Plezier staat voorop
bij actieve zwemclub
Familiebedrijf dag en
nacht in beweging
loeiende vereniging bestaat 25 jaar
fee rotondes
•l EXELSE j? COURANT
fat ik zeggen wou...
|t Is weer voorbij
die strenge winter
25 jaar Taxi
Van de Wetering
Meer ruimte voor
Kringloopwinkel
Hout Bruinvisschool
begint tweede leven
in bakkerszaak Dros
Snelheidscontrole
Lichtmast plat
door gladheid
"iujiuUlUtf
TA XI-1zoop
ker bezig zijn" is bij zwem- en poloclub TX '71 minstens
roitelangrijk als de sport. Al jaren timmert de club aan de
wag met talrijke activiteiten, variërend van uitwisselingen
kampeerweekenden tot rommeltjesmarkten en kaarsen-
rkoop. Extraatjes die nodig zijn om de jeugd te binden en
eigen kas te spekken. Geen wonder dat het jubileumjaar
|6, dat op de oprichtingsdatum 1 maart van start gaat,
staat van de feestelijkheden.
|i Texel op 25 juli 1970 een echt
nbad met startblokken rijker
Ifd, kon de oprichting van een
ib niet lang uitblijven De eerste
neester van Molenkoog, de
Inwoordig in Nederweert
Inachtige J van Amstel, en zijn
Iw namen het voortouw. Na de
fchtingsvergadering m De
Oranjeboom, die door ongeveer 25
belangstellenden werd bijge
woond, ging ,,de zwemclub" van
start. Eerste voorzitter was Joop
van der Meer. Afgesproken werd
dat de vereniging zou bezighouden
met zwemlessen (borst- en
rugcrawl), trainen in groepsver
band en waterpolo Het echtpaar
Lsfus 1976 optocht van jeugdleden tijdens het 24-uurs zwemfeest in Molenkoog
(Foto archief Texelse Courant)
Van Amstel verzorgde de eerste
jaren gratis zwemtraining.
Op het programma stonden onder
linge wedstrijden, zwemdrie-
kampen (met Gieten en Boskoop),
uitwisselingen (met een poloteam
uit het Gelderse Keppel) en zwemt
ochten over het Marsdiep. Hoewel
men dus niet stil zat, schommelde
het ledental nogal
Lang winterseizoen
„Eigenlijk niet vreemd voor een
nieuwe vereniging", concludeert
de huidige interim-voorzitter Dik
Haker in het voorwoord van het
jubileumboek dat dit voorjaar ver
schijnt. „Het bijzondere van deze
club ligt opgesloten in de weten
schap dat na vijf maanden zwem
men in Molenkoog daar de zwem-
poorten dichtgaan en de leden dan
zeven maanden verstoken zijn van
een thuishaven. Juist dan is een
inventief en krachtdadig bestuur
nodig, dat tal van activiteiten orga
niseert, al of niet gerelateerd aan
het zwemmen."
Toen Haker in 1980 als vader van
een zwemmende zoon tot het be
stuur toe trad, voegde hij de daad
bij het woord. Onder zijn energieke
leiding haalde de zwemclub regel
matig het nieuws met acties en
evenementen. Met steun van en
thousiaste mede-bestuursleden en
vrijwilligers groeide TX '71 in de
jaren tachtig uit tot een voorbeeld
voor andere Texelse verenigingen.
De club telt nu ongeveer 120 leden.
Fameus is het jaarlijkse kampeer-
weekend. „Toen we daarmee wil
den beginnen, klonk er kritiek. 'Dat
heeft toch niets met zwemmen te
maken'. Maar het was een schot in
de roos. Het idee is door diverse
clubs overgenomen. Anderen zijn
er inmiddels ook achter dat je de
jeugd méér moet bieden", vertel
len Corry Alkemade en Dik Haker,
(oud)bestuursleden en nu deel uit
makend van het jubileumcomité.
Daarin zitten ook bestuurslid Peter
Huisman en oud-penningmeester
Jan Commijs.
Tijdens de kampeerweekenden
hoeven de deelnemers zich geen
moment te vervelen. Avontuurlijke
opdrachten, een bonte avond en
weinig slaap staan garant voor veel
lol. Soms loopt het wel eens bijna
mis, zoals enkele jaren geleden
toen de tentjes van de Razende Bol
af dreven.
Badkuiprace
Een andere feestelijke traditie is de
seizoenopening van zwembad
Molenkoog, waarvan de zwemclub
telkens een happening maakt. Vers
in het geheugen ligt nog de
fakkelestafette in het Olympische
jaar 1992, waaraan topzwemster
Mildred Muis haar medewerking
verleende. De badkuiprace op de
sluitingsdag was een ander hoog
tepunt.
Uitwisselingen met overkantse
zwemclubs resulteerden meer dan
eens in vriendschappen en brief
wisselingen De goede contacten
ontstonden mede doordat de deel
nemers in gastgezinnen worden
ondergebracht. Met de vereniging
uit Gieten heeft TX '71 al bijna
vanaf het begin een goede band.
Ook Midwoud en Breezand zijn uit
gegroeid tot bekende plaatsen.
Verademing
Ontspanning en zelfwerkzaamheid
bezorgen „de zwemclub" een bij
zondere plaats in een wereld van
prestatiedrang en individualise
ring. „Van kinderen wordt al zo
vaak verwacht dat zij prestateren.
Bij ons staat het plezier voorop. De
De ..nacht van Texel", een zwemmarathon,
benadering van de club is ontspan
nen, recreatief Voor veel kinderen
is dat een verademing", aldus
Alkemade en Haker.
„Niets moet, alles mag", is het
motto. In de praktijk komt dat erop
neer dat de (jeugd)leden zich per
evenement kunnen opgeven. Als
ze daar geen zin in hebben, hoeven
ze niet aan wedstrijden deel te ne
men. Alleen meedoen aan bijvoor
beeld het kampeerweekend is ook
goed. Bij uitwisselingen houdt de
leiding in de gaten dat de samen
stelling van de groep wisselt, zodat
iedereen, dus ook de mindere
zwemmers, aan de beurt kan ko
men.
Wedstrijdzwemmen gebeurt bij TX
'71 op recreatief niveau. Wel vol
doet de club aan de normen van de
KNZB als ze zelf wedstrijden orga
niseert. Talenten die in competitie
verband willen zwemmen om ho-
|l nr, frirn Ihjilcn t*rml»r»-inlrli|lily »l on <lc fcd-tfl»
Kwinter van 1996 was koud en
Jutirde lang. Soms stond er een ij-
oude wind, andere dagen was
[buiten erg glad door ijzel of
ieeuw Omstandigheden waarbij
eel oudere mensen de straat niet
Jjkunnen of durven. Dankzij de
ulp van velen -vrijwillig of profes-
eel- zijn we de winter toch
id doorgekomen. Mijn dank
it uit naar al deze vriendelijke
ers, zoals de sneeuwruimers
[ren, Tatenhove en de gemeente
ons niet vergat), de bezorgers
warme maaltijden die hun
Dmst door weer en wind vanzelf-
Hekend vonden („aars heb je toch
lette eten'"), de krantenbezorgers
wkenbaar aan de voetstappen in
verse sneeuw), de
ledicijnenbezorger, de thuishulp
I diverse adressen op één dag
tgs gaat, de wijkzusters en niet te
geten de rijdende bakker die
I wat heeft afgegleden,
lenk dat veel oudere Texelaars
hiermee eens zijn!
Mevr. C. Bakker-Gomes,
Den Burg.
VERVOLG VAN PAGINA 1
|e andere (Hoornderweg en
nalaan). Dat betekent dat ieder
helft van de rotonde moet be-
jtigen." De totale kosten van een
|>nde liggen tussen de zes en
pn ton.
Akenbuurt
ij de kruising met de Akenbuurt-
zal de provincie niet meer dan
kwart aan een eventuele ro
de meebetalen. Precies op dat
t wordt de Pontweg namelijk
eentelijk bezit. De Boer liet
en met mee te betalen aan
lichten. Een rotonde wordt pas
gelegd als de stoplichten zijn
pschreveh.
Vissershaven
gedeputeerde liet zich tijdens
werkbezoek ook bijpraten over
eventuele overdracht van de
en in Oudeschild van het rijk
de gemeente. De gemeente
It hier weinig voor, omdat er
wat groot onderhoud zit aan
Bomen. Pas als het rijk dat wil fi-
cieren, is de gemeente bereid
overname. Verder hoorde De
r burgemeester Van Rappard
ggen dat als het koelwater-
in bij de jachthaven wordt ge-
ken, hier een extra ingang ge-
st is. Hierdoor wordt de druk
de bestaande havenmonding
der, waardoor verbreding min-
urgent is. De Boer had begrip
Or de opstelling van het college
eloofde bij besprekingen met
hjk de Texelse argumenten te
edigen
„In het taxibedrijf moesten we de vraag altijd met de ca
paciteit zien te plooien. We hebben wel eens een begrafe
nis gereden en nog een trouwerij er tussendoor gedaan.
Eigenlijk ging dat nietmaar Arie Maat zou de rouw-
plechtigheid wel even ophoudenzodat we precies op tijd
terug konden zijn... "Een voorbeeld van flexibiliteitdie wel
eens nodig is in het soms hectische bestaan van de familie
Van de Wetering. Vandaag runnen ze op de kop af 25 jaar
het taxibedrijf annex hotel aan de Warmoesstraat. Een
beeld van een 24 uurs-familiebedrijf.
Martien van de Wetering, begon
nen als chauffeur bij Toon Smidt,
nam 25 jaar geleden het taxibedrijf
over van Rein Kooiman. Jannie van
de Wetering: „We begonnen met
een oude Opel Kapitein. Martien
kon daar echter niet mee overweg.
Die wil eigenlijk alleen Mercedes
rijden, nog steeds. We hadden in
het begin echter geen garage. Onze
buurman, slager Ran, vond dat
maar niks. Zo'n dure auto moest je
toch niet buiten laten staan. Maar
Martien vond een garage toen ner
gens voor nodig. Hij reed er toch
praktisch dag en nacht in. Het eer
ste jaar had hij er al dik 120.000 ki
lometer opzitten. Nu zit ie wel aan
de 2,5 miljoen."
Centrale
Mevrouw van de Wetering stuurde
de auto, maar gaf ook richting aan
het taxibedrijf. „Ik zat in de centrale
achter de mobilofoon. In de tussen
tijd kwamen er ook vier kinderen en
werd het pension uitgebreid. Er
moest héél wat worden gecombi
neerd, ik kan er wel een boek over
schrijven. Dag en nacht werken,
zeven dagen in de week. De klant
maakt dan toch het schema uit.
Maar ik beleef er nog altijd veel
plezier aan."
„Deze winter druk? Tja, de mensen
deden met die gladdigheid natuur
lijk best vaak een beroep op ons.
Maar het is nog niets vergeleken
met de winter van '79. In dat jaar
waren alle auto's onderweg
ingesneeuwd Maar toen de nacht
om was, was iedereen weer bin
nen. We zouden een gestrande
chauffeur uit Eierland ophalen en
hadden afgesproken dat we hem
tegemoet zouden komen. Maar we
hebben hem nooit gezien. Later
bleek dat hij op hoeve Hunsingo
was gaan slapen."
Vergunningen
„Vrijwel vanaf het begin hebben
we altijd meer werk gehad dan we
vergunningen hadden, die nodig
zijn voor een taxi. Maar het lukte
nooit om er meer los te krijgen van
de gemeente. Totdat het
vergunningenstelsel op z'n kant
ging en het gewest ze ging uitge
ven. Toen konden we groeien."
Vonk
De vonk sloeg over naar de doch
ters en schoonzonen. „We hebben
vier meiden: Corina, Petra, Sandra
en Jolanda. De drie oudsten zitten
allemaal in het bedrijf en de vierde
heeft ook die ambitie. Het rijbewijs
halen en meteen aan het werk, zo
gaat dat. Ze hebben allemaal op de
taxi gezeten en allemaal in het ho
tel gewerkt. In de vakanties, alle
vrije uurtjes en oproepbaar als het
kan. Met plezier hoor."
Over die oproepbaarheid weet
schoonzoon Bart de Vries mee te
praten: „Ik had net verkering met
Sandra, toen ze bij mij thuis kwam.
De pieper op zak natuurlijk." Inmid
dels is De Vries ook besmet met het
taxivirus, net als zijn zwager Johan
Wiersma, een voormalig
stoffeerder, die met Petra is ge
trouwd en ook werkt in het familie
bedrijf."
Hotel
Praktisch vanaf het begin bestaat
het bedrijf van Van de Wetering uit
twee gedeeltes. Jannie van de We
tering: „We kochten de oude pas
torie aan de overkant van de weg
en ik begonnen er een pensionne
tje. Ik had de ambitie om er iets bij
te doen en we konden het geld
goed gebruiken. En als Martin het
eens minder druk had, dan hielp hij
ook een handje in het hotel.''
Hotel De Merel, sinds lange tijd
onderdeel van deze firma, is nu los
geweekt van het familiebedrijf.
Dochter Corina die morgen in het
huwelijk treedt met Mark Ropke,
runnen dit hotel sinds mei '95 voor
eigen risico. Sinds 1 januari is dit
hotel aangesloten bij „Familie
hotels", de grootste keten van het
land, en die dóór families worden
gerund.
Familiebedrijf
Naast het taxibedrijf runnen Petra
en Johan het appartementen
complex aan de Beatrixlaan, dat ze
hebben overgenomen van Dick
Graaf. Johan doet de taxi en Petra
het de appartamenten In een 24-
uurs bedrijf als het onze, met zes
chauffeurs in de familie en zeven
auto's, heb je zoveel met elkaar te
maken en spreek jè zoveel met el
kaar door. We kunnen zaken en fa
milie-relatie goed scheiden Het
gaat prima."
Niet alleen het taxibedrijf is in be
weging, ook de naam wijzigt met
de aanpassing van de telefoon
nummers. Johan „Van 2000 naar
12000 ging makkelijk. Die drie er
voor is nog wel even wennen."
Dieptepunt
Dieptepunt in de bedrijfsvoering
was het kwijtraken van het
ziekenfondsvervoer. „Dat was een
heel groot deel van het werk De
meest vervelende ervaring was dat
we mensen moesten teleurstellen.
De mensen wilden wel met ons rij
den, maar ze mochten niet. Dat
heeft ons erg aangegrepen."
Dienstbaarheid hebben de Van de
Weteringen vanaf het begin hoog
in het vaandel. Ze noemen hun
klanten relaties. „Met velen is een
hechte band gegroeid. Die stellen
hun uitje naar de vastewal speciaal
uit, totdat Martien tijd heeft Of een
overkants stel, dat hij jaren vanuit
Amsterdam naar Schiphol heeft
gereden. Moet je voorstellen. Of hij
reed ze naar Zwitserland Dan was
hij tijdens hun vakantie drie weken
hun chauffeur."
Sterke staaltjes heeft schoonzoon
Bart ook ervaren. „Het ene mo
ment breng je een hoogzwangere
vrouw naar het ziekenhuis en het
volgende moment rij je in een
bruiloftsstoet." Schoonvader
Martien is er zelf niet om over z'n
ervaringen te vertellen. „Waar ie
is? Langs de weg natuurlijk..."
Martin en Jannie van de Wetering, een jaar of zeven geleden poserend voor hun
taxibedrijf. (Collectio Van de Wotermg)
De Kringloopwinkel draait als een
trein. Het experiment dat een jaar
geleden is gestart in de oude melk
fabriek aan de Schilderweg loopt
zelfs zo goed, dat een ander ge
deelte van het pand in gebruik is
genomen. Daardoor is het vloer
oppervlak van 70 naar 500 vier
kante meter gegaan.
De Kringloopwinkel is een stichting
met een idieel doel en geen winst
oogmerk. Hergebruik van huishou
delijke materialen en daarmee het
verminderen van de afvalstroom
wordt in de praktijk gebracht door
kapotte spullen te repareren en te
verkopen
Het bedrijfje wordt gerund door vijf
vrijwilligers. Ingezameld materiaal
zoals kleding, boeken, meubilair en
witgoed wordt indien nodig gere-
Netty van Heerwaarden en Corry Spaans openden gisterochtend met resp het
doormidden zagen van een stokbrood en het omdraaien van een sleutel de vernieuwde
bakkerswinkel Rechts bakker Anatoshen Dros, links de medewerksters Dory Kuip.
Himani van der Plaats en Magda van Heerwaarden (Foto Frans Hopman)
Vaste klanten hielden het hart
vast. Maar hun vrees dat het oude
winkeltje van bakker Dros op de
hoek Wittekruislaan-Kogerstraat
in Den Burg na de verbouwing z'n
charme zou verliezen, is omgesla
gen in bewondering. In enkele
weken tijd kreeg het pand een in-
en exterieur waardoor het predi
kaat „Anton Pieck-stijl" op z'n
plaats is.
Alles is betimmerd met hout: de
toonbank, de schappen, de kozij
nen, de gevel. Hout dat waarschijn
lijk zo'n zestig jaar oud is en uit de
sloop van de oüde Bruinvisschool
in Oudeschild werd gered. Een me
dewerker van Dros Bakkerij in
Oudeschild, Deva van der Plaats,
komt de eer toe de partij te hebben
ontdekt. Hij wist zijn baas, bakker
Anatoshen Dros, over te halen het
hout op te kopen. In de werkplaats
bij de oude bakkerij in het haven
dorp werden de planken vervol
gens gesorteerd en gezaagd. Daar
ontstond het idee om het winkeltje
in Den Burg er mee op te knappen.
Een verbouwing van het pand,
waar al in 1828 een bakkerswinkel
was gevestigd, was volgens bakker
Dros broodnodig. „Het was in de
pareerd en opnieuw te koop aange
boden
De winkel is open op vrijdag en
zaterdag van 09.00 tot 12.00 uur en
van 14.00 tot 17.00 uur. In het sei
zoen gaat de deur vijf dagen per
week open.
Omdat het zo goed liep, barstte de
Kringloopwinkel al enige tijd uit
haar jasje Besloten werd de spul
len te verhuizen naar de achterzijde
van de melkfabriek, waar een grote
ruimte boven de bierbrouwerij kon
worden betrokken. Via borden en
vlaggen worden bezoekers naar de
nieuwe ingang geleid. De mede
werkers willen in de nieuwe ruimte
graag een uitgebreidere kleding-
hoek. Ook is er behoefte aan meer
(evt. kapot) witgoed. Spullen wor
den zo nodig opgehaald. Inlichtin
gen via telefoon 31 47 06
loop der jaren te klein geworden.
De klanten stonden soms buiten te
wachten." De introductie van Dros'
biologische brood Bloem van
Texel, een paar jaar geleden, gaf de
klandizie nog een extra impuls.
Ook de hartelijke, persoonlijke be
diening droeg bij aan de groeiende
populariteit.
Dros stond voor de opgave de win
kel te vergroten maar tevens het
knusse karakter te bewaren. Over
het resultaat toont hij zich tevre
den: „Ik vind dat de knusheid door
het gebruik van hout zelfs is geac
centueerd."
Bij het sloopwerk kreeg Dros steun
van aannemer Sieb Schellinger,
maar verder werd de verbouwing
geheel in eigen beheer uitgevoerd
Het hele bakkerijpersoneel kwam
daarbij in actie. De winkel werd
zolang ondergebracht in het bedrijf
van Kievit, aan de overzijde van de
Kogerstraat. De heropening werd
gisteren verricht door oud-be
heerster Corry Spaans en Netty van
Heerwaarden, die de afgelopen ja
ren eerst met man Aad en daarna
met dochter Magda de scepter
zwaaide. Netty zal slechts kort van
de nieuwe werksituatie genieten,
want over een maand gaat ze in de
vut.
Op de Schilderweg is dinsdag tus
sen 09.15 en 12.00 uur een
snelheidscontrole gehouden. Er
passeerden 418 auto's, waarvan er
zeven te hard reden. De hoogst
gemeten snelheid was 104 km De
bestuurders krijgen binnenkort een
bekeuring via de post.
Een 38-jarige toerist verloor
dinsdagochtend door gladheid de
macht over het stuur op de
Akenbuurtse weg. Hij knalde tegen
een lichtmast die plat ging en
kwam in een greppeltje tot stil
stand. Zijn wagen raakte aan de
voorzijde zwaar beschadigd.
VRIJDAG 1 MAART 1996
was een vat. de activiteiten waarmee TX '71 de aandacht wist te trekken
tFoto archief Texelse Courant)
voor het winterseizoen, wanneer
de club voor trainingen moet uit
wijken naar andere zwembaden.
gerop te komen, worden
doorverwezen naar Zeemacht in
Den Helder; in het verleden hebben
enkele Texelse zwemmers die stap
gezet. Waterpolo is een tak die
nooit tot bloei is gekomen; mo
menteel is er wel een groep die met
elkaar traint en wedstrijdjes houdt.
Broek
TX '71 is zuinig op de medewer
kers, zodat zelden een vergeefs
beroep wordt gedaan. Toen Ria
Keyser -één van de gezichts
bepalende figuren bij de club- 20
jaar als trainster actief was, kreeg
zij een groot feest aangeboden.
„De eigen broek ophouden" staat
hoog in het vaandel bij de zwem
club. In het najaar gaan leden met
kaarsen langs de deuren. Een to
taal van 3.000 verkochte exempla
ren is geen uitzondering. De op
brengst kan goed gebruikt worden
Tegenwoordig kunnen de leden
terecht in Calluna, maar voorheen
werd ettelijke malen gependeld
naar het marinebad of De Schots in
Den Helder. Ook de club
ontmoetingen in de overdekte ba
den in Noordholland betekenden
een aanslag op de kas.
In de jongste aflevering van club
blad De Duiker roept Haker op om
de handen uit de mouwen te blij
ven steken „De grote subsidieruif
begint steeds leger te raken en
wordt nog maar mondjesmaat bij
gevuld." Het jubileum zal dan ook
zeker worden aangegrepen om een
gezonde basis te leggen voor de
volgende 25 jaar.
Frans Hopman
