De wilde har( 1A"" i van Diesen ^~Aan- gespoeld Heineken nu f""-"-! arm F3Ü33 CSE© TEXELSE Y COURANT' Uitslagen Landbouwdag Hallo pa en ma, het is weer dorstig weer, ook hier op Texel, maar ge lukkig hebben de supermarkten nog genoeg bier in voorraad. We staan hier op een leuke camping, met allemaal jongens (en meisjes!) van onze leeftijd. In de tent naast ons zaten een paar jongens uit Alkmaar. Zij moesten eerder weg, maar wij kregen hun lege kratjes. Dat leverde ons nog f456, - statiegeld op. We hebben er meteen maar een paar nieuwe voor teruggekocht. Verder kun je hier prima stappen. Er zijn leuke dis cotheken en op het strand kun je overdag lekker bijkomen. Nou, meer weten we niet. Tot volgende week! Doei. De foto 's zijn gemaakt door H. de Rooy uit De Koog M-l ■Ml mi I jenig foto-album siert hij: Willem van Diesen, 61 jaar, hét gezicht M Strends End Zijn ruige kop doet eerder denken aan een zee ver uit het Caraibisch gebied dan aan een voormalige typograaf ut Utrecht. Een geliefd foto-object voor bezoekers aan het pannen- henhuis. Varen is hem echter niet vreemd. Op de Loosdrechtse lassen verloor hij letterlijk zijn wilde haren. Zijn eerste bezoek aan ixel dateert van 1945. Jarenlang kampeerde hij met zijn ouders i de duinen achter De Koog. De invoer van de prikklok deed hem nierstappen naar de horeca en daarmee naar het eiland zijn niet op het eiland geboren en jlogen, maar wonen hier al zó lang ai ze met meer van een echte velaar zijn te onderscheiden Waar amen ze vandaan en wat bracht hen loe zich blijvend op ons eiland te estigen7 In de rubriek Aangespoeld aze keer Willem van Diesen. de zomer van 1945, net na de jrlog, kwam Van Diesen met zijn aders voor het eerst kamperen op jsel Zijn vader kon via zijn werk en busje regelen, waarmee het ge in naar Den Helder werd gebracht tel de veerboot staken zij over naar judeschild. Van daaruit verzorgde Bonne uit De Koog het verde- transport. Het eerste gedeelte met dn vrachtwagen tot het punt waar a bestrating ophield Daarna wer- zn fietsen en bagage overgeladen peen driewielder kar met een paard ivoor. Een hele belevenis voor een ■jarig jochie uit Utrecht. brenlang kampeerden wij, samen iet onze buren, in de duinen achter Ie Koog', vertelt Van Diesen. 'Het as geen echte camping. Er was ilemaal niets. Hier en daar waren at plekjes en daar mocht je gaan «an. Alles was nog heel primitief. Water moest je van ver halen. Er karen geen wc's. Dus groef je een al in de grond, een paar palen er- mheen met een plank erover en dat as dan de latrine. Ie eerste vijf jaar zaten we in een gertent, daarna in een zomer- Bje. Toen ik wat ouder werd, een jaar of vijftien, gingen mijn ouders met de buren op de solex en wij, de jongens, vanaf Utrecht op de fiets Gingen we 's avonds om een uur of negen weg. We fietsten de hele nacht door en kwamen dan de vol gende ochtend rond een uur of tien in Den Helder aan.' In die periode bracht Van Diesen heel wat uurtjes door met Daan Bonne. 'Die had ook een baard, zo'n witte. Hielp ik met het opladen en wegbrengen van bagage. Later reden we met een oude dumpwagen waar de remmen niet al te best van wa ren Dat leverde in de duinen nog wel eens de nodige problemen op. Nam ie zo een stuk tent mee Soms mocht ik ook wel eens rijden. Op de plek waar nu Hef Pruttelhuus staat, had Daan Bonne zijn garage. Als je had meegeholpen, kreeg je daar in de middag een bord rijst of macaroni. Dat was altijd wel geinig.' Op een gegeven moment, op zijn achttiende, raakte Texel een beetje uit beeld. Verscheidene jaren bracht hij door op de Loosdrechtse plassen. 'Overdag werkte ik als typograaf in Breukelen. 's Nachts sliep ik op de boot. Puur gein gehad daar in Loosdrecht Veel kattenkwaad uitge haald en... achter de meiden aan.' Van Diesen geniet nog na. 'Ik kwam veel over de vloer bij de ouders van een vriend, met wie ik zeilde. En daar kwam ik Marja de Vries tegen die in Arnhem studeerde. Haar ouders run den het Prins Hendrik Hotel opTexel.' Hoewel zij elkaar i^der weekend te genkwamen, duurde het enige jaren voordat zij elkaar echt zagen. Van Diesen: 'Ik was in die jaren aardig aan de barrel en beleefde allerlei avonturen. We zagen elkaar wel maar liepen langs elkaar heenMaar ook Van Diesen raakte zijn wilde Willem van Diesen voelt zich een echt strandmens. (Fatotsmwe TonmorwMni met verder dan Heerhugowaard. Moesten we met de bus naar Den haren kwijt 'Op een gegeven mo ment had zij iets en bood ik haar een troostende arm. We keken elkaar voor het eerst echt aan en toen klikte het In 1963 trouwden zij, op Texel. Enigszins versneld, omdat Van Die sen een baan met woning in Alphen aan de Rijn kon krijgen. De woning- schaarste deed hen deze kans met beide handen aangrijpen. 'Ik weet nog goed dat wij op 30 december op weg waren naar Texel om aan te te kenen in Den Burg. Dat was in die strenge winter. Maar de trein kwam Helder. Daar aangekomen, hoorden wij dat de boot met meer voer Daar stonden we dan. Midden in de sneeuwstormen, Marja op haar naaldhakjes Het was zo koud, dat we onze laatste centen bij elkaar schraapten en maar een hotel kamertje huurden.' Wat beiden, zon der het toeziend oog van de ouders, helemaal niet erg vonden. In de jaren dat zij aan de overkant woonden, kwamen beide echtelieden regelmatig naar Texel. In het Prins Hendrik Hotel hielpen zij Marja's ouders een handje, die zich voor het vele werk een beetje te oud begon nen te voelen. 'Het was in de tijd dat bij ons op het werk de automatise ring op gang kwam en ook steeds meer regeltjes werden ingevoerd Ik deed van alles. Was zetter, drukker en monteur. Als ik dan gegeten had 's avonds, ging ik er weer op uit Liep ik ijs te venten met een zelf gemaakte ijscokar. Een omge bouwde bakkerswagen. En had ik nog een paar uurtjes over. dan slachtte ik kippen voor de poelier. Ik werkte me het lazerus.' Toen uiteindelijk ook de prikklok op het werk werd ingevoerd, hield Van Diesen het voor gezien. Hij haalde zijn horecapapieren en stapte op Kerstavond 1973 over naar het Prins Hendrik Hotel. 'We hebben daar een paar jaar leuk gewerkt. Zelf vond ik het te afgele gen Een beetje de pishoek van Texel. Maar na twee jaar kwam Strends End leeg en zijn wij daar begonnen. Een prachtig plekje. Strends End was het dorpscafé van Oosterend. De eerste jaren waren heel zwaar. Het was vaak afzien.' Hij was in die tijd nog niet al zijn wilde haren kwijt en vond het prachtig om de hele nacht feest te vieren in zijn eigen café. 'Alles kon in die tijd. Lie ten we castagnetten uit Spanje ko men, zaten we 's avonds allemaal te klepperen Maar het was voor ons dag en nacht werken. Half vier naar bed en 's morgens om half tien moest alles weer schoon zijn. Tijd voor sociale contacten was er niet Die had je in je bedrijf. Je was een soort buffer voor je klanten met pro blemen en situaties. Nu heb je dat niet meer zo. De problemen zijn er nog wel, maar worden met meer op je bordje gelegd 'Toen Het Cafeetje erbij kwam en wij klanten kwijtraakten, moesten we een keuze maken. Doorgaan als café of ons meer gaan richten op het eten en de toeristen. We kozen voor het laatste. Pannenkoeken serveerden we al en het assortiment groeide met de jaren.' In 1984 besloot Van Diesen de zaak in de winter te sluiten. 'Dat was een hele opluchting. Je moest toch openblijven voor die anderhalve klant. Nu konden we de wintertijd ge bruiken voor het verbouwen en op knappen van het pand.' Hoewel Van Diesen nog steeds hét gezicht van Strends End is, is hij er inmiddels al enige jaren uit. 'We zijn verschrikkelijk blij en bevoorrecht dat de kinderen, Angela en Richard, de zaak willen voortzetten. En Belinda, die de gehele entourage verzorgt. Ze zijn er mee opgegroeid en hebben hart voor de zaak. Daar zijn we echt trots op. Met het personeel dat al jaren met plezier voor ons werkt, vormen zij een goed team. En. de jongelui brengen ook hun eigen in breng mee. Zelf word je op een ge geven moment toch een beetje bedrijfsblind. Zo ging het en zo was het goed. Maar nu komen er nieuwe ideeën bij en dat is goed. Je moet met de tijd mee.' Vrije tijd. Van Diesen valt stil. Het blijkt een gevoelige snaar 'Tja, lek ker genieten op het strand. Ik ben een echt strandmens. Verder weet ik het nog niet Misschien me weer iets meer op het vissen toeleggen Van Diesen kan zijn draai nog niet helemaal vinden. 'Het is voor mij moeilijk om los te laten. We wonen nu zo'n driekwart jaar in Den Burg. Daarmee hebben we ook meer af stand genomen van Strends End Ik vond het wel erg eerst, maar het is beter.' Van Diesen zwijgt even 'Wat ik wel leuk vind, is om van alles wat hier op Texel gebeurt op de hoogte te blijven En iedere dag even naar Strends End om te kijken of daar nog iets gebeurd is Maar dan ga ik na een uurtje weer weg hoor.' 'Texel was voor mij in eerste instan tie erg ver weg. Maar wat is ver? Nu wil ik niet meer van Texel af. Ik voel mij hier als een vis in het water. Ik mis op Texel niets Ik vind het hier allemaal prima.' Deze weken is Van Diesen regelma tig in zijn strandhuisje te vinden.'Daar geniet ik echt van. De ruimte, de zee, het rustige strandAl bakkend in de zon denkt hij rustig na over wat hij in zijn vrije tijd allemaal kan gaan doen. 'Alles is nog in het beginstadium Ingrid de Raad DINSDAG 3 AUGUSTUS 1999 Op Eigen Wieken: Algeheel kampioen Pierre de Kroon Eerste pnjzen tropische vogels Arie Eelman. kananes Gerrit Slont. parkieten Kees de Ridder Kotex: Dagkampioen grote, midden- en kleine rassen: S. Tjepkema Dwergrassen 1 K van der Meer, kooi 32; 2. W Rijk, kooi 29; 3 W Rijk. kooi 36 Texelse geitenvereniging: Bonte geiten, 1 jaar: 1A en mooiste uier Sietske 15, lokker/ eigenaar M Witte, 1B Michelle 1, l/e M Witte Toggenburger geiten, 1 jaar: mooiste uier Kelly 22. f/e J Hillen Bonte lammeren ja nuari/februari: 1A Volitha 49, f/e M Witte 1B Sietske 16. f/e M Witte, 1C Lmdy 16. f/e J E Hin, 1D Volitha 47, f/e M Witte Bonte lam meren maart/april: 1A Patty, f/e S. Lups; 1B Sietske 17, f/e M Witte. Witte lammeren: 1A Geertje 3, f/e M Bakker, 1B Heidy 7, f/e J E Hm. Toggenburger lammeren februari: 1A en overall kampioen Jodie 6, f/e J Noom; 1B Esther, f/e J. Noom, 1C Jodie 5. f/e J. Noom. Toggenburger lammeren april: 1A Mirjam 1. f/e J Noom, 1B Kelly 23. f/e J. Hillen, 1C Sonja, f/e J. Hillen Overlopers 1A Geertje 1f/e M Bakker; 1B Kann. f/e N Rutten Bonte geiten 2 jaar en ouder: 1A en mooiste uier Sietske 10, f/e M A Witte, 1B Volitha 43, f/e M Witte, 1C Kim, f/e J E Hm Witte geiten 2 jaar en ouder: 1A en mooiste uier Heidy 2, f/ e J.E. Hin, 1B Thessa, f/e JE Hin. Toggenburgers 2 jaar en ouder: 1A Jodie 1. fokker T Muis. eigenaar J. Noom; 1B en mooiste uier Sonja 11fokker J Noom, eige naar J Hillen; 1C Jodie, fokker Y Muis, eige naar J Noom. Algemeen kampioen: Sietske 10, M. Witte, reservekampioen Sietske 15, M Witte, algemeen mooiste uier Kelly 2. J. Hillen; kampioenslam Volitha 49. M Witte; reservekampioenslam Jodie 6, J. Noom Karkassenwedstrijd: Eerste prijs en kampioenskarkas 2139, C Veeger, 2 3609, P Kooiman. 3 1505, H Barhorst; 4. 2890, J. Eelman Schapenstamboek: Beste rubriek: Viertal ooilammeren Rammen 2 jaar en ouder: 1A en kampioen. C.A Commandeur; 1B en reservekampioen C. Kikkert, 1C C.A. Com mandeur; 1D K. Tjepkema 1 Vi-jarige ram men: kampioen 35, P Verbeme reserve kampioen. 20, K. Tjepkema Rubnek 2A 1A CA. Commandeur; 1B C Kikkert, 1C C. Veeger Rubnek 2B. 1A P Verbeme, 1B C. Kikkert; 1C K. Tjepkema. Drietal ram- lammeren: Rubnek 3A: 1A C.A. Comman deur; 1B J Mantje. 1C J Eelman. Rubriek 3B 1A C Veeger, 1B D C. Kikkert; 1C J. Eelman Schaap met drie lammeren: 1A J Eelman; 1B P. Verberne, 1C K Tjepkema Schaap met lammeren: Rubnek 4B 1A P Verberne, 1B J Eelman; 1C J Mantje. Rubnek 4C 1A D C. Kikkert; 1B J. Mantje; 1C K. Tjepkema. V/t- jarige ooi met lammeren. 1A D.C. Kikkert; 1B en 1C: K. Tjepkema Viertal THarige ooien: 1A P Verbeme: 1B C. Kikkert, 1C P.G. Kooiman; 1D J Mantje Viertal oude scha pen: 1A C. Kikkert; 1B C.A Commandeur 1C D.C Kikkert Kampioensviertal: 106, C Kikkert; reservekampioen: 93. C. Kikkert Beste ramlammeren: Carlo Veeger, Kees Commandeur (twee maal), Dick Kikkert. Jaap Eelman.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1999 | | pagina 7