Contrabas
Schoonmaak Franse olievogels
heeft vooral een signaalfunctie
Gedeputeerde heropent OSG
Terug
.TEXELSE^ COURANT"
De nieuwjaarsduik van een wethouder
Lichtkogel smelt
gat in plat dak
Hanenplasduinen
Krim waarschuwt
jonge kampeerders
Langs de weg
Wat ik zeggen wou...
Brievenactie
Toch periodetitel
I kaarters Veeger
lende opvangcentra in ogenschouw
neemt. 'Dat Is eigenlijk te zot voor
woorden. Als EcoMare in Frankrijk
zou zijn gevestigd, hadden we die
dieren nooit op transport gezet. Veel
vogels sterven van uitputting en
stress. Wij zijn voor opvang ter
plekke Maar goed: als je gevraagd
wordt om dieren te redden, zeg je
natuurlijk geen nee.'
In hoeverre de vogelrevalidatie con
creet nut heeft, is door Texelaar Kees
Camphuysen van het NIOZ onder
zocht. Het resultaat is ontluisterend.
Van de 1.844 vrijgelaten zeekoeten
die de laatste jaren in de Nederlandse
opvangcentra een behandeling heb
ben ondergaan, stierf 70 procent bin
nen een maand, terwijl nog eens 22
procent binnen een jaar bezweek.
'Een grof rekensommetje, uitgaande
van een olie-incident op 20 kilome
ter uit de kust, leert dat van elke 1.000
olieslachtoffers ongeveer 6 exempla
ren weer op de kolonie terugkeren',
zo schreef Camphuysen vorige week
in het NRC Handelsblad. 'Vogels
schoonmaken doe je niet voor de
vogels, olieslachtofferrevalidatie doe
je uit onmacht en uit het verlangen
om iets te doen, ook al is het dweilen
met de kraan open.' Brugge is het
roerend met zijn oud-collega eens.
VRIJDAG 7 JANUARI 2000
Chronische sterfte
Een olieramp als met de Erika levert
dramatische beelden op van ver
vuilde kusten en stervende vogels die
reddeloos verloren onder een dikke
laag kleverige smurrie zitten. Het is
begrijpelijk dat de media er uitgebreid
aandacht aan besteden, maar de
stilte die heerst rond een veel grotere
doodsoorzaak, die niets met
scheepsrampen maar alles met 'ge
wone' olielozingen op zee te maken
heeft, geeft te denken. Deze uit pure
winstbejag door de handelsvaart ge
pleegde olievervulling zorgt ieder jaar
voor een geregelde aanvoer van
olieslachtoffers. Brugge: "s Winters
krijgen we gewoonlijk zo'n vijf vogels
per week binnen. Soms meer, dan is
er echt iets bijzonders aan de hand.
Het is een structureel probleem, waar
we triest genoeg al lang aan gewend
zijn.' Het zogenaamde MARPOL-ver-
drag bestempelt de Noordzee tot
special area, waarin met geloosd mag
worden. Volgens de systematische
tellingen van Camphuysen zijn er
sinds eind jaren '60 ruim 107.000
vogels op de Nederlandse stranden
aangespoeld, die aan opzettelijke
olielozingen waren bezweken.
Het afsteken van overjarige licht-
kogels van schepen tijdens de jaar
wisseling is niet zonder risico's. Dat
bleek van vrijdag op zaterdag, toen
een lichtkogel een gat brandde in het
platte dak van de familie Beerlmg aan
de Brouwerstraat in Den Burg. De
gloeiende kogel smolt dwars door
een laag leislag, twee lagen
rubberroid en zes centimeter isolatie
materiaal. 'Als het niet had geregend,
had het waarschijnlijk op een brand
uitgelopen', aldus Jan Beerling, die
tijdens de jaarwisseling elders ver
toefde. Beerling grijpt het voorval aan
om te waarschuwen tegen het ge
bruik van lichtkogels als vuurwerk.
'Het is levensgevaarlijk.'
dit idee overnam en mij vorige week
vroeg deze 'functie' als eerste te aan
vaarden, kwam als een verrassing.
Gerard Bakker (Jonkersbergen),
Den Hoorn.
VERVOLG VAN PAGINA 1
komen we wel uit', reageert Warnaar,
die de tekeningen voor de natuurlijke
golfbaan aan SBB heeft overhandigd.
Volgens Van der Spek moeten de ef
fecten van de golfbaan op de water
huishouding nog nader worden door
berekend
Warnaar liet in juni nog weten dat De
Krim niet aan de grondcompensatie-
eis van SBB kan voldoen Daarvoor
zijn de kosten te hoog en levert de
golfbaan te weinig direct financieel
voordeel op. Momenteel heeft De
Krim slechts 4,2 hectare, recentelijk
bij de Hanenplas verworven land
bouwgrond in de aanbieding.Toch
denkt Warnaar dat er in een breder
verband wel een mouw aan te pas
sen is. 'Kijk, waar het om gaat is dat
het totaal aan natuurwaarden gelijk
blijft. De nieuwe golfbaan zal net als
de huidige een grote landschappe
lijke en natuurlijke waarde hebben. En
als de gemeente, de agrariërs, na
tuurbeschermers. Staatsbosbeheer
en andere betrokkenen creatief na
denken en het belang van een 18-
holesbaan inzien, moeten we tot een
bevredigende oplossing kunnen ko
men.' Mogelijk komt die oplossing
donderdag een stukje dichterbij, als
de door Warnaar genoemde instan
ties op het gemeentehuis bij elkaar
komen voor het zogenaamde
convenantoverleg.
Het college is voorstander van een
grotere golfbaan, en waarschijnlijk
kan die ook op steun uit het Haar
lemse provinciehuis rekenen. De
gemeenteraadsfracties van Texels
Belang en CDA kunnen moeilijk gaan
doen vanwege de inkrimping van het
Texelse landbouwareaal. Tegenstand
is ook te verwachten van natuur
beschermingsorganisaties. Land-
schapszorg Texel heeft al laten weten
dat de uitbreiding onaanvaardbaar is.
Mevrouw A.A.E. Goijert, gedepu
teerde van de provincie Noord-
Holland, komt maandag naar Texel
om OSG De Hogeberg te 'herope
nen'. De school is weliswaar niet
echt gesloten geweest, wél er is
gedurende anderhalfjaar hard ge
werkt om de twee gebouwen een
nieuw aanzien te geven, zodat het
schoolbestuur en de gemeente
hebben besloten van de oplevering
een feestelijke gebeurtenis te ma
ken.
'De scholengemeenschap staat
vanaf nu niet alleen bekend als een
school die goede resultaten scoort,
maar ook als een school met een
goed aanzien in een mooie omge
ving', constateert rector Henk de
Vries tevreden. In samenspraak met
de directie van de school besloot de
afdeling bouwzaken van de ge
meente twee jaar geleden om de re
novatie grootscheeps aan te pakken.
De gevels van beide gebouwen wer
den voorzien van kunststof kozijnen
en de grauwe kleuren werden vervan
gen door iets vrolijkers. Er is een
nieuw dak geplaatst en ook de bui
tenkant van de Burgemeester de
Koninghal heeft een behoorlijke face
lift ondergaan Bovendien werd de
riolering gerenoveerd en is er in beide
gebouwen een betere klimaats-
beheersing mogelijk.
De opening wordt een feestje met
een Georgische inbreng. Een muzi
kale bijdrage wordt geleverd door de
zanggroep Kereome. Eventuele giften
zijn bestemd voor een project dat
moet bijdragen aan de heropbouw
van het onderwijs in Georgië. De rec
tor wijst er daarnaast op dat de ope
ning wordt verricht door een gedepu
teerde van Noord-Holland en dat
deze provincie een 'zusterschap
relatie' heeft met Kvemokartly, een
provincie van Georgië.
Mevrouw Goijert, lid van het CDA,
heeft sinds 1999 zitting in Gedepu
teerde Staten. In haar portefeuille
heeft ze onder meer openlucht
recreatie, personeel en organisatie,
onderzoek en onderwijs. Bovendien
is ze 'gebiedsgedeputeerde' voor
Noord-Holland-Noord
Vakantiecenrum De Krim richt in
zijn nieuwe brochure een speciaal
woordje tot de jongere kampeer
ders in een poging om lawaai-
schoppende jeugd te weren. 'Niet
welkom zijn groepen die overvloe
dig alcoholgebruik en het bezor
gen van overlast aan anderen tot
vakantiehobby hebben verheven.
Zij kunnen bij ons niet reserveren',
is de waarschuwing die onder de
kop 'Jongeren Welkom?' in de
boekingsgids is opgenomen.
'Jongeren die overdag slapen en 's
nachts drinken zijn bij ons met wel
kom. Hun gedrag past niet bij een
vijfsterrencampmg en -bungalow
park', licht Krim-directeur Martin
Warnaar toe. 'Ik heb het vorig seizoen
zelf geconstateerd: de overlast van
een deel van de jeugd is onaanvaard
baar. Ik heb de mening van mijn me
dewerkers gevraagd en reacties ge
kregen van onze gasten: men heeft
geen zin meer in de heme.' Warnaar
realiseert zich dat een waterdichte
bescherming tegen de komst van
schreeuwende drinkerbroeders niet
mogelijk is, maar wil toch een preven
tief signaal afgeven. 'Ook als jonge
ren telefonisch reserveren of zich bij
de balie melden wordt hun te ver
staan gegeven dat wij hinderlijk ge
drag met accepteren. Dat ze dan be
ter een andere camping kunnen
zoeken.'
Alle jonge kampeerders knjgen bij de
balie een kaartje met gedragsregels.
Zo moet iedereen zijn rommel oprui
men en kratten bier en flessen drank
horen in tent of caravan te worden
geplaatst. Radio's mogen niet te hard
staan en na 23 .00 uur moet er stilte
heersen. Brommers en auto's mogen
het terrein met op. Een algemeen
verbod op aanstootgevend gedrag
besluit de voorschriften. De beheer
der grijpt in als de regels niet worden
nageleefd. 'En dat betekent meestal
wegzenden', aldus het kaartje,
waarop dezelfde tekst ook in het
Duits staat afgedrukt.
Terug van weggeweest. Voor de
twaalfde keer reisde ik langdurig
door Indonesië en West-Papoea.
Het leverde weer veel avontuur,
spanning en ervaring op. Deze
keer was er zelfs een aardbeving
bij en niet eens zo'n kleintje: 6,3
op de schaal van Richter.
Gewoonlijk maak ik die jaarlijkse
trip in mijn eentje want bij dit soort
reizen is een reisgenoot al gauw
een blok aan het been. Mij kan het
niet schelen dat ik in rokerige hut
ten slaap waar ik door vlooien
word besprongen of in andere si
tuaties kom die onaangenaam of
zelfs gevaarlijk zijn, maar je kunt
dat een partner meestal niet aan
doen. Bovendien kom je in je een
tje verder en zie je dus meer. Meer
dan eens was er voor mij nog net
één plekje in een prauw of
vrachtvliegtuigje, temidden van
dozen eendagskuikens, zakken
rijst en containers bakolie. Met
nog iemand erbij zou dat niet ge
lukt zijn Verder ben ik nogal ge
steld op vrijheid Ik voel er weinig
voor om op een Balinees strand te
zonnen omdat een meereizende
partner dat zo graag wil. Boven
dien ben ik erg ongezellig in de
omgang met medereizigers. Ik
haat winkelen, kan met klaver
jassen, heb geen verstand van
voetbal, wil met praten over het
slechte weer in Nederland en stel
dus helemaal geen prijs op gezel
lige ontmoetingen en kostbare
drinkgelagen met andere Hollan
ders die je toevallig ontmoet. Als
een reisgenoot (m/v) dat wèl
prachtig vindt ben je ter wille van
de lieve vrede al gauw met allerlei
dingen bezig die je helemaal met
wilt. Je hebt er dan de pest in, wat
dan weer kans geeft op ruzie. Bij
groepsreizen is dat risico natuur
lijk nog groter en daarbij gaat het
dan ook vaak mis. Toch hoor je
daar weinig over want het is een
taboe. Wie voor veel geld naar het
andere eind van de wereld reist
om daar een droomvakantie te
beleven en daarover al maanden
tevoren pocht tegenover familie
en kennissen, zal nooit publiekelijk
toegeven dat het zwaar is tegen
gevallen.
Toch was ik de eerste tien dagen
van mijn zojuist afgesloten 30-
daagse rondreis niet alleen. In
mijn kielzog had ik cameraman
Gerard, die in opdracht van de
provincie Noord-Holland een film
maakt waarin ik een nogal promi
nente rol speel. Ik had eerst hele
maal geen zin in zijn gezelschap.
Maar ik zwichtte toen hij beloofde
in de film aandacht aan ons
Papoeaproject te zullen geven
met vermelding van het giro
nummer in de aftiteling, zodat de
film nieuwe donateurs zou kunnen
opleveren.
Ik vraag me intussen wel af wat er
van die film terechtkomt. Ik dacht
eerst dat het een documentaire
over Texel zou worden, waarbij ik
een enkele maal in beeld zou ko
men om iets te vertellen over de
veranderingen die zich de afgelo
pen vijftig jaar op het eiland heb
ben voorgedaan onder invloed
van badgasten enzo. Maar nu
blijkt het vooral over mijzelf te
moeten gaan met Texel als decor.
De film wordt een aflevering in de
serie 'Markante Noord-Hollan
ders'. Men vindt mij dus markant,
't Is maar dat jullie het weten.
Markant, wat is dat eigenlijk? In
elk geval met gewoon. Verontrus
tend is dat de op zichzelf posi
tieve aanduiding nogal eens wordt
gebezigd voor mensen waaraan
eigenlijk een steekje los zit. Die zie
je dan optreden in tv-series als
'De Stoel', 'Paradijsvogels' en
vroeger 'Showroom'. Ik heb daar
moeite mee omdat je in die repor
tages met alleen interessante,
wijze mensen met een bijzondere
levensstijl ziet, maar ook halve idi
oten die mets zinnigs te berde
brengen. Beide categorieën wor
den aldus op één hoop geveegd
en verwerkt tot goedkoop product
van de vermaaksindustrie. Ik sluit
heus niet uit dat er aan mij ook
een steekje los zit, maar ik vind
het met leuk dat het Nederlandse
volk daarmee wordt vermaakt
Mijn cameraman heeft me uit den
treure verzekerd dat ik het hele
maal verkeerd zie, maar ik ben er
met gerust op.
Hij heeft in elk geval unieke beel
den gemaakt. Begin december
kwamen we in de Baliemvallei van
Nieuw-Guinea terecht in een
massademonstratie. Minstens
zevenduizend Dam-papoea's uit
de omringende bergen waren
samengestroomd op een groot
terrein in het stadje Wamena, alle
maal traditioneel gekleed, beter
gezegd ontkleed en woest be
schilderd. Ze zongen, baden, hie
ven spreekkoren aan en luisterden
naar opzwepende toespraken van
hun voormannen: 'Papoea
merdeka!' De Papoea's vonden
het prachtig dat we er bij waren,
als enige buitenlanders. Krijgshaf
tig uitgedoste mannen met stok
ken die een soort ordedienst
vormden, introduceerden ons op
getogen bij het publiek: 'Televisi
belanda!' (Nederlandse televisie).
De demonstranten staken voor de
lens braaf hun spandoeken om
hoog en zorgden ervoor dat ook
hun peniskokers mooi in beeld
kwamen Cameraman Gerard
kraaide van plezier, maar ik voelde
me nogal opgelaten want de man
nen van de Indonesische
veiligheidspolitie hadden onze
lange witte gestalten al opgemerkt
in die zwarte massa. Ze waren als
de dood dat de officieel toegela
ten demonstratie zou ontaarden in
een gewelddadige opstand waar
tegen ze met wapens in actie zou
den moetén komen, zoals al zo
vaak is gebeurd in de afgelopen
35 jaar zonder dat dit tot de verre
buitenwereld doordrong. Journa
listen en andere pottenkijkers vor
men in hun visie een groot risico.
Ze menen dat er een provocerend
effect vanuit gaat (wat nog waar is
ook) en stellen het evenmin op
prijs dat straks in Amerika en Eu
ropa in de kranten en op de tv is
te zien hoe zij erop los slaan of
schieten.
Het verbaasde me dan ook niks dat
ik op een gegeven moment op de
schouder werd getikt door een Ja
vaanse politieman in bruin uniform
Ik moest mee naar zijn kantor
Wat in dat kantoor zou gebeuren
wist ik van een kennis die iets der
gelijks een paar jaar tevoren had
meegemaakt, camera en film
rolletjes zouden in beslag worden
genomen, ik zou worden
uitgekafferd, mijn suratjalan (spe
ciale pas die nodig is om Nieuw-
Guinea binnen te komen) zou wor
den ingenomen en ik zou een paar
uur - of een dagje langer - wor
den vastgehouden in afwachting
van instructies uit Jayapura of
Jakarta Maar het ergste was dat
mijn naam op de zwarte lijst zou
komen, zodat ik de volgende keer
niet meer zou worden toegelaten.
Zover kwam het niet. Terwijl ik
werd opgebracht bemoeiden
steeds meer Papoea's zich ermee,
grof scheldend op de Javaanse
politieman. Die was duidelijk
doodsbang en legde uit dat ik al
leen maar even mee moest naar
zijn kantoor. De papoea's kwamen
nu met tientallen letterlijk tussen
beide en schreeuwden dat ik hele
maal met meeging en dat hij
moest oplazeren. Wat toen ge
beurde, zal ik met gauw vergeten.
De man droop af. Hij was malu,
oftewel beschaamd, wat voor een
Javaan heel erg is. Mijn bevrijders
grijnsden voldaan en brachten me
naar mijn plek terug, arm in arm.
Een echt blok aan mijn been was
cameraman Gerard toen we die
zelfde dag naar het dorpje Kurima
gingen, een kilometer of veertig
verderop. We zouden daar de Ne
derlandse zendelinge Trijntje Huis
tra bezoeken, die meisjes had ge
selecteerd die voor studiesteun
van ons in aanmerking kwamen.
Op weg erheen bleek een brug
over een kali (riviertje) te zijn weg
geslagen, zodat we door het
woest stromende water moesten
waden, stappend van steen op
steen. Gerard liep daarbij een ge
scheurde beenspier op, een
zweepslag Hij verrekte van de pijn
en was niet meer in staat tot lo
pen. Ik vond het zonde om terug
te gaan. dus ik moest hem achter
laten, wat me de rest van de tocht
de nodige gewetensnood be
zorgde. 's Avonds werd Gerard op
traditionele wijze behandeld door
onze Papoea-drager. Die wikkelde
het geblesseerde been in genees
krachtige, geurende bladeren die
hij in een vuur gloeiend heet had
gemaakt. Het hielp ook nog.
Geen filmbeelden dus van de door
Trijntje uitgezochte meisjes, wél
van tien nooddruftige leerlingen
van een technische school op het
eiland Biak. Die kregen allemaal
een studiebeurs en kunnen hun
opleiding dus afmaken, anders
zouden ze van school zijn ge
stuurd Eén van hen is Dominggus
Arwam, die financieel is geadop
teerd door Cor Dros uit Den Burg.
Dros is groot voorstander van
technisch onderwijs. Ooit richtte
hij samen met mijn vader de tech
nische school in Den Burg op,
vandaar de betrokkenheid. Ik
maakte voor Dros een foto van
Dominggus met op zijn uniform
een naambriefje om verwarring te
voorkomen met de foto's van al
die andere gesponsorde leerlin
gen. De jongen luisterde geboeid
toen ik over Dros vertelde, maar
keek beteuterd toen hij hoorde dat
deze Texelaar, die nog véél mar
kanter is dan ik, het afgelopen jaar
tachtig is geworden Dros zou dus
wel gauw dood gaan, dus wég
sponsor, veronderstelde hij. Want
op Biak haalt haast niemand die
leeftijd. Ik kon hem echter verze
keren dat Dros een buitengewoon
taai heerschap is, dat niet van op
houden weet. Ik wou ook nog
zeggen, de besten gaan eerst
Maar hoe is dat in het Maleis?
Harry.
De jan van genten in de vogelopvang bij EcoMare.
hoge kant. In het algemeen klasse
ment leiden Gerda en Freek Veeger,
voor Jean Zeeman en Roel de Zwart
en Lieuwe van der Veen en Hans
Westdorp.
Eindstand tweede periode
1 Gerda en Freek Veeger 43 0612 Lieuwe van
der Veen en Hans Westdorp 42.258; 3.Jean
Zeeman en Roel de Zwart 41.596; 4 Chris
Schraag en Willem Koomen 41 101.5.Fenny en
Rob Caspers 40.800; 6.John Vlaming en Eric-
Jan Geus 40.396, 7, Nel Koomen en Jan
Kloosterman 39.758; 8.Arend Dijker en Piet
Moree 39 339. 9 Jelle Wiersma en Johan
Vinke 39 061; 10.Wil Derksen en Peter van
Heerwaarden 38.905
Ere wie ere toekomt. Het idee van de
'brievenactie' in Den Hoorn is afkom
stig van Piet Schneider. Ondergete
kende had slechts de suggestie ge
daan de herinnering levend te
houden door een brievenbewaarder
aan te stellen. Dat de feestcommissie
Bij EcoMare zijn vrijdag en zaterdag 150 met olie besmeurde
vogels uit Frankrijk gearriveerd. De zeekoeten en jan van gen
ten zijn slachtoffers van de ramp met de olietanker Erika, die
op 12 december voor de kust van Bretagne verging. Meer dan
4.000 vogels spoelden aan, teveel om door de Franse vogel-
centra te worden opgevangen. Daarom werden de collega's in
*1 omringende landen ingeschakeld. Na een slopende reis, die de
nodige slachtoffers heeft geëist en nog zal eisen, zijn de dieren
via het Friese Anjum bij EcoMare aangekomen. Daar kunnen
ze aansterken en worden ze schoongemaakt. Slechts een klein
deel van de pechvogels zal overleven.
'We doen het niet om de soort te red
den, daarvoor is het effect marginaal,
cd Ik denk dat rond de zestig procent
ei- van deze dieren het loodje legt voor
al, dat we ze weer uit kunnen zetten.
12e Waar het vooral om gaat is dat je een
signaal afgeeft: dit kan gewoon niet.'
Henk Brugge van EcoMare is verbit
terd. Dat oliemaatschappijen goed-
3p. kope reders inhuren die tankers met
tse dunne wandjes de zee op sturen. Dat
het haast een wetmatige zekerheid is
dat over een jaar of vijf wederom dui-
c" zenden vogels onder gie pek bezwij
ken na een scheepsramp voor de een
of andere Europese kust. 'Exxon
Valdez, Amoco Cadiz, Erika. Het gaat
gewoon door. De fotogenieke vogels
halen de publiciteit. Maar de schade
is natuurlijk veel groter. Wat dacht je
van al die krabben en kreeften, de
zeeappels, de garnalen? Het hele
ecosysteem is over duizenden vier
kante kilometers voor |aren geruï
neerd. Ook de héle visserij ligt-op z'n
gat.'
Via de vogelopvang komen olie
rampen in de publiciteit. De landelijke
en lokale media vliegen erop en de
publieke verontwaardiging wordt ver
volgens flink aangewakkerd. Zo kun
nen instituten als EcoMare indirect
een bijdrage leveren aan veranderin
gen die via de politiek en (internatio
nale) wetgeving hun beslag moeten
krijgen. De zeehondenopvang - die
voor instandhouding van de soort
overbodig is - heeft eenzelfde func
tie: vergroting van de bewustwording
bij het grote publiek dat het tere na
tuurlijke evenwicht op het wad en in
de Noordzee door menselijk ingrijpen
al snel wordt verstoord.
De jan van genten die met z'n tienen
in een hok zitten en zich warmpjes
tegen elkaar aan schurken, hebben
een bruin-geel vernisje op hun
vederdek, dat hen nog met eens zo
gek staat. Maar even verderop zitten
een paar 'Texelse' exemplaren bij het
water in de kleurdracht die de natuur
bedoeld heeft: spier- en spierwit.
EcoMare heeft een moderne vogel
wasmachine besteld die notabene is
ontwikkeld door de Franse o//emaat-
schappij Elf-Aquitaine. Misschien ar
riveert het apparaat nog op tijd zodat
de vogels er binnenkort weer spie en
span uitzien.
'Ze eten verschrikkelijk veel, net als
de zeekoeten Dat stemt me wel op
timistisch', zegt Brugge, De vogels
lijken in redelijke conditie, zeker als je
de wekenlange reis langs de verschil-
1400 punten op de nummers drie,
Zeeman en De Zwart.
De hoogste score in de dertiende
ronde werd behaald door het al jaren
samenspelende koppel Marie Tim
merman en Annie Vermuë. Zij speel
den deze avond 7386 punten bij el
kaar. Daarbij speelde het tweetal vijf
marsen. Het betekende een plaatsje
winst voor de dames: van de vieren
twintigste naar de drieëntwintigste
plaats.
Wil Derksen en Peter van Heer
waarden behaalden met een score
van 7206 punten de tweede plaats en
stijgen naar de zevende plaats in het
klassement. Aad Winters en Sjaak
Sipsma waren met 7185 punten uit
stekend op dreef. Zij scoorden 7185
punten en stijgen door dit resultaat
naar de tweeëntwintigste plaats in
het klassement. John Vlaming en Eric
Jan Geus behaalden 7023 punten,
goed voor de vijfde plaats deze
avond. Zij verstevigden daarmee hun
zesde plaats in het klassement. Het
gemiddelde was, ondanks het feit dat
er slechts 36 marsen werden ge
speeld, met 6249 punten aan de
Dankzij twee uitstekende beurten
zijn Gerda en Freek Veeger er toch
i in geslaagd de tweede periodetitel
bij Klaverjasclub Den Burg te be
machtigen. In de avondscore wer
den zij vierde, maar heroverden ze
de leiding in het algemeen klasse-
i ment. De rondewinst was voor het
tweetal Marie Timmerman en
Annie Vermuë, die de nieuwe eeuw
dus uitstekend begonnen.
Het toeval wilde dat Gerda en Freek
Veeger in de laatste twee ronden van
zestien beurten moesten aantreden
tegen de directe concurrenten voor
de periodetitel, Jean Zeeman/Roel de
Zwart en Lieuwe van der Veen/Hans
'Westdorp. Beide koppels werden
overtuigend verslagen, zodat de
voorsprong van de Veegers toch nog
kon oplopen tot ruim achthonderd
punten op Van der Veen en West-
dorp, die tweede werden, en tot ruim
ALS DAT flAAK
GEEN PATATJ6
ooMas woxot.