Zo kalm en bedaard en maar schommelen. r-A 4 Ruud krijgt goed gevoel van donatie Beetje pech bij dertiende toertocht Vaals-Texe De hort op 1-1-2 TEXELSE COURANT' Per huifkar over het oude land Hoge golven en veel wind voor waterskiërs Texel'94 en SRC experimenteren en spelen remise Texelse ruiters in Venhuizen DINSDAG 29 AUGUSTUS 2000 Tussen de tumwallen van het Hogeberggebied. Een hooischop, een kast vol spiekertjes en het tafelkleed van tante Alie. Twee paarden in hun vijfde maand en een koppel roestige schapen bij de Rode Zee. Ga mee vanuit het Agrarisch en Wagen Museum in De Waal over het oude land van Texel. Huib de Ridder, één van de ongeveer veertig vrijwilligers, die het Agrarisch en Wagen Museum draaiende hou den, opent net het hek als ik aankom. Hij houdt van het museum. Het is een stukje van hemzelf, wat blijkt uit het enthousiasme waarmee ik gelijk word meegesleept: 'Moet je eens komen kijken wat we hebben gekregen! Cor Kuip van Café de Kuip belde ons om eens te komen kijken naar een hooi schop Twee had-ie er. En ook nog een worstmolen en een beddenpan. 't Is allemaal wel niet helemaal gaaf. maar dat repareren we wel. In de win termaanden is het woensdagmiddag klusmiddag. Moet je kijken, deze twee houten vorken hebben we ook gehad. Die zijn gewoon zo gegroeid en alleen maar glad geschuurd. Er hoefde verder niks aan gedaan. Mooi hè?' Heel mooi. Trots wordt me een pas verworven gereedschapskist ge toond en een ouwe kast vol spie kertjes. 'Voor hetzelfde geld gooien ze het weg.' We vervolgen onze ronde, het is nog geen twee uur. We hebben nog even. Dat het enthousiasme van sommige vrijwilligers soms wel eens te ver gaat, blijkt uit een reactie van de vrouw van een andere vrijwilliger, die toen haar man aankondigde naar het museum te gaan, hem toebeet: zou je je bed niet meenemen, dan kun je er blijven. Maar er was al een bedstee in het museum aanwezig. De eige naar daarvan zei eens: 'We hebben een groot gezin, maar vind je het gek? We lagen veuls te dicht op mekaar. De Ridder houdt de duimstok er even bij: een meter. 'Kijk en dit tafelkleed is nog van tante Alie geweest, een tante van m'n vrouw. Zwart breikousje erbij. We la ten alles gewoon zo liggen en 't is gek, maar in al die jaren is er nog nooit wat gestolen. Alleen een keer (Foto Come Timmer) een tabaksdoos. Dat is toch frappant, hè? En nou moet je nog even naar m'n kazen kijken. Ik was een keer op de Veluwe en daar was zo'n zaak in eieren en kippen aan het spit en zo en ik vroeg: hebben jullie ook kunst kazen, want wij hebben een museum en daar zouden we er wel een paar kunnen gebruiken. Hij zei: hoeveel wil je er hebben? Een stuk of vijftig? Neem maar mee, wij houden toch binnenkort op met de zaak. Ik heb er twaalf meegenomen. Bij Wezenspyk heb ik er wat stickers op laten plak ken en moet je nou eens zien. Prach tig toch?' Twee zwangere dames Ik moet me losrukken, want het ene verhaal lokt het andere uit en De Rid der weet het met aanstekelijk enthou siasme te brengen. 'Man, wat heb je toch een haast', zegt hij tegen de voerman, die al met zijn paarden klaarstaat. 'Nou, 't is zo weer Kerst', is het antwoord van Piet Daalder.'Kan die auto effe weg aan de andere kant van de straat? Want zo krijg ik die kar er niet uit.' De kar wordt getrokken door twee drachtige merries van het Gelderse type, Jodrie van negen en Furore van dertien jaar. Ze zijn beiden in hun vijfde maand en hebben er dus nog zes te gaan. De zwangerschap is geen bezwaar voor de dieren, ze kun nen zonder problemen tot de laatste dag aan het werk, volgens Daalder. Onze reisleidster op deze tocht is Akkie Kikkert van boerderij Vrede- stein Ze mengt heden en verleden op een aardige manier door elkaar, al naar gelang de plaatsen die we pas seren. Wist u bijvoorbeeld dat de Bomendiek één van de oudste dijken van Texel is en dat De Waal vroeger aan zee heeft gelegen? Dat we al zaken deden met de Romeinen? Iets dat aan het licht kwam bij de afgraving van de Sommeltjesberg, een oude grafheuvel, die verwijderd moest worden omdat hij de mensen angst aanjoeg. Men durfde er in don ker met langs vanwege de ver meende Sommeltjes. Daalder ment zijn span richting Tienhoven én dan de Boerenroute op. "t Is eigenlijk een fietspad, maar ik ben gek op alles wat met mag. En dan nog eens wat: als ik af en toe eens brul dames komt er nog wat van, voelen jullie je dan niet aangesproken, want dan heb ik het tegen mijn paarden.' Een hele gerust stelling voor het vrouwvolk op de kar. want de dames worden nogal eens toegesproken. We passeren aardappel- en tarwe velden, landstukken met rijen pas gecombined gerstestro, een akker met gele lelies en groene weiden, gestoffeerd met zwart-wit gevlekt jongvee en crèmekleurige schapen. Een witte liksteen, voor de zout- voorziening van de koeien, licht op in het groene gras. Kikkert wijst ons en passant op de verschillende planten in de bermen en op de tuinwallen: de diversiteit in grassen, de grote brand netel, rode klaver, het engels gras of hoedenspeld met zijn paarse knop, de tere witte kelk van de akkerwmde, de slanke pijlbloem van de weegbree, de bruine zaaddozen van de grove zuring. Het wilgenroosje laat zijn za den aan kleine parachutes over de weg waaien. Recht op ons af. We hebben in de wind en iedereen begint ineens in zijn tas te graaien naar een warme trui. Met een kom dames, hoe staat het, doen we 't nog een keer? worden de paarden tot meer gang aangespoord. Als we even later de Veenselangweg opdraaien, krijgen we de wind schuin achter en dat scheelt gelijk graden in gevoels warmte IJzeren schapen 'Hé, de schapen zijn weg vandaag.' We zijn ter hoogte van de Rode Zee aanbeland. Hier is de grond zeer ijzer houdend. In de sloten is dit duidelijk te zien aan het roestbruine water. Maar ook het grasland geeft bruinig af en geeft de schapen een verroeste aanblik. Iets verderop krijgen we dit fenomeen nog eens te zien. En terwijl we het heerlijk parfum opsnuiven van een pas gemaaid grasland, vertelt Kikkert ons over het gebruik van de overalweide, toen de meeste gron den nog met door sloten of andere scheidingen begrensd waren. Omdat voor de akkerbouwers op deze ma nier geen droog brood te verdienen viel, besloot men tot het afbakenen van de landerijen. Daar op Texel te weinig bomen stonden om veel pa len van te zagen, ging men over op het aanleggen van aarden wallen, de tuinwallen Ze werden tegen al te ondernemende schapen beschermd door het leiderschaap een span aan te meten, een touw tussen de poten. Met een variatie op het bekende spreekwoord kon nu gezegd worden: als er één schaap beneden blijft, doen de anderen dat ook. Vanaf het Skillepaadje hebben we zicht op Oudeschild, de rede van Texel. Ooit, zo'n vierhonderd jaar geleden, gingen hier op een kersta vond vierenveertig koopvaarders ten onder en vonden 1050 zeelieden hun graf in de golven. Ook schepen van de bekende koopmandichter Roemer Visscher zonken naar de zeebodem. Toen zijn vrouw een paar maanden na de ramp beviel van een dochter, gaf hij haar de naam Maria Tesselschade. Wie schetst onze verbazing als we tot de ontdekking komen dat er een Maria Tesselschade bij ons op de wagen zit, kortweg Tessel genoemd. Het is de blonde, zevenjarige doch ter van Anneke van Mil-Visman uit Oudeschild. 'Maria Tesselschade was een vooruitstrevende vrouw in die tijd en een pittig feministe. Zo zette zij zich, geheel tegen de heer sende opvattingen, in voor de onge huwde moeders. Ik heb grote bewon dering voor die vrouw. Ach, what's in a name, maar wie weet werkt zoiets door', verklaart Tessels moeder de naamgeving. M Als we via een groen weggetje hoog moeten naar de Leemkuü hebben de paarden het even? met die 2500 kilo achter zich. op dames, er tegenaan! Goedi en opgelucht draven ze even over het asfalt, richting Den| Hier is het even opletten voa koetsier. Een beest blijft een bes waar ze vandaag rustig aan vos gaan, schrikken ze morgen van.i He zonder kleerscheuren bereiken w lp' een mooie lus door de hoofdsta Burgerdijk, waar de tuinwal bede ïr gaat onder een vracht braamstf\j hl d Een kudde Paints, prachtig ge\ij w indianenpaarden, draaft aan on$ kerhand mee. Even wanen weoi de States, als we langs de Jofi Kennedyhoeve rijden, maar vire toch op Ongeren, bij de boerden de Hopmannen. We werpen nog blik op de asperges van de fa, Keyser en dan komt de torenspits De Waal weer in zicht. Bijna ft 'Ho, dames... hoooo. Corrie Timmer Huib de Ridder, vrijwilliger bij het Agrarisch en Wagen Museum, toont een bijna antieke houten vork. Ruud deed zaterdag EcoMare aan en overhandigde het centrum voor wad den en Noordzee een cheque ter waarde van f2500,-. De populaire Big Brother-ster had het geld biwi/ze van schadevergoeding gekregen van een doe-het-zelf-keten, die hem zonder toestemming in een reclamespot/e had laten figureren. 'Ik was hier in februari ook al en toen hoorde ik van een verzorger dat EcoMare een hef fing van f2500,- moest betalen voor de zuivering van het water van de zeehondenbassins. Ik dacht: dat komt mooi uit. Ik wilde het geld niet voor mezelf houden. Het geeft me een goed gevoel dat het bij dit goede doel terechtkomt. Ik ben altijd een dieren vriend geweest', aldus de Brabander. Nadat hi/ het geld aan EcoMaremedewerker Salko de Wolf had overhandigd, hielp Ruud mee met het voeren van de robben, waar van zijn dochter Bibi er prompt een tje financieel adopteerde. Ruud heeft het altijd naar zijn zin op Texel, om dat de mensen hem er met rust laten. Bi/ EcoMare werd hij echter belaagd Onder zware omstandigheden heeft Waterski Vereniging Texel woensdag de jaarlijkse kampioen schappen gehouden. Op het land leek het een mooie nazomeravond, maar de deelnemers hadden als gevolg van de stevige noord oostenwind behoorlijk wat last van golven. Daardoor werd het ronden van de acht boeien, die de avond ervoor met veel zorg waren veran kerd, een zware opgave. Het zware weer schrok kennelijk nogal wat waterskiërs af, want er ver schenen er slechts negen aan de start. Het werd desondanks een spannende avond, waarop de deel nemers twee manches op de latten stonden in een door hen van te vo ren opgegeven snelheid Hoe hoger de snelheid en het aantal boeien dat zij overeind wisten te blijven, des te meer punten ze verdienden. Verschil lende deelnemers moesten al na de eerste boei de lijn loslaten, om vervol gens met een mooie duik in het ruwe water te belanden. Slechts voor een enkeling was het weggelegd om de hele baan uit te skiën. Het hoog op spattende water zorgde daarbij voor de taferelen die het waterskiën op zee zo spectaculair maken. Dankzij het ingenieuze punten systeem, dat de club zelf heeft ont wikkeld voor skiën op zee, was het rekenwerk aan het eind van de avond snel gedaan. Niet voorkomen kon echter worden dat de prijzen in de schemer moesten worden uitgereikt. Kampioen bij de heren werd André van den Berg, op de tweede plaats gevolgd door Paul Dijt, terwijl Maurice Riemens derde werd. Beste vrouw was Lianne Blauw. In het tweede bekerduel, dat door beide ploegen werd beschouwd als één van de laatste kansen om te experimenteren, hebben Texel'94 en de Schager Racing Club zondag in Den Burg een gelijkspel geboekt: 3-3. De thuis club kwam twee keer op achter stand, maar vocht zich evenzovaak goed terug. Texel'94 tegen Schagen was een echte oefenwedstrijd. Beide clubs hadden de eerste wedstrijd verloren - tegen respectievelijk WGW en ZAP - en hadden dus weinig hoop op ver lenging van het bekeravontuur Van daar dat de trainers flink sleutelden aan hun ploegen Zo hield Luc Post van Texel'94 Martin Koorn en Barry de Vries in de eerste helft aan de kant en kregen nieuwkomers Robert Jalving en Nico Schot de gelegen heid zich in de kijker te spelen. Na rust kregen ook alle wisselspelers de kans een balletje te trappen. De trai ner van SRC wisselde halverwege zijn keeper en probeerde drie ver schillende speltypes (4-4-2, 4-3-3 en 3-4-3) uit. Het was duidelijk dat Texel'94 nog het meest aan de veranderingen moest wennen, want gedurende het eerste half uur ging er veel mis en binnen tien minuten stond het 0-2. Maar ver volgens herpakte de thuisploeg zich en kort voor rust werd het 1-2, door een doelpunt van Ralph Koning. On middellijk na rust kwam Texel'94 op gelijke hoogte, dankzij een fraai doel punt van Martin Koorn. Keeper Bart Heerschap demon streerde zijn klasse door een straf schop onschadelijk te maken, maar moest kort daarop alsnog capitule ren. Martin Koorn leek zijn tweede en de derde treffer van Texel'94 te ma ken, maar zag de bal op de paal be landen. De terugspringende bal werd door Marcel Ris over de doellijn ge schoten: 3-3. Als Niels Dubbelt ver volgens bij de les was geweest, was zijn ploeg nog met de overwin] aan de haal gegaan, maar vnj doel liet hij zich de baT'ontfuts door de keeper. Vanavond ontvangt Texel'94 ope| veld eersteklasser ZAP. Deze d en laatste bekerwedstrijd beginfl 18.30 uur. DAAR RED JE LEVENS MEE door handtekeningenjagers en dag jesmensen die met hem op de foto wilden De sympathieke 'gewone jon gen' voldeed met een glimlach aan alle verzoeken, terwijl hij gefilmd werd door een televisieploeg van het actualiteitenprogramma Netwerk, dat binnenkort een reportage aan hem wijdt, 's Middags bracht Ruud met zijn vriendin en manager Hiltrude een bezoek aan het strand. Hij verbleef op bungalowpark Gortersmient en zal zeker terugkeren op Texel, 'ook al vind ik Vlieland eigenlijk mooier'. (Foto Bart Bosch) Een delegatie van Toerclub Taxi 312000 is zondag voor de dertiende keer in éen dag van Vaals naar Texel gefietst. Ongeluk bracht dat getal niet echt, want alle veertien renners haal den heelhuids de eindstreep. Wél vonden zij een reeks van kleine on gemakken op hun weg. Zo vertrok ken ze ruim een half uur later dan gepland, doordat routinier Jan Zijm - die aan op één na alle tochten mee deed - door de wekker heen was geslapen en juist hij de taak op zich had genomen een groot deel van de anderen wakker te maken. Het was evenwel nog steeds erg vroeg, even na half vier, toen de twaalf mannen en twee vrouwen op weg gingen voor hun tocht over 365 kilometer. Daags ervoor was het eerste deel van de route grondig verkend, zodat er on danks de duisternis flink doorgereden werd. Toen de renners na een stuk door België te hebben gefietst bij Maaseik arriveerden, waar de eerste koffiestop werd gehouden, was het nog maar half zes en lagen ze weer op schema. Vervelend was dat het ondertussen was gaan regenen. Niet erg hard aan vankelijk, maar op zeker moment kwam het water toch bij bakken uit de hemel. Een gelukkige bijkomstigheid was dat de temperatuur vrij hoog lag en er vrijwel geen wind stond, zodat de omstandigheden dragelijk bleven. Na acht uur werd het droog, maar na de lunch in Soest - soep en patat - lieten de weergoden zich opnieuw van hun meest chagrijnige kant zien. De veertien, onder wie debutanten Poul Verhagen, Gerie Vlas en Ewout Riteco, schuilden korte tijd onder een rij bomen, maar toen ze merkten dat ze er niet veel droger door bleven, stapten ze toch maar weer op de fiets. Veel tijdverlies konden ze zich ook niet veroorloven, want het aan tal lekke banden lag beduidend ho ger dan in voorgaande jaren en uiter aard was het wel de bedoeling dat de laatste boot zou worden gehaald. Anne en Ans Vlas, de ouders van debutante Gerie. die de vaste bege leider Cees Ran vervingen, kweten zich prima van hun taak door de fiet sers vol te stoppen met boterham men, pannenkoeken, pudding, mar sen en ander calorierijk voedsel. Eenmaal in Noord-Holland werd het opnieuw droog en was het en leed geleden, hoewel de spieren zeker ook het zitvlak aardig beg nen op te spelen bij de meestei ners. Om tien over half acht arriveerde peloton in Den Helder. Vijf minute laat om de geplande boot te M maar gelukkig werkte TESO wé! door met twee boten te varen, zt j er met te lang hoefde te worden wacht en de veertien onder luid. plaus van familie, vrienden en and supporters om kwart voor negen parkeerplaats bij sponsor 312000 aan de Spinbaan in DenB konden oprijden. el iel sal 3U »n iiit aei ml Tgdens wedstrijden in Venhuizen be haalden drie Texelse 'vuurtoren- ruiters' vijf eerste en een tweede prijs. Nadieh de Vries wist met Xandra V met 161 punten beslag te leggen op de eerste prijs bij de B-dressuur van de ABC-pony's en tevens met 40 punten en een foutloos parcours een eerste prijs bij het B-spingen. Wendy Lampers met Kyle A kwam tot een tweede prijs in de M2-dressuur voor paarden (156 punten) en tot liefst twee eerste prijzen met een foutloos parcours in de Bespringen (40 en 43 punten). Sanne Lampers behaalde met Kincsem een eerste prijs in het L-springen, ook met een foutloos parcours. TAXI J TAXI 312000 foto Joop" Moe maar voldaan, de veertien renners en hun twee begeleiders die de monstertocht van Vaals naar Texel voltooiden. Van links naar rechts: Ans en Anne Vlas, Sjaak WanSC^| Leen den Braven, Marijke Stark, Simon Appel, Jan Zijm, Jos Huisman, Loek van Vliet, Peter Bakker, Ton Domhof en Maarten Dijker. Hurkend: Gerie Vlas, Ewout Riteco, Poul Jk hagen en Dick Haker.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2000 | | pagina 4