Van Oudeschild, de dingen die voorbijgaan SPort Boeijen en Brand tenniskampioenen Mountainbikers trekken zich terug in bos TEXELSE 7 coURANT Wat ik zeggen wou. Seen verrassingen bij ATB-wedstrijd 5F" Texelse dammers winnen eerste bondswedstrijd \\/at ik zeggen wou. SBB bedankt! Geluidsoverlast De Koog pas laat op toeren VRIJDAG 24 SEPTEMBER 1999 u< ideschild is niet meer wat het geweest is. Dat stemt Jaap Bak- ■r wel eens treurig. De amateurschrijver is sinds hij in 1978 m zijn reeks nostalgische dorpsverhalen begon, uitgegroeid t een verzamelaar van historische gebeurtenissen, een iromqueur die de grote bewegingen van de geschiedenis eeldend laat spreken in de dagelijkse belevenissen van de iwone man. Het blaadje waarin hij zijn herinneringen en fic- >ve ontmoetingen met oude dorpsgenoten publiceerde, de irpskrant Tusse Óóst en l/l/esf, bestaat 25 jakr en bundelde [gelegenheid van dit jubileum Bakkers verhalen in het pak jbonden stencils Winkeltjes, Kroegjes en Dorpsgenoten; Nos- Igische wandelingen door ons dorp van weleer. Het vliegt over 6 toonbank: bij voorinschrijving zijn al 700 van de 1000 ge- ukte exemplaren verkocht. Oudeschild wil zijn geschiedenis jnnelijk niet vergeten. Dorpen hebben honderden - soms vierden - jaren overleefd, dorpen hebben uichten, dorpen hebben verhalen, dorpen hebben rimpels en lijnen die met weg te vegen zijn Maar hun geluiden zi/n zacht geworden, en hun kleuren grijs en hun perpetuum mobile lijkt soms te staken. ieert Mak Hoe God verdween uit Jorwerd) let is eigenlijk te gek voor woorden. J over een paar dorpsverhalen zo- <el drukte te maken.' Jaap Bakker Dbeert tevergeefs bescheidenheid etaleren Hij is maar wat trots dat it boekwerk is uitgekomen Dat het sarin opgenomen, niet eerder gepu- ceerde Vergeten verhaal na al die en onthult wat er met de Wiermger user is gebeurd, die tijdens de isorgische opstand in april '45 op de aven van Oudeschild een tragische »od stierf. En trots dat de directie pat het Enkhuizer Zuiderzeemuseum beschrijvingen van de vijftig win stjes uit zijn verhalen heeft gebruikt n huisjes van vroeger zo getrouw ogelijk na te bouwen, mkels, het barstte ervan in het oude udeschild Vooral zaakjes in garen iband floreerden. Voor de meesten js de nering een bijverdienste, maar de succesvolle entrepreneurs van weleer hadden er een goede boterham aan en gingen bovendien met hun waar de boer op, lopend met de poepezak of, met een zeil voort gedreven. op de bakfiets De kleine ondernemers lopen als een rode draad door de verhalen van Bakker, die 2ich inleeft in de situatie van toen en langs winkelties en kroegjes een wandeling door de tijd maakt. Aan de hand van de gegevens die de oudere dorpsbewoners hem in de jaren '70 verschaften, laat hij zijn fantasie de vrije loop. beeldt zich in een reeds lang verdwenen pand te betreden en maakt een praatje met de winkelier en de klant. Ook op straat ontmoet hij het volk uit lang vervlogen tijden. Natuurlijk is deze vermenging van feit en fictie geen bron voor officiële geschiedsschrijving, maar het beeld dat van vroeger beklijft, geeft waar schijnlijk een goede indruk van het dageli|ks leven tussen 1920 en 1950. Van de beroepen, bezigheden, rod dels, gebruiken, humor en religie. Dat hier en daar een naam, jaartal of huis nummer niet klopt, is in dat licht van minder belang. 'Die moet je maar cum granis salis nemen', lacht Bak- Oude liefde roest niet. Jaap Bakker met zijn oude vlam Grietje Vlas IrechtsbovenJ, een klassieke schoonheid. ker. Met een korreltje zout. Het zout in de pap is voor hem goed deels uit het vissersdorp verdwenen. 'Eens waren er meer en mooiere win kels dan in Den Burg. Eens pochten de Oudeschilders op hun bestrating, terwijl men in de andere dorpen nog door het zand ging', is niet voor niets het citaat uit J A. van der Vlis' Land en volk in de loop der tijden, waarmee Bakker zijn wandeltocht inleidt. 'Het is toch wel ten hemelschreiend dat je voor een klosje garen of een paar knopen nu naar Den Burg moet. En het stemt mij droevig dat de kruide nierswinkeltjes van toen plaats heb ben gemaakt voor een supermarkt.' Ook de mensen spreken minder tot de verbeelding. 'Als ik nu door het telefoonboekje blader, zie ik namen die ik amper kan uitspreken. De helft is import.' Verder zijn de schepen veranderd, en volgens Bakker niet ten goede. Hij kan het weten: de 69-jarige geboren en getogen Oudeschilder werkte van 1961 tot 1986 voor de Teso. Hij be gon als stoker, toen de veerdienst nog op Oudeschild voer. 'Ging ik op zondag een uurtje oliestoken, schreef (Foto Bvt Bosch) ik twee uur op. Dat kon toen nog.' Laatst dwaalden zijn gedachten af toen hij op 't Horntje de Schulpengat zag aanmeren. 'Ik dacht dat is toch eigenlijk geen boot. Al dat plaatstaal. Vroeger had je geklonken schepen. Oersterk, voor de eeuwigheid ge maaktDe mentaliteit aan boord is er naar zijn idee evenmin op vooruitge gaan. 'Als er vroeger klachten waren, dan vielen er woorden of werd het meteen uitgepraat en geregeld. Te genwoordig groeten de mensen je vriendelijk en plaatsen ze achter je rug een ingezonden brief in de krant.' Bakker krijgt pretoogjes als hij terug denkt aan de man die woedend z»jn beklag deed toen hij aan boord tot de ontdekking kwam dat er een deuk in zijn auto zat Stampvoetend ver dween hij naar boven om zijn verhaal te halen. Ondertussen bolden Bakker en zijn maat met vereende krachten de carrosserie, en de deuk verdween. De stomverbaasde passagier, die met de kapitein was teruggekeerd om hem de schade te laten zien, kon zijn ogen niet geloven en hield stun telig bij hoog en bij laag vol dat de deuk er net nog inzat. Het zijn dit soort verhalen waar de hobby historicus Bakker het van moet heb ben. De overlevering, anekdoten, de mondelinge traditie. Maar ook die komen in het jachtige tijdperk van carrière en geld, met zijn vluchtige communicatiemiddelen als e-mail, televisie, en mobiele telefonie steeds meer in de verdrukking. Toch is Bakker verbitterd noch ver zuurd door de teloorgang van wat hem zo dierbaar was. Veel is immers gebleven. Vooral op de haven. Het beursie, waar hij iedere zondag de laatste nieuwtjes oppikt en doorgeeft, een nog steeds niet opgedroogde bron voor zijn schrijfsels. De slag die rouwstoeten over de haven maken, zoals onlangs bij de begrafenis van Hans Bremer. De houten masten met de prachtige dwarsra's van de bruine vloot, die hij vanuit zijn huisje aan de Heemskerckstraat statig boven de dijk ziet uitsteken. En de ruzies, zo als tussen Alfons Boom en Johan Hutjes. 'Da's niks nieuws. Hun vaders lagen ook al met elkaar overhoop en pikten op de haven eikaars klanten af. Net als de taxibedrijven.' Gebleven is ook de dorpskrant, die Bakker des tijds niet meer dan een jaar gaf. En de liefde die hij voelt voor Grietje Vlas. Ooit stond hij in vuur en vlam voor haar, maar durfde dat niet te vertel len. 'Ze ging er vandoor met een rijke jood.' Het waakvlammetje brandt nog steeds. Een vergeeld portret van de mooie Grietje siert zijn privé- museumpje-aan-huis. 'Heb ik van de muur gehaald vlak voordat haar huis werd gesloopt.' En gestaag keren de winkeltjes weer terug in het dorp, ook al zijn het dan souvenirwinkels en giftshops. De getuigen die van voor zijn tijd kjjn- nen vertellen, sterven uit. Er rest Bak ker met veel anders dan uit eigen herinnering te putten en te verhalen over persoonlijke belevenissen. Ge lukkig heeft hij genoeg meegemaakt om het dorp nog jarenlang te tracteren op grappige en tragische gebeurtenissen. Met sommige publicaties wacht hij nog even, uit piëteit met nog levende of kort gele den heengegane betrokkenen. Afkokers noemt Bakker die verhalen. Hij licht een tipje van de sluier op. 'Ik zag eens hoe twee collega's een kar met bagage uit de veerboot aan wal duwden. Dat ging er hardhandig aan toe. Zij wisten niet dat de urn met de as van de pas gecremeerde juffrouw Dros erop stond, waarbij ze notabene allebei in de klas hadden gezeten. De vaas viel van de kar en één van hen ving hem nog net op tijd op. Toen hij het naamkaartje op de urn las, trok hij bleek weg. nam zijn pet af en riep vertwijfeld: "Juffrouw Dros..! We heb ben u vroeger zoveel gepest en nu laten we u nog bijna vallen ook!" En barstte in tranen uit.' Bart Bosch J.J. Bakker, Winkeltjes, Kroegjes en Dorps genoten; Nostalgische wandelingen door ons dorp van weleer, met tekeningen van D.S. Bakker en W. Burger en foto's van A. Westerlaken is een uitgave van de stichting Gemeenschap Oudeschild en vanaf zater dag 25 september bij de Texelse boekhan dels te koop. Prijs: ƒ10,-. ïATB-wedstrijd die zondag werd rreden in de Dennen en die on- rdeel is van de regionale Rabo s5-cyclus kende weinig verras sen. De prijzen werden binnen sleept door de favorieten. Dat waarschijnlijk vooral te toe te ilirijven aan het zware parcours, uarop alleen de sterkste renners ped uit de voeten konden. De telname viel wat tegen, mogelijk toor de concurrentie van andere «enementen. «start werd met de jeugdgroepen, aarm de Texelaars goed waren ver- fjenwoordigd. Bij de 13- tot en met 5-jarigen namen Adriaan van Ijsselberghe en Stefan van Vliet di- tct afstand. Van Rijsselberghe had tennelijk weinig last van de inspan- tngen die hij de dag ervoor als surfer 'ad geleverd in de Texel Race. want j behield de leiding en finishte als srste, gevolgd door Van Vliet. De iroers Evert en Douwe Monsma ein- igden in deze categorie respectie- eli|k op de vierde en tiende plaats, lok bij de 10- tot en met 12-jarigen fcef de hoofdprijs op het eiland. Ruben van Vliet was hier de sterkste, Dorian van Rijsselberghe eindigde als zesde. Daarna gingen gezamenlijk de junio ren, veteranen en dames van start. Bij de junioren konden de Texelaars geen rol van betekenis spelen. Robert-Jan Appel werd zevende, Leon Westerlaken kwalificeerde zich als twaalfde. Bij de veteranen ontspon zich een mooie strijd, waar bij Texelaar Jan Zi|m constant bij de beste drie reed. Bij het ingaan van de laatste ronde speelden enkele achter blijvers een beslissende rol. door niet tijdig ruimte te maken. Zijm was het belangrijkste slachtoffer en moest genoegen nemen met een derde plaats. Loek van Vliet deed het ook knap en werd zevende. Theo Boom. Piet Kingma, Rmus Kooger en Jan Buis eindigden op de plaatsen elf tot en met veertien. Natascha van der Vis overheerste bij de dames. Ze wist met ruime voor sprong de wedstrijd te winnen. Het slotakkoord was voor de senio ren, die een wedstrijd van een uur reden. Al direct vanaf het startschot scheidden Ed Scholte en Wim Mul der zich af van de rest van het deelnemersveld. Jordy Vinke hand haafde zich goed op de derde plaats. Rien Brouwer werd achtste en Guido Bij tennisvereniging Deuce werden afgelopen weken de club kampioenschappen enkel- en dub belspel afgewerkt. Deze werden gekenmerkt door goed weer, veel deelnemers, spannende wedstrij den en een gezellige sfeer op en rond de banen. Aan het eind van de finaledag (zaterdag) werden Alie Boeijen en Simon Brand gehuldigd als kampioenen. Grootste pechvo gel was Emile Keyser, die tijdens de finale met een blessure moest opgeven. Maar liefst 123 leden hadden zich voor deze kampioenschappen aan gemeld In alle categorieën - er was een indeling gemaakt naar sterkte - speelden de deelnemers eerst poulewedstrijden, waarna de boven ste twee naar een winnaarsschema gingen en de onderste twee naar een troostschema. Daarna werd volgens het afvalsysteem verder gestreden. Op deze manier speelde iedereen minimaal vier wedstrijden en moest de technische commissie van Deuce maar liefst 344 wedstri|den plannen. Banda negende. Op de twaalfde tot en met zeventiende positie eindigden Niels Jimmink, Hans van Osch, Menno Goënga, Harry Kingma, Frans Hopman en Willem van Tatenhove Door het ideale weer en de medewer king van de deelnemers, konden alle wedstrijden volgens planning worden gespeeld. Bij de herendubbels in de categorie E/50+ werden Jan van Bennekom en Jan Meedendorpglorieus kampioen. Zij wonnen aile wedstrijden, waaron der die tegen de nummers twee, Piet Witte en Roeit Siebinga. In het enkelspel won Gerhard Herndl in een spannende driesetter de finale van Maricus van de Wetering. Bij de dames ging de eindstrijd tus sen Linda Vlaar en Jeanette Klem- veld, die in de halve finales van res pectievelijk Nel Bakker en Irene Land hadden gewonnen Met 6-3 en 6-0 trok Kleinveld overtuigend aan het langste eind. Bij de dubbels waren Karin Bruin en Nel Brans in een zware wedstrijd (6-7. 7-5 en 6-4) de meer deren van het duo Janna Dros/Nel Bakker Winnaars in de verliezers- ronden waren Henmeta Mulder (en kel) en Mirjam Harman/Monique Meijer (dubbel). Evenals vorig jaar was Simon Brand de beste tennisser in de categorie heren D/C. Medekanshebber Hans Geus moest wegens een blessure al voor het begin van het toernooi afzien van deelname. Maar toch moet Opspattend zand, piepende rem men, hijgende wielrenners en af en toe een crosser die uit de bocht diegt. Terreinfietsers rijden op het mountainbikpad in de Dennen bij kans het snot voor de ogen. Onder begeleiding van Jan Zijm, Jan Buijs *n Benno Bakker starten ze elke zaterdagmiddag om 14.00 bij de in gang van het crosspad. De groep kan nog wel wat versterking ge bruiken, met name van jeugdige renners. Zodra de zomer voorbij is willen wiel renners nog maar één ding: zo snel mogelijk het bos in. Het is dus een drukte van belang op het verzamel punt langs de weg naar Westerslag De strakke wieleroutfits, gestroom de helmen en stoere terreinfietsen bepalen het beeld aan het begin van bet crosspad. Groot en klein, 'oud' en 'tong' staan te popelen om aan de ^ag te gaan. Zodra het gezelschap 5bijgepraat scheiden de ervaren ren- zich af van de anderen en ver dwijnen in het bos •Vat wij hier van Staatsbosbeheer in bet bos mogen is vrij uniek, dat zie je baast nergens en menig overkanter is slinkend jaloers', zegt Benno Bakker van de organiserende Wielervere- riging Texel. 'Fietsen op de weg vin den velen saai, terwijl het bos een s'uk afwisselender is' 'Een moun- k'nbike verschilt totaal van een ge wone racefiets, net als de kleding. En Onbelangrijk voordeel: er staat geen ft|nd Je kunt binnen een betrekke- 'ikklein gebied veel oefeningen kunt doen Bijvoorbeeld intervaltraimngen, techniek, klimmen, afdalen. De ster kere kunnen dat tien keer doen, ter wijl de wat zwakkere renners het tra ject in dezelfde tijd vijf keer mogen afleggen. De snellere moeten op het smalle bospad dus vijf keer inhalen. Da's een mooie training. Het gaat om remmen, sturen en schakelen. Je kunt het pad de ene kant opfietsen en terug omgekeerd. Dan heb je een totaal andere route. De factor kou is nihil, maar de modder en mul zand zijn hier in overvloed. Je moet het dus niet erg vinden om vies te worden. Dat hoort er bij, net als vallen. Maar het letsel valt doorgaans erg mee, mits men de helm maar opzet. Om oververmoeidheid te voorkomen passen we de training aan de kracht van de rijder. Er is een enthousiaste groep jeugdrijders, die nog wel wat versterking kan gebruiken. De ene week wordt getraind, de andere rij den we een wedstrijd.' Wie zich bij de groep wil aansluiten hoeft de eerste drie maanden geen lid te worden van de wielerclub. Om de crossers de fijne kneepjes te leren probeert de wielervereniging een pro fessionele renner zoals Adrie van der Poel voor een clinic naar het eiland te halen. Brand zich voor de finale hebben af gevraagd of hij de titel zou kunnen prolongeren, want tegenstander Emile Keyser had in de kwartfinale en halve finale met uitstekend tennis af gerekend met respectievelijk Theo van Maanen en Albert Scholl, die beiden hoger geplaatst waren Brand had in de halve eindstrijd gewonnen van de verrassend goed spelende Leo Saai. In de eerste set maakte Brand echter duidelijk nog veruit de beste tennisser van Deuce te zijn (6- 2). Wegens een armblessure moest Keyser vervolgens opgeven. Ook als dubbelpartners hadden Keyser en Brand zich geplaatst voor de finale, maar die kon wegens de zelfde kwetsuur niet doorgaan. Hier door prolongeerden Dirk-Jan Saai en Theo van Maanen hun titel automa tisch Winnaars van de verliezers ronden werden Kees van Heer- waarde in het enkelspel en Gerd Jan Roos en Jan Beijert in het dubbelspel. Strijd Bij de dames konden alle wedstrijden wel zonder uitvallers worden ge speeld. De strijd was veel heviger dan bij de heren. En ook de jeufcjd mengde zich hierin. In het dubbelspel wist het jeugdige duo Cyrina Zoetelief/ Maartje van Hattem eindelijk de he gemonie van de oudere en ervaren speelsters te doorbreken. In de halve finale wonnen ze van Cobie Kooiker en Hanme Hoogenraad, die in de kwartfinale verrassend titel kandidaten Yvonne Brand en Connie Joling hadden verslagen. In de finale maakten Zoetelief en Van Hattem het karwei af door Alie Boeijen en Joke In de eerste ronde van de bonds- competitie heeft damclub Oosterend het Heerhugowaardse SNA versla gen. Piet Bakelaar wist zijn tegen stander als eerste te verschalken. Daarna was het de beurt aan Wim Timmer, die met een slagzet de winst binnenhaalde. Bert Duin speelde deze keer aan het eerste bord en wist er de sterke B. Groot te verrassen. Gerrit Blom voegde een punt toe aan de score. Zijn dam werd gevangen en in de overgebleven 'dunne' stand was met veel meer te beleven. S. Wijker. de tegenstander van Victor Voskuil, bracht de spanning in de wedstrijd terug, toen de Texelaar in een niet al te moeilijke slagzet tuinde. Maar vervolgens smaakte Wim Vla ming het genoegen om zijn eerste optreden buiten Texel met een ver diende zege te besluiten. Aan bord twee bereikte Jos de Wolf een puntendeling en ook Frans Kuiper tekende voor een punt, waarmee de eindscore werd bepaald op 11 -5. Uitslagen 1 B. Duin-B Groot 2-0; 2 J de Woll-F Groot 1 - 13 V.Voskuil-S. Wijker 0-2.4.P Bakelaar-E van Kampen 2-0; 5.G Blom-D Dam 1-1; 6.F Kui- per-F Aarts 1-1 7.W. Timmer-P Merk 2-0,8.W Vlaming-W Oudhuis 2-0. Ie Roux in een spannende driesetter te verslaan. In het enkelspel was het kampioen schap dankzij de vele verrassingen nóg aantrekkelijker. Zo was titelhoud- ster Ilse Beerling volkomen uit vorm Dat bleek al in de partij tegen Annie Kampstra, die de' eerste set knap won. voordat Beerling alsnog de overwinning binnensleepte. Dat lukte haar niet tegen Henme van de Sande, die met degelijk tennis in twee keer 6-3 de halve finale haalde. Zij moest op haar beurt het onderspit delven tegen Connie Joling (6-2 en 6-3), die zelf eerder onverwachts had gewon nen van C-speelster Joke Ie Roux. In de andere halve finale verloor Cyrina Zoetelief van Alie Boeijen, die eigenlijk als enige van de routiniers overeind bleef. Op het goede mo ment in topvorm wist zij de jeugd (in ieder geval) dit jaar nog te verslaan. Zij won van Annette van Hattem (14 jaar), Lisette Land (14 jaar) - beiden maakten het Boeijen in de eerste set erg moeilijk - en Cyrina Zoetelief (20) en bereikte verdiend de finale. Hierin kon Connie Joling niet voor een ver rassing zorgen, waardoor Boeijen voor de vijfde maal de titel veroverde. Bij de verliezers was Karin Bruin de beste in het enkelspel en het duo Pam Lindeboom/Emmy Dankers in het dubbelspel. Tijdens de prijsuitreiking waren er behalve voor de winnaars ook bekers voor Cees Boeijen (als 'gezelligste man van de vereniging') en Marcel Wernand ('de meest praatgrage per soon op en buiten de baanHet toer nooi werd besloten met een goed bezochte barbecue. De volgende activiteit van Deuce is de wintercompetitie. Deelnemers spelen hierin één keer per maand naar keuze een enkel- en een dubbel spel of twee dubbelpartijen. Opgave is mogelijk tot 5 oktober Informatie kan worden ingewonnen via tel. 314 657. Nadat het eerst lijdelijk heeft toege zien hoe de wandelpaden systema tisch worden vernield door zware militaire- en andere vrachtwagens, alsmede een aantal aan alles maling hebbende ruiters, heeft SBB - in het kader van haar bosrecreantvriende- lijke opstelling die het te pas en te onpas predikt - weer een begin ge maakt om de wandelpaden tot knie hoogte vol te storten met slootkantmaaisel en andere rotzooi. Want stel je voor dat die wandelpa den voor een gewone boswandelaar weer begaanbaar zouden zijn. Daar moeten ze zelfs bij SBB met aan den ken. De heren van SBB worden weer bedankt. J.A. Does, Oosterend De heer Nagtegaal doet zijn naam bepaald geen eer aan door een brief te laten publiceren aan 'Lieve me vrouw De Goey', waann geen zuivere klank maar een hatelijk en sarcas tisch gekraak wordt voortgebracht. De schrijver gaat zelfs zover me vrouw De Goey om een oplossing voor zijn meeuwenprobleem te vra gen. Alsof zij verantwoordelijk is voor die beesten. Elders in de krant lees ik een oproep toch vooral sympathisant te worden van de zojuist opgerichte stichting tot steun van Texel International Airport. Texel op z'n smalst! Wat een flauwe en vooral kinderachtige reacties, al leen maar omdat iemand oprecht last heeft van vliegtuiglawaai en wil pro beren daaraan iets te doen. Zijn dit de Texelaars die zo trots zijn op hun tolerantie? Of is die toleran tie alleen gericht op toeristen en de toeristenindustrie? Ik had van be paalde mensen meer wijsheid en begrip verwacht. Lida Wels, De Waal. De voetballers van De Koog heb ben zondag een simpele overwin ning geboekt. Na een ruststand van 2-1 werd GSV uit Groot schermer in de tweede helft volle dig afgedroogd. Met een 8-2 over winning nestelde de thuisploeg zich op de tweede plaats van de ranglijst. De Koog begon matig aan de wed strijd en speelde het zwakke GSV daarmee in de kijker. Weliswaar kwa men de gastheren dankzij trainer speler Nico Schot al snel op voor sprong, met veel later leidde een onachtzaamheid in de achterhoede opnieuw tot een gelijke stand (1-1). Pas daarna namen de Kogers hun taak wat seneuzer op. Ze namen het initiatief over en kregen diverse riante mogelijkheden om te scoren. Vlak voor rust was het opnieuw Nico Schot die zijn ploeg op voorsprong zette Na de rust verscheen een heel ander De Koog in het veld. Door middel van goed combinatievoetbal \Vecd GSV ver teruggedrongen Binnen een mum van tijd liep de thuisploeg uit naar 5-1Schutters waren Dave Dijkstra (twee keer) en Ramon Post. Vervolgens deed ook Danny Borgo van zich spreken. Mede dankzij mooi voorbereidend werk van Maurice de Groot scoorde hij een puntgave hattrick. Nadat GSV nog eenmaal tegen- scoorde, had De Koog het aantal van tien doelpunten nog wel kunnen ha len, maar het sprong te laconiek om met de kansen. Zondag speelt De Koog een uit wedstrijd tegen het sterke ASV Voor het eerst dit seizoen kan oe trainer dan over een voltallige selectie be schikken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1999 | | pagina 7