Een brood uit de oven,
dat straalt je tegemoet'
Jan Brouwer ziet plan
/an God in de sterren
Dirk en Jo Biesboer hielden van hun vak:
Irritatie over verbod productnamen
'TEXELSE f COURANT'
Geen prijzen
voor renners
Accountants
kantoor
treedt toe tot SRA
Jo en Dirk Biesboer, met In hun midden zoon Ronald, verwachten nu
aan een sociaal leven met familie en vrienden toe te ko-
Hettema fïl
VRIJDAG 20 AUGUSTUS 1999
ior Dirk en Jo Biesboer zijn het vreemde dagenNog een week
idan gaat hun banketbakkerij, Ofrein, voorgoed dicht Tot hun
jrdriet, want ze hebben vele plezierige jaren achter de rug. De één
de bakkerij, de ander in de winkel. Maar ze zijn ook opgelucht,
ant het bakkersvak betekent keihard werken. Aan een sociaal
ven met familie en vrienden verwachten ze nu pas echt toe te
jmen.'Dat zal best wennen worden. Want zo'n leven hebben we
soit gekend.'
jppen na tientallen jaren met toe-
ding te hebben gewerkt in je eigen
drijf, dat doe je niet zomaar. Wan-
er Dirk (61) en Jo (53) Biesboer-
iin over vroeger vertellen én over
besluit om de winkel te verko-
n, dan kun je de weemoed bijna
hun woorden afscheppen 'Ik
ssnog heel graag doorgegaan, als
jong en mooi was geweest', glim-
thl Dirk. 'Ik zal de vrolijkheid in de
nkel best missen', bevestigt Jo.
iker in de tijd van Pasen, Sinter-
ias, Kerstmis. Dan is het hard
irken, maar ook erg leuk. ledereen
wen. Ongeveer tweehonderd vier
kante meter willen ze verhuren, op
de rest (circa driehonderd vierkante
meter) beginnen ze een sportwinkel.
Aanvankelijk met Legierse als eige
naar en Biesboer junior als mede
werker, maar met de bedoeling dat
Biesboer de zaak te zijner tijd over
neemt. 'Dit is een prachtige kans voor
hem', vinden zijn vader en moeder.
'Hij is een prima bakker, maar hij
vindt het contact met klanten nog
veel leuker Als verkoper zal hij het
best redden.'
keuze om nu te stoppen was
hier een logische Daarbij speelde
il alleen de leeftijd maar ook de
ikomst van zoon Ronald een be-
rgrijke rol. Hij is sinds 1991 als
kker werkzaam in het bedrijf, maar
d nooit verbloemd ooit nog eens
s anders' te beginnen. Die kans
ed zich plotseling voor toen Theo
gierse van de Sportshop en hij
ar vonden. Het nieuwe
dernemersduo laat na het sluiten
i het bedrijf (zaterdag 28 augus-
is de laatste dag) een groot deel
het pand plus twee naast
legen woningen slopen en herbou-
Dirk Biesboer werkt sinds 1951 inde
bakkerij. Eigenaar was toen Jan
Hendrik Kikkert, wiens vader Albert
het bedrijf in 1890 was begonnen.
Biesboer: 'Toen ik er begon, werkte
Kikkert samen met Bernard Boks.
die het later heeft overgenomen In
de bakkerij zat toen nog een gemet
selde oven. Die werd ooit gestookt
op takkenbossen Nu stond er een
oliebrander voor. Ik verdiende 7,50.
voor zestig uur in de week'
Dat Biesboer bakker zou worden,
stond al lang vast. In Oosterend,
waar hij opgroeide, woonde het ge
zin tegenover bakkerTimmer. 'Ik ging
er als jochie vaak kijken, bijna eike
dag.'
Graag had hij dan ook een bakkers-
opleiding gevolgd, maar die was
zelfs in de kop van Noordholland niet
te vinden. 'Van armoed ben ik maar
naar de ambachtsschool gegaan,
om te leren timmeren. Die zat in Den
Helder Niet in één gebouw, maar
door de hele stad verspreid.'
Zijn carrière als scholier duurde met
lang. Op 13-jarige leeftijd werd Bies
boer aangenomen bij bakker Kikkert
h de Weverstraat Zijn opvolger
Boks zou hij met een paar kleine
onderbrekingen trouw blijven. 'Ik heb
ook nog een tijdje bij Timmer in Der
Burg gewerkt en na mijn diensttijd bij
een bakker in Wieringerwerf. Daarna
ging ik weer terug naar Boks
In september 1962 werd de zaak
overgenomen door Ofrein, die tot
dan toe bedrijfsleider was geweest
bij bakkerij Pronk in Den Helder Dirk
bleef er niet alleen werkenmaar werd
ook verliefd op Ofrems dochter Jo,
die in de winkel werkte Het jonge stel
kreeg zijn zegen, maar wél besloot
hij zijn aanstaande schoonzoon weer
naar school te sturen
Het waren zware tijden voor Dirk. 'Je
werkte van vijf uur 's ochtends tot
zeven uur 's avonds. En op je vrije
dag of in de avonduren ging je naar
school. Dat is met te vergelijken met
tegenwoordig. Nu kom je niet meer
aan het werk voor je de hele oplei
ding afgerond hebt.'
Klagen deed hij echter nooit: 'leder
een deed het, je wist eigenlijk niet
anders. Het kwam niet in je hoofd op
om zoiets te weigeren Je was blij
dat je werk had
Onder invloed van het groeiende toe
risme besloot Ofrein in 1964 bakke
rij en winkel ingrijpend te verbouwen
Bovendien kwam er een diepvries,
de eerste op Texel, die in de schuur
in de grond werd ingegraven. 'Zo
hadden we altijd een voorraad verse
honderd broden naar De Instuif, een
bungalowparkje in de Dennen
Winkelsluitingstijden bestonden nog
niet. Iedere avond waren we sowieso
tot negen uur open En op zondag
ochtend natuurlijk. Koelkasten had je
met en de klanten vroegen toch om
vers brood Op het hoogtepunt wa
ren er veertien, vijftien man aan het
werk. We draaiden toen nog met een
dag- en een nachtploeg. Ik begon
zei 's ochtends om vier uur en
werkte door tot het begin van de
avond. Dan ging ik een paar uur naar
bed en daarna begon de dag weer
Zo ging dat.'
In 1973 werd Dirk medefirmant, vijf
jaar later sloot Leen Vonk zich bij hen
aan. Hard werken bleef desondanks
het parool 'Tijd voor een sociaal le
gende dag Ik ben meestal om half
tien weer weg. want om half vier
moet ik weer op. In de jaren zeven
tig, in de begintijd van de Twaalf
Balcken, gingen we nog wel eens
een biertje drinken. Dat was naast de
deur. Ronald was nog klem. We gin
gen af en toe even luisteren om te
horen of alles rustig was Dat waren
nog eens tijden Slapen deed je bijna
met, We bakten nog zelf brood, dus
ik stond om half twee weer naast
mijn bed. Tsja, je was jong he..
Biesboer hield van zijn vak Vooral
als banketbakker kon hij zich hele
maal uitleven 'Het is creatief werk.
De kunst is om steeds leuke dingen
te bedenken De mensen vragen dat
gewoon, zeker met de feestdagen
Maar ik vond brood ook leuk. Het is
men.
kadetten en krentenbollen voorhan
den', herinnert Dirk zich.
'Er was enorm veel werk in die tijd',
vertelt hij. 'De broodfabrieken van de
overkant leverden nog niet op Texel.
We voorzagen zo'n beetje alle su
permarkten en kampwinkels op het
hele eiland van brood. Er gingen 's
zomers iedere dag alleen al twee
ven had je niet. Eén keer in de week,
op donderdagavond, gingen mijn
schoonvader en ik naar de klaver-
jasclub. Toen hij ermee stopte, ben
ik gaan biljarten. Dat doe ik nog
steeds. Ik ga er altijd al om half acht
naar toe, zodat ik vroeg kan spelen.
Je kunt het zo laat maken als je wilt,
maar dat merk je dan wel de vol-
(Foto Joop Rommets)
een levend iets Als er een mooi
brood uit de oven komt, dat straalt
je gewoon tegemoet. En als het dan
ook nog goed smaakt, dan is iedere
bakker trots.'
De enorme variëteit in brood die te
genwoordig zo gewoon is, bestond
vroeger niet. 'Mijn vader is daar des
tijds eigenlijk mee begonnen', vertelt
Jo. 'Als hij op vakantie was. ging hij
altijd 's nachts op pad om te kijken
bij de bakkerijen in de buurt Dat
deed hij ook in het buitenland. Tij
dens een vakantie in het Zwarte
Woud heeft hij het gebak ontdekt dat
we nu nog als Schwarz Walder ver
kopen.'
In 1991 kwam ook zoon Ronald in
het bedrijf Het was een belangrijk
jaar, want het bedrijf werd verbouwd
en kreeg er een konditorei bij, waar
de klanten hun net gekochte gebakje
met een kopje koffie erbij kunnen
nuttigen. 'Dat was een must. Er
kwam steeds meer concurrentie. We
hebben toen ook besloten ons brood
bij anderen te betrekken en ons te
specialiseren in het banket.'
Het besluit legde de familie Biesboer
geen windeieren. Behalve Dirk en Jo
konden ook Ronald en echtgenote
Agnes - die eveneens in de winkel
werkt - een aardige boterham verdie
nen, samen met (nu) acht voltijd- en
deeltijdmedewerkers.
Nu zijn dan de laatste dagen aange
broken, waarin nog allerlei zaken
moeten worden afgehandeld, zodat
eigenlijk maar nauwelijks tijd over
blijft om terug te blikken. Maar soms,
tussen de bedrijven door, gebeurt dat
toch. 'Ik bedacht me dat ik precies
37 jaar in de winkel heb gestaan',
mijmert Jo. Dirk lacht: 'Ronald vroeg
laatst of ik een idee had hoelang ik
had gewerkt. We stelden het aantal
uren op tien op een dag. zes dagen
in de week. Dat is aan de voorzich
tige kant natuurlijk, maar omgere
kend naar een veertig-urige werk
week heb ik op die manier toch al 72
jaar gewerkt.'
Grote plannen voor de toekomst
hebben ze niet. 'Ik ga dit jaar voor het
eerst mijn verjaardag vieren. Dat kon
tot nu toe niet. want ik bent op 30
december jarig', grinnikt Dirk. 'Eerst
maar eens met z'n allen op vakan
tie, dat hebben we nooit gekund',
verheugt Jo zich. 'Daarna zien we
wel weer. Echte hobby's hebben we
niet. Daar hadden we geen tijd voor.
Maar we zullen ons best vermaken.
Gewóón leven, dat is toch het mooi
ste dat er is...'
Joop Rommets
Igeheim van de sterren'is de titel van het boekje van Jan Brouwer dat
mgs bij Vision Evangelische Uitgeverij verscheen. Hij legt er zijn lezers in
taf het zichtbare - dampkring, zon, maan en sterren - een 'heenwijzing'
ut voor het onzichtbare, de hemel. Het universum zit niet toevallig zo in
aar, maar is een boodschap die God erin heeft gestopt
boodschap lijkt op het eerste ge
il complex. Zelfs de ster die het
at weg staat van de aarde, staat
ar niet zomaar, maar maakt onder-
el uit van de mededelingen die God
mens wil doen. Maar wie er de bij-
*bij pakt en deze nader bestudeert,
dt voldoende aanwijzingen om te
"grijpen wat Hij wil zeggen, maakt
«uwer de lezer duidelijk,
slaat de zon gelijk aan de 'Tora' of
txfs woord', wat volgens Brouwer te
ten is in Psalm 19:2-8:
e hemelen vertellen Gods eer, en
'I uitspansel verkondigt het werk
her handen, de dag doet sprake
islromen aan de dag, en de nacht
edikt kennis aan de nacht. Het is
ien sprake en het zijn geen woor-
n, hun stem wordt niet vernomen,
di gaat hun prediking uit over de
inse aarde en hun taal tot aan het
einde der wereld Hij heeft daarin een
tent opgeslagen voor de zon. die is
als een bruidegom die uitzijn bruids
vertrek treedt, jubelend als een held
om het pad te lopen Van het ene
einde des hemels is haar opgang en
haar omloop tot het andere einde
mets blijft verborgen voor haar gloed.
De wet des Heren is volmaakt, zij
verkwikt de ziel.'
Aangezien de maan het licht van de
zon weerkaatst - en dat meer doet
naarmate zij dichterbij staat -, noemt
Brouwer dit hemellichaam een 'getui
gend Licht'de profeet die getuigt van
Gods woord
De sterren tenslotte, die groot in aan
tal en verscheidenheid zijn, noemt de
Texelse evangelist 'Gods kinderen
ieder z'n eigen naam, z'n eigen lei
ding en taak. Niet één is hetzelfde! En
toch -jajuisti- passen ze allen bij el
kaar, als één volk.'
Het boekje is niet toevallig tot stand
gekomen,'vertelt Brouwer, die vorig
jaar vierde dat hij samen met echtge
note Paula al 35 jaar het evangelie
predikt op markt, strand, camping en
tijdens huissamenkomsten. Zelf heeft
hij al sinds zijn jeugd belangstelling
voor het onderwerp. 'Ik kijk 's avonds
graag naar de sterren. Ik vind er in
spiratie in, ook bij de voorbereiding op
een prediking. Zo'n 25, 30 jaar gele
den heb ik al eens een boekje ge
schreven over de betekenis van de
dierenriem. Daarover vertelde ik al
toen we in de Warmoesstraat de
jeugd van de middelbare school op
vingen. Daarna is het wat weggezakt,
maar een paar jaar geleden las ik een
paar artikelen van Duitse en Ameri
kaanse wetenschappers Sindsdien
heb ik me er weer meer in verdiept.
In dit boekje heb ik geprobeerd het in
een breder verband uit te werken.'
Dat zon, maan en sterren meer te
betekenen hebben dan je op het eer-
Srouwer: 'De mens is vindingrijk om een soort rite van het geloot te maken
(Foto Joop Rommets)
ste gezicht zou geloven, is een diepe
overtuiging van Brouwer 'De weten
schap signaleert en beschrijft alleen
maar Dat is zo'n koele benadering.
Dat vind ik erg jammer. Alles is door
God ontstaan. Als je de zichtbare din
gen bestudeert, leer je het onzicht
bare, het eeuwige begrijpen
Voorwaarde is wel dat de'student'de
bijbel erkent 'De boodschap van de
sterren is belangrijker dan hun na
tuurlijk gegeven. Als je met gelooft wat
er in de bijbel staat, kun je misschien
wel interessante dingen lezen in mijn
boek, maar het belangrijkste ontgaat
je dan
Dat zijn eigen werk op het oog niet
zoveel verschilt van dat van de astro
logen, erkent Brouwer. 'De astrologie
heeft van oudsher geheime beteke
nissen gegeven aan de sterren. Aan
de ene kant bestrijd ik die aan de
andere kant geloof ik ook in een die
pere zin. Maar zij gebruiken die voor
een eigen bedoeling.'
Als Brouwer de tegenstelling tot de
astrologie uitlegt, gebruikt hij de term
duistere geest. 'De betekenissen van
de astrologen boezemen angst in. Je
zag dat nu ook aan alle verhalen die
verteld werden over de eclips Ook de
komst van een nieuw millennium zaait
verwarring bij veel mensen. Ik wil die
angst juist wegnemen. Mensen hoe
ven niet bang te zijn. Het gaat om
Gods liefde1'
Hoewel Brouwer gelooft dat zijn
boekje de mensen kan helpen, stond
hij allerminst te popelen om het uit te
brengen: 'Vrienden van de bijbel
studie stimuleerden me. Maar ik twij
felde. Moet je eens bij ons in de win
kel kijken Er is al zoveel geschreven.
Aan de andere kant, als het iets toe
voegt, dan is dat een reden om toch
je best te doen.'
Brouwer hoopt dat zijn werk - dat ver
scheen in een oplage van tweedui
zend - z'n weg vindt Dat lijkt aardig
te lukken, want hij heeft al kopers in
de winkel gehad van wie hij niet had
gedacht dat ze geïnteresseerd zou
den zijn. En mochten de contacten die
hij in Duitsland heeft, leiden tot een
vertaling in het Duits, dan wordt zijn
boodschap helemaal weids verspreid
Maar één vraag zal niet zomaar wor
den beantwoord: wat doen de lezers
ermee?
'Dat is moeilijk te meten. Kijk naar de
bijbel, die is door miljoenen mensen
gelezen. Er zijn hele kerken door ont
staan Maar of ze er ook echt hun le
ven door laten leiden, is de vraag. De
mens is vindingrijk om een soort rite
van het geloof te maken, zodat het je
persoonlijk leven met hoeft te veran
deren.'
Voor Brouwer zelf is het geloof in ie
der geval veel méér dan een aantal
vaste gebruiken: 'Na mijn werk in de
winkel, op de camping, het strand en
thuis, op Elba, is dit een verandering,
meer variatie. Maar met steeds de
zelfde kern...'
Jan C. Brouwer: Het geheim van de
sterren: Hoe de Bijbel Gods plan in
de sterren onthult. Vision Evange
lische Uitgeverij, Groningen, 1999.
Het boekje is onder meer verkrijg
baar bij 'Het Olijfblad' in de Wever
straat in Den Burg.
De productborden op dit proetperceel zijn op grond van een provinciale verordening niet toegestaan.
Is het nu wel of niet gewenst om
borden voor productnamen tussen
landbouwgewassen te plaatsen? De
provincie vindt dat de boodschappen
ten koste gaan van het landschap en
heeft het verboden. 'Gaat dit niet wat
ver'', stelde Dick Drijver (Texels
Belang) het verbod aan de kaak
Navraag bij de provincie leert dat
dergelijke borden eigenlijk al lang
niet meer zijn toegestaan. Op grond
van de (provinciale) verordening op
schriften en opslag worden ze als
reclameboodschappen gezien De
ergste overtredingen worden het
eerste aangepakt.
'De consument wil toch worden geïn
formeerd over het product dat op het
land staat. Bovendien staan de bord
jes er maar een maand of drie', sprak
Jan Koolhof (CDA) zijn afkeuring uit
over het verbod 'Alleen Hettema is
toch wat anders dan productinfor
matie', vond Arthur Oosterbaan
(GL), die zich nog meer ergerde aan
de omvangrijke borden die het circus
Een grote groep Texelse wielren
ners nam afgelopen weekend in
het Limburgse Beesel deel aan het
Nederlands kampioenschap wiel
rennen. Geen van hen kon een
aansprekende prestatie neerzet
ten, uitgezonderd Natascha van
der Vis, die met een vierde plaats
in de buurt van de medailles
kwam.
Bij de junioren verdedigde Ricardo de
Graaf van de ploeg van Bauknecht/
Rab de .kampioenstitel die hij vorig
jaar op het eiland verrassend in de
wacht sleepte. Hij kwam ditmaal al
snel op achterstand, net als Jan
Dankers en Robert Jan Appel van
Fiets Sportief Alleen Roel Bakker
wist het peloton bij te houden, maar
ook hij zag geen kans een prijs in de
wacht te slepen.
Hoewel er slechts acht dames aan
de start verschenen, greep Nata
scha van der Vis net naast de me
dailles. De damesrenners werden in
de laatste ronde op het vijf kilome
ter lange parcours ingehaald door de
junioren, die twee minuten eerder van
start waren gegaan. De drie eerste
dames slaagden erin mee te rijden
met het juniorenpeloton, maar voor
Van der Vis - die daags tevoren had
deelgenomen aan de Texelse triatlon
- gingen de heren net te snel.
Jan Zijm en Paul van Arnhem reden
bij de heren ouder dan veertig een
goede koers Zijm reed de wedstrijd
keurig uit, hoewel hij op het laatst het
peloton toch moest laten gaan. Van
Arnhem eindigde in het peloton.
Remco Nagtegaal, Frans Hopman..
Guido Banda en Marten Visser kwa
men in het hoofdnummer (heren van
23 tot en met 39 jaar) in actie De
drie eerstgenoemden konden we
gens 'grieperigheid' na tien kilometer
het hoge tempo met volhouden, maar
Visser leek een goede wedstrijd te
rijden. Hij wist zich bij de eerste vijf
tien van het peloton te scharen en
zelfs een wolkbreuk kon hem niet uit
de kop verdrijven Na een uur rijden
maakte een lekke band echter een
einde aan alle ambities van zijn
ploeg.
verspreid over het eiland plaatste 'Ik
kan me met voorstellen dat iemand
die dat ziet nog een kaartje wil ko
pen.' Bordjes langs de agrarische
kavels waarop echte informatie
wordt gegeven over het landbouw
product, zou wel een mooie aanvul
ling zijn, oordeelde Hans Roeper
(PvdA) Een suggestie waarbij wet
houder Schilling zich aansloot.
Accountantskantoor B&B Van der
Vis en Den Boer is toegelaten als
lid van de Samenwerkende Regi
steraccountants en Accountants-
Administratieconsulenten. Het
SRA is de grootste organisatie van
zelfstandige, openbare accoun
tantskantoren in Nederland.
Aan het lidmaatschap ging een uit
gebreid onderzoek vooraf dat was
gericht op de kwaliteit van de dienst
verlening. Aansluiting bij de SRA
schept voor het kantoor aan de
Abbewaal de mogelijkheid om met
behoud van de eigen identiteit de
kwaliteit van de dienstverlening ver
der te professionaliseren Kantoren
die bij SRA zijn aangesloten kunnen
een beroep doen op vaktechnische
bijstand en ondersteuning, waardoor
het kennisniveau is gewaarborgd.'Zo
kan ons kantoor op het gebied van
deskundigheid en kennis ver boven
haar eigen compacte formaat uitstij
gen. zonder haar laagdrempeligheid
te verliezen', aldus Maarten-Jeroen
den Boer.
