Jeugd van nu heeft het moeilijker dan wij vroeger
Peter Riteco verruilt
onderwijs voor VUT
6
LR
1-1-2
.TEXELSE
COURANT'
Juffrouw Jansen
Eilandcompetitie
volleybal
Eremetaal
TEX ELSE^COU RANT
BEZORGER m/v
VRIJDAG 27 OKTOBER 2000
'De jeugd moet kunnen onderzoeken en ondervinden, maar ze
moet wél op tijd te horen krijgen wat wel en niet kan. Daar man
keert het in deze maatschappij aan. De kinderen zélf zijn net zo
stout, vervelend, verstandig en aardig als vroeger. Alleen heb
ben ze nu veel meer geld én middelen en denken ze dat ze
overal recht op hebben, zonder dat daar verantwoordelijkheid
tegenover staat. De jeugd wil tegenwoordig aandacht wanneer
het hén uitkomt. Dat moet je begeleiden. Ze hebben het wat
dat betreft moeilijker dan wij vroeger. Voor ons lagen de gren
zen duidelijker.' Peter Riteco (60 jaar), die deze maand met de
VUT ging, begon zijn onderwijsloopbaan in 1965 op de LTS. Als
leraar heeft hij altijd geprobeerd kinderen te beoordelen door
aan zijn eigen jeugd terug te denken. 'Ik dacht voortdurend: hoe
was ik vroeger zélf. Dan kun je ze begrijpen - en inwendig la
chen - maar je moet ze wel bestraffen.' Wat strafwerk betreft,
is rugnummer 33 zoals hij zichzelf vaak betitelt, bepaald geen
onbeschreven blad. Als kind kwam hij hard in aanraking met
het bevoegd gezag. Een terugblik op internaten, bikkelen, het
vermaken van mensen en onderwijs.
Hij werd geboren in de Gravenstraat
in Den Burg, als |ongste van zeven
kinderen. Met vier oudere zussen
beschikte hij over de nodige moe
ders. Hij liet het zich lekker aanleu
nen. Zijn oudste zus was 16 jaar toen
hi] erbi] kwam, zijn vader hoofd van
de Jozefschool. Een complicerende
factor, want als hij op school iets uit
haalde, kreeg hi] thuis op z'n donder.
'Mijn vader was rechtvaardig, maar
streng. Het was voor m'n vriendjes
ook een vreemde situatie. Die durf
den niet bij me thuis te komen.'
Omdat Peter op 31 oktober jarig is,
liet z'n vader hem op de lagere school
de eerste klas overslaan. 'Hij dacht
natuurlijk ziezo, dat scheelt een /aar,
maar ik heb m'n hele lagere school
tijd op mijn tenen gelopen. Daar
kwam bij dat ik een ontzettend speels
kind was. Als je dan ook nog de jong
ste van de klas bent, is dat niet pret-
tig.'
Op de ULO ging het nog beroerder.
'Ik maakte er niets van. Voor aard
rijkskunde hadden we Brinkerhof. Ik
hoor hem nog zeggen: Riteco, een
nulll, met de nadruk op de letter I. Ik
stond voor de Paasvakantie al een
min vier voor dat vak.' Met een blik
op zijn vrouw Welmoet, die samen
met hem aan de huiskamertafel zit:
'Daar hebben we elkaar voor het
eerst ontmoet. Het gangpad ertus
sen, ieder aan een kant. Nee, belang
stelling voor elkaar hadden we nog
niet. Dat kwam pas veel later.'
Omdat hij ook een onvoldoende voor
de godsdienstlessen haalde, kwam
de kapelaan in het geweer. Tijdens
een huisbezoek aan zijn ouders werd
besloten Peter naar een internaat te
sturen. Een normale gang van zaken
in die tijd. Zijn broers en zussen wa
ren dezelfde weg gegaan. 'De jon
gens naar Medemblik, de meisjes
naar Bergen. De eerste de beste dag
hadden ze me al te pakken We wa
ren wat zenuwachtig, wat lacherig,
zaten met zo'n honderdtwintig jon
gens aan tafel in een grote zaal. De
frater, die achter z'n katheder stond,
nep me bij zich en vroeg me wat er
te lachen viel. Dat was de eerste keer
dat ik aan m'n oren omhoog werd
getild. Ingescheurde oren waren heel
gewoon. We werden er verschrikke
lijk streng behandeld. Ik kreeg erg
veel strafwerk. Dat bestond vaak uit
het uit je hoofd leren van stukken
tekst. Dat vonden ze blijkbaar een
goede training. Na schooltijd deden
we veel aan sport en maakten we ki
lometers lange wandelingen. We
moesten ook veel naar de kerk, na
tuurlijk. Je moet niet vergeten dat ze
al die jongens moesten bezighouden.
Daarna moest je aan je huiswerk. Het
leren ging ook daar niet goed, ik vond
het er niet fijn. Je mocht drie keer per
jaar naar huis. Toch heb ik daar iets
positiefs geleerd. Je leren aanpassen
in een groep en ondanks alles plezier
maken.'
Peter was zich er van bewust dat z'n
ouders zich behoorlijk wat moesten
ontzeggen om hem naar een inter
naat te sturen. 'Ik had het gevoel dat
ik een probleem voor ze was. kreeg
de ene onvoldoende na de andere
voor mijn kiezen. Ik besloot het kloos
ter in te gaan. Dan was ik onder de
pannen en m'n ouders met langer tot
last. Daar kwam bij dat ik in die tijd
erg werd aangetrokken door de mis
sie. Er werden de meest prachtige
verhalen over verteld. Het leek me het
einde om naar Nieuw-Guinea te
gaan. Ik was er helemaal gek van.'
'Mijn ouders kwamen naar het inter
naat - voor het eerst - en na een ge
sprek werd besloten me naar
Wellerlooi te sturen, naar de broeders
van De Zeven Smarten. Daar kwam
ik op de ambachtsschool terecht,
want op dat moment wilde ik nog
graag elektricien worden. Het was
een verademing in Limburg. Ik heb er
een heerlijke tijd gehad. We zaten op
een grote boerderij op een landgoed
in de buurt van Arcen. Na schooltijd
moesten we maïs plukken, piepers
rooien of asperges steken. Jofele jon-
nens. die hrnedere Het omn er heel
gemoedelijk toe, terwijl we heus niet
allemaal van die lieverdjes waren. Er
zaten ook moeilijk opvoedbare jon
gens tussen. Maar je kreeg er vrijheid.
Iedere woensdagmiddag mocht ik
bijvoorbeeld met een vriendje op de
fiets naar Venlo, om boodschappen
te doen. Alleen was ik van het idee
om het klooster in te gaan na twee
jaartotaal genezen. Hoewel ik op het
juvenaat nooit meer met meisjes was
geconfronteerd, schrok het celibaat
me af. Dat zag ik met meer zitten. Ik
ging naar huis, net op het moment
dat m'n vader en moeder voor het
eerst van hun leven op vakantie wa
ren in Italië. M'n ouders zaten dood
met me aan. Ik ging opnieuw naar
een internaat, nu in Leusden. Ik kwam
van de hemel in de hel. Het was er
nog strenger dan op m'n eerste inter
naat. Qua opleiding en algemene
ontwikkeling leer je op internaten een
hoop. Maar daar is dan ook alles mee
gezegd.'
Privacy was iets dat je op een inter
naat met had. Post kreeg je pas na
dat het was opengemaakt, doorgele
zen en goedgekeurd. Zelf geschreven
Tijdens verjaardagen en andere
gelegenheden voerde Peter Riteco
graag zijn creatie 'Juffrouw Jan
sen' op Eén van de liedjes die hij
daarvoor schreef, ging als volgt;
(Op de wi/s van 'Lili Mariene')
'Ik ben juffrouw Jansen en woon
op nummer vier,
een mens wil wel eens praten en
daarom ben ik hier.
Ik heb in huis noch kind, noch
kraai,
noch hond noch kat, noch pape
gaai,
ik voel me zo alleen, zo moederziel
alleen.
enz.
brieven moest je ongesloten inleve
ren voor dat ze de deur uitgingen. Er
moest iedere avond urenlang huis
werk worden gemaakt, vrijheid was er
met meer bij. Dingen vonden plaats
in het geniep. Hij leerde roken en bier
drinken op het kerkhof. Ook op het
eten waren de nodige aanmerkingen
te maken. 'Je mocht bij toerbeurt als
eerste opscheppen. Dat betekende in
de praktijk dat de eerste z'n bord zó
vol laadde, dat het voedsel zowat
over de rand hing. In vastgestelde
volgorde mocht dan de tweede pak
ken, enzovoorts. Het kwam voor dat
de laatste in een lege pan zat te tu
ren en dus zonder eten naar bed kon.
Met brood eten ging het met anders.
Je moest met acht man een stukje
boter delen. Dat werd natuurlijk mets.
Verder kreeg je één plak kaas de
man.' Z'n blik wordt donker. Wel
moet. die ook een tijd op een inter
naat heeft gezeten, voegt er aan toe
dat het er bij haar heel anders aan toe
ging. 'Meisjes leerden ze juist manie
ren en rekening houden met elkaar.
Maar in Leusden heerste een menta
liteit van ieder voor zich.'
Uiteindelijk haalde Peter er z'n di
ploma VMTO (voortgezet middelbaar
technisch onderwijs) - met goede cij
fers - en stond hij voor de keuze:
MTS (de tegenwoordige HTS) of
lerarenopleiding. Hoewel je voor
laatstgenoemde opleiding acht jaar
praktijkervaring moest opdoen en in
de avonduren studeren, koos hij er
voor om leraar te worden. 'Ik mocht
bij het internaat in de kost blijven.
Iedere ochtend smeerde ik eenent
wintig boterhammen om mee naar
m'n werk te nemen. Het was het be
gin van een slopend bestaan. Van 's
morgens half acht tot vijf uur 's mid
dags - én de zaterdagochtenden -
werkte ik bij machinefabriek Jörg in
Amersfoort. Met apparatuur waar ik
later allemaal mee te maken zou krij
gen. Walsen, zetbanken, noem maar
op. Daarnaast moest ik twee avon
den en zaterdagmiddag naar school.
Ik was af en toe zo moe dat ik recht-
nnctaanrl kon slapen. De verdiensten
weet ik nog precies. Zestien gulden
in de week.'
In de grote vakanties nam hij ontslag.
Dan kwam hij naar Texel om wol te
trappen. Qua verdiensten een be
hoorlijke verbetering 'Dat bracht
tachtig gulden per week op. In 1958
heb ik ook nog bij Hapan gewerkt.
Daar werden schakelstations voor
elektriciteit gemaakt. Daarna werd ik
opgeroepen voor militaire dienst. De
Willem lll-kazerne in Amersfoort was
voor mij net de padvindenj, maar dan
met verschrikkelijk veel geld. Man, ik
vond het één groot feest, ledereen
liep te kankeren op het eten, maar
voor mij waren het diners. Heerlijk
was het. En alles mocht. Ik had de
handen vol aan mijn vrijheid. Je ma
ten wilden je natuurlijk mee de kroeg
in hebben, maar de studie ging ge
woon door. Godzijdank waren er nóg
twee die leerden We hebben elkaar
er door getrokken.'
Na de rekrutenopleiding werd hij als
je geïnvesteerd. Als ze ie te kakken
konden zetten, deden ze dat ook. Ik
werd 's nachts zwetend wakker.
Stond soms om vier uur bij de boot,
omdat ik zo in het ritme van werken,
leren en opstaan zat, dat ik vergat
goed op de klok te kijken als ik wak
ker werd. Na twee jaar was ik kapot.
Ik zat tegen overspannenheid aan en
nam ontslag. Voor m'n examen op de
lerarenopleiding was ik gezakt, ik trof
twee darmen van examinatoren.
Maar ik moest door, zonder diploma
waren al die jaren bikkelen voor mets
geweest. Ik woonde al die tijd natuur
lijk weer bij m'n ouders, want geld om
zelf wat te huren had je niet. Bakker's
Ijzerhandel vroeg een kachelsiouwer
annex schoonmaker. Daar ben ik aan
de slag gegaan Je kwam op die
manier overal over de vloer. Deed
mensenkennis op.
Na drie maanden kon Peter terecht bij
de TEM (Texelse Elektriciteits Maat
schappij). voor onderhoud en alles
wat daarbij kwam. Directeur van de
gen achter elkaar vrij. Wat een
weelde.'
In de zomer van 1965 ontmoette hij
tijdens een rit in de bus zijn voorma
lige klasgenote Welmoet de Waard
weer, die hoofd was van een kleuter
school in Bussum. Het klikte, er wer
den afspraakjes gemaakt en in 1966
trouwden ze. Welmoet is altijd Peter's
klankbord geweest. 'We zijn eigenlijk
tegenpolen van elkaar. Maar zij houdt
me knap. Stel je voor dat ze net zo
was als ik. Dat werd slaande herrie.
Nee, het is goed dat we zo verschil
lend zijn.'
Er werden drie kinderen geboren:
Mare, Ewout en Rienke. Na enkele
jaren ging Peter een nieuwe uitdaging
aan. Er werd een autootje aange
schaft, waarmee hij twee jaar lang
naar kunstacademie Minerva in Gro
ningen reed om z'n akte handvaar
digheid te behalen. 'Het was zwaar,
m'n lesuren werden in vier dagen
geperst. Het was zo totaal anders
dan mijn werk op school. Ik bewoog
Peter Riteco neemt na 35 jaar afscheid van het onderwijs: Schoolreizen en werkweken vond ik de krenten in de pap.
wapenhersteller annex chauffeur in
de Kromhoutkazerne in Utrecht ge
stationeerd. Daar liet hij voor vijfen
twintig gulden z'n hoofd kaalscheren.
'Het was carnaval en ik had geen geld
meer. In die tijd was vijfentwintig piek
een hoop geld. Vlak voor het eten
zetten ze de tondeuse op mijn hoofd.
Ze trokken een rechte streep door het
midden. Tegenwoordig is zo'n kapsel
heel modern, toen was het nog apart.
Net op dat moment luidde de bel voor
het eten. Ik ging met die streep de
eetzaal binnen. Er gingen zeker dui
zend man rechtop staan om me toe
te juichen. Na het eten haalden ze de
rest van m'n haar er af. Vanaf dat
moment stond ik te boek als de kale
van de Kromhout.
In zijn kast. die regelmatig werd ge
controleerd, bewaarde hij steevast
een rubberen kip. Die kwam, tot hi
lariteit van zijn kamergenoten, bij ie
dere kastcontrole te voorschijn. 'Ach
ja, de anderen hadden platen van
blote meiden. Ik had m'n kip. We
hebben ontzettend gelachen daar. Ik
vond het minder toen ik op
eenentwintigjarige leeftijd werd be
vorderd tot soldaat 1. Ik wou hele
maal geen rang, ik wou gewoon een
plezierige tijd hebben. Die streep heb
ik er nooit opgenaaid.'
Na de dienst kwam hij terecht op de
bewapeningswerkplaats in Den Hel
der, waar luchtafweergeschut en tor
pedo's werden gemaakt. 'Daar heb ik
het slecht gehad. Dat had ik niet
moeten doen. Omdat ik de leraren
opleiding deed, werd er totaal niet in
TEM was B. Kleinhuis, ook bestuurs
lid van de LTS, die in 1964 op Texel
van de grond kwam. 'We hadden
toen een paar hele strenge winters,
die een rol speelden in het besluit om
op het eiland een LTS te bouwen,
want de leerlingen moesten soms
onder barre omstandigheden naar
Den Helder. Van de LTS was, op het
moment waar ik over spreek, één
praktijklokaal afgebouwd en er werd
een leraar voor de eerste klas ge
zocht.. Kleinhuis raadde me aan te
solliciteren. In februari werd ik gede
tacheerd op de afdeling
plaatwerkerij/lasserij. De theorie werd
gegeven op de Thijsseschool. Het
was improviseren, maar fijn om te
doen.'
Peter slaagde enige maanden later
voor de lerarenopleiding en werd of
ficieel benoemd tot leraar machine
bankwerker 'Er waren zestig sollici
tanten, maar ik werd het, gelukkig. In
de grote vakantie zochten we de
machines uit. Die kwamen pas drie
maanden later. Vergaderen deden we
thuis bij directeur Bouman, die ons
alle vrijheid gaf Ton van Zon, Fridt
Blanken, Jan de Boer, Sies Siersma,
Goos Westerlaken en Wim de Porto
waren collega's van het eerste uur.
We waren echt trotse, technische le
raren. De LTS, die was van ons.'
'De kinderen probeerden me natuur
lijk uit. De eerste weken sprongen de
kikkers door het lokaal, maar ik deed
net of ik ze niet zag. Het hield vanzelf
op. De eerste herfstvakantie liep ik te
springen door Den Burg. Zeven da-
(Foto Gerard Timmorman)
me tussen twee uitersten. Maar op
die cursus heb ik geleerd wat creati
viteit is.'
In de huiskamer is tussen het meu
bilair een aantal van zijn kunstzinnige
uitingen te vinden. Beeldhouwen is
een van zijn grootste hobby's. Er
staan prachtige houten sculpturen en
strak vormgegeven kleiplastieken.
'Het is jammer dat de spullen niet de
ruimte krijgen die ze verdienen. Het
komt niet uit zo. Ik doe alles in gol
ven. Als ik weken achter elkaar met
hout heb gewerkt, wordt het weer tijd
voor klei of metaal. Het hangt ook een
beetje van m'n stemming af.'
Creativiteit toonde hij van jongs af
aan ook in het vermaken van meri-
sen. Op verjaardagen was Nose, zo
als hij door zijn vrienden werd aange
sproken, beroemd om zijn vertolking
van juffrouw Jansen, waarbij hij, ge
huld in jurk en voorzien van hoed en
tas, tussen de schuifdeuren het
droeve relaas van deze eenzame
dame bezong. Ook in Casino trad hij
voor het voetlicht 'Je had destijds
Musette, een vereniging die alleen
voor katholieken toegankelijk was.
Daar heb ik ook op de planken ge
staan. Ik zal een jaar of zestien zijn
geweest. Een nummer sloeg behoor
lijk aan. Het ging over nonnen, dus ik
bleef in stijl. De tekst begon zo: Ze
kunnen lullen wat ze willen, maar
twaalf nonnen hebben vierentwintig
billen. Enzovoorts. Er waren heel veel
coupletten. En tussendoor at ik
narcissenkoppen op. Ja, ik kon een
zaal heel best vermaken, iedereen
deinde mee. Het zal wel een soort
uitlaatklep voor de strengheid op de
internaten zijn geweest. Alleen werd
er de volgende morgen wel over je
gesproken, daar kwam ik al snel ach
ter. En dat alles zonder drank op, hoor
- daar had je geen geld voor - en vóór
middernacht De andere jongens
mochten wél later thuiskomen, maar
mijn vader stond altijd te wachten.
Met de beste bedoelingen, moet Ik
zeggen. Ik heb een knappe, goede
opvoeding gehadMaar het heeft me
altijd verbaasd dat ik door die
gekkigheid van me ook wel eens met
serieus werd genomen als ik hard aan
het werk was
Wat zingen betreft heeft hij ook bij de
musicalvereniging zijn hart kunnen
ophalen. Zijn ogen stralen als hij over
De Engel van Amsterdam en Oliver
praat. 'Ik heb er mooie karakters
mogen spelen. Er ging alleen erg veel
tijd en energie inzitten. Op een gege
ven moment vond ik het mooi ge
weest. Als je iets goeds hebt neerge
zet, moet je stoppen.'
Creativiteit kwam ook in het onder
wijs van pas. Zijn internaatsverleden
ook, vindt hij. 'Er werden spelletjes
gedaan waar ik tijdens werkweken
wel eens naar heb teruggegrepen.
Het was heerlijk om samen met de
jeugd op pad te gaan. Ik heb er van
genoten. Schoolreizen en werkweken
vond ik de krenten in de pap. Onder
wijs geven is leuk, maar samen er op
uit voegt iets wezenlijks toe. Je ziet
zo'n groep in twee dagen tijd een
geheel worden. Dat geeft voldoening.
Als ik oud-leerlingen tegenkom, be
ginnen ze ook heel vaak nog over die
schoolreizen. We hebben het samen
fijn gehad. Lekker even van het les-
stramien afgeweken. Dat heeft me in
het onderwijs altijd getrokken. Het
afwisselende. Je moet om jeugd ge
ven, jezelf in hun situatie verplaatsen.
En LTS-leerlingen hebben me altijd
aangesproken. Die jongens zijn van
nature een beetje stout. Als er weer
eens eentje moeilijk deed, dacht ik:
hoe krijg ik dat er uit? Dat was dan
iets om mee aan de slag te gaan. Het
ging natuurlijk niet altijd van een leien
dakje.'
Ook zijn decaanschap, een taak die
hij na het vertrek van Fridt Blanken
overnam, heeft hij met genoegen
vervuld. 'Fridt ging de politiek in en
vond me geschikt om zijn werk over
te hemen. Van Nico van der Weide,
toen nog directeur, kreeg ik weer alle
ruimte. Decaan-zijn is een pracht.
Heel dankbaar om te doen. Je bege
leidt leerlingen, bereidt ze voor op
een vervolgstudie of baan. Je hebt
daarbij niet alleen contact met je leer
lingen, maar ook met hun ouders. Je
zoekt samen naar oplossingen voor
de toekomst. Mooi om te doen, hoor.'
'Ik ben betrokken geweest bij de
leerlingenbouwplaats in Den Hoorn,
waar de leerlingen werden ingezet bij
de bouw van een aantal huizen. En bij
de opzet van de leermeesters van de
afdeling consumptief, waarde leerlin
gen stage kunnen lopen tijdens hun
opleiding. Ik noem maar een aantal
zaken. Daarnaast vond ik het belang
rijk dat leerlingen zagen hoe het in
grote bedrijven toeging. Daarom or
ganiseerde ik excursies naar de
Batavus- en de blikfabriek. Samen op
stap.'
Dinsdag 31 oktober
Veld A, mannen en gemengd
18 30 PrePressC.-W'tjewel 2 Euroase
19.15 't G, Boltje-Euroase W'tjewel 2
20 00 TESO-Tx. Autocentrale't G Boltje
20.45 W'tjewel 1 -DGM TESO
21.30 Sportshop Texel 2-Grooten Slock
W'tjewel 1
22.15 Twaalf Balcken-Kobeko
Sportshop Texel 2
Veld B, dames en gemengd
18.30 L&R-SI. Beverdam Zeilmakerij
19 15 Jozefschool-Zeilmakerij
Tatenhove 2
20.00 Rabobank-Tatenhove 2
Jozefschool
20.45 Fitt-Zandbank Rabobank
21.30 NIOZ-Question 2 Smash '68
22.15 B&B/vdVis/denBoer-Smash '68
Question 2
Veld C, dames
18.30 Keursl. Dros-Bar Sportief De Krim
19.15 Wiersma M.-De Krim Keursl. Dros
20.00 Haarstudio-Durper Drup
Wiersma Meubelen
20.45 Nokanto-SI. I. de BoerHaarstudio
21.30 Wessels Ontwerptl-Sportshop Tx 1
Nokanto
22.15 Question 1-Eierlandsche Huis
Sportshop 1
Wedstrijdleiding: Daan (tel. 320370)
Uitslagen 24 oktober
L&R-Question 2 3-0. Fitt-EcoMare 3-0; OSG-
CVI1 -2; Tex Autocentrale-W'tjewel 2-1Sport
shop 2-Paal 28/De Krim met gespeeld. Twaalf
Balcken-Paal 9 niet gespeeld; Rabobank-'t
Gouwe Boltje 1-2. Tatenhove 2-Euroase 3-0;
NlOZ-W'tjewel 2 3-0, Wiersma Meubelen-
Natuurwinkel 3-0; De Rival-Milly's 3-0; Keur
slagerij Dros-De Krim 1-2; Timmer's Bakkerij-
Bar Sportief 3-0; B&B/vdVis/den
Boer-Zeilmakerij 3-0; Question 1 -Haarstudio 1 -
2; Westerlaken-Eierlandsche Huis 1-2, Klif 12-
Salon Martine/De Oorzaak 3-0.
In de zeventigerjaren maakte Peter
Riteco een metalen kunstwerk, dal
tegenwoordig de hal van de Bur
gemeester de Koninghal siert. Wal
je korter maakt, maak je breder,
was het doel dat hij onder andere
voor ogen had tijdens het maken
Na afloop zag hij dat hij een 6 en
een 9 had geschapen, de tekens
van de liefde in het Chinees Ti/,
dens zijn afscheid mocht hij, onder
de ogen van vele collega 's en oud-
collega 's, een bordje met zi/n naam
onder zijn creatie schroeven.
'P.B.J. Riteco, docent aan de OSG
De Hogeberg 1964-2000', staal
erop. 'Toch leuk', vindt hijzelf.
beschouw het als een blijk van
waardering voor het werk dat ik op
en voor school heb verzet.
■'9
Minder tevreden is hij over de fusies
van de LTS met andere opleidingen
De LTS is haar identiteit kwijt geraakt
vindt hij. 'Die fusies betreur ik, dat
heb ik nooit onder stoelen of bankei
gestoken, maar het kon blijkbaar met
anders Op het LBO heerste nu een
maal een andere cultuur dan op
OSG. De leraren zijn anders, de leei-fcn
lingen zijn anders. Dat is een feit er ere
daar moet je niet aan tornen. Op ds
OSG sprak de jeugd de leraren al ja
ren met de voornaam aan, terwijl it
dat absoluut niet toestond. In miji m
ogen worden de scholen nooit éénlse
Je hebt te maken met verschillend! jiv
bloedgroepen en die moet je me
samenvoegen. Maar daarover heb ik n;
terwijl ik werkte, genoeg gezegd. Ie ap
dereen weet hoe ik er over denk. Di ou
LTS heeft harde werkers voortge
bracht. En er zijn .in de loop der tijj
heel wat leerlingen naar de MTS, HTS en
en universiteit gegaan. Dat kon ge
woon, hoor. Dat was echt met uitzon
derlijk.'
Op de vraag hoe zijn eigen toekomst -
eruit ziet, nu hij zoveel vrije tijd ter
beschikking heeft, antwoordt Peter
dat hij een prs-cursus volgt Pardon,
wat voor cursus? 'Een Prz-cursus'
verduidelijkt hij. 'Of te wel pensioen- n
inzicht. Ik leer graag van de ervarin
gen van anderen. Er waren zes bij
eenkomsten, in Amsterdam en ir
Egmond aan Zee. Prima verzorgd,a
bleven ons tot het einde toe ir«
meneer en mevrouw aanspreken Bs' -
was nuttig en prettig, je kon allerts n
vragen stellen. Ook op financieel ge
bied. Je neemt de ervaringen van
anderen met je mee. Ik wil Welmoel
thuis ook met te veel in het vaarwa
ter zitten, ik heb in ieder geval hob
by's genoeg. Naast het beeldhouwen
houd ik erg van skeeleren - dat dos
ik liefst iedere week - en dan is er nog
de volkstuin. Verder ben ik gek van
fietskamperen. Van de zomer hebben
Welmoet en ik nog rond hel
IJsselmeer gereden. Ruim zeven
honderd kilometer in veertien dagen.
iti
Ui:
Ja, de oudjes doen het nog best. k
zie het wel, ik laat het gewoon over
me komen. Liefst elke dag wat an
ders, dat vond ik in het onderwijs ooi
altijd zo aantrekkelijk
Margreet Berndsen
DAAR RED JE
LEVENS MEE
(Advertentie)
CjrHÈ '^eyrt jtxrh It hi! barL
Wij zijn op zoek naar een
die voor ons de krant wil
bezorgen op de route:
Eierland, Oorsprong-
weg, Hollandseweg en
Postweg.
Hier wonen ongeveer 55
abonnees.
Het bezorgen is het eenvou
digst voor iemand die in deze
omgeving woont.
De kranten moeten dinsdag
en vrijdag even na 15 00 uur
in onze drukkerij aan de Spin-
baan worden afgehaald,
Geïnteresseerden kunnen
voor nadere inlichtingen te
recht bij de balie van de
Texelse Courant aan de Spin-
baan.
I
Langcveld i de Roty
Spinbaan 6
iiWf'iTe.i. 1791 MD 0en 8u'9
MfWlVttU Telefoon 0222 MibC0
Fax 0222 - 3141»
