Jitbreiding van militair
efengebied opgeschort
Fotovermelding in
VW-qids te kostbaar
iad van State stelt minderheid klagers
istemmingsplan buitengebied in gelijk
Het sigarenevangelie volgens Hajenius
Julius
.TEXELSE
COURANT'
Dn
Oflfde naam, maar
jieuw gezicht in
utomatiek PP
bedrijvig heid
Slagerij Maas
vernieuwd
Overkoepeling
Familie Reij
stopt met garage
SV De Koog
Langs de weg
te
n,
3te<
deling bestuursrechtspraak van de Raad van State
de uitbreiding van het militaire oefengebied op de
se zuidpunt voorlopig opgeschort. De Raad vernie-
het provinciebesluit waarmee de verruiming van het
in op en rond de Hors werd goedgekeurd. De uitbrei-
van de gronden die krachtens het bestemmingsplan
ingebied voor de legeroefeningen mogen worden ge
had moeten worden getoetst aan de Europese Vo-
en Habitatrichtlijnen. Dit is één van de weinige verras-
punten in de uitspraak van de Raad van State over
Ie kwesties die particulieren en belangengroepen had-
aangekaart naar aanleiding van de provinciale goed-
ng van het bestemmingsplan buitengebied.
voorgoed van de baan is, valt moei
lijk te zeggen. Mogelijk zien de ge
meente en de provincie kans een
nieuwe afweging te maken waarbij
wél naar de richtlijnen wordt gekeken
maar de uitbreiding desondanks ac
ceptabel is, omdat de militaire oefe
ningen met zodanig verstorend wer
ken dat het leefmilieu van de vogels
in gevaar komt. Aan deze inhoude
lijke beoordeling is de RvS met toe
gekomen. Juristen van de gemeente,
de provincie en de Wadden
vereniging studeren nog op de gevol
gen van het ingewikkelde en lijvige
vonnis.
VRIJDAG 14 APRIL 2000
de uitbreiding van het militaire
jebied waren onder anderen de
envereniging, de Werkgroep
ichapszorg Texel en de Vogel
roep Texel in het geweer geko-
Het gaat om oefeningen in het
ijk deel van de Mokbaai en op
>rs, gebieden die gedeeltelijk
mgewezen als beschermings-
voor trek- en broedvogels. De
rbeschermers voerden aan dat
efmilieu van de vogels - waar
de zeldzame dwergstern -
je oefeningen zou worden ver-
De Vogel- en Habitatricht-
verbieden zulke verstoringen in
«wezen gebieden. De Raad van
(RvS) bepaalde dat deze Euro-
nchtlijnen 'directe werking' heb
ben, dat wil zeggen dat burgers er
een rechtstreeks beroep op kunnen
doen, ook al heeft de nationale over
heid de richtlijnen nog met omgezet
in nationale wetgeving. Daarom had
de provincie de op deze richtlijnen
gebaseerde argumenten van de
bezwaarmakers moeten meewegen.
Nu dat met is gebeurd, is er sprake
van een onzorgvuldig voorbereid en
onvoldoende gemotiveerd besluit,
aldus 's lands hoogste administra
tieve rechter. De gevolgen van het
provinciebesluit kunnen volgens de
RvS niet in stand blijven omdat de
uitbreiding van het militaire oefen-
gebied in het bestemmingsplan niet
rechtsgeldig is.
Of dit betekent dat de uitbreiding
*ii
ier ging menig Texelaar op
lag voor een zakje frites naar
(je Patat in De Koog. Die tijd
wat betreft eigenaar Anton
Ier Vis weer terugkeren. De
van de exploitant van Auto-
ik PP in De Koog verandert
het gezicht wel. Van der Vis
momenteel medevennoot in
ijerie Het Vogelhuis, heeft de
•kbar aan de kop van de
istraatin De Koog overgeno-
van z'n oom Anton van der
Vandaag wordt de zaak geo-
ler Vis zet de zaak voort waarin
ader, Paul(tje Patat) van de Vis,
Je scepter zwaaide. Een kleine
J jaar geleden stak Van der Vis
straat over om verder te gaan
t toen nog hotel Het Vogelhuis
i, en dat eigendom was van zijn
Anton, die op zijn beurt de
zaak ging runnen. Sinds 1997 is
zoon Anton, net als zijn vader
Deder Catherina, vennoot in het
if dat nu Oranjerie Het Vogelhuis
Het woord manager vindt Anton
Texel wat overdreven. 'Zet maar
regelaar ben. Ik doe de admi-
itie, verzorg de menukaarten,
s de advertenties, maar spring
rel eens bij achter de bar of sta
s bediening. En ik doe het
ineelsbeleid, want we werken
in het hoofdseizoen toch met
zestien mensen. Het draait hier
aal zo goed en iedereen heeft
il vertrouwen in élkaar dat ik er
iets bij kan doen.' Die gelegen-
leed zich voor toen de zaak van
om Anton te koop kwam. 'Ik had
joed verhaal, waarmee hij ak-
iging.'
erhaal houdt in dat Lars Reijnen,
die al enkele jaren als kok werkzaam
is in Het Vogelhuis, samen met vrien
din Esther het bedrijf gaat runnen.
'Van kok in een kwaliteitsrestaurant
naar een snackbar is inderdaad een
hele overstap, maar de extra verant
woordelijkheden beschouw ik als een
flinke vooruitgang. Een kans die ik
niet kon laten liggen', aldus Reijnen.
De huidige formule, verkoop van
snacks en ijs, wi|zigt voorlopig met,
maar op termijn verwacht Van der Vis,
die de zaak geheel voor eigen reke
ning en risico exploiteert, wel de no
dige aanpassingen. 'We worden geen
ontnuchtenngsbedrijf, maar sluiten
gewoon om twaalf uur, al zullen we
tijdens het hoogseizoen wel een paar
uurtjes langer openblijven. Verder is
het de bedoeling dat we komende
winter tijdens de weekenden open
zijn. Vroeger gingen de Texelaars op
zondag ook om een patatje naar De
Koog en die tijd moet weer terugke
ren.' Tijdens drukke uurtjes zal Van
der Vis ook zelf wel eens een ijsje
tappen of een patatje frituren.
De meeste verzoeken die de twintig
appellanten bij de RvS hebben inge
diend, zijn met gehonoreerd. Welis
waar zijn alle ontvankelijke beroepen
ook gegrond verklaard, maar in de
meeste gevallen levert dit weinig op
voor de bezwaarmakers. De
'gegrondverklaring' stoelt namelijk op
een procedurefout van de provincie,
die voor de Raad van State aanlei
ding was om het besluit waarmee het
bestemmingsplan buitengebied in
1997 werd goedgekeurd, te vernieti
gen. Het besluit was slechts door
twee gedeputeerden genomen, ter
wijl het voltallige college van Gede
puteerde Staten (GS) zich over het
bestemmingsplan had moeten bui
gen. Maar ondanks de vernietiging
liet de RvS de rechtsgevolgen van het
goedkeuringsbesluit voor de meeste
individuele klagers in stand, zodat zij
er niets mee opschieten. Op zich is
dit logisch: de Raad van State gaat
ervan uit dat GS gewoon opnieuw
hetzelfde besluit zullen nemen, deze
keer wel formeel als voltallig college.
Drainage
De verzoeken die wel werden geho
noreerd betreffen hoofdzakelijk op
zichzelf staande gevallen die voor de
direct betrokkenen ingrijpende gevol
gen hebben, maar nauwelijks van in
vloed zijn op het gemeentelijke beleid
zoals dat in het bestemmingsplan is
neergelegd. Een uitzondering betreft
de algemene regeling die is opgeno
men voor het draineren van agrari
sche grond. De gemeente wilde de
drainage met toestemming van de
provincie koppelen aan een
vergunningenstelsel om zo de
verdroging van kwetsbare gebieden
te voorkomen, maar de RvS vernie
tigde deze regeling. Volgens de RvS
is'bij de totstandkoming daarvan in
strijd met de Wet op de Ruimtelijke
Ordening gehandeld. De regeling was
onder anderen aangevochten door
de WLTO en de firma Dumker van
Nieuweschild.
Dienstwoningen
Aan het jarenlange getouwtrek om
legalisering van de woning van de
familie Dros bij haar fruitteeltbedrijf
aan de Hallerweg, is ook na de uit
spraak van de Raad van State geen
einde gekomen. De RvS vernietigde
de weigering van gemeente en pro
vincie om de woning toe te staan,
maar of Jaap Dros daarmee het pleit
definitief in zijn voordeel heeft be
slecht, is niet zeker.
De RvS beoordeelde eerst het ge
meentelijke beleid voor de bouw van
een dienstwoning op een agrarisch
perceel. Er moet sprake zijn van een
volwaardig bedrijf waarvoor de nood
zaak van toezicht is aangetoond.
Daarbij wordt onder meer gekeken
naar het hoofdberoep van de aanvra
ger en de omvang van het bedrijf, dat
in principe 190 of meer zogenaamde
'standaardbedrijfseenheden' (sbe's)
moet tellen. De RvS vindt dit beleid
'met onredelijk'.
In het geval van Dros is onvoldoende
ingegaan op het feit dat hij zijn hoofd
beroep van biologieleraar wil verrui
len voor dat van fruitkweker en op de
groei van zijn bedrijf. Dat telde toen
de gemeenteraad over de kwestie
besloot weliswaar slechts 101 sbe's,
maar later stelden deskundige
adviseurs dit op ruim 173. De
adviseurs oordeelden dat de kweke
rij door de combinatie van fruitteelt en
directe verkoop aan consumenten
levensvatbaar is. De gemeente moet
van de RvS opnieuw een besluit né
men en daarbij deze feiten mee
wegen.
In tegenstelling tot Dros kregen
bollenkweker Arie Lap uit Den Hoorn
en de familie Boogaard van Zeven
huizen bij de Raad van State nul op
het rekest. Lap wilde dat de schuur
op zijn perceel op Klif de status van
dienstwoning kreeg, maar volgens de
RvS kan hij vanuit zijn huidige woning
ELLtO"
Joop Groen (rechts) was één van de gasten die met volle teugen genoot van een goede sigaar en al het andere dat moeder natuur de
mensheid schenkt. moBurBouM
Een sigarenroker is, althans op het
moment van roken, een rustig, weg
dromend en vooral tevreden mens.
Een sigarenroker inhaleert niet. Hij wil
zich omwikkelen met aroma, laat de
rook speels en langzaam uit de mond
ontsnappen, en laat met de rook zijn
gedachten gaan. Vanzelfsprekend
moet de sigaar van uitstekende kwa
liteit zijn, met een uitgebalanceerd
b/nnengoecfmélange. een goed
omblad dat de tabakssnippers bij el
kaar houdt, en een smaakbepalend
dekblad dat bij voorkeur is gemaakt
van de onderste, beschaduwde bla
deren van de tabaksplant. Oftewel:
een sigaar van Hajenius. Met dit
sigarenevangelie presenteerde het
gerenommeerde Amsterdamse
sigarenhuis zich deze week in restau
rant Het Vierspan, waar vertegen
woordigers van de Texelse horeca en
andere belangstellenden - waaron
der beeldend kunstenaar-schnjver Jan
Wolkers - een cursus 'sigarologie' kre
gen. Na een lezing met diapresentatie
door Hajemus-medewerker Jurriaan
Hommes was het tijd om de brand in
de sigaar te steken Dat mag met een
gasaansteker, maar een cederhoutje
geeft het ritueel extra cachet. De si
gaar wordt boven de vlam voorzich
tig rondgedraaid en daarna door de
lucht bewogen tot het uiteinde in zijn
geheel gloeit Dan is het moment daar
voor de eerste, rustige trekjes. Wie zijn
sigaar als een sigaret aansteekt (flink
zuigend) verstoort het aroma doordat
de tabak over een dnetal centimeters
verkoolt. 'Niet te hard trekken, de si
gaar moet net niet uitgaan', waar
schuwt Hommes. 'Laat er maar een
lekker lange askegel aankomen. Die
verkoelt en geeft een typisch
smaakje Binnen de kortste keren
staat Het Vierspan blauw van de rook.
Gastheren Eric Pekel en Aris van
Zeijlen serveren tussen de bednjven
door overheerlijke kleine gerechten
(amuses) en drankjes als malt whisky
en armagnac, waarna de vlam in de
volgende bolknak wordt gestoken. Vijf
sigaren van verschillende lengte en
dikte worden aan een test onderwor
pen en beoordeeld op kleur, model,
afwerking en natuurlijk smaak. In ont
spannen sfeer wordt rustig geconver
seerd en gelachen. De sigaren com
bineren wonderwel met het eten en
het gedistilleerd en pas in de vroege
ochtend verlaten de fijnproevers te
vreden het pand. Wellicht dat zij in de
toekomst na een copieus diner in één
van de betere Texelse restaurants met
een Hajenius volledig aan hun trekken
komen.
al voldoende toezicht op zijn bedrijf
uitoefenen Een bouwblok op Lap's
grond aan de Rommelpot is volgens
de RvS terecht geweigerd omdat dit
stuit op landschappelijke bezwaren in
verband met de 'visuele relatie' van
het perceel met het aangrenzende
duingebied.
Een tweede dienstwoning bij het be
drijf van de familie Boogaard acht de
RvS overbodig. De familie voerde aan
dat het bij de bestaande woning om
een 'gewone' burgerwoning gaat en
niet om een bedrijfswoning. Voor de
RvS doet dat onderscheid in dit ge
val echjer niet ter zake. omdat er een
grote functionele samenhang tussen
de woning en de twee stallen bestaat.
De aanvraag betreft dus wel degelijk
een tweede dienstwoning en die is
gezien de bedrijfsomvang volgens de
RvS met noodzakelijk.
De slagerij van Rob en Meta Maas in
Oosterend heeft in anderhalve week
tijd een metamorfose ondergaan. De
inrichting van de winkel aan de
Peperstraat is volledig gemoderni
seerd. De toonbank is vernieuwd en
heeft een knik gekregen, zodat er
meer ruimte is om de vleeswaren uit
te stallen. Ook de werkruimte ach
terin de zaak is aangepast, zodat de
slagers beter uit de voeten kunnen.
Het assortiment is uitgebreid met
onder andere kant-en-klare maaltij
den en maaltijdcomponenten Ver-
De komende en de gaande man. Anton van der Vis deed Automatiek PP over aan z'n
neef Anton van der Vis.
(Foto Gerard Timmorman)
De plannen om in de VW-gids
'Waddeneiland Texel' de vermel
ding van de accommodaties veel
uitgebreider te maken, gaan niet
door. Het bestuur van de Texelse
Vereniging van Logiesverstrekkers
(TVL) is tot de conclusie gekomen
dat het financieel onhaalbaar is. De
VW-gids blijft daarom bestaan in
zijn huidige vorm, dus met eenvou
dige regelvermelding van elke ac
commodatie.
In de najaarsvergadering van de TVL
was aangekondigd dat zou worden
overgestapt naar een accommo
datievermelding die lijkt op die van de
'Vakantiereisgids', dus met uitge
breide beschrijving plus foto van elk
ob|ect. Dat blijkt dus geen haalbare
kaart te zijn. Het TVL-bestuur vreesde
dat niet alle leden zullen meedoen
aan dit systeem omdat een vermel
ding ongeveer ƒ150,- zou kosten,
wat drie keer zoveel is als het tarief
voor vermelding in de huidige be
knopte vorm. Bovendien zou de gids
door deze uitgebreide vermelding
zoveel groter en zwaarder worden,
dat de portokosten uit de hand zou
den lopen. Bijkomend argument om
de zaak met door te zetten was dat
uit onderzoek is gebleken dat de
mensen de gids in de huidige vorm
gunstig waarderen.
Logiesverstrekkers die hun accom
modatie toch met extra tekst en fo
to's aan hun toekomstige klanten
willen tonen, kunnen gebruik maken
van internet, ledereen met een regel
vermelding in de gids 'Waddeneiland
Texel' wordt automatisch in de VW-
site opgenomen - zie het artikel el
ders in deze krant - net zoals nu al
het g.eval is. Daarnaast zullen de
logiesverstrekkers die in de
Vakantiereisgids van de WV zijn ver
meld en die dus meedoen aan de
reserveringsdienst van de WV, ook
een eigen pagina op internet krijgen
met daarop een foto van de accom
modatie, prijsvermelding en een
korte tekst.
De bedoeling is ondernemers die nie.
in de Vakantiereisgids zijn opgeno
men de mogelijkheid te bieden op
deze wijze te adverteren. Wat dat
kost moet nog worden uitgezocht.
Voor campings en groeps-
accommodaties zal een aparte aan
bieding worden gemaakt.
De overkoepeling van de Texelse
vrouwenorganisaties vergadert
maandag om 13.30 uur in het zaaltje
bij de Doopsgezinde kerk in de.
nieuwd is ook de bedrijfskleding,
waarin naast crème het Oosterender
groen is verwerkt. Het ontwerp voor
de winkelinrichting is gemaakt door
toonbankleverancier Smeva. Verder
werd er meegewerkt door Piet Koger
(tegels), VEM (elektra) en Peter Jan
Geus (loodgieterswerk) Het sloop
werk deed Rob Maas zelf. 'Dat viel
niet mee. Ik dacht het slopen van een
mubrtje in een mum van tijd te klaren,
maar ik heb er vier dagen op staan te
hakken.' Niettemin kon de slagerij
gisteren worden heropend.
Garage Reij aan de Bernhardlaan
houdt op te bestaan De huidige ei
genaars Theo en Margriet Reij heb
ben besloten de zaak binnen afzien
bare tijd te verkopen. Voornaamste
reden is dat hun zoon Jan te kennen
heeft gegeven het bedrijf niet te wil
len overnemen. Reij is subdealer van
de merken Mazda, Ford en Hyundai
en steunpunt van BMW. Voor deze
subdealerschappen zullen in overleg
met de dealers goede vervangers
worden gezocht, die de vereiste ser
vice en garantie kunnen verlenen en
die het onderhoud naar behoren kun
nen doen. Het bedrijf van Reij is sinds
1979 gevestigd aan de Bernhardlaan.
Daarvoor stond de garage aan de
Waalderstraat. Het is niet uitgesloten
dat het bedrijf als garage wordt voort
gezet, maar zeker is dat met.
SV De Koog speelt zondag de eerste
wedstrijd van de nacompetitie uit te
gen Purmerland. De winnaar van
deze partij speelt op 30 apnl tegen
Zuidermeer, de verliezer treedt vol
gende week al (thuis) aan tegen deze
club.
dat het bazinnetje een week
logeren ging, moest ik op het
idje passen want ik ben het
:-baasje. Dat was best
k, maar ik ben nogal op mijn
Md gesteld en zo'n hondje is
handenbinder. Het bazinnetje
een lijstje achtergelaten
'sfop stond waar ik allemaal
in moest denken. Dat was nogal
Menig kind moet het doen
el minder, 's Morgens en
'onds eten geven, niet langer
(neen paar uur alleen laten,
mstens eens per dag een stuk
et hem wandelen, om de andere
'9 Hink borstelen en regelmatig
"aanbrengen in zijn ontstoken
keroor. En dan moest ik nog een
ter met hem naar de dierenarts
n Ie laten controleren of het met
ontstoken oor de goede kant
>9aat.
™hleem is dat het hondje nogal
een vrijbuiter is. Hij doet heel veel
dingen ongevraagd, maar wat je
hem wel vraagt doet hij liever niet.
Als je hem roept komt hij. Of hij
komt niet, dat is altijd weer span
nend. We hebben hem dus nog
niet helemaal onder appèl, al gaat
het steeds beter. Dat twee keer
per dag uitlaten moet dus aan de
riem, anders is de kans groot dat
hij er van tussen gaat en pas een
half uur later op eigen gelegen
heid weer naar huis komt,
bemodderd en achter adem. Want
dan heeft hondje de geur opge
snoven van een vrouwtjeshond of
tewel een teef. Die moet tot elke
prijs worden opgespoord in de
hoop op een kortstondige verbin
tenis, wat bij honden heel letterlijk
moet worden opgevat.
Zelf is hondje dus een mannetje,
oftewel een reu en dat was voor
ons wel wennen. Wij hebben de
afgelopen 34 jaar al vier honden
versleten, maar dat waren alle
maal teven. Die waren twee keer
per jaar loops, wat veel oplettend
heid vereiste ter vermijding van
een ongewenste honden
vermenigvuldiging, maar na een
paar weken kwam daar tenminste
een eind aan. Reuen zijn altijd
loops, net als sommige menselijke
mannetjes. Die denken (en doen)
altijd (aan) van dattum en daar
komt nooit een eind aan.
Hij heet officieel Julius Caesar (je
mag ook Juul tegen hem zeggen)
maar bazinnetje had hem beter
Clinton kunnen noemen. Hoewel,
Caesar kon er ook wat van, net
als veel andere Groten der Aarde.
Machten seks gaan vaak samen
samen. Wat dat betreft is er in de
tweeduizend jaar tussen
Cleopatra en Monica niets veran
derd. Weten jullie dat dit ook geldt
voor sommige Groten op Texel?
Daar zal ik het in een volgend
stukje over hebben.
Het uitlaten van reuen vraagt véél
tijd. Teven zakken al na een paar
minuten door hun achterpoten en
plassen zich helemaal leeg, zodat
je gauw weer met het beest naar
binnen kunt. Maar reuen verdelen
hun plas over minstens tien bo
men en al die bomen worden te
voren eerst langdurig besnuffeld
alvorens te worden besproeid.
Voor Julius is het heerlijk dat we
bij de Dennen wonen, bomen ge
noeg.
Ik schrijf steeds hondje. Dat is
grappig bedoeld want het beest
waarover ik de tijdelijke voogdij
had, is een nogal groot uitgevallen
Berner Sennen-hond. Een kalf van
een kilo of vijftig. De veren van
mijn gale bolide kraken als hij in
stapt. Het bazinnetje ontmoette
hem in een overkants asiel en het
was wederzijds liefde op het eer
ste gezicht. Ook ik kon direct
goed met hem overweg, al moest
ik wel wennen aan zijn soms
woeste gedrag. Als hij tegen je
opspringt, blijf je niet op de been.
Dat bespringen gebeurt nogal
eens, want Julius is zeer op mij
gesteld en beschouwt mij als zijn
kameraad. Reuen onder mekaar,
die samenzweren tegen het bazin
netje.
Hoewel hij vrij mag rondlopen op
een erf van meer dan een halve
bunder, is Julius net als ik zeer
geïnteresseerd in de rest van
Texel. Ik neem hem daarom vaak
mee ip de bolide. Hij moet dan
achterin zitten, maar wil perse
néast me. Dat is gevaarlijk want
hij vraagt steeds aandacht door
een van zijn kolossale voorpoten
op je rechterarm te leggen of tus
sen de pedalen te steken. Als dat
onverwacht gebeurt verlies je de
macht over het stuur. Een paar
weken geleden reed ik bijna het
Eierlandse kanaal in.
Voor hemzelf zit er ook risico aan,
want een zittende hond is nogal
topzwaar, zodat hij bij krachtig
remmen voorover kukelt en met
zijn neus tegen dashboard of ruit
klapt. Toen dat een keer was ge
beurd, heb ik hem de gordel om
gedaan, zodat hij geen kant meer
opkon. Een heel leuk gezicht. In
zittenden van passerende auto's
wijzen elkaar erop en schateren
van het lachen. Een foto ervan
heb ik opgestuurd naar Veilig Ver
keer Nederland. 'Autogordels vast
en zeker'
Julius is buitengewoon zachtaar
dig. maar wel waaks. Een deurbel
hebben wij niet meer nodig want
want hij reageert luid blaffend op
voor ons onhoorbaar geluid van
elke vreemde die onze afgelegen
hoeve nadert. Ook de blik in zijn
ogen verraadt alles behalve agres
sie. Hij kan zo ongelofelijk stom
verbaasd kijken, knort zielsgeluk
kig als je hem aait of krabt en
heeft nog nooit gebeten of lelijk
gegromd. Schade heeft hij nog
nauwelijks aangericht. Hij heeft al
leen de afstandsbediening van de
tv opgevreten zodat ik nu te voet
naar het toestel moet om het het
aan- en uit te zetten. Ook graaft
hij af en toe een kuil in het gazon,
waar je dan 's avonds je nek over
breekt, maar voor de rest geen
probleem. Een erg makkelijk dier
dus, maar met weinig karakter.
Wat dat betreft vormt Julius het
grootst mogelijke contrast met zijn
voorganger Kai. Dat was een ex
treem dominante Kaukasische
herdershond, die de baas was
over ons in plaats van wij over
hem Levensgevaarlijk in de meest
letterlijke zin. Dat hij moest wor
den afgemaakt was overigens niet
wegens dat gevaar maar omdat
hij aanvallen van epilepsie kreeg.
Met steeds kortere tussenpozen,
totdat dierenarts Piet van der Wer
ken opdracht kreeg tot euthana
sie. Een tragedie, waar ik nog om
kan janken, hoewel je opgelucht
en blij zou moeten zijn als je je
verstand gebruikt. Kai ligt begra
ven onder een rode meidoorn die
volgende maand voor de tweede
keer bloeit.
Julius lijdt aan verlatingsangst. Hij
is verdrietig als je weggaat en zit
bij de poort het eerste halfuur als
een kind te huilen. Kom je terug,
dan springt hij van blijdschap over
je heen.
Tijdens die oppasweek wilde
Julius daarom ook 's nachts dicht
bij me blijven. Toen ik hem wilde
opsluiten in een apart kamertje.
begon hij te jammeren zodat ik
hem de slaapkamer maar binnen
liet, waar hij zich uitstrekte op het
matje naast het bed.
Rond drie uur 's nachts werd ik
zwetend wakker uit een afschu
welijke droom en voelde pijn en
druk op de borst. Een hartaanval,
dacht ik panisch. Maar het kwam
van Julius. Die was bij me in bed
gestapt en met zijn volle vijftig kilo
bovenop me gaan liggen, z'n
grote kop naast me op het kus
sen. Als dat geen liefde is...
Ik heb hem toch maar tactisch
verwijderd en hem vlak bij het bed
aan een tafelpoot vastgelegd. He
lemaal weg en toch dichtbij. Ik
heb nog een tijdje naar hem zitten
kijken, terwijl hij ronkend lag te
pitten. Geen vrediger tafereeltje
dan een volgevreten en uit
gerende slapende hond, het top
punt van dierlijk welzijn. Een
hondenleven is zo slecht nog niet,
als je een lieve, begrijpende en
opofferingsgezinde baas hebt ten
minste. In mijn volgende leven
ben ik hond.
Harry,
