is geen onbekende „Ik voel me hier rijk n wil nooit meer terug Stoelendans huisartsen Nieuwe durper dokter iewoners blij in nieuwe Jan Dirksoord km/h TEXELSE COURANT TREKKEN'Tl wffi m uEn wwvyr prn „Texelgevoel" ook in het Duits Pupillenvoetbal Politiecontrole op verlichting Wat ik zeggen wou... „Verkeersremmers" JOLLEN VJ'J) EE.N TOK GROVEl dvies of verbod? Herziene versie bestemmingsplan ligt ter visie Auto bekrast Varié! Kenna Terpstra: geen poespas, maar altijd 'n glimlach VRIJDAG 18 OKTOBER 1996 SCHOOL (Foto Gorard Timmerman) ZEG HRR6DW EEN L SONS FRHILIE VRN LOES RE'. KLRRS GRRN VJE NOU RL EISSEN T\T STELLEN?! Q\ WOK WflVER'TN HRTTUN Kenna Terpstra geniet van het album dat zij als afscheid van haar collega 's kreeg. (Foto Frans Hopman) „Zouden ze ruzie hebben gehad?" Het gonsde in De Cocksdorp van de geruchten rond het vertrek van dokter Jan Hoekstra naar de prak tijk van K. Eissen in Den Burg. Niets is minder waar. In goede harmonie heeft een soort stoelen dans plaatsgevonden. Frank Haas- dijk (37) wordt de nieuwe tweede man van De Cocksdorp. De praktijk van Robbert van den Bent is te groot voor één huisarts Vandaar dat hij in 1992 een assistent aantrok in de persoon van Jan Hoekstra. Het was echter toen al bekend dat de samenwerking niet van bli|vende duur zou zijn. „De vriendin van Hoekstra volgt ook een opleiding tot huisarts en het was hun bedoeling om daarna samen een praktijk te voeren. Die mogelijkheid was hier niet Door het vertrek van Frank Zwager naar de overkant zocht dokter Eissen een nieuwe collega en liefst één die op termijn zijn praktijk kan overnemen. Dat was voor Hoekstra en zijn partner Jacqueline Dros een kans om op Texel te blijven. Alleen noopte het Van den Bent om een nieuwe assistent te zoeken. Waarnemen Frank Haasdijk. oorspronkelijk uit het Friese Sneek, vervulde verschillende functies in de gezondheidszorg en kwam in 1993 naar Texel. Hij zou korte tijd waarnemen voor Waverijn en Van Hattem en tevens parttime als verpleeghuisarts werken. „Dat was voor twee maanden, maar liep wat uit de hand. Het werd veel langer." Hoewel hij gekwalificeerd arts was, moest Haasdijk zijn huisarts-examen nog doen. Daarvoor trok hij weer enige tijd naar de overkant om afgelopen zomer weer terug te keren als assistent in de praktijk van Van den Bent, speciaal voor de toeristen. Haasdijk was voor 1993 nooit op Texel geweest, maar zag zijn kennismaking bekroond met het vinden van een echtgenote: Liesbeth Rijk, die als maatschappelijk werkster is verbon'den aan het Verpleeghuis. Ze hebben vier zonen. Bevallingen Door zijn werk in hel Verpleeghuis zegt Haasdijk veel van Texel te hebben geleerd „Het was de perfecte manier om snel ingevoerd te raken Oudere mensen wisten prachtige verhalen en ook door het contact met de medewerkers kreeg ik geen kans geisoleerd te raken," Hoewel hij dus eerder bij Van den Bent werkte, behandelden ze toen een verschillende doelgroep „Dat wordt nu anders. We moeten nu echt meer samenwerken, overleggen Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat lukt", aldus Robbert van den Bent. Haasdijk heeft onlangs een extra bijscholing in het Gemini ziekenhuis gevolgd op gebied van bevallingen „Aan de overkant doen huisartsen dat bijna niet meer, maar hier wel We zullen de eerste tijd samen op pad gaan. Zo heb ik het indertijd ook van Siebenga geleerd", vertelt Van den Bent. Conservatorium Dokter Haasdijk zal misschien in de toekomst een dubbelspelpartner voor Van den Bent kunnen zijn, want hij is van plan zich in het tennisspel te verdiepen. „Maar ik ben meer een hardloper." Verder speelt hij piano en dwarsfluit. „Muziek heeft altijd mijn aandacht gehad. Ik heb ook een blauwe maandag op het conservatorium gezeten. Maar muziek maken kan je altijd nog doen, dus het werd toch de artsenstudie." De patiënten van de praktijk zijn via een speciale nieuwsbrief op de hoogte gesteld van de ontwikkelingen. Frank Haasdijk neemt met ingang van maandag de uren van dokter Hoekstra over. Het tijdschrift „Texelgevoel" zal vol gend jaar ook Duitse teksten bevat ten. De artikelen en een deel van de actuele berichten worden -op verzoek van adverteerders- vertaald en ge bundeld achterin het blad geplaatst. Daarnaast zal het magazine, dat tweemaal per jaar verschijnt, volgend jaar geen brochure van de Vereniging Texels Produkt Promotie bevatten. Wel wordt een mfo-gidsje bijgevoegd met een selectie van bedrijven, pro- dukten en attracties die „voor vrien den en gasten van het eiland waar devol worden geacht" De wedstrijd Texel '94 D3-De Koog D1 gaat morgen niet door en wordt uitgesteld. Het duel Texel '94 E3- Oosterend E1 begint niet om 11 00 maar om 10.00 uur De dagen worden weer korter Van daar dat de politie vanaf november weer controleert of de verlichting van bromfietsers en fietsers in orde is Zowel 's avonds als 's ochtends zul len de agenten in actie komen, met name in de omgeving van de scholen Bij overtredingen worden geen waar schuwingen uitgedeeld, maar direct bekeuringen uitgeschreven. Boetes kunnen oplopen tot ƒ70,-. Dokter Van den Bent en Haasdijk hebben alle vertrouwen in hun samenwerking (Foto Tessa de Graad) Bewoners die zich eerder hadden in gezet voor verkeersdrempels voori hun deur worden thans gek van het gebonk voor hun woning. Toch moeten die bewoners blij zijn dat die getergde automobilist z'n on genoegen ook nog met even met z'n claxon laat blijken. Maar er is nog hoop, want het CDA gaat nu strijd aanbinden met de vele verschillende obstakels op de Texelse wegen En vlak de VVD ook niet uit, want zij heeft nu ook in de gaten dat de verkeersdrempels, die met diverse „ad hoe" beslissingen zijn aangelegd, de bevolking een doorn in het oog (of feitelijk in de banden) zijn Wat jammer toch dat deze verlichte gedachte niet eerder bij onze wak kere bestuurders is doorgedrongen- Dat had ons veel belastinggeld, voertuigschade en lichamelijke letsel kunnen besparen. Maar ja, regeren is vooruit zien en dat is nu eenmaal met iedereen gegeven. J A. Does Oosterend e zitten hier heerlijk, net een El Dorado. Ik geniet ge- )U." Mevrouw Rommie Keijser (uit Ongeren), één van de iiwe bewoners van het vernieuwde Jan Dirksoord, voelt al helemaal thuis in haar appartement in het woonzorg- plex (wozoco) aan de Jonkerstraat. Nu de eerste fase oltooid hebben de laatste inwoners er hun intrek geno- (i. De andere helft van het complex zal naar verwachting ^end jaar november worden opgeleverd. «uwe Jan Dirksoord is zodanig siwd dat de bewoners zolang ililk zelfstandig kunnen blijven, de buitenkant is duidelijk het lencomplex aan de Gasthuis- jherkenbaar, dat voor architect Visser als basis diende. Alleen ie Jonkerstraat worden vier van woonblokken via loopbruggen elkaar verbonden. Inwendig zijn tér verschillen. Zo is er een cen- llt waardoor bewoners van de je etage niet met de trap naar n hoeven Verder zijn er over- galerijen en verhoogde toilet- n. Bovendien zijn de woningen pasbaar" gebouwd. Dat houdt in e rolstoelvriendelijk zijn en dus pelloos Verder is de zolder via aste trap gemakkelijk toeganke- Koopwoningen ■tok van de twee die nog in aan zijn, bestaat uit koopwoningen, som het hele project betaalbaar toen", aldus Jan van Andel, di- ur van de Woningstichting De ■gen kosten afhankelijk van de gtwee tot drie ton. De verkoop is in handen van Texel Vastgoed Twee blokken met huurwoningen, waarin 36 van de 68 te bouwen een heden zijn ondergebracht, werden door aannemer Visser onlangs opge leverd Het gaat in alle gevallen om huurwoningen In de helft daarvan wonen voormalige bewoners van Jan Dirksoord, die ongeveer een jaar in containerwoningen of elders hebben doorgebracht. Omdat deze groep de eerste keus had, woont die op de begane grond. Dertien stappen „Het bevalt geweldig", aldus me vrouw Sina Groot. „Ik voel me hier rijk en zou met meer terug willen naar het oude Jan Dirksoord. Alles is hier zo nieuw hè In de kleine container ach ter de VVV was ik in twee stappen bij het aanrecht en hier moet ik er pre cies dertien doen. Wat een ruimte zeg De familie Keijser op de eerste etage is eveneens enthousiast „Ons huis aan de Polderweg gaf eigenlijk teveel drukte. Hier in het centrum van Den Burg hebben we alles dichtbij. De supermarkt en noem maar op En toch is het ruim met een lekker groot balkon Tuintjes De meeste tuintjes worden gemeen schappelijk onderhouden. Dat kost de huurders 7,50 per maand, en dat is nog goedkoper dan dat De Bolder dit doet met gemeentesubsidie. De ge meenschappelijke tuin levert een bij drage aan het onderlinge sociale con tact van de bewoners Er wonen namelijk voornamelijk alleenstaan den, waaronder veel weduwen Het streven is dat er ondanks de zelfstan dige eenheden, toch een woon gemeenschap ontstaat met veel on derling contact en waarbij men elkaar kan helpen, bijvoorbeeld bij het bood schappen doen. Doordat het complex uiteenlopende woningtypen bevat, onstaat er qua leeftijd variatie in de groep, aldus Van Andel. De „toren woning" mag bijvoorbeeld al worden bewoond voor „senioren" van vanaf 45 jaar. Voor veel ouderen levert het trappen lopen namelijk bezwaar op. Gezien de extra's moet deze woning een hogere huur opbrengen. Minder stookkosten De huurprijs van een standaard een heid is 690,-. Van dit bedrag wordt maximaal 300,- huursubsidie ver goed. Weliswaar is het netto bedrag een paar tientjes hoger dan bij het oude Jan Dirksoord, door de bespa ring aan stookkosten valt het verschil weg. Het wozoco is het eerste project tel voor weggebruikers in het jilschap Midden-Eierland ver ten harder te rijden dan 50 km/ is dat slechts een advies bovenste bord. bevestigd een lantaarnpaal bij het be- l van Bonne aan de tprongweg, geeft een advies- 'Iheid aan. het onderste een mum. Het ronde verbods- 1 was neergezet ten behoeve wegwerkzaamheden met A. maar is daarna blijven In de raadsvergadering vorige week pleitte Peter iter (Groenlinks) om -zoals Ie Postweg in Zuid-Eierland- Jt maximum van 50 km/u in te I 'len. Extra argument is de aan- tigheid van de Jan P. fiosschool. (Foto Frans Hopman) iw Keijser op het balkon van haar nieuwe woning in Jan Dirksoord. van de Woningstichting met zonnecollectoren. Niet zozeer de leeftijd, maar de be hoefte aan zorg geldt als criterium voor de verhuur Als het nodig is, kun nen de bewoners gebruik maken van de zorgvoorziening van De Gollards „Maar een verzorgingshuis is het beslist niet", aldus Van Andel. „leder een huurt zelfstandig een woning." Brug Een belangrijke voorziening, de brug- verbindmg met De Gollards. ont breekt nog. ..Die is broodnodig om zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen wonen Naarmate de bewoners ouder worden, zal de behoefte aan zorg toenemen De ontmoetings plaats die we willen maken is van belang voor de sociale contacten en de begeleiding. Een verbinding met De Gollards werkt drempel verlagend." Een groene Ford Mondeo van een 44- jarige Oosterender is maandagavond aan de Naalrand in Den Hoorn be schadigd. Rechtsachter was een diepe kras aangebracht. Een groot deel van het plaatwerk moet worden overgespoten; schade circa ƒ1.500,-. Met ingang van maandag ligt de eerste herziening van het bestem mingsplan buitengebied bij de ge meente ter visie. Een maand lang, tot maandag 18 november, kunnen belanghebbenden een kijkje ne men. Het gaat niet om ingrijpende wijzigingen, maar om de verbete ring van een aantal foutjes in de tekst en op de plankaart. De tervisielegging wordt vandaag in de gemeentelijke advertentierubriek in deze krant gepubliceerd Volgens Jim Ie Roux, chef van de afdeling ruimtelijke ordening, heeft de herzie ning weinig om het lijf. Uit nacontrole van de tekst kwamen verschillende kleine onnauwkeurigheden naar vo ren De gemeente wil deze foutjes herstellen voordat Gedeputeerde Staten het plan beoordelen (in maart a.s.). De gemeente is nu verplicht om het herziene ontwerp een maand ter vi sie te leggen. Het gaat om zeven wij zigingen op de plankaart en zeven tien in de tekst Omdat het om ondergeschikte punten gaat hoopt Le Roux van harte dat niemand bezwaar zal maken. In dat geval kan de ge meenteraad de herziene versie in december goedkeuren en loopt de procedure geen vertraging op. Voor zover mogelijk zullen de betrokken belanghebbenden (eigenaren/gebrui kers) persoonlijk door de gemeente worden geïnformeerd. Bezoekers van raads- en commissie vergaderingen moeten het voortaan stellen zonder het vertrouwde gezicht van Kenna Terpstra. Jarenlang ging zij rond met koffie, thee en koek. maar vrijdagmiddag nam zij na 23Vz jaar bij de huishoudelijke dienst van de ge meente afscheid van collega 'sen be kenden Met pijn in het hart. vertelt ze ..Als die leeftijdsgrens er niet was geweest, had ik nog wel even doorgegaan. Hoewel het haar niet is aan te zien. viert ze volgende maand haar 65ste verjaardag. Ze deed haar werk met plezieranderen konden steevast re kenen op een vriendelijke glimlach ..Dat was met zo moeilijk. De mensen zien altijd uit naar de koffie, dus het is dan vaak ontspannen en gezellig. Het leukste van mijn werk vond ik dan ook de vele contacten. Hoezeer haar binnenkomst werd ge waardeerd. bleek tijdens de druk be zochte afscheidsreceptie. Zelfs on derbraken enkelen hun vakantie om aanwezig te kunnen zijn. Lange toe spraken werden niet gehouden. Op haar verzoek, want Kenna Terpstra houdt niet van poespas. ..Bovendien heb ik teveel recepties meegemaakt om te weten dat er dan alleen maar héél veel mooie woorden worden gesproken. Des te groter is haar blijdschap over het album met persoonlijke herinne ringen dat collega's, oud-medewer kers. raads- en collegeleden haar als afscheid aanboden ,.AIs ik dat boek lees ga ik zowat naast m'n schoenen lopen. Men maakt vaak grapjes over ambtenaren, nou er mankeert hele maal niets aan. Er zijn nu eenmaal regels waaraan ze zich moeten hou den. Maar er werken veel reuze- gezellige mensen in het gemeente huis. Ze begon haar dienstverband 231$ jaar geleden als schoonmaakster. Bode A. Poel was toen haar chef Toen het baantje van ..koffiejuffrouw" vrijkwam, greep ze die mogelijkheid met beide handen aan ,,Het werk bestond uit koffie in het raadhuis rondbrengen, kopjes weer ophalen en afwassen. Zeg maar al het werk in de keuken. Ook deed ik de was van het Gempo-team. Voor een huis vrouw is zo'n baantje van 12'/2uurnet mooi. Ik ben geen type dat stilzit. "Dat zal ze ook beslist niet doen. want nu hebben zij en haar man alle tijd voor haar hobby reizen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1996 | | pagina 5