Den Burg en De Koog in Thialf-sferen naar zege
Bijna vlekkeloos
Dorp-tegen-Dorp
TEXELSE^ C0URANT
Actie Zuinig Stoken
GAS
ZDH lijdt weer
forse nederlaag
Cor Huisman
kampioen bij
sportvissers
Nieuwe gezichten
bij springstrijd
Jeugd in ban van
mountainbiken
DINSDAG 16 NOVEMBER 1999
Massaal raasden de deelnemers in het slotonderdeel de zeephelling op, met bijna fatale
gevolgen.
Uitslagen
Eerste parcours; B-pony's, A/B-categone:
1 Dave Terpstra. 0 fout 46 stijl; D/E-categorie:
1 Charlotte Boon. 0 fout, 53 stijl, 2.Souwtje
Witte 0 fout. 59 stijl; L-pony's; C/D/E-catego-
rie- 1 Manska Witte. 0 fout. in 55,8 seconden.
B-paarden 1.Sanne Lampers. 0 fout, 43 stijl;
2.Lilian Dijker, 0 fout, 40 stijl; M-paarden:
1 Ronald Beukers, 0 fout. in 68 seconden;
TWeede parcours; B-pony's; A/B-categorie.
1 Dave Terpstra. 0 fout. 46 stijl. C/D-categorie
1 Liselotte Schoo. 0 fout. 47 stijl. L-pony's; C/
D/E-categone: I.Maartje Meijer. 0 fout, in 86
seconden, B-paarden 1 Immetje Duin. 0 fout,
50 stijl; 2.Lilian Dijker. 0 fout. 44 stijl; M-paar
den: 1 Ronald Beukers. 0 fout in 95 seconden
(Advertentie)
NOORD - HOLLAND
ook werd geeinoigö met hardlopen.
Bart Spekman won bij de jongste
jeugd (tot en met 12 jaar), Pim
Lexmond was in de categorie tot en
met 15 jaar de snelste.
De senioren moesten twee lange ron
den lopen, zeven ronden fietsen en
opnieuw twee ronden lopen. Bij heri
was Jan Zijm de beste, Joost
Hoogenbosch won de B-poule.
Uitslagen
Jeugd t/m 12 jaar 1 Bart Spekman, 2 Robbin
Engbrengel. 3 Kees Winter Jeugd t/m 15 jaar
1 Pim Lexmond; 2.Marcus Bakker; 3.Simon
Keyser Senioren, A-poule 1 .JanZijm; 2.Guido
Banda, 3Gauke van Linge. B-poule: 1.Joost
Hoogenbosch. 2.Robert Boersen; 3.John Daal
der.
jaarver
streefver-
totaal streef-
bruik m'
bruik m'
verbruik m
800
20
35
1000
25
44
1200
30
53
1400
35
62
1600
40
70
1800
46
80
2000
51
89
2200
56
98
2400
61
107
2600
66
116
2800
71
124
3000
76
133
3200
81
142
3400
86
151
3600
91
160
3800
96
168
stooktabel 8 t/m 14 november
Even leek het Dorp-tegen-Dorp-spektakel in een drama te ein
digen. Tijdens het slotnummer bleef Nel Bruining van het team
van Den Hoorn plotseling doodstil liggen op de zeephelling.
terwijl teamgenoten en tegenstanders links en rechts van haar
voortraasden. Uiteindelijk bleek haar letsel mee te vallen en kon
den de winnende teams - Den Burg en De Koog - in een fees
telijke slotceremonie worden gehuldigd.
Jrilfeneenhalf uur lang was het zater
dagavond één groot feest In sporthal
Ons Genoegen, met zo'n honderd
strijdlustige sporters en begeleiders,
vierhonderd kleurig uitgedoste sup
porters, enkele handenvol bedrijvige
vrijwilligers en een dweilorkest dat de
ene na de andere kraker uit de instru
menten liet komen. Alsof het irt het
draaiboek had gestaan, moest in het
spectaculaire slotnummer de beslis
sing vallen. De Waal ging op kop,
maar Den Burg en De Koog zaten
Texels kleinste dorp zó dicht op de
hielen dat er nog van alles mogelijk
was. In die finale kregen de deelne
mers, die allemaal tegelijk in de baan
verschenen, dezelfde opdracht:
draag een balk over een parcours vol
ludieke hindernissen zo snel moge
lijk naar de finish Terwijl de zenuwen
dij menigeen van het gezicht vielen af
lezen, klonk het startsignaal. En
evenzogauw klonk ook weer het sein
om te stoppen. Tot grote hilanteit was
Henk de Vries van het team van
Oudeschild door de balk gezakt
waarop hij een stukje had moeten
worden voortgedragen. Een paar
minuten lang heerste er
besluiteloosheid, want er waren geen
reservebalken en het leek de organi
satie toch wel erg leuk als alle dorpen
tegelijkertijd hun laatste proeve van
bekwaamheid zouden afleggen. Uit
eindelijk kwam de beslissing: we ver
vangen de balken door de banken die
in de zaal staan. Al direct nadat er ten
tweede male was gestart, ontstond
een bedenkelijke situatie. Het par
cours bleek toch niet zo lastig als
gepland, waardoor niet de
moeilijkheidsgraad van de hindernis
sen de voortgang bepaalde maar het
principe wie het eerst komt, die het
eerst maalt. Vooral op de smalle ge
deelten ontstonden hachelijke tafere
len, waarbij de hoog meegedragen
banken wel wat deden denken aan
de bekende stormrammen. Uiteinde
lijk verdween het overzicht bijna ge
heel en denderden vlak voor de finish
alle dorpen tegelijk tegen de zeep
helling op en er weer af Hoewel som
mige deelnemers maar net gevrij
waard bleven van een val van het
metershoge obstakel, leek alles toch
goed af te lopen. Maar terwijl de eer
ste ploegen al binnen waren en zich
lieten bejubelen door hun fans, klon
ken noodkreten vanaf de helling,
waar Oudeschilder Dirk Barends zijn
brede tors in de strijd had geworpen
om te voorkomen dat de gestruikelde
Nel Bruining nog verder onder de
voet zou worden gelopen. Toen
speaker Martin Trap tot kalmte had
gemaand werd het ook inderdaad
gauw stil, zeker toen Bruining
bewegingloos op haar buik bleef lig
gen. Ook de te hulp geschoten huis
arts Robert van den Bent. die als
it patsers trekken krachtig aan een stuk touw.
Het team van De Koog, dat samen met Den Burg bovenaan eindigde, bedankt de supporters. De beide coaches wagen een dansje.
sporter meedeed in het team van De
Cocksdorp, leek aanvankelijk geen
contact met haar te krijgen, evenmin
als beide EHBO-vrijwilligsters, zodat
bij de omstanders sombere gevoe
lens begonnen post te vatten. Menig
een dacht aanvankelijk dat ze een
bank in haar rug of nek had gekregen
en misschien wel een dwarslaesie
had opgelopen. Maar na vele minu
ten, die nog veel langer leken te du
ren, draaide Bruining zich op haar zij
en daarna op haar rug en krabbelde
ze met een van pijn vertrokken ge
zicht overeind. Toen ze ondersteund
door een paar helpers naar de kant
strompelde, brak een luid applaus los
en konden de feestelijkheden worden
voortgezet.
In de kleedkamer herstelde Bruining
zich snel en met de bos bloemen in
de armen die ze van de burgemees
ter had gekregen, beantwoordde ze
nog wat bleekjes maar alweer glim
lachend alle zorgelijke vragen. 'Het
was even heel eng op die helling, le
dereen wilde als eerste boven zijn, je
kon er geen kant op. Op een gege
ven moment struikelde ik. Ik kon zo
gauw niet overeind komen en toen
liepen ze over me heen en kreeg ik~
een trap in mijn rug. Het deed even
goed zeer, maar ik zag het zelf niet zo
somber in.'
Het was eigenlijk de enige smet op
een vlekkeloos verlopen spektakel.
Dat kende, zoals aangekondigd, be
hoorlijke overeenkomsten met be
kende NCRV-spelen van twintig jaar
geleden als Zeskamp en Stedenspel.
Terwijl toen de krachtpatsers van de
teams een zware truck moesten du
wen, betrof het zaterdag in Ons Ge
noegen de beide Mercedes Smarts
van de Kabelkrant die achteruit
het (dweil)orkestje had duidelijk hun
licht opgestoken bij één van de re
cente Elfstedentochten of in ijstempel
Thialf wanneer Rintje Ritsma of
Gianni Romme daar triomfen vierden.
Ook onder de toeschouwers en de
deelnemers was daaruit inspiratie
geput, want op de bomvolle tribunes
en in de zaal viel menig kleurig be
de avond was de door Wampex-or-
ganisatie Kjapsma samengestelde
quiz, waarbij de uit drie personen
bestaande denktanks van de dorpen
in actie kwamen. Opmerkelijk was
het verschil in voorbereiding. Terwijl
de specialisten in een dorp als De
Cocksdorp vier avonden bij elkaar
waren geweest om op elke mogelijke
vraag een antwoord te bedenken,
kreeg de ploeg uit Den Hoorn door
afzeggingen pas twee dagen voor het
spektakel zijn uiteindelijke vorm. Eén
van de 'oproepkrachten' was wet
houder Daan Schilling, die tot hilari
teit van de tribune 'zeventien' ant
woordde op de vraag hoeveel leden
de gemeenteraad en het college van
b en w bij elkaar tellen. De jury was
onverbiddelijk en erkende alleen zes
tien als goede antwoord. 'Wij hadden
eerst ook zestien opgeschreven.
Maar ik vond de vraag zo gemakke
lijk, dat ik een addertje onder het gras
vermoedde. Johan van Dijk, de vo
rige gemeentesecretaris,.zei altijd: ,,lk
maak ook deel uit van het college."
Daarom hebben we toch maarzeven-
tien opgeschreven.'
Eerder waren Schilling en team
genoten Jaap Lap en Joop Rommets
al in de fout gegaan bij de vraag hoe
groot Texel is. In tegenstelling tot de
tegenstanders, die een grove schat
ting maakten en al beloond werden
met een punt als ze er met meer dan
1000 - hectare vanaf zaten, wist
Schilling als wethouder van ruimte
lijke ordening het juiste antwoord pre-
moesten gestuurd over een parcours
met tennisballen op pilons. En ook
een oude topper als het balanceren
op een balk met een emmer vol wa
ter (dit keer vervangen door papier
snippers), terwijl de concurrenten
door ballen te gooien de evenwichts
kunstenaar van zijn of haar a propos
proberen te brengen, vormde een
attractief maar vertrouwd aandoend
onderdeel. Ook uit de oude doos was
de joker. Het dorp dat van te voren
het idee had dat een bepaald onder
deel veel kansen bood, had de mo
gelijkheid de joker in te zetten, zodat
het puntentotaal werd verdubbeld.
Dat leverde aardige taferelen op,
want de organisatie had een deel van
de onderdelen al geruime tijd geleden
bekend gemaakt, met als gevolg dat
er driftig ,geoefend was. Sommige
teams overschatten hun kansen ech
ter danig, wat vervolgens weer tot
grote teleurstelling leidde.
De wat oubollige joligheden werden
vermengd met vermaak dat tegen
woordig erg in trek is. De leden van
schilderd gezicht en kapsel te aan
schouwen en geregeld ging de wave
door de sporthal, daar al dan met toe
aangezet door de sporters zelf.
De strijd zelf was aardig, maar niet
buitengewoon spectaculair. Dat had
uiteraard te maken met de spelletjes
zelf. Het kwam meest aan op een
zekere handigheid en veel minder op
buitengewone kracht of intelligentie,
zodat er van bewondering niet erg
veel sprake zal zijn geweest en bij
veel toeschouwers het gevoel 'Dat
kan ik beter' leefde. Een regelrechte
tegenvaller vormde de duur van de
wedstrijd. Deze was pas na midder
nacht afgelopen, terwijl de eerste
schermutselingen al om zeven uur
plaatsvonden. Sommige toeschou
wers zaten bij het begin al driekwart
ier op de tribune, zodat ze bijkans
houten billen moeten hebben gekre
gen. Ze bleven er echter even vrolijk
onder, al kwam er wel een steeds
gestadigere loop naar de bar op
gang.
Eén van de leukste onderdelen van
cies. 'Ik had het van de week nog
ergens zien staan.' Bij het opschrij
ven, vergiste hij zich echter met een
factor tien.
De eenentwintig vragen leken over
het algemeen met al te moeilijk, maar
gemiddeld beantwoordden de dor
pen er toch met meer dan tien goed.
Oorzaken waren wellicht de span
ning, de korte bedenktijd en zeker de
sluwigheden die Kjapsma soms had
ingebouwd. Bij één vraag hielden de
bedenkers zich niet aan de afspraak
dat de vragen over het Texel van de
laatste 45 jaar moesten gaan - het
spektakel stond immers in het teken
van de 45s* verjaardag van de Sport
raad. Toen de vraag kwam waar het
eerste Texelse museum destijds
stond, antwoordden bijna alle denk
tanks: in de Dennen, op het
Gerritsland. Het juiste antwoord
bleek de Nieuwstraat (de latere naam
van de Burgwal) te zijn, waar mees
ter Kraai ooit een kleine collectie be
gon. Dat was echter in de jaren der
tig, meer dan zestig jaar geleden.
De beste denkers waren die van De
Waal, die veertien vragen goed be
antwoordden. Ze legden daarmee
een mooie basis voor het eindresul
taat, waarin Texels kleinste dorp
verrassenderwijs als derde eindigde,
net achter Den Burg en De Koog.
maar vóór Den Hoorn, Oosterend en
De Cocksdorp (die samen als vierde
eindigden) en de nummer zeven.
Oudeschild.
Tekst en foto's Joop Rommets
Winnaar^ al is het dan gedeeld met De Koog: het team van Den Burg viert feest.
Balanceren over een smalle balk, met een emmer boven je hoofd en tegenstanders die je met een bal proberen te raken, dat is niet
eenvoudig.
ZDH heeft zondag wederom een
lorse nederlaag geleden. In de uit
wedstrijd tegen DWB, dat op de
tweede plaats staat, werd het 6-0.
Bij rust was de stand nog 1-0.
Oe feiten beginnen inmiddels gewoon
le worden. ZDH kan iedere tegen
stander aardig weerstand bieden,
mits de ploeg niet te veel absenten
telt. Wegens blessures en andere
verplichtingen moest trainer Leen van
Elk zondag echter sprokkelen om een
team op de been te krijgen. Noodge
dwongen deed hij een beroep op de
17-jarige Henk Dekker, ooit een be
genadigd voetballer, maar inmiddels
tobbend met nogal wat slijtage.
Zoals zo vaak ging het zelfs onder
deze alles behalve ideale omstandig
heden in het begin in het geheel niet
slecht. Bovendien was keeper
Christiaan Stolk in uitstekende doen
en behoedde hij ZDH tot driemaal toe
voor een achterstand. Halverwege
ging het toch mis (1-0), maar de uit
stekend spelende Bernard Ipenburg
leek even later de stand alweer gelijk
te trekken Alleen voor de keeper mis
lukte zijn lobje echter jammerlijk.
Na rust verdubbelde DWB de score
al snel De thuisploeg had daar enig
geluk bij. want bij een kopduel kreeg
ZDH-verdediger Niels den Braven de
bal verkeerd op het hoofd, waarna
keeper Stolk op slag kansloos was
De betrokkenen die het wedstrijd-
verloop op de voet volgden waren
waarschijnlijk al lang op de hoogte,
maar ook voor de andere liefhebbers
heeft de wedstrijdleiding van Sport-
visclub Texel nu de eindstand van het
clubkampioenschap 1999 bekend
gemaakt. Cor Huisman is daarin de
beste. Hij deed als enige dertien keer
mee, sloeg 321 centimeter vis aan de
haak en scoorde 48,5 punten. De
tweede prijs is voor Ton Dorst, die vier
keer minder aan de waterkant was te
vinden. Desondanks ving hij 274 cen
timeter vis en vervoerde hij 39 pun-
Na een kwartier moest routinier Dek
ker moegestreden het veld verlaten.
Zoals zo vaak was daarna de strijd
verloren. Het verband verdween bij
de Hoornders uit de ploeg en DWB
profiteerde daar dankbaar van Met
enkele soepel lopende aanvallen
werd in 25 minuten tijd nog vier maal
gescoord.
ten Rein Kuyper legde beslag op de
derde plaats. Bij de jeugd ging Toy
Imhoff met de titel aan de haal.
Zondag 28 november is er een boot
wedstrijd. waarvoor de vissers uiter
lijk om 10.30 uur aan boord moeten
zijn. De Rival vertrekt uit Oudeschild.
Op zaterdag 4 december doet een
Texelse delegatie mee aan de
Sinterklaaswedstrijd van HSV De
Snoek. Deze wordt gehouden op de
Afsluitdijk. Wie mee wil, kan zich tot
2 december opgeven bij P. Verhagen,
tel. 313 986. Deelname kost ƒ42,50,
exclusief aas.
Eindstand kampioenschap
(resp centimeters vis, behaalde punten en aan
tal deelgenomen wedstrijden)
1 Cor Huisman 32148.5,13; 2.Ton Dorst 274,
39. 9; 3 Rem Kuyper 130, 36,5,12; 4 Map van
Twee deelnemers van De Cocksdorp proberen zo snel mogelijk een boomstam door te
zagen.
In manege Akenburg werd zondag
voor veel publiek de eerste indoor-
springwedstrijd van het winter
seizoen verreden. Voor het eerst
sinds jaren was het aantal deelne
mende ruiters heel behoorlijk. Vooral
bij de paarden werden veel nieuwe
gezichten gesignaleerd in ring. Er
waren twee klassieke parcoursen uit
gezet. De meeste combinaties kwa
men foutloos rond binnen de vooraf
gestelde tijdslimiet. Dat leverde hen
twee winstpunten op Wie één fout
maakte, kreeg toch nog een winst
punt. Méér fouten of weigeringen le
verden strafpunten op.
Na de officiële wedstrijd was er nog
een oefenparcours, waaraan de rui
ters en amazones zich waagden die
der Zwaag 124, 29 5. 9; 5 Poul Verhagen 91,
19,5.6.Frans Bos 89.25,5. 8; 7 Nico Tessel 68,
19, 4. 8 Kees Kalis 39. 8.5. 3; 9.Willem Ver
hagen 30. 4, 1. 10.Bart Tuitman 21, 3. 2;
11 Pierre de Kroon 0. 3. 1; 12 Johan Hopman
0. 3,1, 13.Theo Buren 0, 2.5. 1.
Jeugd 1 Toy Imhofl 27, 7,5. 6; 2.Dennis Witte
19, 7.5, 6
wedstrijdervaring missen, een jong
dier hebben of gewoon op lager ni
veau willen springen. Ook hier was de
deelname uitstekend en werd goed
gereden. De combinaties die het nét
niet helemaal alleen redden, werden
door Marian van der Geest en Aad
van Heerwaarden een handje gehol
pen. Op 28 november wordt er in de
manege een dressuurwedstnjd verre
den.
Op het parcours in de Dennen werd
zaterdag de vierde wedstrijd in de
winterserie van de wielervereniging
gehouden Het betrof ditmaal een
run-bike-run. De organisatie kon zich
verheugen in een prima deelname.
Vooral de jeugd blijkt steeds meer
belangstelling voor het
mountainbiken te krijgen. Dat stond
zaterdag ook op het programma, zij
dat het voorafgaand aan de twee
(korte) ronden fietsen één ronde
moest worden hardgelopen en dat er
