1
Oudeschild
DE COCKSDORP
DE KOOG
DE WAAL
OOSTEREND
Den Hoorn
TEXCHROME
SAFETY FILM
TEXCHROME
SAFETY FILM
TEXCHROME
SAFETY FILM
5 WMl
OUWESUNDERKLAAS
OUWE SUNDERKLAAS
TEXELSE^"
COURANT
Ploegen, Boksen,
kabels en bomen
Veel kwaliteit
en meteorieten
Van Rappard, fitness
en cirkel van Sieme
Lammert, da's de
enige die niet bij
Hielke moet zijn
toncurrentie rondvaart
inspireert Oudeschild
Ook speulers moesten
bij Hielke zijn...
I
'i
8rry's Polo-test werd dunnetjes overgedaan.
i i um 11 a
De Waal: uit de kluiten gewassen fitness-lerares laat de poppetjes dansen. Burgemeester Van Rappard maakte een dorpentocht om een complete indruk te krijgen van het Ouwe Sunderklaasfeest.
DINSDAG 13 DECEMBER 1994
Poster brengt zijn plantsoenen aan de man.
tuigen deelde de jongen echte
keutels uit. 's Avonds werd dit
idee dunnetjes overgedaan door
een groep, waarbij iemand in een
vat hevig stinkende mest stond.
Een ander gezelschap was intus
sen bezig de Dorpsstraat hier en
daar af te zetten en ging met zand,
rubber hamer, een schop en krui
wagen aan het werk.
Pittig was de voorstelling van de
nog maar 3-jarige Lucy Burgman,
die als toiletjuf „beunde" om de ri
olering naar het strandpaviljoen
van haar ouders te kunnen beta
len. „Een kwartje voor een pieppie
is tekort, er moet zeker een riks op
het bord" stond erbij en dat hielp.
Sommige bewoners zetten hun
vraagtekens bij het Tropical Sea
Festival. Twee jeugdige festival-
gangsters hadden Ouwe Sunder-
klaas muziek gehoord met het
Tropical en vroegen zich af of „we
nu op het verkeerde feestje zijn".
Volgens twee agenten en een dan
seres (bij de volwassenen) zakt De
Koog met Tropical pas écht in de
stront. Eén van de hoogtepunten
was de sterk geacteerde voorstel
ling van een bekende Koger speu-
ler, die als boomchirurg de
gekapte iep bij de Hervormde kerk
nog probeerde te redden. Com-
Goed voor meerdere voorstellin
gen waren ook de gezamenlijke
maaltijden van de feestcommissie.
Een groep liet tal van prominente
Hoornders aan de dis verschijnen,
waarbij de dorpsnieuwtjes over ta
fel vlogen. De eters breiden er een
eind aan door hun kleren van zich
af te werpen om zich in een dave
rende houseparty te storten. Van
uit een jachthut werden de
strubbelingen tussen de jacht
clubs op de korrel genomen. De
doorgewinterde speulers hadden
hun pen in azijn gedoopt. Van
hoog gehalte was de vertolking
van dorpsfotograaf Ed Drijver, die
met verscheurde kleding getuigde
van een achtervolging door een
Schotse Hooglander. Op zijn mon
tagefoto's prominente Hoornders
en andere dorpszaken. Fietsend,
maar niet harder dan dertig, trapte
Harry Bakker door het dorp, met
op de bagagedrager de recordbiet.
Aandoenlijk was de voorstelling
van twee oudjes, die lekker kweb
belden over vroeger. Een loods uit
1664 verbaasde zich na een
sprongetje naar 1994 over veran
deringen rond Den Hoorn en de
bunker die op zijn Loodsmansduin
was gebouwd. Eén groep had nog
geen inspiratie, maar liet tijdens
een openbare denksessie zich de
nodige ideeën ontvallen. Ze
constateerde dat er afgezien van
de nodige privé-verwikkelingen er
eigenlijk maar weinig was gebeurd
in het dorp. „Lammert, da's de
enige die nietbij Hielke moet we
zen", werd ook deze suggestie
naar de prullemand verwezen.
Jeugd
Schotse Hooglanders en draadk
nippers domineerden ook bij de
jeugdige speulers in Den Hoorn.
Met 18 groepen was ook hier de
opkomst boven verwachting.
Tekstvastheid was wel eens een
probleem, maar soufflerende va
ders en moeders waren behulp
zaam vanaf de tribune. Als dat niet
lukte, bood driftig onderling over
leg en een geduldige speaker Piet
Schneider wel uitkomst. Het ver
trek van gymjuf José gaf een
groep aanleiding vier atletische
Hoornders naar voren te schuiven.
„Welke wordt het nou?", richtten
ze zich tot de jury. De gezamenlij
ke maaltijd viel niet in de smaak bij
een jong tafelgezelschap. „Geef
ons maar patat." Ook Ed Drijver
maakte met camera zijn opwach
ting. „Ik schiet er een plaatje van
of ik hak ze in de pan."
pleet met operatie (met spaghetti-
darmen), bastmassage en mond-
op-knoest beademing zag het er
allemaal levensecht uit.
Ook het bekijken waard was
„Beautyfarm Brakestein", waar
Marja en Maarten Koorn hun klan
ten van echt Tesselse produkten
en entertainment voorzagen. Eén
van de klanten lag zelfs in een
groen uitgeslagen bad, waarbij het
water met een kacheltje werd ver
warmd. Koorns meezinger „Texel
m'n eiland" schalde overigens
veelvuldig door de Dorpsstraat.
Letterlijk hoogtepunt bij de enke
lingen was lopende Skuumkoppe,
een ruim twee meter hoge figuur
die schuim proestend door de me
nigte schuifelde. Mooi uitgevoerd
was „kerstman" Hans Ploeger in
een arreslee met rendier. Om de
vergrijzing van de Koger wipper-
ploeg tegen te gaan zocht een
groep redders talent voor een wip-
examen. Bij het bevolkingsonder
zoek in de medische post waren
opmerkelijke röntgenfoto's van be
kende inwoners te zien; zo werd
onthuld dat „de Beer" een porte
monnee op de plaats van zijn lever
heeft...
Er was dit jaar vast niet veel bij
zonders voorgevallen in Ooster
end. Want, hoewel de kwaliteit
van het gebodene beduidend be
ter was dan andere jaren, viel het
aantal voorstellingen de meeste
toeschouwers tegen. Waren er
veel jeugdige spelers op de been,
iedereen was het er over eens dat
het aantal volwassen spelers wel
eens beduidend hoger is geweest.
Dat het vinden van een geschikt
onderwerp hoofdbrekens had ge
kost, bleek ook uit het feit dat veel
onderwerpen twee of meer keren
werd gespeeld.
Zo waren zowel bij de kinderen als
bij de volwassenen diverse Her
mannen Boks te zien, die moeite
loos allerlei vergunningen bijeen
wisten te krijgen. Of, zoals een
speuler het zo treffend wist weer
te geven: „Herman Boks(t) het
voor elkaar". Een verwante voor
stelling -die door een enkeling
zelfs met de voorgaande werd
gecombineerd- was de geplande
woningbouw van Ploeg op het
Noorderveld. Ook dit bleek een
dankbaar onderwerp voor ver
schillende groepen.
Ook de TV-kabel die maar niet ver-
In het meest noordelijke dorp van
Texel wordt Ouwe Sunderklaas
het langst doorgespeuld. Toch
kwam nog menig speuler in tijd
nood en konden niet alle huizen
worden bezocht. Zowel bij de
jeugd als de volwassenen vielen
vele meteorieten uit de lucht. Er
was veel werk gemaakt van de
voorstellingen en het resultaat
was ernaar.
De opkomst bij de jeugd viel te
gen. Zo'n dertig kinderen, verdeeld
over veertien voorstellingen, pas
seerden de huizen. Vier ervan gin
gen in op de meteoriet in het dak
van vuurtorenwachter Piet Stam.
De kwaliteit verschilde nogal, van
zeer creatieve ufo's met knipper
lichten tot in glitterstof gehulde
„meteorietjes".
Ook de bejaardengym inspireerde
meerdere kinderen. Heel aardig
waren de twee duiven op de kerk,
die zich niet lieten verjagen door
schoten, maar wel door een kat.
De drie zwangere vrouwen die
voor de supermarkt aan de praat
raakten waren een voorbeeld van
een typisch „durpse" voorstelling.
Boksschool
Ook bij de volwassenen hadden
creatieve geesten zich gestort op
plaatselijke gebeurtenissen die de
krant niet hebben gehaald. De op
komst was goed. De vechtpartij
tussen Van Rossum en De Bloois
werd meerdere keren gememo
reerd („we hebben tegenwoordig
ook een boksschool op 't durp:
van Ross'um..."). In De Cocksdorp
wonen veel mannen met de voor
naam Henk. Zo'n zeven ervan ver
schenen ten tonele, enkele met
treffende gelijkenis van hun alter
ego.
Origineel was de slagboom aan
het begin van de Kikkertstraat, on
der het motto „wat Hielke kan,
kunnen wij ook". Verkeer werd zo
genaamd tegengehouden en ver
wezen naar een parkeerterrein
voor lang parkeren. „Dan ga ik wel
naar De Koog", was de treffende
reactie van een „weggestuurde
toerist".
Sexaco
Dat Gerhard Smeenk dit jaar voor
het eerst sinds lange tijd niet was
gevraagd om met sinterklaas de
liedjes op viool te begeleiden werd
door een boze goedheiligman on
der de aandacht gebracht. Maar
dan had hij ook niet van die boze
ingezonden brieven moeten
sturen...
De Texacopomp van Van der Linde
had een nieuwe vorm van klanten
binding gevonden. Een volle stem
pelkaart leverde een sexfilm of
-boekje op. Vandaar dat de naam
werd veranderd van Texaco
Leesplezier in Sexaco Vleesplezier.
René Colthof en zijn broer Marcel
verschenen ten tonele met een
plan voor de nieuwe strekdam. Al
le ondernemers van het dorp kon
den er een plekje krijgen, wat op
een maquette werd aangetoond.
Veel liedjes
Opvallend was het aantal fraaie
liederen dat door de durpers was
verzonnen. Aan de woningnood
kwam René Frogers' tophit „Een
eigen huis" te pas. Maar uitblinker
was de kattige schooljuf die, in
een enorme jurk staand op een
ladder, de andere gebruikers van
het Eierlandse Huis zingend de les
las.
Eén van de fraaiste voorstellingen
was een uitbeelding van Kees
Zuidema, naast een houten politie
agent, voorstellende Lou Nijhuis.
Via tekstballonnen werd het pu
bliek met rake opmerkingen aan
het lachen gebracht. Een zich
steeds verkledende speuler fun
geerde als aangever. Zuidema zelf
bevond zich onder de toeschou
wers. Zijn reactie toen hij de voor
stelling zag was goud waard.
Helemaal toen hij ontdekte dat de
dubbelganger zijn pet en jas
droeg, die in de week ervoor onge
merkt van de kapstok waren weg
genomen.
Het meest actuele onderwerp was
echter door de durpers niet benut.
Terwijl de speulers zich door de
straten repte, zat vlakbij Theo Ei
lander met zijn kotter „Nienke"
nog steeds muurvast-
der komt dan de Eendekooiweg
bleek de Oosterenders een doorn
in het oog. Door diverse speulers
werden echter oplossingen aange
dragen: de een deelde met gulle
hand TV-schotels uit, een ander
zocht tussen het publiek mede
werkers om de aanleg zélf te vol
tooien.
Ook konden de aanwezigen op ten
minste twee manieren getest wor
den op besmettelijke ziektes: wie
dat wilde kon worden doorgelicht
in het gebouwtje van de „School
met de Heibel", terwijl een ron
dreizend arts met een zuidelijk ac
cent (dat minstens zo zwaar was
als zijn brilleglazen) de aanwezi
gen groepsgewijs aan een onder
zoek onderwierp.
Maar natuurlijk ontbrak ook de on
ontkoombare Dirk Kuiter niet op
het appèl. De wedstrijd „touw
trekken om een redactielid" tus
sen het team van het Strender
Nieuws en het team van de Harlin-
ger Courant was iedere keer weer
spannend, temeer daar van tevo
ren niet duidelijk was wie er zou
winnen.
Ook het feit dat de aanplant van
de windkering rond de Oosteren-
der ijsbaan niet geheel vlekkeloos
was verlopen, was een bron van
inspiratie voor diverse (jeugdige)
groepen. Naast deze algemeen be
kende feiten kwamen ook de meer
plaatselijke gebeurtenissen aan de
orde, hoewel een enkeling toch
zijn toevlucht moest nemen tot
meer afgelegen nieuwsfeiten. Zo
werd bijvoorbeeld ook het doork
nippen van het prikkeldraad van
Staatsbosbeheer gespeeld, dat
met de beste wil van de wereld
toch geen Oosterender onderwerp
is te noemen.
In het oog springend was ook een
groep jongeren die weliswaar ver
kleed ging, maar niet iets trachtte
uit te beelden. Een enkele oudere
toeschouwer merkte op dat dit
deed denken aan Ouwe Sunder
klaas zoals het voorheen werd ge
vierd: verkleed de straat op.
Wat vooral bij de volwassenen
ontbrak, waren de enkelingen.
Slechts een enkeling waagde het
zich alleen op straat te begeven;
de meeste voorstellingen werden
gespeeld door ten minste twee
personen, terwijl het aantal grote
re groepen misschien zelfs wel
groter was dan andere jaren.
Het blijft jammer dat het spelen
zich beperkt tot het toch niet al te
ruime Kerkplein. Hoewel de dorps
commissie ook elders op de route
voor uitstekende verlichting had
gezorgd, bleven zowel spelers als
publiek samenklonteren op het
vertrouwde punt. Slechts weini
gen waagden het hun voorstelling
ook op andere punten te laten
zien. Wellicht was ook het feit dat
de meeste juryleden zich voorna
melijk op het Kerkplein ophielden
hier debet aan. Zeker is dat het zo
wel voor de spelers zelf als voor de
toeschouwers aantrekkelijker zou
zijn als op meer punten zou wor
den gespeeld. Nu gaan te veel
goede voorstellingen en leuke
grappen in het gedrang verloren.
a het dieptepunt van enkele jaren
leden, toen slechts wat jeugd
één volwassene actief was,
erd in Texels kleinste dorp gister-
ond naar hartelust gespeuld.
eine gebeurtenissen werden
eed uitgemeten. Zoals het voor
dat twee mensen van gemeen-
werken tijdens een reparatie op
NH kerk zonder ladder kwamen
zitten. Met een megafoon rie-
n ze om hulp. Twee dames spra
in er schande van dat de tekkel
in Van Schaik door een „kalf"
n buurman Van der Park te gra-
n was genomen. Drie kleine
ieulers vonden het jammer dat
eter Jan Kooger met autocross
stoppen en reden rond met een
euwe wagen.
cirkels in het graan op het land
in Sieme Plaatsman kwamen en-
Ie malen ter sprake. Eén groep
irmde heel eenvoudig een kring
draaide rondjes onder het mot-
„Ssst, niks tegen Sieme zeg-
n". Ook zagen we een
imtewezen: „Ik zoek m'n schip
een week of tien. Heeft u 'm
>ms gezien?"
tness in het dorpshuis was even-
>ns een onderwerp dat op ver
killende manieren werd
tgebeeld. Eén speuler liet zien
it Katrien (Witte) „niet alleen erg
erk is, maar ook erg kinderach-
3", omdat zij de Waalder training
>u dwarsbomen. Topper was de
avestie-act van een bekende
'aalder als fitness-lerares die
)uten poppen naar haar/zijn pij-
n liet dansen. De beste speul-
estatie kwam zonder twijfel op
iam van een verteller die met
n soort rad van avontuur allerlei
lekdotes van het afgelopen jaar
oornam: het niet geslaagde be
ier van De Wielewaal, de verja
ging van een piratenzender en de
illegale schuur van Plaatsman.
Schoolhoofd Jan Driehuis riep op
tot „liefde en lust, want kinderen
voor onze school is een must".
Burgemeester Van Rappard, die in
zijn woonplaats zijn ronde over het
eiland begon, zag op het Hoger-
eind verschillende evenbeelden
passeren. Een jeugdig tweetal her
innerde hem aan het bestaan van
Sintemaarten. Van Rappard, in
Holten blijkbaar niet met dit ge
bruik bekend, stond op de 11de
van de 11de met de handen in het
haar toen de Waalder jeugd met
lampionnen bij hem aanbelde en
dat werd op de 12de van de 12de
nog eens dunnetjes overgedaan...
pomp" op een kar. Bij de volwas
senen kreeg een duo veel bijval
met een plee plus opschrift „Je
snapt niet wat Hielke uit z'n kont
kan karnen". Bruining, zelf in het
publiek aanwezig, vond dit de
mooiste parodie. Een kleurrijk stel,
dat als „lopend vuurtje" door het
dorp ging, liet op originele wijze
onder het motto „Hew jee 't ok
hoord?" allerlei (harde) roddels de
revue passeren.
Een dankbaar onderwerp bij jong
en oud was de slechte toestand
van de Dorpsstraat. Vooral de op
merking dat de straat „in de stront
zakt" werd gretig aangegrepen. Al
bij de weinige jeugdvoorstellingen
liep iemand tot z'n middel in de
stront; om de omstanders te over-
In Den Hoorn zag het gisteravond
zwart van de draadknippers en
Schotse Hooglanders. De plan
nen van Staatsbosbeheer waren
een onuitputtelijke bron van inspi
ratie voor de Stienepikkers. Jury
en toeschouwers raakte niet uit
gekeken op de parodieën, die
steevast bijval kregen.
„Al dat prikkeldraad is niet zo gek,
dat is Spekkie naar m'n bek", was
de geplaagde boswachter mikpunt
van spot. Of deze: „Ik ben een
echte rammelaar, maar met een
Schotse Hooglander kom ik niet
klaar", huppelde een konijn in het
rond. Eén speuler deed gouden za
ken. Hij verkocht stukjes handgek-
nipt draad als souvenir.
Evenementenbureau Texel adver
teerde met safarietochten over het
eiland op de rug van een Schotse
Hooglander. Twee fraai uitgedoste
dieren deden begeleid door doe-
delzakmuziek hun beklag over een
roemloos einde in de braadpan.
Oudeschild werd zo fanatiek
sspeeld, dat de lantaarn boven
hoofden van de jury zelfs van
3 muur barstte. De scherven
laakten gelukkig geen slachtof-
rs, zodat het vissersdorp de uit-
jndige Ouwe Sunderklaas
irgeloos bleef vieren. Meest
^speelde onderwerpen: concur-
rende rondvaartboten, zwange-
winkelbediendes en verkeerde
ievenbussen.
eel speulers dienden zich gister-
zond aan in dorpshuis 't Skiltje,
»t afhaalpunt van de nummers
-aar Ouwe Sunderklazen hun try
jt hielden. De twee juryposten
onden in de Ruyterstraat. De
ote belangstelling was tegen de
jrwachting in Skil, waar men
et op zóveel kottervissers had
irekend. Dat het aantal bui-
nstaanders minimaal was,
erd slechts als positief voor de
estelijke traditie beschouwd,
oog scoorde de persiflage op de
inhoudende zwangerschaps-
irloven die middenstander Erik
alverboer van de Attent super-
arkt aan zijn vrouwelijke be
endes moet verlenen. De
idernemers was andermaal
ikpunt van spot over zijn gere
ilde nieuwsuitwisselingen met
illega Harry Blauw. De concur-
ntieslag tussen rondvaartsche-
in TX 27 en de TX 10 was
iren op de molen van Skil. Het
ivecht om de klanten uitte zich
verschillende voorstellingen,
sede de Vries kreeg er van langs
in een parodie op de Radio Texel-
rubriek Lopend vuurtje", waarin
Roelie Bakker hem over dorpse
zaken interviewt. De razende re
porter werd jagend op nieuws uit
gebeeld met walkie talkie. Van
serieuzer aard was de aanklacht
over de granaat in de meierblis.
Gré Zegers zal zich voortaan wel
twee keer bedenken voor ze nog
eens een spiraal in het dorpsblad
te koop aanbied. Speulers gaven
aan ,,het spiraaltje van Gré" een
prikkelende invulling. Blote billen-
humor ook bij het kraantje van
opa Bakker." De voorstelling
sloeg op de hijskraan die de aan
staande grootvader voor zijn
kleinzoon in elkaar timmerde. Pas
na een reeks van kleindochters,
kon hij het speelgoed tevoor
schijn halen. Uit het kruis van opa
verscheen zo een stromende wa
terkraan. Speulers dreven verder
de spot met dorpsgenoot Theo Ei
lander, diemaandagmorgen vroeg
met zijn kotter vastliep. Ook Ben-
no's Beautyfarm ontbrak niet on
der de voorstellingen van totaal
88 speulers.
Jeugd
Bij de jeugd was vooral het water
ballet bij de Bruinvisschool een
geliefd onderwerp. Naar verluid is
inmiddels begonnen met de aan
leg van drainage. Ook de opening
van de Bruinvis en de merkwaar
dige brievenbus in het dorp inspi
reerde de jeugd, evenals de
aanvaring van de TX 19. Ook
werden concurrerende rondvaart-
schippers gesignaleerd. .Moe
ders kunnen tevreden zijn", prees
een jurylid de 78 speulertjes, veel
meer dan vorig jaar.
Zoals te verwachten viel inspireer
de ondernemer Hielke Bruining zijn
dorpsgenoten tot vele voorstellin
gen. Vooral bij de jeugd was hij po
pulair: we zagen diverse kleine
Hielkes nepgeld uitdelend over
straat gaan. Hoogtepunt was een
tweetal met Hielke „onder de
