'De lucht is
daar blijf je fit bij'
1-1-2
Krasse Groningse zweert bij Texel
Hoofd goed achterover'
jeslaagd
F amilieberichten
TEXELSE J> COURANT
jQslaagd
Texel'94 oefent
DAAR
RED JE
LEVENS
MEE
Adverteren?
\tyat ik z,eggert wou...
Cursus eerste
ulp aan kinderen
Sonnevanck
VRIJDAG 6 AUGUSTUS 1999
voor wat u voor ons heeft betekend.
We zullen u missen
We wensen ome Enne, de kinderen en
kleinkinderen heel veel sterkte toe.
Ineke
Anita, Arjan. Dlny
In het huis mijns Vaders zi/n vele woningen,
want Ik ga heen om u plaats te bereiden.
Johannes 14, vers 2
Intens verdrietig, maar dankbaar voor de liefde
en zorg die zij ons heeft gegeven en vol bewon
dering en diep respect voor de wijze waarop zij
tegen haar ziekte heeft gestreden, hebben wij
afscheid genomen van mijn innig geliefde
vrouw, onze lieve, zorgzame moeder en onver
getelijke oma
Cornelia Medema-van den Berg
7 |anuari 1924 t 5 augustus 1999
E. Medema
Douwe en Corry
Ina en Hans
Mireille
Jeffrey
Adrie en Anneke
Cormne en Wytze
Marloes
Witte Kruislaan 21,
1791 EG Den Burg.
Er is gelegenheid tot condoleren maandag
9 augustus van 19.30 tot 20.30 uur en dinsdag
10 augustus van 13.30 tot 14 00 uur in „de
Poort", Elemert 1 te Den Burg. Aansluitend
wordt de dienst van Woord en Gebed gehouden
in de Gereformeerde kerk, waarna de begrafenis
plaatsvindt op de Algemene begraafplaats aan
de Kogerstraat te Den Burg.
Moeder is thuis opgebaard
Indien u geen kaart heeft ontvangen kunt u deze
advertentie als zodanig beschouwen.
De selectie vai Texel'94 is deze
week begonnen met de training. De
conditie zal weer op'peil gebracht
moeten worden, want al op zaterdag
14 augustus wacht de eerste oefen
wedstrijd. Tegenstander is FC Voor
land uit Amsterdam. Vier dagen la
ter ontvaren de Texelaars
buitenlandse gasten- Al Shabab uit
cte Verenigde Arabische Emiraten
Dit team is van een respectabel ni
veau en wordt getraind door de be
kende Rinus Israël, door de Arabie
ren naar verluidt Rinus David
genoemd.
De oefensessie wordt afgesloten
met een wedstrijd tegen Hoofddorp,
waarna de strijd om de districtsbeker
begint. De tegenstanders hierin zijn
allemaal afkomstig uit de omgeving
van Hoorn, tweedeklasser Zouaven,
derdeklasser MFC en vierdeklasser
Westfriezen.
Programma
Zaterdag 14 augustus, 18.30 uur Texel'94-
Voorland; woensdag 18 augustus, 18.30 uur
Texel'94-AI Shabab; zaterdag 21 augustus,
18.30 uur: Texel'94-Hoofddorp; dinsdag 24
augustus, 19.00 uur Zouaven-Texel'94; zon
dag 29 augustus. 14 00 uur: Texel'94-MFC;
dinsdag 31 augustus, 18.30 uur: Westfnezen-
Texel'94.
TEXELSE -^COURANT
Voor een advertentie,
een Texelaartje of
een familiebericht kunt
u terecht bij Langeveld
en de Rooy aan de
Spinbaan 6, telefoon
35 26 00 of fax 31 41
11Ook voor vragen
over abonnementen
en bezorging kunt u
zich hier vervoegen.
Geopend tijdens kan
tooruren.
Een stukkie voor de
krant of het na
bestellen van een foto
kunt u naar de redactie
in de Warmoesstraat
45, telefoon 36 26 20,
fax. 323000of E-mail
tcnieuws@tref.nl
Lieve
Oma
Veilig in Jezus armen
Mireille
Corinne en Wytze
Marloes
Jeffrey
Den Burg, 5 augustus 1999
Bedankt
tante Corrie
De Koog vandaan, vonden mijn jong
ste dochters toen ze wat ouder wer
den Die wilden natuurlijk stappen.'
Sinds zeventien jaar verblijft ze ie
dere zomer in een caravan op Om
de Noord, de laatste zes jaar met
twee van haar dochters en aanhang.
'Mijn man is nu al weer dertien jaar
weg. Ik heb zelf een hartinfarct ge
had. maar zolang ik kan, blijf ik ko
men
Ze heeft veel zien veranderen. 'Vroe
ger was De Koog zo veel kleiner. Ik
herinner me nog dat we in de winter
met de slee van de Badweg afgin
gen. Niet te hard, zeiden we tegen
elkaar, maar veel maakte dat niet uit,
want er was toch geen verkeer.'
Een andere herinnering is die aan
Trijn Luitse. een wat zonderlinge
vrouw die samen met haar broer
Sieme even buiten De Koog woonde
'Ik zie hem nog aankomen, bij
Vredestein Dan kreeg ze koffie en
nog wat andere dingen en dan zei ze
Zo, ik heb weer voor een paar dagen
eten. Dat waren echte dorpstypes
Die heb je nu niet meer.'
Niet elke verandering was een ver
betering, beseft ze. En toen ze op
haar verjaardag met een dochter een
rondje in de auto maakte, ontdekte
ze weer dat het elders op het eiland
veel pittoresker is. 'Machtig, maar
om er nou met de caravan te staan,
nee. Het is jammer dat in De Koog
zoveel moois weg is, maar daar wen
je wel aan. Ik heb trouwens geen
moeite om aan iets nieuws te wen
nen. Tweeënveertig jaar lang heb ik
in Zoutkamp gewoond. Toen de kin
deren verhuisden en ze vroegen of
ik ook naar Buitenpost wilde, moest
ik daar wel even over nadenken.
Mijn man en twee dochters liggen er
begraven Maar ik heb het toch ge
daan en ik heb het er nu prima naar
mijn zin.'
Joop Rommets
jaria de Boer-van der Leij uit het Friese Buitenpost vierde woens-
lag haar 82ste verjaardag op camping'Om de Noord'in De Koog
)p zich al weinig alledaags, een dame van haar leeftijd die nog
ampeert. Nog opmerkelijker is dat ze al zo'n 65 jaar lang vrijwel
aarlijks opTexel verblijft en er zelfs een tijd heeft gewerkt. Hoewel
re vindt dat er in die tijd veel moois is verdwenen, blijft ze komen,
i0|ang ze kan:'lk weet niet precies wat het is, maar de lucht hier is
ieel bijzonder. Daar blijf je fit bij.'
werd overschaduwd door een nare
gebeurtenis. 'Hun zoontje Dickie
verdronk, Ik herinner het me nog
goed. We waren aan het wandelen
met de familie, toen hij ineens weg
was. Toen we hem vonden, lag hij
met zijn hoofd in het water
In de laatste maanden voor het uit
breken van de oorlog, verbleven er
al weinig toeristen meer in Opduin.
'Er zaten Nederlandse vliegeniers.
Op een ochtend wilde ik hun kamer
doen en toen bleek iedereen weg. Ik
zich opeisten, een besluit waar de
jonge bediende nog voor een ge
deelte schuldig aan was. 'Er werd
voor me gebeld. Toen ze me dat
kwamen vertellen, zei ik: Ja, ik weet
het. Er is telefoon voor me Dat had
ik al gehoord. Toen moesten we weg,
want ze waren bang om afgeluisterd
te worden.'
Haar volgende adres was in Ooster
end, bij een vriend met een zieke
moeder Ze noemt zijn naam, maar
wil die nief in de krant hebben. 'An-
levrouw De Boer is een krasse
lame. Eerst was ze wat verwonderd
lat haar schoonzoon het nodig vond
de krant in te seinen Want wat
tl ze nou helemaal te vertellen?
ïlimlachend. 'Soms heeft hij iets in
,|ti hoofd en dat moet het precies
gebeuren...' Ze voegt zich echter
,nel, wenkt de ene dochter om de
s van meneer aan te pakken,
raagt de ander om koffie in te
chenken en steekt van wal.
tanneer de van oorsprong
Ironingse (uit Visvliet) voor het eerst
el Marsdiep overstak, durft ze niet
ixacl te zeggen Een paar |aar voor
1935 in ieder geval, toen haar in
(osterend wonende zwager haar
ertelde dat er op Texel genoeg werk
vinden was 'Dat was Johannes
an Dijk Hij was getrouwd met een
luster van me. die al op jonge teef-
jd is overleden. Zij woonden toen
cg niet zolang op het eiland. Hij voer
p een kotter.'
dar eerste baantje kreeg ze in pen-
Vredestein, bij Nanning en
leertrui Kikkert. 'Ze vroegen er een
ies|e Ik werd gelijk aangenomen,
voor ik geloof zes gulden per week.
Dat was met zo veel, maar we kre
gen ook fooien en daardoor was het
toch leuk.'
Eén van haar dochters hengelt naar
een smeuïg verhaal dat ze kennelijk
wel eens heeft verteld, maar ze
wimpelt het weg. 'Ik werkte er in de
bediening en in de keuken. Er waren
soms best veel gasten. Ik herinner
me dat er een keer veertig of vijfen
veertig mensen logeerden.'
Daarna werkte ze een winter lang in
de huishouding bij een huisarts in
Den Burg wiens naam haar maar met
te binnen wil schieten. 'Het was er
gens in of bij de Weverstraat. Hij had
in ieder geval twee dochters. Een
ervan heette Tekla.'
's Zomers keerde ze terug naar
Vredestein, waar ze alras ook in de
winter zou blijven, tot ze in 1939 van
baan veranderde en in pension
Opduin terecht kwam bij Hem Wuis
en zijn vrouw, de ouders van Harry,
de eigenaar van het gelijknamige
(flink gegroeide) hotel
Ze kon het goed vinden met haar
Mevrouw De Boer-van der Leij (82), temidden van twee dochters, een schoonzoon en kleinzoon Cor:
Texel komen.'
Zolang Ik kan, blijf ik naar
(Foto Joop Rommets)
nieuwe werkgever, blijkt uit haar ver
halen 'Als ik naar mijn vader en
moeder was teruggeweest, werd ik
altijd opgewacht door meneer Wuis.
Ik zie hem nog staan op de haven
Ze vouwt haar handen. 'Ik heb het
nog niet zo lang geleden eens tegen
Harry gezegd. Hij staat net zoals zijn
vader altijd deed
De plezierige tijd bij de familie Wuis
ging naar meneer Wuis, die nog in
bed lag. Je mag er wel uitkomen, zei
ik. Het is oorlog.'
Een tijd lang bleef ze nog in Opduin,
dat op zeker moment gevorderd
werd door de Wehrmacht 'Wij moch
ten in één kamer blijven wonen. De
rest van het huis was voor hen.'
Die situatie duurde tot de Duitsers
ook de rest van het pension voor
ders vertel ik met verder.' Haar doch
ters plagen 'Had je wat met hem?'
Maar ze houdt voet bij stuk
In 1944, misschien was het al 1943,
besloot ze op aandringen van haar
ouders samen met haar zuster naar
huis terug te keren. 'We gingen met
een roeiboot van 't Horntje, met twee
fietsen en twee koffers. De schipper
wilde met naar de haven in Den Hel
der varen, want daar zaten de Duit
sers. Ik zou niet meer precies weten
waar, maar hij heeft ons ergens aan
de dijk afgezet. Tsja, als ik dat nu
nog eens zou moeten doen Ze is
even stil. 'Aan de andere kant Zo
klein was die roeiboot nu ook weer
niet. Er was plek voor ons tweeën,
voor onze spullen en dan voor de
schipper natuurlijk'
De terugreis bleek allerminst een
voudig, ook al omdat de Afsluitdijk
een tijd verboden gebied was. 'Ze
moesten eerst de boel opruimen Er
kwam een wagen met lijken voorbij.'
Uiteindelijk bereikte ze toch veilig
het ouderlijk huis. Maar ook hier
duurde het geluk niet lang, want tij
dens de bevrijding werd haar vader
aangereden door een Engelse
ordonnance. 'Ik weet nog dat we in
het ziekenhuis zaten en dat er wijn
werd uitgedeeld. Ik moest maar niet
drinken, zo vlak na de operatie, zei
hij. Kort daarna was hij dood.'
Texel bleef trekken en in 1950
keerde ze samen met haar man en
oudste dochter voor het eerst terug
op het eiland. 'Op Vredestein ja. maar
nu was ik op vakantie.' Het bleek een
hernieuwde kennismaking. 'We gin
gen bijna ieder jaar Mijn man werkte
bij een busonderneming en die had
huisjes voor de medewerkers op
Ameland. Maar wij gingen toch altijd
naar Texel.'
In de jaren zestig logeerde ze regel
matig op Elzenhof 'Dat was bij de
moeder van Jan Paulus Kikkert. Als
zij naar de manege ging, paste ik op
de boerderij. Ik deed er alles. Scha
pen voeren, de kippen. Dat vond ik
prachtig. En de verhuur, natuurlijk.'
Daarna werd regelmatig van adres
gewisseld. Een tijd lang verbleef het
gezin in een huisje van Jaap en Nel
Bakker van De Instuif aan de
Californiëweg en met een vouw
wagen werd op Loodsmansduin ge
kampeerd. 'Dat duurde niet zo lang,
want Loodsmansduin lag zo ver bij
Bdoe je als een peuter van de trap
Of als hij een slok uit een 'ver-
fles heeft genomen9 Hoe
:ed ouders ook opletten, kinderen
m soms onvoorspelbare dingen
teen ongeluk zit een klein hoekje,
tel gebouwtje van Kruiszorg aan
Schoonoordsingel 24 ten Den
ig wordt vrijdag 1 oktober een
rsus 'Eerste hulp aan kinderen'
geven
dens deze cursus leren ouders
landeren die veel met jonge kin-
Kite maken hebben) hoe ze ade
quaat kunnen reageren bij kleine
ongelukjes en in ernstige situaties.
De onderwerpen die aan bod komen
zijn onder meer bewusteloosheid na
een ongeval, snijwonden, kneuzin
gen, botbreuken en brandwonden.
De cursus, die wordt georganiseerd
docr Thuiszorg Kop van Noord
holland, duurt van 9.00 tot 16 00 uur.
Leden betalen 99,- en krijgen daar
het cursusmateriaal voor, een lunch
en koffie en thee De lunchpauze
duurt van 12.00 tot 13.00 uur. Voor
informatie en opgave kan op werk
dagen tussen 9.00 en 17.00 uur con
tact worden opgenomen met de
Gezondheidswijzen tel. 0223 - 650
135.
tensdagavond. Het begint net te
temeren en het wordt snel donker
Bde wolken die de hele dag al aan
gen doen denken. Na dagenlang
teen zoele avonden lijkt het haast
een doorgaans redelijk rus-
je plek in het bos staan nu tegen
etst elke boom fietsen geparkeerd
ook de weinige parkeerruimte
,5 #r auto's staat vol. Het duin op-
mmend naar de nog steeds nieuw
jende uitkijkpost, komen vrolijke,
rnmoedigende en opgewonden kre-
nde argeloze wandelaar tegemoet.
"9; an de voet van de toren is het een
J1 ezellige drukte. Niet alleen de ver-
achte toeristen, maar juist ook de
afwezige Texelaars geven het ta-
sa>
fereel een 'ons-kent-ons'-sfeertje.
Van de grond af lijkt de uitkijktoren
niet zo hoog als van bovenaf, maar
toch zijn er genoeg durf-als die -
weliswaar hangend aan een stevig
uitziend koord - langs de buitenkant
de afdaling durven wagen, wat tel
kenmale kreten van bewondering (en
angst9) aan de toeschouwers weet
te ontlokken
Bij gebrek aan bergen met een steile
wand, kunnen liefhebbers iedere
woensdagavond onder het toeziend
oog van medewerkers van activi-
teitenbureau Zandbank 'abseilen'
van de uitkijkpost op de Fonteinsnol,
één van de vele activiteiten op een
doordeweekse zomeravond. Over-
Gez. 290
Er is een land van louter licht
waar heilgen heersers zijn
Nooit gaat de gouden dag daar dicht
in duisternis of pijn
Verdrietig, zijn wij, door het overlijden van onze
lieve zus, schoonzus en tante
Cornelia Medema - v.d. Berg
Wij zullen haar erg missen.
We wensen Enne. de kinderen en kleinkinderen
veel sterkte toe.
Oosterend J.W. Ellen-vd Berg
A. Ellen
Den Burg W v.d. Bergt
T. v.d. Berg-Kuil
Oosterend W. v.d. Berg
I. v.d. Berg-Schraag
Den Hoorn H. Lap-v.d. Berg
D. Lap
Julianadorp J.A v.d. Berg
H. Keveling
Nijverdal H Ruumpol-v.d. Berg
A. Ruumpol
en neven en nichten
Ruimte om te parkeren is er volgens
de mensen van deze tijd toch nooit
genoeg en even wachten op een
parkeerplaats is er niet meer bij.
Moet daarom Sonnevanck verdwij
nen?
Fam A. Verwoerd,
Lekkerkerk
education' aan de universiteit aldaar.
Aan dezelfde universiteit richt ze
zich nu op de studie Psychologie en
Sociologie. Eerder volgde zij aan het
ROC in Den Helder een opleiding tot
activiteitenbegeleidster (AB) In dat
beroep is zij nu ook werkzaam in
Plymouth.
De 21 -jarige Yvonne Hin uit Den
Burg. momenteel woonachtig in het
Zuid-Engelse Plymouth, is geslaagd
v® 'The access course of
psychology and teaching to higher
dag zijn er verkopingen en markten,
kunnen kerken worden bezichtigd en
diverse plaatsen en gebouwen wor
den bezocht onder leiding van een
gids. 's Avonds wordt volleybal,
bridge en bingo gespeeld en de
nachtbrakers kunnen daarna naar
live-optredens en disco. Maar eerst
het abseilen
Het lijkt eenvoudig genoeg" de koor
den zien er stevig uit, de medewer
kers geven deskundig advies ('hou
je hoofd goed achterover') en de toe
schouwers vinden iedereen die langs
de buitenkant van de toren beneden
komt een held. Maar toch., het vergt
enig lef om - eenmaal bovenop de
toren - eenvoudig over de borstwe
ring te stappen De trap nemen lijkt
meer voor de hand te liggen - de
grond lijkt van bovenaf toch tamelijk
ver weg. IFOIOW (Pip) Barnard)
De oud-Texelaars Corine Timmer
en Joyce Bakker zijn tegelijk met
Louise Kortenhoeven uit Den Burg
geslaagd voor de hbo-opleiding
antroposofische gezondheidszorg,
leerroute sociaal-kunstzinnige thera
pie. De drie klasgenoten volgden de
studie aan de Hogeschool Leiden.
Corine schreef haar scriptie over de
'Goetheanistische fenomenologi
sche methode als hulpmiddel bij de
diagnose van vrij boetseerwerk'.
Joyce en Louise behandelden het
effect van smaragdgroen op ec
zeem.
Wij zijn geen Texelaars, maar komen
al ruim 25 jaar op het eiland met
vakantie. Daarom reageren wij op de
eventuele sloop van Sonnevanck.
Zulke plekjes als Sonnevanck moe
ten behouden blijven voor de vol
gende generaties, die ook nog moe
ten kunnen zien hoe Texelse huizen
met tuinen er vroeger uitzagen, Er
zijn in de jaren dat wij op Texel ko
men al genoeg van dit soort huizen
en gebouwen gesloopt en dat is toch
jammer.
