Nederlands voor
iedereen bij ROC
'Het was dit keer
echt een zware race'
lllisj
André en Piet blijven actief
in 30-jarige eilandcompetitie
II
TEXELSE f couRANT
Ondanks fraaie weer tijdens Texelrace
Programma
zaalvoetbal
Vallende sterren
Uitslagen voetbal
Callanetics
Voetbalprogramma
DINSDAG 21 SEPTEMBER 1999
Sj-,
■- v.»}/
v ;-'X.
l- v
-■■fiiiBBSlK
Klaas Jan van der Vis rondde als snelste Texelaar het eiland.
Vreugde en verdriet lagen tijdens
de zaterdag gezeilde Texelrace
dicht bij elkaar. Terwijl winnaar
Stephan van den Berg na zijn aan
komst bij paal 9 de champagne rij
kelijk liet vloeien, worstelde de
jongste Texelse deelnemer Adriaan
van Rijsselberghe om zijn eerste
rondje Texel te voltooien. Dat lukte
niet, want de ambitieuze debutant
werd bij Oudeschild van het water
gehaald. Tijdens de zonovergoten
tiende editie van het evenement
overwonnen toch nog 50 van de 59
gestarte plankzeilers de elemen
ten.
Voor zeilers als Adriaan die een wat
bescheiden zeil op hun plank hadden
slaan was windkracht vier tot vi|f uit
zuidoostelijke richting aan de magere
kant. Hun plank kwam onvoldoende
uit het water en hield daardoor veel
wrijving, waardoor de snelheid te laag
bleef 'Het was dit keer echt een
zware race, vooral doordat we aan de
Noordzeekant steeds moesten
afkruisen', beaamde Klaas Jan van
der Vis, die als snelste Texelaar op de
38"' plaats zijn plank op het strand bij
Stephan van den Berg, winnaar van de
tiende Texelrace.
Woensdag 22 september
Texel'94 E1-De Koog E1 18.00
Oosterend D1 -Texel'94 D1 18 45
De Krim 3-RAB 2 19.30
lasterend 4-ZDH 2 20.20
jKV 3-ZDH 3 21.10
Donderdag 23 september
Texel'94 6-Texel'94 8 19.00
De Koog 3-RAB 1 19,50
Kantje 3-Jelleboog 4 20.45
KM4-DeKrim4 21.35
Vrijdag 24 september
De Krim C2-De Koog C2 16.45
paal 9 afmeerde. 'Als je board uit het
water komt, wij noemen dat planeren,
kom je wat tot rust. Afgezien van het
stuk voorbij de VC-boei, toen de wind
even lekker aantrok, heb ik dat van
daag helemaal niet gehad,Van der
Vis voer met een zeiloppervlak van
8,3 vierkante meter, het grootste dat
hij had Dat is nog altijd een stuk klei
ner dan Van den Berg, die bij de start
kon kiezen uit een veelheid aan ma
teriaal, en met een zeil van tien vier
kante meter de zee op ging. 'Met
deze wind moet je natuurlijk zo groot
mogelijk op weg gaan. Het is met
wind mee de kunst om in planér te
blijven, want dan heb je geen druk in
het zeil. Waarschijnlijk vliegen we met
bakken wind terug. Het leuke van
zo'n rondje is dat je alle windrichtin
gen een keer krijgt.'
Slim
De voormalige Olympisch Kampioen
bedankte vooraf voor de favorieten
rol. 'Ik surf louter nog uit hobby en
doe één of twee wedstrijden per jaar.
de Texelrace en Den Helder/De
Cocksdorp-vice verca. Het is altijd
leuk hier. Dit is een echte wedstrijd en
het is leuk om weer een keer bij de
jongens te zijn en te kijken hoe de
Nederlandse top in elkaar steekt. Als
ik er een beetje bij zit, ben ik helemaal
tevreden.' Lange tijd zag het er naar
uit dat Ron Ruiter hem de loef zou
afsteken, maar in het Molengat
toonde Van den Berg zich de slimste
door met een ruime bocht de wind op
te zoeken en zijn opponent op slechts
enkele meters voor te blijven. De
snelle finish in 2.25 uur verraste zelfs
het ontvangstcomité op paal 9, dat er
op het nippertje in slaagde tijdig met
de champagne klaar te staan.
Pechvogels
Het legertje pechvogels was met
groot, maar het persoonlijk drama
Klif C1-Texel'94 C1 17.25
Texel'94 2-Texel'94 5 18.15
Klif 1-Oosterend 1 19.05
De Krim 2-Jelleboog 2 20.00
Klif 2-De Koog 1 20.50
Jelleboog 1-Texel'94 1 21.40
Mantje 2-Jelleboog 3 22.30
Alsof er veertig vallende sterren naar
beneden kwamen. Zo leek het toen
zaterdagavond de jaarlijkse nacht
wedstrijd werd gespeeld op de
Texelse golfbaan. Steeds speelden
twee golfers samen 'greensome',
waarbij de bal door beiden werd af
geslagen, waarna met de beste bal
verder werd gespeeld. Ruim veertig
lichtgevende ballen zweefden over
was er niet minder om. Bijvoorbeeld
voor favoriet Alexander Hoekstra, die
op het gebied van marathonsurfen
zijn sporen wel heeft verdiend. Het
materiaal liet hem zaterdag vlak voor
de finish in de steek, toen zijn mast
in tweeën brak Tegenslag was er ook
voor Kas Kaspers, de veteraan die
zaterdag zijn laatste rondje om Texel
zeilde. Zijn voornemen om dat andere
eiland (Manhattan in New York) te
ronden was voor een televisieploeg
van SBS en RTL 4 reden om hem
vanaf het ontbijt te volgen. De filmers
sloegen de waarschuwingen in de
wind en verkeken zich op de heftige
branding. Ze kregen een aantal flinke
golven over zich heen, waardoor ze
afzagen van het filmen op zee. De
schade aan de apparatuur bedroeg
volgens een eerste schatting
ƒ150.000,-. Ook de hoofdrolspeler in
hun reportage bleef niet vrij van te
genslag- tijdens de race scheurde
Kaspers' zeil, waardoor hij de strijd
voortijdig moest staken.
Texelaars
De vijf Texelse deelnemers zijn qua
prestatie normaal gesproken aan el
kaar gewaagd. Gert Jan de Wit ging
aanvankelijk voorop, maar werd al
snel ingehaald door Van der Vis. De
Wit, die erop gerekend had dat de
wind verder zou aantrekken, be
schikte over te weinig zeiloppervlak
en had het zwaar. Aan de oostkant
van het eiland sloegen vermoeidheid
en concentratieverlies toe. Ook
Texelaar Joost Albers was gestart
met 8,1 vierkante meter zeil, terwijl de
meesten voor 9 meter kozen. De
surfer kon onvoldoende meekomen
en moest al bij paal 33 afhaken.
Adriaan van Rijsselberghe had het
eveneens moeilijk en ging bij De
Cocksdorp ook naar de kant, maar
koos nadat hij z'n zeil had gespannen
weer het ruime sop. Net als De Wit
de kleine par 3-baan, waar de erva
ren Karl-Heinz Röpke en de pas kort
spelende Tonny ter Horst met maar
liefst 48 stablefordpunten als beste
team uit de bus kwamen. Zij moch
ten de door Joost Brieko geschonken
wisseltrofee in ontvangst nemen. De
tweede prijs was voor Henk Wijsman
en Kees Zwaan (43 punten), de derde
voor Wil Homan en Shirley Medema
(42).
Voor het eerst werd dit jaar een prijs
uitgeloofd voor een neary op de ne
gende hole. Deze werd in de eerste
ronde gewonnen door Dirk Jan
Brinks en in de tweede ronde door Jo
Oosterveer, die in het aardedonker
zijn bal tot een meter van de vlag wist
te slaan.
zag de talentvolle surfer bij Oude
schild de rode vlag vallen. Ook Aukje
Meppelink, de enige vrouwelijke
deelnemer, moest bij Oudeschild de
strijd staken. Ron Broersma zeilde in
het kielzog van Van der Vis een
knappe race en stapte met lang na
zijn eilandgenoot bij paal 9 als tweede
Texelaar aan wal.
De Texelrace kreeg zaterdagavond
en vervolg in De Kiekendief, waar
Zaterdag 18 september
Texel'94 B1 - Winkel B1 8-3
Spartanen B1 - Texel'94 B2 0-3
BKC B2 - Texel'94 B3 bezoekers
n.o.g.
ZAP B2-De Koog B1 2-4
Texel'94 C1 - Hugo Boys C1 0-3
HRC C2 - SVO/Texel'94 C1 5-3
De Koog C1-ZAP C3 2-7
HRC D1 - Texel'94 D1 0-5
Texel'94 D2 - ZAP D2 9-0
G-voetbal
Texel'94 - Argon 5-1
Texelse pupillencompetitle
Texel'94 F2-Texel'94 F3 2-5
Texel'94 Fgr.-Texel'94 Fbl. 1-4
De Koog F1-De Cocksdorp F1 4-1
Oosterend F1-ZDH F1 12-0
Oosterend E1-Texel'94 F1 10-2
De Koog E1-ZDH E1 13-1
De Cocksdorp E1-Texel'94 E2 1-7
Texel'94 E1 -Texel'94 E3 9-1
Texel'94 E4-Texel'94 E5 15-0
onder het genot van een tropisch
maal de prijzen werden uitgereikt.
Afscheid werd genomen van
wedstrijdleider Jan Thomsen, die het
na tien jaar voor gezien houdt. Zijn
opvolger is nog met bekend. Voor
pechvogel Alexander Hoekstra kreeg
de Texelrace toch nog een vreugde
vol einde. Wegens zijn brede inzet op
het gebied van surfen viel hem de Jan
Thomsen erepenning ten deel.
Texel'94 E6-De Koog E2 2-16
ZDH D1-Oosterend D1 5-1
Texel'94 D4-Texel'94 D5 1-7
Zondag 18 september
HRC-Texel'94 1-2
DWOW-ZDH 5-1
De Koog-GSV 8-2
Wherevogels-Oosterend 0-1
Texel'94 2 - Always Forward 3
bezoekers n.o.g.
Schagen 3 - Texel'94 3 0-6
Texel'94 A1 - ZAP A1 1-7
In de nieuwe zaal bij de sporthal be
ginnen donderdag 23 september de
lessen callanetics van Manda
Bergsma. Een les bestaat uit een
warming-up, gevolgd door spier-
versterkende oefeningen op muziek.
De lessen worden gegeven van 20.15
tot 21.15 uur; voor opgave en inlich
tingen: Manda Bergsma, tel. 319708.
Is het nu milenniummillenium of
millennium? Zelfs mensen die
doorgaans hun geschreven taal
goed spellen, kunnen bij een
woord als dit in de fout gaan. Nu is
het een enkele keer fout schrijven
van een moeilijk woord niet perse
een probleem. Er zijn echter vol
wassenen die onzeker zijn over
hun spelvaardigheid. Voor hen is
een cursus Nederlandse Taal van
het ROC Kop van Noord-Holland
een uitkomst. Tijdens zo'n cursus
wordt veel geoefend met het goed
spellen van woorden. De recente
invoering van de nieuwe spelling is
een goede aanleiding om voor een
cursus Nederlandse Taal in te
schrijven.
Sommige cursisten Nederlandse Taal
van het ROC op Texel willen hun oude
schoolkennis van het Nederlands
ophalen en bijspijkeren. Anderen vol
gen het vak naast een beroeps
gerichte opleiding vooral om hun
schrijfvaardigheid te vergroten. Weer
anderen vonden de taallessen in hun
lagere of middelbare schooljaren te
moeilijk en zijn klaar voor een nieuwe
kans. Er zijn ook cursisten die met het
vak Nederlands graag door willen
gaan tot en met het mavo-examen.
Ze zijn allemaal op hun plek in de les
lokalen van de Ouwe Ulo, waar het
ROC Kop van Noord-Holland een
vestiging heeft.
Het ROC Kop van Noord-Holland
biedt dit jaar het vak Nederlandse
Taal aan op alle niveaus, ledereen die
op enigerlei manier wil werken aan
zijn of haar kennis en vaardigheden
met betrekking tot het Nederlands,
kan zich bij het ROC aanmelden. Bij
de inschrijving wordt in overleg met
de docenten bepaald welke groep en
welke leerweg voor de nieuwe cursist
Zaterdag 25 september
Dindua A1 -Oosterend A1 14.30
Schagen B1 -Texel'94 B1 14.30
Texel'94 B2-Andijk B1 13.30
Texel'94 B3-Dirkshorn B1 13.30
Nieuwe Nied. C1-Texel'94 C1 13.00
SVOA"exel'94 C1-BKC C1 13.30
Helder C3-De Koog C1 11.15
Texel'94 D1-Helder D1 10.30
HRC D3-Texel'94 D2 10.00
Texel'94 D3-JVC D5 10 30
G-voetbal
HOSV 1-Texel'94 1 13.00
Texelse pupillencompetitie
Texel'94 F3-Texel'94 Fgroen 10.00
Texel'94 FSkil-De Koog F1 10.00
ZDH F1-Texel'94 F2 10.00
O'end F1-De Cocksdorp F1 10.00
Texel'94 Fblauw is vrij.
de beste is. De ervaring van ROC
taaldocenten Slem Zijm en Niek
Groot is, dat de meeste cursisten
hun spelling van het Nederlands wil
len verbeteren (nieuwe spelling!), of
hun vaardigheid in het schrijven van
(korte) teksten, zoals brieven en ver
slagen, willen vergroten. Ook het le
ren invullen van formulieren vinden
veel veel volwassenen belangrijk. Bij
het bepalen wat voor een individuele
cursist de beste groep is, wordt ge
keken naar al aanwezige kennis en
vaardigheid en naar het gewenste
studietempo. Ook speelt mee wat de
cursist in dé toekomst met de nieuwe
kennis en vaardigheden wil. Dit kan
bij de cursisten heel verschillend zijn.
Geprobeerd wordt binnen de les-
groepen zo individueel mogelijk te
werken.
In sommige groepen komt naast
spellen en schrijven ook de zins
ontleding aan bod, wat het inzicht in
de bouw van de taal vergroten zal.
Verder wordt geoefend in het oplet
tend doorlezen van bijvoorbeeld
krantenartikelen, met het oog op het
begrijpen ervan en het erover kunnen
meepraten. Cursisten die ingeschre
ven worden in de mavogroep, zullen
in de loop van het jaar moeten be
sluiten of ze in het cursusjaar 2000-
2001 willen deelnemen aan het offi
ciële mavo-examen voor het vak
Nederlands.
Voor het vak Nederlandse Taal kan
nog ingeschreven worden tot en met
woensdag 22 september. De kosten
voor het cursusjaar 1999-2000 be
dragen f 175,- (exclusief boeken
geld). Inlichtingen over de cursus en
het lesrooster zijn telefonisch te krij
gen bij Siem Zijm (tel. 31 17 41) en
Niek Groot (31 52 34), en via het te
lefoonnummer van de school: 31 02
33.
Texel'94 E2-De Koog E1 11.00
De Koog E2-Texel'94 E4 11.00
ZDH E1 -Oosterend E1 11.00
Texel'94 F1 -Texel'94 E5 11.00
De Cocksdorp E1 -Texel'94 E111.00
Texel'94 E3-Texel'94 E6 11.00
O'end D1-De Cocksdorp D1 12.00
ZDH D1-Texel'94 D4 12.00
Texel'94 D5 is vrij.
Zondag 26 september
Texel'94-St. Adelbert 14.00
ZDH-Schellinkhout 14.00
Oosterend-WSW 14.00
ASV'55-De Koog 14.00
JVC 2-Texel'94 2 14.00
Texel'94 3-Succes 2 12.00
Geelzwart A1 - Texel'94 A1 14.00
Recratievoetbal
De Cocksdorp-De Koog 10.30
Oosterend 1 -Texelse Boys 10.30
Texel-Oosterend 2 10.30
'De wedstrijdcommissie bestaat uit slechts twee personen,
hndré van der Vliet en Piet Keyzer, in de sporthal en ver daar
buiten uitsluitend aangeduid als „André en Piet", alsof het een
komisch duo betreft. Deze twee heren „zijn" de eilandcompetitie
en zien er niet tegenop dat nog vele jaren te blijven.De waar
heid van het laatste deel van dit citaat uit de Texelse Courant
van 8 oktober 1982 werd driejaar later achterhaald door de wer
kelijkheid, toen Van der Vliet en Keyzer de fakkel na tien jaar
trouwe dienst overdroegen aan hun opvolgers. Maar op de ach
tergrond bleven ze aanwezig en ook als speler blazen ze nog
immer hun partijtje mee in de Texelse volleybalcompetitie, waar
van vandaag de dertigste verjaardag wordt gevierd. 'Ik zie
mezelf niet zomaar stoppen', vermoedt de één. 'Je moet toch
wat doen', meent de ander.
Een 'instituut' ophangen aan enkele
personen is altijd hachelijk. Je loopt
gemakkelijk de kans aan
persoonsverheerlijking te doen en
andere betrokkenen ten onrechte
onvermeld te laten. In dit geval lijkt
dat gevaar echter niet zo groot. De
enorme betekenis van 'André en Piet'
voor de eilandcompetitie wordt alge
meen erkend, ook door de huidige
competitieleiding, die ze heeft ge
waagd vanavond nog eenmaal plaats
te nemen achter de wedstrijdtafel.
Zelf zien ze de lol er wel van in. 'Als
we er straks zitten, dan zal de helft
daar niet eens bij stilstaan en denken:
Oh, André en Piet..
Volleybal is onlosmakelijk verbonden
'net de levens van Keyzer (48) en Van
der Vliet (47), die op de HBS kennis
maakten met de sport. 'We hadden
gymleraar, Vermetten, die niet zo
van toestellen hield. Buiten speelden
we altijd voetbal of softbal, in de zaal
was dat zitvoetbal of volleybal. Het
was een hele cultuur op school, In de
Pauzes speelden we een competitie,
die het hele jaar duurde. In het eer
ste jaar van de eilandcompetitie wer
den we zelfs kampioen. We hadden
steeds tweede gestaan, net achter de
waren. Dankzij een oprisping van
'exelse Boys, die in de laatste ronde
van de leraren wonnen, werden we
toch nog eerste.'
Als ze hun verhaal vertellen, ver
schijnt er geregeld een grijns op hun
gezicht, alsof ze het allemaal weer
opnieuw beleven. 'Dat vonden ze
helemaal met zo leuk, die leraren.'
Voortdurend vult de één de ander
aan. En andersom, want vrijwel al die
jaren speelden ze in hetzelfde team
of waren ze op een andere manier
samen actief, onder meer in het illus
tere gezelschap dat jaarlijks de
Wampex bedenkt. 'We schelen een
jaar en bovendien deed Piet HBS B
en ik A. Maar we kenden elkaar goed.
We zaten bijvoorbeeld samen in de
schoolkrant', vertelt Van der Vliet.
Begin jaren zeventig verdwenen bei
den naar de overkant om te studeren.
Lang duurde dat niet, blijkt alleen al
wanneer André over zijn ervaringen in
de eilandcompetitie vertelt. 'In het
eerste jaar, in 1969, speelde ik mee.
Toen twee jaar niet en daarna weer
ieder jaar.' Om onder zijn dienstplicht
uit te komen, ging hij in 1972 op de
camping van zijn ouders (Dennen-
rust) werken, waar de inmiddels ook
teruggekeerde Piet een jaar later een
zomerbaantje als barkeeper kreeg In
1975 namen beiden de taak als
wedstrijdleiders van de eiland-
competitie op zich. 'Hoe ging dat? Je
werd gevraagd en je zei geen nee',
vertelt Keyzer. 'Je rolde er gewoon
in', beaamt Van der Vliet.
De Texelse volleybalcompetitie be
stond op dat moment zes jaar en was
ontstaan op initiatief van de heer
Fahner, die toen de trainer van
Tevoko was. 'De club kwakkelde wat
met het aantal leden, maar merkte
wel dat er op de HBS fanatiek werd
gevolleybald. Door een competitie te
starten, zo redeneerden ze, zou een
soort kweekvijver ontstaan waarvan
de club kon profiteren', vertelt André.
De kans op slagen werd enorm ver
groot door het gereed komen van de
Burgemeester de Koninghal. André:
'Tot dan toe speelden we altijd in de
Ferrever. Het plafond zit er op vieren-
eenhalve meter of zoiets. Dat is na
tuurlijk niet ideaal.' Piet spottend: 'Je
leerde er wel een lekker snel spelle
tje. Lage passes en korte smashes.'
Dankzij het enthousiasme van man
nen als Theo van Asperen, Tjip Huis
man, Theo van Heerwaarden,
Andrew Albers, Kees Duinker en
Willem Mets, die allemaal ook actief
waren bij Tevoko, kwam de compe
titie met horten en stoten op gang.
Toen Van der Vliet en Keyzer erbij
betrokken raakten - aanvankelijk
door af en toe eens een wedstrijd te
fluiten -, was de belangstelling al be
hoorlijk groot. 'En we bleven groeien,
groeien, groeien. Op een gegeven
moment was de Burgemeester de
Koninghal te klein en werd in allerlei
zaaltjes over het hele eiland ge
speeld. Toen kon je dus ook nog een
uitwedstrijd hebben.'
In 1975 kregen André en Piet de lei
ding in handen. 'Het was het jaar dat
de sporthal werd geopend. Er werd
op drie velden gespeeld. Dat was
enorm gezellig en trok veel mensen.
Er zat altijd flink wat volk op de tri
bune. Wij zetten de netten op om zes
uur, er werd gespeeld tot elf uur en
daarna gingen we aan de bar zitten.
Mei 1985: André van der Vliet (links) en Piet Keyzer staken zich m het pak en maakten van hun afscheid als competitieleiders een
hilarische act. (Fo,° irctvot Texolsa Courant)
Pas om een uur of drie ging je weer
naar huis. Rondom gelukkig...'
Toen de belangstelling nog groter
werd. besloot het duo de opzet te
veranderen. 'Lange tijd werden er
twee sets gespeeld Maar er werd
fanatiek gevolleybald en de wedstrij
den duurden steeds langer. Om de
haverklap gebeurde het dat teams
die om half elf gepland stonden he
lemaal niet meer hoefden te spelen
omdat de wedstrijden ervóór te veel
waren uitgelopen. Toen besloten we
op tijd te laten spelen, zodat je pre
cies wist waar je aan toe was. Dat
was ideaal Je kon er als speler zelfs
tijdens een verjaardag even tussen
uit gaan om te volleyballen, want je
was daarna op tijd weer terug.'
Het deed de populariteit alleen maar
groeien. 'Op z'n top hadden we
tweeënzeventig teams. Nu ziin dat er
rond de vijftig. Dat is nog steeds gi
gantisch veel, want in de Nevobo-
competitie (van de Nederlandse Vol
leybal Bond) spelen nog geen twintig
teams in de hele kop van Noord
holland. Om er genoeg voor een
klasse te hebben, moeten ze soms
teams uit Schagen toevoegen. Vroe
ger heeft de Nevobo wel pogingen
gedaan onze competitie in te lijven.'
De populariteit van de competitie laat
zich niet moeilijk verklaren, denken
beiden. Keyzer: 'Het is gewoon ge
zellig. En je doet wat aan sport. Bo
vendien speel je op een vaste avond
en een vaste tijd.' Van der Vliet: 'Het
is goed voor je sociale contacten Je
ziet weer eens andere mensen dan
thuis of op je werk. Ja, ook dan op je
werk. De meeste teams worden dan
wel gesponsord door een bedrijf,
maar de spelers komen overal van
daan. Ik heb jaren voor De Krim/Paal
28 gespeeld en toevallig werk ik ook
op De Krim, maar voor de meeste
anderen gold dat met. Trouwens, ik
heb ook voor de Grooten Slock ge
speeld, voor Jelleboog, nu weer sa
men met Piet voor Sportshop. Eigen
lijk is het in grote lijnen steeds
dezelfde club mensen. Alleen de
naam verandert steeds.'
Het is alweer veertien jaar geleden
dat Keyzer en Van der Vliet tijdens
een hilarische avond afscheid namen
als drijvende krachten achter de
eilandcompetitie. Dat werd wel eens
tijd na 400 dinsdagavonden en 8400
wedstrijden, vonden ze zelf De orga
nisatie deden ze met twee vingers in
de neus. Dat werd op zeker moment
zo duidelijk, dat ze er niet eens meer
iemand bij durfden vragen om assis
tentie te verlenen. 'Die ander zou zich
alleen maar overbodig voelen en zo
was het ook eigenlijk.'
De eerste tijd bleven ze het wedstrijd-
programma verzorgen. En nog
steeds geven ze de huidige
wedstrijdleiding wel eens advies.
'Ongevraagd', geven ze lachend toe.
'We zijn er nu wat minder bij betrok
ken. Maar je blijft elkaar steeds weer
tegenkomen. Samen zitten we ook
nog in de organisatie van het Tevoko
Buitentoernooi. Dat doen we met een
heel team van ongeveer vijfentwintig,
dertig mensen. Die vormen ook het
bestuur van Tevoko en organiseren
de eilandcompetitie. De één doet wat
meer voor het ene evenement, de
andere voor het andere. Eigenlijk is
het een soort platform dat voortdu
rend in elkaar overloopt.'
In vergelijking met vroeger is met zo
veel veranderd, vinden ze zelf. Het
spelniveau is wat gedaald, vooral
omdat de meeste volleyballers buiten
de dinsdagavond om niet trainen.
Maar voor het overige is veel het
zelfde gebleven. 'Je krijgt soms het
idee dat je steeds dezelfde gezichten
ziet, dat er helemaal niemand bij
komt. Dat is natuurlijk onzin, er is
heus wel aanwas.
Maar het is nu eenmaal zo dat je vol
leybal langer volhoudt dan voetbal. Er
zijn veel spelers van boven de veer-
t'9-'
Hoe lang denken ze het zelf nog vol
te houden? 'Ik zie mezelf niet zomaar
stoppen', antwoordt Van der Vliet
resoluut. 'Je moet toch wat doen',
bevestigt Keyzer, die een paar jaar
geleden een stukje van een pink
kwijtraakte en vanavond zijn rentree
maakt. Hij doet dat met een groep
ervaren spelers, van wie sommigen
kort geleden stopten met wedstrijd
volleybal voor het door Van der Vliet
gecoachte Tevoko 1'Gezellig', ver
heugen beiden zich. 'Zo laat moge
lijk spelen en dan nog een paar uur
aan de bar. En al hebben we het mis
schien druk genoeg en hadden we
nog allerlei andere dingen kunnen
doen, dan heb je toch weer een ge
zellige avond...'
Joop Rommets
