Rietdekker Niek Luiken draagt fakkel over aan Axel Wetsteen m nfot „Dit is 'n vak om van te houden!" Vader en dochter drie keer in tv-spel Lingo jfe; Lange wachttijd mooi beloond: TEXELSE 7 couRANT ,'My iI,f Nieuw telefoonnummer meldpunt Kruiswerk Verlies en winst voor Tevoko Klif-dames houden voetbaltoernooi Training D-junioren afgelast Waddengidsen VW bij brand verloren VRIJDAG 10 JANUARI 1997 Het oudste beroep van de we- eld beoefenen ze niet, maar ietdekkers zijn er al eeuwen. \l die tijd is er aan de techniek /an het vak vrijwel niets veran- jerd en ook het gereedschap vaarmee het gebeurt ziet er ïog net zo uit als in de middel eeuwen. Hetzelfde geldt voor je puur-natuurlijke materialen. Het is ook een vak dat geléérd noet worden, vooral in de jraktijk met veel opstaan en zo veinig mogelijk vallen. Am- jachtelijker kan het niet. ,En je moet er ook zin in hebben, efde hebben voor je werk. Ik heb het 'ijftig jaar met veel overgave gedaan, k hield echt van mijn vak", zegt Nico .uiken (68) uit De Waal. Ondanks die iefde heeft hij er nu toch een punt ichter gezet. Het is welletjes. Per 1 anuari is het bedrijf overgedaan aan e 28-jarige Axel Wetsteen, die de ifgelopen zes jaar Luikens naaste nedewerker was en de benodigde lapieren behaalde, uiken ziet met voldoening op de af- lelopen jaren terug. De resultaten ran zijn arbeid zijn in het Texels land- chap duidelijk terug te vinden in de orm van vele tientallen rieten daken, nerendeels van boerderijen en boe- en. Mooi Riet is onbetwist prachtig en het is 10k mooi om het te zien verwerken, uiken wist zich altijd verzekerd van jewonderende blikken van opdracht lever en voorbijgangers als hij er- lens bezig was. Dat droeg bij aan de reugde van het vak Bijna glorieus oelde hij zich telkens bij het opleve- en van een karwei. Zo'n dak waar het leurende nieuwe riet als een strakke llanzende deken overheen ligt, dik en lecht genoeg om de elementen ge- lurende tientallen jaren te weerstaan, vas telkens weer een prachtig visite aartje. Bakker )e in Hoogwoud geboren Nico Lui en stamt uit een gezin met 13 kin leren. In zijn familie zaten diverse ietdekkers maar Luiken had aanvan- ;elijk geen enkele ambitie in die rich- Ing „Eigenlijk was ik van plan bak er te worden. Dat kwam er niet van vant kort nadat ik van de lagere ichool kwam moest ik van mijn luders gaan helpen bij Piet Pelt, een leef van mijn moeder, die rietdekker vas. Ik kreeg al gauw de smaak te lakken en heb bij hem 2,5 jaar ge- verkt". De jonge Luiken deed zijn er- /aring op tijdens kleine maar ook /aak grote klussen: het maken van ieten daken op veelal kapitale stol len in Sijbekarspel, Obdam, Langer- js, Venhuizen en andere plaatsen in West-Friesland. Nadat zijn moeder vas overleden ging hij werken bij zijn :ien jaar oudere broer, die ook riet- ekker was. Texel e carrière werd onderbroken toen uiken in militaire dienst ging en voor 3 maanden werd uitgezonden naar Indië. Daar ontstond het begin van :ijn band met Texel want zijn vriend !aap Witte van „De Voorzorg" zat in ietzelfde onderdeel in Tjeribon op 'est-Java. Na repatriëring kwam uiken in oktober 1950 op Texel te- echt toen hij met zijn broer een kar- |«ei moest uitvoeren voor Piet Smit w .- - u m V/A-t Mek Luiken (rechts) met opvolger Axel Wetsteen aan het werk, gezien vanaf de nok van een schapenboet. („Otje"). Hier zag hij mogelijkheden om voor zichzelf te beginnen. Aan- vankeli|k opereerde hij vanuit Wie- ringen, later ging hij in de kost bij Sieme Zijm („Siemejakkie") in de Molenstraat. De reeds op Texel ac tieve rietdekker Rikus Maas was met echt blij met de nieuwkomer, maar moest met de concurrentie leren le ven toen Luiken de toen nog vereiste vakbekwaamheidspapieren had qe- haald. Zijn eerste klus als zelfstandig riet dekker voerde Luiken uit voor Han Witte van „Bloemwijk", veertig jaar geleden „Het ging om één kant van de stolp. Toevallig zijn we nog geen half jaar terug met diezelfde kant be zig geweest. Dat riet is dus meer dan 40 |aar meegegaan". Dat brengt het gesprek op de levens duur van rieten dakbedekking Het riet slijt van buitenaf door weer en wind. Het aanvankelijk bijna veertig centimeter dikke pakket wordt daar door steeds dunner. Als de draden waarmee het riet is vastgemaakt in het zicht beginnen te komen, wordt het tijd om in te grijpen. Bij lange, wachten vallen de gaten erin, ontstaat lekkage en de sparren en panlatten van de dakconstructie verrotten, wat een snelle ondergang van het ge bouw betekent. De levensduur hangt af van de kwa liteit van het riet, het vakmanschap en het materiaal waarmee het is aange- bracht maar ook van de plaats op het dak Riet aan de noord- en oostzijde van het dak houdt het veel langer uit dan aan de zuidwestelijke kant, waar regen en zon sterker inwerken. Als alles meezit gaat een rieten dak meer dan een halve eeuw mee. De kwaliteit van riet hangt mede af van de omstandigheden waaronder het is gegroeid. Taai, fijn riet groeit in een natuurlijke omgeving zonder kunstmest. Veel zon is ook goed. In verband met dat laatste zijn er daarom goede en minder goede riet- jaren, net als bij wijn. Natuur Een groot deel van het riet op de Texelse daken is afkomstig van het drassige vogeltjesland van Natuur monumenten, zoals Thijsses Fienweid en andere bekende broed plaatsen. Het wordt daar jaarlijks ge maaid van december tot het vroege voorjaar, nadat het blad eraf is geval len. In bosjes met een omtrek van 55 centimeter wordt het riet opgeslagen en op het werk aangevoerd De totale Texelse rietoogst is ontoereikend voor de plaatselijke vraag. Import (on der andere vanuit Overijssel) is dus nodig Vóór de ruilverkaveling was het heel gewoon dat boeren zelf zorgden voor het riet dat nodig was voor hun daken. Dat maaiden ze uit hun eigen sloten en spaarden het op. De kwaliteit liet 'soms zeer te wensen over. Luiken: „Wat de mensen tegenwoor dig met meer beseffen is dat een rie ten dak vroeger met werd gemaakt omdat het zo mooi was, maar omdat een pannendak niet was te betalen. Toch werden op schuren en schapenboeten als het ook maar enigszins mogelijk was aan de onder kant drie of vier rijen dakpannen ge legd. Om te voorkomen dat de paar den het riet van het dak zouden vreten De armste mensen gebruikten ook andere plantaardige materialen om het dak dicht te krijgen. Onder het riet van „Zandvrucht" aan de Rozen- dijk heb ik lagen stro en helm van heel vroeger gevonden. Roggestro werd vroeger vrij veel toegepast als dak bedekking Onze organisatie heet nog steeds Vakfederatie van Riet- en Strodekkers". Versleten trouwring Niek Luiken heeft de afgelopen 35 jaar in zijn werk zijn trouwring totaal versleten. Rietdekken is dan ook je zuiverste handwerk. Er komt geen enkele machine aan te pas, of het zou de bestelauto moeten zijn waarmee tegenwoordig riet, ladders en andere spullen naar het werk worden ge bracht. Het werk begint met het verwijderen van het oude riet en de panlatten die meestal zijn vermolmd. Soms moeten ook de sparren geheel of gedeeltelijk worden vervangen, ook in twijfel gevallen want de eerste tientallen ja ren kun je er immers met meer bij. Van onderaf wordt het aanbrengen van het nieuwe riet begonnen, waar bij de rietdekker staat op een mast of spar, de ponter die op haken langs het dak ligt. De bosjes worden ge spreid en gelijk geklopt met een dék- spaan, het meest typische riet dekkersgereedschap en daarom een collectors item. Eerst wordt het riet aan de latten vastgezet met een hiek daarna gaat er dubbel gegal vaniseerde draad overheen die met dun roestvrij staaldraad met behulp van een reusachtige naald aan de latten wordt vastgesnoerd Vroeger was dat koperdraad en nog vroeger getaande roop. een soort touw. Zo gaat het regel voor regel hogerop tot de nok, waarbij de rietstoppels voortdurend gelijk worden geklopt en het effect van een strakke deken ont staat. Bij het vast „naaien" van het dak mag de dekker geen steek laten vallen, anders krijgt de stormwind al gauw vat op het dak, vooral op Texel waar het een stuk winderiger is dan elders in het land. Het riet dat ten slotte boven de dak uitsteekt wordt afgesneden, afgewerkt met een bun del dwarsliggend riet en uiteindelijk bekroond met keramische rietvorsten die met schrale specie worden vast- gemetseld. In plaats van vorsten wer den vroeger turen gebruikt, taaie graszoden die met eiken pennen werden vastgezet. Menigmaal koos een scholekster zo'n turen nok als broedplaats. Schouwspel Belangstellenden komen soms dage: lijks kijken hoe de aanleg van een *ek van spelletjes: Aad Barhorst Trots rondlopend met een Lingo- pet op het hoofd werd Aad Bar horst de afgelopen tijd al op het eiland gesignaleerd. Samen met zijn dochter Lia was hij kandidaat In het spelletjesprogramma dat dagelijks, behalve zondag, op Ne derland 3 is te zien. Komende week, twee jaar nadat ze zich had den aangemeld en twee maanden na de opnamen, verschijnt het kop pel op de buis. Driemaal liefst: maandag, dinsdag en woensdag. Dat betekent dat ze minimaal twee maal hebben gewonnen. Hoe het de derde keer afloopt, verklapt Barhorst echter niet. Twee jaar geleden stelde Aad Bar horst (63) uit Den Burg „uit gekkigheid" aan zijn 35-jarige doch ter Lia Wijntjes-Barhorst uit Rhoon (bij Rotterdam) voor om mee te doen. „Mijn man en dochter zijn spelletjes- gek. Van scrabble tot yatzee, alles spelen ze", vertelt moeder Gré Bar horst. Lia hapte onmiddellijk toe Ze meldden zich aan. kregen een briefje ter bevestiging terug maar hoorden lange tijd niets meer Intussen zat vooral pa Barhorst elke avond „skrep" voor de buis om naar Lingo te kijken. In dat programma moeten twee koppels woorden van vijf letters raden. Alleen de beginletter is bekend De beurt wisselt als het ene koppel het woord niet weet of een rode bal uit de bak graait. Barhorst speelde thuis fanatiek mee en pro beerde steeds de deelnemers te snel af te zijn. Toen hij en Lia na anderhalf jaar toch nog onverwacht werden opgeroepen voor een voorronde, was hij dan ook niet onvoorbereid. „Maar echt geoefend hebben we met. ...en zijn dochter Lia. Dat moet je eigenlijk samen doen. Omdat zij zo'n eind weg woont, was dat niet mogelijk", vertelt Aad Bar horst, nagenietend in zijn woning aan de Bernhardlaan. Twee voorronden In het bekende motel (met het Chi nese dak) bij Breukelen speelden ze in juni '96 een voorronde, waarvoor zo'n 40 paren waren uitgenodigd. Zonder aanwezigheid van Lingo-pre- sentator Francois Boulanger werd het tv-spel gedaan. Glansrijk doorston den Aad en Lia de test en met tien paren gingen ze door naar de vol gende ronde, tien dagen later. Ook dat ging goed, zodat ze „door" moch ten naar het echte programma. Mede omdat Lia in september op va kantie ging naar Amerika duurde het tot november voordat ze in de Hilversumse tv-studio terecht kon den. Eerst als reservepaar op 1 no vember, maar toen hoefden ze niet in te vallen. Op 8 november was het ein delijk zo ver. Gesteund door dertien supporters, onder wie moeder Gré, Lia's schoonouders en Joop en Griet de Zwart uit Den Burg, begonnen vader en dochter aan hun pro gramma Natte handen „Als je zo'n tv-opname één keer hebt gezien, hoef je nooit meer", lacht Gré Barhorst. „Er ging veel fout: een mi crofoon die het niet deed, een batte rij die leeg was... De opnamen duur den hierdoor wel drie uur. Een keer trok Aad zelfs een balletje dat met in de bak had mogen zitten. Overnieuw dus. Op tv zal dat met te zien zijn Toch heeft zij ook genoten „Mijn man heeft nooit last van zenuwen, maar toen... Kletsnatte handen had-ie. Gelukkig ging het spel hartstikke goed, ze rammelden de woorden er gewoon uit." Wie wijkverpleging nodig heeft, moet sinds 1 januari op werkdagen, 's avonds en in het weekend een ander nummer bellen. In plaats van het oude 06-nummer is het Centraal Meldpunt voortaan bereikbaar via 0223-65 02 22. Voor thuiszorg (bejaardenhulp en gezinszorg) blijft op Texel het nummer 31 41 v52 ge handhaafd. De volledige informatie staat wekelijks in de weekendlijst in deze krant. De volleyballers van Tevoko zijn met vallen en opstaan het nieuwe jaar ingegaan. Hard gevallen werd in de competitiewedstrijd tegen Madjoe 3 uit Enkhuizen. Met een nederlaag van 3-0 werden de Texelaars weer naar huis gestuurd. In de doordeweekse beker wedstrijd werd de Texelse eer enigszins gered. Tevoko had zaterdag in Enkhuizen tegen het geroutineerde Madjoe wei nig in te brengen. De nieuwe outfit waarin de Texelse heren zich bege ven, leek verlammend te werken, met name op de passers. Slechts in de eerste set leken de eilandbewoners nog een vruchtbare middag tegemoet te gaan. Bij een 4-8 voorsprong voor Tevoko verhoogden de Enkhuizers echter de servicedruk, waardoor de ballen overal terechtkwamen, be halve bij de Texelse spelverdelers. Met 15-10 ging de setwinst naar de thuisploeg. De tweede set ging door hetzelfde euvel heel rap verloren. Bin nen een kwartier stond er een set stand van 15-8 op het scorebord. In de derde set bleef Tevoko lang bij. Via een tussensprint vanaf 9-7 haalde de subtopper uit Enkhuizen echter zon der al te grote inspanningen met 15- 11 de beslissende derde setwinst bin nen. Twee dagen later kregen de Texelse volleyballers de gelegenheid de frustaties weg te spelen in de beker wedstrijd tegen het twee klassen la ger uitkomende Harpoen. In Schagerbrug wisten de Texelaars, overigens zonder zelf tot aanspre kend spel te komen, het klasse- verschil duidelijk aan te tonen Hoewel Harpoen veel lengte en jeug dig enthousiasme in de strijd wist te werpen, kwamen de Schager- bruggers technisch veel te kort. Via 3- 15, 6-15 en 10-15 wisten de Texelaars simpel de laatste acht van het (district)bekertoernooi te berei ken. Acht damesvoetbalteams binden zaterdag de strijd aan in sporthal Ons Genoegen waar het Klif-dames zaalvoetbaltoernooi wordt gehouden. Het toernooi begint om 10.00 uur en eindigt rond 16.30 uur De acht teams zijn onderverdeeld in twee poules. Naast Klif spelen Water vogels, VZN, Uniekaas. Garage Keyzer en Biersteker uit de noordkop Uit Friesland komen de teams Workum en Avanti. Aan het eind van het toernooi wordt een grote verloting gehouden Wegens de weersomstandigheden zijn de trainingen van de D-pupillen van Texel '94 tot nader orde afgelast. Zodra de velden weer beschikbaar zijn, zullen de trainingen worden her vat. nieuw rieten dak vordert. Het is een pracht gezicht. Twee rietdekkers kun nen per dag ongeveer 17 m' dekken. Dat aan zo'n arbeidsintensief karwei een prijskaartje hangt, is duidelijk. Nieuw riet kost f 125,- a f130,- per vierkante meter, exclusief btw. Dat is overigens niet zo héél veel meer dan een pannendak, vooral als het om nieuwbouw gaat want bij riet kan een lichtere dakconstructie worden toege past. De meerkosten zitten hem dan ook voornamelijk in de hogere verzekeringspremie, meer onder houd en het feit dat zo'n dak na een paar generaties weer vervangen moet worden. De brandbaarheid was altijd het meest gevfeesde nadeel van riet. Als een rieten dak eenmaal in de hens gaat, is er geen houwen meer aan. Luiken: „Maar dat klopt niet helemaal meer. Je kunt een rieten dak tegen woordig min of meer brandvrij maken door het een bepaalde behandeling te laten geven. Dat gebeurt steeds meer. En als het dak van binnen is beschoten met de tegenwoordig ge bruikelijke brandvrije materialen, is het risico heel beperkt en is de verzekeringspremie navenant". Voorbeeld Er zijn maar weinig huiseigenaars die in verband met de nadelen een rieten dak door een pannendak vervangen. Luiken: „Ik heb het op Texel nooit meegemaakt. Het omgekeerde komt wél af en toe voor. Op ons eigen huis in De Waal hebben we in 1976 riet gemaakt omdat ik het gek vond dat ik als voorvechter van riet zelf onder een gewoon pannendak woonde" Mensen houden hun hart wel eens vast als ze de rietdekkers bezig zien, vooral op steile of bijna verticale da ken van molens. Luiken moet toege ven dat het niet altijd goed is afgelo pen al heeft hij er nooit iets blijvends aan over gehouden. Hij is bijvoor beeld wel eens door het dak gezakt van Isidorushoeve waarbij hij twee gebroken ribben opliep. En zes jaar geleden brak hij een heup toen hij in de Fienweid van Dijkmanshuizen van een rietschelf viel. Hij was geruime tijd uitgeschakeld en medewerker Axel, oud-medewerker Jacob Bakker en broer Arie zorgden ervoor dat het werk intussen werd voortgezet. Opvolger Het incident stemde tot nadenken over de toekomst Hoe lang nog door gaan? Luiken wilde „op tijd" ophou den maar niet eerder dan nadat hij een goede opvolger had gevonden die zijn kwaliteit geruime tijd had be wezen. Dat is dus Axel Wetsteen geworden. Die was aanvankelijk manus-van-alles op het recreatie terrein Slufterhoek. Hij kwam bij Lui ken over huis toen hij verkering kreeg met dochter Regina en tegelijkertijd belangstelling kreeg voor het werk van zijn toekomstige schoonvader. Helaas, de verkering raakte uit. Maar van het rietdekkersvak bleef hij hou den. En dat zal zo blijven, voorspelt Niek Luiken uit eigen ervaring. Tekst en foto: Harry de Graaf De WV laat 80.000 Wadden- gidsen opnieuw drukken nadat ze bij een brand in distributie centrum TWI in Nieuwveen verlo ren zijn gegaan. De verbrande gemeenschappelijk gidsen voor de Waddeneilanden maken deel uit van een partij van 125.000, waarvan ongeveer een derde al was verzonden naar reisbureau s. Een deel van de gidsen was bestemd voor een grote vakantie beurs die in Utrecht wordt gehou den. De WV zegt door de brand niet in grote problemen te komen. TWI is een landelijk distributie centrum voor vakantiegidsen „Het is een gespecialiseerd verzend- kantoor dat alle reisbureau's twee maal in de week langs gaat. Het doet het goedkoper en beter dan de PTT en is voor ons het meest efficiënte distributiekanaal", aldus WV-direc- trice Veronica Bos. De brand brengt de WV met in grote problemen. „Ruim 45.000 Wadden- gidsen waren al naar de reisbureau's verzonden. Deze partij vormde een bulkvoorraad voor vakantiebeurzen in Duitsland of andere acties." Van een dreigend tekort aan gidsen voor de vakantiebeurs in Utrecht is geen sprake „Daarvoor hebben we er zo'n tweeduizend nodig In het verleden deelden we ze aan ieder een uit, maar nu alleen nog aan de werkelijk geïnteresseerden. We had den er nog 900 liggen en er zijn er nog 800 uit de vlammen gered. De rest vullen we wel aan met de Texelgids." Bij de brand zijn ook 6.000 gidsen „Waddeneiland Texel" verloren gegaan. De VW gaat op korte termijn verschillende drukkers, waaronder Texelse, op korte termijn offerte vragen om nieuwe gidsen te leveren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1997 | | pagina 7