Hans Kreeft gaat voor een televisiecarrière
Koen was een kwal maar
is m'n maatje geworden
TEXELSE j couRANT
Ik wil zoveel mogelijk mezelf blijven,
daarmee heb ik De Bus gewonnen.
Ik hoop dat ik een voorbeeld en
steun ben voor jonge homofielen
Eveline Duin
wint kerstbokaal
Zaalvoetbal
E-pupillen
Callanetics
DONDERDAG 4 JANUARI 2001
Hans Kreeft probeert nuchter te blijven maar kan zijn nieuwe,
hectische werkelijkheid af en toe nog maar nauwelijks bevat
ten. De relatief anonieme horecamedewerker veranderde bin
nen vier maanden in een bekende Nederlander en werd ruim
een half miljoen gulden rijker - zes ton voor de eindoverwin
ning in de SBS-realitysoap 'De Bus' plus ƒ50.000,- voor zijn uit
verkiezing tot 'Buspassagier van de week', verminderd met 25
procent kansspelbelasting. Als alles goed gaat, is dit nog maar
het begin. 'We leven in een tijd waarin een bekend hoofd een
sleuteltje is die deuren opent.' Hans hoopt dat zijn sleuteltje past
op de deur naar een glansrijke toekomst in de televisiewereld.
En mocht dat met lukken, dan kan hij altijd nog met zijn partner
Niels een tapasbar in het zonnige Spanje beginnen. Hij heeft in
ieder geval zijn fifteen minutes of fame gehad.
Een dag na de overweldigende ont
vangst in de buurt is de storm nog
steeds met geluwd. Terwijl hij de
videoband van de finale-uitzending
van De Bus voor de zoveelste keer
bekijkt, rinkelen de vaste en mobiele
telefoon onophoudelijk en toeteren
automobilisten voor Hans' woning in
de vrolijk versierde Molenstraat.
Kaarten en bloemen van bekenden
en onbekenden sieren de huiskamer.
'Ik werd gebeld door een 80-jarige
vrouw: "Ik ben een fan van je en heb
alle uitzendingen gezien. Óf vind je
het stom dat ik bel?" Leuk hè?' De
eerste persconferentie is geweest,
maar die was voor de hongerige me
mand is gegaan die zichzelf is geble
ven, zijn emoties heeft durven tonen
en veel van zichzelf heeft laten zien.
Koen is duidelijk beloond voor zijn
spel. waarvan veel mensen hebben
genoten (hij is drie keer door de kij
kers uitgeroepen tot de populairste
passagier en streek daarmee ander
halve ton op, red.), ik voor mijn op
rechtheid. Koen is mijn maatje gewor
den. maar aanvankelijk vond ik hem
een kwal. Hij manipuleerde de boel.
creëerde tegenstanders omdat hij die
nodig had, speelde een spel terwijl ik
De Bus niet als een spel zag. In het
begin schrok ik als hij hélemaal op
ging in zijn rol, en dacht: die vent is
dia niet voldoende. De ene na de an
dere radio-, televisie- en geschreven
pers-journalist meldt zich met het
verzoek voor een interview. Partner
Niels Verbruggen staat ze vriendelijk
te woord. Hans is welwillend, maar
kan niets beloven zonder de toe
stemming van John de Mol-
producties. 'Het is ook voor |e eigen
bescherming. Voor je het weet wordt
er misbruik van je gemaakt en wordt
jij of het programma door het slijk
gehaald.' De Texelse Courant kon
volgens de waakhond van De Mol
geen kwaad. 'Ze moest wel een
beet|e lachen toen ik jouw aanvraag
aan haar voorlegde.'
Op het televisiescherm is te zien hoe
Hans en de Vlaamse onderwijzer
Koen hand in hand en met gespan
nen gezichten in De Bus wachten op
het laatste oordeel. Wie gaat er met
het geld vandoor, wie wordt be
roemd, wie gaat na vier maanden
strijd met de eer strijken? Dan volgt
de ontlading: Hans wint. Hij heeft 55
procent van de stemmen gekregen,
Koen 45 procent. Eerder die avond
waren Zoé en Sandra al afgevallen.
'Het was fantastisch en onwerkelijk
tegelijk. Ik had het nooit verwacht. Ik
dacht dat het tussen Zoe en Koen
zou gaan. Ik besefte terdege dat je dit
maar éen keer in je leven meemaakt.
Ongelooflijk.' Dan volgen de vrese
lijke eenzame vijf minuten dat Hans
in de bus moest wachten totdat van
knettergek. Koen had vooraf een tac
tiek uitgestippeld, psychologie-
boeken van Freud bestudeerd en
zichzelf een rol toebedeeld die hem
de overwinning moest brengen. Hij
verbood zijn familie en vrienden om
tussentijds bij de hekken te komen
kijken. Hij was bang dat zij hem weer
met beide benen op de grond zouden
zetten. Het is natuurlijk niet makke
lijk om je moeder onder ogen te ko
men nadat je medepassagier Mariska
voor 'hoer' hebt uitgescholden. Toch
heb ik van Koen geleerd. Door hem
ben ik uit mijn schulp gekropen. Ik
was in het begin te stil, onzeker en te
weinig aanwezig, net als de meiden.
Er werd bijna mets van mi| uitgezon
den en ik dreigde te worden weg
gestemd. Maar ik ontwikkelde me en
dat is gunstig uitgepakt. Toen ik van
kwaadheid met de vuist op tafel sloeg
en een jampot door de bus gooide
omdat we door de meiden werden
geboycot en ik dacht dat zij alle wijn
hadden opgedronken, werd dat door
de kijkers enorm gewaardeerd. Ik kon
niet altijd dat lieve jongetje blijven.
Later ben ik in navolging van Koen
bewust dingen gaan doen die niet bij
mij pasten, die ik niet gedaan zou
hebben als ik niet zou worden beoor
deeld door de kijkers. Ik wilde over
leven. Koen zei tegen me: "Vergeet
die meiden nou maar. het gaat nu om
ons, we moeten scoren bij de kij
kers." Toen heb ik hem vol op de bek
Niels en Hans verenigd na een scheiding van vier maanden.
(Folo fAarch Hiijnen)
een zichtbaar teleurgestelde en ver
beten Koen afscheid is genomen en
Hans eindelijk de bus mag verlaten.
'Da's moeilijk hoor, om hiervan te ge
nieten', zegt hij terwijl hij zichzelf de
trap af ziet dalen onder de feestelijke
klanken van de Weathergirls' It's a
raining man, dat hij zelf heeft uitge
zocht. 'Na 121 dagen opsluiting je
familie en je vriend weer te zien, dat
is wat. Die smile was gewoon met
meer van m'n gezicht te krijgen. Ik
was beduusd en kreeg de
champagnefles met open, de kurk
brak.' Als een Sinterklaas staat hij op
het podium ƒ36.000,- te verdelen
over 'goede doelen'. De papoea's
van Harry de Graaf, de plastisch-chi-
rurgische behandeling van het door
brand verminkte gezicht van mede
buspassagier Sandra en een
ontwikkelingsproject in Senegal. 'Dat
was heerlijk om te doen. Ik wilde voor
de televisiecamera's uitleggen hoe
het met die papoea's zat, maar kon
door de opwinding de juiste woorden
met vinden. Ik zei: "Ach, dat is een
project op Texel." Typerend was het
wegwerpgebaar waarmee hij de
cheques vol ongeloof in ontvangst
nam: Dit kan helemaal niet.
Van kwal tot maatje
'Ik ben blij dat die zes ton naar ie-
gepakt en een tongzoen gegeven.
Koen was perplex. Gelukkig zoende
hij niet terug, want dat wilde ik niet.
Vanaf dat moment is hij mij gaan
waarderen en zijn we naar elkaar toe
gegroeid. Niels had overigens wel
door dat het spel was; hij weet dat ik
met zo ben.'
Homofiele steun
'Toen we dertig seconden tot de kij
kers mochten spreken .zei ik: Koen
heeft een spel gespeeld, ik ben me
zelf geweest, het is aan jullie om daar
tussen te kiezen. Daardoor steeg mijn
populariteit met acht procent. Ik weet
niet of de Texelse stemmen de door
slag hebben gegeven. De cijfers zijn
niet bekendgemaakt. Misschien heeft
de homofiele kijkersgroep net als de
Texelaars een stukie geholpen. Ik
kreeg op een gegeven moment het
bericht door: "Gay Nederland staat
achter je!" Maar een deel daarvan -
de echte relnichten - is mogelijk juist
extra kritisch geweest. Die dachten
misschien van: "Doe nou eens een
keer iets dols, iets nichterigs, iets
excentrieks." Maar dat wilde ik niet.
Homo zijn is een gevoel. Ik ben een
gewone, normale longen - voor zo
ver die bestaan. Ik vind het overigens
wel leuk dat een homo heeft gewon
nen, met om zijn homo-zijn maar om
zijn fifteen minutes of fame kan krij
gen. Gewone mensen herkennen
zich in andere gewone mensen, die
ineens sterren worden. Dat spreekt
enorm aan. De komst van deze pro
gramma's hangt nauw samen met de
opkomst van de commerciële zen
ders. Ze zijn gericht op een bepaalde
doelgroep, de jonge zappers die ook
naar soaps en Jerry Springer kijken.
Je kunt er tegenaan schoppen maar
ook het lef hebben om aan deze pro
gramma's mee te doen, een fantas
tische periode in je leven meemaken
en een lange neus trekken naar de
mensen die ze afkraken. Kijk nou
naar Jop, die vorig jaar De Bus won.
leuk om te doen als je wat ouder
bent.'
'Gedurende een |aar word ik begeleid
door een manager, dezelfde als Jop
heeft gehad. Alle aanbiedingen moe
ten via hem verlopen en hij krijgt een
percentage van de omzet. De televi
sie is een harde en verraderlijke we
reld, waarin ik me staande moet zien
te houden en zoveel mogelijk mezelf
wil blijven. Daarmee is De Bus ten
slotte ook voor mij op een groot suc
ces uitgedraaid. En als ik me ver
galoppeer heb ik genoeg nuchtere
mensen om me heen die me een
schop onder de kont geven.'
'Als je realistisch bent moet je con-
Hans Kreeft'De steun die ik van de Texelse kijkers heb gehad deed me erg goed. En de ontvangst was overweldigend. Ik ga zeker
iets terugdoen. (Foto Harry oa Gm.il]
zijn mens-zijn.'
'Ik heb veel e-mail-berichten ontvan
gen van jongeren die met een coming
out bezig waren, mede naar aanlei
ding van mijn dagboek op internet en
het verhaal over mijn eigen bekente
nis, dat ik in De Bus heb geschreven.
De twijfelende jongeren hebben in mij
denk ik herkenning en bevestiging
gevonden. Ze zagen in dat het niet
makkelijk is ervoor uit te komen, maar
dat het allemaal goed kan komen.
Eén meisje bekende dat ze zelfmoord
wilde plegen vanwege haar seksuele
communiceerden we via het woor
denboek.'
Populaire saaiheid
Big Brother, De Bus, wat is er eigen
lijk aan? Het grootste deel van de tijd
gebeurt er weinig verheffends. Je ziet
mensen eten, een boek lezen, keuve
len, onder hun oksel krabben, een
spelletje spelen kortom de dagelijkse
dingen verrichten die iedereen thuis
ook doet. Interessante discussies zijn
zeldzaam, mede door de doorgaans
geringe intellectuele en creatieve ba
den meegekregen dat je zoiets met
hoort te doen, en wie het toch doet
wordt gestraft Toen Big Brother
kwam kon je ineens ongegeneerd
gluren. Ik heb het samen met Niels
gedaan, we hebben alles nauwgezet
gevolgd. We vonden het prachtig,
ook omdat er boeiende mensen in
voorkwamen. De Bus vond ik daarna
wat dat betreft een stuk minder.'
'We leven in een tijd waarin Iedereen
Hij kan absoluut niet zingen, maakte
juist daarom een CD, bouwde een
feestje en is er stinkend rijk mee ge
worden. Dat is toch schitterend?'
Tapasbar
'Voordat we De Bus betraden moes
ten we tijdens een screentest vertel
len wat we eventueel met al dat geld
zouden willen doen. Ik had besloten
dat ik nooit meer voor iemand zou
willen werken - althans niet in de
horeca. Niels en ik houden erg veel
van de zon, van Andalusië en tapas.
Als ik voor mezelf zou beginnen, dan
zou dat een klein hotelletje in Spanje
zijn, met een gezellige tapasbar. Dat
is een soort droom van ons. Zo is dat
hotelverhaal de wereld in gekomen.
Maar nu ik het geld heb, denk ik: "Ik
zit hier toch goed?" Ik wil het eerst
gaan proberen in de televisiewereld.
Acteren, presenteren, of misschien
wel achter de schermen werken bij
De Bus 3. Ik zie wel wat er op me af
komt. Als het mislukt, dan kan dat
hotel altijd nog. Dat is eigenlijk vooral
stateren dat we in een tijd leven
waarin een bekend gezicht een sleu
teltje is waarmee je gesloten deuren
kunt openen. Maar het gaat allemaal
niet vanzelf. Je moet natuurlijk wel
iets kunnen. En ik heb best wel kwa
liteiten, dat heb ik gemerkt tijdens een
acteerworkshop die ik vorig jaar in
Amsterdam heb gevolgd Via een
castingbureau kwam ik in een afleve
ring van de soapserie Onderweg naar
Morgen terecht. Ik moest figureren en
dacht: ik kan méér! Hopelijk zal dat
binnenkort inderdaad blijken. De eer
ste aanbiedingen zijn inmiddels bin
nengestroomd. Ik zal ze rustig over
wegen en ga met overhaast te werk.'
'In De Bus zeiden ze tegen mij: "Je
hebt een mooie stem, kunt goed pra
ten, jij moet een show gaan presen
teren." Daar had ik nooit aan ge
dacht. Het lijkt me leuk om te doen,
maar ook hartstikke eng. En als het
met lukt moet je je handen er ook van
aftrekken, anders word je zo'n ge
frustreerd geval.'
Bart Bosch
geaardheid. Toen dacht ik: dit gaat
me te ver, hier kan ik me nu niet mee
bezighouden.'
'Ik heb zelf erg veel steun gehad aan
bekende homoseksuele Nederlan
ders als Jos Brink en André van Duin.
Op televisie zag ik dat iedereen voor
die mensen klapte terwijl ze homo
waren. Dat vond ik geweldig! Mis
schien kan ik die rol nu ook vervullen
of heb ik hem voor bepaalde men
sen in De Bus al vervuld.'
De Bus in en eruit
'Ik was toe aan iets spannends, een
uitdaging, hoe clichématig dat ook
klinkt. Ik werkte in het Pakhuus in de
bediening, maar liep daarin helemaal
vast. In m'n relatie had ik het getrof
fen, maar in mijn werk nog niet. Ik heb
altijd al iets bijzonders willen doen en
bekend willen worden. Niels heeft mij
gestimuleerd. Eerst schreef ik mij in
voor Big Brother, maar mijn formulier
kwam een dag te laat binnen. Toen
werd het De Bus. Dat ik mijn werk in
de steek liet werd met erg gewaar
deerd, maar ik kon niet anders. De
mensen moeten ook vooral niet den
ken: "Die komt net uit De Bus rollen
en wil nu in één keer beroemd wor
den." Dat is met zo: dat heb ik altijd
al gewild.'
'Ik heb geen ogenblik gedacht: nu
móet ik eruit. Natuurlijk had ik wel
momenten dat ik me rot voelde, dat
gebeurt in De Bus net zo goed als
erbuiten. Ik miste Niels en de intimi
teit onder vrienden met een drankje
in De Balcken. Ik ben een
bourgondisch gezelligheidsdier. Maar
ik was vastbesloten om de eind
streep te halen, dat sleepte mij er
doorheen. Ik zou vreselijk hebben
gebaald als ik thuis op de bank had
moeten toezien hoe De Bus zonder
mij verder zou rijden. Daarnaast had
ik veel steun aan mijn laptopje, waar
mee ik veel onverwerkte dingen van
me af kon schrijven en e-mailtjes kon
ontvangen. Een andere stimulans
was de gedachte dat ik met het geld
niet alleen mezelf kon verwennen,
maar ook anderen kon helpen. De
papoea's, Sandra's broertje, de Se-
negalezen.'
'Van de camera's die constant op je
gericht zijn had ik eigenlijk alleen de
eerste dag last. De op afstand be
diende regiecamera's deden me nog
het minst. Als er een mens achter
staat is het toch anders. Zoals tijdens
het spelletje Tnviant toen Bart tegen
mij zei: "Nou Hans, die móet je we
ten". Ik wist het niet en werd rood.
Toen haatte ik die camera gewoon.
Maar over het algemeen stoorde de
microfoon die 24 uur per dag op m'n
lichaam zat mij meer. Ik heb meerdere
keren een zin afgebroken omdat ik
me realiseerde dat ik iets stoms ging
zeggen - ik ben nogal een flapuit.
Mijn moeder had mij al snel een mail-
tje geschreven: "Hans kijk uit, wij
horen alles". We hadden in het begin
geen pen en papier in de bus, dus
schrijven was onmogelijk. Daarom
gage van de deelnemers De ruzies
gaan nergens over en het
realitygehalte valt tegen doordat er
poen te verdienen valt met acteren,
het manipuleren van deelnemers en
door bij de kijkers in het gevlei te ko
men. Toch zijn de programma's on
gekend populair in binnen- en buiten
land, stromen de miljoenen binnen bij
de bedenkers en zijn de laatste
wederwaardigheden het gesprek van
de dag op school, de werkvloer, bij de
kapper en op verjaardagsfeestjes.
Wat is Hans' verklaring voor het suc
ces van deze commercieel geëxploi
teerde saaiheid?
'De eerste Big Brother maakte duide
lijk dat dit soort programma's een in
stinct in ons wakker roept, ledereen
is in zijn diepste wezen een voyeur,
maar we hebben de normen en waar-
Jong en oud verwelkomde Hans in de Molenstraat. De jeugd bestormde de kersverse bekende Nederlander voor handtekeningen.
Manege Akenburg stond afgelopen
weekend in het teken van de kerst
bokaal. Twee dagen lang was er van
alles te zien en te beleven. Vele com
binaties probeerden met dressuur,
springen en een spelletjes zoveel
mogelijk punten bij elkaar te sprok
kelen. Met een miniem verschil wist
Eveline Duin beslag te leggen op de
begeerde bokaal. Zij eindigde met
Gabrie met 312 punt net voor Kim
van der Vliet met Nikita, die 311 pun
ten behaalde. De derde prijs ging
naar Leome van Schaik met Echika
(309).
Tessa van Daalen gaf een clinic met
haar paard Davy en menvereniging
Tussen Wad en Duin een demonstra
tie. Stoeterij Rozenburg gaf een show
als eerbetoon aan het bij een onge
val omgekomen paard Oxbow
Rozenburg en als laatste was de
beurt aan Aad van Heerwaarden met
zijn paard Piet. Paard Piet bestond uit
een kart van George Eelman met
daarop het houten paard Harry van
de voltigegroep. Al met al was er vol
gens deelnemers en organisatie
sprake van een zeer geslaagd week
end met veel onderlinge saamhorig
heid waarbij in totaal ƒ4100,- werd
opgehaald, te besteden aan buiten
verlichting. Het meeste sponsorgeld
werd opgehaald door Priscilla
Noorlander die als dank daarvoor een
dek en een abonnement op de ma
nege mocht ontvangen.
Uitslagen: 29 december: B-dressuur NF-po
ny's d 1 Janneke van 't Noordende met DH
Elsa, 169 punten: 2. Frida Tuitman met NB
Cappuccino, 167 pnt3. Sanne Bakker met NB
Kyra, 161 pnt ,4 Amber Swammk met Skippy.
160 pnt B-dressuur NF-pony's c: 1. Myrthe
Ellen. Sunny Boy, 156 B-dressuur NF-pony's
AB 1 José de Graaf, Prinses, 151+ A-dres-
suur bixieproef AB/C-1 Robin Bisschop, Her
man. 117. Aanmoedigingsprijs: Charity Wet
steen, Freddy H Rozenburg Springen:
ab-pony's: 1 Mandy Witte met Saar, 102 pun
ten, 45 stijl, c-pony's: 1 Myrthe Ellen, Sunny
Boy. 102, 46. d-pony's: 1 Tessa Hopman,
Romeo. 122,45; 2. Janneke van "t Noordende.
Elsa. 112,52; 3. Ilse van der Star. Cappuccino,
112,51. Paarden 1 Eveline Duin, Gabie. 122.
49 L-paarden: 1. Andrea Keyzer, Gerant. 168
punten. B-paarden. 1Dennis Kuiper. Lars. 165,
2. Dma Schahidi. Amadeus. 163 M1-paarden:
1 Anne Bentfield, Fabian, 160. Z1-paarden
Vera Blom, Lalu. 171
30 december: M2 dressuur E-pony's: 1
Marjolijn Smidt, Jamorkus. 159. M1 dressuur
D-pony's 1. Silve Schoorl, Rocky, 152. L-po-
ny's C/D' 1 Jorieke Meyer, Baileys, 166, 2.
Aniek van Bergei|k, Billy, 160++, 3. Marieke van
Straten. Gazal, 160+ B-pony's C/DE: 1 Lisette
Schoo. Roxanne. 165; 2 Laura Kager. Flower,
161 B-dressuur NF E: 1 Sifra van der Vis,
Padan, 170; 2 Kim van der Vliet, Nikita, 164.
B-dressuur NF paarden: 1. Josien van der
Molen. Kyle, 171; 2 Gerda Kuiper, Colorado,
164, Springen: NF CDE: 1 Kim van der Vliet,
Nikita, 122 punten. 49 stijl. 2. Leonie Moor,
Voice, 102. 52. NF paarden 1 Gerda Kuiper,
Colorado, 102.51Federatie CDE, klasse B 1
Laura Kager, Flower, 122, 53+; 2. Leonie van
Schaik, Echika, 122, 53. Fed. CDE, M: 1
Mariska Witte, Cleopatra, 84, 46.
Meeste sponsorgeld: 1 Priscilla Noorlander, 2.
Leonie Moor; 3 Kim van Egmond Winnaars
kerstbokaal. 1 Eveline Duin met Gabrie, 312
2. Kim van der Vliet met Nikita, 3113 Leonie
van Schaik met Echika, 309; <J. Laura Kager met
Flower, 308, 5 Janneke van 't Noordende met
DH Elsa. 298
De oudste E-pupillen spelen zaterdag
een zaalvoetbaltoernooi in sporthal
Ons Genoegen. De strijd gaat tussen
zes teams van Texel'94, drie van
SVO, één van De Koog, één van SVC
en één van ZDH. Zij worden in drie
poules ingedeeld, afhankelijk van hun
sterkte. Het is het enige toernooi voor
deze voetballertjes, want als het weer
het toelaat, spelen ze vanaf volgende
week alweer op het veld. Het toernooi
begint om 8.30 uur en zal duren tot
13.00 uur. Er wordt volgens een krap
schema gespeeld, zonder pauzes
tussen de opeenvolgende wedstrij
den. De jongere E-pupillen de F-pu-
pillen hebben zaterdag 27 januari een
toernooi.
Onder leiding van fysiotherapeute
Manda Bergsma gaat donderdag 11
januari in de aanbouw van sporthal
Ons Genoegen een cursus
callanetics van start. Bergsma geeft
oefeningen op muziek om de buik-,
bil- en rugspieren te versterken. Ook
wordt gekeken naar een goede hou
ding, die rugklachten helpt voorko
men. Er wordt niet gesprongen en na
de les voelen de cursisten zich 'lek
ker fit' volgens Bergsma. De lessen
duren van 9.15 tot 10.15 uur. Op dins
dag is er een avondcursus. Deze
duurt van 19.00 tot 20.00 uur Voor in
lichtingen en opgave: tel. 319 708.
Ook de jongste jeugd liet zich niet onbetuigd tijdens de strijd om de kerstbokaal.
IFoto March Hot/nan)
