Gerechtsdeurwaarder
houdt al 40 jaar zitting
kerstkaarten met groen-zwart gevoel
If -/f ■-
Vroeger was Texel een ochtendje uit'
/ijtten: subsidie
sor verplaatsing
Nostalgie in
Verpleeghuis
Geslaagd
TEXELSE22 COURANT
Kerstexpositie
CPrettige feestdagen
en oeel lichtpuntjes
in
/&*rt>LÜA' ,^-y
Prettige Kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar
maatschap Wijtten heeft sub-
e aangevraagd bij de provin-
voor de verplaatsing van de
ienshouderij. Men wil deze ac-
eit van Postweg 213 ('Rio
ide') voortzetten op Postweg
('Bland en Berg Financiële
in is volgens Wijtten nodig
lat 'Rio Grande' na de verhui-
de agrarische bestemming
iest en daardoor in verkoop-
rde daalt. Tevens komen naar
(achting vele andere kosten
1e hoek kijken.
lat de ammoniakneerslag in het
jesloot-gebied flink zal afnemen
tleeghuis Texel verkeer! deze
sn volop in de kerstsfeer. Mede-
ters en vrijwilligers hebben het
ouw verfraaid met lichtjes, bo-
i en andere kerstversiering. Ook
Agrarisch en Wagenmuseum in
Waal deed een duit in het zakje.
centrale hal van het Verpleeg-
staat een echte arrestee met
voor een levensgrote replica
een paard De verdere decoratie
de hal kwam lot stand met me-
erkmg van de Texelse Wol On-
<eming, Mantje, bloemistenj Van
Wal. Kees de Waal en Erna
V Het nostalgische tafereel
ide een prachtig decor voor het
lelijk kerstmaal waarop de be
its gistermiddag werden ver-
(Foto Gerard Timmerman)
als het bedrijf wordt verplaatst,
vraagt Wijtten een bijdrage uit het
fonds 'gebiedsgericht milieubeleid'.
Berekend is dat de verzuring in het
natuurgebied daalt met 3500 kg am
moniak op jaarbasis. De subsidie
voor nieuwbouw bij 'Bland en Berg'
zou dus op basis van verminderde
ammoniakuitstoot kunnen worden
verleend. En niet zoals in de vorige
krant aangegeven op basis van het
huisvesten van zeugen 'op stro', een
methode waarbij de dieren meer
bewegingsvrijheid hebben.
Oud-eilandgenoot Yvo Kok (28) is
aan de faculteit der Aardweten
schappen van de Universiteit
Utrecht gepromoveerd op het proef
schrift 'Reading the muddy
compass'. Kok behandelt daarin het
geomagnetisch veld rond onze pla
neet, die o.a. veroorzaakt dat kom
passen naar het magnetisch noor
den wijzen. De richting van dit
aardmagneetveld kan zich echter
wijzigen. Kok toont aan dat onder
zoekingen op dit gebied niet water
dicht zijn geweest. Hij verrichtte zijn
onderzoek zowel in Utrecht als in
San Diego (USA).
Sinds 1958 steekt gerechts
deurwaarder Hendrik Vermeer uit
Den Helder elke maandagochtend
het Marsdiep over. Na een ronde
over het eiland houdt hij zitting in
De Lindeboom. Vriendelijk onder
houdt hij zich met cliënten, die
hem meestal om advies vragen in
financiële kwesties. Al even harte
lijk doet hij zijn verhaal aan de
verslaggever van deze krant. Ver
meer komt bepaald niet over als
een hardvochtige autoriteit die
genoegen schept in ontruimen en
beslagleggen. 'Dat is vaak het
beeld dat men van een gerechts
deurwaarder heeft. Gelukkig heb
ben wij veel andere werkzaamhe
den en vormen ontruimingen
daarvan maar een klein gedeelte.'
Voor de 69-jarige deurwaarder is het
wekelijkse bezoek aan Texel een
prettig onderdeel van zijn werk.
Vroeger heleméél: 'Toen was Texel
een ochtendje uit. Nu gaat alles
haastiger.' Dat Vermeer tegenwoor
dig moet woekeren met zijn tijd, blijkt
ook tijdens het interview. Omdat hij
door een onverwachte afspraak een
uur eerder de boot moet halen,
wordt het gesprek danig ingekort.
Tussen koffie en uitsmijter door blikt
hij terug op zijn werk in de afgelopen
40 jaar.
'Na zeseneenhalf jaar als marinier
en drie jaar bij de politie kwam ik in
1958 terecht bij het deurwaarders
kantoor in Den Helder Ik begon als
jongste bediende. Dat betekende
veel tikwerk. Vonnissen van de
rechtbank moest je zonder fouten
overtikken. Twee mensen keken de
tekst na en als er een fout in stond,
kon je weer overnieuw beginnen.'
Naast het werk volgde Vermeer een
studie. Na zeven jaar mocht hij zich
kandidaat-deurwaarder noemen.
Toen de zittende deurwaarder ver
volgens ontslag nam, werd Vermeer
waarnemer van de praktijk. In de
Staatscourant verscheen een vaca
ture, waarop hij solliciteerde. Per 1
april 1968 werd hij benoemd tot
gerechtsdeurwaarder
Stukken bezorgen
Vermeer kwam al sinds zijn aanstel
ling naar Texel. 'Met mijn toenmalige
patroon kwam ik ook elke maandag
ochtend al naar het eiland. Tijdens
de markt hielden we zitting in Hotel
Texel, wat nu De Lindeboom is.'
Tegenwoordig komt Vermeer alleen.
Daarbij laat hij zich al 23 jaar rondrij
den door taxichauffeur Henk Groot-
jen, die het eiland op zijn duimpje
kent. Waaruit bestaat zijn werk op
Texel? 'Allereerst het rondbrengen
van exploiten, dat zijn gerechtelijke
stukken. Bij dagvaardingen gaat het
meestal om geld. Meneer A eist dat
meneer B betaalt. Daarnaast bezorg
ik de veroordelingen die door de
rechter zijn uitgesproken. Beteke
nen van het vonnis, heet dat.'
Uiteraard is Vermeer geen vere
delde postbode 'Er komt meestal
een praatje bij als je zulke stukken
afgeeft. Je kunt de mensen advies
geven, bijvoorbeeld over wat ze
moeten doen als de dagvaarding in
hun ogen onterecht is. Ik probeer
zoveel mogelijk de belangen van
beide partijen in de gaten te houden.
Een deurwaarder handelt zaken af
die te maken hebben met het kan
tongerecht. 'Wij doen hetzelfde wat
een advocaat voor de gewone recht
bank doet.'
Gemoedelijk
Terwijl het marktvolk de laatste
nieuwtjes uitwisselt onder het genot
van een borrel en een sigaar, houdt
Vermeer aan een tafeltje verderop
zijn 'spreekuur' Volgens de deur
waarder vormt het geen probleem
om gevoelige onderwerpen in een
openbare zaal te bespreken 'Nee,
dat gaat al jaren goed zo. Er luistert
niemand mee. En als iemand mij on
der vier ogen wil spreken, kan er een
afspraak worden gemaakt.'
Tijdens de zittingen komen allerlei
zaken aan bod 'Het gaat vaak om
vorderingen of rekeningen die nog
niet voldaan zijn. Daarnaast vraagt
men mij ook advies over huur-
kwesties, pacht en arbeids
conflicten, bijvoorbeeld als iemand
niet het salaris heeft ontvangen dat
is afgesproken.'
Hoewel het eiland naar verhouding
veel bedrijven telt, doen Texelaars
minder een beroep op de deurwaar
der dan elders. Vermeer weet niet
goed waaraan dat ligt. 'Texel springt
er vrij gunstig uit in vergelijking met
de stad. Ik denk dat hier veel ge
zonde bedrijven zijn, er wordt hard
gewerkt. Ook is het zo dat iedereen
elkaar kent, het gaat er gemoedelijk
aan toe. Daarom is men wellicht
minder snel geneigd ons in te scha
kelen.'
Groei
In veertig jaar tijd is het werk voor
het deurwaarderskantoor flink toe
genomen. 'Door de papieren romp
slomp ja, hou op. En omdat het in de
maatschappij beter gaat. Men denkt
wel eens dat de deurwaarder er
vooral aan te pas komt als het slecht
gaat met de economie. Maar hoe
groter de welvaart, hoe drukker wij
het hebben. Niet andersom. Wij be
staan dankzij conflicten die zich
voordoen bij het aangaan van over
eenkomsten. Méér werk betekent
méér transacties en dus grotere
kans op conflicten.'
De groei van het werk blijkt ook uit
de omvang van het bedrijf.
Deurwaarderskantoor Vermeer
Lagerveld, 'We zijn met twee man
begonnen en zijn nu met z'n zeven
tienen En intussen zitten we al in
ons derde pand. In het voormalige
bankgebouw van Credit Lyonais aan
de Middenweg, dichtbij het station in
het centrum van Den Helder. Ons
rayon strekt zich uit over het gehele
arrondissement, tot aan Medemblik.
Mijn vrouw en ik zijn beiden deur
waarder, daarnaast hebben we nog
twee kandidaat-deurwaarders en
twee meesters in de rechten in
dienst.'
Nog één jaar
Het minst leuke van zijn beroep vindt
Vermeer ontruimen en beslag
leggen 'Omdat het zo ingrijpend is.
Helaas komt dat vaker voor dan
vroeger. Toen één of twee keer per
jaar in het hele rayon, nu gemiddeld
acht keer per maand. Texel springt
er met zeer weinig ontruimingen po
sitief uit.'
Liever ziet Vermeer dat een zaak
vóór de zitting tot een oplossing
komt. 'Mijn uitgangspunt is het met
tot dagvaarding te laten komen Pas
als je door praten de mensen niet tot
elkaar kunt brengen, moet de rech
ter maar zijn oordeel geven. Dan is
het mijn plicht te zorgen voor een
goede uitvoering. Executie heet dat
met een vriendelijk woord
Deurwaarder Vermeer plakt er nog
één jaartje aan vast Wegens het
bereiken van de 70-jarige leeftijd
moet hij er per 1 november '99 mee
ophouden. 'Dan is het ook wel mooi
genoeg geweestHoe en door wie
het wekelijks bezoek aan Texel na
zijn afscheid wordt ingevuld, is nog
een open vraag. 'Dat mogen mijn
echtgenote en opvolger uitmaken
Tekst en foto:
Frans Hopman
Deurwaarder Vermeer aan zijn vaste tatelt/e In De Lindeboom: Texel springt er vrij qun-
stig uit.'
elaars knippen en plakken
lru i maand heel wat af om hun
ilie en kennissen met Kerst
een originele wenskaart te be-
!1J' |en. Dat blijkt uit de vijftig in-
dingen die wij op onze oproep
ringen. Het resultaat varieerde
leuke foto's met grappige
it tot fraaie miniatuur-hand-
kjes waaraan talrijke uren is
ierkt.
hoofdprijs, een boekenbon van
-, gaat naar mevrouw G.M. van
uit Amersfoort, die met haar
de kerstvakantie doorbrengt in
vakantiehuis op bungalowpark
iarisk in Eierland. De tweede
is voor Gré Zoetelief-Witte van
Oude Dijkje, terwijl Luuk en Wil
jn uit Den Burg de derde prijs in
/acht hebben gesleept,
winnares, mevrouw Van Eijk,
ikte een driedimensionale foto-
jge van De Slufter. 'We zijn hele-
verliefd op dat gebied. Thuis in
Amersfoort hangt een groot schilde
rij van De Slufter in de woonkamer,
gemaakt door Gerrit Neven die re
gelmatig in Het Posthuys exposeert.'
Een foto van dit schilderij stuurde ze
een paar jaar geleden al als kerst
kaart naar vrienden en familie. Dit
maal maakte ze speciaal voor de
krant een compositie van vier foto's,
die ze verknipte en in laagjes met
lijmbolletjes op elkaar plakte. Hier
door ontstaat een diepte-effect.
Gouden hart
De slogan 'Groen Zwart-Texels in
het hart' inspireerde Gré Zoetelief tot
een prachtig stuk|e huisvlijt. Op een
kaart van groen karton maakte ze
een gouden hart met daarop in zwart
karton het eiland Texel. De dorpen
zijn met glitters aangegeven. Verder
verwerkte ze nog een bloem van
zwart kant 'Speciaal voor jullie ge
maakt', vertelt ze 'Ik hou van kerst
kaarten maken. Zelfs voor volgend
jaar heb ik er alweer een paar klaar.'
Ook Luuk en Wil Flisijn zijn fervente
ontwerpers van eigen kerstkaarten
'Alle jaren maken we ze zelf Ditmaal
ben ik al in maart begonnen met dro
gen van bladeren', vertelt Wil. Zij
versierde kartonnen kaarten met
bladeren, die ze vervolgens beschil
derde. 'Met pergamanoverf. dat is
lak-achtig en glimt mooi. We hebben
75 kaarten gemaakt en niet één is
hetzelfde.' Echtgenoot Luuk bedacht
en schreef de tekst 'We houden niet
van gewoon Prettige Kerst en ver
zinnen elk jaar weer wat anders.'
Eervol
Naast de drie prijswinnaars krijgt
een aantal inzenders een eervolle
vermelding Mevrouw A. Wubs-
Koorn uit Baarn verwerkte een eigen
aquarel via het kopieerapparaat tot
een 'Texels sneeuwlandschap'. De
jongste deelneemster, Priscilla
Noorlander uit Den Burg, verraste
ons op een fraaie kerstklok. Nel van
Heerwaarde-Huisman uit Den Burg
maakte een stralend groen-zwart
hart (met bijpassend theezakje). Ac
tueel was de bijdrage van de familie
H van der Star van de Schorren-
weg: een foto van pasgeboren lam
metjes, gemaakt op 19 december.
Boer en boerin zijn voor de gelegen
heid als kerstman en -vrouw ver
kleed.
Andere eervolle vermeldingen zijn
voor Arie en Ria Brans (Oosterend),
Jook en Karin Nauta (Oosterend),
Kitty Dreves-de By (p/a De Parel),
farm Altena (Oudemirdum), Peteren
Rita Hm (Den Burg), Thea van der
Zee (Oosterend) en mevr. I. van der
Werf (Den Burg).
Ook alle andere inzenders willen wij
hartelijk danken. De kaarten zijn te
bezichtigen in de 'etalage' van ons
kantoor aan de Warmoesstraat.
Eerste prijs: Slufter-collage van mevr. C. Van Eijk.
WOENSDAG 23 DECEMBER 1998
Tijdens de kerstvakantie houdt
art-gallery Het Posthuys in De
Koog een expositie waarbij vier
kunstschilders en drie keramisten
werk tonen. Door de verschil
lende stijlen en technieken is het
een afwisselende tentoonstelling.
In voorgaande jaren was het traditie
dat Texelse kunstenaars in de Koger
galerie te gast waren. Ditmaal zijn er
alleen overkantse deelnemers
Schilderes Angéle von Brixen (1941.
Den Haag) exposeert al sinds 1970
in binnen- en buitenland en do
ceerde aan diverse kunstacade
mies. Volgens het persbericht wor
den 'veel van haar schilderijen
verkocht aan kunstverzamelaars,
zoals musea, Britse adel en Griekse
reders'.
Jan Keet. 52 jaar geleden geboren
in Den Haag. maakt indruk met fel
gekleurde gouaches. In zijn schilde
ringen probeert hij landschappen in
abstracte vormen te 'vertalen Bob
Tomanovic is in het dagelijks leven
geïnspireerd door het Boeddhisme
en brengt dat tot uitdrukking in aqua
rellen en olieverfschilderijen. Jan
van Diemen (1954, Amsterdam)
vulde zijn doeken eerst met levens
grote sportfiguren, maar in 1993
kwam het omslagpunt toen hij een
landschap maakte met de bedoeling
er een wielrenner overheen te schil
deren. Vanaf die tijd werden de figu
ren nietiger en het landschap er om
heen groter...
Jennifer Slinkers uit Eindhoven
stond jarenlang met zelfgemaakte
potterie op markten Ook won ze
prijzen op het Gouds Pottenbakkers
festival. De laatste tijd legt ze zich
meer toe op het maken van sculptu
ren, die volgens haar een 'abstracte
vertaling van de natuur' zijn.
Verder zijn in de galerie keramische
plastieken van Jos Vulto te zien. Bij
zonder zijn haarzoutglazuren: doos-
vormen waarop zij prachtige land
schappen schildert. Petra van
Heesbeen tenslotte maakt
gebruikskeramiek en steengoed, dat
zich kenmerkt door mooie vormen
en glazuren.
Tweede prijs: GroenZwart-Texels in het hart van mevr. G. Zoetelief.
wprijs: Beschilderd blad van Luuk en Wil Flisijn.
