ze Wen?
jammer
eigenlijk
Goeie leer
Volle Kiekendief
voor kerstconcert
itAüLbüyy COURANT
Muzikaal begin
van witte kerst
Zingende Kogers
trotseren kou
Perfecte dag om het
jaar af te sluiten
Echt kindeke
Kampioenschappen
zwemmen in Calluna
ALS ELKE SECONDE TELT
Caravan gekraakt
De spaarlamp,
veel vaker een goed
idee dan je denkt.
nv PEN
energiebedrijf noord-holland
Stichting LEZEN. Keizersgracht 391
1016 EJ Amsterdam
Niet minder dan 235 Texe
laars en toeristen kwamen za
terdagavond naar de
kerstuitvoering die het Texels
Christelijk Mannenkoor onder
leiding van Martin de Visser
gaf in het nieuwe theater „De
Kiekendief" op De Krim. Er
was geen stoel meer over. Een
heel verschil met de avond te
voren toen een voorstelling
van de toneelgroep van SVC
in dezelfde zaal niet meer dan
13 belangstellenden trok. De
zangers brachten een geva
rieerd programma van beken
de en minder bekende
kerstliederen, waarbij Marijke
Witte en Biem Vlaming als so
listen optraden. De mannen
waren op dreef en vonden dat
het lekker zong op het
Kiekendief-podium. Het was
de eerste keer dat een derge
lijk groot koor in het theater
optrad. De akoestiek bleek
nogal „kort". Het voordeel
daarvan is dat de gezongen
woorden in de zaal goed ver
staanbaar zijn, maar elk foutje
komt ook genadeloos aan het
licht. Het concert was gratis
toegankelijk maar aan het slot
werd gecollecteerd voor het
transport van hulpgoederen
naar Georgie. Mede dankzij de
warme aanbeveling van voor
zitter D. van Tatenhove was
de opbrengst uitstekend:
f1.123,75.
TFYFT CF 7 7 DONDERDAG 28 DECEMBER 1995
(ADVERTENTIE)
Leedvermaak is het beste ver
maak. Wat hebben die Texe
laars genoten van mijn
aanrijding. Ze vielen allemaal
over me heen in de afgelopen
twee weken. Het geval haalde
meerdere kranten, werd uit
breid op straat besproken, ver
volgens verwoed gespeuld met
Ouwe Sunderklaas en kwam
daardoor wéér in de krant. Nog
steeds word ik aangesproken
door mensen die het naadje
van de kous willen weten. Om
niet te spreken van het veel
grotere aantal mensen dat er
niet met mij maar met anderen
over praat. Wat een belangstel
ling, wat een warmte! Kom
daar maar eens om in Haar
lem, Hoofddorp of Den Haag.
Krijgen andere Texelaars die zo
iets meemaken, ook die aan
dacht? Het leek wel of het om
Willem Alexander of Patrick
Kluivert ging.
Toegegeven, het wés schok
kend: bij het naderen van de
voorrangskruising de bevroren
ruit gepoetst in plaats van op
gelet en voorrang gegeven.
Daardoor van links komende
auto in de flank geramd. En
dan die 0,75 promille. Dat is
niet zóveel maar het is meer
dan mag. Er zijn tientallen
Texelaars die regelmatig met
een heel van grootere slock op
achter het stuur kruipen, maar
daar kun je natuurlijk geen ex
cuus aan ontlenen. Ook had ik
mijn gordel niet vast, zodat ik
met het hoofd een ster in het
glas sloeg. Mijn gele Suzuki
aan de voorkant verkreukeld.
De andere wagen een forse
deuk. Dus veel schade, schrik
en schande. Goddank geen do
den of gewonden, omdat het
allemaal met geringe snelheid
gebeurde.
De verbaliserende politieman
nen Jan van der Meer en Ar
thur van Schaik waren
verbaasd over het toeval. Op
dat nachtelijk uur was er prak
tisch niemand op de weg.
Eigenlijk was het een prestatie
oat ik in die leegte toch nog
iemand had weten aan te rij
den. Een ander toeval was dat
het precies gebeurde op de
plaats waar ik 50 jaar geleden
stond toen ik mijn huis in de
lucht zag vliegen als gevolg
van een ontploffende munitie
wagen. En het was ook de
plek (vlak naast de begraaf
plaats!) waar ik kort daarvoor
was gewond toen ik werd aan
gereden door een fietsende
Georgiër.
Het gebeurde een paar dagen
voor Ouwe Sunderklaas zodat
het speulende volk nog net ge
legenheid had om mij op
twaalf december ongenadig op
mijn lazer te geven. De samen
loop van omstandigheden wil
de verder dat ik voor het eerst
van mijn leven was benoemd
in de jury, zodat ik die avond
niet beschaamd kon wegkrui
pen, maar pijnlijk werd gecon
fronteerd met diverse
reconstructie's van mijn eigen
misdrijf. Lachend als de beken
de boer heb ik steeds royaal
punten toegekend, waardoor
een der voorstellingen de eer
ste prijs kreeg.
Wés dat allemaal wel zo toe
vallig? Misschien heeft het zo
moeten zijn, ter lering en ver
maak, vooral ter lering. Blijk
baar wil het Opperwezen mij
nog een tijdje gedogen op deze
aardkloot en heeft mij op Zijn
bekende hardhandige wijze tot
de orde willen roepen en tot
nadenken willen stemmen.
Nou, daar heeft Hij dan succes
mee gehad. Wat een schrik!
Toen ik na de klap de auto uit
stapte en duizelend in de misti
ge vriesnacht stond, hoopte ik
even dat het een bange droom
was waaruit ik spoedig opge
lucht zou ontwaken. Het
mocht niet zo zijn.
De getroffen auto was van de
20-jarige Maaike van Leeuwen
die met vrienden terugkwam
van een avondje bowlen in De
Koog, opweg naar de Marico-
weg. De drie stapten onge
deerd uit, goddank. Ik kende
hen niet, zij mij wel. „Mooi on
derwerp voor een stukkie!"
riep een van de knapen. Maai
ke was in staat om met dezelf
de auto naar huis te rijden om
de politie te bellen. Die politie
was er snel. Op de vraag uit
welke richting ik was geko
men, was ik met stomheid
geslagen. Nee, dat kwam niet
van de cfrank, maar van de
klap waarmee ik met het hoofd
tegen de voorruit was gesla
gen. Gedurende vijf minuten
had ik alle gevoel voor plaats
en richting verloren. Ik heb
blijkbaar een hard hoofd, want
herstel trad spoedig in. Geen
spoor van een hersenschud
ding. De drie jongelui in de an
dere auto klaagden de
volgende dag wel over hoofd
pijn, maar ook dat was van
voorbijgaande aard. Ik kreeg
nog wel de waarschuwing dat
ik misschien wiples zou krij
gen. Wiples? Later begreep ik
dat ze whiplash bedoelden,
schade aan de nekwervels, die
zich vaak pas later openbaart.
Jan en Arthur maakten correct
doch vriendelijk proces verbaal
op en bleken niet afkerig van
service. Ik kreeg een pleistertje
voor een hinderlijk bloedend
wondje aan mijn hand en ze
zorgden ervoor dat ik veilig
thuis werd afgeleverd. Ze ont
hielden zich van opvoedkundig
bestraffend gepraat, zoals
sommige van hun collega's
vroeger wel eens deden. Pas
een paar dagen later liet Arthur
zich ontvallen: „Zoiets had ik
nou van jóu niet verwacht".
Zijn bezorgdheid was oprecht
en hij zei het met zo'n tragi
sche oogopslag, dat ik die
nacht geen oog dicht deed van
spijt en zelfverwijt.
Genoemd promillage was het
gevolg van drie glazen bier, ge
consumeerd in De Twaalf Balc-
ken, waar ik een periodiek
werkbezoek had gebracht. Drie
is er één teveel en dat lijkt aar
dig te kloppen met die 0,75
promille. Omdat enige tijd ver
streken was tussen het laatste
glas en het in de auto stappen,
dacht ik dat het wel kon. Ook
toen we na de aanrijding op-
weg waren naar het
blaas/meetapparaat in het poli
tiebureau hoopte ik nog dat
het met een sisser zou aflo
pen. Er was toen immers nog
meer tijd verstreken en ik had
wel eens gehoord dat het ap
paraat niet erg kritisch is af
gesteld, zodat een drankrijder
die het niet al te bont heeft
gemaakt, het voordeel van de
twijfel krijgt. Dat viel dus vies
tegen.
Zou er toch meer aan de hand
zijn geweest dan dat éne glas
teveel? Misschien. De middag
tevoren had ik twee Juttertjes
achterovergeslagen in het mari
tiem museum tijdens het be
zoek van bestuursleden van de
Stichting Ideële Reclame (SI
RE). Dat was tien uur voor de
aanrijding. Zou er nog een rest
Juttertje in mijn bloed hebben
gezeten? Als dat kan, is het
hoog tijd om daartegen te
waarschuwen. Want het bete
kent dat iemand die 's avonds
een paar borrels drinkt, de vol
gende ochtend niet met de
auto naar zijn werk kan. Toch
doet haast iedereen dat toch.
Een alcoholcontrole wordt in
de ochtenduren zelden gehou
den maar zou een rijke oogst
kunnen opleveren. Idee voor
een nieuwe SIRE-campagne:
„Je bent een rund, als je denkt
dat je tien uur later alweer in
je auto kunt".
Autoberger Toon Schoenmaker
werd uit zijn bed gebeld om
mijn verfomfaaide Suzuki Alto
weg te slepen. Hij heeft er ook
voor gezorgd dat het WA-
verzekerde wagentje inmiddels
weer piekfijn in orde is. Ik
overweeg om hem daarvoor te
huldigen, maar ik wacht eerst
de rekening af. Ik had de auto
ook als total loss kunnen be
schouwen en een andere wa
gen kunnen kopen, want hij is
inmiddels 7,5 jaar oud en heeft
er 100.000 km opzitten. Ik heb
nog wat garages gebeld. Bij
Westend hadden ze wel een
leuke Alto van dezelfde leeftijd.
Maar die was niet geel, dus
onbruikbaar. En ook duurder
dan de reparatie maximaal zou
kosten met gebruikmaking van
tweedehands onderdelen. De
keus was dus niet moeilijk. Ik
denk dat ik de Texelse ge
meenschap een dienst bewijs
door in die opvallende gele wa
gen te blijven rijden. Andere
weggebruikers zien de Alco
dan tijdig aankomen en kunnen
een goed heenkomen zoeken.
Die hele toestand heeft me
een hoop geld gekost. Gerech
tigheid, uiteraard. Je hoort mij
niet klagen, hoewel ik de finan
ciering nog niet rond heb.
Nu deongerechtigheid in deze
zaak.
De aangereden auto van het
minder prijshoudende merk
Skoda is wél total loss ver
klaard. Maaike zit dus zonder,
wat slecht uitkomt want ze is
bezig te verhuizen, heeft veel
kosten en is niet rijk. Ze kan
een tijdje een huurauto krijgen,
maar die wordt slechts voor
driekwart door mijn verzekering
betaald. Dat is de normale re
gel, maar ik kan me voorstellen
dat Maaike zich als onschuldi
ge partij knap genomen voelt.
Dit onderdeel van het probleem
is inmiddels opgelost, want ik
heb haar aangeboden dat ont
brekende kwart te betalen.
Maar haar auto is ze kwijt. Van
de uitkering van de verzekering
kan ze geen andere kopen.
Hoewel... misschien is er
iemand die voor een leuk prijs
je iets bruikbaars heeft staan.
Dat zou mooi zijn voor haar en
natuurlijk ook voor mij, al heb
ik het niet verdiend.
Voor 1996 heb ik één goed
voornemen, niet moeilijk te ra
den. En mijn nieuwjaarswens is
dat die tientallen andere Texe
laars waarover ik het in dit
stukje had, zich bij mij aanslui
ten vóórdat van Hogerhand
wordt ingegrepen. Dat is pas
Heil en Zegen. Niemand weet
'dat nu beter dan
Harry.
Niemand schijnt te weten
sinds wanneer op het
dorpsplein in De Koog de jaar
lijkse kerstzang wordt gehou
den. Was het zondag j.l. de
achtste, negende of tiende
keer? Hoe dan ook, de enige
Texelse kerstbijeenkomst in de
openlucht is in de badplaats
niet meer weg te denken. Ook
nu waren er honderden be
langstellenden, die drie rijen
dik rond de grote kerstboom
voor de kerk stonden. Dankzij
de windstilte konden zij de
vrieskou goed verdragen, zo
dat het niet moeilijk was het
drie kwartier vol te houden.
Na afloop wachtte warme
chocolademelk in de bowling.
Muzikale medewerking werd
gegeven door het in dikke
winterjassen gestoken Ko
ninklijk Texels Fanfare en de
solisten Dory Verschoor-Kuip
en Gijs Verschoor. Schooldi
recteur Theo Habraken gaf lei
ding aan de manifestatie en
sprak een welkomstwoord.
De gezamenlijk gezongen
kerstliederen werden leuk af
gewisseld door minder beken
de kerstliedjes die waren
ingestudeerd door leerlingen
van de Lubertischool.
IFoto Hgrry de Creof)
Joris jarig op oudjaar
Oudjaar en dan nog jarig zijn ook.
Twee feestjes die geen ideale
combinatie lijken. Joris Schrama
(16) uit Den Burg, één van de talrij-
Tijdens de „herdertjesmis" op
kerstavond in de RK kerk van Den
Burg lag er een echt kindeke in de
kribbe. Meester Albert Scholl van
de Jozefschool en zijn vrouw Em
my hadden hun baby „uitgeleend"
voor de rol van Jezus in een
kerstspel. De pasgeborene rea
geerde alsof het een jaarlijks klusje
is. Het kind liet de belangstelling
van de tientallen kinderen die
langs pastor R Kolkman het altaar
beklommen om met vertederde
blik een kijkje in de kribbe te ne
men, rustig over zich heen komen.
(Foto Frens Hopmonl
ke Texelaars die op oudejaarsdag
(zondag) jarig zijn, kan er niet mee
zitten. „M'n verjaardag is toch een
perfecte dag om het jaar mee af te
sluiten. En december is gewoon
de gezelligste maand om jarig te
zijn. Op oudjaar heeft iedereen
toch niets te doen en kunnen mijn
vrienden mooi op m'n verjaardag
komen." Dat feestje houdt Joris
altijd overdag. „Beregezellig, tot
zeven uur 's avonds. Dan is de ver
jaardag afgelopen, begint oudjaar
en zet mijn moeder de oliebollen
op tafel, 's Avonds vieren we ge
zellig oudjaar met de familie. Na
twaalven ga ik nog even Den Burg
in om m'n vrienden de hand te
schudden."
Het had weinig gescheeld of Joris
was op nieuwjaarsdag jarig ge
weest. Moeder Geertje: „Het
spande er de hele dag om. Maar
uiteindelijk werd Joris om half elf
's avonds geboren."
In de vers gevallen sneeuw zorgde
de Chr. muziekvereniging Excelsi
or voor een poëtisch begin van
eerste kerstdag. De muzikanten
wekten de Oosterender bevolking
om half acht 's ochtends met
kerstliederen, die op verschillende
plaatsen in het dorp ten gehore
werden gebracht.
Een dag later deed het orkest het
nog eens dunnetjes over in de
Ned. Hervormde kerk tijdens het
traditionele kerstconcert, dat voor
de vijftiende maal plaatsvond. De
stampvolle kerkzaal genoot een
vol uur lang van afwisselende,
goed in het gehoor liggende num
mers, die aanstekelijk werden uit
gevoerd onder leiding van
dirigente Betty Bakker. Zanger
Rob Manse kreeg de handen op el
kaar met twee fraaie vertolkingen,
op orgel begeleid door Elias Hor
dijk. Met Christmas Swing", dat
in verkorte versie als toegift nog
maals klonk, kreeg het copcert
een vrolijk slot. In elk geval was
het publiek „in the mood" om gul
te geven voor de actie „Stuur een
Papoea naar schoolDe op
brengst bedroeg ongeveer f875,-.
De Texelse kampioenschappen
zwemmen zijn weer in aantocht.
De wedstrijden zijn op vrijdag 19
januari in „Calluna", maar wie wil
meedoen moet zich voor 8 januari
opgeven. Ook zwemmers die
geen lid zijn van ZPC TX '71 kun
nen deelnemen.
Gezwommen wordt in verschillen
de leeftijdsgroepen jongens en
meisjes. Voor deelnemers onder
de acht jaar staan 50 meter
schoolslag, 25 m vrije slag en 25
rugslag op het programma. Voor
kinderen tot 10 jaar: 50 m
schoolslag, 50 m vrije slag en 50
m rugslag. Categorie onder 12, 14
en 16 jaar: 50 m vlinderslag, 50 m
vrije slag en 50 m rugslag. Boven
16 jaar: 50 m vlinderslag, 100 m
vrije slag, 100 m rugslag.
Voor de 400 en 1500 meter vrije
slag geldt een vrije inschrijving. De
organisatie behoudt zich het recht
voor om minder getrainde deelne-
mers(sters) niet op deze afstanden
te laten starten. Inschrijfformulie
ren van de zwemclub moeten, ver
gezeld van f6,-, worden ingeleverd
bij Lia Witte, Buytengors 84, 1791
WS Den Burg. Alleen deze aan
melders kunnen rekenen op een
startplaats. Voor informatie: tel.
315326, tussen 18.00 en
uur.
Een oude caravan aan de IJsdijk in
Oudeschild, die door jongeren als
clubhonk wordt gebruikt, was in
de nacht van eerste op tweede
kerstdag het doelwit van inbre
kers. De onbekenden namen enke
le honderden guldens uit een
geldkistje mee. Ze waren binnen
gekomen door een raam te force
ren.
