I mijn boeken wonen een beetje op Texel' chrijfster komt op land in juiste sfeer - luimen voor Nico Erwich Om te onthouden F amilieberichten IEXELSE J COURANT- iiMMM Mooie partijen tenniskampioenen Grafrechten leven lang komt ze op Texel. Sinds drie jaar woont ze er Toch noemt ze haar geliefde eiland pas bij naam in haar ndertigste boek, Emma's Noorderlicht, dat ze eind vorige j presenteerde in boekhandel Het Open Boek. 'Maar de erg belangrijk voor me en die keert terug in ieder boek, >9b^de sfeer die Texel biedt', zegt Diet Verschoor er zelf over. lijk wonen al mijn boeken een beetje op Texel.' VRIJDAG 7 JULI 2000 jschoor heeft al sinds haar Ie schooljaren een bijzondere iet Texel. Dat is opmerkelijk, e in 1946 in Sandpoort gebo- raneesdochter groeide op in jen. dat voor haar veel ver- hap heeft met het eiland, eren en het Texelse landschap ae hetzelfde gevoel. Ze liggen elkaar, maar op beide plek- bje landbouw, duinen, strand, er hangt een vergelijkbare Toen ik nog klein was, gingen ir het eerst op vakantie naar Precies weet ik het allemaal eer. maar ik herinner me nog edumen en het strand. Daarna ireen tijdje niet geweest. Want and die op Walcheren woont iets anders wil, gaat niet op ie naar Texel. Maar op mijn lende verhuisden mijn ouders otterdam en viel Zeeland voor Sinds die tijd kom ik bijna elk Texel Lang heb ik een huisje ■d bij De Graaf, achter de irswinkel in De Cocksdorp. heb ik ook nog op ande'e Bti gezeten, steeds in het noar- d er meer dan alleen vakantie Ik heb mijn boeken altijd op geschreven. Zo kom ik n de liein mijn boeken past. Eb ven om ik hier tot rust. Ze hebben il eens over onthaastirg en ik ieus wel dat de meesb Texe- gewoon hard moeten werken brood te verdienen.maar het toch allemaal wd minder di.' tor schreef haar ierste boek zestienjarige leeftjd. Het was ad die voortkwan uit onvrede imiddelbare school waarop ze ;»ond het er sari en ben gaan tn als een sopt escape. Het «n ouderwet' meisjesboek, ikke pil, zoals ;r in die tijd veel in geschreven Ik heb het ma- ipt zonder he tegen iemand te in naar eer uitgever opge- mi En zowaai het werd uitgege- )at was erj leuk. Ik was een school maar hierdoor ver- itoch we enig respect.' jaar tijdvolgden daarna nóg drie boeren, allemaal in het- genre. Mijn moeder, Nel Ver- 120 0 00 mensen - 'anderhalf cteTexelse bevolking' - kreeg Erwich in de afgelopen weken is de Europese voetbal- Jioenschappen over de vloer iet accreditatiecentrum in Rot- am-Zuid waar hij de scepter aide. Alle hectiek en inspannin- hebben hun vruchten afgewor- want van de Europese balunie kregen Erwich en zijn g vrijwillige medewerkers een n voor hun bijdrage aan wat in- lels 'het best georganiseerde toi' uit de geschiedenis wordt >emd. Ook de Rotterdamse 1( lemeester Opstelten toonde uitermate tevreden over het (oneren van het accredi- centrum, dat de entreepassen Ide voor journalisten, verko- sponsors en anderen die j ens werkzaamheden toegang ie stadion De Kuip hadden. De leivader heeft het hele team in- lelseen uitnodiging verstuurd om binnenkort een borrel bij hem te komen drinken. De Texelaar zelf kijkt met voldoe ning terug op het EK én op de reac ties van eilandgenoten. 'Op de boot kwamen mensen die ik niet eens kende naar me toe om te ver tellen dat ze het zo leuk vonden dat ik dit deed. Het heeft me de impul sen gegeven om het werk tot een nóg beter einde te brengen dan ik al van plan was.' Deze week rondt Erwich zijn werk zaamheden af, die onder meer be staan uit administratieve afwikke lingen en het opruimen van het schoolgebouw waar zijn team de afgelopen maand verbleef. Vervol gens heeft hij nog twee weken vrij, vóór zijn onbetaalde verlof bij Aldi in Zaandam afloopt en hij weer aan het werk moet. 'Óp vakantie gaan zit er niet in', vertelt hij. 'Eerst maar eens op orde krijgen wat ik thuis al die tijd heb moeten laten liggen.' nons noemen, een eigen praktijk in Amsterdam Vanaf het moment dat ze drie jaar geleden een bungalowtje aan de Stuifweg in polder Het Noor den kocht, vlakbij de molen, pendelt ze op en neer tussen Texel en Am sterdam. 'Vroeger woonde ik in Am sterdam en zat ik veel op Texel. Nu is het andersom en heb ik een pied-a- terre in Amsterdam. Ik hoop in de toekomst nog meer op Texel te kun nen zi|n, want ik wil hier graag wat meer werk krijgen.' Vorig jaar zomer schreef ze - op Texel - Emma's Noorderlicht, voor de wat oudere jeugd, zoals de meeste van haar boeken. 'Jeugdboeken geven meer ruimte voor fantasie en gekkigheid. Bovendien vind ik het een intrigerende periode in het leven. Het is de tijd waarin je naar je ouders begint te kijken. En vaak blijkt dan dat het heel andere mensen zijn dan je altijd hebt gedacht. Het is een fasci nerende leeftijd. Je weet veel en je bent al erg groot, maar tegelijkertijd ben je ook nog klem. Of je wordt klein gehouden. Dat thema komt veel voor in kinderboeken. Een moeilijk thema, maar goed om over te schrijven.' De hoofdpersoon in haar nieuwste schoor-Van der Vlis, was een bekend schrijfster in haar tijd. Ze schreef jeugdboeken die in de Christelijke hoek zaten En mijn vader schreef gedichten. Schrijven zat in de lijn voor mij.' Na de middelbare school ging ze Nederlands studeren in Amsterdam. 'Een grote stap, vanaf Walcheren. Net zoals voor Texelaars, denk ik. Maar ik ben ook erg van Amsterdam gaan houden.' De studie gaf ze er vrij snel aan, na dat ze tot de ontdekking was geko men dat deze haar niet bracht wat ze ervan verwacht had. 'De studie Ne derlands en lezen en zelf schrijven, dat zijn verschillende dingen. Ik ben ook dol op toneelspelen en heb daarom nog wat colleges drama turgie gevolgd.' Op haar zesentwintigste ging ze weer schrijven. 'Het wezenliike schrijven, zeg maar. De eerste periode was meer een prelude. Die was trouwens wel echt van belang, al was het alleen maar omdat ik toen heb leren door zetten.' Verschoor werd auteur en heeft in middels tweeendertig boeken op haar naam staan. Verder geeft ze le zingen (ook op scholen) en literaire workshops. Afgelopen jaar gaf ze op Texel een cursus voor aankomende schrijvers, naar aanleiding van con tacten die waren ontstaan met de Boekwerkers, het samenwerkings verband tussen de boekhandels en de bibliotheek. 'Dat is erg leuk om te doen. Twaalf jaar geleden had ik het ook al eens gedaan. Naar aanleiding van de laatste cursus kreeg ik het verzoek om het Boekwerkers- geschenk te schrijven, het Texelse equivalent van het boekenweek geschenk. Dat werd De Razende Bol en de groene schoen.' Daarnaast heeft Verschoor een baan als psychotherapeute. Ze werkte in diverse klinieken, waaronder Cen trum '45, voor mensen met een oorlogstrauma, dat ze zelf hielp op zetten. 'De oorlog speelt een belang rijke rol in mijn leven. Mijn ouders hebben in het verzet gezeten en als babyboomer hoorde ik dagelijks pra ten over de oorlog.' Sinds vijftien jaar heeft ze samen met drie collega's, die elkaar De Compag- geven, waardoor een familie soms al drie of vier generaties steeds in het zelfde huisje terugkomt. Die mensen vormen samen met iedereen die ze op Texel leren kennen een soort weef kleed. Met mij is het niet anders. Ik ben voor het eerst op Texel ge weest met mijn ouders. Daarna heb ik mijn kinderen ermee naar toe ge nomen. En ik weet zeker dat zij straks ook hün kinderen zullen meenemen.' De locaties in het boek zijn herken baar voor Texelaars. Dat geldt met voor de personen die erin voorko men 'Dat mag ik niet, vind ik. Dan zou ik een boek moeten schrijven over Texelaars. Maar de sfeer in het boek is helemaal zoals ik die zelf op Texel ervaar. En hoewel je natuurlijk met kunt zeggen dat het Blauwe Huis van Emma en mijn eigén huisje de zelfde zijn, had ik dit wel steeds voor ogen toen ik het schreef Net als wan neer Emma naar de dijk liep. Dat stuk loop ik zelf elke dag. Zoals al mijn boeken een beetje op Texel wonen, zo woonde Emma hier ook voor mij. Dat heb je met schrijven, dan krijg je er een andere wereld bij. Nu is het boek uitgegeven en ben ik aan een ander begonnen. Nu woont Emma in een boek. Dat is een heel ander ge voel.' Joop Rommets Het wad en de directe omgeving vervelen Diet Verschoor nooit. 'Ik loop iedere dag wel even van mijn huisje naar de dijk. (Toto Joop Rommots) Joeij van der Vis en Annette van Hattem zijn zondag de nieuwe jeugdkampioenen geworden van tennisvereniging Deuce. Beiden beleefden een succesvol toernooi, want ze pakten ook prijzen in an dere categorieën. Van Hattem werd met partner Lisette Land kampioen in het dubbelspel, Van der Vis greep de titel bij de spelers van 14 jaar en jonger. De finales vormden zondag de apo theose van een langdurig toernooi, waarvan in de voorgaande weekein den de poulewedstrijden waren ge speeld In totaal dongen veertig jeugdleden in de leeftijdscategorieën tot en met 1114 en 18 jaar mee naar de prijzen. In de enkelspelfinale tot en met 11 jaar stond voor het derde achtereen volgende jaar Bernard van Hattem. Zijn opponent was ditmaal Kerster Slaats. Het werd een mooie en span nende partij, waaruit Van Hattem als winnaar naar voren kwam (6-2 en 6- 2). Het enkelspel tot en met 14 jaar werd gemakkelijk door Joeij van der Vis gewonnen van de knap in de finale gekomen Frank Gieze (6-0 en 6-0). Het als enige meisje in deze groep deelnemende Liske Slaats werd be loond met een medaille, aangezien zij zich in de poulewedstrijden tussen alle jongens goed geweerd had en diverse partijen had gewonnen. In de dubbel tot en met 14 jaar na men Bernard van Hattem en Kerster Slaats het op tegen het wat oudere duo Tom Verkroost en Janko Duinker. De jonkies toonden zich superieur: 6- 1 en 6-1. In de finale bij de oudste meisjes stonden traditioneel Annette van Hattem en Lisette Land tegenover elkaar. Het werd ook dit jaar een mooie partij, waarmee Van Hattem voor de derde achtereenvolgende keer de beker won (6-4 en 6-3) en deze nu mag houden. De finale dubbel tot en met 18 jaar werd door opgave van Thijs Bol en Arjen Gieze niet gespeeld. Winnaars in de poule en dus eerste werden Annette van Hattem en Lisette Land Als tweede eindigde het duo Joeij van der Vis en Robbin Knol. Ook dit jaar ging de finale van de jon gens tot en met 18 jaar tussen Joeij van der Vis en Thijs Bol. Er was we derom fraai tennis te zien, met prach tige rally's, waaruit Van der Vis als sterkste tevoorschijn kwam (6-2 en 6- 3). boek, de 15-jarige Emma, ligt be hoorlijk in de clinch met haar omge ving Haar ouders begrijpt ze niet - en dat onbegrip lijkt wederzijds - en ook met haar beste vriendin en haar boe zemvriend botert het niet zoals vroe ger. Eigenlijk tegen haar zin besluit ze mee te gaan met haar oma, wanneer die naar het huisje op Texel gaat dat nog door de overgrootmoeder van Emma werd gekocht. Het lijkt een saaie vakantie te worden, totdat haar oma haar een pakje brieven geeft die diezelfde overgrootmoeder ooit aan Emma heeft geschreven. Het geheim dat erin wordt onthuld, schopt haar leven helemaal in de war en vormt het begin van een onstuimige periode, waarin ze bovendien hopeloos ver liefd wordt op een stoere skater, die een vakantiebaan heeft in de bollen. Texel vormt het decor van het ver haal, is een levend schilderij, zoals Verschoor het zelf noemt. Maar het eiland is méér: 'Je hebt Texelaars die al hun hele leven lang op Texel wo nen, maar je hebt ook mensen die op een andere manier een lange ge schiedenis met het eiland hebben. Dat zie je in dit boek, maar dat zie je ook in het echt. Vaders en moeders die hun gevoel.voor het eiland door- Kraamhulp: Voor directe kraam hulp op Texel en na poliklinische be valling: Kraamcentrum Noordhol lands Noorden Den Helder, tel. 0223-54 00 88 (24 uur bereikbaar). Informatie- en Klachtenbureau Gezondheidszorg (IKG), voor infor matie, advies en ondersteuning bij vragen en klachten over de gezond heidszorg Van maandag tot en met donderdag van 9.00 tot 15.00 uur be reikbaar via tel. 0223-618284. Psychologen: dhr. J. van den Berg en mevr. M. van den Berg-Lenters, in gebouw Keesomlaan 11Den Burg. Tel. 310386. Alcohol en drugs: Consultatiebu reau voor alcohol en drugs, Molwerk 31/45, 't Horntje. Spreekuur volgens afspraak, tel. 319413. Hulp bij verslavingen: Inloop spreekuur Tnton, elke donderdag van 16.15-17.15 u. in d'Ouwe Ulo, Schil derend 39, Den Burg. Maatschappelijk werk: Frank van Lare, spreekuur in d'Ouwe Ulo, Schil derend 39, Den Burg, tel. 314185. Maandag 8.30-9.30 uur; dinsdag 18.30-19.30 uur; vrijdag 15.30-16.30 uur. Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ)- RIAGG (Regionaal Instituut Ambulante Geestelijke Gezondheids zorg). Spreekuur op afspraak in d'Ouwe Ulo: tel. 315813, b.g.g. 0223- 615805. Psychotherapie: drs. Chnstine Rut, Doolhof 3, Oudeschild. tel. 313085. Jongeren Informatie Punt: voor vragen en advies over wonen, wer ken, studie, recht, relaties, sexualiteit, verslavingen en vrije tijd. Openings tijden dinsdag en woensdag van 15.00 tot 17.00 uur. d'Ouwe Ulo, Wil- helminalaan 1Den Burg, tel. 315582. Bureau Jeugdzorg: voor hulp aan jongeren bij problemen en voor opvoedingsondersteuning aan ouders. Spreekuur elke donderdag in het Jongeren Informatie Punt, d'Ouwe Ulo, Wilhelminalaan 1, Den Burg. Aanmelden: op donderdag van 13.30 tot 14.30 uur in het JIP of via telefoonnummer 315582, op andere dagen: Bureau Jeugdzorg Den Hel der, 0223-684000. Kustwacht: Voor meldingen van schepen of zwemmers in nood: tel. 316270. Anti-discriminatie: Werkgroep Anti-discnminatie Texel, voor melding van alle soorten discriminatie. Tele foon 317896, 315321 of 312435. Incest-ervaringen: Vertrouwens persoon (zelfhulp) voor mensen met incest-ervaringen: Marijo Bakker, tel. 314174. De jeugdkampioenen van Deuce: Joeij van der Vis en Annette van Hattem. in het register van de ge- te niet meer en met minder dan Mblok waarop is aangegeven vanneer en waar begraven is', kaart van het betwiste graf ^getekend dat het in 1960 is leven aan de vader van aka, Frans Burie. Hendrika beweert dat zij als erfgename Nr in 1996 overleden moeder *1 grafrecht van haar man had !_als enige recht op het graf to gelden. de gemeentelijke administratie ™et per definitie de privaatrech- 1 werkelijkheid weer te geven, dl geval door het erfrecht wordt did Na het overlijden van Pieter 4-de grootvader van Hendrika 01 Je schoonvader van Frits de is het grafrecht volgens de gemeente toegevallen aan Kikkerts dochters Riek en Nel, respectievelijk de moeder van Burie en de echtge note van De Jong. Na hun overlijden hebben volgens de gemeente zowel Burie als De Jong het grafrecht geërfd. De gemeente liet de rechter dan ook weten dat zij met zal toe staan dat er iemand in het graf begra ven wordt tenzij beide rechthebben den daarin toestemmen. Hendrika Burie beweerde echter dat het grafrecht bij het overlijden van haar grootvader met volgens het 'commune erfrecht' aan beide zusjes Kikkert is toegevallen, maar alleen aan haar moeder. De gemeente be twistte dit 'bij gebrek aan weten schap': er is geen testament waaruit zulks blijkt en ook een overeenkomst waarin de afwijking van het 'gewone' erfrecht is vastgelegd, kon Burie niet overleggen. De gemeente bestreed tevens dat deze toedeling - zoals Burie stelde - 'gelet op de omstan digheden van toen strikt logisch was'. De rechter zou de vordering van Burie dan ook moeten afwijzen. Overigens komt de rechtbank president wat de gemeente betreft niet eens toe aan deze inhoudelijke beoordelingen. Burie moet volgens de gemeente met-ontvankelijk wor den verklaard omdat zij de verkeerde rechter heeft ingeschakeld. Het gaat om een gemeentelijke begraafplaats en dus is de toewijzing van de graf vergunning aan De Jong een besluit met publiekrechtelijke rechtsgevol gen in de zin van de Algemene Wet Bestuursrecht, zo stelde de ge meente. Daartegen had Burie - toen dit besluit haar eind 1999 bekend werd - tijdig bij de gemeente bezwaar moeten maken waarna de gang naar de administratieve rechter open zou hebben gestaan. Nu zij dat met (tijdig) heeft gedaan, kan zij met alsnog bij de 'gewone' rechter in het geweer komen. Verder ontkende de gemeente dat zij in 1998 met de wijziging van de tenaamstelling in de fout is gegaan, zoals Burie beweerde. Volgens de gemeente heeft zij geen wettelijke plicht om erfrechtelijke kwesties diepgaand te onderzoeken alvorens veranderingen in het register aan te brengen. Omdat De Jong aan het criterium in de gemeentelijke begrafenisverordening voldeed - hij was aanverwant binnen de derde graad van de ter aarde bestelden - en er in meer dan 40 jaar niet naar de grafrechten was geïnformeerd, wees de gemeente het verzoek van De Jong toe. Nieuw graf Rechtbankpresident Croes pro beerde nog te bemiddelen en stelde de gemeente voor De Jong een nieuw graf aan te bieden of mevrouw Burie met haar oom een gesprek te laten aangaan. Dat laatste zal zeker niet gebeuren, omdat Burie geen contact wil met haar oom. De burge meester, zelf aanwezig in Alkmaar, ging niet in op het voorstel van de rechter, maar deelde mee zich bij de uitspraak in kort geding neer te leg gen. Die volgt aanstaande donder dag. Er is een boom geveld met lange groene vlokken. Hij zuchtte ruisend als een kind terwijl hij viel, nog vol van zomerwind. (Vasalls) Heel verdrietig zijn wij dat we, nog geen ander half jaar na het verlies van Leonie, ook afscheid moeten nemen van onze lieve Gerard en mijn lieve opa Geer. Dankbaar zijn we voor alles wat we met hem ge deeld hebben. Zijn zorgzaamheid, perfectionisme en de wijze waarop hij zaken regelde, zullen ons altijd bijblijven. Trots zijn we op de manier waarop hij zich de laatste jaren geweerd heeft. Gerard van Heerwaarden a 8 september 1941 t 5 juli 2000 Den Burg: Leonie van Heerwaarden-Buisman t Elly Rutten Amsterdam: Monique van Heerwaarden Joost Seis Den Hoorn: Jan-Peter van Heerwaarden Maaike Lap Indy Den Burg: G. van Heerwaarden-Tuinsma Texel, 5 juli 2000 Wilsterstraat 21 1791 XR Den Burg. Gerard is overgebracht naar „Uitvaartcentrum Texel", Bernhardlaan 147 te Den Burg. Gelegenheid tot condoleren zaterdag 8 juli van 19.00 - 20.00 uur in het uitvaartcentrum. We nemen afscheid van Gerard op maandag 10 juli om 13.30 uur in de RK-kerk te Den Burg, waarna hij wordt begraven op de RK-begraaf- plaats. Gerard houdt van bloemen Anders wordt de weg voor wie hem niet meer alleen hoeft te gaan, je praat met elkaar, kijkt elkaar aan, bent mens met elkaar. En ja tenslotte het afscheid, de grens van de dood. Je sterft - maar niet vereenzaamd, niet onmenselijk. Je sterft gehuld in de warmte van wie je vergezelden. Hans Bouma Evelyne Dessena Lieve Gerard Onze tijd was veel te kort, maar toch zo bijzonder. Onvergetelijk, onuitwisbaar. Je zult altijd in mijn gedachten zijn. Elly Tim Gee*. Itfe wilden neg zeneel tonnen deen, uuU ueuUielig die alleilaoltle zeen. Je mnetl tleedt naai me Vacken, ondanks die pijn, dal wat zen meei geziekt, ze Jij*. Tien maanden maai kenden udj elkaai kat jet genen, nu meei ik mei ueikalen ene><m ueidei tenen. Giele Max, Gxele man. dal it wal je altijd zei, wdi de laaltte kee-i zei 'jij dal tegen wij. Jouw naam hekken ze wij gegenen, ik zal kew tuit duigen, keel w'k lenen. [{iemand kan tegen die enmaeiU, £iene Opa, lutt nu maai zackl. Kutje. Indg Geei Afscheid nemen van onze broer en zwager Gerard van Heerwaarden is voor ieder van ons moeilijk. In onze gedachten zal Gerard een onuitwisbare plaats blijven inne men. Wij wensen Elly, Monique, Joost, Jan-Peter, Maaike en Indy veel sterkte om dit verlies te kun nen dragen. De Cocksdorp: Jan van Heerwaarden Marie van Heerwaarden- van der Beek Amsterdam: Kees van Heerwaarden Leontien van der Heijden Alkmaar: Tineke Bakker van Heerwaarden Sjaak Bakker

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2000 | | pagina 3