[onnepanelen bij
den ware opmars
Grand Prix met solexen
op stratencircuit Oost
ÉütSSV -<=»
Is
mm
F amilieberichten
TEXELSE j>C0URANT
Jiangs de weg
Gelde meiden
Texelse atleten bij landelijke top
|Ruiterbewijs
e Slagzingers
Eben Haezer
Zomerdrives
klaverjassen
Ministry of sound
Straatspeeldag aan de Hoefslag
Familietoernooi
van voetballers
Titel en supercup SV De Koog C1
VRIJDAG 26 MEI 2000
Ie schoolgebouwen van OSG
logeberg aan de Haffelderweg
Ie Emmalaan zijn twee grote
«collectoren van elk 20 vier-
meter verrezen. Energie-
tschappij NUON Is de eige-
en heeft de panelen geplaatst
op een schone manier een
theiden bijdrage te leveren aan
ilroombehoefte van de scho-
fmeenschap, die daarvoor
NUON een contract afsloot.
Je zon volop schijnt leveren de
storen elk maximaal tweedui-
Jwatt, genoeg stroom voor
igemiddelde stofzuigers. Eer-
j werden op het dak van het
lonijebouw al zonnepanelen
patst
fens een woordvoerster van de
Igiemaatschappij is er nog een
flink aantal panelen (circa 1000
vierkante meter) onderweg naar
het eiland, vooral omdat veel
Texelse ondernemers gechar
meerd zijn van de schone energie.
Daarmee konden zij tijdens enkele
voorlichtingsavonden kennisma
ken. 'We hebben al vijftig opdrach
ten binnen en tweeënhalf miljoen
kilowattuur schone stroom
gecontracteerd. Het is een gigan
tisch succes.' De elektriciteit is
weliswaar acht cent per kilowatt
uur duurder, maar de extra kosten
worden deels gecompenseerd
doordat over deze stroom geen
ecotaks wordt geheven. Na de
zomer komt NUON met een actie
voor schone energie die is gericht
op particuliere huishoudens.
(Foto Bun Bosch)
goji
Maandag mocht ik van makelaar
Jan Duin een tijdje rondkijken in
het leegstaande huis van de Da
mes Dijt. Niet omdat ik van plan
ben het te kopen, maar uit een
nieuwsgierig verlangen om een
eeuw terug te gaan in de tijd.
Geen enkel ander object op
Texel biedt die mogelijkheid,
zelfs de Oudheidskamer niet,
want dat is een museum waar al
leen al door het in- en uitlopen
van mensen een totaal andere
sfeer hangt
Dat ik erin wou had ook te ma
ken met jeugdsentiment. Als jon
getje moest ik van mijn vader
wel eens iets afgeven bij de Da
mes. een petroleumstel of iets
anders dat hij gerepareerd had.
Dat was spannend en het was
altijd een ontmoeting met een to
taal andere cultuur dan de onze.
Als je had aangebeld in het por
tiek van dat hoge huis moest je
lang wachten op de hardstenen
stoep, terwijl je scherp luisterde
naar het geluid van naderende
voetstappen op de marmeren te
gels in die gang. Dan zwaaide
eindelijk de fraaie deur met een
krakende piep open en stond je
tegenover één van de dames,
meestal Griet, die met een vrien
delijke doch wat raadselachtige
blik in een geur van boenwas en
groene zeep op je neerkeek. Ver
volgens stak je keurig met twee
woorden sprekend het verhaaltje
af dat je thuis met je moeder had
gerepeteerd: 'Goede morgen juf
frouw Dijt. Ik ben de zoon van
Jacob de Graaf. Ik moest dit af
geven van mijn vader. Hij heeft
het wieltje gesoldeerd en er een
nieuwe pit in gezet want die was
veel te kort geworden en daarom
deed-ie het niet. En of u hem
met helemaal vol wil gieten met
petrolie want bovenin zit een
gaatje en dat ken niet worden
gemaakt omdat het emalje is'.
Je legde de nadruk op yü/frouw
omdat je bij het repeteren per
ongeluk een paar keer mevrouw
had gezegd en dat was ontoe
laatbaar. Een ongetrouwde
oudere vrouw heette levenslang
juffrouw Bij de Dames Dijt stak
dat nog wat nauwer want daar
leek het ongehuwd-zijn samen te
hangen met een bepaalde sta
tus. Die Dames gaven zich niet
over aan zoiets ordinairs als een
huwelijk.
In de beslotenheid bij ons thuis
spraken mijn ouders overigens in
minder keurige termen over de
burgerlijke staat van de Dames.
Mijn vader, die een agrarische
achtergrond had, had het over
'die gelde meiden van Kees Dijt'.
Om te begrijpen hoe grof dat is,
moet je weten dat in de rund
veehouderij met 'gelde' wordt
bedoeld dat er nooit een stier bij
geweest is. Ik begreep het pas
jaren later omdat seksuele voor
lichting bij ons thuis niet de eer
ste prioriteit had Ik heb dit soort
informatie dan ook in eigen be
heer moeten verzamelen.
Wat bijdroeg aan de heel spe
ciale indruk die je van de Dames
kreeg was hun kleding. Die deed
denken aan de foto's van al lang
overleden tantes in het familie
album van mijn moeder. Mede
door die kleding keek ik naar die
Dames alsof het hoogbejaarden
waren, terwijl ze toen toen veel
jonger waren dan ik nu ben. Als
anderen in zulke kleding liepen
vond je dat achterlijk, maar bij de
Dames Dijt was het vanzelfspre
kend en terecht. Ze hadden sta
tus en stijl. Excentriek waren ze
zeker en ook licht tot zeer arg
wanend. maar ze konden heel
vriendelijk zijn als je eenmaal hun
vertrouwen had gewonnen en
hen correct had benaderd: 'Dank
je wel jongeheer De Graaf, jij wilt
zeker wel een snoepje of een
koekje?' Dat koekje wilde ik wel
en dat ging ze dan halen uit een
der afgelegen vertrekken in dat
enorme huis. Een keer wou ik
met haar meelopen om haar wat
moeite te besparen, maar ik
werd onmiddellijk met een sub
tiel gebaar tegengehouden. Van
het huis zag ik dus niet meer dan
die eindeloze marmeren gang en
de hoge witgekalkte muren met
links de luid en langzaam tik
kende enorme staande klok die
een paar maanden geleden in
Haarlem voor een enorm bedrag
werd verkocht
Pas in de zomer van 1959 wist ik
verder in het huis door te drin
gen. Ik was toen bezig met het
maken van een spannende
speelfilm die de titel 'Neven en
nicotine' zou krijgen. Het verhaal
ging over een excentrieke, rijke
oude heer (vertolkt door kapper
Jaap van den Aakster) die plot
seling komt te overlijden, waarna
een tweetal overkantse neven
naar het eiland komt om de erfe
nis op te strijken. Het verhaal wil
dat een van die neven met
deugt. Hij heeft getracht de oude
heer, een straffe pijproker, om
het leven te brengen door hem
op zijn verjaardag een fraaie pijp
te sturen waarvan het mondstuk
was gevuld met pure nicotine.
Oom heeft het echter tijdig door
zien, maar doet het voorkomen
alsof de opzet is geslaagd en de
neven krijgen een rouwcirculaire.
Als ze naar Texel komen brengen
ze de nacht door in het spook
achtige sterfhuis, waar de
slechte neef zulke gruwelijke din
gen beleeft dat hij aan het slot
van het verhaal gek van angst
wordt en zich verzuipt. Een
wraakactie van oom.
Voor de buitenopnamen gebruik
ten we het huis waarin tegen
woordig Jan Wolkers woont en
dat toen nog eigendom was van
dokter Mauve uit Amsterdam.
Mauve wilde niet dat we binnen
filmden, dus gingen we op zoek
naar een antiek en deftig interi
eur van een ander gebouw. Ik
dacht onmiddellijk aan het huis
van de Dames maar besefte ge
lijk dat het met eenvoudig zou
zijn om daar voor dit doel binnen
te komen. Maar het moest in elk
geval worden geprobeerd. Ik
vroeg belet en afgesproken werd
dat ik op een bepaalde vrijdag
avond om zeven uur 's avonds
zou komen om uit te leggen wat
ik wilde. Ik zal het nooit vergeten.
De Dames waren voor deze ge
legenheid in de rechter-
voorkamer samengekomen en
daar werd ik klokslag zeven bin
nengelaten. Na twee kopjes thee
en wat praten over koetjes en
kalfjes stelde Griet voor dat ik
van wal zou steken, want ze wa
ren toch we héél benieuwd wat
voor plannen ik had. Ik vertelde
over mijn filmhobby en haalde uit
mijn schooltas een pak papier
tevoorschijn: het scenario van de
horror-film 'Neven en Nicotine'
uit te brengen door het Texelse
maatschap 'Grawelro' Dat laat
ste gaf vragende gezichten,
waarop ik toelichtte dat die
naam een samentrekking was
van Graaf, Welboren en Roos, de
drie maten die elk tien jaar in
leeftijd verschilden en die res
pectievelijk als cameraman/re
gisseur, scenarioschrijver en
geluidsman bij het project be
trokken waren. Vervolgens moest
ik uitleggen wie Welboren en
Roos waren. Dus ik vertellen
over Arie Welboren die in de
boekwinkel van Brügemann
stond, en over Gerard Roos die
toen chef was van het Texelse
postkantoor. Vervolgens wilden
ze precies weten waar die film
over ging. Ik las dus met veel pa
thos uit het scenario voor over
de lotgevallen van die rijke oom
en zijn neven en vooral over de
schrikwekkende gebeurtenissen
in die horrornacht Ik wist het
blijkbaar goed te brengen, want
ze hingen als aan mijn lippen en
reageerden beheerst maar dui
delijk opgetogen Ik dacht: dit zit
goed. Wij mógen dat huis in.
Maar dat was een mistaxatie.
Toen ik in aanschouwelijke ter
men het happy end had om
schreven.(de waanzinnig gewor
den slechte neef rent in paniek
vanaf de Rozendijk de dichtstbij
zijnde duinrel in en de nog
springlevende oom komt glimla
chend uit het struweel tevoor
schijn...) stelde ik de vraag waar
naar ik een uur had toegewerkt
'En Dames, wat wij nu zou graag
zouden willen is de binnen
opnamen van deze griezelfilm
maken in Uw huis!' Alsof het was
afgesproken gaven ze hoofd
schuddend alle drie in koor ant
woord: 'Née, jongeheer De
Graaf. Daar vinden wij dit huis
helemaaaaal niet geschikt voor!'
Ik kon vertrekken, deze keer
zonder koekje
Maandag stond ik na meer dan
40 jaar in diezelfde kamer. Die
was helemaal leeg, op de gordij
nen na, zo te zien dezelfde als
toen. Voor het eerst zag ik nu
ook de andere vertrekken van
het gebouw, van kelder tot zol
der. Alles stond erbij zoals het er
in 1907 ook bij stond. Praktisch
niets veranderd. Ik denk dat het
zelfs niet is geschilderd, maar
het is allerminst verwaarloosd en
juist dat levert die merkwaardige
sensatie op: je stapt echt even
terug van de nieuwe eeuw in de
oude. De goed bijgehouden
lommerrijke tuin levert hetzelfde
gevoel op, zodat het lijkt alsof je
uit een droom ontwaakt als je
weer in de Weverstraat staat, te
midden van voordelige aanbie
dingen, reclame en andere uitin
gen van het Texelse
wirtschafts w under.
De voorwaarden waaraan de
nieuwe eigenaar van het huis is
gebonden zijn met mals en het
zal wel lukken om op deze ma
nier huis en tuin uiterlijk in tact te
houden. Die termijn van 25 jaar
waarbinnen de zaak in éen hand
moet blijven lijkt me trouwens
nogal kort. Het in stand houden
van dat curieuze interieur kun je
moeilijk afdwingen. Tenzij je ge
gadigden als de Dames Dijt zou
kunnen vinden die ook nog eens
over 1,4 miljoen beschikken.
Misschien moeten we aan dat
huis toch maar een andere be
stemming geven. Wat dacht je
van 'bezinningsoord'?
Harry.
me.
1 amazones die zich zaterdag
ianege Nieuw Bornrif waagden
Dets 4 van het ruiterexamen zijn
jagd. Charlotte Boon, Liselotte
0 en Mieke de Boer behaalden
oogste aantal punten voor de
;f. Dit keer moest er tijdens de
een aantal sprongetjes worden
akt. Daarin slaagde iedereen
Ook moesten de deelnemers
zien of ze in de goede galop
en of ze deze konden herstel
en opgave apart was het rijden
lén hand. Daardoor moest het
1 of de pony geheel met been-
'hulpen worden bestuurd. Dat
et mee en menig amazone ont-
dat de teugels anders toch een
igri|ke rol spelen. In het theorie-
elte, dat dit keer over ruiter-
in, de manier van rijden en het
n rijden ging, bleef een groot
li deelnemers foutloos. Toets 5
t waarschijnlijk op zaterdag 22
genomen.
>gd zijn:
Bakker, Mieke de Boer, Charlotte Boon,
F Ei'en, Margnet Ellen, Lydia Festen, Anne
P. Roos Hilstra, Tessa Hopman, Leonie
ft. Anette Kronen, Nathalie Rab, Margot
roit Christelijk gemengd koor De
w wgers uit Rotterdam, dat onder
9 staat van dirigent Sjaak Reu
organist Arie van der Pol, ver
zondag medewerking aan de
a9se eredienst van de Texelse
stengemeente. Het koor, dat uit
45 leden bestaat, zal een zes-
rtu ederen ten gehore brengen,
onder het Russische loflied
Paiom' en het Duitse lofgezang
ond Preis'. De prediking, met als
ia 'Waar w schat?' wordt ver-
d door de eigen predikant, ds.
Sipkema. De dienst wordt ge
len in het gebouw Eben Haezer
te Julianastraat in Den Burg en
M om 10.00 uur.
maandag organiseert de
anasclub Den Burg weer iedere
een open-klaverjasdrive in
iwe Ulo, waar ook met-leden aan
jen meedoen Met Pinksteren
jt de drive niet op maandag maar
dinsdag 13 jUm gehouden De
avonden beginnen telkens om
en gaan door tot en met
Schagen, Liselotte Schoo, Pauline van der Star,
Ilse van der Star, Matty ter Steege, Frida Tuit-
man, Nadieh de Vries. Desirée Witte en Marieke
Wuis.
'Ministry of sound' is een nieuw pro
gramma van Radio Texel. Elke zater
dag tussen 14.00 en 16.00 uur ver
zorgen Jeffrey Zijm en Olie de Vries
een programma met 'dansbare' mu
ziek. De programma's 'De zes uur
show' en 'After party' die zaterdags
tussen 18.00 en 20.00 uur te beluis
teren waren, komen gedurende de
zomermaanden te vervallen
De Texelse atleten Jaap Witte en
Gijs Waverijn bewezen afgelopen
week dat zij nog ver kunnen ko
men. Beide A-junioren lieten zich in
Heerhugowaard bij baanwedstrij-
den voor senioren opzwepen tot
wat hun toekijkende oud-trainer
Michel Gomez 'uitzonderlijke pres
taties' noemde.
Vooral het succes van Witte was op
merkelijk, aldus Gomez. Witte traint
al jarenlang in de schaduw van Eva
van Zoonen en Gijs Wavenjn, maar dit
jaar lijkt hij uit zijn schulp te zijn ge
kropen. Trouw aan zijn trainings
schema's en onder extra begeleiding
van trainer Eric van Zoonen manifes
teerde Witte zich afgelopen winter al
tijdens de crosscompetities. In
Heerhugowaard trok hij die progres
sie door. Op de 800 meter nam hij
direct het initiatief en liep hij al snel
ver onder het geplande schema.
Door bewust op de tweede plaats te
gokken en geen roekeloze pogingen
te wagen de snelste loper te achter
halen, deed Witte het ook tactisch
uitstekend. Hij finishte ten slotte in
2.04.5 minuten, een ruime verbete
ring van zijn persoonlijk record en
bovenal een tijd die aansluiting geeft
bij de nationale top. Om daadwerke
lijk bij die top te gaan horen, zal hij
nog dit seizoen onder de grens van
2 minuten moeten duiken, aldus
Gomez. Witte toonde zijn kracht door
slechts vier uur later op de voor hem
minder belangrijke 1500 meter 4.45
minuten te lopen, net geen persoon
lijk record.
Voor sprinter Gijs Waverijn gold deze
eerste grote wedstnjd als een belang
rijke maatstaf voor zijn positie ten
opzichte van de nationale top. De
nummer elf van de nationale kam
pioenschappen voor B-junioren van
vorig jaar kreeg van ex-trainer Gomez
een duidelijke boodschap mee: voor
aansluiting bij de top mocht hij niet
Het vierkante stratencircuit van
Oost is zondag het decor van een
speciale grandprix: een race met
solexen. Het is de eerste solex-
wedstrijd op Texel die puur gericht
is op snelheid. Bij de vorige wed
strijden op de Groeneplaats en de
haven van Oudeschild ging het
daarnaast nog om behendigheid
en de samenwerking in een
estafetteteam.
Naar verwachting verschijnen tussen
de vijftig en zeventig leden van
solexvereniging 'Steeksleuteltje 9'
aan de start. Die worden afhankeluk
In een van de nieuwste straten van
Den Burg, de Hoefslag, namen kin
deren woensdagmiddag in het kader
van de Straatspeeldag bezit van het
wegdek. Spelletjes als wateresta
fette, knikkeren, ijsblokjes werpen,
aardappelrace en flessenvoetbal vie
len in de smaak. Om uiting te geven
aan hun wens tekende de jeugd ook
verkeersborden, met daarop de ge
wenste maximumsnelheid in de
derde fase van De Mars, dertig kilo
meter per uur.
ZONE
10 uur
istus.
Kinderen van de Hoefslag in De Mars tekenen verkeersborden met daarop de door hen
gewenste maximum snelheid In hun wijk. Buurimoeders Natalie Broekman en Christine
Groen tonen het voorbeeld. ifoio Grvam Timnwmani
van de snelheid van hun solex inge
deeld in dne verschillende groepen,
zodat iedere deelnemer kans heeft op
de winst. Wereldkampioen Jaap van
der Vis is dé favoriet in de snelste
klasse.ledereen rijdt twee manches
van circa tien ronden, waarna de fi
nales worden gehouden. De coureurs
zijn verplicht te rijden in het klassieke
kostuum van de solexrijder: een
lange leren jas en een helmpje.
Het stratenblok wordt tot een heus
circuit omgetoverd, compleet met
pits en wedstrijdwagen, waarin de
ronden worden geteld. De bedoeling
is dat er een feesttent komt te staan.
De wedstrijden beginnen om 14.00
uur en duren tot 17.00 uur. Halver
wege zal de Vereniging voor Interes
sante Motoren tijdens de pauze met
oude motorfietsen een aantal rond
jes njden. Bij slecht weer gaat de race
niet door, want in de regen komen de
solexen nauwelijks vooruit
Steeksleuteltje 9 heeft voor Oost ge
kozen omdat op dit circuit tot in de
jaren '50 de wielerronde van Oost
werd gehouden. Indien de race slaagt
en aardig wat publiek trekt, zal de
club er net als de wielerronde een
jaarlijks terugkerend evenement van
maken. De toegang is gratis.
De families Boogaard. Van Heer-
waarden. Maas, Terpstra, De Vries,
Veeger en Witte maken donderdag
(Hemelvaartsdag) op de velden van
Texel'94 uit wie er het beste kan voet
ballen. Zij spelen in een halve com
petitie. Het team dat de meeste pun
ten behaalt, is (uiteraard) de winnaar.
De familie De Vries verdedigt de vo
rig jaar veroverde titel. Het is voor de
achtste keer dat dit jaarlijkse familie-
toernooi wordt gespeeld. De eerste
wedstrijd begint om 12.00 uur; rond
16.15 uur vindt de prijsuitreiking
plaats.
langer dan 11,3 seconden over de
100 meter doen, een progressie van
maar liefst 0,3 seconden. Waverijn
begreep de opdracht en snelde in
inderdaad 11,3 seconden naar een
uiterst knappe eerste plaats.
De Texelse seniorenploeg eindigde
ondanks deze prestaties toch als
laatste van de zes ploegen. Dat had
te maken met de afwezigheid van de
geblesseerde Marcel Keizer. Boven
dien ontbreekt het de ploeg aan een
goede 5000 meter-loper. Eric van
Zoonen. Ronnie Keizer, Michel
Gomez en Niels Binsbergen liepen,
gooiden en sprongen desondanks
voor wat ze waard waren.
Een dag eerder waren de C-junioren
van Atletiekvereniging Texel actief in
Hoorn. Waar de overgang naar een
hogere leeftijdsgroep normaal een
terugslag te zien geeft, toonden de
14- en 15-jarige Texelaars juist een
opvallende progressie. De tijden van
ontzag en bescheidenheid voor de
baanatletiek aan de overkant bleken
voorgoed voorbij en ondanks zwaar
dere gewichten, langere afstanden en
snellere tegenstanders eindigde de
talentvolle ploeg uiteindelijk op een
vierde plaats (van in totaal zes ploe
gen), vlak achter de nummers twee
en drie. De onervaren D-junioren
waren eveneens present in Hoorn.
Ook hier werd menig persoonlijk re
cord gebroken.
De zaalvoetballers van De Koog C1
hebben woensdagavond de super
cup op hun erelijst bijgeschreven
door bekerwinnaar Texel'94 te ver
slaan. Na een spannende en felle
wedstrijd werd Texel'94 met 3-2 be
dwongen, vooral dankzij een betere
techniek en snellere combinaties.
Eerder veroverden de Kogers de titel
in de reguliere eilandcompetitie. Op
de foto staand vanaf links: Arjan van
Benthum, Martes Brons, Steven van
Beek en coach Jan van Beek; voor.
Gor Alakobian, Damir Rovcanin en
Jony Houwing. Jons en Thstan Ellen
ontbreken. (Foto Bart Bosch)
Time for me to go now
I won't say goodbye
Look for me in rainbows
Way up in the sky
In the morning sunrise
When all the world is new
Just look for me and love me
As you know I loved you
Met veel verdriet geven wij kennis van het over
lijden van mijn partner, onze lieve mama, doch
ter, zuster, schoonzuster en tante
Elisabeth Charlotte Irene Spek
Ellen
5 augustus 1945
23 mei 2000
Kees Verberne
Femke, Noud
Fam. Spek
Fam. v.d. Wees
Fam. Keesom
Fam. Verberne
Duinroosstraat 19
1796 BJ De Koog
Ellen is opgebaard in Uitvaartcentrum Texel,
Bemhardlaan 147, Den Burg, alwaar gelegenheid
tot condoleren en afscheid nemen op vrijdag 26
mei van 19.30 - 20.30 uur.
De crematieplechtigheid zal worden gehouden
op zaterdag 27 mei om 12.00 uur in het crema
torium te Schagen, Haringhuizerweg 3.
Na de crematieplechtigheid is er nog gelegenheid
de familie te condoleren in het crematorium.
Na een moedige, niet te winnen strijd hebben wij
afscheid moeten nemen van onze lieve schoon
dochter, schoonzusje en tante
Ellen
Wij wensen Kees, Femke en Noud alle sterkte toe
die ze in de komende tijd nodig hebben.
A. Verberne-Commandeur
Piet en Annie, Marian en Joop.
Adri en Nicolien
Rita en Aad, José en Peter,
Anna en Werner
Nellie en Luc, Els en Giel,
Tinie en Rob
Trudie, Erna en Henk
neven en nichtjes
23 mei 2000
IN MEMORIAM
26 mei 1998
In liefdevolle herinnering
26 mei 2000
MARCEL BOOGAARD
„Puck"
Wij, uie je missen.
