Af I. 2: „Zo kijken we de
lammeren uit de schapen"
Jeugdige bands steken
oude garde naar kroon
Texelpop weer druk en
gevarieerd
Tussenstand
TEXELSE^" coURANT
nieuwe band
bukken.
Vrijdag 19.30 uur. Tatoe-tatoe-
tatoel
„De kinderen hebben hun pyama's
al aan en ik lees voor het slapen
gaan nog een stukje voor uit Pin
keltje. Piet komt uit de stal en zegt
(terwijl hij zijn zaalvoetbalkleren bij
elkaar zoekt) dat ik zo direct even
bij een schaap moet gaan kijken.
Het dier heeft 's middags gelamd
en het lijkt wel of één lammetje
niet tiert. Snel leg ik de kinderen in
bed en trek mijn overal aan.
Het lam ligt wat slap in een hoekje
en wat erger is: het bekkie is koud.
In zo'n geval hoor ik gelijk de sire
nes van de ziekenauto in mijn
Jioofd. Snel handelen is nodig! Het
lam moet worden opgewarmd met
biest en de warmtelamp. leder jaar
halen wij voor de lammerij koeie-
biest (biest is de eerste voedzame
melk met antistoffen tegen ziek
ten) bij buurman Gerard Witte. In
kleine bakjes vriezen we het in.
Hup, ik ontdooi een bakje biest.
Maar waar is de warmtelamp? Hij
hangt niet op z'n plek.
Het is vijf minuten voor de aan
vang van Piet zijn wedstrijd en ik
bel de sporthal op. Na wat telefo
nisch geharrewar krijg ik Piet aan
de lijn. Op mijn vraag waar die
ifoio corord Timmorman) lamp is zegt hij kort: 'weet ik niet,
leg 'm maar in de oven' en de lijn
is verbroken. Kennelijk telt voor
hem nu het voetbal. In een open
oven (beslist niet te warm) kan
een lam goed opwarmen, maar
gelukkig blijkt het diertje nog te
willen drinken en na een uur knapt
het op. 's Avonds vind ik de warm
telamp in de hoek van de stal. Had
ik 'm daar zelf niet
Vrijdag 22.00 uur. Lammeren
tellen.
„Het werk is af en de nacht kan
beginnen. Piet en ik leunen nog
even over het hek en bekijken de
hoogdrachtige schapen. Met wat
passen en meten gaat deze eerste
groep net in de schuur. Dat is
maar goed ook want het is nat en
waait hard. We hebben de scha
pen nog nooit zo schoon gehad.
Ze hebben de afgelopen maanden
op een droog stuk land gelopen
(de Geelvink, vlak bij Kees
Haarsma) en zo weinig last gehad
van de regen. Prettig voor de die
ren en voor ons; vooral bij het af-
lammen.
Er loopt een twee-jarige ooi langs.
We overleggen of zij er een of
twee zal brengen. Het lukt net om
Aan het eind van iedere 'Lam-
mertiêd' geven we een over
zicht van het aantal geboren
lammeren. Hierboven is reeds
gezegd: het liefst hebben we
twee lammeren per schaap. In
de praktijk blijken de Texelaars
een matige vruchtbaarheid te
hebben: gemiddeld 1,8 lam
per ooi.
De stand tot nu toe:
Aantal schapen gelamd: 32.
59 lammeren geboren waar
van 56 levend.
Gemiddeld 1,75 levend lam
per ooi.
Door Piet Monster en Renske van den Tempel
die ooi op de rug te voelen. Bij een
schaap met een goede conditie,
dus met vlees op de rug, is de
kans op een eenling groot. De
moeder heeft zich dan niet hoeven
geven aan de meerlmgendracht.
De ooi voelt matig, het zijn er vast
twee. Maar goed ook. Financieel
gezien is één lam voor het schaap
(dekt de kosten), en het andere
lam is voor de boer. Zo kijken we
de lammeren uit de schapen. Dan
gaat Piet naar bed en ik op de
bank. Ik controleer weer om
24.00 uur, Piet mag weer om 2.00
uur, 4.00 uur en net voor het mel
ken om 6.00 uur."
Zaterdag 6.00 uur. Moeilijk geval.
,,'s Nachts om vier uur heeft Piet
het schaap al gezien: het is on
rustig en het water is door. Met dit
laatste bedoelen we dat de blaas
met vruchtwater al uitgedreven is.
Om 6.00 uur voelt Piet niks maar
om 7.00 uur wel. Er zitten twee
poten en een kop in de geboorte-
weg. Dit zou een normale beval
ling kunnen zijn, ware het niet dat
het hier om achterpoten gaat! Het
zijn dus twee lammeren die er te
gelijk uitwillen. De eerste ligt met
de kop in de geboortegang en de
voorpoten teruggeslagen onder
het lijf. De tweede ligt achterste
voren dus met de achterpoten
richting uitgang. Piet legt het
schaap op de zij en duwt vervol
gens beide lammeren terug in de
baarmoeder. Het blijkt het meest
eenvoudig om eerst het lam wat
achterstevoren ligt geboren te la
ten worden. Daarna haalt Piet ge
lijk het andere lam. De eerst
geborene heeft het een dag met
makkelijk gehad. Hij puft, drinkt
slecht en heeft extra warmte van
de lamp nodig. Maar maakt u zich
geen zorgen, hij huppelt nu alweer
door het hokje."
Zondag 8.30 uur. Gezellig.
„Er zijn mensen die zondag saai
vinden. Met ons boerengezin tij
dens de lammerij is dat beslist niet
zo. Met z'n vijven gaan we aan de
slag om de dieren eten en drinken
te geven en de hokken van een
nieuw laagje stro te voorzien.
Zelfs Sara van 7 jaar die anders
weinig in de stal is te vinden, loopt
te sjouwen met voer en hooi. Rik
(5) durft veel lammetjes op te til
len, en Emmie (1)b) deelt gul brok
jes uit. Op zo'n moment genieten
Piet en ik volop."
Maandagmorgen. Resultaten tot
nu toe.
Tijdens de lammerij is er sprake
van een sterkere verbroedering
tussen de schapenboeren. Het is
altijd prettig van een collega te ho
ren hoe het gaat. Aan het eind van
de lammerij wordt er ook over ge
tallen gepraat: veel of weinig
tweelingen, zoveel drielingen etc.
Bij sommige collega's gaat het
ieder jaar heel best: het regent
lammeren en geen kleintjes ook!"
Met in de hoofdrol de grappige
blazers Maarten Maarten en
Bart Bakker zette deze jonge band
met aanstekelijke dansmuziek de
zaal in vuur en vlam.
Flower power
Misschien dat het verdienstelijk,
maar iets te langzaam spelende
Pride Joy volgend jaar deze
sprong ook kan maken. Lois Lane's
„My best friend" was de band op
het lijf geschreven. Poundcake,
voorheen de Legendary Late Inbet-
weenies, liet horen waarom zij
veel gevraagd is voor feestavon
den. De groep beheerst vele stijlen
.en dan omhoogl Martijn Schrama linksI en Sjoerd Siebinga van Crystal Illumination en weet de jongste hits vlekkeloos
in actie. uit te voeren. Broer en zus Fonds bezorgden het publiek een brok in de keel.
Een stagediver vliegt tijdens het optreden
(met Belinda van Diesen) waren
vrouwelijke stemmen ook te horen
bij Round Up (met Sigrid Ramaker)
The Madmen Special (met de zeer
jonge Josje Schëfer), Pride Joy
(met Elles Kaercher), Poundcake
(een goed debuut van Marianne
Dapper), Chaos (met Lot Kom-
van Deluge de zaal in.
The Madmen Special, de band van
de familie Schafer, bleek in verge
lijking met een jaar geleden de
huiskamer te zijn ontgroeid. Het
vrolijke trio Chaos -een attractie
voor de jeugd op de voorste rij
deed het „flower power"-tijdperk
herleven, maar stond te laat ge
programmeerd. Jaren zestig sfeer
was er tevens bij The Small Buzz,
de band rond Texelpop-veteraan
Jaap Dros, die doorgaans unplug
ged speelt, maar ook electrisch
versterkt aangenaam klonk
Stones
Van de nieuwe bands maakte Jug
Bros grote indruk. De rasmuzikan
ten Ewout Adriaans, Rikus
Kloosterhuis en Hans Vlaming ga
ven een zeer gedreven optreden.
Met goed in het gehoor liggende
eigen nummers leek het alsof de
Rolling Stones Texel in hun wereld-
toernee hadden opgenomen. Jug
Bros is geen gelegenheidsband,
dus dat belooft nog wat.
Onder de naam Undercover lieten
de rockers Rob Kooiman en Je
roen Drabbe zich van een andere
zijde zien. Met TC-journalist Ge
rard Timmerman, die zijn notitie
boekje had verruild voor een
gitaar, speelden ze akoestische
nummers van o.a. Eric Clapton en
Neil Young. Aan de vertolking
moet nog worden geschaafd,
maar het klonk zeker prettig. Syl
via de Ruiter, die samen met San
dra Legierse de achtergrondzang
deed, zorgde met het mooi gezon
gen „Dust in the wind" voor een
prima afsluiting.
Ongepolijst
Veelbelovend was het debuut van
de jongste band, Deluge (gemid
deld 15 jaar). Ongepolijst, maar
muzikaal goed en vol overgave
slingerde het vijftal hun zelf ge
componeerde prunge de zaal in,
aangedreven door de stuwende
drummer Robert Buijsman. De gi
taristen Joost Bakker en Tobias
van der Zee blikten tevreden te
rug: „We waren de eerste band die
de zaal in beweging kreeg. Op zo'n
groot podium viel het best wel
mea Het geluid stond goed af
gesteld, waardoor we elkaar goed
konden horen en lekker konden
samenspelen." Een compliment
aan de technici dus.
Tijdens het optreden van Deluge
maakte Texelpop voor het eerst
kennis met stagediving. Bij Crystal
Illumination werd het nog eens
dunnetjes overgedaan. Bovendien
vormde zich voor het podium een
soort arena, waarin de fans elkaar
wild te lijf gingen. Deze niet ge
heel van gevaar ontblote pogo-
dans sloot aan bij de agressieve
gotische deathmetal van Crystal
Illumination. Sinds hun experi
mentele optreden in 1994 is de
groep flink vooruit gegaan. Een
deel van de jongens keerde terug
in de „pretband" Wild Stallions,
die eigenlijk nog in de repetitie
ruimte thuishoort, ondanks grap
pige uitvoeringen van o.a.
Kortjakje. Maar wie weet, volgend
jaar...
Frans Hopman
DINSDAG 21 MAART 1995
ilazerssectie van Skeuriezer was te gek.
Wederom bewees Texelpop dat
het als culturele, echt Tesselse
manifestatie een vaste plaats
heeft veroverd. Het evenement
leeft zowel bij de bands (21 optre
dens over twee avonden) als bij
het publiek. Vrijdagavond was het
al vroeg smoordruk en zaterdag
avond kon er helemaal geen kip
meer bij. De organisatie had geen
moeite om de drukte te verwer
ken; alles liep gesmeerd.
Prima niveau
Kwalitatief was deze editie van
Texelpop geslaagd. Er steekt mo
menteel niet één band echt bove
nuit; diverse groepen zijn aan
elkaar gewaagd. De Van Beurden
Bluesband, die vorig jaar met per
sonele problemen kampte, bleek
zaterdagavond helemaal terug aan
de Texelse top. Van hun half uurtje
bluesrock spatten de vonken af.
Supergrooverl, de uit Texelse en
Utrechtse studenten bestaande
band die vorig jaar verpletterend
debuteerde, bleek de rol van
festival-uitsmijter prima aan te
kunnen. Hun op grunge gestoelde
sound klonk hecht en opwindend,
wat leidde tot wilde taferelen op
de neg goed gevulde dansvloer.
Nothing to Lose, weer uitstekend
op dreef, ging speciaal voor Texel
pop „back to the seventies". Met
jaren 70 hits als „Brick House" en
„I wish" bracht de band de menig
te in beweging. Vrijdagavond kre
gen The Shakin' Legends, die voor
het eerst hun verbeterde sound
lieten horen, het publiek aan het
Texelpop stond bol van verrassin
gen. Veel deelnemers grijpen het
festival aan om hun nieuwste
nummers te laten horen en zich zo
origineel mogelijk te presenteren.
Zo traden de meiden van Just
Marry in witte bruidsjaponnen
voor het voetlicht, hiermee ludiek
inspelend op de woordspeling just
married. De gebroeders Adriaans
ist Rikus Kloosterhuis leefde zich uit
Jug Bros.
De gebroeders Dirk en Frank Rieu.
afgewerkt. Een schare supporters
met spandoeken en het gescan
deerde „Hi-ha-meidenband" zorg
de meteen al voor sfeer in de grote
zaal.
Sprong voorwaarts
Zangeressen stalen ook ditmaal
de show. Naast Leanen (met Ma
rieke Fonds) en Nothing to Lose
brink) en Skeuriezer (met Martine
Eelman, de jongste van de zingen
de zusjes).
Met Round Up en Skeuriezer zijn
meteen twee bands genoemd die
een grote sprong voorwaarts heb
ben gemaakt. Round Up speelde
vorig jaar nog „gouwe ouwe"-hits,
maar schudde ditmaal in een bijna
compleet nieuwe bezetting dat
ietwat belegen imago overtuigend
van zich af. Hard, modern en me
lodieus zijn nu de trefwoorden.
Skeuriezer was de aangename
surprise op de late zaterdagavond.
schreven voor Bottle, Steel
Company een geheel nieuw reper
toire, dat soms net zo authentiek
klonk als dat van hun blues
voorbeelden.
Het bontst maakte natuurlijk De
Klapband het. Tijdens het liedje
Dracula verscheen een levensech
te vampier die de muzikanten in de
hals beet. Sterke vondst was het
optreden van de „gebroeders
Rieu", oftewel Dirk Bousma (cor
net) en Frank de Grave (trompet).
De twee KTF-muzikanten kregen
met hun uitvoering van „The se
cond waltz" de handen op elkaar.
Voor een ontroerend hoogtepunt
zorgde de jeugdige zangeres Ma
rieke Fonds van de band Leanan.
Het zelfgeschreven juweeltje „I
write letters to my brother", opge
dragen aan haar overleden broer
Lennart, kreeg een extra dimensie
doordat broer Mark haar op gitaar
begeleidde. Het publiek hield de
adem in en beloonde het tweetal
met een ovationeel applaus.
swingen. Het trio, dat sinds hun
comeback op de vorige Texelpop
een succesvol jaar achter de rug
heeft, had behalve rock&roll ook
new wave op het menu.
Hi-ha-meidenband
Pieternel Geurtz, Belinda van Die
sen en Marije Schoo maakten vo
rig jaar bij hun debuut als Just
Marry indruk met slechts drie
nummers. Ditmaal, vele
(straat)optredens verder, vulden
ze vol overtuiging een half uur. Be
geleid door Nienke Bloksma op
bas openden ze echt Tessels met
prachtige liedjes van Nils Lely,
Jaap Dros en Marije Schoo zelf.
Op deze Texelpop kondigde zich
nog een uit louter dames bestaan
de formatie aan. The Expensive
Noise, met een kern van vier
Verpleeghuis-medewerksters,
opende vrijdagavond met lekker
klinkende covers, die vlot werden
nieuwe generatie Texelse popmuzikanten nam vrijdag-
ind tijdens de vijftiende editie van Texelpop het heft in
iden. Tijdens de optredens van de festival-benjamins De-
e en Crystal Illumination sloeg de vlam in de pan. Met het
ctaculaire stagediving (duiken vanaf het podium) zorg-
'ngtfi hun fans voor niet eerder vertoonde taferelen op Texel-
Omdat ook de gevestigde bands zich van hun beste
it lieten zien, kwamen de in groten getale opgekomen be-
ikers prima aan hun trekken.
