Opweg naar eeuwwisseling met
Maori's in Nieuw-Zeeland
Groente-afdeling
De Vlier groter
Triathlonteam tweede
in Anna Paulowna
Pech ondermijnt Arco's
Olympische kwalificatie
TEXELSE^
COURANT
Voetbalprogramma
Jaarvergadering
dorpscommissie
IJzer- of magnesiumgebrek spelbreker
Strenders even
zonder slager
Bedrijvig^
Jazzballet
Badplaats De i
vanuit de luc
*<-
DINSDAG 29 AUGUSTUS 1995
Alle schepen achter je verbranden, met twee Maori-mannen
in een oude autobus door de wereld reizen en in 1999 Oude
jaarsavond vieren op het meest oostelijke punt van Nieuw-
Zeeland ter begroeting van de nieuwe eeuw...
Dat is het plan van Guus Kombrink
(43) uit Oosterend, die deze op
merkelijke onderneming ziet als
het begin van een totaal ander
leven.
Kombrink heeft iets met Nieuw-
Zeeland en in het bijzonder met de
Maori-bevolking aldaar, sinds ze
vorig jaar een bezoek bracht aan
het land. Dat gebeurde in een tu
multueuze fase van haar leven.
Haar huwelijk was na zestien jaar
op de klippen gelopen waardoor
ze heel veel dingen totaal niet
meer zag zitten. Met vriendin Wil-
ma trok ze naar haar in Auckland
wonende zus.
In het keurige stadsmilieu voelde
zich echter niet thuis, wel bij de
Maori's, de oorspronkelijke bewo
ners van het land. Zij vormen een
minderheid die door de blanken
met de nek wordt aangekeken we
gens hun kwalijke reputatie wat
betreft drank, drugs en geweld.
Guus had echter meer oog voor de
andere kanten van de Maori's: hun
verbondenheid met de natuur, hun
liefde voor alles wat leeft, hun
trots op het eigene en hun geringe
belangstelling voor materiële wel
vaart.
Eerst terug
Dat deed meer dan eens de vonk
overspringen en Guus en Wilma
werden ondanks hun blanke huid
opgenomen in de Maori-
gemeenschap „Zo fantastisch. Ik
wilde niet meer terug maar mijn
visum liep wel af. Door met
iemand te trouwen, zou ik kunnen
blijven en die mogelijkheid is me
telkens aan de hand gedaan. Part
ners waren er genoeg. Een helder
ziende oude Maori zei echter dat ik
eerst terug moest naar de plaats
vanwaar ik was gekomen, terug
naar Texel dus".
Weggestuurd
Het bekostigen van die reisactivi
teit was geen probleem. De wo
ning Spykdorp die na de
echtscheiding werd verkocht, had
voldoende opgebracht. Daardoor
was het ook mogelijk dat Guus
Kombrink kort na haar terugkeer
ook twee Maori-vrienden liet over
komen: Bryce en Bruce Mikaere,
neven. Samen met hen bewoonde
ze een caravan, die een paar
maanden stond op het erf van
aspergekweker Bert Keijser in On-
geren. Dat verliep niet probleem
loos. Andere kampeerders namen
met stijgende ontzetting kennis
van het ongereglementeerde le
ventje van een vrouw met twee
kerels, er kwamen klachten over
nachtelijk lawaai en drugsgebruik
en sommigen wisten zelfs te mel
den dat het drietal zich bij nacht
en ontij bezig hield met angstaan
jagende rituelen. Kampeerboer
Bert stelde vast dat er voldoende
van waar was om Guus en het
Maori-duo op staande voet van
zijn erf te sturen. Het drietal kam
peert nu in Gorkum, maar logeer
de de afgelopen dagen bij Guus'
zuster Lot in Oudeschild in ver
band met het afhandelen van aller
lei zaken. De grote reis moet
binnen enkele weken van start
gaan. Guus heeft inmiddels zeker
heid gekregen dat ze kan blijven
rekenen op haar WAO-uitkering. Er
zijn echter extra inkomsten nodig
om de reis, die mogelijk jaren in
beslag zal nemen, te bekostigen.
Guus wil daarom haar belevenis
sen en impressies op papier zetten
en is op zoek naar een krant die ze
wil publiceren. Zonodig kan er heel
sober worden geleefd. „We kun
nen desnoods leven van viskop-
pen. Die heb ik in Nieuw-Zeeland
bij de Maori's leren eten"
Er moet nog veel worden gere
geld, zoals de inentingen. En de
bus waarmee de reis wordt ge
maakt, moet ook nog worden ge
vonden en gekocht. Via welke
route het drietal ten lange leste in
Nieuw-Zeeland terecht zal komen,
staat ook nog niet vast. Het hoeft
niet via de kortste weg. Mogelijk
worden onder andere Rusland,
Griekenland, China en Australië
aangedaan. Het maakt allemaal
niet zo veel uit.
Gevoel
Guus zegt dat ze de hele onderne
ming meer met gevoel dan met
verstand bekijkt. „Ik heb intuïtief
leren leven en ik ben a-
materialistisch, ongeremd en meer
natuurlijk geworden. In een maat
schappij die met allerlei regeltjes
een bepaald gedrag van je eist,
voel ik me niet meer thuis".
Het zal geen verbazing wekken
dat sommige mensen daarbij
vraagtekens zetten, zoals haar in
Zaltbommel wonende moeder die
met verdriet kennis heeft geno
men van de omslag in het leven
van haar dochter. Mogelijk zal het
haar troosten dat Guus in elk geval
voldoende geld achter de hand
houdt om een vliegticket te kopen
als het toch mis zou lopen.
Het meest oostelijke punt van
Nieuw-Zeeland is de eerste plek
ter wereld waar straks het jaar
2000 begint. Daar wil Guus met
haar Maori's de eeuwwisseling
vieren, als onderstreping en hoog
tepunt van het proces waarmee zij
afrekende met het verleden en
nieuwe ongewisse wegen durfde
in te slaan. Geïnspireerd door de
Maori's bij wie zij zich opgenomen
voelt.
Guus Kombrinkgeflankeerd door Maori-vrienden Bruce en Bryce Mikaere.
IFoto Harry de Greal)
Texelse triatleten zijn door hun
enthousiasme en grote saamho
righeid een bekende verschijning
bij diverse triathlonevenementen.
Met vijf teams en twee deelne
mers aan de kwart-triathlon was
het eiland in Anna Paulowna goed
vertegenwoordigd. Het team van
Jeroen Fietjé, Jordy Vinke en
Joost Brouwer pakte de tweede
plaats.
Voor het „kwartje" in Anna Pau
lowna hadden zich ingeschreven
Rien Brouwer en Erna Kuip. Zij
moesten het opnemen tegen 170
andere triatleten. Beide Texelse tri
atleten kwamen na één kilometer
zwemmen bijna gelijktijdig uit het
water van het Oude Veer. Met hun
zwemtijd van 17 min. en 15 sec.
behoorden ze tot de 25 snelsten.
Het fietsonderdeel leidde de deel
nemers langs lange polderwegen.
Hoewel er een stevige wind stond,
waren de omstandigheden niet
ongunstig. Rien Brouwer wist zich
met zijn fietstijd van 1 uur en 10
min. te handhaven rond de 25e
plaats. Erna Kuip noteerde een tijd
van 1 uur en 15 min. en daarmee
behoorde ze bij de beste dames.
Bij het afsluitende looponderdeel
begonnen voor Rien Brouwer de
moeilijkheden. Normaal gesproken
weet hij de 10 km hardlopen onder
de 40 min. af te leggen. Zijn tijd
van even boven de 42 min. was
dan ook een lichte tegenvaller. Zijn
eindtijd van 2.12.54 uur mag dan
iets beneden zijn kunnen zijn,
maar was toch nog genoeg voor
een plaats bij de eerste veertig.
Van Erna Kuip is bekend dat het lo
pen niet haar favoriete onderdeel
is. Door studie heeft zij dit jaar
weinig kunnen trainen. Anna Pau
lowna was dan ook haar eerste
„kwartje" dit jaar. Met een eindtijd
van 2.27.20 uur kan zij dit tevre
den zijn. Volgend jaar zullen wij ze
ker meer van haar horen.
Zaterdag 2 september:
Texel A1-W.meer A1 15.00 u.
Texel B1-Hollandia TBI 13.30 u.
Wiron B1-De Koog B1 14.00 u.
Hollandia TB2-Texel B2 14.30 u.
WGW C2-Texel Cl 12.45 u.
Texel C3-HRC C1 13.30 u.
Texel C2-Vesdo C2 15.00 u.
JVC D2-Texel D1 10.30 u.
Texel D2-JVC D4 10.30 u.
Meisjes:
Duiranders-Texel
13.30 u.
Zondag 3 september:
Oosterend-Flevo 12.00 u.
Wiron-ZDH 14.00 u.
De Koog-Zuidermeer 14.30 u.
Texel 2-Grasshoppers 2 12.00 u.
De Koog 2-Kaagvogels 312.00 u.
VZV 5-Texel 3 12.45 u.
Texel 4-Call.oog 4 14.00 u.
Dames:
Texel-Zouaven 2 14.00 u.
Pupillen:
O'end F1-De Koog F1 10.00 u.
Texel'94 F2-SVC F1 10.00 u.
ZDH F1 -Texel'94 F3 10.00 u.
Texel'94 F1 vrij
ZDH E1-Texel'94 E3 II.OOu.
Texel'94 E1-SVC E1 11.00u.
Texel'94 E2-De Koog E211.00 u.
O'end E1-O'end E2 11.00u.
De Koog E1-Texel'94 E411.00 u.
Texel'94 D3-De Koog D112.00 u.
O'end D1-Texel'94 D4 12.00 u.
ZDH D1-SVC Dl 12.00 u.
Trio-estafette
Vijf Texelse teams hadden zich in
geschreven voor de trio-estafette.
In estafettevorm moesten de drie
leden van een team de kwart-
triathlon afleggen. Voor dit onder
deel hadden zich in totaal maar
liefst 70 teams ingeschreven. Als
één van de kanshebber voor de
eindoverwinning werd in het pro
grammaboekje het Texelse team,
bestaande uit Jeroen Fietjé
(zwemmen), Jordy Vinke (fietsen)
en Joost Brouwer (hardlopen), ge
noemd. De opening van het team
was spectaculair. Jeroen Fietjé,
die op Texel stage loopt, liet zien
dat hij jeugdkampioen lan-
geafstand zwemmen van Neder
land is geweest. In 12 min. en 5
sec. raffelde hij het 1 km lange
zwemtraject af. Met bijna twee
minuten voorsprong op de volgen
de zwemmer stapte hij als eerste
uit het water. Jordy Vinke wist de
ze eerste plaats vast te houden.
Ondanks dat hij meer dan 40 km
per uur fietste en daarmee de
tweede fietstijd neerzette, was de
voorsprong van het team tot een
halve minuut geslonken. De hard
loper Joost Brouwer wist dat de
concurrentie op dit onderdeel
De Stichting Dorpscommissie Ei-
erland houdt maandag 11 septem
ber om 20.00 uur een openbare
jaarvergadering in het Eierlandse
Huis. Voor het jaarlijkse overleg
met b en w kunnen door toehoor
ders punten worden aangevoerd.
De agenda voor de bijeenkomst
Jigt vanaf maandag in het Eierland
se Huis ter inzage en hangt aan
het mededelingenbord van de Ga-
rantmarkt. Eén van de punten is
de bestuursverkiezing. Trudie van
Heerwaarden treedt af en is niet
herkiesbaar. Siem Dijkshoorn en
Kees Hooijschuur zijn wel her
kiesbaar.
groot was. Hoewel Brouwer zich
volledig gaf en een fantastische
looptijd van 32 min over de 10 km
realiseerde, moest hij na 6 km lo
pen de regionale topper Freddy
Nijstan voorbij laten gaan. Brou
wer gaf alles om bij te blijven,
maar moest toezien dat Nijstad
een vijftiental seconden bij hem
wegliep. Het Texelse team eindig
de in een tijd van 1.46 uur op een
goede tweede plaats waarmee het
veel indruk maakte
De andere teams wisten zich pri
ma te handhaven in het grote deel
nemersveld. Opmerkelijk was hier
de verschijning van Mariska Koen-
ders (zwemmen) en Simon Appel
(wielrennen). Eén week na de uit
puttingsslag in Almere waren ze al
weer voldoende hersteld om een
team te vormen met Gert Pansier
(hardlopen).
Voor een groot aantal Texelse triat
leten was het „kwartje" Anna
Paulowna de afsluiting van het tri-
athlonseizoen. Naast de goede
prestaties is het grote winstpunt
dat de Texelse triatleten door hun
enthousiasme op een postitieve
wijze indruk hebben gemaakt tij
dens de wedstrijden.
Wheeler Arco de Graaf zit in een
dip. Pogingen van de Texelse at
leet zich te kwalificeren voor de
Olympische Spelen in Atlanta zijn
vorige weekend mislukt. „Het
leek nergens op", stelt hij zelf
vast. Arco vermoedt dat hij door
overmatige inspanning aan ijzer-
of magnesiumgebrek lijdt. In af
wachting van een bloedonder
zoek houdt hij voorlopig rust.
Atlanta halen is een vurige wens
van de Texelaar. Om door debond
voor Nederland te worden uitge
zonden, moet hij op z'n minst aan
de baanlimieten voor de 5000 me
ter, de 1500 meter en de 800 me
ter hebben voldaan. In Zwitserland
stelde hij vorig weekend zijn sche
ma voor de 1500 meter minimaal
op de noodzakelijke 3 minuut 15.
Hoewel hij als vijfde eindigde in 3
minuut 21, was dat niet genoeg.
„Daar merkte ik al dat er iets aan
de hand was. Ik reed vér onder
m'n kunnen." Echte problemen
deden zich pas voor op de vijf kilo
meter. „Toen klapte ik na vijf ron
den in elkaar."
In het Belgische Koning Boudewijn
Stadion (voormalige Heizelstadi-
on) ondervond Arco nog meer te
genslag. „Ik werd op een halve
ronde gereden, terwijl ik normaal
nog over heb voor de eindsprint.
Niet om aan te zien."
Rust
Voorlopig pas op de plaats dus
voor Arco. Voor een echte sport
man valt dat niet mee. „Ach, je
merkt het in het dagelijks leven
niet. De klap komt pas als je een
zware inspanning levert. Een ech
te sporterskwaal."
Wegens zijn tegenvallende condi
tie heeft Arco wedstrijden voor
„Groente is mijn hobby", glundert
Frans Timmer van De Vlier. De na-
tuurwinkel is onlangs uitgebreid,
waardoor de groente- en fruitaf-
deling veel beter tot zijn recht
komt. De presentatie doet het
hem. De Vlier draait als een trein.
De naastgelegen schoenmakerij
ging dicht. Timmer aarzelde geen
seconde. „Huisbaas" Mantje zag
het ook wel zitten en verhuurde de
ruimte aan De Vlier. „Het was oor
spronkelijk ook één pand, dus erg
moeilijk om het erbij te trekken
was het niet", vertelt Timmer. De
behoefte aan extra ruimte was
groot. In het jaar dat De Vlier op
Oosterend zit tijdelijk zonder sla
ger. Een héél gemis, vooral als je
op de dorpsslager bent aangewe
zen, zoals veel Strenders op leef
tijd. Slager Jaap Dros en echt
genote Marie Louise beseffen
dat, maar zien geen andere uit
weg. Door een samenloop van
omstandigheden is de personele
bezetting van het bedrijf dras
tisch gedaald en moet de vesti
ging in Oosterend even dicht.
„We kunnen er ook niets aan
doen. We hebben het hele seizoen
gewerkt als een paard, van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat, ze
ven dagen in de week",
verontschuldigt de ondernemers
vrouw zich. Door uiteenlopende
oorzaken, waaraan zezelf geen
schuld hebben, moesten enkele
medewerkers midden in het hoog
seizoen worden gemist. De extra
inzet die nodig was om de klan
tenkring èn de vele toeristen van
vleeswaren te voorzien, hebben
inmiddels hun tol geëist. Slager
Jaap Dros moet met flinke rug
klachten tijdelijk het bed houden.
„Om te voorkomen dat ik er zelf
ook aan onderdoor ga, hebben we
uit voorzorg de zaak in Oosterend
gesloten. Een moeilijke beslissing,
maar we kunnen niet anders. Met
deze bezetting kunnen we op
twee plekken niet de gebruikelijke
kwaliteit leveren", aldus mevrouw
Dros.
De sluiting is volgens haar van tij
delijke aard. „Als iedereen er weer
is, gaan we ook in Oosterend weer
open." Om de vaste klanten in
Oosterend in de tussentijd van
vleeswaren te voorzien, worden
die op verzoek gratis thuisbe
zorgd. „Het enige wat Oosteren-
ders moeten doen is hun
bestelling tijdig doorbellen naar
Den Burg."
komende week in Duitsland afge
zegd. Over twee weken worden in
Emmen de Nederlandse kampi
oenschappen gehouden. „Ik hoop
dan weer mee te kunnen doen."
Hij laat dit volledig afhangen van
het advies van zijn sportarts.
Arco heeft één troost. In mei kwa
lificeerde hij zich al voor de mara
thon. De atleet heeft tot volgend
jaar mei de kans zich op de overige
afstanden waar te maken.
de huidige lokatie zit is de
explosief gestegen. „We i
ons assortiment lang niet
Zeg dat er tachtig soorten g
waren, dan konden wij er'
neerzetten. Alles kwam in(
soms werden stapels omw
pen."
Volgens Timmer is de pres
van het koopwaar erg be(
„Zien is kopen. Maar vooral
en groente vergen ruimte
het een beetje leuk uitstal
In Nederland zijn zo'n driehr
natuurwinkels die vergel
zijn met De Vlier. Door tij,
voor een groothandel is l
vertrouwd met de branche
middeld is groente en fruit
cent van de omzet. Bij ons
35 procent. Ja, daar ben i
een beetje trots op"
De Vlier heeft bijna elke dar
koopwaar. „Het werkt, mits
goed uitziet en betaalbaar»
sen willen best een dubbt
een kwartje méér betalen
geen gulden", vertelt Tïmm
ook een afdeling in de kamp
van Loodsmansduin met tl
ren vult. Hij gaat er elke da
om deze te verzorgen.
De cliëntèle van De Vlier b
voor 70 procent uit Texelaar
dat verheugt Timmer. „Da
goede basis voor de winter.'
restaurants kopen bij hemi
In de toekomst kan De Vli
meer uitbreiden. Slechts et
van de voormalige schoen
is in gebruik. „We bouwer
zaam op, anders is de inve
te groot." Timmer is bezig n
halen van zijn drogisterijpr
Een hoek met homeopatis
neesmiddelen lijkt hem t
Op woensdag 6 septemb
ten bij voldoende belang
jazzballetlessen in Den Hot
Manda Bergsma. Een les
één uur en begint
warming-up op muziek,
soefeningen en buikspier
gen, het laatste half uurv
gedanst. Inlichtingen en
bij Manda Bergsma, tel. 19
Het toeristisch centrum va
is -zeker in het hoogseim
altijd De Koog. De badplaat
vooral 's avonds als de
druk bevolkt zijn, men nog
kopen doet of uit eten gi
het kwik tot tropische
stijgt, is natuurlijk het sir
grote trekpleister. De
gasten op Texels grootst
ping, Kogerstrand, beleefd
duinen de mooiste kampei
sinds jaren. Op deze luchtl
enige weken geleden van
toestel van Tessel Air weu
men, is verder te zien hoe o
ling van het „tussengebie
de Nikadel steeds meer t
krijgt. ifoio nu
