Vuurlopen kan ook
zonder training
l/lini-rotonde
TEXELSE y couRANT
Texelse veteranen
in tv-programma
3edrijvigA$%/
wisselvergunning
Iruining Nikadel
Internationale
zomeravonddienst
Fietsen gepikt
,angs de weg
Reactie
smede bedoeld om fietsers
elljge oversteek te verschaf-
nsar weer zijn het de auto's
jorrang hebben. Alles staat
m dienst van de auto's. En
jiwijl de Nederlandse Fiet
sersbond IENFB) aardige ro-
5 heeft ontworpen waarbij
is wil voorrang hebben."
jpeentelijke aanduiding dat
m een mini-rotonde gaat-
5e Groot misleidend. „Deze
je is in z'n totaal stukken
jan die aan de Ruigendijk.
3ag me af of een ver-
dein van dergelijke omvang
j het eiland thuishoort." Om
onde aan te leggen, moet de
ente ruim een half hectare
aankopen. Het kruispunt
er dus heel anders uit te
De Werkgroep Landschaps-
eeft nog geen standpunt in
nen.
VRIJDAG 4 AUGUSTUS 1995
Volgens Frederici is het verschil
met de Ruigendijk niet zo groot.
„De rotonde heeft dezelfde door
snede, alleen heeft deze vier op
en afritten. Aan de binnenkant
komt net zo'n botsrand van klin
kers. Het middenterrein wordt be
plant en tussenstroken worden
groen."
Zorgen heeft De Groot ook over de
financiering. Weliswaar is de ver
wachting dat bij een vlotte aanleg
het rijk de helft van de totale in
vestering (1,25 miljoen gulden! be
taalt, dan moet de gemeente toch
nog de andere 625 duizend gulden
ophoesten. Het college heeft hier
van drie ton gereserveerd. „Ik zou
wel eens willen weten waar de
rest vandaan moet komen. Nu de
welzijnssector in de begroting
flink wordt gekort, vraag ik me af
of hier wel goede keuzes worden
gemaakt."
De Groot voelt zich door het colle
ge tot een overhaast besluit ge
dwongen. „De rotonde is niet
eens in de commissie FET bespro
ken. Het mislopen van een subsi
die is voor mij geen argument nu
ineens akkoord te gaan. Ik zal te
gen het voorbereidingsbesluit
stemmen."
Veiliger
Wat Texels Belang doet is nog niet
duidelijk. De kritische signalen zijn
in ieder geval niet voorbijgegaan
aan fractievoorzitter Dick Drijver,
die na bestudering van het ont
werp nog een slag om de arm
houdt. „Het is inderdaad niet niks.
Onze partij beraadt zich er nog
over." Het CDA liet zich onlangs al
kritisch uit over de rotonde.
Dat is niet nodig bij Groen Links.
Peter Bakker liet al eerder blijken
voorstander van de rotonde te zijn.
„Verkeerslichten zijn geen ver-
keersveiligheidsvoorziening, maar
hebben een regulerende fuctie
Als iedereen de rotonde op ge
paste wijze passeert wordt het
een stuk veiliger. Het alternatief is
een oversteekplaats met weinig
aantrekkelijke stoplichten en bre
de uitvoegstroken. Die voorziening
zal qua omvang niet kleiner zijn
dan de'rotonde"
Jl^Pad
"na/aan
rnderweg
Op blote voeten over gloeiende
houtskool lopen en geen brand
wonden krijgen. Hoe is dat moge
lijk? Antwoord op die vraag werd
vrijdagavond gegeven in dorps
huis De Hof in De Koog, waar
vuurlopers informatie verschaften
over het ritueel. Aansluitend ga
ven ze een demonstratie op het
weilandje aan de Nikadel en stel
den het publiek in de gelegenheid
hun voorbeeld te volgen.
De demonstratie was een initiatief
van Opduin-kok Jan Wolter Tim
merman, die beoefenaar is van al
ternatieve, op bevordering van het
zelfbewustzijn gerichte thera
pieën. Mogelijk omdat er te weinig
bekendheid aan was gegeven, liep
het niet storm, zodat zich in het
dorpshuis slechts 15 belangstel
lenden meldden. Arend van Riet
schoten („Dit is de kleinste club
die ik ooit voor me heb gehad")
legde onder meer uit dat vuurlo
pen bij andere culturen al duizen
den jaren wordt beoefend, onder
andere bij de bosjesmannen van
de Kalahari-woestijn in Zuid-
Afrika. Volgens Van Rietschoten
kunnen mensen de hitte van het
vuur verdragen zonder brandwon
den op te lopen door hun eigen
energie te mobiliseren. Die energie
(„noem") kan door trainingen wor
den opgevoerd. „Als je noem even
groot is als de noem van het vuur,
dan kun je er over lopen". De
angst die mensen voelen alvorens
over de hete houtskool te lopen is
normaal en zelfs gewenst. Het is
noodzakelijk voor het overwinnen
van het vuur en voor het leveren
van piekprestaties in het alge
meen. Door het vuurlopen zelf
wordt de noem verder opgebouwd
en het aanwakkeren ervan gebeurt
ook door ritmisch slaan op trom
men. Dit alles draagt bij aan het
geestelijke groeiproces van de
mens. Van Rietschotens collega
Leo Gompen ging met zijn publiek
oefeningen doen om de noem op
het vereiste peil te brengen.
Intussen was op het weitje aan de
Nikadel een houtvuur gemaakt.
Toen dit bijna was uitgebrand
werd de nog gloeiende houtskool
zorgvuldig met en hark gespreid,
zodat en enkele meters lange baan
ontstond. Rietschoten en zijn
geestverwanten liepen hier schijn
baar moeiteloos overheen en dit
voorbeeld werd al spoedig door
hun leerlingen gevolgd, nadat ze
geruime tijd armzwaaiend, stap
pend en blazend hun noem had
den opgevoerd. Het ging
probleemloos. De mensen voelden
wel iets maar van verbranding was
geen sprake. Het was wel belang
rijk om rustig te stappen en niet te
rennen. Want als gloeiende houts
kooldeeltjes worden opgeworpen
kunnen ze op de bovenkant van de
voet of tegen de benen komen en
dan ontstaan wel degelijk verbran
dingen.
De vuurlopers legden uit dat een
enkele keer toch wel eens kleine
verbrandingen ontstaan aan de
voetzolen en noemden deze „kus
jes van het vuur". Ze ontstaan bij
voorkeur op plaatsen waar meridi
anen in de huid uitkomen en daar
vallen dan weer de nodige conclu
sies uit te trekken wat betreft de
toestand van bepaalde organen el
ders in het lichaam.
Enkele omstanders meenden dat
het allemaal minder mystiek is dan
het lijkt. Volgens hen kan iedereen
vuurlopen die enige voorzorgen in
acht neemt. Van die paar stappen
op de hete houtskool verbrandt de
dikke voetzool, die direct daarop
weer contact maakt met het koele
gras, niet zo gauw. Texelaars als
De Texelaars Nico Coot en Harry
de Graaf zijn te zien in de driedeli
ge documentaire serie ,,De Vete
raan" die via het commerciële
station Euro 7 wordt uitge
zonden.
Het tweetal is aan het woord in de
derde aflevering (over de Nieuw
Guinea-kwestie) die twee keer
wordt uitgezonden: op zaterdag
26 en zondag 27 augustus tussen
15.00 en 16.00 uur.
Het station Euro 7 (dat tussen
7.00 en 17.00 uur dagtelevisie
brengt met merendeels documen
taire en educatieve onderwerpen
zonder soaps, dramaseries of
quizzen) zit ook op de Texelse ka
bel: kanaal 56+, 755.00 Mhz. Het
voorkeuze tv-kanaal is meestal 31.
De andere afleveringen van het
programma (Over de politionele
acties en over het KNIL) worden
uitgezonden op 12, 19 en 20
augustus van 15.00 tot 16.00 uur
en op 13 augustus van 13.00 tot
14 uur.
ifop/y ontwerp van de mini-rotonde op de kruising Hoornderweg/Pontweg/Emmalaan.
tderlandsche Bank heeft
^bedrijf L.S. Bruining aan
adel in De Koog een ver-
ig verleend voor het wissel-
Sinds de invoering van
top de Wisselkantoren per
uri j.l zijn aan het wisselen
leemde valuta, verzilveren
beques en geld opnemen
met bank- of giropasjes strenge
voorwaarden gesteld. Het Koger
bedrijf voldoet daar nu aan.
De nieuwe wet is ingevoerd omdat
wisselkantoren vaak gebruikt wor
den voor het witwassen van grote
bedragen door criminelen. Op
Texel gaat het echter voornamelijk
om toeristen die kleine bedragen
wisselen of opnemen. Toch moet
aan dezelfde wettelijke eisen wor
den voldaan.
Met ondersteuning van B&B Ac
countants uit Den Burg heeft de
firma Bruining de vereiste proce
dure doorlopen. Na een uitgebrei
de correspondentie met De
Nederlandsche Bank werd half juli
goedkeuring verleend. Het bedrijf
aan de Nikadel heeft, ten behoeve
van een duidelijke administratie
die los staat van de verhuuractivi-
teiten, nieuwe kassa's moeten in
stalleren. Geld wisselen is tijdens
het seizoen zeven dagen per week
mogelijk.
Onlangs kreeg ook het wisselkan
toor van de firma Van der Linde uit
De Cocksdorp een vergunning.
Zonder een blaartje op te lopen, stappen de vuurlopers over de gloeiende houtskool.
(Foto Harry de Graaf)
Frits Agter, Jaap Jager en Bram
Guiljam bewezen dat ze het ook
kunnen, al hadden ze aan de voor
afgaande training niet meege
daan. Blijkbaar hebben zij van
nature al voldoende noem...
Zondag 13 augustus is er weer
een internationale oecumenische
zomeravonddienst in De Koog.
Toeristen en Texelaars van alle ge
zindten zijn welkom om 19.30 uur
in de RK kerk. Na afloop is er een
kopje koffie in De Schuilhut.
Elke zomer wordt in De Koog een
internationale kerkdienst gehou
den; één in de maand juli en één in
augustus. Deze diensten zijn spe
ciaal voor de gasten van het
eiland, maar ook belangstellende
eilandgenofen kunnen plaatsne
men. De eerste dienst was dit sei
zoen op 16 juli.
Bram Guiljam, toeristenpastor van
de gezamenlijke Texelse kerken,
zal de volgende dienst voorberei
den met pfarrer Axel Hermann uit
Duisburg, die hier al vele zomers
meewerkt. Ook leden van het RK
team van het bisdom Essen, die
vanuit een stacaravan op Ko-
gerstrand op het eiland opereren,
verlenen hun medewerking.
Leden van fanfare Excelsior uit
Oosterend dragen muzikaal een
steentje bij, evenals organist Hans
de Goede, die verder de gemeen
tezang zal begeleiden. Ook tenor
Marius Trap zal zijn opwachting
maken.
Bezoekers ontvangen bij aanvang
een tweetalige liturgie, zodat men
de dienst samen kan beleven en
kan meezingen.
De fiets blijft een gewild attribuut.
De afgelopen dagen werden er op
nieuw verschillende gestolen. Een
brutale diefstal vond plaats in Den
Hoorn. Uit een schuur aan het La
ge Achterom werd tussen vrijdag
en dinsdag een paarse kinderfiets
weggenomen, ter waarde van on-
geveer f200,-. Aangifte werd ge
daan door een 41-jarige Hoornder.
Maandag werd een 49-jarige
Oosterender het slachtoffer. Toen
de man om 18.00 uur zijn fiets op
zocht, die hij om 14.30 aan de
Genteweg had gestald, was deze
weg. De bruine herenfiets was vijf
jaar oud en ongeveer honderd gul
den waard.
In De Cocksdorp werd de twee-
wieler van een 22-jarige Groninger
ontvreemd. De tamelijk nieuwe
vouwfiets moet tussen 10.00 en
18.00 uur zijn weggenomen van
de Roggeslootweg. De nieuw-
waarde was ƒ840,-.
Tussen maandag en woensdag
werd een bruine damesfiets ont
vreemd van het Achterom in Den
Burg. De 54-jarige eigenares had
de fiets op slot gezet. Dat mocht
niet baten.
wel eens lastig, soms
strelend en ik elk geval
tam. Ik bedoel de reacties
ïn stukjes. Hoewel, stuk
maar gerust stukken,
ik ben lang van stof. De
s moeten er even voor
zitten. Echte Texelaars zit-
Sreag, Pieter van Cuvck
fat al, maar het barst op
'and tegenwoordig van de
k'echte Texelaars, die snel
tndy van hot naar her ren-
hebben geen tijd voor
n9e epistels. Mijn hoofdfe
il" zegt dan ook telkens
1bondiger moet zijn, maar
ft niet. Ik bewonder mijn
5a Horzel, die elke week
9 kwijt kan in niet meer
f5 regels. Ik zou het niet
an. Dat heeft natuurlijk te
"met mijn goede imborst:
j ket volk élles geven wat
i'S- Ik krijg er gelukkig ook
voor terug: die leerzame
*s.
aanleiding van het stuk
"ïn zere knie ben ik in
k's door een tiental men-
denaderd, die een
■Wratie hebben ondergaan
knnen hebben in die rich-
hadden nuttige advie-
en verwijzingen naar
édelen, artsen en zieken-
De een zwoer bij dokter
*"1 Den Helder, die in een
uurtje een perfecte kij-
s'aiie uitvoert en daarvan
H een videoreportage
die je na afloop mee-
«■•Arideren ontraadden dat
^'ïgste en verwezen naar
r
gen oorden. Op het strand van
Den Hoorn rende een blote
vrouw op me af (moet kunnen
op Texel) die een goed adresje
wist. Weer anderen zeiden dat
ik er in elk geval niet in moet la
ten snijden, omdat het vanzelf
wel overgaat. En Wim Mets van
de gelijknamige drogisterij be
treurde dat ik mijn bandage bij
de apotheek had gehaald en
vond dat ik alsnog naar zijn
dochter Jolanda moest gaan (ik
verstond eerst Jomanda) die
een speciale opleiding heeft ge
noten in het aanpassen van
dergelijke verbanden. Zelfs kon
Jolanda een verband leveren in
dezelfde kleur als mijn benen,
dus bruin.
Ik ben daarop niet ingegaan
want mijn witte bandage is in
tussen vanzelf al bruin gewor
den. Gewoon door wassen
achterwege te laten. Wat is het
leven toch eenvoudig als je niet
telkens in actie komt.
Verbluffend qua aantal waren
de reacties op het verhaal over
het Krim-inele paviljoen. Dat le
verde niet alleen telefoontjes en
aanhoudingen op straat op,
maar ook brieven en ansicht
kaarten, zelfs uit Overijssel.
Fanmail! Ik vond dat verhaal
zelf niet zo sterk, maar blijkbaar
was het uit het hart gegrepen
van velen. Mijn vermoeden dat
er een vrij algemeen onbeha
gen bestaat over de recente
grootschalige recreatieve ont
wikkelingen op Texel is in elk
geval volop bevestigd. Dat on
behagen berust in menig geval
overigens op afgunst en oud
zeer. Menigeen die nu de initia
tieven in Texels hoge Noorder.
betreurt, had die initiatieven
eigenlijk zelf willen nemen.
Maar nu kan het niet meer,
want de bedden zijn op.
Er waren ook mensen boos
over dat stuk. Waarom moest ik
meneer Warnaar zo plagen? Hij
heeft zóveel goed gedaan voor
de economie van Texel. Het lijkt
wel of iedereen die tegenwoor
dig zijn kop boven het gras uit
steekt, afgemaaid moet
worden. Eigenlijk héél gemeen
om dat onder het mom van een
grapje te doen. Dat Warnaar er
ook nog op had gereageerd met
een ingezonden stuk, vonden
ze maar niks. Hij hoorde bóven
zoiets te staan. Die bezorgd
heid is onterecht. Ik weet zeker
dat Warnaar hartelijk om het
stukje heeft gelachen. Dat is
hem trouwens geraden ook.
De reacties op sommige stuk
jes sudderen lang door. Nog
minstens eens keer per week
word .ik benaderd door mensen
die problemen hebben met hun
beerput, het Hoogheemraad
schap Uitwaterende Sluizen of
beide. Dit naar aanleiding van
het verslag van het juridische
gevecht dat ik moest leveren
om van een verontreinigings
heffing af te komen, die ten on
rechte was opgelegd.
Ik heb daar nog iets over te
melden. Hoewel het Amster
damse Gerechtshof al maan
den geleden de verheugende
uitspraak had gedaan, had ik
het geld nog steeds niet terug.
Het ging om f225,- plus f75,-
griffiekosten. Dus totaal f300,-.
Een hoop geld, ik kan er weken
uitbundig van leven als ik een
beetje wegblijf uit de Twaalf
Balcken en verder alles bij de
Aldi haal.
Dus maar eens naar Edam ge
beld, want daar zitten die Hoge
Heemraden. Na drie keer door
verbinden, kreeg ik te horen dat
de man die ervan wist op va
kantie was, de maandag daar
op terug zou zijn en dan
contact zou opnemen. Maar ik
hoorde niks, dus nog eens ge
beld.
Het was makkelijk dat ik niet
telkens het hele verhaal hoefde
te vertellen, want dat is bij de
mannen en vrouwen van het
Hoogheemraadschap genoeg
zaam bekend. Het Langs de
Weg-verhaal „Poep" heeft na
melijk ook in het personeels
blad van U.S. gestaan.
Ongevraagd overgenomen. Ik
had op grond van de Wet op
het Auteursrecht een flink be
drag kunnen claimen, maar dat
wilde ik het Hoogheemraad
schap niet aandoen. Ze hebben
al genoeg van me te lijden ge
had. Het is nu tijd voor groot
moedigheid.
Maar die f300,- plus griffierecht
moest terug. Dat ging dus
moeizaam, want ook mijn
tweede telefoontje leverde
niets op. Bij de derde keer kreeg
ik al na twee maal doorverbin
den een aardige man aan de
lijn, die zich uitputte in excuses.
Mijn „geval" was even blijven
liggen en ze hadden even moe
ten zoeken naar de gerechtelij
ke uitspraak. Het zou nu
goedkomen. Ja, ze kenden mijn
gironummer al. Ik moest nog
wél een paar weken - sorry-
sorry! - geduld hebben, want
hun geautomatiseerde restitu
tiesysteem liet pas in de twee
de week van augustus betaling
toe. Ik begon de indruk te krij
gen dat ze bij Uitwaterende
Sluizen erg krap zitten.
Maar wat bleek donderdag
toen ik mijn periodieke afschrift
van de Rabo-bank kreeg? Het
geld was er al. Zelfs meer dan
waarop ik had gerekend, want
ze hadden er drie jaar rente bij
geteld, zodat het totaal op
f385,30 kwam. Hoi-hoi-hoi!
Achter de affaire is nu definitief
een punt gezet, na drie jaar en
zes maanden.
Positieve reacties op stukjes
hoor je meestal binnen een
paar dagen. Mensen die er min
der gecharmeerd van zijn, laten
zich niet horen, of uiten hun
misnoegen tegen anderen. De
verrader slaapt nooit op Texel,
zodat je misnoegen verneemt
uit de tweede of derde hand,
soms maanden later. Zo hoorde
ik nog maar kort geleden dat ik
vorig jaar een hetze voerde te
gen Doopsgezinden en dat
sommige Doopsgezinden daar
knap gepikeerd over waren.
Inderdaad, meer dan eens heb
ik geschreven dat Doopsgezin
den niet deugen. Een journalist
heeft tenslotte een waarschu
wende functie. Ik heb zelfs
eens een verhaal van die strek
king voorgedragen voor de
Doopsgezinde Zusterkring in de
Vermaning in Den Burg, dus in
het hol van de leeuw. Ik lette
scherp op de gezichten van de
dames, maar ze vermaakten
zich prima en na afloop gaven
ze een vorstelijke bijdrage voor
mijn Papoea-fonds. Dus ik
dacht: niets aan de hand. Na
tuurlijk niet, het was toch over
duidelijk dat ik met dit soort
onzin juist spot met mensen die
van godsdienst, ras, plaats van
herkomst of geaardheid een
punt maken? Als ik werkelijk
gemeend op papier zou zetten
dat Doopsgezinden niet deu
gen, zou ik het doodslaan niet
waard zijn.
Maar er zijn blijkbaar toch men
sen bij wie het verkeerd over
komt, die het letterlijk nemen of
het gewoon vervelend vinden
dat je het telkens weer schrijft.
Ik hoop met hen ooit eens di
rect contact te hebben. Nu
moest ik het vernemen via een
Doopsgezinde doctorandus en
een iets minder Doopsgezinde
intereurverzorger. Die zeiden er
zelf geen problemen mee te
hebben, maar wilden me toch
waarschuwen.
Om te weten waar de grenzen
liggen, moet je ze af en toe
overschrijden. Met dit zelfbe
dachte spreekwoord sus ik mijn
geweten als ik kennelijk weer
eens te ver ben gegaan in mijn
ontboezemingen.
Een paar maanden geleden
droeg ik enkele verhalen voor
na afloop van de jaarvergade
ring van de IJsclub Oost in de
openbare school van Ooster
end. Eén ervan ging over vloe
ken, een kwalijke gewoonte,
waaraan vooral Oudeschilders
zich schuldig maken. Het is
daar Jezus voor en Christus na,
hoewel de meeste Oudeschil
ders zich niet zoveel gelegen la
ten liggen aan de Heer der
Heerscharen. Ik noemde een
serie voorbeelden van vloeken
en varianten daarop, natuurlijk
om de lachers op mijn hand te
krijgen, maar ook om duidelijk
te maken dat dit gevloek ner
gens op slaat en dus beter ach
terwege gelaten kan worden. Ik
besefte wel degelijk dat dit ge
voelig zou kunnen liggen in dit
overwegend reformatorische
gezelschap, maar er werd har
telijk gelachen. Een van de toe
hoorders, lidmaat van een
rechtzinnig Christelijke geloofs
gemeenschap in Oosterend,
liep echter demonstratief weg.
De volgende dag vonden ze van
hem een briefje dat hij op een
vuilcontainer vlak bij de school
had bevestigd. Daarin getuigde
hij van zijn afschuw van de le
zing, waarin de Heilige Naam
van God meermalen was mis
bruikt. Dat zijn intentie eigenlijk
dezelfde was dan de mijne, was
aan hem voorbij gegaan.
Tenslotte een reactie op het
jongste stuk „Zere Knie" waar
in ik vertelde dat ik nog altijd
nachtmerries heb als gevolg
van een jeugdtrauma, ontstaan
in 1954 toen ik door mede
scholieren van het voetbalveld
werd getrapt. Er stond: „Ik
word dan krijsend wakker, ba
dend in het zweet onder mijn 4
seizoenen Texeler dekbed". Zo
dacht ik wat sluikreclame te
maken voor mijn neef Dick
Graaf van de door concurrentie
geteisterde Texeler-fabriek.
Dat was niet handig, want een
van de belangrijkste positieve
eigenschappen van die Texeler-
dekbedden is nu juist dat ze
transpiratievocht wonderlijk
snel opnemen, zo kreeg ik van
een verongelijkte Texeler-
gebruikster te horen. Baden in
het zweet onder een Texeler-
dekbed is dus per definitie on
mogelijk.
Dat weet ik uit eigen ervaring
heel best, de opmerking was
dan ook niet letterlijk bedoeld,
het was bij wijze van spreken.
Zoals baden in je eigen zweet in
letterlijke zin altijd onmogelijk
is. Want daar is minstens veer
tig liter zweet voor nodig. Dat
produceert geen mens en zéker
geen Texelaar. Nu maar bidden
dat Dick ook deze slag te boven
komt.
Het gebeurt dus telkens dat
mensen dingen letterlijk nemen
die als grap zijn bedoeld. Ook
het omgekeerde komt voor.
Blijkbaar heeft niet iedereen
voldoende realiteitsbesef om
de ernst van de luim te onder
scheiden. Omdat het niet leuk
is om onschuldige mensen erin
te laten lopen, herinner ik nog
even aan de sterren waarmee ik
aan het slot van elke aflevering
het onzingehalte aangeef.
Goed opletten! Als er niets
staat, is het allemaal waar en
betrekkelijk serieus. Eén ster
betekent dat het met één
korrel zout moet worden geno
men, maar het waarheidsgehal
te is dan nog altijd ruim 94%.
Twee sterren betekenen
twee korrels zout, drie sterren
drie, etcetera. Het maxi
mum is vijf korrels en
dan is het totale kolder.
Wie nu na het lezen toch nog
boos wordt, verwijs ik naar de
stichting korrel-atie.
Harry.
