Realisatie irrigatieplan
Everstekoog dichterbij
Haker fietst door
Afrikaanse jungle
Langs de weg
Krukloper
ririzsn.""* Texelaars kom je overal tegen.
OSG-rapport
Be(fryvigheid
leeman verhuist
aar Weverstraat
huisverpleging
kleine schaal
Succes klaverjassers
Schraag en Barhorst
Wat 'ik zeggen wou.
Olieslachtoffer
TEXELSE JJ COURANT
Voorspeeluur
Kerkbazaar brengt
f10.381,80 op
Kaartjes ballonnen
van bevrijdingsdag
Mareis verliezen
op 't nippertje
lennen dat er sprake was van
rapport en vervolgens dat rap-
niet ter beschikking te stellen,
lijn verbazing zag De Groot
de Texelse Courant blijkbaar
kennis had genomen van het
iort. (Overigens is dat niet
het betreffende artikel kwam
jasis van een persbericht en in-
ews tot stand zonder dat de
it over het rapport beschikte,
^ndien vond De Groot het een
jnde zaak dat, zonder de raad
ran in kennis te' stellen, onder-
jrer Prick is aangetrokken. Cy-
h: „Het is dat een kiezer mij
e, zodat ik de heer Prick sa-
met staatssecretaris Netelen-
op de ontbijt-tv kon zien."
Geen vergissing
houder Eelman beet fel van
af, maar was door De Groot
lelijk in het nauw gebracht,
todaad heb ik in eerste instan-
het bestaan van het rapport
and. Dat komt omdat het toen
niet in de roulatie was. Het
geen vergissing van mij, maar
bewuste keuze."
bevreemdde haar dat De
it als één der zeer weinigen
an de schoolleiding) in bezit
k van het rapport. In een
g stadium nog wel. Bovendien
net de wethouder niet lekker
De Groot niet aanwezig was
ns de tweede besloten verga-
ig, toen het rapport wél aan
lie kwam.
andere raadslid bevestigt dat
jen over is gesproken, maar
■apport zelf kreeg de commis-
net te zien. Daar is in die ver-
ring ook niet om gevraagd,
at de leden er vanuit gingen
te worden geïnformeerd,
wekte daarom verbazing, dat
bleek dat onderzoeker Prick
ixtielsupermarkt Zeeman aan
Vogelenzang verhuist in de
van december naar de We-
traat. Het bedrijf gaat zich
igen in het pand van de voor-
,Kippeboet". Met de vrij
ende winkelruimte aan
thuisstraat wordt supermarkt
wil tijd voor de mensen heb-
die een beroep op mij doen.
gaat ook om een stukje aan-
1" Verpleegkundige Anne
per uit De Cocksdorp biedt
aan voor thuishulp. Ze heeft
i ervaring.
shulp wordt steeds vaker ge-
jd. Anne Kemper heeft erva-
op alle gebied. Ze werkte met
lai ren, baby's, in ziekenhuizen
pde ambulance. Ze is dus all-
d inzetbaar. „Maar het gaat
«oral ook om het menselijke
ct. Niet dat hollen met één
op de klok."
minimaal een uur per dag kan
reroep worden gedaan op An-
emper. Hoe meer uren, hoe
feliger. „En het is niet erg als
- lan wat uitloopt." In veel ge
vergoed de verzekering de
)t ze ziek zijn of met vakantie,
heeft Anne Kemper vervan-
achter de hand. Maar voorlo-
xil ze het werk alleen en op
e schaal aanpakken. Ze is be-
aar via 316462.
0 goed dan, nog één keer
x die knie. Maar dan houd
fover op, want het moet
vervelend worden. Markt-
ocht denken, weet je wel?
(en onder het mes geweest
orthopedisch chirurg Benink
"en Helder. Voor alle zeker-
d had ik 's morgens nog
op mijn rug gekeken, met
ulp van twee spiegels in de
"remer, maar van puistjes of
(fe vertragende verschijnse
ls deze keer geen sprake,
he operatie zie ik terug met
lengde gevoelens.De rugge-
van de plaatselijke verdo-
1 viel mee. Het effect was
een aangename sensatie:
"en een paar minuten wordt
'<le onderlichaam gevoel
en machteloos. Als je be
ef buik aanraakt, voel je
Schaam dat van een ander
lijkt te zijn.
Benink sneed, knipte en trimde
dat het een lieve lust was, alle
maal via gaatjes van nog geen
centimeter die ze in mijn knie
hadden gemaakt. Er was niets
van te voelen maar het was al
lemaal prachtig te volgen op
een televisiescherm. Benink gaf
er instructief commentaar bij
op een levendige toon die deed
denken aan weerman Erwin
Kroll. Toch was het niet op
wekkend want de knie zag er
van binnen slecht uit. Zowel de
binnen- als buitenmeniscus wa
ren gedeeltelijk verwoest en
omdat ik in die toestand veel
te lang had doorgelopen, had
den de restanten een deel van
de kraakbeenbekleding van
onder- en bovenbeen vernield.
Je zag duidelijk de plekken
kaal bot.
Of dat kraakbeen weer aan
groeit, is twijfelachtig. Maar
het was niet uitgesloten zei
Benink, als ik na de operatie
de knie onbelast zou laten, wat
inhield dat ik minstens zes we
ken met krukken moest lopen.
Wel curieus, zo kort na de pre
mière van de film „De man op
krukken". En wat gebeurt er
als dat kraakbeen niet terug
komt? „Dan hebt u een pro
bleem", zei Benink opgewekt.
Ik durfde niet verder te vragen,
maar ik begreep dat het leven
er dan niet makkelijker op
wordt en dat ik mijn jaarlijkse
tochten door de bergwouden
van Irian Jaya wel kan verge
ten. Hoewel, die Papoea's dra
gen me op handen, desnoods
ook letterlijk.
De hele operatie met het wei
nig opbeurende commentaar
werd op de video vastgelegd
zodat ik overtuigend kan bewij
zen dat ik echt zielig ben.
Nu loop ik dus op krukken. Die
dingen kun je lenen in het ma
gazijn van de kruisvereniging
aan de Wittekruislaan, maar ik
kon daar in het weekend niet
terecht. Toch liep ik zaterdag al
op zulke stelten. Ze werden
me spontaan aangeboden door
mevrouw T. Parlevliet-Bothof
uit Den Hoorn, die ik tegen
kwam in Albert Heijn, toen ik
daar hinkend bezig was met
het inslaan van eerste levens
behoeften. Toen ik de krukken
later op de dag ophaalde, plak
te ze er wel direct een paar
adresstickers op, om te voorko
men dat ze ze nooit meer zou
terugzien. Ze kennen mij
blijkbaar.
Kruklopen valt voor een nieuw
bakken gehandicapte niet mee.
Je krijgt er lamme armen en
hartkloppingen van, zodat je af
en toe moet stoppen om uit te
blazen. Het kwam dus goed uit
dat veel mensen me maandag
op de markt staande hielden
om hun deelneming te betui
gen. Hartverwarmend. Hoewel,
er waren ook andere reacties.
„Dat is nu je straf voor dat ge
schrijf over doopsgezinden",
zei Evert Bays.
Een poging om de Rabo-bank
binnen te komen lukte voor
treffelijk want ze hebben daar
een speciale heftruck voor ge
handicapten, zodat je die trap
kunt vermijden. Het is alleen
een beetje lastig omdat je de
hefinstallatie moet activeren
door een knop ingedrukt te
houden. Een krukloper heeft
daar eigenlijk geen hand voor
vrij. Dat geldt ook voor het
postkantoor. Ook daar moet op
een knop worden gedrukt, niet
om opgeheven te worden maar
om de deur motorisch te laten
openzwaaien. Gelukkig is er al
tijd wel een mede-Texelaar die
voor je drukt, waarna je dan
kwoorden stamelend naar bin
nen kunt strompelen. Je voelt
je dan wel dertig jaar ouder.
Ik ben nu bijna een week aan
het krukken en het gaat steeds
beter en in elk geval harder. De
snelheid is nu al gelijk aan een
gewone wandelpas, al kost het
veel meer energie. Voor de
konditie is het blijkbaar goed
want het hart slaat al heel wat
rustiger.
De straten van Den Burg zijn
redelijk goed afgestemd op ge
handicapten. Rolstoelers kun
nen er goed uit de voeten,
maar is er ook aan de kruklo-
pers gedacht? Er zijn voor hen
nog vele kleine barrières waar
het Texels Invalidenplatform
zich druk over zou kunnen ma
ken. Ongelijk plaveisel is bui
tengewoon lastig voor
kruklopers. Vooral als er dikke
lagen afgevallen bladeren en
patatbakjes op liggen, zoals
nu. Nog erger zijn verkeers
drempels en andere richels en
randen. Kruklopers raken er let
terlijk door uit hun evenwicht.
Dat gebeurt ook als een van
de krukstokken terecht komt in
de gaten van een putdeksel of
in een hondedrol. Als het een
verse drol is glijdt de kruk erop
weg en zwik je pijnlijk door je
geopereerde knie
De geleende krukken heb ik
dinsdag al naar de familie Par-
levliet teruggebracht. Andere
heb ik geleend bij Theo Witte
die op werkdagen van 13.00
tot 14.00 uur zitting houdt in
het kruisgebouw. „Ben je lid?
En waarom niet?" vroeg Theo
bars. Want alleen voor leden
zijn die spullen gratis. Wat
moest ik zeggen? Jaren gele
den ben ik een paar keer
schriftelijk benaderd met het
verzoek lid te worden van het
Groene Kruis. Maar ik dacht:
zestig gulden contributie is een
hoop geld. Lid worden kan al
tijd nog. Jong en vitaal als ik
was, ging ik ervan uit dat ik
nooit wat nodig zou hebben,
maar je ziet het: de Voorzienig
heid heeft op wrede wijze mijn
hoogmoed en suunigheid af
gestraft en tevens mijn anti-
Doopsgezinde smaadschriften
gewroken. Evert kon wel eens
gelijk hebben, maar het is wel
een erg hard gelag. Ik denk dat
ik daarover eens met het Op
perwezen in debat ga, maar
eerst moet ik woensdag voor
controle terug naar lagere we
zens zoals orthopeed Benink
en de fysiotherapeut. Zo'n ge
handicapte heeft het maar
druk.
Het toeval wil dat ik diezelfde
dag bij oogarts Smit moet zijn
voor de halfjaarlijkse controle
Dus twee controles tegen de
reiskosten van één. Wat zal er
weer een geld overblijven deze
week. De vreugde daarover
wordt echter volledig teniet ge
daan door het feit dat ik 's
morgens bij de oogarts moet
zijn en pas laat in de middag
bij de orthopeed terecht kan.
Dus moet ik mij in de tussen
tijd enkele uren zien te verma
ken in de lelijkste stad van
Nederland in de somberste
maand van het jaar. Op kruk
ken! Mij blijft niets bespaard.
Harry.
tv»9 Sn toch zo dichtbij.
Voor Chris Schraag en Nico Bar
horst was de zevende avond van
de klaverjasclub „Den Burg" zeer
succesvol. Ze behaalden 8072
punten en staan nu op de vijfde
plaats in het klassement. Lieuwe
v.d. Veen en Hans Westdorp ruk
ten op naar de tweede plaats met
7741 punten. Vijf plaatsen winst
behaalden Arend Dijker en Piet
Moree met hun 7339 punten.
Eveneens vijf winstplaatsen voor
Theo Stoelinga en Frans Witte
met 7225 punten. Judo Vriens en
Elly Eelman stegen 1 plaats met
7158 punten en staan op de vierde
plaats.
M. Eelman en Jo Keyzer stegen
vier plaatsen met 7106 punten. Er
werden deze avond 65 marsen
We gingen zoals elk jaar met
groep vijf en zes naar EcoMare. Op
school hadden we een zogenaam
de wattenbolduiker gemaakt. Dat
is een vogel van papier met watjes
op z'n buik. In EcoMare deden we
eerst drie opdrachten. Als laatste
gespeeld. 6299 Punten was het
gemiddelde van deze avond.
Totaalstand na 28 partijen: 1. B. Weijdt-W.
Koomen 48426; 2. L. v.d. Veen-H. West
dorp 47714; 3. echtp. F. Veeger 47333; 4.
E Eelman-J. Vriens 46866; 5. Ch.
Schraag-N. Barhorst 46800; 6. J. Witte-
Th. Witte 46268; 7 M Timmermans-A.
Vermue 45523; 8. D. Winters-A. Bakker
45506, 9. W. Derksen-P v. Heerwaarden
45326, 10. F. Hopman-R. de Ruwe 45185.
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1995
Act
Na de schorsing van de vergade
ring zei wethouder Eelman de dis
cussie in de raad zeer te
betreuren. Pieter de Groot toonde
zich blij met de toezegging van het
rapport. „Ik zal de wens tot ver
trouwelijkheid respecteren, maar
onder zwaar protest."
De discussie kreeg woensdag
avond een staartje, toen Corry
Heijne het woord nam. „De fractie
van Texels Belang distantieert zich
volledig van de act van D66", zei
ze. „Er is niemand bij gebaat en
het is tegen de afspraken. De OSG
is de laatste tijd vaak negatief in
het nieuws. Je kunt niet alles uit
de publiciteit houden; openheid
kan ook leiden tot een oplossing.
Maar als dat niet lijkt te kunnen,
kun je er beter intern aan werken.
In de laatste besloten commissie
vergadering hebben we in alle
openheid met de schoolleiding van
gedachten gewisseld. Er was géén
sprake van achterkamertjespoli
tiek. De OSG is nog steeds een
goede school en laat ons dat een
zorg zijn."
Eén-tweetje?
Pieter de Groot voelde zich uitge
daagd tot een korte reactie. Hij
wees erop dat de eerste informa
tie naar buiten is gebracht via een
persbericht van de OSG-leiding en
vervolgens door de GGD-directeur.
Wethouder Nel Eelman was uiter
aard blij met de steunverklaring.
Dat riep bij Dirk Terpstra het ge
voel op van een „één-tweetje",
maar dat werd door de betrokke
nen ontkend.
Financieel gaat het met de school
weer wat beter, zo bleek uit een
toelichting van Corry Heijne. De
begroting voor 1996 vermeldt nog
een tekort van een ton, maar vol
gens informatie die zij van de
school kreeg is dat inmiddels in
positieve zin bijgesteld.
„Super" komend voorjaar uitge
breid.
De Texelse vestigingen van Super
en Zeeman worden beide geëx
ploiteerd door Jan en Ria Ra-
venstijn.
Ze zitten er ruim vijf jaar en vinden
dat de supermarkt nu aan een op
knapbeurt toe is. Nu de kans zich
voordeed om het pand in de We
verstraat te huren, kan ook de ge
wenste uitbreiding van de
supermarkt doorgang vinden. De
formule zal niet veranderen, maar
de paden worden wat ruimer en
het assortiment, vooral het pakket
verse artikelen, wordt vergroot. Er
komt ondermeer een verkooppunt
van bakkerij 't Gouwe Boltje. Bijko
mend voordeel is dat de Super
vanaf de Gasthuisstraat meer in
het oog springt.
Het sortiment artikelen bij textiel
handel Zeeman zal na de verhui
zing naar de Weverstraat medio
december geen verandering on
dergaan. Ook de stijl blijft hetzelf
de. Het bedrijf werkt op basis van
franchise en hanteert prijzen die
op de onderkant van de markt zijn
gericht. Over cliëntèle heeft Zee
man niet te klagen, maar Ra-
venstijn verwacht dat vestiging in
de Weverstraat (een A-lokatie)
toch wel wat extra toeloop zal ge
ven. Volgende week begint de ver
bouwing van het nieuwe pand,
zodat de textielzaak in de loop van
december kan verhuizen.
Zodra het pand leeg is, starten de
voorbereidingen om de ruimte bij
de Super te trekken.
In de voorspeelruimte van d'Ouwe
Ulo houden leerlingen van
demuziek- en dansschool woens
dag om 19.15 uur een voorspee
luur met blokfluit, piano, klarinet,
gitaar, fluit, gitaar en zang.
park bij Phalaborwa bleek Pieter
Bakker, zoon van Bob Bakker (van
de Ijzerhandel), te zijn. Haker:
„We zaten tien minuten aan de
bar, toen hij op mij af kwam. 'Vol
gens mij ben jij Dik Haker. Ik her
ken je van de foto's in de Texelse
Courant', zei Pieter. Ik moest zo
wat janken van emotie, als je zó
ver van huis bent en dan een an
dere Texelaar ontmoet."
Bakker loopt als student van de
Hogere Hotelschool in Maastricht
stage in het luxe park met „ronda-
vels" (huisjes met fraaie rieten da-
De kans is groot dat gezuiverd ri
oolwater afkomstig van de zuive
ring Everstekoog wordt gebruikt
om de droogteschade op omrin
gende landerijen te verminderen.
Tot dusver wordt het restwater
via gemaal de Krassekeet geloosd
in de Waddenzee. Waterschap
Hollands Kroon en Uitwaterdende
Sluizen staan positief tegenover
een irrigatieplan en beslissen bin
nenkort.
Eigenlijk keert met het plan een
deel van de oude situatie van voor
1972 weer terug, toen de verschil
lende waterzuiveringen bij de dor
pen het afvalwater in de gemeen-
schappenlijke polder loosden. In
1972 concentreerde Uitwaterende
Sluizen de waterzuivering bij
Everstekoog. Verschil tussen toen
en nu is dat het huidige lozingswa
ter stukken beter van kwaliteit is
als destijds.
Om het plan te realiseren wordt
een bestaande sloot, vanaf
Everstekoog naar Hermeshoeve,
moesten we na enige uitleg over
olieslachtoffers met ons vogeltje
een storm nabootsen en daarna
ons vogeltje in een bak olie dopen.
En aan dat vogeltje hadden we
juist zo hard gewerkt! We
moesten ons vogeltje in een
plastic zakje doen, met onze naam
er op Dat kwam in een doos mee
naar school. Op school moesten
we weer een nieuw vogeltje ma
ken.
Wat hebben we nu geleerd? Als je
een olieslachtoffer vindt, doe je
het in een plastic zakje met je
naam erop, neem hem in een doos
mee naar school en maak gewoon
een nieuwe...
Marianne Duinker,
9 jaar, Lancasterdijk.
ken). Hij bedient de gasten niet
alleen aan de bar, maar ook in het
zwembad, want er staan barkruk
ken in het water. Haker en zijn
reisgenoten dronken 's avonds in
het verlichte bad een „Vander-
Hum", een Zuidafrikaanse variant
van Juttertje.
Meteen na thuiskomst spoedde
Haker zich naar de familie Bakker
om het nieuwtje van de onver
wachte ontmoeting te vertellen.
Bob kwam hem al grijnzend tege
moet: „Helaas Dik, de fax is snel
ler dan het vliegtuig..."
verbreed. Er komen verbindings-
sloten, duikers en verschillende
stuwen om het slootwater in de
gemeenschappenlijke polders op
het gewenste peil te houden.
Gevolgen natuur
Het resultaat is dat de landerijen in
de gemeenschappenlijke polders
in droge tijden over meer zoet wa
ter kunnen beschikken. Het gaat
niet om een nieuw plan, maar in
het verleden kon het waterschap
niet met alle belanghebbenden
overeenstemming bereiken. Uit
overleg met de Vereniging Natuur
monumenten is nu gebleken dat
het plan waarschijnlijk geen nade
lige gevolgen heeft voor het na
tuurgebied Waalenburg. Daarmee
kunnen de oriënterende gesprek
ken die een paar jaar geleden met
de grondeigenaren zijn gevoerd,
weer wordenhervat.
De kosten van het project worden
geraamd op vijf zes ton, waar
van de helft wordt bekostigd uit
een verdrogingsfonds.
De bazaar-bingo van de Neder
lands Hervormde kerk in Den Burg
heeft vrijdag netto f10.381,80 op
gebracht (inclusief een gift van
f1000,-). De animo was de hele
dag groot. In het kerkgebouw aan
de Binnenburg lagen boeken,
handwerk en vele rommeltjes uit
gestald. Verder waren er diverse
raadspelletjes. Bij de verloting
werden 3.500 loten verkocht. De
hoofdprijs, een damesfiets, ging
naar L.Bruin. Mevrouw Schota-
nus-Blaauw legde beslag op de
tweede prijs, een fotocamera. De
derde prijs, een barbecue ging
naar N. van der Vis. De opbrengst
is voor de restauratie van de kerk.
Van de 750e die op bevrijdingsdag
zijn opgelaten, zijn bijna zestig
kaartjes teruggestuurd. De eers
ten uit Friesland kwamen de vol
gende dag al weer terug, sommige
met de koeienpoep uit de weilan
den er nog aan. De meeste ballon
nen landden in Friesland en
Drenthe De verste reizen eindig
den in Bad Salzuflen in Duitsland.
Ze werden losgelaten door Daniël-
le van der Vis en Brigit Oskam. De
meisjes kregen allebei een beer die
was uitgeloofd door de dorpscom
missie van Den Burg. Kinderen die
hun kaartje terugwillen kunnen dit
ophalen bij mevr. J. Kuiper op de
Vuurbaeck 18. Ze krijgen dan ook
een herinneringsvaantje Hieron
der de namen van de kinderen
kaartjes zijn teruggestuurd.
Joel Ismail, Rick Wetsteen. Marga Ham-
mmga, Chris Greig, Enk-Jan Lindeboom,
Hidde Nieuwland, üsa Winter, Nadine
Kuyper, Maartje Witte, Koen Witte, Ruben
van Vliet, Dim Baars. Bas Boerkamp, Carla
Wjngaarden, Leon Schoorl, Guido van
Leeuwen, Ella van Leeuwen. Martijn Hoo-
genbosch, Tamar Ismail, Matthijs Vermeu
len, Paul Beelen, Lisette Hoep Maaike
Visser, Simone de Wt, Hendrik Jan Bak
ker, Aileen Wtte, Meivin Molanus, Johan
Duinker, Brigit Oskam, Wlliam Witte, Mar-
tine de Ridder, Wouter van Groeningen,
Stijn van Groeningen, Danielle van der Vis,
R Oosterhuis, Bandien Boekhoudt. Daan
Dekker, Marian Wiegersma, Ramona van
der Vis, Erik Jan Lindeboom, Sascha Vla
ming, Ingrid Vooys, Rowena Mosk, Neeltje
Bakker. Anika Snoek, Sander Vermeulen
Liz Barker, Sanne Vlaming, Clara Thorn
ton, Vincent Vollebregt, Kim Eelman en
Mariska Oskam.
De heren van de Mareis hebben
nipt verloren van ZAP. Pas in de
laatste minuut liepen de tegen
standers uit naar 46-49.
ZAP staat bekend als zware te
genstander. Texel had zich bepaal
de opdrachten gesteld. Het lukte
goed om de ZAPpers van het sco
ren af te houden, maar zelf wer
den te weinig punten gescoord,
zodat de rust werd bereikt bij
17-27 in het nadeel van de Mareis.
Erik Heyenk nam in de tweede
helft de touwtjes in handen, waar
door rust in de ploeg kwam. Albert
ten Wolde scoorde vier driepun
ters op een rij, zodat de Mareis
langszij kwamen.
Een spektakulair resultaat zat er
echter net niet in.
Programma 18 november:
18.00 uur sportlaan
Mareis h.- HBC 4
Zojuist terug van een drieweekse
fietsvakantie in Zuid-Afrika geniet
Dik Haker nog na in zijn woning
aan het Schilderend. Zestig jaar is
hij inmiddels, maar zijn reisavon
turen houden hem jong. Ook tus
sen Kaapstad en Johannesburg
beleefde hij weer vanalles. Haker
nam een duik in twee oceanen,
fietste door de jungle en zag giraf
fes, leeuwen en olifanten. Tus
sendoor ontmoette hij een andere
Texelaar en ontdekte een plaatsje
met de naam „Tesselaarsdal".
Dik Haker gaat meestal mee met
groepsreizen, maar van alle deel
nemers verzeilt hij steevast in de
gekste situaties. Soms zonder dat
hij het uitlokt. Op weg van de
plaats Hermanus, aan de zuidkust,
naar Caledon in het binnenland,
kwam Haker tot zijn stomme ver
bazing een richtingwijzer tegen
met het opschrift „Tesselaarsdal
17 km". Het bord bleek zowel naar
een dorp als naar een dal te ver
wijzen.
Helaas liet het reisschema geen
routewijziging toe, zodat Haker
het dorp niet kon bezoeken. Wèl
won hij informatie in. De plaats
bleek niet door een kolonie oud-
Texelaars zijn gesticht, maar was
vernoemd naar de historische fi
guur J.J. Tesselaar, heemraad van
1813 tot 1827 en vrederechter van
1827 tot 1832 te Caledon. „Mis
schien was het wel een oud-
Noordhollander. Die naam komt in
de provincie in elk geval vaak
voor", oppert Haker.
Op dat moment had hij het hoog
tepunt van zijn reis al achter de
rug: walvissen kijken in Herma
nus. „In de hele wereld zijn er
twee hotels, waar je uit je kamer
walvissen uit zee kunt zien
opspringen. Wij logeerden in één
van die twee. Het was een fan
tastisch schouwspel, ik kon er de
hele dag wel naar kijken."
Méér wildlife volgde in het binnen
land, waar de nationale parken lig
gen. Eén daarvan, het particuliere
Mbili-park, doorkruiste Haker sa
men met zijn reisleider en een lo
kale gids („ranger") per
mountainbike. Fietsen door de wil
dernis dus. Andere reisgenoten
vonden het te gevaarlijk en ver
klaarden hen voor gek, maar Ha
ker genoot met volle teugen.
Tijdens de tocht stond hij plotse
ling oog in oog met een giraffe, die
zich stomverbaasd moet hebben
afgevraagd wat dat mannetje in
felgekleurd fietstenue op zijn ter
rein uitspookte-
De overnachting vond plaats in
een safaritent. „Apen en steen
bokken snuffelden om onze tent.
In de verte brulden leeuwen en hy
ena's. En honderdduizenden kre
kels bezorgden ons een
fantastisch gratis concert."
Ober
Bij het bekende Krüger wildpark,
met een oppervlakte net zo groot
als Nederland, kwam het tot een
Texels onderonsje. De aardige ober
achter de bar van het bungalow-
Oog in oog.
