I mijn boeken wonen een beetje op Texel'
chrijfster komt op
land in juiste sfeer
- luimen voor Nico Erwich
Om te onthouden
F amilieberichten
IEXELSE J COURANT-
iiMMM
Mooie partijen tenniskampioenen
Grafrechten
leven lang komt ze op Texel. Sinds drie jaar woont ze er
Toch noemt ze haar geliefde eiland pas bij naam in haar
ndertigste boek, Emma's Noorderlicht, dat ze eind vorige
j presenteerde in boekhandel Het Open Boek. 'Maar de
erg belangrijk voor me en die keert terug in ieder boek,
>9b^de sfeer die Texel biedt', zegt Diet Verschoor er zelf over.
lijk wonen al mijn boeken een beetje op Texel.'
VRIJDAG 7 JULI 2000
jschoor heeft al sinds haar
Ie schooljaren een bijzondere
iet Texel. Dat is opmerkelijk,
e in 1946 in Sandpoort gebo-
raneesdochter groeide op in
jen. dat voor haar veel ver-
hap heeft met het eiland,
eren en het Texelse landschap
ae hetzelfde gevoel. Ze liggen
elkaar, maar op beide plek-
bje landbouw, duinen, strand,
er hangt een vergelijkbare
Toen ik nog klein was, gingen
ir het eerst op vakantie naar
Precies weet ik het allemaal
eer. maar ik herinner me nog
edumen en het strand. Daarna
ireen tijdje niet geweest. Want
and die op Walcheren woont
iets anders wil, gaat niet op
ie naar Texel. Maar op mijn
lende verhuisden mijn ouders
otterdam en viel Zeeland voor
Sinds die tijd kom ik bijna elk
Texel Lang heb ik een huisje
■d bij De Graaf, achter de
irswinkel in De Cocksdorp.
heb ik ook nog op ande'e
Bti gezeten, steeds in het noar-
d er meer dan alleen vakantie
Ik heb mijn boeken altijd op
geschreven. Zo kom ik n de
liein mijn boeken past. Eb ven
om ik hier tot rust. Ze hebben
il eens over onthaastirg en ik
ieus wel dat de meesb Texe-
gewoon hard moeten werken
brood te verdienen.maar het
toch allemaal wd minder
di.'
tor schreef haar ierste boek
zestienjarige leeftjd. Het was
ad die voortkwan uit onvrede
imiddelbare school waarop ze
;»ond het er sari en ben gaan
tn als een sopt escape. Het
«n ouderwet' meisjesboek,
ikke pil, zoals ;r in die tijd veel
in geschreven Ik heb het ma-
ipt zonder he tegen iemand te
in naar eer uitgever opge-
mi En zowaai het werd uitgege-
)at was erj leuk. Ik was een
school maar hierdoor ver-
itoch we enig respect.'
jaar tijdvolgden daarna nóg
drie boeren, allemaal in het-
genre. Mijn moeder, Nel Ver-
120 0 00 mensen - 'anderhalf
cteTexelse bevolking' - kreeg
Erwich in de afgelopen weken
is de Europese voetbal-
Jioenschappen over de vloer
iet accreditatiecentrum in Rot-
am-Zuid waar hij de scepter
aide. Alle hectiek en inspannin-
hebben hun vruchten afgewor-
want van de Europese
balunie kregen Erwich en zijn
g vrijwillige medewerkers een
n voor hun bijdrage aan wat in-
lels 'het best georganiseerde
toi' uit de geschiedenis wordt
>emd. Ook de Rotterdamse
1( lemeester Opstelten toonde
uitermate tevreden over het
(oneren van het accredi-
centrum, dat de entreepassen
Ide voor journalisten, verko-
sponsors en anderen die
j ens werkzaamheden toegang
ie stadion De Kuip hadden. De
leivader heeft het hele team in-
lelseen uitnodiging verstuurd
om binnenkort een borrel bij hem te
komen drinken.
De Texelaar zelf kijkt met voldoe
ning terug op het EK én op de reac
ties van eilandgenoten. 'Op de
boot kwamen mensen die ik niet
eens kende naar me toe om te ver
tellen dat ze het zo leuk vonden dat
ik dit deed. Het heeft me de impul
sen gegeven om het werk tot een
nóg beter einde te brengen dan ik
al van plan was.'
Deze week rondt Erwich zijn werk
zaamheden af, die onder meer be
staan uit administratieve afwikke
lingen en het opruimen van het
schoolgebouw waar zijn team de
afgelopen maand verbleef. Vervol
gens heeft hij nog twee weken vrij,
vóór zijn onbetaalde verlof bij Aldi
in Zaandam afloopt en hij weer aan
het werk moet. 'Óp vakantie gaan
zit er niet in', vertelt hij. 'Eerst maar
eens op orde krijgen wat ik thuis al
die tijd heb moeten laten liggen.'
nons noemen, een eigen praktijk in
Amsterdam Vanaf het moment dat
ze drie jaar geleden een bungalowtje
aan de Stuifweg in polder Het Noor
den kocht, vlakbij de molen, pendelt
ze op en neer tussen Texel en Am
sterdam. 'Vroeger woonde ik in Am
sterdam en zat ik veel op Texel. Nu is
het andersom en heb ik een pied-a-
terre in Amsterdam. Ik hoop in de
toekomst nog meer op Texel te kun
nen zi|n, want ik wil hier graag wat
meer werk krijgen.'
Vorig jaar zomer schreef ze - op Texel
- Emma's Noorderlicht, voor de wat
oudere jeugd, zoals de meeste van
haar boeken. 'Jeugdboeken geven
meer ruimte voor fantasie en
gekkigheid. Bovendien vind ik het
een intrigerende periode in het leven.
Het is de tijd waarin je naar je ouders
begint te kijken. En vaak blijkt dan dat
het heel andere mensen zijn dan je
altijd hebt gedacht. Het is een fasci
nerende leeftijd. Je weet veel en je
bent al erg groot, maar tegelijkertijd
ben je ook nog klem. Of je wordt klein
gehouden. Dat thema komt veel voor
in kinderboeken. Een moeilijk thema,
maar goed om over te schrijven.'
De hoofdpersoon in haar nieuwste
schoor-Van der Vlis, was een bekend
schrijfster in haar tijd. Ze schreef
jeugdboeken die in de Christelijke
hoek zaten En mijn vader schreef
gedichten. Schrijven zat in de lijn voor
mij.'
Na de middelbare school ging ze
Nederlands studeren in Amsterdam.
'Een grote stap, vanaf Walcheren. Net
zoals voor Texelaars, denk ik. Maar ik
ben ook erg van Amsterdam gaan
houden.'
De studie gaf ze er vrij snel aan, na
dat ze tot de ontdekking was geko
men dat deze haar niet bracht wat ze
ervan verwacht had. 'De studie Ne
derlands en lezen en zelf schrijven,
dat zijn verschillende dingen. Ik ben
ook dol op toneelspelen en heb
daarom nog wat colleges drama
turgie gevolgd.'
Op haar zesentwintigste ging ze weer
schrijven. 'Het wezenliike schrijven,
zeg maar. De eerste periode was
meer een prelude. Die was trouwens
wel echt van belang, al was het alleen
maar omdat ik toen heb leren door
zetten.'
Verschoor werd auteur en heeft in
middels tweeendertig boeken op
haar naam staan. Verder geeft ze le
zingen (ook op scholen) en literaire
workshops. Afgelopen jaar gaf ze op
Texel een cursus voor aankomende
schrijvers, naar aanleiding van con
tacten die waren ontstaan met de
Boekwerkers, het samenwerkings
verband tussen de boekhandels en
de bibliotheek. 'Dat is erg leuk om te
doen. Twaalf jaar geleden had ik het
ook al eens gedaan. Naar aanleiding
van de laatste cursus kreeg ik het
verzoek om het Boekwerkers-
geschenk te schrijven, het Texelse
equivalent van het boekenweek
geschenk. Dat werd De Razende Bol
en de groene schoen.'
Daarnaast heeft Verschoor een baan
als psychotherapeute. Ze werkte in
diverse klinieken, waaronder Cen
trum '45, voor mensen met een
oorlogstrauma, dat ze zelf hielp op
zetten. 'De oorlog speelt een belang
rijke rol in mijn leven. Mijn ouders
hebben in het verzet gezeten en als
babyboomer hoorde ik dagelijks pra
ten over de oorlog.'
Sinds vijftien jaar heeft ze samen met
drie collega's, die elkaar De Compag-
geven, waardoor een familie soms al
drie of vier generaties steeds in het
zelfde huisje terugkomt. Die mensen
vormen samen met iedereen die ze
op Texel leren kennen een soort
weef kleed. Met mij is het niet anders.
Ik ben voor het eerst op Texel ge
weest met mijn ouders. Daarna heb
ik mijn kinderen ermee naar toe ge
nomen. En ik weet zeker dat zij straks
ook hün kinderen zullen meenemen.'
De locaties in het boek zijn herken
baar voor Texelaars. Dat geldt met
voor de personen die erin voorko
men 'Dat mag ik niet, vind ik. Dan
zou ik een boek moeten schrijven
over Texelaars. Maar de sfeer in het
boek is helemaal zoals ik die zelf op
Texel ervaar. En hoewel je natuurlijk
met kunt zeggen dat het Blauwe Huis
van Emma en mijn eigén huisje de
zelfde zijn, had ik dit wel steeds voor
ogen toen ik het schreef Net als wan
neer Emma naar de dijk liep. Dat stuk
loop ik zelf elke dag. Zoals al mijn
boeken een beetje op Texel wonen,
zo woonde Emma hier ook voor mij.
Dat heb je met schrijven, dan krijg je
er een andere wereld bij. Nu is het
boek uitgegeven en ben ik aan een
ander begonnen. Nu woont Emma in
een boek. Dat is een heel ander ge
voel.'
Joop Rommets
Het wad en de directe omgeving vervelen Diet Verschoor nooit. 'Ik loop iedere dag wel even van mijn huisje naar de dijk.
(Toto Joop Rommots)
Joeij van der Vis en Annette van
Hattem zijn zondag de nieuwe
jeugdkampioenen geworden van
tennisvereniging Deuce. Beiden
beleefden een succesvol toernooi,
want ze pakten ook prijzen in an
dere categorieën. Van Hattem
werd met partner Lisette Land
kampioen in het dubbelspel, Van
der Vis greep de titel bij de spelers
van 14 jaar en jonger.
De finales vormden zondag de apo
theose van een langdurig toernooi,
waarvan in de voorgaande weekein
den de poulewedstrijden waren ge
speeld In totaal dongen veertig
jeugdleden in de leeftijdscategorieën
tot en met 1114 en 18 jaar mee naar
de prijzen.
In de enkelspelfinale tot en met 11
jaar stond voor het derde achtereen
volgende jaar Bernard van Hattem.
Zijn opponent was ditmaal Kerster
Slaats. Het werd een mooie en span
nende partij, waaruit Van Hattem als
winnaar naar voren kwam (6-2 en 6-
2).
Het enkelspel tot en met 14 jaar werd
gemakkelijk door Joeij van der Vis
gewonnen van de knap in de finale
gekomen Frank Gieze (6-0 en 6-0).
Het als enige meisje in deze groep
deelnemende Liske Slaats werd be
loond met een medaille, aangezien zij
zich in de poulewedstrijden tussen
alle jongens goed geweerd had en
diverse partijen had gewonnen.
In de dubbel tot en met 14 jaar na
men Bernard van Hattem en Kerster
Slaats het op tegen het wat oudere
duo Tom Verkroost en Janko Duinker.
De jonkies toonden zich superieur: 6-
1 en 6-1.
In de finale bij de oudste meisjes
stonden traditioneel Annette van
Hattem en Lisette Land tegenover
elkaar. Het werd ook dit jaar een
mooie partij, waarmee Van Hattem
voor de derde achtereenvolgende
keer de beker won (6-4 en 6-3) en
deze nu mag houden.
De finale dubbel tot en met 18 jaar
werd door opgave van Thijs Bol en
Arjen Gieze niet gespeeld. Winnaars
in de poule en dus eerste werden
Annette van Hattem en Lisette Land
Als tweede eindigde het duo Joeij van
der Vis en Robbin Knol.
Ook dit jaar ging de finale van de jon
gens tot en met 18 jaar tussen Joeij
van der Vis en Thijs Bol. Er was we
derom fraai tennis te zien, met prach
tige rally's, waaruit Van der Vis als
sterkste tevoorschijn kwam (6-2 en 6-
3).
boek, de 15-jarige Emma, ligt be
hoorlijk in de clinch met haar omge
ving Haar ouders begrijpt ze niet - en
dat onbegrip lijkt wederzijds - en ook
met haar beste vriendin en haar boe
zemvriend botert het niet zoals vroe
ger. Eigenlijk tegen haar zin besluit ze
mee te gaan met haar oma, wanneer
die naar het huisje op Texel gaat dat
nog door de overgrootmoeder van
Emma werd gekocht. Het lijkt een
saaie vakantie te worden, totdat haar
oma haar een pakje brieven geeft die
diezelfde overgrootmoeder ooit aan
Emma heeft geschreven. Het geheim
dat erin wordt onthuld, schopt haar
leven helemaal in de war en vormt het
begin van een onstuimige periode,
waarin ze bovendien hopeloos ver
liefd wordt op een stoere skater, die
een vakantiebaan heeft in de bollen.
Texel vormt het decor van het ver
haal, is een levend schilderij, zoals
Verschoor het zelf noemt. Maar het
eiland is méér: 'Je hebt Texelaars die
al hun hele leven lang op Texel wo
nen, maar je hebt ook mensen die op
een andere manier een lange ge
schiedenis met het eiland hebben.
Dat zie je in dit boek, maar dat zie je
ook in het echt. Vaders en moeders
die hun gevoel.voor het eiland door-
Kraamhulp: Voor directe kraam
hulp op Texel en na poliklinische be
valling: Kraamcentrum Noordhol
lands Noorden Den Helder, tel.
0223-54 00 88 (24 uur bereikbaar).
Informatie- en Klachtenbureau
Gezondheidszorg (IKG), voor infor
matie, advies en ondersteuning bij
vragen en klachten over de gezond
heidszorg Van maandag tot en met
donderdag van 9.00 tot 15.00 uur be
reikbaar via tel. 0223-618284.
Psychologen: dhr. J. van den Berg
en mevr. M. van den Berg-Lenters, in
gebouw Keesomlaan 11Den Burg.
Tel. 310386.
Alcohol en drugs: Consultatiebu
reau voor alcohol en drugs, Molwerk
31/45, 't Horntje. Spreekuur volgens
afspraak, tel. 319413.
Hulp bij verslavingen: Inloop
spreekuur Tnton, elke donderdag van
16.15-17.15 u. in d'Ouwe Ulo, Schil
derend 39, Den Burg.
Maatschappelijk werk: Frank van
Lare, spreekuur in d'Ouwe Ulo, Schil
derend 39, Den Burg, tel. 314185.
Maandag 8.30-9.30 uur; dinsdag
18.30-19.30 uur; vrijdag 15.30-16.30
uur.
Geestelijke Gezondheidszorg
(GGZ)- RIAGG (Regionaal Instituut
Ambulante Geestelijke Gezondheids
zorg). Spreekuur op afspraak in
d'Ouwe Ulo: tel. 315813, b.g.g. 0223-
615805.
Psychotherapie: drs. Chnstine Rut,
Doolhof 3, Oudeschild. tel. 313085.
Jongeren Informatie Punt: voor
vragen en advies over wonen, wer
ken, studie, recht, relaties, sexualiteit,
verslavingen en vrije tijd. Openings
tijden dinsdag en woensdag van
15.00 tot 17.00 uur. d'Ouwe Ulo, Wil-
helminalaan 1Den Burg, tel. 315582.
Bureau Jeugdzorg: voor hulp aan
jongeren bij problemen en voor
opvoedingsondersteuning aan
ouders. Spreekuur elke donderdag in
het Jongeren Informatie Punt,
d'Ouwe Ulo, Wilhelminalaan 1, Den
Burg. Aanmelden: op donderdag van
13.30 tot 14.30 uur in het JIP of via
telefoonnummer 315582, op andere
dagen: Bureau Jeugdzorg Den Hel
der, 0223-684000.
Kustwacht: Voor meldingen van
schepen of zwemmers in nood: tel.
316270.
Anti-discriminatie: Werkgroep
Anti-discnminatie Texel, voor melding
van alle soorten discriminatie. Tele
foon 317896, 315321 of 312435.
Incest-ervaringen: Vertrouwens
persoon (zelfhulp) voor mensen met
incest-ervaringen: Marijo Bakker, tel.
314174.
De jeugdkampioenen van Deuce: Joeij van der Vis en Annette van Hattem.
in het register van de ge-
te niet meer en met minder dan
Mblok waarop is aangegeven
vanneer en waar begraven is',
kaart van het betwiste graf
^getekend dat het in 1960 is
leven aan de vader van
aka, Frans Burie. Hendrika
beweert dat zij als erfgename
Nr in 1996 overleden moeder
*1 grafrecht van haar man had
!_als enige recht op het graf
to gelden.
de gemeentelijke administratie
™et per definitie de privaatrech-
1 werkelijkheid weer te geven,
dl geval door het erfrecht wordt
did Na het overlijden van Pieter
4-de grootvader van Hendrika
01 Je schoonvader van Frits de
is het grafrecht volgens de
gemeente toegevallen aan Kikkerts
dochters Riek en Nel, respectievelijk
de moeder van Burie en de echtge
note van De Jong. Na hun overlijden
hebben volgens de gemeente zowel
Burie als De Jong het grafrecht
geërfd. De gemeente liet de rechter
dan ook weten dat zij met zal toe
staan dat er iemand in het graf begra
ven wordt tenzij beide rechthebben
den daarin toestemmen.
Hendrika Burie beweerde echter dat
het grafrecht bij het overlijden van
haar grootvader met volgens het
'commune erfrecht' aan beide zusjes
Kikkert is toegevallen, maar alleen
aan haar moeder. De gemeente be
twistte dit 'bij gebrek aan weten
schap': er is geen testament waaruit
zulks blijkt en ook een overeenkomst
waarin de afwijking van het 'gewone'
erfrecht is vastgelegd, kon Burie niet
overleggen. De gemeente bestreed
tevens dat deze toedeling - zoals
Burie stelde - 'gelet op de omstan
digheden van toen strikt logisch was'.
De rechter zou de vordering van Burie
dan ook moeten afwijzen.
Overigens komt de rechtbank
president wat de gemeente betreft
niet eens toe aan deze inhoudelijke
beoordelingen. Burie moet volgens
de gemeente met-ontvankelijk wor
den verklaard omdat zij de verkeerde
rechter heeft ingeschakeld. Het gaat
om een gemeentelijke begraafplaats
en dus is de toewijzing van de graf
vergunning aan De Jong een besluit
met publiekrechtelijke rechtsgevol
gen in de zin van de Algemene Wet
Bestuursrecht, zo stelde de ge
meente. Daartegen had Burie - toen
dit besluit haar eind 1999 bekend
werd - tijdig bij de gemeente bezwaar
moeten maken waarna de gang naar
de administratieve rechter open zou
hebben gestaan. Nu zij dat met (tijdig)
heeft gedaan, kan zij met alsnog bij
de 'gewone' rechter in het geweer
komen.
Verder ontkende de gemeente dat zij
in 1998 met de wijziging van de
tenaamstelling in de fout is gegaan,
zoals Burie beweerde. Volgens de
gemeente heeft zij geen wettelijke
plicht om erfrechtelijke kwesties
diepgaand te onderzoeken alvorens
veranderingen in het register aan te
brengen. Omdat De Jong aan het
criterium in de gemeentelijke
begrafenisverordening voldeed - hij
was aanverwant binnen de derde
graad van de ter aarde bestelden - en
er in meer dan 40 jaar niet naar de
grafrechten was geïnformeerd, wees
de gemeente het verzoek van De
Jong toe.
Nieuw graf
Rechtbankpresident Croes pro
beerde nog te bemiddelen en stelde
de gemeente voor De Jong een
nieuw graf aan te bieden of mevrouw
Burie met haar oom een gesprek te
laten aangaan. Dat laatste zal zeker
niet gebeuren, omdat Burie geen
contact wil met haar oom. De burge
meester, zelf aanwezig in Alkmaar,
ging niet in op het voorstel van de
rechter, maar deelde mee zich bij de
uitspraak in kort geding neer te leg
gen. Die volgt aanstaande donder
dag.
Er is een boom geveld
met lange groene vlokken.
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog vol van zomerwind.
(Vasalls)
Heel verdrietig zijn wij dat we, nog geen ander
half jaar na het verlies van Leonie, ook afscheid
moeten nemen van onze lieve Gerard en mijn
lieve opa Geer.
Dankbaar zijn we voor alles wat we met hem ge
deeld hebben. Zijn zorgzaamheid, perfectionisme
en de wijze waarop hij zaken regelde, zullen ons
altijd bijblijven.
Trots zijn we op de manier waarop hij zich de
laatste jaren geweerd heeft.
Gerard van Heerwaarden
a 8 september 1941
t 5 juli 2000
Den Burg: Leonie van Heerwaarden-Buisman t
Elly Rutten
Amsterdam: Monique van Heerwaarden
Joost Seis
Den Hoorn: Jan-Peter van Heerwaarden
Maaike Lap
Indy
Den Burg: G. van Heerwaarden-Tuinsma
Texel, 5 juli 2000
Wilsterstraat 21
1791 XR Den Burg.
Gerard is overgebracht naar „Uitvaartcentrum
Texel", Bernhardlaan 147 te Den Burg.
Gelegenheid tot condoleren zaterdag 8 juli van
19.00 - 20.00 uur in het uitvaartcentrum.
We nemen afscheid van Gerard op maandag 10
juli om 13.30 uur in de RK-kerk te Den Burg,
waarna hij wordt begraven op de RK-begraaf-
plaats.
Gerard houdt van bloemen
Anders wordt de weg
voor wie hem niet meer
alleen hoeft te gaan,
je praat met elkaar,
kijkt elkaar aan,
bent mens met elkaar.
En ja tenslotte
het afscheid,
de grens van de dood.
Je sterft -
maar niet vereenzaamd,
niet onmenselijk.
Je sterft
gehuld in de warmte
van wie je vergezelden.
Hans Bouma
Evelyne Dessena
Lieve
Gerard
Onze tijd was veel te kort,
maar toch zo bijzonder.
Onvergetelijk, onuitwisbaar.
Je zult altijd in mijn gedachten zijn.
Elly
Tim Gee*.
Itfe wilden neg zeneel tonnen deen,
uuU ueuUielig die alleilaoltle zeen.
Je mnetl tleedt naai me Vacken, ondanks die pijn,
dal wat zen meei geziekt, ze Jij*.
Tien maanden maai kenden udj elkaai kat jet genen,
nu meei ik mei ueikalen ene><m ueidei tenen.
Giele Max, Gxele man. dal it wal je altijd zei,
wdi de laaltte kee-i zei 'jij dal tegen wij.
Jouw naam hekken ze wij gegenen,
ik zal kew tuit duigen, keel w'k lenen.
[{iemand kan tegen die enmaeiU,
£iene Opa, lutt nu maai zackl.
Kutje.
Indg Geei
Afscheid nemen van onze broer en zwager
Gerard van Heerwaarden
is voor ieder van ons moeilijk. In onze gedachten
zal Gerard een onuitwisbare plaats blijven inne
men.
Wij wensen Elly, Monique, Joost, Jan-Peter,
Maaike en Indy veel sterkte om dit verlies te kun
nen dragen.
De Cocksdorp: Jan van Heerwaarden
Marie van Heerwaarden-
van der Beek
Amsterdam: Kees van Heerwaarden
Leontien van der Heijden
Alkmaar: Tineke Bakker
van Heerwaarden
Sjaak Bakker