Maanden vertraging
door stilleggen bouw
Texelrock: verbazend veel
(waliteit van eigen bodem
Alsnog artikel 19-procedure
yat ik zeggen wou...
De Texelse
landbouw
mbachtelijk bedrijf
ag in buitengebied
'Ollecte epilepsie
Wat ik zeggen wou.
De traanroeier
Poging tot diefstal
Theo niet naar EK
maar toch gevierd
TEXELSE f couRANT
Te weinig
toeschouwers
Totaal iets anders: Mark Fonds en de flamengo.
(Foto Tessa de Graatf)
ging ervoor: Rob Vonk van Poundcake.
(Foto Tessa do Graatf)
Mens de hoorzitting, gehouden
ia aanleiding van de bezwaar-
Men„Bestemmingsplan-Buiten-
fcied", hebben de vertegenwoordi-
's »an o.m TVO, TVL, de
gelwerkgroep en de Horeca, zich
■ereens flink afgezet tegen de land-
er Het huidige college is veel te
il landbouw-gerichti Het belang
de Texelse landbouw wordt
«ar overschatl Het aantal boeren
al flink gedaald zonder dat dit ne-
leve effecten heeft op de werk
stad en de welvaart! Door de
(droging van het boerenland neemt
weidevogelstand steeds meer af!
mopees gezien stelt de Texelse
ndbouw niets voor! En dan het kam-
ren bij de boer- de minicampings
renals paddestoelen uit de grond1
euwse toestanden zijn niet uitge-
iten.
lis eigenlijk triest te moeten con-
ileren hoe de waarheid met deze
spraken geweld wordt aangedaan.
is natuurluk met waar dat het hui-
ibachtelijke bedrijven mogen
hwel vestigen in leegkomende
arische gebouwen, ze mogen
agrarische bestemming krij-
Aldus de mening van de
dscommissie ROH in reactie op
zienswijze van TVO en Horeca
derland om „wezensvreemde
ementen" uit het buitengebied te
eren.
!t weren van ambachtelijke bedrij-
n uit het buitengebied, leidt tot ver
kering van boerderijen, vindt Jan
olhof (CDA). Hij is van mening dat
ondernemers zich in de leeg-
la"de schuren mogen vestigen
"ambachtelijke bestemming gaat
m te ver. .,Een bedrijf kan daaraan
^oorbeeld rechten ontlenen om de
bouwen uit te breiden. Dat is met
bedoeling. Het moet bij de be
lande opstallen blijven De opmer-
'9 ambachtelijk gebruik is volgens
n raadsmeerderheid een tussen-
waarmee zowel opslag als
•inschalige reparaties is toege-
ze week wordt op Texel
lecteerd voor het Nationaal Epi-
|Sle Fonds Er zijn zo'n 100 000
'"tan met epilepsie 'Ondanks de
"schrijdende kennis en de nieuwe
.'"delingsmethoden 's leven met
ePsie niet eenvoudig,
overheid betaalt slechts een klein
-van de kosten, die zijn verbon-
aan de epilepsiebestrijding Van-
al de collectegelden nodig zijn
r'nancier|ng van onderzoek,
'chting, hulpverlening, onderwijs
'ecreatie-activiteiten.
dige college de Texelse landbouw
voortrekt. Maar het is wel zo dat het
College inziet dat de landbouw voor
Texel van levensbelang is en er
daarom van alles aan doet om de
huidige landbouw te consolideren en
te behouden
Deze instelling staat het college te
prijzen, zeker nu de boeren het in
deze tijd toch al moeilijk hebben Dat
een minder aantal boeren automa
tisch betekent dat de landbouw eco
nomisch minder voorstelt, is natuur
lijk al evenmin waar. Minder boeren
op Texel betekent in de eerste plaats
schaalvergroting en niet dat de bruto
omzet minder is geworden De
operking dat de Texelse landbouw
Europees gezien niets voorstelt is
zonder meer kleinerend. Daar gaat
het natuurlijk niet om. Het gaat erom
dat de Texelse landbouw voor Texel
belangrijk is en qua hoogwaardige
kwaliteit en gevarieerdheid zelfs een
onmisbaar schakeltje is in de Neder
landse landbouw Met de opmerking
van de Vogelwerkgroep dat de weide
vogelstand hier steeds meer terug
loopt, kan ik al evenmin weinig. Ik ben
het er met mee eens dat het slecht
zou gaan met de weidevogels op
Texel.
De boeren gaan echt zorgzaam om
met weidevogels en nesten. Boven
dien heb ik de Vogelwerkgroep meer
malen aangeboden om gezamenlijk
inspanningen te leveren ten gunste
van de weidevogels.
Wat wij niet kunnen, is de klok terug
zetten naar vroeger. Het is overigens
een utopie te denken dat de weide
vogels met natuurbeheer en ruig land
beter af zouden zijnHet kamperen bij
de boer is hier al sinds jaar en dag
een steen des aanstoots. Het is mij
met duidelijk waarom dit zo is
Dal minicampings hier als paddestoe
len uit de grond zouden rijzen, is vol
strekt onmogelijk omdat wij te maken
hebben met een beperkt aantal ver
gunningen (een kleine 70).
Zeeuwse toestanden hebben we op
Texel al helemaal met te verwachten,
omdat Zeeland de landelijke regel
hanteert, tien kampeereenheden per
boer en in het topseizoen vijftien, ter-
Wijl hier gekozen is voor acht
eenheden.Een tussenoplossing dus,
wegens een beperkt aantal slaap
plaatsen. Bovendien is er onder de
vakantiegangers een bepaald publiek
dat nu eenmaal graag kampeert rond
de boerderij.Daarnaast worden op
Texel steeds meer kampeerplaatsen
ingeruild voor vakantiehuisjes Zo
bezien is er echt niks mis met het
Texelse „kamperen bij de boer".
Het meest vervelende van dit soort
goedkope kritiek vind ik zelf dat je er
niets mee kunt! Niemand schiet er
iets mee op. Is het niet zo dat de re
creatie gebaat is met een sterke land
bouw? Is het met zo dat juist de
Texelse boer voor een groot deel het
Texelse landschap heeft gevormd? Is
het niet zo dat de vertrouwde boerde
rijen, de bloeiende bollenvelden, de
verzorgde akkers en de groene wei
den met daarin de schapen en het
kwaliteits-rundvee, een trekpleister is
voor de toerist?
Je mag er toch niet aan denken dat
de Texelse landbouw alleen nog
maar mag fungeren als een soort
openluchtmuseum. Dan haal je echt
de ziel uit het landschap vandaan In
ieder geval lijkt het mij dat een
respectvol omgaan met elkaar heel
wat meer oplevert dan dat eindeloze
gehakketak.
Namens de WLTO, afd. Texel,
M D. Kuiper (voorzitter)
Welke Texelaar, toerist, watersporter,
visserman of dorpsgenoot was er met
vertrouwd met de draaiende molen
van Oudeschild. Nu doet hij al zeker
een jaar niets. Uit welke windrichting
je ook kwam, het vertrouwde beeld
van een draaiende Traanroeier was
voor ieder toch een lust voor het oog!
En als je dacht: uit welke richting
waait vandaag de wind. dan was
slechts een blik naar dit monument
voldoende. De molen was zelfs in de
zestiger jaren een landelijke primeur,
want Texel bezat zowaar een wind
molen die electriciteit opwekte. Het
PEN, als eigenaar en beheerder van
dit beeldbepalende monumentale in
dustriële erfgoed, heeft bij z'n vertrek
vanaf Texel al z'n schepen achter
zich verbrand en laat Oudeschild met
een vleugellamme Traanroeier ach
ter die in de „rouwstand" ziender
ogen aftakelt. Want zeker geldt hier
het spreekwoord: „rust roest". Kreeg
het PEN enkele maanden geleden
nog vele schouderklopjes voor het
beschikbaar stellen van hun terrein
in Den Burg voor de werkplaats De
Bolder, als zeker met armlastig nuts
bedrijf (wat weer overging in andere
handen) vraag je je als inwoner af of
ze eigenlijk nog wel van het bestaan
van dit monument op Oudeschild af
weten? Vooral als van tijd tot tijd de
machteloos kreunende en krakende
wieken als een roepende in de woes
tijn door ons vissersdorp klinken. Op
feestdagen prijkte daar toch ook altijd
traditiegetrouw de Hollandse drie
kleur? Met vlag en wimpel liet de be
heerder ook dit jaar verstek gaan.
Gelukkig schrijven we tegenwoordig
per computer, want zoals men dit
stukje onvervangbare historie op
Texel achterliet, is helaas met geen
PEN te beschrijven En het zou toch
te dol voor woorden zijn als je voor dit
nutsbedrijf een steunfonds in het le
ven zou moeten roepen om het be
houd van dit unieke monument te
garanderen? Op een gereedschap-
kist van een molenmaker stond eens:
„Het gereedschap maakt geen ku
ren, doch het zijn de handen die het
sturen. Dus trek los de vang(rem).
Pas op de licht. Volbreng uw werk,
dat is uw plicht,
Bert Koning
Oudeschild
De rechterlijke uitspraak die heeft geleid tot het stilleggen van
de bouw van twee woningen aan de Wittekruislaan in Den Burg,
heeft de belanghebbenden in grote problemen gebracht. Er is
een vertraging ontstaan die maanden kan duren, waardoor Jan
Koorn Projektbouw zijn contractuele plicht om de woningen per
1 oktober op te leveren, met kan nakomen.
Bovendien is de planning van aan
nemer Daalder onderuit gehaald
zodat deze zijn personeel niet meer
op de aanvankelijk beoogde effi
ciënte wijze kan inzetten. Hij had
erop gerekend dat de huizen vóór
de bouwvakvakantie glas- en wa
terdicht zouden zijn.
Zoals gemeld hadden buurtbewoners
bezwaar gemaakt tegen de vergun
ning die de gemeente voor de bouw
had afgegeven. Tevens hadden ze
de Alkmaarse rechtbank gevraagd de
reeds in volle gang zijnde bouw stil te
leggen. Ze vinden de geplande hui
zen niet passend in het totale straat
beeld en maakten ook bezwaar tegen
het feit dat bij de bouw wordt afgewe
ken van de voorschriften van het be
stemmingsplan. Dat uit 1965 date
rende maar nog steeds rechtsgeldige
plan geeft een bouwstrook aan met
een diepte van acht meter Het in het
geding zijnde bouwplan overschrijdt
de achterrooilijn echter met 1,20 me
ter. Om een bouwvergunning te kun
nen afgeven had de gemeente dus
een artikel 19-procedure moeten voe
ren Het gemeentebestuur wilde ech
ter soepel zijn en meende dat het wel
zonder kon. De gedachte daarbij was
dat een perceelsdiepte van acht me
ter met meer in deze tijd past. In het
nieuwe bestemmingsplan zal dan ook
meer ruimte worden geboden
Formeel
Bij de uitspraak heeft de rechtbank
echter koeltjes vastgesteld dat de
achterrooilijn is overschreden en dat
dus strijdig met het geldende bestem
mingsplan is gebouwd. Wat reden
was om de door de gemeente ver
leende bouwvergunning ongeldig te
verklaren wat neerkwam op het stop
pen van de bouw.
Dat zou met nodig zijn geweest als
opdrachtgever Jan Koorn na het ver
krijgen van de bouwvergunning de
beroepstermijn had afgewacht alvo
rens de aannemer aan het werk te
zetten. Hij liet echter direct beginnen
en nam dus risico. De buurtbewoners
voelden zich overvallen en trokken
met succes aan de bel.
Wat nu?
Voor de gemeente en Koorn kwam
rechterlijke uitspraak gevoelig aan
Gisteren werd koortsachtig overleg
gepleegd met het doel de schade zo
beperkt mogelijk te houden Zoals het
er nu naar uitziet, zal de artikel 19-
procedure alsnog gevoerd moeten
worden, tenzij het bouwplan wordt
aangepast wat kostbaar en omslach
tig is, mede omdat de complete fun
dering al ligt. De kans is groot dat de
protesterende buurtbewoners in het
kader van de artikel 19-procedure
opnieuw bezwaar zullen aantekenen.
Hun eerste bezwaar bij de gemeente,
tegen de verlening van de bouwver
gunning, zit nog in de molen. De be
handeling ervan is gepland op 26 juni.
Tweede protest
Gisteren werd bij de gemeente een
tweede bezwaarschrift ingediend van
ongeveer dezelfde strekking. Dat is
afkomstig van Anne vd Velde en twee
andere bewoners van de Kogerstraat.
De achtererven van hun huizen (de
nummers 36, 38 en 42) kijken uit op
het perceel waar de omstreden wo
ningen komen De meer dan toelaat
bare diepte van die woningen bete
kent dat zij meer bouwmassa in het
zicht krijgen wat ze beschouwen als
een beperking van hun woongenot.
Van de twee omstreden woningen
had Koorn er al eén verkocht Afne
mer is visserijvoorman Ben Daalder
die na zijn terugkeer op Texel tijdelijke
woonruimte heeft gevonden maar zo
gauw mogelijk naar de Wittekruislaan
wil verhuizen. Hij „ontplofte" toen hij
hoorde van de rechterlijke uitspraak
en zet vraagtekens bij de actie van de
buurt
Opdrachtgever, tevens architect. Jan
Koorn had de nu ontstane ellende
misschien kunnen voorkomen als hij
bij de buurt op bezoek was geweest
alvorens de bouw te laten starten Hij
tornt met aan het formele gelijk van de
actievoerders maar herinnert eraan
dat de bewoners van de Wittekruis
laan in de eerste plaats bezwaar heb
ben tegen het ontwerp van de huizen,
minder tegen de diepte ervan. „Ik had
daar binnen de voorgeschreven
begrenzing ook een blok van vier
woningen kunnen neerzetten met een
goothoogte van zes meter Daar zou
de buurt nog minder blij mee geweest
zijn, maar ze hadden er niets tegen
kunnen doen omdat dit wèl volgens
de voorschriften zou zijn.
Op de hoogte
Het ligt voor de hand dat de protes
terende buren er anders over denken.
Ina van Sambeek die met haar man
Paul het initiatief nam voor de actie en
de rechtbank vroeg de bouw stil te
leggen laat desgevraagd weten te
vreden te zijn Mede doordat zij werk
zaam is op een makelaarskantoor in
Den Burg weet ze iets van dergelijke
Theo Franchimon met de elftalfoto van dis
trict west en de trofeeën die hij afgelopen
Weekend won. (Foto Geraro Timmerman)
Onbekenden hebben tijdens het
weekend geprobeerd een auto te ste
len die stond geparkeerd aan de
Tjakkerstraat in Den Burg. De 73-ja-
rige eigenaar had zijn auto niet op slot
gezet. Zondagmiddag ontdekte hij dat
de stuurkolom was afgebroken.
Waarschijnlijk is met geweld getracht
het stuurslot te vernielen.
Een aan de Wilsterstraat gepar
keerde auto, eigendom van een 67-.
jarige inwoonster van Den Burg, on
derging in de nacht van zaterdag op
zondag hetzelfde lot
matene en kon goed geadviseerd een
bezwaar in elkaar zetten, geïllus
treerd met foto's die moesten aanto
nen dat de door Koorn ontworpen
huizen géén gezicht zijn in deze
buurt. Overigens staat het vast dat de
rechter zich met heeft laten leiden -*
door dit welstandsaspect dat nu een-
maal discutabel is, maar puur door de
gebleken overschrijding van deï
achterrooilijn. Wat verder precies de I
overwegingen zijn geweest van de 5
rechtbank wordt pas over enige tijd
bekend Alleen de uitspraak werd;
naar buiten gebracht.
Het gemeentebestuur heeft intus
sen besloten alsnog een artikel 19-
procedure te voeren, waarbij alles
in het werk wordt gesteld om het
tijdverlies zo beperkt mogelijk te t
houden.. Wethouder Schilling
kreeg gisteravond van de raads
commissie voor ruimtelijk en
huisvestingsbeleid toestemming
om al in de aanstaande raads
vergadering met een voorstel te
komen, dus zonder voorafgaande
behandeling door de commissie.
De bouwplaats aan de Wittekruislaan. Voorlopig heerst er doodse stilte.
(Foto Harry de Graaf)
DINSDAG 4 JUNI 1996
Theo Franchimon is nét niet gese
lecteerd voor het EK in Engeland.
Toch kan de voetballer zijn geluk
bijna niet op. Als speler van het G-
team West-Nederland werd hij met
zijn team zaterdag winnaar van het
Nederlands Kampioenschap.
Op het gras van Turnhout versloeg
district West na een zinderend toer
nooi de medefinalisten uit Oost-Ne
derland Niet in de laatste plaats
dankzij de fanatieke inzet van links
half Franchimon. die overigens goed
in de gaten werd gehouden door
oranje-coach René Bouman Nie
mand minder dan staatssecretaris
Erika Terpstra overhandigde de win
nende elf na afloop een beker van
liefst anderhalve meter hoogte
„Toen het Wilhelmus werd gespeeld
liepen de rillingen over m'n rug", al
dus Franchimon.
Veel tijd om bij te komen had hij niet,
want zondag speelde hij met het G-
team van De Koog een toernooi in
Harenkarspel. De Texelaars waren
niet te houden en bonden in de finale
Drogerij 1 aan de zegekar Ze kregen
van oud-Texelaar Jan Hin, die de
scepter zwaait in de C1000-super-
markt aldaar, de beker uitgereikt.
Het G-team speelt volgend seizoen
niet meer in de Texelse zaalvoetbal
competitie, maar gaat de krachten
meten met de G-teams uit de kop van
Noordholland Maandag wordt de
vaste speelavond.
el je eens voor: een gemiddeld dorp aan de overkant van
jggeen 14.000 inwoners. Daar is misschien hooguit één
md, die redelijk muziek speelt. Het even grote Texel heeft
meerdere, die ook nog eens qua kwaliteit uitstijgen bo
rn het gemiddelde. Het werd dus hoog tijd voor een eve-
iment als Texelrock!
<elpop is met te vergelijken met
lelrock Het eerste is hoofdzake
lijk een Texels feestje, waarbij je ge
noodzaakt bent alles aan te horen
Tijdens een festival kun |e van het één
naar het ander lopen en zelf bepalen
waar je het langst wilt blijven Boven
dien bestaat het publiek voor een
aanzienlijk deel uit kritische, onbe
vooroordeelde overkanters.
Texelrock is door de Koger horeca
opgevoerd als vervanger voor Back
to the Sixties. Een schot in de roos,
al is de lokatie misschien niet hele
maal geslaagd. De Koog trekt een
bepaald uitgaanspubliek. De housers
en blowers komen evengoed wel, fes
tival of met. Zij mengen zich onder de
fans. Dat kan aardig zijn, maar ook
vervelend. De vechtpartijen die in de
loop van de avond uitbraken doen het
imago van De Koog ook geen goed.
Het publiek was niet zo massaal op
gekomen als de organisatie had ge
hoopt en de bands hadden verdiend
De gratis entree werkte in dat opzicht
dus niet. Wel zorgde dat ervoor dat
veel Texelaars die zich anders met zo
snel in het Koger uitgaansleven stor
ten ook een kijkje kwamen nemen En
natuurlijk ontbraken de nodige
vrijgezellenvierders niet
Keihard
En dan de muziek. Die mocht er we
zen. Sigrid Ramaker had een volle
bak in Le Berry. Ze timmert flink aan
de weg met haar band Intrude De
covers vielen in de smaak, ook al
klonk het nogal commercieel Een
vaste schare fans toog naar Het
Galjoen, waar Undercover met
Jeroen Drabbe en Gerard Timmer
man de Georgische percussionist
Mischa in de gelederen had opgeno
men Het klonk lekker Jammer dat de
band niet meer repertoire heeft. En
nog veel meer jammer dat het
Galjoenpersoneel niet voor wat pas
sender pauzemuziek zorgde.
De wat gematigder muziek
liefhebbers meden het optreden van
Crystal Illumination, dat bekend staat
om het keiharde geluid Maar hoe
onterecht. De band heeft in korte tijd
veel geleerd en is een stuk melodieu
zer geworden
Voetenroffel
In Onder de Pomp werd een echt
Texels feestje gevierd met Ben,
Menno, Rob en Hans. De „Texelse
Beatles" voelden elkaar als vanouds
aan en speelden smeuïge rock met
een hoog Shakin' Legends gehalte
Ook veel eilandelijke fans heeft Rob
van Beurden. Hij staat haast verlegen
in een hoekje, maar speelt en zingt de
sterren van de hemel
Een rustpunt vormde het optreden
van Mark Fonds. De virtuoze gitarist
werd begeleid door een
flamengodanseres (later zelfs door
twee) Weinig rock. maar toch een
goede zet voor de wat meer belegen
festivalbezoeker
Als gebiologeerd volgde het publiek
de uitdrukkingsvolle dans met de rit
mische voetenroffel. Ook Fonds liet
de danseres geen moment uit zijn
ogen, waardoor muziek en beweging
tot een fascinerend vloeiend geheel
samensmolten.
Angstig goed
Enkele jeugdige bands speelden
slechts kort Dat gold niet voor
Poundcake De formatie van Rob
Vonk en Sil van Dijk heeft verschil
lende bezettingswisselingen in de
loop der tijd meegemaakt. Na zelfs
een uitstapje met een zangeres is de
groep terug bij basic. En hoe. Rob
Vonk. getransformeerd tot een bijna
kaalgeschoren Caspar het Spookje,
tolde met een draadloze microfoon
door Sam Sam. Hij leefde zich zo in
tens in in de nummers, dat zelfs door
gewinterde Texelaars even goed
moesten kijken Was dit Rob Vonk
wel? Het klonk goed. méér dan goed
„Overleeft hij het wel", werd angstig
gevraagd, terwijl de onstuitbare Vonk
een marathonsessie afwerkte. ,,Ach,
hij komt uit Strend hè", was de veel
zeggende verklaring. Het publiek ging
uit zijn dak. Een paar uiterst verve
lende vrijgezellen-dronkaards kon
den zelfs dat niet verknallen
