06-im
Vuilophalers vragen
medewerking publiek
ledereen is winnaar
n de Zuidemaronde"
GIRO
GFT-bakken te vaak misbruikt
(ees heeft 't jachtgeweer klaar
ITexels
ALARM
IKE SECONDE TELT
termijn Agenda
weurs wacht
iharde bodem
Zomeravondconcert
Meisje bekneld
in deegmachine
TEXELSE y couRANT
ortvisser gered
Koorn tegen Ajax
dut tttktn sawn:
Mm* joidtt CreBirt, Meciisj. Mrasen in N«o4, Ntdtrljetf* *w)f Kroit.
Kctib, Sticklin; Orcoaeoische Help, Stickling Vl=cbtelinr, Ttjilgnd,
Tine its Hmkh, Unictl Nricrlnd
Baarn afkomstige sportvis
woensdagavond door de
igsboot Beursplein 5 van zee
id. De man kampte met een
aan de motor van het boot-
iarmee hij nabij de scheep-
oute, 11 mijl uit de kust, lag
sen.
ikrijder. Een Duitse automo
sleek op de Nikadel met ruim
nhalf keer de toegestane
slheid achter het stuur te
ekropen. Een rijverbod en
oces verbaal vielen hem ten
e Achterom. Het Hoge Ach-
brokkelt af. Er worden
kleine reparaties uitge-
maar om definitief een ein-
het probleem te maken, zal
ntewerken een voorstel ma
st een kostenafweging.
let
fijk is nog leeg, maar de
en zijn inmiddels van het
en de schans ligt al te
tien. Kortom, het weiland
Nic. Dros aan de Gente-
nabij Oosterend wordt
taam maar zeker weer in
edheid gebracht als auto
eterrein. Zondagmiddag
if 13.00 uur wordt, nu het
e strandweer een beetje
tij lijkt te gaan, veel po
ver wacht om de Texelse
eurs in hun brullende boli-
aan te moedigen. Mo
tte! is de baan door de
We keihard, zodat snelle,
ticulaire races mogen
ten verwacht.
11 augustus:
Sportvisserclub Texel: gastenwed-
strijd bij Paal 9 van 19.00 tot 21.00
uur.
12 tot en met 25 augustus:
Tentoonstelling in het raadhuis door
mw. G.J. Winters.
16 augustus:
Sportvisserclub Texel: gastenwed-
strijd bij de Eendrachtsweg van 19.00
tot 21.00 uur.
Theater Klif 12: cabaret Hans Teeu-
wen met „Hard en Zielig". Aanvang:
21.00 uur. Entree ƒ17,50 vrienden
prijs ƒ15,-.
17-18-19 augustus:
Zwerftocht Hike, aanmelden bij het
Jeugdwerk; tel.nr.: 15582.
18 augustus:
Sportvisserclub Texel: gastenwed-
strijd bij de Eendrachtsweg van 19.00
tot 21.00 uur.
23 augustus:
Sportvisserclub Texel:
gastenwed-
strijd bij Paal 17 van 19.00 tot 21.00
uur.
Theater Klif 12: Mars Teumsz met
„Vos". Aanvang: 21.00 uur. Entree
ƒ17,50; vriendenprijs ƒ15,-.
25 augustus:
Sportvisserclub Texel: gastenwed-
strijd bij Paal 28 van 19.00 tot 21.00
uur.
30 augustus:
Theater Klif 12: Crème Fratche met
„Sec", cabaret. Aanvang: 21.00 uur.
Entree ƒ17,50; vriendenprijs ƒ15,-.
September
Tot en met 8 september:
Tentoonstelling in het raadhuis door
J. J. Waverijn.
2 september:
Groot vuurwerkspektakel in De Koog.
2 en 3 september:
In De Koog vindt het Tropical Seafesti-
val plaats.
3 september:
Rondje Texel wandelen, 60 kilometer.
„Zo moet het dus niet!", vinden de mensen van de reinigingsdienst Beide containers bevatten twee immense coniferen. Ala een
keer geschud te zijn, is de linker nog niet leeg. „Al het afval blijft vastzitten." (Foto Joop Rommetsi
De vuilophalers van de gemeente
lijke reinigingsdienst beleven zwa
re tijden. De warmte en daarmee
optredende stankontwikkeling
zorgen ervoor dat het laden van
de wagens geen pretje is. Erger
nog is dat GFT-containers soms
behoorlijk misbruikt worden. Naar
schatting één op de tien mensen
maakt zich schuldig aan dat ver
grijp. ..Soms zit zo'n bak propvol
grond. Loodzwaar, dat mag je wel
zeggen", klaagt medewerker
Guus Hoep.
Samen met zijn collega's Albert de
Zwart en Vincent Witte puft hij
even uit in het koele kantoortje
van gemeentewerken aan de Rei-
jer-Keijserstraat. De ochtendrit zit
erop. Buiten loopt de temperatuur
in een rap tempo op naar 30 gra
den Celcius. Ze zijn even ontsnapt
aan de zwermen fruitvliegjes, die
in het rottende afval goed gedijen.
„Aan de warmte of de vliegjes kan
niemand wat doen. Maar door iets
verstandiger om te gaan met hun
afval, kunnen de mensen de taak
van onze mensen behoorlijk ver
lichten", meldt chef Warner
Schreurs, die ook is aangescho
ven. De vuilophalers knikken. Bij
hun verhalen, rijzen je de haren
soms ten berge.
Verrotte mosseJen
„De stank zijn we wel gewend,
maar soms wordt het ook ons te
gek. Wat dacht je van verrotte
mosselen die veertiendagen in het
zonnetje staan? Of een handje
garnalen dat over is en zomaar in
de bak wordt gegooid? En dan heb
je nog van die goochemers die hun
vrieskist met dit weer schoonma
ken en hup... alles in de container
schuiven. Reken maar dat het
zootje na een tijdje vanzelf weg
loopt. Daar hoeven wij niet eens
meer aan te pas te komen." Albert
de Zwart kan erom lachen, maar
begrijpen doet hij het niet. „Als ik
zelf vis of vlees heb gegeten, wik
kel ik de resten in een ouwe krant
in het vriesvak. Op de dag dat het
vuil opgehaald wordt, gaat het pas
de container in." Schreurs heeft
nog een andere oplossing: „Stop
dat soort afval in de container die
het snelst wordt geleegd. Ook als
dat de grijze is voor het gewone
afval."
De meeste last ondervinden de
vuilophalers van „swill", de offi
ciële Engelse term voor keu
kenspoeling en etensresten, in
grote hoeveelheden afkomstig uit
bejaardentehuizen en horecagele
genheden. Het afval bestaat vrij
wel uitsluitend uit vocht,
waardoor de containers bol uitzet
ten en vastlopen op de wielen.
„Reken maar dat zo'n bak van 240
liter dan moeilijk te verplaatsen
is", bromt Hoep. Het probleem is
inmiddels onderkend door ge
meentewerken. Binnenkort krijgen
zulke instellingen bakken van 140
liter. „Twee voor de prijs van één.
Er kan méér mee op. een ophaal
dag en de hanteerbaarheid wordt
vergroot", verzekert Schreurs.
Graslaag
Vincent Witte klaagt over mensen
die hun gras maaien en direct in de
GFT-bak gooien. „Het liefst onde
rin, ja. De rest gaat er bovenop en
je krijgt de boel nooit meer los.
Soms ligt er zo'n laag (met zijn
handen wijst hij minstens een hal
ve meter aan) drab in. Als ze het
gras een dag laten liggen is het
droog. Even los over het andere af
val verspreiden en het legen vormt
geen probleem meer..." De Zwart
valt zijn collega bij: „Hele heggen
gaan er soms in. Sommige contai
ners kunnen niet eens meer dicht,
de rest gooien ze er bovenop.
Mensen weten dat het niet mag,
maar ze proberen het steeds weer.
Dan moeten wij de boel eraf pak
ken en boven ons hoofd de wagen
ingooien. Er zitten struiken bij van
twee meter. Wat moeten we daar
in godsnaam mee..?"
Hij vat de toestand kernachtig sa
men: „In de groene week is het
stank, in de grijze week stof", ver
wijzend naar de hoeveelheden as
en zaagsel die de vuilophalers om
de oren vliegen. Gelukkig zijn de
arbeidsomstandigheden verbeterd
sinds de komst van de nieuwe
vuilwagen. De opening waar het
vuil wordt ingegooid is veel kleiner
en afgedekt met een zeil. Daar
door wordt voorkomen dat as- en
stofresten weer naar buiten wor
den geblazen. Bovendien wordt
het vuil na het legen van elke con
tainer automatisch doorgedraaid,
het binnenste van de wagen in.
Complimenten
„Toch is het op Texel allemaal niet
zo droef gesteld. Ik ken gemeen-
De Texelse profvoetballer Martin
Koorn treedt morgen aan tegen
landskampioen Ajax. Met zijn
nieuwe club Haarlem speelt Koorn
in het eigen stadion een liefdadig
heidswedstrijd. De opbrengst van
het duel is bestemd voor Rwanda.
In het Haarlem-stadion zullen ook
diverse artiesten optreden. Koorn,
die zegt het goed naar z'n zin te
hebben bij de jeugdige selectie,
krijgt ditmaal geen premie bij een
overwinning of gelijkspel. „Inte
gendeel, we moeten allemaal 25
gulden toe betalen..." Zijn jongere
broer Marco, die het op amateur
basis bij Haarlem probeert, is door
een herniablessure voor geruime
tijd uitgeschakeld.
Roger en Margaret Smith van de
Engelse Scilly-eilanden zijn met
hun Wayside Music inmiddels be
kende artiesten op Texel. Jaarlijks
verzorgen zij een zomeravondcon
cert, waarbij op humoristische wij
ze wordt gemusiceerd op
blaasinstrumenten uit de Renais
sancetijd. Dinsdag komen ze weer
naar het eiland voor een optreden
in de Doopsgezinde kerk van Den
Burg om 20.15 uur. De toegang is
gratis maar bij de uitgang wordt
een collecte gehouden.
Een 4-jarig meisje is dinsdagavond
in een woning boven een shoar
mazaak in de Dorpsstraat van De
Koog met haar linkerarm bekneld
geraakt in een deegmachina Haar
ouders belden in paniek 06-11,
maar de snel gearriveerde politie
kreeg het kind niet los. De brand
weer werd gealarmeerd en had
een half uur werk om het meisje,
dat zich kranig hield en zelfs niet
huilde, te bevrijden. Een huisarts
constateerde zware kneuzingen.
ten waar grotere containers wor
den gebruikt. Die zijn dus nog
zwaarder dan de onze, waar de
mannen al zo'n moeite mee heb
ben. Bovendien krijg ik regelmatig
complimenten van de composte-
ringsfabriek in Medemblik dat het
GFT-afval van Texel zo schoon is,
zonder plasticresten.
Dat is een mooie pluim voor de
Texelaars", relativeert Schreurs de
problemen rond het huisafval op
Texel.
Om de lasten van zijn medewer
kers te verlichten, zet hij nog wat
tips voor de huishoudens op een
rijtje. „De containers kunnen het
beste regelmatig worden schoon
gemaakt. Dan krijg je geen vieze
resten onderin, die de bakken on-
leegbaar maken. Aan te raden is
ook een stuk karton of een
speciaal-ontworpen papieren zak
op de bodem te leggen. Die zijn
gewoon bij de meeste supermark
ten verkrijgbaar." Takken en strui
ken moeten niet teveel onderin
worden gepropt. „Mooier is nog
wanneer mensen ze eens in de
veertien dagen met het grofvuil
meegeven. En zaagsel en as liefst
even in een zakje, tegen het stui
ven." Guus Hoep gromt: „Anders
stik je de moord."
VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1994
den gebruiken en gaf graag
toestemming. De Ronde van Zuid-
ema werd opnieuw een jaarlijkse
wielerrace met veel overkantse
deelname. Het leuke, kneuterige
karakter was er een beetje af, al
werd nog alle jaren een zoge
naamde „dikkebandenrace" ge
houden.
Na de herinrichting van ,de Kik-
kertstraat vond de wielervereni
ging het onverantwoord om door
te gaan met de race. „Die paaltjes
hè. De kans op ongelukken met de
hoge snelheden die die wielren
ners soms halen was te groot ge
worden." Het plan om de ronde
dan maar niet meer door de Kik-
kertstraat te leiden werd afgewe
zen door de dorpscommissie.
Dikkebanden
Opnieuw leek de Ronde van Zuid-
ema een roemloze dood tegemoet
te gaan. De durpers hadden de
smaak echter weer zó te pakken
dat de dikkebandenrace bleef
voortleven.
Traditie is dat de deelnemers zo
origineel mogelijk verkleed gaan.
„Maar niks moet", zegt Kees. Een
ander ingeburgerd gebruik is het
startschot, dat met een dubbel
loops jachtgeweer wordt gegeven.
„Dat is eigenlijk gekomen toen de
wielervereniging het voor het
eerst organiseerde. Die gaven me
zo'n rottig klapperpistooltje om die
renners weg te schieten. Maar er
stond een berg volk met een bult
lawaai. Ik zeg tegen lemie: dit is
niks waard, haal m'n jachtgeweer.
Dus lemie naar huis om m'n ge
weer. Nou, dat was het helemaél."
Eén keer schoot Kees het span
doek boven de startstreep naar
beneden. „Tja, dat was een beetje
mis. Of eigenlijk een beetje raak",
mompelt hij. „Ik richt altijd van de
mensen af, uiteraard. Ging toch
dat hele ding naar beneden. Even
paniek, maar later ook wel lachen
hoor."
Nu Kees niet meer over een jach
takte beschikt, mag hij voor de
start even een geweer van een
kennis met vergunning gebruiken.
„Of dat mag? Ach, er gebeurt toch
niks? Ik denk dat de politie het pr
achtig vindt, zo'n evenement."
Zelf meedoen
Twee jaar geleden stapte Kees zelf
op de fiets om mee te doen. „Er
was tekort deelname. Dus ik zeg:
laat iemand anders maar het start
schot geven, dan doe ik mee. Met
z'n twintigen stonden we op de
streep. Ik kon natuurlijk lang niet
tegen de jonge jongens op, maar
wie wat ouder is moet slim wezen,
dus ik sneed af via het paadje van
Theo. Als eerste kwam ik door de
Kikkertstraat. En die badgasten
maar verbaasd, die ouwe kerel
doet 't nog bést. De tweede ronde
.pikte ik een eerder paadje, was ik
wéér voor. ledereen lachte zich te
barst."
Té druk?
Hoewel de Ronde van Zuidema
dus nog steeds leeft, is volgens
Kees veel veranderd, „ledereen
heeft het tegenwoordig zo druk. Ik
bewonder de dorpscommissie dat
ze hier nog zoveel voor doen. Die
meiden ook, allemaal druk in het
bedrijfsleven en met het seizoen.
Een hemelsbreed verschil met
veertig jaar geleden. Tegenwoor
dig heb je die markten, dat is alle
maal commercie, hier vreten en
daar vreten. Maar dit is een ouder
wets evenement waarbij iedereen
winnaar is."
Tessa de Graaff
jen wordt hij 78. Precies veertig jaar geleden loste hij
jp verjaardag voor de eerste keer het startschot van de
ima wielerronde. Nu staat hij er weer met het dubbel-
s jachtgeweer. ,,!k geniet het meest van die kinderen,
tiek joh. Als je ze laat gaan, trappen ze de hele avond
onde van Zuidema is een be-
ip Texel. In 1954 begonnen
ekkigheid", bekent naamge-
»es Zuidema, Cocksdorper in
en nieren. „In die tijd was
lijk iedereen fietsliefhebber.
ilgde de Tour de France en
land had enkele kansheb-
Wim van Est bijvoorbeeld,
de gele trui in een ravijn don
jonen van het „durp" zaten
natig bijeen in hotel De
„Het praatje ging vaak over
ur. We zaten daar altijd met
ian of twintig, borreltje erbij,
en. Ja, dat liep wel eens uit
nd. Dan was het zó gezellig.
>rs heeft verscheidene keren
voor het raam gestaan dat
en was verbrand...."
Verjaardag
de gesprekken over de Tour
Kees het idee in De Cocks-
ien fietswedstrijd te houden,
iop een avond: we moesten
potverdorie hier eens wat doen. Er
gebeurt nóóit wat. Nou, zeiden die
mannen, da's niet zo gek, dan
doen we het op jouw verjaardag
en noemen we het de Ronde van
Zuidema."
Het bestuur was, onder het genot
van een alcoholische versnapering
zo gevormd. „Ik ben er als enige
nog van over", mijmert Kees.
„Meester Zwart zat erin en Ben
Dros, Gerrit Bakker, August Hap-
ke, ik natuurlijk en nog een gast
van meester Zwart. Die man was
advocaat."
De Zuidemaronde was vanaf het
begin een doorslaand succes. Er
waren verschillende categorieën
gevormd, onder andere één voor
getrouwde dames en één voor on
getrouwde. „We dachten dat die
oudere vrouwen toch niet tegen
die jonge meiden op konden, dus
besloten we er twee groepen van
te maken. Nee, het was niet de be
doeling om in één klap duidelijk te
maken wie er nog beschikbaar
was....'
„Hoewel het merendeels voor de
lol was, hadden we het toch wel
goed georganiseerd hoor. We had
den mijn vrachtwagen ingericht
als bezemwagen. Mijn vader zat er
op, verkleed als verpleegster en
Jan van 't Noordende en Kees de
Graaf. Die reden rondjes over het
dorp."
Deelnemers en toeschouwers wa
ren er altijd zat. „Ze kwamen van
heel Texel. Zelfs mensen die nog
nooit achter de Ruigendijk waren
geweest. De hele straat stond vol.
In die beginjaren was hier nog
maar weinig toerisme en er werd
ook niet veel georganiseerd, dus
het wès wat, zo'n wedstrijd. Ook
de deelnemers waren eigenlijk al
leen maar Texelaars."
Wilde wedstrijd
Wat begon als gezellig vermaak,
groeide langzaam uit tot een echte
wielerwedstrijd. „Er kwamen
steeds meer deelnemers van de
overkant. Dat was al in 1966.
Echte wielrenners uit Den Helder,
Wieringen, Amsterdam en op slot
zelfs uit Duitsland' De voorzitter
van de wielerclub DTS uit Oud
karspel kwam op gegeven mo
ment naar me toe. Hij zei: weet je
Kees Zuidema. veertig jaar een eigen fietsronde
wel waar jullie mee bezig zijn? Met
fietsen, zei ik nog. Maar hij bedoel
de dat als er ongelukken zouden
gebeuren en er iemand invalide
raakte, wij ervoor op zouden draai
en. Het was namelijk een zoge
naamde „wilde ronde", die niet
onder auspiciën van de Wieler
bond viel."
De bestuursleden vonden dit risico
te groot en besloten te stoppen
IFoto Tessa da Graait)
met de Ronde van Zuidema. Der
tien jaar lang moest de dorp het
evenement missen.
Durper palen
In 1979 zocht de Wielervereniging
Texel contact met Kees Zuidema.
Ze wilden de wielerwedstrijd
nieuw leven in blazen onder hun
auspiciën. Kees voelde zich ver
eerd dat ze opnieuw zijn naam wil-
