jan van der Haas de titel veroverd. Van der Haas, werk zaam bij Nico de Wit aan de Post weg, wist de te keuren koeien het beste te plaatsen. Met nog acht andere deelnemers vertegen woordigt hij Texel vrijdag 29 juli op het Noordhollands kampioen schap in Middenbeemster. De zege voor Van der Haas kwam onverwacht, omdat hij nog niet eerder in de prijzen was gevallen tijdens het Texels kampioenschap. Bovendien moest hij woensdag op het terrein van de familie Witte van kaasboerderij Wezenspyk af rekenen met gerenommeerde kan didaten, zoals provinciaal kam pioen Edwin Boogaard. De strijd verliep vrij verrassend, omdat geen der elf deelnemers erin slaagde de vijf koeien in de volgor de te zetten, die volgens inspec teur Duindam en diens assistent de juiste was. Op de tweede plaats eindigde Carlo Veeger (Lin dehoeve) en derde werd Ard Plaatsman (De Waal), voor Marco Bakker (De Atlas) en Rob Boo gaard (Zevenhuizen). Uiers en benen De elf deelnemende jonge veehou ders moesten tweemaal vijf koei en beoordelen: één keer schriftelijk en één keer mondeling. Hierbij moest op verschillende on derdelen worden gelet, waarbij de uiers en benen het belangrijkst zijn. Omdat de koeien tegenwoor dig veel melk geven (40 liter per dag is normaal), moeten de dieren een sterke uier hebben die niet te veel doorzakt. Tevens dienen de spenen er netjes onder te staan, zodat de koe makkelijk aan de melkmachine te zetten is. Sterke benen zijn gewenst omdat het vee het hele jaar los loopt. De deelnemers moeten vooral letten op de stand, dus niet te recht, te krom of „koehakkig" (met x- benen). Daarnaast moeten de klauwen kort en hard zijn. Ook de bouw (het „type") van de totale koe is belangrijk punt tijdens de (Foto Frans Hopman) beoordeling. Vandaag de dag ziet men het liefst een vrij grote koe, ongeveer 145 cm hoog (tien centi meter hoger dan tien jaar gele den!). De inhoud van de koe is eveneens van belang, omdat dit een aanwij zing is dat het dier veel gras kan vreten en zo makkelijker veel melk produceert. Verder moest worden gelet op de kruisligging (vorm van het kruis), wat van belang is bij het afkalven. Beter beslissen Alle onderdelen hebben praktisch nut. De jonge veehouders komen er op hun eigen bedrijven mee in aanraking. Als zij beter inzicht in de kwaliteiten van een koe heb ben, kunnen ze beter beslissen of ze een dier wel of niet verkopen. Ook wordt het eenvoudiger om bij iedere koe een passende stier te zoeken, die bepaalde zwakke eigenschappen van de koe kan verbeteren. Om de kennis en vaardigheid te vergroten organiseert de Vereni ging van Oud-leerlingen van de Landbouwschool in samenwer king met de Texelse veeteeltstu dieclubs jaarlijks het kampioenschap veebeoordelen. Dat dit z'n vruchten afwerpt, was vorig jaar merkbaar tijdens het Noordhollands kampioenschap, waar de Texelaars uitstekend voor de dag kwamen. Voordat ik een verhaaltje vertel over vogels die op eigen kracht ons eiland bereiken, namelijk kwartels, moet ik eerst toch nog wat aandacht vragen voor de exo ten. Ik kreeg nogal wat reacties op het verhaal over de eekhoorns en Nijlganzen. Zelfs de columnist van de TC, Horszei, besteedde er aandacht aan. Naar aanleiding van zijn (oh nee stekende hor(s)zels zijn vrouwtjes), dus naar aanleiding van ,,haar", com mentaar, kan ik mooi nog wat ex tra uitleggen. Horszei trekt de lijn van het weren van dieren door naar mensen. Uiteraard distantieer ik me daar meteen van. Op papier geeft iets dergelijks wel een leuk effect, maar het is zelden correct. Dieren reageren volgens hun instinct of aangeleerde handelingen, kunnen dus eigenlijk nooit iets fout doen. Mensen daarentegen zijn de enige diersoort (zo u wiltdie kan naden ken en zelfstandig beslissingen nemen. Daarbij zijn zij verantwoor ding schuldig aan hun eigen gewe ten heeft een dier niet) en in ieder geval ook aan hun medemensen. Toch is het in feite nodig, om het leven voor iedereen leefbaar te houden, voor alles afspraken, re gels en wetten te maken. Daarbij zijn er ook heel wat die mensen of menselijk handelen weren! Heb ben wij geen 47.000 bedden voor toeristen afgesproken? Is er een welvarendland in de wereld waar vrije vestiging van immigran ten mogelijk is? Accepteren wij al le invloeden van de mens op zijn omgeving, (en daarmee op andere er zijn denk ik maar weinig eiland mensen) als natuurlijk? Uiteraard genoten die de soort ooit in het niet! Dan zouden we hongersno- wild hebben gezien en (her)ken- den, oorlogen, volkerenmoord, cri- nen. Kwartels laten zich namelijk minaliteit, het vernietigen van het niet (nauwelijks) zien. Ze leven tropisch regenwoud en het leeg- heel verborgen in lang gras, graan vissen van de zee als onvermijde- of andere landbouwgewassen. Zo- lijke „natuurlijke" gegevens of als als bij zangvogels, is het geluid hèt gevolgen van menselijk handelen kenmerk om ze te ontdekken, moeten aanvaarden. Vooral 's avonds of 's morgens vroeg laten ze zich horen. Het is Bescherming een njet bjjster julde drie-tonige Zoals het ons waard is eigen nor- roep die vaak als „kwik-me-dit" men te beschermen, zo is het ons wordt omschreven. Het klinkt een waard ter bescherming van onze beetje als een schor, metalig ge- omgeving en de natuur regels te luidje waarvan het moeilijk is te stellen. We richten bijvoorbeeld bepalen waar het vandaan komt. invoeren van exoten" die schade lijk voor de natuur zijn, maar waar sommige mensen toch een hobby van maken en plezier aan beleven, zo gemakkelijk geaccepteerd wordt en dat het weren daarvan als onnatuurlijk word ervaren. Wat zou het Waterschap ervan vinden als we op Texel bisamratten gin gen houden? Hoe zouden bollen- kwekers reageren als we de knolcyperus (een Afrikaanse plant die heel moeilijk te bestrijden is en het in sommige delen van het land op besmette percelen vrijwel on mogelijk maakt nog bollen te te len) gingen invoeren? En hoe zou de VVV-directeur (en de toeristen) het vinden als we de killer-bee (een Afrikaanse bijensoort, die zeer agressief is en (menselijke) in dringers bij het nest massaal aan valt, soms met dodelijke afloop) gingen houden? Natuurlijk, die die ren wil niemand op het eiland. Die doen immers ons en onze econo mie rechtstreeks schade Geheel in dat kader geldt al jaren een invoerverbod van bijen naar Texel (ter voorkoming van ver spreiding van ziekten) en bij dieren en plantenziekten gelden allerlei vervoersverboden in ons land. Dus daarom nogmaals: het weren van exoten op Texel is niets onnatuur lijks. Je kunt dat beschouwen als natuurbeheer en het past mijns in ziens volkomen in ons natuurlijk, menselijk handelen. Kwartels Nu, zoals beloofd: de kwartels. Bij na ieder jaar worden er op Texel wel kwartels waargenomen, maar natuurreservaten in waar verbo den voor bepaald menselijk han delen gelden en waar we zelfs Het voorkomen van kwartels ver- Invasie mensen uit proberen te houden. Bij de bescherming van soorten en schilt sterk van jaar op jaar. Uit het schrijven van dit stukje blijkt na- ecosystemen is het absoluut niet tuurlijk al dat dit een goed kwartel- onnatuurlijk te trachten andere jaar is. Vooral rond Den Hoorn, kwalijke invloeden te weren. Zoals maar ook op bijvoorbeeld de Hoge exoten dus. Dat heeft niets met Berg en in Polder Eijerland, zijn er ,£ilantisme" te maken (daarvan diverse gehoord, soms in bloem- zijn juist in de plaatselijke politiek bollenveldjes, soms in graan, soms mooie voorbeelden te vinden). Het in de aardappels. We vragen ons geldt ook voor bijvoorbeeld de Utrechtse heuvelrug, voor Dren the, voor Nederland, voor Europa etcetera. Misschien moet je het ecologisme noemen. Zoals ik al uitlegde is de ecologie, het hele samenspel van de natuur, op het eiland bijzonder. Het voordeel van een eiland is dat het een overzich- altijd af of er op al deze plaatsen ook sprake is van broedgevallen. Dat is niet ondenkbeeldig, maar ontzettend lastig vast te stellen. Waarom Het is een beetje onduidelijk waar om er soms veel meer kwartels naar Nederland komen dan andere telijk, duidelijk begrensd geheel is laren. Het zijn dieren met een zui- waar ter bescherming van al het bijzondere Izowel natuur als cul tuur) vrij gemakkelijk uitvoerbare regels kunnen worden ingesteld. Invoerregels Het weren van uitheemse planten en dieren is overigens wereldwijd algemeen aanvaard. In de USA mag je je appelschillen niet eens mee het vliegtuig uitnemen. Door schade en schande wijs gewor den, verbieden ook Australië en Nieuw-Zeeland de invoer van alle planten of dieren of produkten daarvan. Dus waarom zouden we Texel niet beschermen? Het is overigens opvallend dat het Tien leerlingen van de Strij bosschool (Midden-Eierland) overhandigden woensdag middag een bedrag van f150,- aan EcoMare-directeur Jan Kuiper. De „polderkids" had den het geld bijeen gekregen op de „Dag van de natuur", die zij afgelopen zaterdag zelf hadden georganiseerd. Achter de school aan de Oorsprong- weg hadden zij op eigen initia tief een kramenmarkt ingericht met foto's, kleurpla ten, puzzels, enzovoort. Ze hadden zelf de uitnodigingen naar de ouders verstuurd en affiches opgehangen. In Eco Mare kreeg het tiental woens dag een leuke ontvangst en een korte excursie, waarbij uiteraard de pasgeboren zee hondjes niet werden vergeten. delijk georiënteerd verspreidings gebied. Ze houden dus van warm te zou je denken, maar ze kwamen in ons land aan toen het nog hele maal niet zulk mooi en droog weer was. Vooral de situatie in de oor spronkelijke broedgebieden schijnt van invloed te zijn op invasies bij ons. Is het te droog of te nat in bij voorbeeld de uitgestrekte Spaan se en Franse landbouwgebieden dan schijnen ze ook naar ons uit te wijken. Overzicht We houden graag bij hoeveel kwartels er op Texel zitten. Omdat ze niet constant roepen, valt het niet mee het aantal en de plaatsen te bepalen. Daarom roepen we ook nu de lezers weer op waarne mingen door te geven. Graag met datum en exacte plaats. Ik ben (meestal) aanwezig in EcoMare (17741). Adriaan Dijksen EcoMare Rijverbod. De politie betrapte maandagavond langs de Pontweg nabij De Koog een 18-jarige brom fietser op het rijden zonder helm. Bij nadere controle bleek dat de uit Almere afkomstige vakantiegan ger iets teveel drank op had. Hij kreeg een rijverbod opgelegd en een proces verbaal. Tent. De tent van een 27-jarige man uit Velsen, die verbleef op een camping nabij De Cocksdorp, kreeg maandagmiddag onge wenst bezoek. Toen de Velsenaar terugkeerde van het boodschap pen doen, bleek dat zijn tent over hoop was gehaald. Hij mist een horloge en f 50,-.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1994 | | pagina 7