=- de Werinnering -5 Kampeerboeren maken eind aan convenant 'Jongens als ik waren ivoor het land bestemd' Classificatie kampeerboeren start op Texel Jan de Ridder (93) werkte vanaf z'n elfde .TEXELSE Y COURANT- Open huis van volkssterrenwacht Verre ballon Daalderschool m Jw twintigste eeuw DINSDAG 16 FEBRUAR11999 weer vinden' Een bron van ongenoegen voor de TVL is ook dal de caravans op de boerenerven in meer dan één geval gewone zelf aangeschafte sta-cara- vans zijn die als bungalow worden geëxploiteerd TVO- en Recron-be- stuurder Martin Warnaar: 'Dat is nooit de bedoeling geweest. Het moeten seizoenplaatsen voor toer- caravans zijn. Als het neerkomt op het verhuren van ouwe caravans zit ten we op de verkeerde weg wat de kwaliteit betreft. Daarvoor kan toch geen reclame worden gemaakt in de kampeerfolder die door de VVV wordt gefinancierd?' Moeilijk Het ziet er niet naar uit dat het pro bleem snel uit de wereld zal zijn, te meer daar er nog andere conflictstof is, los van het convenant. De kampeerboeren hebben het aanbod om een bestuursplaats in te nemen in de Vereniging van Kleine Logies- verstrekkers (KLV sector van de TVL) van de hand gewezen Ze wil len een zetel in het bestuur van de TVL De TVL voelt er niets voor om een betrekkelijk kleine groepering zoveel 'macht' te geven, mede om dat andere groeperingen die moge lijkheid ook niet hebben. In de TVO zijn alleen de hoofdstromingen ver tegenwoordigd en de kampeer boeren vallen duidelijk onder de Kleine Logies Verstrekkers. Wuis: 'We zullen de kwestie in het bestuur van de TVL aan de orde stellen. Ik vrees dat dit voor de kampeer boeren consequenties heeft'. Texel wordt proefproject bij de toepassing van kwaliteitsnormen voor kamperen bij de boer. Doel is een systeem dat lijkt op de ANWB-keuring van vakantie bungalows die regelmatig in op dracht van de VVV wordt uitge voerd. Voor het erfkamperen bestaat nog geen systeem, maar een project groep is er mee bezig Er komt een uitgebreid onderzoek en aan de hand daarvan zullen normen worden opgesteld, niet alleen wat betreft aard en inrichting van de erf- campings zelf maar ook met betrek king tot de rust, ruimte, 'natuurlijk heid' en de wijze waarop de camping in het landschap is inge past. De consument zal de kwaliteit van de 'mimcamping' kunnen aflei den uit het aantal 'zwaluwen' dat er aan is toegevoegd, net zoals het aantal sterren bij de ANWB-keuring Het onderzoek zal ongeveer een jaar duren, zodat het wel medio 2001 zal worden voordat het proef draaien met het systeem op Texel kan beginnen. Het wordt geen vrij blijvende zaak Uiteindelijk zullen alle kampeerboeren aan de minimumeisen moeten voldoen om in verenigingsverband te blijven meedraaien in gezamenlijke promo tie e d. De plicht om op een dergelijke wijze naar kwaliteit te streven was opge nomen in het convenant dat TVO en kampeerboeren in de zomer van 1997 overeenkwamen Dit convenant is nu opgezegd (zie arti kel elders in deze krant) maar vol gens het bestuur zal dat geen veran dering brengen in het streven naar een classificatiesysteem. Het is een agrarische organisatie die zich met deze zaak bezig houdt: LTO Nederland Beleids medewerker A.L.Rodenburg hield er donderdag een lezing over na afloop van de jaarvergadering van de Vere niging van Texelse Kampeerboeren. LTO beschouwt kamperen bij de boer als een direct agrarisch belang, passend in het streven naar 'verbreding' van agrarische activitei ten om het inkomen op peil te hou den. De vergadering werd bijgewoond door iets meer dan de helft vanm de 65 leden Die herkozen met alge- Publiek kan zaterdag een kijkje ne men door een van de drie telesco pen in het observarium bij EcoMare. Vanaf 20 00 uur is er ge legenheid een blik te werpen op de kraters van de maan, de ringen van Saturnus en de nevel van Orion. Als er te veel bewolking is, wordt in 'De Slinger' gepresenteerd 'De pla neet Mars', een verhaal met veel plaatjes De toegang is gratis. mene stemmen Jan van Heer waarden als voorzitter. In de plaats van de met herkiesbare Nico Roeper werd Marja Roeper van 'Ora et Labora' gekozen. Het penningmeesterschap is nu in han den van Ingrid Uitgeest. Groep zeven en acht van de Jacob Daalderschool uit Oosterend zijn winnaar geworden van een ballonwedstrijd die eind 1998 werd gehouden. Dat gebeurde in het kader van het Texels basisscholenprogramma van EcoMare. leder jaar kunnen alle groepen van de Texelse basisscholen bij EcoMare een binnen- of buiten- veldwerkprogramma doen. Deze lossen zijn gratis en zijn een waar devol aanvulling op het biologie- onderwijs In november stond bij*het binnenprogramma het weer cen traal. Proefjes met waterdamp, tem peratuur, wind en luchtdruk verdui delijkten dit op een speelse manier Aan het eind lieten de kinderen een ballon op, met daaraan een kaartje van de school. Drie maanden later werd duidelijk dat het exemplaar van de Jacob Daalderschool het verst is gekomen. Hun ballon is in Amster dam teruggevonden. De prijs, die de school verdient, is een exemplaar van De Vleet, de digitale encyclope die over het waddengebied, de kust en de Noordzee. onderkomen werd in de volksmond de onbehuisden genoemd. Jan Alderlieste werkte ook op Padang Op een dag verscheen hij pas tegen het middaguur- Toen wij vroegen waarom hij zo laat was, antwoordde hij dat Hillie 's morgens vroeg uit het raam had gekeken ,,lk zou vandaag maar niet te werk gaan, Jan. De lucht is bonkig', had ze gezegd. Jan had zich dus nog maar eens omgedraaid, maar voelde zich er toch niet lekker bij. Hij voelde aan dat er iets niet klopte.' 'Jan en Hillie kregen op een dag een kind. Als collega van Jan werd ik uit genodigd om op kraamvisite te ko men. Op een zondagmiddag toog ik samen met m'n kameraad naar het Mienterglop We bewonderden de kleine Teunis en dronken samen een bakkie. De baby meldde zich op een gegeven moment pok. Lustte ook wel wat, natuurlijk Terwijl Jan opstond om de kleine uit z'n kistje te vissen, gooit Hillie tot onze verbijstering de melkmachine opeens bloot We wis ten niet waar we kijken moesten. We zullen een jaar of zestien zijn ge weest Je was zo groen als gras, bij ons thuis werden er lappen overheen gehangen tijdens het voeden Je wist in die dagen toch nergens van af De kinderen kwamen nog uit de rode kool en dat soort flauwekul. Het was dan ook een hele schok.' Nieuwjaar 'Hillie ging ook aan de deuren te nieuwjaarswensen. Het was in die tijd de gewoonte dat je dan een paar cen ten gaf. In maart liep ze echter nog Had er geen idee van wanneer het nieuwe jaar begon en eindigde. Ze had liever twee centen dan een nik kelen stuivertje. Ik ben bang dat koop lui er wel eens misbruik van hebben gemaakt Het is niet fraai, maar je kon zulke mensen behoorlijk beduvelen.' Het echtpaar De Ridder bewoonde verschillende adressen in Eierland. 'Je krabbelde steeds wat vooruit. Op Padang's Dreef is Huib. onze oudste zoon geboren. Lentevreugd was het grootste huis waarin we hebben ge zeten. Uiteindelijk zijn we aan de Postweg beland, waar we ons eerste eigen huis kochten. Jarenlang voor gespaard, want je moest minstens 300 gulden handgeld hebben. Een kapitaal toen. Met subsidie van het rijk, via de landarbeiderswet, kon ie de sprong dan maken. We kregen vijf kinderen. Huib, Lies, Cor, Hannie en Kees. Vier van hen wonen noq op Texel.' 'Op zondagmiddag was het de ge woonte met het hele gezin richting Buteriggel te gaan. Daar zat dan ie dereen gezellig bij elkaar een ijsje van In de serie 'De Herinnering' vragen we telkens een Texelaar van een bepaalde ge neratie terug te blikken op de eeuw die bijna achter ons ligt. Na de 103-jarige mevrouw A. Breed-Vonk volgt nu de tien jaar jongere Jan de Ridder. Weet u ook iemand die mooi over vroeger kan vertellen? Tips zijn welkom bij de redac tie, tel. 362620. vijf cent te eten. Dat waren genoeg lijke middagen. In die tijd kochten we ook een phonograaf Konden we thuis naar muziek luisteren.' Weerboompjes Jan de Ridder heeft het toerisme op het eiland tot ontwikkeling zien ko men. 'Aanvankelijk kwam er een en keling naar Texel om de vakantie door te brengen. Eén van de eersten die probeerde geld te verdienen aan het toerisme was Jan van der Wal. Werken had hij metTioog in het vaan del staan, hij liep liever wat bij huis rond. Bij het water vandaan zocht hij een bepaald soort plantje, dat hij aan een schelpje vastmaakte en in een glazen potje deed. Weerboomjes noemde hij ze. Hij probeerde ze voor een paar centen te verkopen aan badgasten. Als er kleine belletjes aan de waterplantjes hingen, werd het storm en regen. Grote bellen gaven mooi weer. De badgasten kochten ze graag. De Texelaars keken alleen maar. Hij bond ook behoorlijk in als er Texelaars bij kwamen staan. Als het er teveel naar zijn zin werden, zag je op het laatst alleen z'n lippies nog op en neer gaan. Dan kwam er geen geluid meer uit.' Terugkijkend op vroeger stelt Jan de Ridder dat de mensen tegenwoordig toch wel alle luxe en comfort hebben. 'Je draait aan de kraan en |e hebt water Je drukt op een knopje en het licht gaat aan. Water was vroeger een bijzonder schaars artikel. Dat moest je helemaal achter de Ruigendijk ha len. We haalden duizend liter op een driewielkar en als het op was, moest je weer. Je was er dus erg zuinig mee Als je je wilde wassen ging je met een teiltje naar de regenbak om wat water te scheppen Het wassen van de kleren was de grootste aan slag op de voorraad. Dat hakte er in Peuken De hoeveelheid afval waar we tegen woordig mee zitten, vindt hij ook een heel verschil met vroeger. 'Sieme Luitse zou er nu geen gat meer in zien. Dat was een ander dorpsfiguur uit De Koog. Hij liep altijd te speuren naar papiertjes en peuken. De papier tjes, meestal van een zuurtje, likte hij eerst af, waarna hij ze achter in z'n klomp duwde. De peuken stopte hij in z'n mond. Daar kauwde hij dan lek ker op, net zolang tot hij een pruum had Hij raapte alles op wat hij zag lig gen. Voor uien en appels verdween de pruum even in de pet. Hout en af val nam hij mee naar huis, waar hij de spullen achter een schutting gooide. Toen de vuilnisbakken hun intrede deden, is hij ermee gekapt. Dat vond hij te gek Troep meenemen en er dan nog voor betalen om het weg te laten halen.' 'Er is nog eens een grote zoekactie georganiseerd, want op een avond kwam hij thuis niet opdagen. Zijn zus ter, die hem verzorgde, vertrouwde het niet en sloeg alarm Tegen de ochtend vonden ze hem op het strand Hij had een fles met een soort karpoetolie, in ieder geval iets giftigs, gevonden en aan zijn mond gezet. De dokter heeft zijn maag moeten leeg pompen. Helemaal de oude is hij hierna niet meer geworden. Je zag hem niet meer speuren, hij bleef lie ver bij huis.' waar we op zitten. 'Die zijn nog uit de oorlog. Voor veertig gulden op de kop getikt Zitten nog best, niet?' Jan de Ridder woont sinds een jaar of twintig in Den Burg. 'Eerst in de Starkenburgh, nu in de Gollards. Li chamelijk ben ik nog goed gezond, het is alleen verschrikkelijk jammer dat ik zo doof ben geworden. Ik heb wel een gehoorapparaat, maar dat is met afdoende. Volgens de specialis ten is het niet beter te krijgen dan het nu is. Daar moet je je dan bij neer leggen. Je raakt alleen wel in een iso lement. Je kunt niet meer aan een gesprek deelnemen, want alles ont gaat je. Radio kan ik niet meer volgen, van de televisie versta ik niets. Dan duren de dagen wel eens lang. Maar op mijn leven kijk ik met veel plezier terug, dat kan ik je verzekeren.' Margreet Berndsen VERVOLG VAN PAGINA 1 Hoeveel verschillen er met vroeger ook mogen zijn wat oorlogen betreft is er nog weinig veranderd, meent De Ridder. 'Het lijkt wel of de mensen op dat gebied niets leren. Ik ben blij dat ik in Nederland woon en met in Joe goslavië. Ik moet zeggen dat we op het gebied van eten tijdens de Tweede Wereldoorlog niets tekort zijn gekomen leder jaar slachtten we een varken en aardappels en groente verbouwde ik zelf. Het was alleen moeilijk om aan kleren te komen. Gelukkig was mijn vrouw handig, dus die maakte veel zelf. Maar het blijft natuurlijk een verschrikking, oorlog Hij tikt opeens op de eetkamerstoelen Varken Van Bruggen Terug In de tijd: Jan de Ridder, bijgestaan door zijn echtgenote, melkt de koeien. (CoSectte H Van de/ Vis) Texel De keuze om ook Texel met een be zoek te vereren, lijkt opmerkelijk Piet Keijzer, die namens de plaatselijke afdeling zaterdag het congres be zoekt, mag slechts twee stemmen uitbrengen en dat die voor Van Brug gen en Booij zijn, stond al enige tijd vast. 'Ons bezoek aan Texel is een beetje symbolisch', legde Van Bruggen uit. 'Óp Texel hebben we vorig jaar met onze detective-project van Niet Nix geleerd dat het echt werkt, onze werkwijze om met mensen te praten om tot beleidsvorming te komen. Bo vendien logeerden we vorig jaar bij mijn ouders toen bekend werd dat Paars 2 ging regeren. Vanaf dat mo ment hebben we erover nagedacht ons kandidaat te stellen en begonnen anderen ons te pushen En op Texel hebben we ons voorbereid op de of ficiële kandidaatstelling en alles wat daarna zou komen. Texel is daarom een mooie afsluiting.' Bovendien, zo betoogde Booij, speelt de grootte van de afdeling geen rol bij de afweging wel of geen bezoek te brengen. Wat telt, is dat de 'prakti sche kennis' moet worden opgedaan in den lande en niet in Den Haag 'Dat is de manier om politiek te maken En trouwens, Texel is echt een plek om na te denken.' Eiland Texel vormde niet alleen het decor van de presentatie Samen met het publiek werd op stevige wijze van gedachte gewisseld over de toekomst van het eiland. Daarbij ging het onder meer over het weren van auto's, het dichtslibben van het buitengebied met bebouwing en het bouwen van moderne bungalowparken Minder dan gebruikelijk bij dit soort gelegen heden, was sprake van het 'spreken voor eigen parochie' Zo mengde VVD'er Willem 'de Sheik' Bakker zich in de discussie en etaleerde Norbert Dankers van het Instituut voor Bos- en Natuuronderzoek op sommige punten andere opvattingen dan ver wacht. Kern van de discussie was dat met veel (toeristische) activiteiten welis waar geld wordt verdiend, maar dat ze tegelijkertijd de aantrekkelijkheid van het eiland geen goed doen Dat dit zich op den duur ook economisch tegen Texel keert, leek de meeste sprekers evident. Kunst is daarom een bepaalde waarde toe te kennen aan natuur en ongerept landschap Dat men daar in De Pilaar nog niet uitkwam, was geen opzienbarende verrassing. Slll 5hï Vereniging van Texelse Kampeerboeren (VTKB) heeft n rt convenant met de Texelse Vereniging van Logies- i^rstrekkers (TVL) opgezegd. Belangrijkste reden was dat op'm aantal kampeerboeren vrij wil zijn bij het plaatsen van aiserhuurbare' (permanente) caravans op het erf. In het ïnMivenant was een maximum van twee overeengekomen. ,eok voelde de VTKB zich door de TVL 'betutteld'. m ij icfcjj op 13 juli 1997 afgesloten tépyenant betekende destijds het spM van de onenigheid die r-mpeerboeren en overige logies- steStrekkers hadden over aantal ne-ojpeerplaatsen op agrarische er in. De TVL was het niet eens met or acht eenheden maar zag van ver- aijrprocederen daartegen af als af- iraken zouden worden gemaakt landschappelijke schade van tenten en caravans op de erven eperkt mogelijk te houden. Er iten deugdelijke groensmgels en het aantal voor verhuur mde caravans zou niet meer twee mogen zijn. Een en ander vastgelegd in het convenant totaal acht punten telde, onder re betrekking hebbend op eyaliteitseisen waaraan het kampe- n bij de boer zou moeten voldoen. _et de aanplant van groensingels, van zodanige samenstelling dat ze ook in vóór- en najaar de kampeer middelen behoorlijk uit het zicht hou den, kwam het over het algemeen goed. Voor een aantal van de totaal 65 leden van de VTKB was dat een argument om van het maximum van twee 'verhuurbare' caravans af te willen. Dergelijke caravans zijn voor hen lucratief Als er maar genoeg groen omheen zou staan zou dat voor het landschap met uitmaken. Daarbij kwam dat de kampeer boeren zich door de TVL hinderlijk gevolgd voelden. Volgens de boeren trachtte de TVL de gemeentelijke controle voor haar karretje te span nen bij het toezien op de naleving van de convenantsafspraken, wat alleen maar ingegeven zou zijn door broodnijd. Het een met het ander was reden om het convenant eenzij dig op te zeggen. Het conflict werd een feit in november toen het TVL- bestuur voor 'evaluatie' contact op nam met het bestuur van de kampeerboeren. De standpunten kwamen daarbij keihard tegenover elkaar te staan Belazerd Het bestuur van de Texelse Vereni ging van Logiesverstrekkers voelt zich 'belazerd'. 'We hebben de kampeerboeren tegen onze zin die acht kampeerplaatsen per erf ge gund onder duidelijke voorwaarden. Nu ze dat aantal plaatsen hebben veroverd, lappen ze die voorwaar den aan hun laars. Dat is niet sjiek', aldus TVL-voorzitter Harry Wuis. Jan van Heerwaarden uit De Cocksdorp die donderdag als voor zitter van de VTKB werd herkozen, ziet het anders: 'De reden voor dat beperkte aantal verhuurbare cara vans was de landschapsschade. Nu die schade door betere boomsingels op een andere manier wordt tegen gegaan, heeft het ook geen zin om aan dat maximum vast te houden' Van Heerwaarden voegt er met na druk aan toe de gang van zaken te betreuren. 'Zo'n conflict is met goed. We willen de deur open houden voor verder contact. We moeten elkaar ijfde klas van de lagere school ik nog afgemaakt. Ik was Isbang voor de meester en 'ind het er verschrikkelijk. Reken joir na, ik moet dus een jaar of elf n geweest toen ik begon te wer- jrl Jongens als ik waren gewoon r het land bestemd, dat wist je ngs af aan. Nadenken over ^t je wilde worden was er niet bij. irrs toekomst stond vast.' Jan de dder (93) uit de Gollards doet et bitter over de gang van zaken Kt zijn jeugd. 'Ik heb altijd met veel .jizier voor boeren gewerkt. Je ais buiten. Beginnen voor dag en huw en pas tegen zes uur 's n 'onds weer binnen. Ik ben begon- in met stekels hakken. Boeren iren er gek op om jonge kinderen c dienst te nemen. Dat kostte ze ksët veel, hè.' jdfi J) de Ridder werd geboren achter duinen in Eierland, tegenwoordig sinddijk geheten, in een afgelegen itjjsje naast Thomas Thomassen. Isjder en moeder, Huib en Trui De ijjÉjger. kregen negen kinderen, jnjBrvan Jan de jongste was. njrjkinderen gingen lopend naar iphool. 'We deden natuurlijk alles lo- jejnd. Je had alleen je benen maar'. ijRelt De Ridder. 'Omdat wij zo afge- ifjëri woonden werden we in Den ii-irg nog al eens als vreemdelingen ntstempeld. Ik heb heel wat keren iKpfrt rennen om m'n hachie te red- Als je dan zo'n dorp kwam bin- pen als jochie van een jaar of kon je van leeftijdsgenoten pak op je falie krijgen. Gewoon it ze je gezicht niet kenden.' r Zuurstoftekort J begint een beeld te schetsen van 1 6 tijd Een ander leven, met meer te ©elijken met nu. 'De mensen ,r;öpnden, tenminste bij ons in de eiurt, in armzalige omstandigheden pjhuisjes waren vaak in tweeën a|Jdeeld en het was heel normaal als s met een gezin van veertien kinde- nlmaar over één woonkamer en ildertje beschikte. Als wij 's avonds ([ëthet gezin in de woonkamer zaten Jl de petroleumlamp begon te Hap eren, zei m'n moeder altijd: „Ho jon- sns, zuurstoftekort. Snel, open die jitendeur!" p.;hoeve Padang tussen de Post- eg en de Hoofdweg liep Jan de Rid- 3r z'n vrouw tegen het lijf. Hij kt was voor de belangrijkste [fxelse gebeurtenis van de 'gelopen eeuw? Binnenkort rrschijnt een aflevering van 'De prinnering' waarin wij onze pers de mogelijkheid geven ze vraag te beantwoorden, bur ons üw mening, üw verhaal rond 15 maart vindt u de feest aansprekende verhalen in krant terug. fis adres is: Texelse Courant, 'Stbus 11, 1790 AA Den Burg, Warmoesstraat 45, 1791 CN fen Burg. U kunt uw verhaal Ituurlijk ook per fax (323000) of |r e-mail (tcnieuws@tref.nl) aan lts kwijt. Jan de Ridder kl/kt terug op een bewogen trouwde met de uit Zeeland afkom stige Wilhelmma Vinke en ging met haar op Padang's Dreef wonen. 'We hadden daar de helft van een klein huisje. Naast ons zat de weduwe Van der Knaap met veertien kinderen. Die sliepen met z'n allen onder het dak. Je kon het riet bij wijze van spreken op en neer zien gaan als iedereen lag te pitten.' Het echtpaar begon driftig te sparen voor een beter onderkomen, want je kon alleen iets kopen als je eigen kapitaal had. 'We hadden een fijne tijd daar. Het was wel hard werken, maar het was gezellig toen. Ik werkte van 's morgens vijf tot 's avonds zes uur. Zes dagen in de week. Als je pech had, liep je zondags stalwacht. Dan had je helemaal geen vrij tussendoor.' Hendrik Braam 'De sfeer was goed. Er waren in die dagen veel dorpsfiguren uit de omge ving van De Koog. Mensen die niet als een ander waren, maar er wel helemaal bij hoorden. Zo had je Hendrik Braam, die iedere dag bij ons z'n melk kwam halen. Als jonge vrij gezel was hij naar Amerika geraakt, waar hij kennis had genomen van de Verenigde Staten. Zoiets had hij ook voor Europa in z'n hoofd. Zelf wou hij dan wel president worden van zo'n verenigd Europa. Hij correspon deerde met ministers, zat vol van de politiek. De man kon alleen met goed praten en dat is natuurlijk een eerste vereiste in die wereld. Als hij z'n melk ging halen, kwam hij vaak even eer- fen. (Foto Gerard Timmerman der. Hij ging dan op een oud stoeltje achter de koe zitten, waarna hij stee vast over de politiek begon. Hou toch op, man, zei ik steeds. Daar weet ik helegaar niks vanaf, weet je niks an ders? Waarop hij voorstelde dan maar een versje te zingen. Midden tijdens het lied verloor hij z'n boven- gebit. Het belandde op de vloer. Nou is het achter de koeien niet altoos even fris, maar daar zat hij niet mee. Hij stak het zonder aarzelen weer in z'n mond. Die had echt geen Kukident nodig.' 'Braam had ook last van aangezichts- pijnen. Vooral de wind tegen z'n ge zicht deed hem zeer Als het hard waaide, liep hij met een groot deksel voor z'n hoofd om z'n gezicht af te schermen Dat was alleen met han dig, want hij had z'n melkemmertje, z'n wandelstok en dat deksel. Hij kwam dus als het ware een hand te kort. Terwijl ik op een dag even bui ten stond uit te blazen, zag ik iets Vreemds aan komen lopen. Ik dacht wat komt déér nou toch an? Had Braam een margarinedoos op z'n hoofd gezet. Hij had gewoon een gleuf in een margarinedoos geknipt, een mica'tje ervoor gedaan en klaar. Probleem opgelost. Het was voor ons wel even wennen in het begin, dat snap je.' Kraamvisite 'Er waren meer wonderlijke mensen. Zo had je ook Jan en Hillie Alderlieste, die aan het Mienterglop woonden in een huisje van de gemeente. Het 'Stttytf 11941 «944 f94; '«976*977 «5 (z »99<*994 1909 «9 ."4f*-< ZZ-(9Z ■»<9«7 zrw«

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1999 | | pagina 7