Het waren goeie gasten en fantastische voetballers'
l
7
heun de Winter bracht
oetbal in de literatuur
1
'Van deze generatie alleen
Bergkamp graag interviewen'
.TEXELSE
COURANT
Barbecue en
strijden in
Den Hoorn
Cees en Jaap Duin
naar golffinales
Geslaagden OSG
Vliegen
Subsidie vervangt
'opcenten' SLOT
Fietsdriedaagse
Texelronde
CWI verhuisd
anc
ile,
"ant
het
>gen.
lew
VRIJDAG 30 JUNI 2000
Keizer dronk altijd dubbele jonge met cola, Ruud Krol
sari. Wim Suurbier lustte alles. Samen hebben we nog een
torn-periode gehad. Ik ging heel veel met ze om. Het waren
ratiegenoten, jongens van de straat, die vaak naar het café
:n. Goeie gasten. En fantastische voetballers.' Theun de
=r vertelt graag over de sterren van het Ajax van de jaren
itig, die hij interviewde voor het tijdschrift de Haagse Post,
■vol schilderde in lofdichten en met wie hij nog steeds van
st tijd het Amsterdamse nachtleven onveilig maakt. Een
van hen figureert in Het gras voor mijn voeten, dat de
Ise dichter morgen officieel presenteert.
Mulder heeft de beslissende
legeven aan mijn boekje', looft
nier de columnist en vroegere
ran Ajax, Anderlecht en het Ne-
ids Elftal, die tegenwoordig fu-
aakt met zijn ironische kritieken
televisieprogramma van Ba-
Van Dorp. 'Ik ken hem al heel
Als redacteur van de Haagse
twam ik in het begin van de ja-
•ventig vaak in Scheltema, een
ilistencafé. Eigenaar was
de Lange, die nu masseur is
Nederlands Elftal. Boven het
ad hij een sportschooltje Daar
idelde hij de knie van Jan Mui
te werden aan elkaar voorge
en raakten bevnend. Ik heb vaak
en Johanna, zijn vrouw, ge-
En gelogeerd. Ik heb nog wel
het kinderbedje van Youri ge-
Toen Hard Gras, het literaire
je er natuurlijk geen tijd voor - hoe
wel ik altijd heel lang heb gewerkt aan
mijn artikelen -, maar bij dichten is
het gepermitteerd om rustig een uur
na te denken over een woord of ad
jectief. Dat wordt ook beloond, want
het komt altijd, de oplossing. Dat is
het ook leuke aan poëzie. En ik beg
het eens met Hugo Claus. Hij zei Als
ik een bijvoeglijk naamwoord heb
gevonden en ik bedenk er nog één,
waarom zou ik die niet óók mogen
gebruiken? Ik kan ze toch gewoon
achter elkaar zetten? Ik houd wel van
bloemrijk taalgebruik. Heel kaal kan
ook mooi zijn. maar achter zo'n ge
dicht moeten dan wel héél originele
gedachten zitten, anders wordt het
gauw saai.'
Voetbal en poëzie spelen een belang-
cartoons maakte, heeft nog vastge
zeten wegens majesteitschennis.' Al
snel kreeg De Winter het gevoel dat
er 'mets meer te tekenen viel' en werd
hij stukjesschriiver. Zijn interesse voor
de studie Nederlands was inmiddels
tanende en zou ten slotte helemaal
verdwijnen. 'Ik had voor die studie
gekozen omdat ik mets anders wist.
Ja, ik mocht graag lezen, maar ik
kwam er al gauw achter dat de stu
die daar met zozeer over ging.'
Propria Cures had een kleine redac
tie, die moeite had om iedere week
vier pagina's vol te schrijven. 'Om een
gat te vullen heb ik een gedicht over
Piet Keizer gemaakt. Het was m'n
eerste. Uit sentimentele overwegin
gen, heb ik het opgenomen in mijn
bundel. Ik ben altijd gevoelig geweest
voor liedjes en versjes. Veel die ik in
mijn jeugd hoorde, ken ik uit het
hoofd. Verder rijmde ik natuurlijk met
Sinterklaas en ben ik opgevoed met
Annie M.G. Schmidt. Maar ik had
nooit poëzie geschreven, ook niet bij
de schoolkrant waarvoor ik actief
was. Bij Propria Cures ging ik om met
dichters als J. Bernlef en K. Schip
pers. Zij hielden van het anekdo
tische, het hoefde met zo verheven.
Zo was ook mijn gedicht over Keizer.
Het was echt een ontdekking dat ik
dat kon. Ik heb er daarna in vrij korte
periode nog een stuk of twaalf ge
schreven. Die zijn in 1972 uitgegeven
door Thomas Rap.'
Ondertussen was De Winter in 1967
door Armando gevraagd om voor de
Haagse Post te schrijven. Hij zei ja -
'uiteraard, dit had ik altijd gewild' - en
Iers
6 jit
;jm irift over voetbal waarvan De
sul! medewerker is, vorig jaar een
inummer aan Jan Mulder
zagen de twee elkaar terug,
er was gast bij het traditionele
waarmee we het verschijnen
en nummer vieren. Dat gebeurt
eer per jaar en is altijd heel ge-
Na het eten gaan we het café
nk Spaan, de hoofdredacteur,
Ide tafelindeling. Omdat hij wist
eoude vrienden waren, zette hij
ast Mulder. Aan zijn andere kant
ckGubbels. van uitgeverij L.J.
Toen we over mijn gedichten te
en kwamen, zei Mulder tegen
Waarom geef je Theuns
ten niet uit? Hij maakte er
een aantekening van.'
feek het begin van een leuke
moeilijke periode, waarin De
r een selectie moest maken van
leest geslaagd werk. Tal van
legingen speelden daarbij een
wilde met dat de hele bundel
ia"„, oetbal zou gaan. Aan de andere
eeft Hard Gras me weer aan het
in gebracht. Het was moeilijk,
inis undat het boekje aanvankelijk
nerenzestig maar achtenveertig
uu, ijden zou tellen. Ik vond dat wat
j en zou veel moeten laten lig-
'<1aar de uitgever zei: maak je
naar met druk om. Het gaat om
aliteit, voorde rest zien we wel.
mijn gedichten heel aandach-
orgenomen. Vooral op beelden
eet/even. De gedichten beslaan
inge periode en dan loop je toch
ns dat je iets schrijft dat je een
laar geleden ongeveer net zo
opgeschreven. Het bijvoeglijk
woord elegant vind ik bijvoor
alleen nog maar van toepas-
,oJ>P Bergkamp. Gedichten waarin
anderen elegant worden ge-
ra d, heb ik gewied.'
idelijk werden vierentwintig ge
in goed genoeg bevonden voor
tatie. De Winter is tevreden over
electie, maar is toch benieuwd
eargeloze lezer zal reageren. 'Ik
er niet helemaal in onzekerheid.
'ei lard Gras hebben we af en toe
re dagen en voorleesavonden,
''i- laatst in De Doelen, waar bijna
o: ledewerkers en ook Freek de
1 5 en Youp van 't Hek aan mee-
en. Ik heb toen drie of vier ge
en over grote voetballers voor-
en. Ja, ook over Paul van Exel
ewezen vedette van Texel'94,
M wie De Winter het gedicht Wis-
Hard Gras publiceerde, red.).
ies ik vaak voor en wordt altijd
ontvangen De beste man van
eld, die een kwartier voor tijd
gewisseld omdat de koeien
en worden gemolken, dat vin-
nensen leuk.'
rijke rol in zijn leven, maar niet steeds
in even grote mate. Theun de Winter
werd in 1944 geboren in Badhoeve
dorp. Toen hij twee maanden oud
was, verhuisden zijn ouders naar
Texel, verdreven door honger en
bombardementen en gelokt door de
baan die zijn vader als docent aan de
ULO wachtte. 'Ik kwam hier per reis-
wieg. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben
geen echte Texelaar. Eén van mijn
jongere broers, Hans. de tandarts, is
wel op Texel geboren. En mijn vader
had een Texelse moeder. Zij heette
Flens.'
In 1948 verhuisde het gezin De Win
ter naar Bussum en in 1952 naar Den
Helder, waar Theun een tijd lang voet
balde bij HFC Helder 'De liefde voor
het voetbal heb ik altijd gevoeld. Ik
schreef vanaf dat moment behalve
over literatuur geregeld over voetbal.
'Ik ging vaak naar trainingen van Ajax
en leerde zo al die jongens kennen.
Verschillenden heb ik geïnterviewd:
Rep, Krol, Neeskens. Ik raakte be
vriend met ze. Dat ging heel vanzelf.
De Haagse Post was een beetje def
tig, dat vonden ze wel interessant. En
we waren ongeveer even oud, gingen
vaak met elkaar naar het café. Ik
maakte natuurlijk de blits, als ik met
die jongens binnen kwam. Ze waren
wereldberoemd Daar ging het me
niet om, natuurlijk, maar toch...
Waarom zou je daar hypocriet over
doen?'
Hoogtepunten waren de twee inter
views met Cruijff, die - in tegenstel
ling tot die met de andere Ajacieden
WSPJJ
Niet geheel succesvol daagt de dichter zijn geliefde ezelkudde uit voor een partijtje
voetbal. 'De verantwoordelijkheid voor een gezin heb ik nooit aangedurfd. En nu heb ik
dit...'
1 altijd erg op klank en ritme,
ihten moet je kunnen voorlezen,
olere journalistieke stukken heb
kon het vrij aardig. Een wonder van
techniek was ik niet, maar ik kon hard
lopen en had een goed schot.'
In 1963 keerde het gezin terug naar
Texel, toen vader De Winter directeur
kon worden bij zijn oude werkgever.
Theun zat inmiddels op kamers in
Amsterdam, waar hij een jaar later
Nederlands zou gaan studeren. Zeer
geregeld pakte hij echter de trein om
naar Texel te gaan. 'Een ideale com
binatie: het rijke, literaire leven van
Amsterdam en de rust en de ruimte
van het eiland.' Dat literaire leven
kreeg De Winter helemaal in zijn
greep toen hij in 1966 medewerker
werd van het roemruchte studenten
blad Propria Cures. Hij begon er als
cartoonist en maakte spotprenten
over onder meer het huwelijk tussen
prinses Beatrix en de Duitser Claus
von Amsberg 'Het was de tijd van
provo Een vriend van me, die ook
- uitsluitend over voetbal en niet over
hun privé-leven gingen. 'Die levens
interesseerden me. Wat deden ze
buiten het voetbal, hoe gingen ze om
met hun roem? Maar Cruijff wilde dat
met. Dat was niet erg, dat wist je. Met
Cruijff ben ik nooit bevriend geweest.
Hij had al vroeg een gezinsleven en
ging nooit op stap. Voor een interview
zei hij: ik heb maar een kwartier, meer
niet. Maar als hij op zijn praatstoel
belandde en je wist tussendoor de
juiste opmerkingen te plaatsen, dan
vergat hij de tijd. Ik heb het meege
maakt dat hij opstond en spel
situaties ging uitleggen. We zaten
zomaar anderhalf uur te praten. Dat
was interessant. Veel mensen vinden
hem onsamenhangend, maar dat is
hij met. Hij denkt soms sneller dan hij
woorden kan vinden voor zijn ge
dachten. Dat merkt je goed als je een
interview op band opneemt en later
Vorig jaar is Theun de Winter weer gaan voetballen. 'Dit overhemd lijkt wel een beetje
op een voetbalshirt, vind je niet?' (Foto s Joop Pommets)
gen te houden. 'Ik mocht zelfs naar
het boekenbal. In 1975 werd ik bena
derd disc-jockey Ad Visser, om mee
te werken aan een plaat waarop dich
ters werden gekoppeld aan artiesten.
Ik werd gekoppeld aan Maggie
Macneal en maakte Terug naar de
kust. Het werd een grote hit en toen
was ik liedjesschrijver.' Hij lacht: 'Dat
was leuk, misschien nog wel leuker
dan dichten. Als liedjesschnjver maak
je je ondergeschikt aan de artiest en
de melodie. In mijn geval wel tenmin
ste. Ik was geloof ik de enige dichter
die de muziek van Maggie Macneal
al had. Die had ik op een tape gekre
gen. In de andere gevallen ging het
net andersom. Leuk is ook dat een
.liedje moet rijmen. In mijn gedichten
moet dat juist niet, vind ik Dat is te
gemakkelijk. Maar ze sluipen er wel
eens in, rijmwoorden Die wied ik er
dan weer uit.'
Sindsdien schreef De Winter de tek
sten voor nog zo'n vijfendertig, veer
tig liedjes. De top tien haalde hij nooit
meer. 'Ik heb een liedje geschreven
voor Rob de Nijs, dat hij nog geregeld
zingt tijdens optredens. En Wolter
Kroes haalde een paar jaar geleden
de top dertig. Maar een echt groot
succes is het nooit meer geworden.
Dat ligt ook wel aan de artiesten die
ze zongen. Als ik nu eens een liedje
zou mogen schrijven voor iemand als
Marco Borsato, dan zou het mis
schien anders worden. Maar zulke
artiesten hebben allemaal hun vaste
liedjesschrijvers, daar komt je met zo
maar tussen. Misschien in de toe
komst. Ik ben bevriend met Boude-
wijn de Groot en ik weet zeker dat we
nog eens iets samen gaan doen. En
onlangs ben ik gevraagd voor een
project van Nol Havens, de zanger
van VOF De Kunst. Daarmee wil hij
het theater in en zijn producent heeft
mi| samen met een paar anderen
gevraagd daarvoor liedjes te schrij
ven. Zoveel mogelijk, dat wil hij ten
minste, maar het zou al mooi zijn als
het er vier of vijf worden. Anders ver
val je in herhalingen Alleen Boude-
wijn de Groot en Lennart Nijgh kon
den het een hele plaat, zonder dat het
vervelend werd. Voor anderen schrij
ven is met persé moeilijker dan voor
jezelf. Eigenlijk gaan alle liedjes over
liefde, leven en dood En dus gaan ze
ook over |ezelf.'
uitschrijft. Ik ontdekte in een betoog
bijvoorbeeld dat twee verschillende
gedeelten bij elkaar hoorden, maar
dat ze waren gescheiden door een
tussenopmerking, die was uitge
groeid tot een betoog op zich.'
Een ander memorabel moment was
zijn eerste ontmoeting met Plet Kei
zer. 'Een fotograaf van HP moest een
foto van hem maken en vroeg of ik
even mee ging. Ik had toen al ver
schillende jongens van Ajax geïnter
viewd, maar het was echt een eer om
aan Keizer te worden voorgesteld. Ik
heb toen het initiatief genomen voor
een dichtbundel over hem Ik bena
derde tien andere dichters, zodat we
samen een elftal gedichten konden
maken. Keizer zelf heb ik gevraagd
voor het voorwoord. Hij vond het
eerst een beetje onzin, maar daarna
reageerde hij toch erg leuk. Later zijn
we goede vrienden geworden.'
Zélf was De Winter ook actief op het
voetbalveld. Bij een club speelde hij
al sinds zijn tijd op het lyceum in Den
Helder niet meer, maar zeer geregeld
ging hij naar Texel, waar hij 's zon
dags deel uitmaakte van het gezel
schap TOGOZO, Tot Ons Genoegen
Op Zondagochtend, dat vijftien jaar
lange iedere zondagochtend de kick-
sen aandeed om op het C-veld van
SV Texel tegen een bal te trappen. 'Ik
heb ook jaren in de zomeravond
competitie gespeeld. Onder meer bij
de Jelleboog, met Rob van der Stap
en Siep Stier. Ik zat in die tijd een hele
zomer op Texel. Dat vonden ze nogal
gek bij HP. Ik reed op de vrachtauto
van de drankengroothandel. Eerst die
van ome Kees Kooiman, later van Cor
de Wit. Na de zomer ging ik weer te
rug naar Amsterdam. Met een team
van HP speelden we ook wel eens in
toernooitjes. Tegenwoordig dwepen
nogal wat kunstenaars met voetbal.
Dat was in mijn tijd veel minder. Door
mijn generatie kwam voetbal een
beetje in de literatuur. Nadat ik in
Propria Cures mijn gedicht over Piet
Keizer had gepubliceerd, reageerde
Henk Spaan - die was toen student
Nederlands - met een gedicht over
Van Hanegem. Maar toen ik het ini
tiatief nam vooreen dichtbundel over
Keizer en dichters benaderde om
mee te werken, reageerden de mees
ten wel een beetje raar. Voetbal, daar
schreef je niet over. Een paar jaar la
ter, met de successen van Ajax, werd
dat anders. Toen gingen artiesten, en
vooral toneelspelers, plotseling alle
maal naar De Meer.'
Dankzij zijn gedichtenbundel uit
1972, kreeg de loopbaan van De Win
ter een andere wending. Eerst werd
hij plotseling beschouwd als dichter
en kreeg hij uitnodigingen om lezin-
Zo snel als De Winter dichter was
geworden, zo snel was hij het ook
weer af. En ook bij de Haagse Post
vertrok hij, waarna hij lange tijd een
belangrijk deel van zijn brood ver
diende als redactielid van het televi
sieprogramma RUR Hij schreef co
lumns voor Playboy en trok zich
langzamerhand steeds meer terug op
Texel. Zijn betrokkenheid voor het
iei
nl
ts en oud-inwoners van Den
't Horntje en Wijk H steken
39 9 juli de barbecues aan om
wat vlees te roosteren en te
beren. De door de feest-
hssie van het dorp georgani-
5 barbecue wordt gehouden op
van Arie Lap aan het Klif en
ltom 16.00 uur. Het eetfestijn zal
gevolgd door de traditionele
'0rT1 de man en de vrouw'
Wie mee wil doen aan de barbecue
kan tot en met zaterdag 8 juli in de
supermarkt van Goénga een
deelnemersbon kopen. De kosten
bedragen ƒ12,50 voor volwassenen
en ƒ6,- voor kinderen tot en met 10
jaar. Deelnemers krijgen voor deze
bon een vleespakkèt, salade, stok
brood, een bord, bestek, servetten en
een zitplaats. De organisatie zorgt
verder voor barbecues, toiletten en
andere nuttige faciliteiten Voor drin
ken dient zelf te worden gezorgd. Het
zou leuk zijn wanneer de
feestgangers ook bijvoorbeeld
waxinelichtjes in jampotjes of andere
sierverlichting meenemen
Op de golfbaan bij De Cocksdorp
werd zondag de eerste ouder/
kindwedstrijd gespeeld. Dit nieuwe
golfevenement, de Renault Trophy,
wordt in binnen- en buitenland ge
speeld ten bate van Unicef. De
Texelse wedstrijd werd gewonnen
door vader en zoon Cees en Jaap
Duin. Zij spelen op 17 september in
de landelijke finale in Nijmegen.
Tien vaders, vier moeders, dertien
zoons en eén dochter speelden
greensome, waarbij beide partners
afslaan en vervolgens kiezen met
welke bal verder wordt gespeeld. Alle
slagen worden geteld en er werd
geen handicap verrekend Vader en
zoon Duin hadden 83 slagen nodig
voor de achttien holes, Henk en Jan
van Wijk werden goede tweede met
88 slagen. Derde werden Piet en
Menno Schuijl (91).
Naast het aantal slagen werden - na
verrekening van de handicap - ook de
stablefordpunten geteld. Hierna wer
den Hans en Lennart van Maldegem
winnaar met 40 punten., tweede en
derde werden Cees en Jaap Duin (36)
en Jan en Jan Winnubst (36). Jan van
Wijk sloeg de neary en longest drives
waren er voor Martine Zandee en
Jaap Duin.
Na herexamens slaagden aan de
OSG de volgende leerlingen: MAVO:
Pim Witte, Oosterend: HAVO Nma
Bartelsman. De Cocksdorp: Nienke
Eilander, Oudeschild: VWO Bart van
dijk. Oosterend, Immetje Duin, Den
Burg; Abe Gerlsma, Den Burg.
voetbal was al eerder weggeëbd,
vanaf het moment dat de voetballers
van zijn generatie één voor één stop
ten.
Pas in 1994, meer dan vijftien jaar na
de glorietijd van Keizer, Cruijff en
Neeskens, werd De Winters liefde
plotseling weer aangewakkerd. 'Tij
dens de WK werd ik opgebeld door
Henk Spaan, die me vertelde dat hij
samen met Matthijs van Nieuwkerk,
hoofdredacteur van Het Parool, plan
nen had voor een tijdschrift met een
literaire benadering van voetbal en
dat ze aan mij hadden gedacht om
gedichten te schrijven. Het leek me
leuk, maar ik had twijfels of ik het nog
zou kunnen. Ik had zó lang niet ge
dicht, en zeker met over voetballen.
Er zat natuurlijk ook een deadline
aan. En je krijgt opdrachten om over
een bepaalde speler een gedicht te
schrijven. Dat geeft op zich niets,
Hooft en Vondel dichtten ook altijd in
opdracht. Maar het is wel moeilijk.'
Na enig wikken en wegen zei De Win
ter ya Zijn eerste gedicht ging over
Andres Escobar, de Colombiaan die
vlak na de wereldkampioenschappen
door een landgenoot was doodge
schoten, omdat hij Colombia te
schande had gemaakt door - overi
gens onopzettelijk - in eigen doel te
schieten. Sindsdien schrijft hij in ie
dere aflevering een gedicht. 'We heb
ben een leuke harde kern, de A-se-
lectie van Hard Gras Het heeft me
gestimuleerd. Ook om weer buiten
het voetbal te gaan dichten. Ik ben
ook zelf weer gaan voetballen. Op
m'n veertigste was ik gestopt, maar
vorig jaar heb ik me laten overhalen
voor een toernooitje in de zaal. Te
genwoordig voetbal ik weer regelma
tig. Laatst nog op het ZDH-veld, met
een -team van De Slock tegen een
brouwersteam van Heineken. Ik heb
een goede conditie. Dat komt door
mijn ezels, daardoor ben ik veel bui
ten. Ik rook niet. En af en toe een
Duveltje, natuurlijk', wijst hij naar het
flesje Belgisch bier dat voor hem op
de cafétafel staat. Hij grijnst breed'
'Ha, dat zal ze leren.'
De voetbalsterren van weleer ziet hij
nog met enige regelmaat. Dat geldt
zeker voor John Rep. voor wie hij als
getuige optrad bij zijn huwelijk en met
wie hij ooit eens een maand lang in
een hotelkamer op Corsica woonde
toen de voetballer door Bastia was
gecontracteerd- 'Met de Wedstrijd
van de Eeuw heb ik laatst een hoop
jongens weer gezien. Ze hadden een
kaartje voor me kunnen regelen. In de
ArenA nota bene, waar ik had gezwo
ren nooit te zullen komen. Later
mocht ik zelfs aanschuiven aan het
diner. Ik kwam wat later, maar ze had
den wat voor me achtergehouden Ik
werd met egards behandeld, als een
oude vriend. Ik heb nog met Rob
Rensenbrink op zijn kamer in het
Hilton geslapen. Niet lang, want eerst
hadden we met een paar diehards,
met onder anderen Ralf Edström, tot
zes uur aan de bar gezeten. Later
hebben we met Rensenbrink en
Suurbier de minibar op de kamer van
Arie Haan leeggedronken Ik geloof
dat we om half tien gingen slapen 's
Middags zijn Rep en zijn vrouw met
me meegegaan naar Texel.'
Deze weken kijkt De Winter net als
driekwart van zijn landgenoten naar
de Europese kampioenschappen. 'Ik
ben wel altijd blijven kijken, maar
vooral voor de televisie. Ik ben niet
meer zo fanatiek, lees tussendoor de
krant. Voetballers zou ik ook niet zo
snel meer interviewen. Ze hebben
Opeens wordt hij als Hermes,
de bode der goden.
Zijn enkels krijgen vleugels
bij het naderen van de bal,
die zich in de vlucht al lijkt
te onderwerpen aan zijn stille,
magnetische kracht.
En dan gebeurt wat niemand
had verwacht: zijn teen
trekt de leren planeet uit de lucht
en streelt hem terloops
in een andere baan - alleen hij
weet waarheen
Elegant leidt hij de dans
naar het andere doel, lichtvoetig,
het gras voelt er niets van.
Hij snelt voort
met ingetogen blik,
maar zijn profiel verraadt
de vogel in zijn ziel.
Droomt hij dat hij vliegen kan,
kijkt hij onderbewust
voorbij onze horizon?
In verrukking zweven wij
met hem mee en zien
ademloos toe hoe hij stift
Achter de lijn maakt de bal
een geslaagde landing, brengt al het
tegeneffect op de aarde over
en ligt dood in de goal.
Zijn zuinige mond
blijft op zijn woorden passen, nooit
zal hij onthullen wat hem beweegt.
Geen almachtsfantasieën
in zijn brem, want ook sterren,
weet hij, kunnen diep vallen.
Wanneer kwam het moment
dat hij de kwetsbaarheid
van de techniek besefte - juist hij,
die met zijn ideeën
de zwaartekracht tart?
Stokte onverhoeds
zijn adem in de vertrekhal,
werden zijn knieën weerloos
als was, kneep hij hulpzoekend
zijn knokkels wit in zijn
eigenaardig, zware voetbaltas?
Dennis, doe dat jezelf niet
meer aan, laat de kist
zonder jou het luchtruim kiezen.
Wij dragen je op handen,
overal heen - jouw heelal ligt
beneden en daar
ontstijg je iedereen.
Uit': Theun de Winter, 'Het gras voor
mijn voeten'. Uitgeverij LJ. Veen.
Amsterdam/Antwerpen, 2000.
allemaal mediatraining gehad, geven
allemaal standaardantwoorden. Wel
vind ik het gezellig om, zoals nu, met
z'n allen naar een wedstrijd in het
café te kijken. Ik geloof er heilig in dat
we kampioen worden. (Dit interview
vond woensdag plaats, red.)'
Gevraagd naar zijn favoriete voetbal
ler, hoeft hij niet lang na te denken:
'Bergkamp. Die is creatief, heeft een
prachtige techniek. Hij is ook een
beetje mysteneus, is praktiserend ka
tholiek. Hém zou ik nog wel eens wil
len interviewen. Ik zou willen weten of
hij zélf onder woorden kan brengen
wat er met hem gebeurt, als hij op het
veld staat.'
Theun de Winter presenteert en
signeert zijn nieuwe dichtbundel
morgen (zaterdag) tussen 15.00 en
17.00 uur bij Nauta Boek. Het gras
voor mijn voeten kost 25,-.
Joop Rommets
Omdat de omroepbijdrage is ko
men te vervallen en er geen 'pro
vinciale en lokale opcenten' meer
worden geheven, wil het college de
raamsubsidie voor de Stichting
Lokale Omroep Texel verhogen
met (13.000,-. Dit is iets meer dan
de lokale radio ontving via de
opcenten.
De verhoging kost de gemeente niets
omdat het Rijk de algemene uitkering
vanwege het schrappen van de
omroepbijdrage met (13.000,- ver
hoogt. Voordat het college het voor
stel definitief aan de gemeenteraad
voorlegt, zal welzijnswethouder Nel
Eelman eerst overleg voeren met het
bestuur van de SLOT.
De SLOT heeft 1999 afgesloten met
een positief resultaat van bijna
Onder het motto 'fietsen is plezier
voor jong en oud' wordt 3, 4 en 5 juli
de jaarlijkse Fietsdriedaagse gehou
den De deelnemers kunnen per
avond kiezen uit routes van 10,25 en
35 kilometer die alle drie voeren langs
de mooiste plekjes van het eiland
Langs de routes kan een kijkje wor
den genomen bij enkele speciaal
voor de gelegenheid opengestelde
attracties Opgeven kan bij de start -
tussen 18.00 en 19.00 uur vanaf het
terras van De Lindeboom - of
maandagmorgen tussen 10 00 en
12.00 uur op dezelfde plaats.
(1.100,-. Dat is een winstdaling van
(10.000,-. Er zijn vooral meer
afschrijvingskosten ingeboekt dan in
1998 De rekenmeesters van de ge
meente prijzen de SLOT voor haar
financiële beleid, met name voor de
opbouw van reserves. De omroep
staat voor een investering van
(45.000,- vanwege de vervanging van
'anologe muzieklijnen' door ISDN-
kabels KPN stelt deze vervanging
verplicht.
Op speelweide Het vierkante stuk
aan de Ploegelanderweg vindt zon
dag het jaarlijkse handboogtoernooi
van de Eilandschutters plaats, waar
aan door 97 schutters wordt deelge
nomen. In negen klassen wordt ge
schoten op de 35 en de 25 meter,
waarbij de totaalscore bepalend is
voor het eindresultaat. De wedstrij
den beginnen om 10.30 uur, de toe
gang is gratis
Het Centrum voor Werk en Inkomen,
waar werkzoekenden en uitkerings
gerechtigden terecht kunnen voor
inschrijving en informatie, is vanaf
volgende week gehuisvest binnen de
muren van het Arbeidsbureau aan de
Thijsselaan. Het CWI, dat sinds 1
september operationeel is, was tot nu
toe ondergebracht in containers
naast het Arbeidsbureau, maar dit tij
delijke onderkomen wordt nu verla
ten Het CWI is elke werkdag geo
pend van 9 00 tot 16.00 uur (voor
inschrijvingen tot 12.30 uur).